ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΠΟΤΕ?

[ANTHOS]

Καλησπέρα σε όλους, θα ήθελα τις απόψεις σας μήπως βοηθηθώ....

Πάντα από παιδί είχα δύο εφιάλτες...1ον τη διαδικασία του τοκετού και 2ον την οδήγηση. Τη φοβία του τοκετού την ξεπέρασα απλά.....γεννώντας. Μου έχει μείνει η οδήγηση που μάλλον έχασα το τραίνο....Είμαι αίσως 35 χρονών (!!!) και μάλλον είναι αστείο να ξεκινήσω τώρα, αλλά κάτι με τρώει να μην το αφήσω.Τολμώ να πω πως γνωρίζω αρκετά καλά τα στοιχειώδη. έχω οδηγήσει δλδ ερασιτεχνικά , καλή ήμουν αλλά ποτέ δεν μου άρεσε σαν διαδικασία. Μικρότερη ποτέ δεν με παρότρυνε κανείς από την οικογένεια να το κάνω (παρότι είναι ότι πιο κοινότυπο), πέρασαν τα χρόνια, κάπου κάπου άρχιζα να το στρώνω για να πάω για το δίπλωμα αλλά πάντα κάτι συνέβαινε και σταματούσα (μάλλον δεν το πολυήθελα). Πλέον έχω ένα μωρό και νομίζω πρέπει να έχω ένα δίπλωμα, δν νιώθω καλά να βασίζομαι μια ζωή σε τρίτους......και για εμένα δλδ το θέλω. ΑΛΛΑ....θεωρώ αδύνατο να μπω σε αυτή τη ηλικία σε τέτοιες διαδικασίες.....να κοπώ στην εξέταση?να πάω για μαθήματα με τα 18χρονά σαν χαζή??να βγω στον δρόμο και να με κράζουν οι άλλοι οδηγοί?Εγώ δν είμαι πλέον το κοριτσάκι που είναι πρωτάρα, φοβάμαι πως θα γελοιποιηθώ....Γενικά μου φαίνεται εξευτελιστική η όλη διαδικασία. Σκέφτομαι πως θα πάω στη σχολή και θα φάω δούλεμα. Ζω -δυστυχώς- σε επαρχία και αυτό είναι ανασταλτικό πολύ. Γτ αν ήμου κάπου απρόσωπα ίωσς το τολμούσα μόνη κρυφά......Επιπλέον νομίζω δν θα γίνω ποτέ άρτια οδηγός και θα είμαι επικύνδινη στον δρόμο. (βέβαια αυτό σκέφτομαι πως λύνεται άμα προσέχω υπερβολικά)
Τέλος πάντων μην πολυλογώ, θα ήθελα απόψεις από ανθρώπους που οδηγούν και γτ όχι κ από ανθρώπους που δεν έχουν δίπλωμα ή δεν οδηγούν( εκτός κ αν είμαι η μόνη!) Ειλικρινά μου έχει γίνει εφιάλτης...δεν θέλω να γεράσω με αυτό το απωθημένο ....κ το γαμλωτο είμαι πως ότνα ήμασταν μικρά και ξεκινούσαμε στο χωιό να οδηγάμε σε αμάξια φίλων...ήμουν η καλύτερη από τα κορίτσια...κάπου στην πορεία χάθηκε....

κάθε άποψη δεκτή, ακόμη κ αν μου πείτε οτι πλέον είναι αργά (πολύ πιθανό) Ευχαριστώ όλους!

[geodim]

Καλησπέρα σε όλους, θα ήθελα τις απόψεις σας μήπως βοηθηθώ....

Πάντα από παιδί είχα δύο εφιάλτες...1ον τη διαδικασία του τοκετού και 2ον την οδήγηση. Τη φοβία του τοκετού την ξεπέρασα απλά.....γεννώντας. Μου έχει μείνει η οδήγηση που μάλλον έχασα το τραίνο....Είμαι αίσως 35 χρονών (!!!) και μάλλον είναι αστείο να ξεκινήσω τώρα, αλλά κάτι με τρώει να μην το αφήσω.Τολμώ να πω πως γνωρίζω αρκετά καλά τα στοιχειώδη. έχω οδηγήσει δλδ ερασιτεχνικά , καλή ήμουν αλλά ποτέ δεν μου άρεσε σαν διαδικασία. Μικρότερη ποτέ δεν με παρότρυνε κανείς από την οικογένεια να το κάνω (παρότι είναι ότι πιο κοινότυπο), πέρασαν τα χρόνια, κάπου κάπου άρχιζα να το στρώνω για να πάω για το δίπλωμα αλλά πάντα κάτι συνέβαινε και σταματούσα (μάλλον δεν το πολυήθελα). Πλέον έχω ένα μωρό και νομίζω πρέπει να έχω ένα δίπλωμα, δν νιώθω καλά να βασίζομαι μια ζωή σε τρίτους......και για εμένα δλδ το θέλω. ΑΛΛΑ....θεωρώ αδύνατο να μπω σε αυτή τη ηλικία σε τέτοιες διαδικασίες.....να κοπώ στην εξέταση?να πάω για μαθήματα με τα 18χρονά σαν χαζή??να βγω στον δρόμο και να με κράζουν οι άλλοι οδηγοί?Εγώ δν είμαι πλέον το κοριτσάκι που είναι πρωτάρα, φοβάμαι πως θα γελοιποιηθώ....Γενικά μου φαίνεται εξευτελιστική η όλη διαδικασία. Σκέφτομαι πως θα πάω στη σχολή και θα φάω δούλεμα. Ζω -δυστυχώς- σε επαρχία και αυτό είναι ανασταλτικό πολύ. Γτ αν ήμου κάπου απρόσωπα ίωσς το τολμούσα μόνη κρυφά......Επιπλέον νομίζω δν θα γίνω ποτέ άρτια οδηγός και θα είμαι επικύνδινη στον δρόμο. (βέβαια αυτό σκέφτομαι πως λύνεται άμα προσέχω υπερβολικά)
Τέλος πάντων μην πολυλογώ, θα ήθελα απόψεις από ανθρώπους που οδηγούν και γτ όχι κ από ανθρώπους που δεν έχουν δίπλωμα ή δεν οδηγούν( εκτός κ αν είμαι η μόνη!) Ειλικρινά μου έχει γίνει εφιάλτης...δεν θέλω να γεράσω με αυτό το απωθημένο ....κ το γαμλωτο είμαι πως ότνα ήμασταν μικρά και ξεκινούσαμε στο χωιό να οδηγάμε σε αμάξια φίλων...ήμουν η καλύτερη από τα κορίτσια...κάπου στην πορεία χάθηκε....

κάθε άποψη δεκτή, ακόμη κ αν μου πείτε οτι πλέον είναι αργά (πολύ πιθανό) Ευχαριστώ όλους!

Γεια χαρά, έμαθα να οδηγώ μετά τα 35 οπότε όχι ποτέ δεν είναι αργά! Ο βασικός κανόνας είναι: επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως :)
Μη μασάς!

[Αποστολια]

Μακαρι όλοι να ειχαμε τα προβλήματα σου.και όχι σε καμια περίπτωση δεν τα υποτιμω και δεν σε χλευαζω.καταλαινω ότι είναι μια φοβια σου που αλλοι θα θεωρουσαν αστεια και εσύ την βλέπεις αρκετα σοβαρη αφου σε βασανιζει από χρόνια όπως λες.καταρχήν ξεπερασες μια πολύ μεγαλη φοβια που είναι ο τοκετος κάνοντας ένα μωρακι και να σου ζήσει και να το χαιρεσαι.και λέω εγώ τώρα.αφού ξεπερασες κάτι που φοβούνται αρκετες γυναικες λες να μην ξεπερασεις το πιο απλο?η ηλικία σου είναι πολύ μικρή για να πάρεις διπλωμα και για οτιδήποτε θες να κάνεις στη ζωή σου.ούτε πρόκειται να σε χλευασει κάνεις ούτε τίποτε.είναι απολυτως φυσιολογικο σε αυτή την ηλικια να παρεις διπλωμα.εγώ ήμουν η πρώτη φοβιτσιαρα με το αυτοκίνητο και αφού εγω πήρα το δίπλωμα και οδηγω δέκα χρονια τώρα δεν πρέπει να φοβαται καμια.ελεγα και εγώ πως θα βγω στο δρομο είμαι άσχετη θα κανω ζημιες.και έγινα η καλύτερη οδηγος.ούτε μια γρατζουνια τόσα χρόνια. Γι αυτό άσε στην άκρη τις φοβιες σου και απολαυσε την ζωή με την οικογένεια σου και γιατί όχι και με το δίπλωμα σου σε λιγο καιρό. Στο εύχομαι ολόψυχα

[Remedy]

το ανησυχητικο δεν ειναι το οτι ντρεπεσαι να ξεκινησεις διαδικασιες για διπλωμα οδηγησης, το ανησυχητικο ειναι οτι νοιωθεις ΤΟΣΟ γρια και ΤΟΣΟ παροπλισμενη στα 35 !!!!!
καλη μου γυναικα, χανεις την ζωη σου και δεν το καταλαβαινεις.
θα φτασεις σε καποια μεγαλη ηλικια καποτε και θα συνειδητοποιησεις οτι δεν εζησες, επειδη ενοιωθες γρια στα 35 σου...

[Delmember031219]

Και εγώ έμαθα πολύ μεγάλος να οδηγώ. Ποια 18χρονα; Τα μαθήματα γίνονται μόνο με τον δάσκαλο οδήγησης. Εκτός από κάτι θεωρητικά που μπορεί να μην τα κάνεις κιόλας (ανάλογα την σχολή) και είναι ελάχιστες ώρες. Καθόλου μεγάλη δεν είσαι. Και αν κοπείς τι έγινε; Ξαναδίνεις. Δεν ξέρω κανέναν να το πήρε χωρίς να κοπεί 1-2 φόρες. Μην σου πω και παραπάνω. Εκτός αν το πήρε με άλλους τρόπους. Να πας. Δεν είσαι καθόλου μεγάλη. Δεν είναι τόσο τρομερό όσο νομίζεις.

[Sonia]

Τα θεωρητικά είναι υποχρεωτικά και απαραίτητα Αργύρη και πολύ καλά κάνουν και είναι. Πρώτα δίνεις σήματα και μετά περνάς στην οδήγηση. Εγώ είχα πάρει το δίπλωμα στα 22 περίπου και ο μεγαλύτερος στην τάξη ήταν 50αρης. Η πλειοψηφία ήταν κάτω των 30, ναι, αλλά και τι έγινε; Ξέρω γυναίκα από το χωριό μου που κάνει μαθήματα αυτή τη στιγμή στα 70τόσα διότι είχε πάρει δίπλωμα πριν πολλά χρόνια αλλά μετά οδηγούσε ο άντρας της κι αυτή το παράτησε το άθλημα. Τώρα που εκείνος έχει θέματα υγείας και πρέπει κάποιος άλλος να οδηγάει, πήγε η γυναίκα να μάθει πάλι γιατί της είναι απαραίτητο. Γιατί να ντραπεί, ίσα-ίσα, πολύ καλά κάνει και μπράβο της!

[Δημήτρης23]

Είσαι πάρα πολύ μικρή για να τα σκέφτεσαι αυτά! Έχεις ΠΑΡΑ πολύ δρόμο μπροστά σου μέχρι να είναι πολύ αργά. Εγώ περσι το πήρα το δίπλωμα μου και ήμουν με μία μητέρα δύο παιδιών 40+ και άλλον ένα άντρα 35αρη που το ήθελαν και οι δύο και δεν τους ένοιαζε που ήμασταν μαζί στην αίθουσα και στην οδήγηση και ήταν υπέροχα όλα τα μαθήματα! Δεν χρειάζεται να σε νοιάζει ο περίγυρος όταν θέλεις κάτι πολύ, ειδικά τώρα που έχεις ένα τεράστιο κίνητρο, το μωράκι σου. Και αν αποτύχεις, δεν έγινε και τίποτα, δοκίμασε ξανά, πολλοί λίγοι το πήραν με την πρώτη.

[Delmember031219]

Τα θεωρητικά είναι υποχρεωτικά και απαραίτητα Αργύρη και πολύ καλά κάνουν και είναι. Πρώτα δίνεις σήματα και μετά περνάς στην οδήγηση. Εγώ είχα πάρει το δίπλωμα στα 22 περίπου και ο μεγαλύτερος στην τάξη ήταν 50αρης. Η πλειοψηφία ήταν κάτω των 30, ναι, αλλά και τι έγινε; Ξέρω γυναίκα από το χωριό μου που κάνει μαθήματα αυτή τη στιγμή στα 70τόσα διότι είχε πάρει δίπλωμα πριν πολλά χρόνια αλλά μετά οδηγούσε ο άντρας της κι αυτή το παράτησε το άθλημα. Τώρα που εκείνος έχει θέματα υγείας και πρέπει κάποιος άλλος να οδηγάει, πήγε η γυναίκα να μάθει πάλι γιατί της είναι απαραίτητο. Γιατί να ντραπεί, ίσα-ίσα, πολύ καλά κάνει και μπράβο της!

Εγώ τα έκανα κανονικά, όλες τις ώρες. Συμφωνώ πως πρέπει να γίνονται. Αλλά υπάρχουν περιπτώσεις που γίνονται μόνο στα χαρτιά. Αυτό εννοούσα. Ότι μπορεί και να πέσει σε σχολή που δεν τα κάνουν την πράξη. Δεν είπα να μην τα κάνει, αν ακούστηκε έτσι.

[Panos1971]

Καλησπέρα Άνθος,
35; Δεν είσαι ούτε υπερήλιξ, ούτε μεσήλιξ. Είσαι νέα.
Κάθε αρχή και δύσκολη, πόσο δε μάλιστα εάν για το συγκεκριμένο θέμα, είσαι τόσο αγχωμένη και διστακτική.
Αλλά είναι να γίνει η αρχή. Ένα ταξίδι χιλίων μιλίων, αρχίζει με το πρώτο απλό βήμα.

Είναι δυνατόν, στον κόσμο να οδηγούν τόσα δισεκατομμύρια άνθρωποι, έχω δει να οδηγεί και άνθρωπος που είχε ένα χέρι, οπότε με το ένα χέρι οδηγούσε κανονικά και με ασφάλεια. Με αυτό τι λέω; Ότι αντικειμενικά και ουσιαστικά, η οδήγηση είναι κάτι πολύ εύκολο.
Εάν το ξεκινήσεις, στην αρχή λόγω της προκατάληψής σου θα σου φανεί λίγο δύσκολο, όμως πάλι λόγω της προκατάληψής σου πιθανολογώ ότι θα είσαι και ιδιαίτερα προσεκτική. Μετά όσο θα οδηγείς, τόσο θα εξοικειώνεσαι και σύντομα, θα φτάσεις σε ένα τέτοιο σημείο, που θα οδηγείς τόσο φυσικά, σαν να είναι το τιμόνι και τα όργανα του αυτοκινήτου, φυσική προέκταση του σώματός σου. Θα οδηγείς στο "αυτόματο" και αντανακλαστικά, όπως όταν ανασαίνεις, δεν σκέφτεσαι να ανασάνεις, το κάνεις εύκολα, φυσικά.

Το ότι ντρέπεσαι τι θα πουν στον τόπο που βρίσκεσαι, αυτό είναι ίσως ένα θέμα, αλλά αυτά τα θέματα, κατά την άποψή μου, είναι καθαρά θέμα του πως τα διαχειριζόμαστε εμείς οι ίδιοι · με αυτό θέλω να πω ότι εάν εσύ σκέφτεσαι τι θα πουν οι άλλοι και (αυτο)περιορίζεσαι, είτε ζεις σε ένα χωριό, είτε και στην Αθήνα, αυτό είναι κακό για σένα, από πολλές πλευρές.
Γράψε τους άλλους για το εν λόγω θέμα. Εάν ασχολούνται μαζί σου για το εν λόγω θέμα επειδή είναι κουτσομπόληδες και ζουν σε μια μικρή κοινωνία που δεν έχουν τι άλλο να συζητήσουν παρά την συμπεριφορά και ζωές των άλλων, επειδή δεν θα κάνεις κάτι κακό, αλλά καλό, διότι καλό είναι να έχεις μια ανεξαρτησία μετακίνησης, απλά αγνόησέ τους. Εσύ το επιλέγεις να του δώσεις σημασία και να σε επηρεάσει· δεν στο επιβάλει κάποιος. Είναι απλά μια απόφασή σου, να τους αγνοήσεις (εάν συμβαίνει κιόλας).

Επίσης εκεί που είσαι, δεν έχεις καμιά φίλη που να ξέρει να οδηγεί, φίλο ή συγγενή, που να μπορεί να σε "συντροφεύει" στα πρώτα σου βήματα όταν το επιχειρήσεις, που θα είσαι περισσότερο αγχωμένη; Βέβαια και να μην έχεις, μπορείς να το προχωρήσεις και μόνη.

Στις εξετάσεις καινα κοπείς μια φορά και δύο, κάποια στιγμή θα περάσεις. Δεν είναι πυρηνική φυσική. Είναι εύκολο. Οι περισσότεροι που κόβονται, από υπερβολικό άγχος το παθαίνουν διότι το άγχος μπλοκάρει την απόδοση, και όχι από ανικανότητα. Δεν θα θεωρήσεις αποτυχία εάν δεν περάσεις. Θα δώσεις ξανά και ξανά μέχρι να περάσεις.

[Panos1971]

Και αν εν τέλει δεν ξεπεράσεις την φοβία σου και δεν μάθεις, υπομονή καμιά δεκαριά χρονάκια (άρα έως τα 45 περίπου). Μέχρι τότε, θα έχουν πλέον κυκλοφορήσει και εμπορικά και ευρέως, τα παντελώς αυτόματα αυτοκίνητα, τα οποία υπάρχουν από σήμερα, αλλά απλώς προς το παρόν, είναι στην αρχική τους φάση που τεστάρονται για την αποτελεσματικότητά τους και ασφάλειά τους σε ανοικτούς δρόμους, με πραγματικές συνθήκες κυκλοφορίας άλλων αυτοκινήτων και πεζών.

Μπορεί να έχεις διαβάσει, αυτοκίνητο χωρίς τιμόνι· μπαίνεις, λες στον υπολογιστή του αυτοκινήτου που θέλεις να πας, και αυτό πάει μόνο του. Εσύ στην διαδρομή, κάνεις ό,τι θέλεις: διαβάζεις ένα βιβλίο, μια εφημερίδα, παίζεις στο κινητό, μιλάς στο τηλέφωνο, κάνεις κάποια δουλειά σε ένα laptop, απολαμβάνεις το καφεδάκι σου κ.ο.κ.

Υπομονή λοιπόν καμιά δεκαριά χρόνια, ίσως λέω και πολλά, αφού η τεχνολογία έχει ήδη αναπτυχθεί.

[ANTHOS]

Γεια χαρά, έμαθα να οδηγώ μετά τα 35 οπότε όχι ποτέ δεν είναι αργά! Ο βασικός κανόνας είναι: επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως :)
Μη μασάς!

Αλήθεια τώρα???Πές μου παραπάνω, πώς το πήρες απόφαση?Γτ δεν το είχες πάρει έως τότε?Οδηγάς πλέον?

[ANTHOS]

Μακαρι όλοι να ειχαμε τα προβλήματα σου.και όχι σε καμια περίπτωση δεν τα υποτιμω και δεν σε χλευαζω.καταλαινω ότι είναι μια φοβια σου που αλλοι θα θεωρουσαν αστεια και εσύ την βλέπεις αρκετα σοβαρη αφου σε βασανιζει από χρόνια όπως λες.καταρχήν ξεπερασες μια πολύ μεγαλη φοβια που είναι ο τοκετος κάνοντας ένα μωρακι και να σου ζήσει και να το χαιρεσαι.και λέω εγώ τώρα.αφού ξεπερασες κάτι που φοβούνται αρκετες γυναικες λες να μην ξεπερασεις το πιο απλο?η ηλικία σου είναι πολύ μικρή για να πάρεις διπλωμα και για οτιδήποτε θες να κάνεις στη ζωή σου.ούτε πρόκειται να σε χλευασει κάνεις ούτε τίποτε.είναι απολυτως φυσιολογικο σε αυτή την ηλικια να παρεις διπλωμα.εγώ ήμουν η πρώτη φοβιτσιαρα με το αυτοκίνητο και αφού εγω πήρα το δίπλωμα και οδηγω δέκα χρονια τώρα δεν πρέπει να φοβαται καμια.ελεγα και εγώ πως θα βγω στο δρομο είμαι άσχετη θα κανω ζημιες.και έγινα η καλύτερη οδηγος.ούτε μια γρατζουνια τόσα χρόνια. Γι αυτό άσε στην άκρη τις φοβιες σου και απολαυσε την ζωή με την οικογένεια σου και γιατί όχι και με το δίπλωμα σου σε λιγο καιρό. Στο εύχομαι ολόψυχα

σε ευχαριστώ για την απάντηση.....Δυστυχώς εχω κ άλλα πολλά θέματα, όπως οι περισσότεροι άνθρωποι βέβαια, αλλά αυτό με κατατρώει γτ μου στερεί αυτοπεποίθηση σημαντική πλέον που έχω κ ένα μωρό. Πρόσφατα χώρισα (να ένα θέμα) κ κατάλαβα πως δεν μπορω΄να κάνω καμία απολύτως δραστηριότητα μόνη.Επιπλέον θεωρώ ανασταλτικό το πως μεγάλωσα με την ατάκα "δεν σε φοβάμαι εσένα , μπορείς" όπου κατά κάποιον τρόπο μου "απαγορεύει" να αποτύχω (πχ να πάω κ να κοπώ). Κ επιπλέον παθαίνω πανικό με τι ς όποιες "εξετασεις", ενώ ο τοκετός ήτνα απλά η φύση μου...

[ANTHOS]

το ανησυχητικο δεν ειναι το οτι ντρεπεσαι να ξεκινησεις διαδικασιες για διπλωμα οδηγησης, το ανησυχητικο ειναι οτι νοιωθεις ΤΟΣΟ γρια και ΤΟΣΟ παροπλισμενη στα 35 !!!!!
καλη μου γυναικα, χανεις την ζωη σου και δεν το καταλαβαινεις.
θα φτασεις σε καποια μεγαλη ηλικια καποτε και θα συνειδητοποιησεις οτι δεν εζησες, επειδη ενοιωθες γρια στα 35 σου...

έχεις δίκιο.....μαλλον ευθύνεται για αυτό η άσχημες προσωπικές καταστάσεις που βιώνω 2 χρόνια.

[ANTHOS]

Είσαι πάρα πολύ μικρή για να τα σκέφτεσαι αυτά! Έχεις ΠΑΡΑ πολύ δρόμο μπροστά σου μέχρι να είναι πολύ αργά. Εγώ περσι το πήρα το δίπλωμα μου και ήμουν με μία μητέρα δύο παιδιών 40+ και άλλον ένα άντρα 35αρη που το ήθελαν και οι δύο και δεν τους ένοιαζε που ήμασταν μαζί στην αίθουσα και στην οδήγηση και ήταν υπέροχα όλα τα μαθήματα! Δεν χρειάζεται να σε νοιάζει ο περίγυρος όταν θέλεις κάτι πολύ, ειδικά τώρα που έχεις ένα τεράστιο κίνητρο, το μωράκι σου. Και αν αποτύχεις, δεν έγινε και τίποτα, δοκίμασε ξανά, πολλοί λίγοι το πήραν με την πρώτη.

ναι αυτό σκέφτομαι οτι κ αν κοπώ δν πειράζει θα το ξεπεράσω.....άλλωστε πολύ πιθανό να κοπώ με το άγχος που θα έχω!!Σκέφτομαι πως στην επαρχία που κατοικώ αποκλειεται να υπάρχει μεγάλος σε ηλικία να κάνει μαθήματα!!!Στη Αθήνα σίγουρα, αλλά επαρχία οδηγούν ολοι από μικροί!!!

[ANTHOS]

Και αν εν τέλει δεν ξεπεράσεις την φοβία σου και δεν μάθεις, υπομονή καμιά δεκαριά χρονάκια (άρα έως τα 45 περίπου). Μέχρι τότε, θα έχουν πλέον κυκλοφορήσει και εμπορικά και ευρέως, τα παντελώς αυτόματα αυτοκίνητα, τα οποία υπάρχουν από σήμερα, αλλά απλώς προς το παρόν, είναι στην αρχική τους φάση που τεστάρονται για την αποτελεσματικότητά τους και ασφάλειά τους σε ανοικτούς δρόμους, με πραγματικές συνθήκες κυκλοφορίας άλλων αυτοκινήτων και πεζών.

Μπορεί να έχεις διαβάσει, αυτοκίνητο χωρίς τιμόνι· μπαίνεις, λες στον υπολογιστή του αυτοκινήτου που θέλεις να πας, και αυτό πάει μόνο του. Εσύ στην διαδρομή, κάνεις ό,τι θέλεις: διαβάζεις ένα βιβλίο, μια εφημερίδα, παίζεις στο κινητό, μιλάς στο τηλέφωνο, κάνεις κάποια δουλειά σε ένα laptop, απολαμβάνεις το καφεδάκι σου κ.ο.κ.

Υπομονή λοιπόν καμιά δεκαριά χρόνια, ίσως λέω και πολλά, αφού η τεχνολογία έχει ήδη αναπτυχθεί.

εντάξει...μου τα έγραψες τόσο ραία που θα το διαβάζω συνεχώς ν παίρνω κουράγιο......Το διαχειριζομαι πολύ ΛΑΘΟΣ γτ έχω τρομερό ταμπού με το συγκεκριμένο θέμα. Πχ κ να ήθελα στα 50 μου να πάω εισαχθώ εκ νέου σε μια σχολή, δν θα πήγαινα γτ θα σκεφτόμουν πως όλα θα είναι πιτσιρίκια. Έχω κόλλημα δυστυχώς.....Αυτό πιτσεύω είναι ο πιο ανασταλτικός παράγοντας κ ΟΧΙ ο φόβος γα την οδηγηση!!Κουφό αλλά.......Μάλλον δίνω μεγάλη έκταση κ κανείς δν θα ασχοληθεί κ τόσο.....Σε ευχαριστώ πάντως με βοήθησεις πολύ!