Μόνιμη αναζήτηση αποδοχής...

[Nefeli28]

Είμαι 42.
Στον ψυχίατρο ξεκίνησα πριν 3 βδομαδες, οπότε ίσως είναι νωρις ακόμα για να βγάλει πλήρη διάγνωση.
Από όσα ειπα, μίλησε για ΙΔΨ και κατάθλιψη.

[GoldenM]

Έχεις απόλυτο δίκιο, έτσι είναι όπως τα λες.
Πιστεύω πως έχει οντως βιολογικό υπόβαθρο η όλη μου κατάσταση γιατί στην οικεγενεια μου έχουν όλοι ΙΔΨ και ήπια κατάθλιψη. Πρόσφατα ανακάλυψα και κάποιο πρόβλημα στον εγκέφαλο το οποίο πρόκειται να εξεταστεί λεπτομερως το επόμενο διάστημα γιατί ενδέχεται να ευθύνεται για κάποια από τις διαταραχές που έχω.
Έχεις δίκιο, χρειάζεται να αποδεχτώ εγώ η ίδια πράγματα. Και σίγουρα να αφήσω στην άκρη τους άλλους. Δεν μου είναι καθόλου εύκολο. Και αυτό ακριβώς με εκνευρίζει και με απογοητεύει. Το ότι διαρκώς με νοιάζουν οι άλλοι.
Προσπαθώ πολύ. Απλά είναι φορές που νιώθω ματαιότητα και απεριόριστη κούραση...
Σε ευχαριστώ για την απάντηση.
Και εσένα και την Αποστολια.

Να είσαι δυνατή.

Θα βρεις το τρόπο να αντιμετωπίσεις όλο αυτό. Δες το σαν μια πρόκληση. Πρέπει να αντιμετωπίσεις κάτι που ο ίδιος σου οργανισμός σου δημιουργεί. Είσαι πολύ δυνατότερη από άλλους ανθρώπους.

Όλοι έχουμε ανάγκη από αποδοχή από άλλους και είναι ανθρώπινο. Ακόμα και άνθρωποι χωρίς κάποια διαταραχή, έχουν την ανάγκη να είναι αποδεκτοί από το κοινωνικό σύνολο.

Μην αισθάνεσαι άσχημα και ενοχικά για τα συναισθήματα σου και για όλα όσα αισθάνεσαι.

Εμένα η ψυχολόγος μου πρότεινε να γράφω κάθε μέρα. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ και μα βοηθάει ακόμα. Δεν ξέρω αν κάνεις κάτι τέτοιο, αλλά συζήτησε το με την ψυχολόγο σου ώστε να δοκιμάσεις και εσύ να χρησιμοποιήσεις το γράψιμο ως θεραπευτικό μέσο.

Παράλληλα θα σου πρότεινα να διαβάσεις στωική φιλοσοφία. Πραγματικά οι αρχές που διέπουν τους στωικούς είναι πολλές φορές λυτρωτικές για την ζωή.

[rainbow96]

Οσον αφορα το θεμα της ζηλιας, έχεις σκεφτεί ποτε πως τα ατομα που τοσο πολυ ζηλευεις , μπορει και τα ιδια να εχουν κομπλεξ και να ζηλευουν με τη σειρα τους καποια αλλα ατομα, απλως να μην το δειχνουν? Κανεις δεν ειναι τελειος και ολοι ζηλευουμε παντα το κατι καλύτερο, το κατι που δεν εχουμε. Γιατί πάντα υπαρχει κατι καλυτερο.Παντα.Εσυ ,λοιπον,μπορεί να ζηλεύεις τον Α , αλλα ο Α με τη σειρα του να ζηλεύει τον Β και παει λεγοντας..Για αυτο μονο με τον εαυτο σου πρεπει να συγκρινεσαι σε σχεση με το πώς ησουν πριν καποιο καιρο και να παρατηρεις την προσωπική σου εξελιξη, ασχετα απο τους αλλους. Οι άλλοι μπορουν σίγουρα να λειτουργουν ως προτυπα και πηγή έμπνευσης αλλα μεχρι εκει..

[Ορέστης]

Έχει νιώσεις κανεις αυτή την έλλειψη; Αυτή τη διαρκή επιθυμία να αναγνωριστεί και να γίνει αποδεκτός από τους γύρω του;
Με κάποιο τρόπο όλα να γυρνάνε γύρω από αυτό και να έχει γίνει ένα με αυτό.
Να μην ξεχωρίζει πια ποιος είναι ο εαυτός του και ποια η εμμονή του;
Εμμονή με το να είναι αρεστός, σημαντικός, να αγαπιέται, να είναι αποδεκτός όπως και αν είναι;
Γιατί τόση έλλειψη; Δεν μπορεί για όλα να φταίει η οικογένεια.
Οι ψυχοτετοιοι συνέχεια σε αυτό εστιάζουν.
Εντάξει, κι οι γονείς μας ο,τι μπορούσαν εκαναν. Ειδικά οι παλαιότερες γενιές δεν ήξεραν από ψυχολογίες κλπ.
Είχαν και αυτό το «τι θα πει ο κόσμος» που έκανε σίγουρα κάποια ζημιά.
Αλλά τελικά που σταματάει η οικογένεια και που αρχιζει η αυτόνομη προσωπικότητα;
Ή αυτά πάνε πάντα μαζί;
Κουραστηκα να ψάχνω στους ανθρώπους αυτό που θα με κάνει χαρούμενη.
Ο ψυχολόγος φωναζει ότι πρέπει να αγαπήσω τον εαυτό μου για να βρω την ηρεμία και να μην ζητάω από εξωτερικούς παράγοντες την αναγνώριση εαυτού.
Κι όμως τόσα χρόνια ψυχοθεραπείας ακόμα νιώθω ελλιπής.
Έχω σκεφτεί μήπως τελικά είμαι νάρκισσος.
Εγώ που τόσο τους πολέμησα. Που σχετιστηκα μαζί τους και υπέφερα από τις συμπεριφορές τους.
Μήπως είμαι κι εγώ έτσι;
Αλλιώς γιατί να αποζητάω τόσο την αγαπη, τη στήριξη και την αναγνώριση;;;

Ως παιδι οικογενειας που με κακοποιουσε ψυχολογικα προσπαθουσα να κερδισω την αποδοχη των γονεων μου συμμορφωνωμενος με τις υποδειξεις τους, χωρις φυσικα αυτο να εχει αποτελεσμα γιατι ο γονιος που σε κακοποιει και φωναζει εισαι αυτο, εισαι το αλλο, εσυ φταις που καταστρεψα την καριερα κλπ, δεν κακοποιει γιατι πραγματικα συμβαινουν αυτα τα πραγματα, αλλα για να εκτονωθει. Εσυ ομως εχεις εκπαιδευτει να νιωθεις ενοχος και στιγματισμενος και να προσπαθεις να εξιλεωθεις στα ματια των αλλων και να συμμορφωθεις στα θελω τους. Αποτελεσμα να σε λιωσει η κοινωνια.

[Αποστολια]

Αποζηταω διαρκώς από τους άλλους την αγαπη και το νοιαξιμο. Να με αποδέχονται όπως είμαι και να μου δείχνουν ότι νοιάζονται για μένα εφόσον είμαστε φίλοι, γκομενοι, συνάδελφοι, συγγενείς.
Όταν το κοιτάω απέξω όλο αυτό μου φαίνεται υπερβολικό. Εγώ όμως από μέσα το βιώνω πολύ δραματικα.
Θέλω να μου δείχνουν οι άλλοι τα συναισθήματα τους. Όχι μια ζωή να τα ζητιανεύω. Είμαι έρμαιο των σχέσεων.
Σε κάθε σχέση φιλική ή γκρμενικη είμαι αυτή που δίνω, τρέχω, σκιζομαι, εκφράζομαι, τα δίνω όλα.
Και στο τέλος συνειδητοποιώ ότι δεν έπρεπε να λειτουργώ έτσι. Ότι ίσως είμαι υπερβολική. Έχω τόσο ανάγκη την αγαπη και το νοιαξιμο που αηδιάζω με τον ιδιο μου τον εαυτό. Δεν θέλω να θέλω τόσο πολύ. Δεν θέλω να νιώθω συνεχώς την έλλειψη. Δεν θέλω τα δράματα που πολλές φορές η ίδια δημιουργώ.
Θέλω λίγη ηρεμία...

Και εγώ το ίδιο κάνω αποζητω από τους άλλους την αγάπη πάντα. Αλλά ξέρεις κάτι όταν εμείς δεν αγαπαμε τον εαυτο μας πως θα το κάνουν οι άλλοι για εμάς. Συνεχισε τις προσπάθειες σου.οι σχέσεις σου με άντρες φιλους συγγενεις όταν σε αγαπουν και στο δείχνουν σε γεμιζουν?η δεν έχεις νιώσει ποτέ ότι σε αγαπαει και σε αποδεχεται κάποιος 100%?

[teatree]

Nefeli28 τι κριμα που τα ατομα με πραγματικη αξια αναλωνονται σε αυτο το συνεχες αυτομαστιγωμα και αναλυουν συνεχεια τις σχεσεις τους με τους αλλους αντι να χαρουν την ζωη τους κι αυτα που εχουν καταφερει.

Αυτοι οι "αλλοι" που καποιες φορες ειναι και αναξιοι της προσοχης μας, γινονται το βαρομετρο της διαθεσης μας και της αυτοεκτίμησής μας?Για ποιο λογο?

Μην προσπαθεις να γινεις η τελεια "Νεφελη", φαινεσαι αρκετα αξιολογος και ποιοτικος ανθρωπος , πρεπει πρωτα να το πιστέψεις εσυ η ιδια . Αγάπα τον εαυτο σου ,εστιάζοντας στα καλα σου στοιχεια και συγχωρώντας τον για τις οποιες αδυναμίες του.Επεφτα κι εγω σε κατι τετοιες λούμπες παλαιοτερα μεχρι που μου το γυρισε σε ψυχοσωματικα παμπολλες φορες κι εβαλα μυαλο πλεον...

Αλλωστε ο τελειομανης δεν ειναι ποτε ευτυχισμένος...

[GoldenM]

Νεφελάκη,

Πως είσαι σήμερα;

Κάποια βελτίωση; Έστω και ελάχιστη;

[Nefeli28]

Νιώθω κάπως καλύτερα σήμερα.
Διαβάζω όσα γράφετε και παίρνω κουραγιο. Ακούω προσεκτικά όσα λετε κι εσείς από τις εμπειρίες σας, τα δικά σας βιώματα και τις απόψεις σας.
Σας ευχαριστω..
Προσπαθώ πολύ να βρω τις ισορροπίες μέσα μου. Να μπορέσω να δώσω ένα προβάδισμα σε μένα κι όχι στους άλλους. Να μπορέσω να ζήσω χωρίς να αποζητω τόσο πολύ την αποδοχή των άλλων.
Να καταφέρω να αποδεχτώ η ίδια τον εαυτό μου.
Μεγάλη κουβέντα αυτό. Δύσκολο, αλλά ίσως όχι τόσο ακατόρθωτο...

[Miliva21]

Καλημέρα να ξέρεις ότι δεν είσαι μόνη....Όλοι μας έχουμε ανάγκη την επιβεβαίωση και την αποδοχή από τους αλλους....ταυτιστηκα σε πολλά από όσα γράφεις και αν με ρωτούσες πως νιώθω για μένα και αν νιώθω ότι είμαι αρεστή στους άλλους η απάντηση που θα έπαιρνες δεν ταιριάζει με την εικόνα μου.....

Και μένα ψυχολόγος έτσι έχει πει όλοι τα ίδια λένε ότι πρέπει να πιστεύεις εσύ στον εαυτό σου σωστό όμως δεν γίνεται να μην λαμβάνουμε καθόλου και τους Άλλους υπόψη......

Δεν έχει θέμα η εμφάνιση αλλα το μυαλό....Όταν το μυαλό σκέφτεται διαστρεβλωμένα ότι μειονεκτει ότι και να πετύχεις ότι και να κάνεις πάλι μείον θα νιώθεις......

Ίσως καλό είναι να χαλαρώσουμε να μην υπεραναλυουμε να χαρούμε στη ζωή τα απλά πράγματα και να κάνουμε ότι μας ευχαριστεί χωρίς να δίνουμε έμφαση στη συμπεριφορά των άλλων.....

Τουλάχιστον εγώ ξέρω σε ποιον τομέα της ζωής μου "μειονεκτω" εσύ που τα έχεις καταφέρει σε όλα γτ να νιώθεις έτσι

Καταλαβαίνω ότι είναι και οι διαταραχές σου που σου προκαλούν ένα κεφάλι καζανι Κάνε υπομονή και να ξέρεις δεν είσαι μόνη

[Macgyver]

Δεν εχουμε ολοι καλα και ντε αναγκη αποδοχης απο τους αλλους , εμενα δεν μενδιαφερει η γνωμη των αλλων , στα τετοια μου .......εχω την δικη μου γνωμη για τον εαυτο μου , κι ειναι καλη !!!!
αλλα εχω κανει πραματα στην ζωη μου , δεν ημουν αδρανης προ κτθλψεως ...........
γνωριζω πολυ καλα τις ανασφαλειες μου .......

[Miliva21]

Είσαι από τους ανθρώπους που είτε λόγω χαρακτήρα είτε εμπειρίας είτε ιδιοσυγκρασίας τα πάνε καλά με τον εαυτό τους

Για τους περισσότερους ανθρώπους όμως δεν ισχύει αυτό

Ρίξε μια ματιά γύρω σου....ζήλεια...κόπος να πουλήσουμε μούρη.....να δείξουμε ότι κάποιοι είμαστε....φθόνος για την ευτυχία του άλλου......ψέματα σε σχέσεις μόνο για επιβεβαίωση........ρουφιανιλι κια και πισωμαχαιρωματα στη δουλεια....άνθρωποι που συμβιβάζονται με λιγότερα από όσα θέλουν για να αρέσουν στους άλλους....άνθρωποι που γίνονται χαλί να τους πατήσουν για να κερδίσουν την αποδοχή....που αλλάζουν τον εαυτό τους ή ξεκινούν κακές συνήθειες (ναρκωτικά) για να ταιριάξουν με κάποιους (κυρίως στη εφηβεία αυτο) ....ανθρώποι που κάθονται σε μια τελειωμένη σχέση προ πολλού αντί να τα μαζέψουν και να φύγουν να βρουν κάτι άλλο....Όλα αυτά από τι είναι;; από ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ.....Από την ανάγκη να πετύχουμε όσα περισσότερα μπορούμε για να γίνουμε τέλειοι ώστε να μας αγαπούν και να μας θαυμάζουν να μας αποδέχονται...

Και η θεματοθετρια όπως παρά πολλοί άλλοι άνθρωποι μπορεί να κηνυγουσε μέσα της τη τελειότητα για να είναι αρεστή.....Και αυτό ξεκινάει από το σπίτι και μπορεί να καταλήξει σε νεύρωση και να δημιουργήσει το υπόβαθρο για άλλες ψυχικες διαταραχές...

Ολα αυτά τα αναφέρω χωρίς επικριτική διάθεση στη θεματοθετρια

[Macgyver]

Aγαπητη miliva , δικιο εχεις , ολα αυτα τα αρνητικα χαρακτηριστικα ανηκουν σε ανθρωπους ανασφαλεις ....... λιγοι ανθρωποι τα πανε καλα με τον εαυτο τους ................ ωραια γραφεις , ωριμα .........αμεροληπτα .......

[Ελπίδα 26]

Είσαι από τους ανθρώπους που είτε λόγω χαρακτήρα είτε εμπειρίας είτε ιδιοσυγκρασίας τα πάνε καλά με τον εαυτό τους

Για τους περισσότερους ανθρώπους όμως δεν ισχύει αυτό

Ρίξε μια ματιά γύρω σου....ζήλεια...κόπος να πουλήσουμε μούρη.....να δείξουμε ότι κάποιοι είμαστε....φθόνος για την ευτυχία του άλλου......ψέματα σε σχέσεις μόνο για επιβεβαίωση........ρουφιανιλι κια και πισωμαχαιρωματα στη δουλεια....άνθρωποι που συμβιβάζονται με λιγότερα από όσα θέλουν για να αρέσουν στους άλλους....άνθρωποι που γίνονται χαλί να τους πατήσουν για να κερδίσουν την αποδοχή....που αλλάζουν τον εαυτό τους ή ξεκινούν κακές συνήθειες (ναρκωτικά) για να ταιριάξουν με κάποιους (κυρίως στη εφηβεία αυτο) ....ανθρώποι που κάθονται σε μια τελειωμένη σχέση προ πολλού αντί να τα μαζέψουν και να φύγουν να βρουν κάτι άλλο....Όλα αυτά από τι είναι;; από ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ.....Από την ανάγκη να πετύχουμε όσα περισσότερα μπορούμε για να γίνουμε τέλειοι ώστε να μας αγαπούν και να μας θαυμάζουν να μας αποδέχονται...

Και η θεματοθετρια όπως παρά πολλοί άλλοι άνθρωποι μπορεί να κηνυγουσε μέσα της τη τελειότητα για να είναι αρεστή.....Και αυτό ξεκινάει από το σπίτι και μπορεί να καταλήξει σε νεύρωση και να δημιουργήσει το υπόβαθρο για άλλες ψυχικες διαταραχές...

Ολα αυτά τα αναφέρω χωρίς επικριτική διάθεση στη θεματοθετρια

...μέσα σε δέκα γραμμές περιέγραψες την ζωή μου...ηχηρό χαστούκι ..άνοιγμα παραθύρου ..σε ευχαριστώ

Εστάλη από LEAGOO M8 στο E-Psychology.gr Mobile App

[Ελπίδα 26]

Έλλειψη. Κενό. Μείον. Έλλειμμα.
Με όσες λέξεις κι αν το πω δεν φτάνει.
Τίποτα δεν περιγράφει το μέγεθος που το βιώνω.
Όσοι με γνωρίζουν δεν θα μπορούσαν ποτέ να πιστέψουν ότι νιώθω τέτοια πράγματα.
Η κοινωνική, εξωστρεφής, αισιόδοξη, όμορφη, πετυχημένη, μορφωμένη «Νεφέλη».... πως είναι ποτέ δυνατόν να νιώθει μείον;;; Τι σόι έλλειψη μπορεί να νιώθει αυτή;;;
Μήπως είμαι διχασμένη προσωπικότητα; Δυο άνθρωποι σε εναν; Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται οι έξω να βλέπουν αυτά κι εγώ να βουλιάζω στην μοναξιά, την ζητιανιά ασφαλείας και αποδοχής;;;; Τι είμαι;
Εξαιρετική θεατρίνα μήπως;
Κουραστηκα.
Τόσες ψυχοθεραπειες, τόσα διαβάσματα, τόση προσπάθεια αυτογνωσίας....
Και κάθομαι τώρα και γράφω πίσω απο την ανωνυμία, σε ένα φόρουμ ανάμεσα σε αγνώστους που κάποτε γίνονται γνωστοί με τον τρόπο τους, γιατί στην πραγματικότητα κανεις από οσους με ξέρουν δεν θα πίστευε ότι μπορεί εγώ να νιώθω τέτοια εκμηδενιστικά πράγματα για μένα.

...ποσο σε νιώθω..

Εστάλη από LEAGOO M8 στο E-Psychology.gr Mobile App

[purplerose]

Nefeli28 ησουν στο eating disorders παλια? Συγγνωμη αν κανω λαθος, δεν ξερω αν με θυμασαι. Μην ανησυχεις ολα αυτα που περιγραφεις ολους οσους εχουμε ψυχη μας απασχολουν και πολλες φορες εχω πιασει τον εαυτο μου να νιωθει ετσι. Ισως δεν διαβασες ακομη τα σωστα βιβλια, ισως δεν εκανες ακομα τις σωστες σκεψεις, ισως εχεις να ανακαλυψεις πραγματα που ποτε δεν ανακαλυψες ακομα τα οποια κρατουν τη φλογα που θα σε κεντρισει και να σου ''αναψει'' το μυαλο. Μη νιωθεις μονη, αληθεια. Νομιζεις πως εχεις κατι , αλλα ουσιαστικα εισαι πιο υγιης απο τον καθενα. Χειροτεροι ειναι εκεινοι που δεν ψαχνονται ποτέ.