Πώς να ξεπεράσεις την κατάθλιψη

[diamont]

Καταρχάς θέλω να τονίσω ότι δεν είμαι ειδικός, απλώς θα ήθελα να σας παραθέσω τους δικούς μου τρόπους με τους οποιους πέρασα την κατάθλιψη..

1) Με γυμναστική
2) Με φάρμακα και παρακολούθηση ιατρού/ψυχολόγου
3) Ταξίδια
4) Διάβασμα
5) Καινούργιες ασχολίες
6) Νέα hobby
7) Κάντε αλλαγές στον εαυτό σας
8) Μάθετε μια ξένη γλώσσα
9) Κάντε τα μαθήματα σας (με μέτρο)
10) Φάτε κάτι γλυκό (με μέτρο)

Έχετε να προτείνετε κάτι άλλο;

[Kallie]

1) Βοηθάει, αλλά βαριέμαι.
2) ΔΓ/ΔΑ
3) Χρειάζομαι πολλά χρήματα και καλή παρέα για να πάω εκεί που θέλω... Προς το παρόν δύσκολο.
4) Της σχολής το διάβασμα είναι αρκετό. Δεν αντέχω να διαβάσω τίποτα άλλο.
5) Κάτι θα κάνουμε...
6) Κάτι θα κάνουμε...
7)***
8) Του χρόνου (μάλλον γερμανικά)
9) Με πολύ μέτρο τα κάνω.
10) Δε μου αρέσουν τα γλυκά. Τα λαχανικά <3 μου φτιάχνουν τη διάθεση!

***Εννοείς αλλαγές στην εξωτερική εμφάνιση ή καμία σχέση;

[diamont]

1) Βοηθάει, αλλά βαριέμαι.
2) ΔΓ/ΔΑ
3) Χρειάζομαι πολλά χρήματα και καλή παρέα για να πάω εκεί που θέλω... Προς το παρόν δύσκολο.
4) Της σχολής το διάβασμα είναι αρκετό. Δεν αντέχω να διαβάσω τίποτα άλλο.
5) Κάτι θα κάνουμε...
6) Κάτι θα κάνουμε...
7)***
8) Του χρόνου (μάλλον γερμανικά)
9) Με πολύ μέτρο τα κάνω.
10) Δε μου αρέσουν τα γλυκά. Τα λαχανικά <3 μου φτιάχνουν τη διάθεση!

***Εννοείς αλλαγές στην εξωτερική εμφάνιση ή καμία σχέση;

Ναι στην εξωτερική εμφάνιση

[Kallie]

Δύσκολο αυτό. Η αλλαγή που θέλω να κάνω εδώ και χρόνια είναι να μακρύνω το μαλλί αλλά δυσκολεύομαι να με κρατήσω μακριά από το ψαλίδι. Ακούω φωνές να μου λένε ''Πως είσαι έτσι, πιάσε το ψαλίδι και κουρέψου'' Καθε φορά που τα κόβω νιώθω τέλεια. Οπότε τώρα τι να κάνω που έχω καταφέρει να τα μακρύνω αρκετά αλλά δεν έχω φτάσει ακόμα τον στόχο μου; Nα τα ξανακόψω έτσι όπως μου αρέσουν (άρα να κάνω πάλι το ίδιο που κάνω εδώ και χρόνια) ή να κάνω υπομονή να φτάσουν εκεί που θέλω; (δε μου αρέσει καθόλου το μήκος τους τώρα)

[diamont]

Δύσκολο αυτό. Η αλλαγή που θέλω να κάνω εδώ και χρόνια είναι να μακρύνω το μαλλί αλλά δυσκολεύομαι να με κρατήσω μακριά από το ψαλίδι. Ακούω φωνές να μου λένε ''Πως είσαι έτσι, πιάσε το ψαλίδι και κουρέψου'' Καθε φορά που τα κόβω νιώθω τέλεια. Οπότε τώρα τι να κάνω που έχω καταφέρει να τα μακρύνω αρκετά αλλά δεν έχω φτάσει ακόμα τον στόχο μου; Nα τα ξανακόψω έτσι όπως μου αρέσουν (άρα να κάνω πάλι το ίδιο που κάνω εδώ και χρόνια) ή να κάνω υπομονή να φτάσουν εκεί που θέλω; (δε μου αρέσει καθόλου το μήκος τους τώρα)

Θα σου απαντήσω με ένα παράδειγμα. Ήθελα εδώ και καιρό να αφήσω γέννια. Έτσι και έκανα. Δε μου άρεσαν στην αρχή λόγω των κενών κλπ αλλά μετά απέκτησαν ένα ωραίο σχήμα.

Αν πραγματικά σου αρέσουν και θέλεις να τα κάνεις μακριά, κράτησε τα! Μην ακους τις φωνές, είσαι πιο δυνατή από αυτές

[Layla123]

Καταρχάς θέλω να τονίσω ότι δεν είμαι ειδικός, απλώς θα ήθελα να σας παραθέσω τους δικούς μου τρόπους με τους οποιους πέρασα την κατάθλιψη..

1) Με γυμναστική
2) Με φάρμακα και παρακολούθηση ιατρού/ψυχολόγου
3) Ταξίδια
4) Διάβασμα
5) Καινούργιες ασχολίες
6) Νέα hobby
7) Κάντε αλλαγές στον εαυτό σας
8) Μάθετε μια ξένη γλώσσα
9) Κάντε τα μαθήματα σας (με μέτρο)
10) Φάτε κάτι γλυκό (με μέτρο)

Έχετε να προτείνετε κάτι άλλο;

Καλησπέρα,και πόσο διάστημα περίπου σου πήρε για να ξεκινήσεις να νιώθεις καλύτερα χωρίς πολλά πισωγυρισματα;
Έχω ξεκινήσει γυμναστική εδώ και 1,5 μήνα περίπου
Σχεδόν τρεις μήνες ψυχοθεραπεία
Ταξίδια φοβάμαι ακόμα να κάνω ???? έχουμε κανονίσει ένα τριήμερο μικρό σε νησί της Ελλάδας την 25η Μαρτίου βέβαια,δεν ξέρω αν μετράει.
Διάβασμα με ζορι.
Είμαι καλύτερα θα το έλεγα,αλλά μερικές μέρες ξυπνάω και είναι όλα δύσκολα,πολύ δύσκολα όμως και απελπίζομαι κάπως νομίζω...

[diamont]

Καλησπέρα,και πόσο διάστημα περίπου σου πήρε για να ξεκινήσεις να νιώθεις καλύτερα χωρίς πολλά πισωγυρισματα;
Έχω ξεκινήσει γυμναστική εδώ και 1,5 μήνα περίπου
Σχεδόν τρεις μήνες ψυχοθεραπεία
Ταξίδια φοβάμαι ακόμα να κάνω ???? έχουμε κανονίσει ένα τριήμερο μικρό σε νησί της Ελλάδας την 25η Μαρτίου βέβαια,δεν ξέρω αν μετράει.
Διάβασμα με ζορι.
Είμαι καλύτερα θα το έλεγα,αλλά μερικές μέρες ξυπνάω και είναι όλα δύσκολα,πολύ δύσκολα όμως και απελπίζομαι κάπως νομίζω...

Καλησπέρα. Περίπου ένα μήνα με αντικαταθλιπτικά και κάποιες πολύ σοβαρές αλλαγές στη ζωή μου. Κατά τα άλλα δεν είμαι πάντα και στα καλύτερα μου, αλλά προσπαθώ για το καλύτερο

[Macgyver]

https://www.newsbeast.gr/health/arth...s-katathlipsis

Ξεχασες την θετικη σκεψη .......... και στο λινκ λεει οχι γλυκα .............ναι στην υγιεινη διατροφη λεει ....

τα αντικ/κα δεν με ωφελησαν καθολου ..........

[giorgos panou]

Καταρχάς θέλω να τονίσω ότι δεν είμαι ειδικός, απλώς θα ήθελα να σας παραθέσω τους δικούς μου τρόπους με τους οποιους πέρασα την κατάθλιψη..

1) Με γυμναστική
2) Με φάρμακα και παρακολούθηση ιατρού/ψυχολόγου
3) Ταξίδια
4) Διάβασμα
5) Καινούργιες ασχολίες
6) Νέα hobby
7) Κάντε αλλαγές στον εαυτό σας
8) Μάθετε μια ξένη γλώσσα
9) Κάντε τα μαθήματα σας (με μέτρο)
10) Φάτε κάτι γλυκό (με μέτρο)

Έχετε να προτείνετε κάτι άλλο;

μπραβω σου που το καταφερες! αξιζεις πολλους επενους αφου η καταθλιψη -ακομα και σε υπια μορφη να ειναι - θελει αγωνα ,αγωνα διαρκειας και δυστυχως δεν την ξεπερνας εαν δεν συμβαλεις και με την συνηδηση σου!
Ειναι ατειο να λεμε οτι ξεπερνιετε μονο με τη γυμναστικη και με βιταμηνες! επανελλημενα εχει αποδηχτει οτι ο γιατρος και τα φαρμακα - μηλαμε για βαρια καταθλιψη και οχι μελαγχολεια - εχει αποδηχτει οτι χρειαζωντε και τα φαρμακα! και ο γιατρος!

[mariakanavra67]

τωρα ολοι εσεις εχετε καταθλιψη? γιατι εγω ουτε ταξιδια σκεφτομαι ουτε να διαβασω μπορω ουτε να δω φιλους και ουτε να σκεφτω για αλλαγες

[diamont]

τωρα ολοι εσεις εχετε καταθλιψη? γιατι εγω ουτε ταξιδια σκεφτομαι ουτε να διαβασω μπορω ουτε να δω φιλους και ουτε να σκεφτω για αλλαγες

Και εγώ έτσι ήμουν στην αρχή.. Αλλά μετά από πολλούς, δυστυχώς, πειραμματισμούς, κατέληξα στα σωστά φάρμακα και το σωστό γιατρό. Έτσι, έχω όρεξη για όλα αυτά.. Αν θέλεις βοήθεια, μπορώ να βοηθήσω

[Confused889]

Και εγώ έτσι ήμουν στην αρχή.. Αλλά μετά από πολλούς, δυστυχώς, πειραμματισμούς, κατέληξα στα σωστά φάρμακα και το σωστό γιατρό. Έτσι, έχω όρεξη για όλα αυτά.. Αν θέλεις βοήθεια, μπορώ να βοηθήσω

Πως να βοηθησεις??...Ειναι το κατι δυσκολο ..δεν ξερω τι να κανω

[Macgyver]

Και εγώ έτσι ήμουν στην αρχή.. Αλλά μετά από πολλούς, δυστυχώς, πειραμματισμούς, κατέληξα στα σωστά φάρμακα και το σωστό γιατρό. Έτσι, έχω όρεξη για όλα αυτά.. Αν θέλεις βοήθεια, μπορώ να βοηθήσω

Χαιρομαι να διαβαζω τετοια θετικα ποστ .....μπραβο ...... κι εγω ολο πειραματισμους ειμαι , αρνουμαι να υποταχτω αμαχητι στην κτθλψη ........

[Nightshark]

τωρα ολοι εσεις εχετε καταθλιψη? γιατι εγω ουτε ταξιδια σκεφτομαι ουτε να διαβασω μπορω ουτε να δω φιλους και ουτε να σκεφτω για αλλαγες

Από όσο έχω καταλάβει το παθαίνω κι εγώ αυτό ανά κάποια διαστήματα δεν ξέρω γιατί

Εστάλη από Mi A2 Lite στο E-Psychology.gr Mobile App

[stefamw]

Βλεπω οτι αναφερεται συχνα η γυμναστικη ως τροπος θεραπειας της καταθλιψης. Ισχυει, αν εισαι απο το πρωι ως το βραδυ πανω σε ενα διαδρομο.
Τρεχω αρκετα χιλιομετρα εδω και 8 χρονια στην πλαζ μερα παρα μερα ή καθε 2 μερες, αναλογα με τον καιρο, που ειναι αρκετα hardcore γιατι η αμμος σε κουραζει. Νιωθω καλα για καμια ωρα αφου τελειωσω το τρεξιμο, απο κει και περα επιστρεφω παλι στη μιζερια.

Τα ταξιδια μου αρεσουν, αλλα δεν υπαρχουν χρηματα ουτε εχω καμια παρεα. Μου αρεσει να πηγαινω για ορειβασια στον ολυμπο το καλοκαιρι, αρκετα απαιτητικος οποτε συγκαταλεγεται στη "γυμναστικη". Φυση και εντονη αεροβικη ασκηση (δλδ η αναβαση) και νιωθω καλα οσο περπαταω στο δασος στο βουνο. Αλλα οταν γυρναω πισω, η καταθλιψη ειναι εκει και με περιμενει.

Οσον αφορα τις καινουργιες ασχολιες, θα συμφωνησω με αυτο. Δηλαδη για οσους μενουν πρωτευουσα ή συμπρωτευουσα, οπου υπαρχει ενα πληθος εθελοντικων προγραμματων για να ξεφυγετε απο τη συνηθισμενα. Για μενα που μενω επαρχια δεν υπαρχει ουσιαστικα τιποτα το ιδιαιτερο να κανω.

Η καταθλιψη ειναι ανημπορια, να σηκωθεις απο τον καναπε και το κρεβατι σου, να πας να κανεις πραγματα ή να υπαρχει κατι να δινει νοημα στη ζωη σου. Οποτε ολα αυτα ειναι καπως δυσκολα για καποιον που εχει μετριας εντασης καταθλιψη. Τρεξιμο παω μονο και μονο για να κουραζομαι να μπορω να κλεισω ματι το βραδυ. Παλια το εκανα γιατι μου αρεσε, jogging και ορειβασια ηταν οι 2 αγαπες της ζωης μου. Τωρα απλα τα κανω για να κουραζομαι, δεν εχω παθος πια για τιποτα.

Εκτος απο συνδιασμο καφε και ατμισματος, δεν βρηκα τιποτα αλλο να με "κινητοποιει" και να με βγαλει απο τη μαυριλα.