Ένα άρθρο του site που υποτιμά τη νοημοσύνη ενός ασθενή.

[airetikos]

https://www.psychology.gr/psychosis/...-syndromi.html Τη περίπτωση ο ααθενής να μη θέλει να πάρει τη φαρμακευτική αγωγή γιατί δε θέλει να υποστεί τις ενέργειες αυτής δεν είναι άξιο αναφοράς δηλαδή μόνο επείδη είναι άρρωστος δε τη παίρνει. Δε θα επεκταθώ αλλά θα εκτιμήσω να κατέβει το άρθρο αυτό.

[elisabet]

https://www.psychology.gr/psychosis/...-syndromi.html Τη περίπτωση ο ααθενής να μη θέλει να πάρει τη φαρμακευτική αγωγή γιατί δε θέλει να υποστεί τις ενέργειες αυτής δεν είναι άξιο αναφοράς δηλαδή μόνο επείδη είναι άρρωστος δε τη παίρνει. Δε θα επεκταθώ αλλά θα εκτιμήσω να κατέβει το άρθρο αυτό.

Δεν είναι άρρωστο ένα τέτοιο άτομο από αμυγδαλές. Η ασθένεια περιλαμβάνει διαστρεβλωμένη εικόνα της πραγματικότητας. Αν δεν έχει εικόνα της πραγματικότητας λοιπόν πώς θα μπορεί να έχει γνώμη για το αν χρειάζεται αγωγή ή όχι; Και τι κάνουμε με ένα άτομο που μπορεί να αποτελέσει κίνδυνο για τους άλλους ή τον εαυτό του; Όταν βρίσκεσαι σε ψυχωσικό επεισόδιο πχ και πιστεύεις πως οι γύρω σου είναι εχθροί που θέλουν να σε σκοτώσουν, δεν είναι δύσκολο να γίνεις επικίνδυνος.

Όταν ζούμε σε μια κοινωνία αναγκαστικά δεχόμαστε και κάποιους γενικούς κανόνες. Είναι σαν κάποιους που επιμένουν να μην εμβολιάζουν τα παιδιά τους. Δεκτό σαν άποψη, αλλά πάτε ζείστε σε ένα βουνό μόνοι σας. Όχι στα σχολεία μαζί με τα άλλα παιδιά.

[airetikos]

Ενδιαφέρον το θέμα που παρουσιάζεις απλά έγω έχω γράψει γιατί δεν αναφέρει κάτι τόσο προφανές όσο ότι ένας ψυχασθενής μπορεί να μη θέλει να πάρει τη φαρμακευτική αγωγή γιατί δε θέλει να υποστεί τις ενέργειες αυτής. Αυτός αναφέρει μόνο για την ασθένεια και ότι γι αυτό δε τη πέρνει τη φαρμακευτική αγωγή ομως είναι προφανες και τετριμμενο οτι ενας ανθρωπος ανεξαρτητα απο το αν ειναι αρρωστος ή οχι μπορει να μη θέλει να πάρει τη αγωγή γιατί τον εππηρεάζει καταστέλοντας τη φυσιολογικη λειτουργια του εγκεφάλου του. Αδιανοητο πως έχει ανεβει ενα τετοιο αρθρο. Δε διαφωνουμε σε αυτα που λες η τουλαχιστον δε εχω ανεβασει αυτό το αρθρο για να συζητουσουμε γι αυτο αλλα για να κατεβει το αρθρο του σιτε που ειναι παραπλανητικο. Για το βουνο σε ποιους αναφερεσαι δε καταλαβα αλλα κατι θα ξερεις.

[jim7]

Με την λογική αυτή ότι δήθεν είναι πολύ επικίνδυνοι για τους άλλους, έκαναν λοβοτομες μέχρι πρόσφατα.

[jim7]

Η λοβοτομή είναι μια λύση εφόσον ο ασθενής βιώνει πολύ αγχωτικές καταστάσει και έχει χάσει την υπομονή του, είδα μάλιστα ένα πρόγραμμα όπου μίλαγε ο ίδιος ο ασθενής που επέλεξε την εγχείρηση. Το πρόβλημα του ήταν ότι δεν μπορουσε πια λόγω της λοβοτομες να απομνημονεύει τις νότες και να παίζει μουσική (ήταν επαγγελματίας πιανίστας). Αλλά έλεγε ότι δεν το μετάνιωσε.

[airetikos]

Αλλη κουβεντα αυτη και ετσι ειναι ο νομος και η ψυχιατρικη το θεμα ειναι τα τεκμηρια που παρουσιαζει ο συγγραφεας του αρθρου και τα εχει μαγειρεψει επιτηδες και δε λεει το προφανες αλλα μονο για την αρρωστια. Γι αυτο και ελπιζω να κατεβει αλλιως τουλαχιστον να εκτεθει για αυτα που γραφει ο κυριος και αφορουν και τη δουλεια του κιολας. Απορώ δε τα ελεγχει κανείς αυτά.

[jim7]

!Επίσης,, παρόλα τα άγχη των γονέων, υπάρχει λόγος που δεν είναι υποχρεωτικά τα εμβόλια. Όπως δεν είναι και οι λοβοτομες (παλιά ήταν).

[serios]

https://www.psychology.gr/psychosis/...-syndromi.html Τη περίπτωση ο ααθενής να μη θέλει να πάρει τη φαρμακευτική αγωγή γιατί δε θέλει να υποστεί τις ενέργειες αυτής δεν είναι άξιο αναφοράς δηλαδή μόνο επείδη είναι άρρωστος δε τη παίρνει. Δε θα επεκταθώ αλλά θα εκτιμήσω να κατέβει το άρθρο αυτό.

Ειναι ενα ηθικο διλημμα αυτο.
Αραγε τι κανουμε σε περιπτωσεις που καποιος αρνειται πως ειναι αρρωστος κ χρειαζεται φαρμακευτικη αγωγη;
Σε καποιες χωρες λογω της νομοθεσιας οπως η Αυστραλια πχ γονεις αντιμετωπιζουν χαοτικες καταστασεις γιατι παιδια που παρουσιαζουν ψυχωση αρνουνται την θεραπεια κ δεν γινεται να την εχουν χωρις την συγκαταθεση τους.

Στην χωρα μας το νομικο πλαισιο για ακουσια νοσηλια ειναι θολο κ τις περισσοτερες φορες δεν κρατουνται οι κανονες για να μη προκληθει τραυματικη εμπειρια στον ασθενη.
Ετσι καταυθανουν μπατσοι κ σε δενουν με χειροπεδες ακομα κ αν δεν μπορεις να σκοτωσεις μυγα. Ακομα τραγικοτερο γινεται αν σκεφτεις πως αυτο εγινε με εντολη συγγενων.

Ειναι διλημματα που διμιουργουνται λογω της μορφης που εχει η ψυχωση.
Ετσι μπορει να εχεις ανοσογνωσια δηλ να μη αντιλαμβανεσαι πως εισαι αρρωστος, να πιστευεις πως το παραληρημα σου ειναι η αληθεια κ να εχεις εντονη παρανοια.

Δεν υπαρχει μια μονο απαντηση για το τι ειναι σωστοτερο να γινει.
Υπαρχουν ατομα που η θεραπεια τους εσωσε την ζωη κ αλλα που τους εκανε χειροτερα.
Νομιζω ομως πως μια σχετικη πλειοψηφια μπορει να εχει οφελη με τα αντιψυχωσικα τηρουμενων καποιων καταλληλων παραγοντων.

*Εδω ενα αρθρο σχετικα με μια περιπτωση αρνησης αγωγης κ τα ηθικα διλημματα καθως κ συνεπειες.
https://journalofethics.ama-assn.org...ations/2016-06

[airetikos]

Φίλε πολύ ενδιαφέροντα αυτά που λες αλλά έφτιαξα αυτό το θέμα για να αναδείξω ένα εξαιρετικά σημαντικό σφάλμα που έχει κάνει ο αρθρογράφος κύριος Παναγιώτης Πλουμίδης, αυτο είναι ότι ο ασθένης που αναφέρει, λόγω της αρρώστιας δε θέλει να πάρει αντιψυχωτικά πράγμα που μπορεί να είναι αληθές αλλά είναι προφανές πως υπάρχει η περίπτωση να μη θέλει να πάρει αντιψυχωτικά όχι λόγο της αρρώστιας αλλά γιατί είναι αντιψυχωτικά. Ο κύριος αυτός βάζει το παράδειγμα ενος ασθενή που λογω της αρρωστιας δε παίρνει τα αντιψυχωτικα. Να ταν παστιλιες να το καταλαβω να μην αναφερθει οτι μπορει να μη γουσταρει της παστιλιες ο ασθενης αλλα ειναι αντιψυχωτικα δηλαδη να μην αναφερει πως ο ασθενης δε θέλει να πάθει ότι παθαίνεις απο τα αντιψυχωτικα δε αξίζει να αναφερθει. Απορώ τι πολιτικη θέλει να κάνει ο κύριος σε αυτό το φορουμ και με αυτή την ιδιότητα που δηλώνει, πραγματικά είναι προκλητική η παράλειψη του και επί τούτου.

[αλεξανδρος_77]

λιγο πολυ ολοι εχουν διαστρευλωμενη εικονα της πραγματικοτητας απλα εχουμε καταληξει να φοβομαστε τις λεξεις γιατι υπαρχει μια στενη σχεση αναμεσα στη καταστροφη και τη δημιουργια την ονειροπωληση και τον ρεαλισμο αλλα οσα σκεφτονται δε τα λενε και αλλοι εχουν βολευτει πισω απο τη πινακιδα ασθενεια και δε κανουν τιποτα

ακομα και τα ονειρα τι ειναι? διαστρεβλωση των σκεψεων που κανουμε

αυτος που ειναι επικινδυνος φαινετε αφου τα νευρα του ειναι κροσια οπως καπιος σε αφασια μας δινει την εντυπωση του αγαθου δεν ειναι σιγουρο ομως οτι ξερουμε τι σκεφτεται.

[airetikos]

Δυστηχώς δε βλέπω απάντηση ούτε από τους υπεύθυνους τη ιστιοσελίδας ούτε από τον αρθρογράφο. Εντύπωση μου κάνει. Δε τους ενδιαφέρει καν.

[kutchunie]

Όλα τα φάρμακα έχουν παρενέργειες, όλα. Ακόμα και η ασπιρίνη. Αλλα έχει δίκιο ο αρθρογράφος. Υποτίθεται πως για να καταλήξεις με διάγνωση, είτε πηγες σε γιατρό επειδή ψάχνεις ίαση, άρα λογικό να πάρεις χάπια, εφόσον τα χρειάζεσαι, είτε σε πήγαν και αρνησε πως είσαι άρρωστος και δεν τα παίρνεις. Το να μην θέλει κάποιος να πάρει χάπια, επειδή έχουν παρενέργειες, είναι παντελώς αβάσιμο. Οι καρκινοπαθεις τι να πουν δηλαδή? Και αντε ο καρκινοπαθης με άσχημη διάγνωση να πει δεν μπαίνω στη διαδικασία, ο ψυχικά άρρωστος που με πάρα πολύ κόπο βέβαια μπορεί να ζήσει φυσιολογικά, γιατί να μην προσπαθησει? Και αντε και σου λέω δεν παίρνει χαπια, λόγω παρενεργειων, οι "παρενέργειες" της παθήσης δε θα υφίστανται; πχ αν έχεις ξερωγω παραισθησεις, πως είσαι σίγουρος ότι δε θα βλάψεις τον εαυτό σου ή κάποιον άλλο? Μια χαρά τα λέει το άρθρο. Άλλο να έχεις αμυγδαλιτιδα και να μην θες να πάρεις αντιβίωση και να δεχτείς ότι θα γίνεις καλά σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα κι άλλο να φοβάσαι παρενέργειες ενώ ούτε καλά πρόκειται να γίνεις ούτε καλύτερη η ζωή σου μέσα από αυτή την απόφαση, είτε για εσένα είτε για τους γύρο σου.

[Kavkaz12]

εγω σαν ψυχωτικος παντως αν δεν υπηρχε το abilify δεν ξερω αν θα περνα αλλο αντιψυχωσικο...ισως οχι

[kutchunie]

Δεν θέλω υποτιμήσω ή να μηδενισω αυτό που λες kavkaz21, αλλά έστω κι αν στην αρχή δεν έπαιρνες κάτι, εάν υπήρχε εξέλιξη στην ασθένεια, πόσες πιθανότητες θα έιχες να είσαι σχεδόν καλά και να εξακολουθείς να αποφασίζεις εάν θα πάρεις αγωγή ή όχι? Αν δεν υπήρχε τρόπος να συνυπάρξεις ή και να υπάρξεις είτε θα έδινες τέλος είτε θα έπαιρνες χάπια είτε θα σε ανάγκαζαν να τα πάρεις. Να πω πως δεν έχω ιδέα πως είναι η ψύχωση, μόνο από όσα διαβάζω, αλλά όταν βιωνα καταθλιπτικό επεισόδιο και βιτριολι θα έπινα αν μου έλεγε κάποιος πως θα με έκανε να νοιώσω καλύτερα.
Πάντως κάποιος γείτονας 84-85 χρόνων και 20 κάτι χρόνια με σχιζοφρένεια, όταν έκοβε τα χάπια κηνυγουσε να σφάξει την γυναίκα του κι τους γιους του γιατί νόμιζε ήταν γκόμενο της. Τώρα του δίνουν "κρυφά" την αγωγή για να μπορεί να ζει με την οικογένεια του και να μην αποκοπεί στα γεράματά του και νομίζω είναι πολύ καλύτερο από το να βλέπει διαφορά και να θέλει να τους σκοτώσει όλους. Βέβαια ακραίο το παράδειγμα, αλλα αληθινό. Όλα έχουν ενα κοστος και όλα σχετικά ειναι

[αλεξανδρος_77]

το περιεργο που εχω διαπιστωσει ως τωρα ειναι οτι οι περενεργειες πιανουν συνηθως καποιους συγκεκριμενους ανθρωπους που εχουν ενα κοινο χαρακτηριστικο αλλα δεν εχω βρει ακομα εξηγιση για το πως γινεται αυτο