Καυτα θεματα ευτυχισμενης ζωης

[mathilda]

Η διαταραχη της ζωης μου με αναγκασε να αρχισω να συλλογιζομαι πολλα θεματα.

Γιατι η τραγικη ιστορια με τον Μαξ, η μοναξια με την κορη μου, η διαγνωση μου καρκινου στο στηθος μου, η μεγαλη μελανχολια, ο φοβος μου για το μελλον και η σκοτινη θλιψη της ψυχης μου.

Οταν ημουν μικρη, τι ομορφη ζωη, ο παππους μου με κρατουσε στα γοννατα του και ελεγε στοργικα, εισαι ο πρωτοκαρπος, ο ηλιος της ζωης μου..

Συλλογιζομαι πρωτα την αγαπη μ αυτην που με αγαπησαν, και διερωτομαι αν αγαπησα δυνατα και γνησια, αν πραγματικα αγαπησα άνευ όρων.

Και ενθυμουμαι τα λογια του παππου μου, και σπαραζει η ψυχη μου, ποσο απετυχα..

"Ἐὰν ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, γέγονα χαλκὸς ἠχῶν ἢ κύμβαλον ἀλαλάζον. καὶ ἐὰν ἔχω προφητείαν καὶ εἰδῶ τὰ μυστήρια πάντα καὶ πᾶσαν τὴν γνῶσιν, καὶ ἐὰν ἔχω πᾶσαν τὴν πίστιν, ὥστε ὄρη μεθιστάνειν, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδέν εἰμι. καὶ ἐὰν ψωμίσω πάντα τὰ ὑπάρχοντά μου, καὶ ἐὰν παραδῶ τὸ σῶμά μου ἵνα καυθήσωμαι, ἀγάπην δὲ μὴ ἔχω, οὐδὲν ὠφελοῦμαι.

Ἡ ἀγάπη μακροθυμεῖ, χρηστεύεται, ἡ ἀγάπη οὐ ζηλοῖ, ἡ ἀγάπη οὐ περπερεύεται, οὐ φυσιοῦται, οὐκ ἀσχημονεῖ, οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς, οὐ παροξύνεται, οὐ λογίζεται τὸ κακόν, οὐ χαίρει ἐπὶ τῇ ἀδικίᾳ, συγχαίρει δὲ τῇ ἀληθείᾳ· πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ἐλπίζει, πάντα ὑπομένει.

Ἡ ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει. εἴτε δὲ προφητεῖαι, καταργηθήσονται· εἴτε γλῶσσαι, παύσονται· εἴτε γνῶσις, καταργηθήσεται. ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται. ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ ἐπιγνώσομαι καθὼς καὶ ἐπεγνώσθην. νυνὶ δὲ μένει πίστις, ἐλπίς, ἀγάπη, τὰ τρία ταῦτα· μείζων δὲ τούτων ἡ ἀγάπη."

[mathilda]

Ναι, πραγματικα, ημουν εντελως ευτυχισμενη, τοτε, ημουν φητητρια οταν γνωρισα τον Μαξ, και δεν ειχα αλλον ανδρα προτυτερα.
Και παντα τα λογια του παππου μου αντιχουσαν μεσα μοου, εξετασε πρωτα σε ποιον ανθρωπο εμπιστευεσαι και χαριζεις τον ερωτα σου.
Αλλα συνεβηκε και ο ερωτας του Μαξ υπερνικησε, τοτε, ημουν ακομη πολυ αδυναμη..

[mathilda]

Στην συνεχεια, η γεννηση της κορης μου, η διαγνωση καρκινου, η καταθλιψη και ο φοβος

[mathilda]

Η διαγνωση του καρκινου στην ζωη μου ειναι μαι φοβερη κραυγη στο σημερα μου. Πρεπει να εξετασω λεξεις και σημασιες. Κατα ποσο με χαρακτηριζουν αγαπη, εμπαθεια, γνησιοτητα, πραοτητα, αγαθοσυνη. Και ποσο μερος στην ψυχη μου εχουν παρει το μισος, η κακια, η αδικια, η ενοχη.

"Ημασταν και μεις χωρις νοηση, απειθεις. πλανωμενοι, δουλεύοντες ἐπιθυμίες καὶ ηδονες πολλες, με κακίᾳ καὶ φθόνο διάγοντες στυγητοί, μισουντες ο ενας τον αλλο. ομως οταν εφανηκε ἡ χρηστότα καὶ ἡ φιλανθρωπία του σωτηρα θεου, κατὰ τὸ ελεος του, μας εσωσε με τη ἀνακαινηση του αγιου πνεύματος"