Καλά παιδιά/καλά κορίτσια
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 5 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 61
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2008
    Posts
    441

    Καλά παιδιά/καλά κορίτσια

    Γιατί δεν τα θέλουμε?

    Γιατί τα απορρίπτουμε παρόλο που μας φέρονται καλά και γενικότερα όλοι τα αγαπούν γύρω μας εκτός από εμάς?

    Αφιερωμένο στην dodis εξαιρετικά!;)

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    5,668
    τα παιδια είναι τα αγόρια?:)
    πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2008
    Posts
    1,098
    μ\'αρέσουν τα καλά παιδιά αλλά δεν μας φτάνει μόνο αυτό...τα είπαμε στις σχέσεις των ονείρων μας...εγώ τουλάχιστον είπα...καλός, ευγενικός, ρομαντικό, γλυκός, τρυφερός...τώρα εδώ που τα λέμε, να είναι και λίγο άγριος όταν πρέπει...
    αχ!! ευχαριστώ, ευχαριστώ....

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2008
    Posts
    441
    Nαι Σοφία, τα αγόρια

    Και μόλις το έγραψα σκεφτόμουν \"λες να παρερμηνευτώ?\" χαχαχαχαχαχαχα

  5. #5
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2006
    Posts
    5,668
    χαχαχα, οκ!

    Λοιπον τα καλα παιδια (αγορια ή κορίτσια) δεν ξέρω ποια είναι? Τα ήσυχα? Τα καθως πρέπει?Αυτοι που λενε \"ναι\" συνεχως?
    Βεβαια νομιζω πώς ολοι εχουμε μια εικονα για το τί ειναι καλο για τον καθένα μας.

    Προσωπικά μου έχει συμβει το εξής: να μου φερθουν πολυ αξιοπρεπως κ εντιμα παιδια που δεν ειχαν ακριβως την εικονα καλου παιδιου ή που να \"φωναζουν\" πώς ειναι \"καλα\" παιδια.

    Κ το αντιστροφο: \"καλο\" παιδι να μην μπορει να σταθεί \"ενταξει\".
    πάρα πολλή ευφυϊα μπορεί να επενδυθεί στην άγνοια, οταν η αναγκη για ψευδαίσθηση ειναι βαθιά...

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2008
    Posts
    441
    Σοφία έχεις δίκιο και εμένα μου έχει συμβεί

    Μιλάω για τις περιπτώσεις που φέρονται καλά, φροντίζουν, σου στέκονται, είναι τρυφερά, έχουν ενδιαφέροντα, είναι ευγενικά και άντε βάλε και την καλή σεξουαλική ζωή...

    Όχι αυτά που λένε ναι συνέχεια..δεν μιλάω για άβουλα άτομα!

    Τι είναι αυτό που μας διώχνει παρόλα τα παραπάνω καλά χαρακτηριστικά?

  7. #7
    Member
    Join Date
    Sep 2008
    Posts
    63
    Ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι με αυτό που έχουμε....είμαστε με τον μαλακό, θέλουμε τον σκληρό, είμαστε με τον άξεστο, θέλουμε τον φλώρο, είμαστε με τον gentleman, θέλουμε το αλάνι....άβυσσος...

  8. #8
    Banned
    Join Date
    Oct 2007
    Posts
    2,515
    Τι σημασία έχει αν είναι κατά γενική ομολογία κάποιος \'καλό παιδί\', αν μέσα στη δική μας σχέση με ενοχλούν πολλά?

    Είχα ζήσει την εμπειρία με ένα καθόλα \'καλό\' παιδί, ευγενικό, ειλικρινή, έντιμο, εργατικό, γενναιόδωρο, πρόσχαρο, με χιούμορ, τρυφερό, σταθερό, ευαίσθητο και ότι άλλο καλό χαρακτηριστικό μπορείτε να φανταστείτε. Αυτό όμως ήταν το κοινωνικό πρόσωπο. Και όλοι τον λάτρευαν, οι συγγενείς μου, οι φίλοι μου, οι συνεργάτες.... Όταν χώρισα όλοι απόρησαν, η δική του εξήγηση ήταν ότι φυσικά θα είχα βρει κάποιον άλλον, κάποιο \'κακό\' παιδί που με γοήτευσε, γιατί κανένας δεν εκτιμά τα \'καλά\' παιδιά σαν κι αυτόν.

    Η δική μου πραγματικότητα όμως (όταν έκλεινε η πόρτα και μέναμε μόνοι) ήταν πολύ διαφορετική. Ένιωθα απίστευτη καταπίεση να είμαστε παντού και πάντα μαζί, να είναι όλα στο σπίτι στην εντέλεια, να σταματήσω να δουλεύω γιατί οι αντίστοιχα \'καλές\' γυναίκες φροντίζουν το σύντροφο και το σπίτι, υπήρχαν συνεχώς σκηνές ζήλειας και βέβαια συνεχείς συγκρίσεις με την \'τέλεια\' μαμά του, καυγάδες για πάρα πολλά θέματα και ενώ το σεξ ήταν πολύ καλό, το ακολουθούσαν πάντα παράπονα και ζήλεια. Μέχρι που βαρέθηκα και το \'καλό\' παιδί με απωθούσε πλέον, όχι βέβαια επειδή ήταν \'καλός\', αλλά επειδή με εμένα δεν ταίριαζε, με τίποτα όμως!

  9. #9
    Εγώ είχα πεντάχρονη σχέση με ένα \"καλό παιδί\", που ήταν τόσο καλό παιδί που κάποια στιγμή ένιωσα πως θα μπορούσε να είναι ο καλύτερος μου φίλος, αλλά μου ήταν αδύνατο να ρεθώ στο κρεββάτι μαζί του.
    Χωρίσαμε όντας αρραβωνιασμένοι και όλοι έπεσαν από τα σύννεφα και με κοιτούσαν στραβά που αποφάσισα να χωρίσω από ένα τόσο \"καλό παιδί\"....

    Παρόλα αυτά θεωρώ πως το καλός και το κακός είναι ιδιαίτερα σχετική έννοια για να βάλουμε ανθρώπους σε κατηγορίες....

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2005
    Location
    Αθηνα
    Posts
    1,257
    Originally posted by nektaria78
    Ποτέ δεν είμαστε ικανοποιημένοι με αυτό που έχουμε....είμαστε με τον μαλακό, θέλουμε τον σκληρό, είμαστε με τον άξεστο, θέλουμε τον φλώρο, είμαστε με τον gentleman, θέλουμε το αλάνι....άβυσσος...
    συμφωνω

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2005
    Location
    Αθηνα
    Posts
    1,257
    Originally posted by marina38
    Τι σημασία έχει αν είναι κατά γενική ομολογία κάποιος \'καλό παιδί\', αν μέσα στη δική μας σχέση με ενοχλούν πολλά?
    κι αυτο σωστο κατα τη γνωμη μου..

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2008
    Location
    Στον αστερισμο του Ωριωνα
    Posts
    190
    Οταν τα καλα παιδια σου κανουν ολα τα χατηρια....καταληγεις μετα απο λιγο να βαριεσαι....και αυτο ειναι αποδεδειγμενο...που και που πρεπει να ακουμε κανενα οχι, ή να κανουμε καποιες μερες να βρεθουμε για να υπαρξει αυτη η αναγκη να δεις τον αλλον.
    Αλλα και τα καλα παιδια δεν το κανουν επιτηδες....απλα οταν τα εχουμε ολα δεν θελουμε τπτ στο τελος...
    Some of us of fall some of us fly...most of us live to try, till the edge of forever.

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Το να έρχεται κάποιος και να μας ομολογεί ανοιχτά τα συναισθήματά του για εμάς,
    είναι κατά τη γνώμη μου τολμηρό και συγκινητικό. Με αγγίζει….
    Ακόμα πιο τολμηρό είναι να μπορούμε να βλέπουμε την ομορφιά μέσα σε αυτό και να ανταποκρίνεται κανείς,
    αντι, χωμένος μέσα στην προσωπική του ανασφάλεια να γυρέψει κάτι άλλο, πιο … απρόσιτο, που χρήζει κατάκτησης.
    Η ετικέτα του καλού παιδιού, συχνά κρύβει από πίσω της άλλα πράγματα.
    Με λύπη έχω προσέξει ότι πολλοί άνθρωποι δίνουνε για να λάβουνε πίσω, αυτό ακριβως που δώσανε! Παρομοια συμπεριφορα, παρόμοια δοτικότητα. Αυτό καταλήγει σε ανελευθερία.
    Εκτός αυτού, καλο΄ς και χρυσός να ναι ο άλλος, αν δεν ταιριάζουμε ή αν δεν μας δίνει εκείνο το ένα πράγμα που εμείς εχουμε πραγματικά ανάγκη… τότε η δοτικότητα αρχίζει να χάνει το βάρος της μεσα στη σχέση, και ίσα ίσα μπορεί να γίνει και κουραστική.
    Εξάλλου, όταν δίνει κανείς, θα πρεπει να προσέχει μηπως ικανοποιει κυρίως τη δική του ανάγκη για προσφορά κι έτσι δεν κοιτά σε ποιον δίνει και τι πραγματικά είναι σημαντικό για τον άλλο να λάβει.
    Το όλο θέμα μου θύμισε λόγια που είχα γράψει σε άλλο ποστ καιρό πριν…..
    Για τις σχέσεις, και για το ότι το να αγαπουμε τον εαυτό μας, μπορει να τις αλλαξει ολοκληρωτικά.



    «Για να αγαπησεις λοιπον τον εαυτο σου, πρεπει πρωτα, να τον ανακαλυψεις. Και καμια φορα, οταν δεν εχουμε αγγιξει, μυρισει, γευτει, τα δικα μας εδαφη, ο αλλος μπορει να μπει εμποδιο αναμεσα στο εσωτερικο μας αυτο ψαξιμο, στην συναντηση με τον εαυτο. Οταν ανακαλυπτεις σε βαθος ολα σου τα κομματια, ακομα και τα \"ακρωτηριασμενα\", μπορει να σταματησεις να ψαχνεις για τεχνητα μελη εξω απο εσενα, σε καποιον συντροφο, αποδεχομενη το οποιο κοστος, προκειμενου να καλυψεις τα οποια κενα σου.
    Ποσο ετοιμη εισαι για μια βαθια σχεση με τον αλλο, τον ερωτικο συντροφο, οταν αγαπας και εκτιμας τοσο λιγο, οταν γνωριζεις τοσο λιγο εσενα? Νομιζω οτι το ραντεβου με τον εαυτο σου προηγειται. Εξαλλου, πιστευω οτι δεν μπορουμε να επιτρεψουμε σε καποιον αλλον να μας αγαπα περισσοτερο απο οτι εμεις οι ιδιοι τον εαυτο μας... με εναν ισως εμμεσο τροπο, θα του \"ζητησουμε\" να μας τυραννησει, ισως και να τον παρατουσαμε αν μας λατρευε, πηγαινουμε γυρευοντας δηλαδη.»

    «Καμια φορά , διαλεγουμε ανθρωπους που θα μας οδηγησουν με μαθηματικη ακριβεια στον πονο, στην τυραννια, στην προσωπική μας φυλακή. Εμεις την χτίζουμε για μας και μετα διαλέγουμε τον καλύτερο παρτενερ για τον ρολο του... δημιου.»
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2007
    Location
    Απο την Θεσσαλονικη με αγαπη
    Posts
    2,855
    Originally posted by Nora
    Γιατί δεν τα θέλουμε?

    Γιατί τα απορρίπτουμε παρόλο που μας φέρονται καλά και γενικότερα όλοι τα αγαπούν γύρω μας εκτός από εμάς?
    Τα καλα παιδια εχουν ενα χαρακτηριστικο. Δεν ψαχνουν σχεσεις για λιγο καιρο.
    Οταν μια κοπελα ομως θελει να ζησει την ζωη της τοτε θα απορριψει το καλο παιδι γιατι αυτο μπορει να την \'\'πνιγει\'\' ή οτιδηποτε αλλο.
    Το αποτελεσμα ειναι γνωστο στις πιο πολλες περιπτωσεις. Αρχιζουν να περνανε τα χρονια και ψαχνουν μετα πως και πως να κανουν μια σχεση επειδη φτανουν σε ηλικια γαμου και ουσιαστικα μπλεκουν με ατομα που δεν ειναι αυτο που πραγματικα θα ηθελαν στη ζωη τους.
    Τα υπολοιπα απο εκει και περα ειναι απλα θεμα χρονου να συμβουν.
    Παρεα με την μοναξια πως να περασει η βραδια, που να ΄σαι σημερα και νιωθω σιδερα να σφιγγουν την καρδια

    http://www.youtube.com/watch?v=ScnQDRkJpJI

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2008
    Location
    ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
    Posts
    426
    Επειδή βλέπω όλο γυναίκες γραφούν σε αυτό το θέμα νωμιζω πρεπει να ακουστει και η φωνη ενός \'\'παιδιού\'\' :P , πρώτον τι σημαίνει καλό παιδί , και μετά το τι είναι καλό για τον καθένα είναι κάτι πολύ σχετικό , εάν … εάν λέω εννοείτε έναν ευγενικό ειλικρινή, κοινωνικά πετυχημένο, γυμναζόμενο , μορφωμένο , με καλή δαυλιά και προοπτικές ... που όλα τα κορίτσια τις γειτονιάς τον λαχταρούν τότε έχω να πω αυτό:
    προφανώς για να επιτύχεις ότι και αν είναι αυτό στη ζωή σου συνήθως καταβάλεις τεράστιες προσπάθειες , που οι περισσότεροι δεν τις αντιλαμβάνοντα καν , πρέπει να έχεις αυτοπειθαρχία , σοβαρότητα , αντοχές , να κάνεις πράγματα που πολλές φορές δεν σου αρέσουν αλλά που επιβάλετε να γίνουν και συνήθως ο δρόμος που ακολουθει απαιτεί μεγάλες προσωπικές θυσίες , για αναρωτηθείτε πόσες από σας θα μπορούσαν να είναι σύντροφος με ένα τέτοιο τυπάκο ; Να σας πω ένα παράδειγμα που ξεφεύγει λίγο αλλά αρκετά ενδεικτικό , προσωπικά θεωρώ τον Καζαντζάκη αξεπέραστο κάποτε όμως διάβασα την βιογραφία του που έγραφε η πρώτη γυναίκα του ( μου διαφέγγει το όνομα την αλλά ήταν επίσης συγγραφέας και αυτή ) και τον περιέγραφε σαν άγριο , άξεστο , αδιάφορα γενικά ένα απαίσιο τύπο … ε κάπως έτσι είναι και πολλά καλά παιδιά , καθώς για να πετυχουν αυτό το καλό που εισπράττετε προς τα έξω διαλέγουν δύσκολα μονοπάτια .

Page 1 of 5 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •