Κρίσεις πανικού και νευρικό σύστημα - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 2 FirstFirst 12
Results 16 to 27 of 27
  1. #16
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2018
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    841
    Quote Originally Posted by antaveri View Post
    Καλησπερα στις κρισεις πανικου και γενικα στο ολυ εντονο αγχος νοιωθετε την καρδια σας να εχει καποιες εκτακτες ή τελος παντων να μην εχει το σωστο ρυθμο?νιωθετε να εχετε αρευθμια λογω αγχους?
    πολλοί νιώθουν έκτακτες ναι και αρρυθμίες, αλλά δε νομίζω πως πρόκειται για αληθινές αρρυθμίες. Κάποτε είχα βάλει ένα holder και όταν εγώ νόμιζα οτι θα πέθαινα από αρρυθμία αυτό κατέγραφε άντε καμία έκτακτη ή απλά ταχυκαρδία χωρίς τπτ άλλο.
    "Of course I talk to myself. Sometimes I need expert advice."

  2. #17
    Junior Member
    Join Date
    May 2019
    Posts
    10
    Λοιπόν, η μαγνητική εξέταση βγήκε καθαρή, εκτός από κάποιες κήλες στον αυχένα. Ο νευρολόγος όμως μου είπε πως το φούσκωσα και πως δεν αποτελεί κάτι σοβαρό, ούτε μου συνέστησε κάποια φυσικοθεραπεία, αλλά να κάνω καλή ζωή, να γυμνάζομαι μου έδωσε βιταμίνες (neurobion, φολικό οξύ μαγνήσιο και ασβέστιο) Τα ζαναξ μου είπε να τα κόψω σταδιακά. Έκανα βελονισμό κι μου έμαθα τεχνική χαλάρωσης, τα οποία είχαν προσωρινά κάποιο αποτέλεσμα, αλλά δεν λύσαν το πρόβλημα μου.

    Τα συμπτωματα που αντιμετωπίζω είναι:
    1. Ταραγμένος και δύσκολος ύπνος-Νωρίς το πρωί ειδικά το παίρνω απόφαση ότι δεν έχω πια βαθύ χαλαρωτικό ύπνο και ξυπνάω οριστικά.
    2. Αισθάνομαι τα νεύρα μου ταραγμένα- Βιώνω συνεχές αίσθημα ταραχής, το σύστημά μου βαράει κόκκινο σε οτιδήποτε κι αν κάνω, όσο ΄ήρεμος κι αν φαίνομαι.
    3. Δυσκαμψία λαιμού-Ευτυχώς όχι συνέχεια, κάποιες φορές την ημέρα
    4. Αίσθημα αδυναμίας στα χέρια και στα πόδια- Όταν είχα πάθει πρώτη φορά κρίση πανικού (η νευρολόγος είχε γράψει οξύ παροξυσμικό επεισόδιο) ήταν τόσο αδύναμα που τα κινούσα με δυσκολία και δεν είχα την κανονική αίσθησή τους. Αυτό έχει υποχωρήσει ευτυχώς, αλλά όχι 100%
    5. ''Κομμένα'' γόνατα
    6. Ζαλάδες
    7. Αδυναμία/δυσκολία στη συγκέντρωση
    8. Κουράζομαι υπερβολικά όταν μιλάω. Έτσι, πολλές φορές 'χάνω' μία λέξη, είτε τη λέω λάθος ενώ κανονικά δεν θα το έκανα ή σταματάω στα μισά μια πρόταση γιατί χάνω τον ειρμό κτλ
    9. Αισθάνομαι το νευρικό μου σύστημα υπερφορτισμένο και κουρασμένο. Σαν να μην μπορεί το μυαλό μου να ακολουθήσει αυτά τα οποία έκανα και πρέπει να κάνω για να επιβιώσω.
    10. Είναι φορές μέσα στη μέρα που αισθάνομαι ανησυχία/απελπησία, αισθάνομαι ότι θέλω να κλάψω.
    11. Ανηδονία- Δυσκολεύομαι να νιώσω τις καθημερινές χαρές που υπό κανονικές συνθήκες ζούσα. Ακόμη, δυσκολεύομαι και να θυμώσω, όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Σαν να έχει μουδιάσει το σημείο του εγκεφάλου που ευθύνεται για τα συναισθήματα. Νιώθω ότι έχω ένα συναίσθημα αλλά αυτό δεν μπορεί έυκολα να μετατραπεί σε συμπεριφορά.
    12. Αγχώνομαι και δευτερογενώς- Δηλαδή,αγχώνομαι για το πώς θα εξελιχτεί η ζωή μου αν δεν σταματήσει όλο αυτό.
    13. Εκδηλώνω περιστασιακά κρίσεις πανικού. Αίσθημα ζαλης, τάση για λιποθυμία και τα γόνατα ''κόβονται'' πολύ περισσότερο απο όσο το νιώθω τώρα. Τόσο που να αισθάνομαι σουβλιές στην περιοχή για 1-2 μέρες τουλάχιστον. Στη συνέχεια υποχωρούν τα συμπτώματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω τα παραπάνω συμπτώματα. Με έπιασε ακόμη κι ενώ είχα πάει να ψαρέψω χαλαρός. Ξάπλωσα κάτω φαρδύς πλατύς για να μπορέσω να επανέλθω μερικώς και να κάνω ποδήλατο (τρομάρα μου) και να γυρίσω σπίτι. Με τα χίλια ζόρια άφησα κάπου προσωρινά το ποδήλατο γιατι ΔΕΝ ΜΕ ΚΡΑΤΑΓΑΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ, ΖΑΛΙΖΟΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΝΙΩΘΑ ΠΩΣ ΛΙΠΟΘΥΜΩ! Φρικτό...
    14. Μέσα στη μέρα υπάρχουν βέβαια κάποιες διακυμάνσεις, με κοινό παρανομαστή την αίσθηση συνεχούς ταραχής.
    15. Αισθάνομαι πως δεν μπορώ να φέρω εις πέρας πράγματα της καθημερινής ζωής. Πχ. Τώρα που πρέπει να δώσω εξατάσεις οδήγησεις τι θα γίνει; Θα το αντέξω; Στη δουλειά;
    16. Στις δύσκολες στιγμές της ημέρας, όταν νιώθω έντονη ενέργεια/ταραχή, όπως θέλετε πείτε το, η φωνή μου αλλάζει δεν την αναγνωρίζω. Όπως μιλάει ένας ηλικιωμένος 85 χρονών. Σαν φοβισμένη ένα πράγμα, και δεν είναι σταθερή και δυνατή όπως είναι κανονικά. Τι να πω....
    17. Γενικευμένη κόπωση

    Κάποια συμπτώματα φαίνονται να είναι πρωτογενή και άλλα δευτερογενή που προκλήθηκαν από την κατασταση αυτή. Εύκολο είναι να έχω πάθει καμιά κατάθλιψη λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκομαι Φοβάμαι ότι δεν θα γίνω ποτέ μου καλά! Και ότι με το συνεχές στρες, την μεγάλη πίεση και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που πέρασα για κάποιους μήνες έκανα μόνιμο κακό στην υγεία. Έτσι, κατηγορώ και τον εαυτό μου συν τοις άλλοις. Ελπίζω το νευρικό μου σύστημα να κάνει επιτέλους recovery/reset και όλα θα είναι όπως πριν.

    ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ...
    Last edited by Πολεμιστής; 08-07-2019 at 12:30.

  3. #18
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2018
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    841
    Quote Originally Posted by Πολεμιστής View Post
    Λοιπόν, η μαγνητική εξέταση βγήκε καθαρή, εκτός από κάποιες κήλες στον αυχένα. Ο νευρολόγος όμως μου είπε πως το φούσκωσα και πως δεν αποτελεί κάτι σοβαρό, ούτε μου συνέστησε κάποια φυσικοθεραπεία, αλλά να κάνω καλή ζωή, να γυμνάζομαι μου έδωσε βιταμίνες (neurobion, φολικό οξύ μαγνήσιο και ασβέστιο) Τα ζαναξ μου είπε να τα κόψω σταδιακά. Έκανα βελονισμό κι μου έμαθα τεχνική χαλάρωσης, τα οποία είχαν προσωρινά κάποιο αποτέλεσμα, αλλά δεν λύσαν το πρόβλημα μου.

    Τα συμπτωματα που αντιμετωπίζω είναι:
    1. Ταραγμένος και δύσκολος ύπνος-Νωρίς το πρωί ειδικά το παίρνω απόφαση ότι δεν έχω πια βαθύ χαλαρωτικό ύπνο και ξυπνάω οριστικά.
    2. Αισθάνομαι τα νεύρα μου ταραγμένα- Βιώνω συνεχές αίσθημα ταραχής, το σύστημά μου βαράει κόκκινο σε οτιδήποτε κι αν κάνω, όσο ΄ήρεμος κι αν φαίνομαι.
    3. Δυσκαμψία λαιμού-Ευτυχώς όχι συνέχεια, κάποιες φορές την ημέρα
    4. Αίσθημα αδυναμίας στα χέρια και στα πόδια- Όταν είχα πάθει πρώτη φορά κρίση πανικού (η νευρολόγος είχε γράψει οξύ παροξυσμικό επεισόδιο) ήταν τόσο αδύναμα που τα κινούσα με δυσκολία και δεν είχα την κανονική αίσθησή τους. Αυτό έχει υποχωρήσει ευτυχώς, αλλά όχι 100%
    5. ''Κομμένα'' γόνατα
    6. Ζαλάδες
    7. Αδυναμία/δυσκολία στη συγκέντρωση
    8. Κουράζομαι υπερβολικά όταν μιλάω. Έτσι, πολλές φορές 'χάνω' μία λέξη, είτε τη λέω λάθος ενώ κανονικά δεν θα το έκανα ή σταματάω στα μισά μια πρόταση γιατί χάνω τον ειρμό κτλ
    9. Αισθάνομαι το νευρικό μου σύστημα υπερφορτισμένο και κουρασμένο. Σαν να μην μπορεί το μυαλό μου να ακολουθήσει αυτά τα οποία έκανα και πρέπει να κάνω για να επιβιώσω.
    10. Είναι φορές μέσα στη μέρα που αισθάνομαι ανησυχία/απελπησία, αισθάνομαι ότι θέλω να κλάψω.
    11. Ανηδονία- Δυσκολεύομαι να νιώσω τις καθημερινές χαρές που υπό κανονικές συνθήκες ζούσα. Ακόμη, δυσκολεύομαι και να θυμώσω, όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Σαν να έχει μουδιάσει το σημείο του εγκεφάλου που ευθύνεται για τα συναισθήματα. Νιώθω ότι έχω ένα συναίσθημα αλλά αυτό δεν μπορεί έυκολα να μετατραπεί σε συμπεριφορά.
    12. Αγχώνομαι και δευτερογενώς- Δηλαδή,αγχώνομαι για το πώς θα εξελιχτεί η ζωή μου αν δεν σταματήσει όλο αυτό.
    13. Εκδηλώνω περιστασιακά κρίσεις πανικού. Αίσθημα ζαλης, τάση για λιποθυμία και τα γόνατα ''κόβονται'' πολύ περισσότερο απο όσο το νιώθω τώρα. Τόσο που να αισθάνομαι σουβλιές στην περιοχή για 1-2 μέρες τουλάχιστον. Στη συνέχεια υποχωρούν τα συμπτώματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω τα παραπάνω συμπτώματα. Με έπιασε ακόμη κι ενώ είχα πάει να ψαρέψω χαλαρός. Ξάπλωσα κάτω φαρδύς πλατύς για να μπορέσω να κάνω ποδήλατο (τρομάρα μου) και να γυρίσω σπίτι. Με τα χίλια ζόρια άφησα κάπου προσωρινά το ποδήλατο γιατι ΔΕΝ ΜΕ ΚΡΑΤΑΓΑΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ, ΖΑΛΙΖΟΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΝΙΩΘΑ ΠΩΣ ΛΙΠΟΘΥΜΩ! Φρικτό...
    14. Μέσα στη μέρα υπάρχουν βέβαια κάποιες διακυμάνσεις, με κοινό παρανομαστή την αίσθηση συνεχούς ταραχής.
    15. Αισθάνομαι πως δεν μπορώ να φέρω εις πέρας πράγματα της καθημερινής ζωής. Πχ. Τώρα που πρέπει να δώσω εξατάσεις οδήγησεις τι θα γίνει; Θα το αντέξω; Στη δουλειά;
    16. Στις δύσκολες στιγμές της ημέρας, όταν νιώθω έντονη ενέργεια/ταραχή, όπως θέλετε πείτε το, η φωνή μου αλλάζει δεν την αναγνωρίζω. Όπως μιλάει ένας ηλικιωμένος 85 χρονών. Σαν φοβισμένη ένα πράγμα, και δεν είναι σταθερή και δυνατή όπως είναι κανονικά. Τι να πω....
    17. Γενικευμένη κόπωση

    Κάποια συμπτώματα φαίνονται να είναι πρωτογενή και άλλα δευτερογενή που προκλήθηκαν από την κατασταση αυτή. Εύκολο είναι να έχω πάθει καμιά κατάθλιψη λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκομαι Φοβάμαι ότι δεν θα γίνω ποτέ μου καλά! Και ότι με το συνεχές στρες, την μεγάλη πίεση και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που πέρασα για κάποιους μήνες έκανα μόνιμο κακό στην υγεία. Έτσι, κατηγορώ και τον εαυτό μου συν τοις άλλοις. Ελπίζω το νευρικό μου σύστημα να κάνει επιτέλους recovery/reset και όλα θα είναι όπως πριν.

    ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ...
    Σκέφτεσαι αν θα κάνεις άλλες εξετάσεις? Και αν δεν είναι σωματικό, έχεις σκεφτεί να πας σε ψυχολόγο?
    "Of course I talk to myself. Sometimes I need expert advice."

  4. #19
    Junior Member
    Join Date
    May 2019
    Posts
    10
    Ναι, ευτυχώς είμαι με τους γονείς μου μερικές ημέρες και προσπαθούν να με βοηθήσουν. Προς το παρόν, δεν εργάζομαι, αλλά όταν έχω δικά μου λεφτά, σίγουρα θα κάνω συνεδρίες με κάποιο ψυχοθεραπευτή. Αύριο θα συμβουλευτώ μια ακόμη ψυχίατρο. Να μου δώσει κάποιες κατευθύνσεις. Να φανταστείς, δεν έχω στα χέρια μου μια διάγνωση συγκεκριμένη ακόμη. Ξέρεις έχεις αυτό ή έχεις το άλλο να ξέρω πώς να το παλέψω. Εν μέρει κινούμαι στο σκοτάδι. Πέρασα όμως μια παρατεταμένη εργασιακή περίοδο κατά την οποία τα νεύρα μου ξεπέρασαν τα όρια τους. Συν το ότι δεν έχω σεξουαλική ζωή με την σύντροφό μου. Πόσο να αντέξω κι εγώ; Στα 2 χρόνια ζήτημα αν έχουμε κάνει 2 φορές σεξ, στη δουλειά (δεν θέλω να πω συγκεκριμένα) πίεση/άγχος και στρες, άλλα θέματα να με απασχολούν. Κάπου είναι και λογικό έτσι;

  5. #20
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2018
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    841
    Quote Originally Posted by Πολεμιστής View Post
    Ναι, ευτυχώς είμαι με τους γονείς μου μερικές ημέρες και προσπαθούν να με βοηθήσουν. Προς το παρόν, δεν εργάζομαι, αλλά όταν έχω δικά μου λεφτά, σίγουρα θα κάνω συνεδρίες με κάποιο ψυχοθεραπευτή. Αύριο θα συμβουλευτώ μια ακόμη ψυχίατρο. Να μου δώσει κάποιες κατευθύνσεις. Να φανταστείς, δεν έχω στα χέρια μου μια διάγνωση συγκεκριμένη ακόμη. Ξέρεις έχεις αυτό ή έχεις το άλλο να ξέρω πώς να το παλέψω. Εν μέρει κινούμαι στο σκοτάδι. Πέρασα όμως μια παρατεταμένη εργασιακή περίοδο κατά την οποία τα νεύρα μου ξεπέρασαν τα όρια τους. Συν το ότι δεν έχω σεξουαλική ζωή με την σύντροφό μου. Πόσο να αντέξω κι εγώ; Στα 2 χρόνια ζήτημα αν έχουμε κάνει 2 φορές σεξ, στη δουλειά (δεν θέλω να πω συγκεκριμένα) πίεση/άγχος και στρες, άλλα θέματα να με απασχολούν. Κάπου είναι και λογικό έτσι;
    ναι ακούγεται πολύ λογικό να έχεις περάσει τα όριά σου με όλα αυτά και να έχει βαρέσει κόκκινο το άγχος. Αν όπως λες κιόλας το xanax σε ηρεμεί, είναι ένδειξη πως πρόκειται για ψυχολογικό θέμα που προκαλεί ψυχοσωματικά. Από τη λίστα που ανέφερες όλα μπορεί να είναι αποτέλεσμα υπερβολικού άγχους.
    "Of course I talk to myself. Sometimes I need expert advice."

  6. #21
    Junior Member
    Join Date
    May 2019
    Posts
    10
    Σε ευχαριστώ καταρχάς για το ενδιαφέρον σου. Όσον αφορά τη φαρμακευτική αγωγή, τα ζαναξ με βοήθησαν πιο πολύ στην αρχή. Τώρα, έχω μειώση τη δόση στο 1/4 του χαπιού την ημέρα με σκοπό να το κόψω τελείως. Παίρνω τακτικά τις βιταμίνες που είπα πιο πριν γιατί είχα χαμηλό φολικό (0.9) νομίζω και γενικότερα γιατί βοηθούν. Μόλις τα καταφέρω οικονομικά θα ζητήσω να ξεκινήσω τακτικότατη ψυχοθεραπεία από κάποιον ειδικό ψυχοθεραπευτή, ή ψυχολόγο, όχι ψυχίατρο. Απλά να γνωρίζει από κρίσεις πανικού και άγχος. Και βλέπουμε. Εννοείται ότι προσπαθώ να βελτιώσω την καθημερινότητά μου με καλύτερη διατροφή, άσκηση, κτλ.

  7. #22
    Member
    Join Date
    Apr 2018
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    81
    Quote Originally Posted by Πολεμιστής View Post
    Λοιπόν, η μαγνητική εξέταση βγήκε καθαρή, εκτός από κάποιες κήλες στον αυχένα. Ο νευρολόγος όμως μου είπε πως το φούσκωσα και πως δεν αποτελεί κάτι σοβαρό, ούτε μου συνέστησε κάποια φυσικοθεραπεία, αλλά να κάνω καλή ζωή, να γυμνάζομαι μου έδωσε βιταμίνες (neurobion, φολικό οξύ μαγνήσιο και ασβέστιο) Τα ζαναξ μου είπε να τα κόψω σταδιακά. Έκανα βελονισμό κι μου έμαθα τεχνική χαλάρωσης, τα οποία είχαν προσωρινά κάποιο αποτέλεσμα, αλλά δεν λύσαν το πρόβλημα μου.

    Τα συμπτωματα που αντιμετωπίζω είναι:
    1. Ταραγμένος και δύσκολος ύπνος-Νωρίς το πρωί ειδικά το παίρνω απόφαση ότι δεν έχω πια βαθύ χαλαρωτικό ύπνο και ξυπνάω οριστικά.
    2. Αισθάνομαι τα νεύρα μου ταραγμένα- Βιώνω συνεχές αίσθημα ταραχής, το σύστημά μου βαράει κόκκινο σε οτιδήποτε κι αν κάνω, όσο ΄ήρεμος κι αν φαίνομαι.
    3. Δυσκαμψία λαιμού-Ευτυχώς όχι συνέχεια, κάποιες φορές την ημέρα
    4. Αίσθημα αδυναμίας στα χέρια και στα πόδια- Όταν είχα πάθει πρώτη φορά κρίση πανικού (η νευρολόγος είχε γράψει οξύ παροξυσμικό επεισόδιο) ήταν τόσο αδύναμα που τα κινούσα με δυσκολία και δεν είχα την κανονική αίσθησή τους. Αυτό έχει υποχωρήσει ευτυχώς, αλλά όχι 100%
    5. ''Κομμένα'' γόνατα
    6. Ζαλάδες
    7. Αδυναμία/δυσκολία στη συγκέντρωση
    8. Κουράζομαι υπερβολικά όταν μιλάω. Έτσι, πολλές φορές 'χάνω' μία λέξη, είτε τη λέω λάθος ενώ κανονικά δεν θα το έκανα ή σταματάω στα μισά μια πρόταση γιατί χάνω τον ειρμό κτλ
    9. Αισθάνομαι το νευρικό μου σύστημα υπερφορτισμένο και κουρασμένο. Σαν να μην μπορεί το μυαλό μου να ακολουθήσει αυτά τα οποία έκανα και πρέπει να κάνω για να επιβιώσω.
    10. Είναι φορές μέσα στη μέρα που αισθάνομαι ανησυχία/απελπησία, αισθάνομαι ότι θέλω να κλάψω.
    11. Ανηδονία- Δυσκολεύομαι να νιώσω τις καθημερινές χαρές που υπό κανονικές συνθήκες ζούσα. Ακόμη, δυσκολεύομαι και να θυμώσω, όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Σαν να έχει μουδιάσει το σημείο του εγκεφάλου που ευθύνεται για τα συναισθήματα. Νιώθω ότι έχω ένα συναίσθημα αλλά αυτό δεν μπορεί έυκολα να μετατραπεί σε συμπεριφορά.
    12. Αγχώνομαι και δευτερογενώς- Δηλαδή,αγχώνομαι για το πώς θα εξελιχτεί η ζωή μου αν δεν σταματήσει όλο αυτό.
    13. Εκδηλώνω περιστασιακά κρίσεις πανικού. Αίσθημα ζαλης, τάση για λιποθυμία και τα γόνατα ''κόβονται'' πολύ περισσότερο απο όσο το νιώθω τώρα. Τόσο που να αισθάνομαι σουβλιές στην περιοχή για 1-2 μέρες τουλάχιστον. Στη συνέχεια υποχωρούν τα συμπτώματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω τα παραπάνω συμπτώματα. Με έπιασε ακόμη κι ενώ είχα πάει να ψαρέψω χαλαρός. Ξάπλωσα κάτω φαρδύς πλατύς για να μπορέσω να επανέλθω μερικώς και να κάνω ποδήλατο (τρομάρα μου) και να γυρίσω σπίτι. Με τα χίλια ζόρια άφησα κάπου προσωρινά το ποδήλατο γιατι ΔΕΝ ΜΕ ΚΡΑΤΑΓΑΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ, ΖΑΛΙΖΟΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΝΙΩΘΑ ΠΩΣ ΛΙΠΟΘΥΜΩ! Φρικτό...
    14. Μέσα στη μέρα υπάρχουν βέβαια κάποιες διακυμάνσεις, με κοινό παρανομαστή την αίσθηση συνεχούς ταραχής.
    15. Αισθάνομαι πως δεν μπορώ να φέρω εις πέρας πράγματα της καθημερινής ζωής. Πχ. Τώρα που πρέπει να δώσω εξατάσεις οδήγησεις τι θα γίνει; Θα το αντέξω; Στη δουλειά;
    16. Στις δύσκολες στιγμές της ημέρας, όταν νιώθω έντονη ενέργεια/ταραχή, όπως θέλετε πείτε το, η φωνή μου αλλάζει δεν την αναγνωρίζω. Όπως μιλάει ένας ηλικιωμένος 85 χρονών. Σαν φοβισμένη ένα πράγμα, και δεν είναι σταθερή και δυνατή όπως είναι κανονικά. Τι να πω....
    17. Γενικευμένη κόπωση

    Κάποια συμπτώματα φαίνονται να είναι πρωτογενή και άλλα δευτερογενή που προκλήθηκαν από την κατασταση αυτή. Εύκολο είναι να έχω πάθει καμιά κατάθλιψη λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκομαι Φοβάμαι ότι δεν θα γίνω ποτέ μου καλά! Και ότι με το συνεχές στρες, την μεγάλη πίεση και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που πέρασα για κάποιους μήνες έκανα μόνιμο κακό στην υγεία. Έτσι, κατηγορώ και τον εαυτό μου συν τοις άλλοις. Ελπίζω το νευρικό μου σύστημα να κάνει επιτέλους recovery/reset και όλα θα είναι όπως πριν.

    ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ...
    Ταυτίζομαι σε όλα Πολεμιστή.
    Έχω διαταραχή γενικευμένου άγχους.
    Προκαλεί πολλά και ενοχλητικά συμπτώματα που μετατρέπουν την καθημερινότητα σε εφιάλτη. Θολές και αρνητικές σκέψεις ,δυσκολία συγκέντρωσης και ομιλίας, ανηδονία, κόπωση κτλ. Ξεκίνησα αγωγή με αντικαταθλιπτικο και περιμένω να κάνει δράση ώστε να πάρω δύναμη και εγώ με τη σειρά μου για κάποιες αλλαγές στη ζωή μου.

  8. #23
    Junior Member
    Join Date
    May 2019
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by Sidis119 View Post
    Ταυτίζομαι σε όλα Πολεμιστή.
    Έχω διαταραχή γενικευμένου άγχους.
    Προκαλεί πολλά και ενοχλητικά συμπτώματα που μετατρέπουν την καθημερινότητα σε εφιάλτη. Θολές και αρνητικές σκέψεις ,δυσκολία συγκέντρωσης και ομιλίας, ανηδονία, κόπωση κτλ. Ξεκίνησα αγωγή με αντικαταθλιπτικο και περιμένω να κάνει δράση ώστε να πάρω δύναμη και εγώ με τη σειρά μου για κάποιες αλλαγές στη ζωή μου.
    Σε ευχαριστώ πολύ αδερφέ για την συμπαράσταση. Αύριο θα δω άλλη μία ψυχίατρο μπας και βρω άκρη. Αυτή τη στιγμή που σου μιλάω μου έχουν μουδιάσει τα μάγουλα, ο λαιμός μου πιασμένος. Στο δε κεφάλι; Μια ηλεκτρική αίσθηση, όχι ο κλασικός πονοκέφαλος. Φαντάσου, έχω φτάσει να θεωρώ τον απλό πονοκέφαλο σαν αγγελούδι μπροστά στις αισθήσεις που νιώθω. Παρακαλάω τον Ιησού Χριστό να με βοηθήσει. Είναι μια πολύ δύσκολη κατάσταση γιατί διαρκεί όλη την μέρα κάθε μέρα. Δεν είναι απλώς ότι α, έπαθα μια κρισούλα πανικού μια στο τόσο. Αυτό, με δυσκολεύει, το συνεχόμενο του πράγματος, αλλιώς θα την πάλευα.

  9. #24
    Εύχομαι σύντομα να βρεις με ποιο τρόπο θα υποχωρήσουν τα συμπτώματα. Επί 12 μήνες είχα συνεχόμενα άσχημα συμπτώματα. Δεν καταλάβαινα γιατί πρέπει να συνεχίσω τον στόχο μου, ένιωθα πως θα λιποθυμήσω πως μου κοβόταν το οξυγόνο ή ότι θα χάσω τον έλεγχο του μυαλού μου. Όπου και αν βρισκόμουν δυσφορουσα. Ο ύπνος είχε χαθεί. Περπατούσα χιλιόμετρα για να νιώσω ζωντανή. Δεν είχα θυρεοειδη ή κάτι παθολογικο. Ήμουν μικρή και το πάλευα μόνη χωρίς γιατρό. Μετά έπαθα αποπραγματοποιηση και είπα τέλος. Μουδιασματα τρέμουλο ταραχές ξαφνικά κόπωση πονοκέφαλοι μυρμηγκιασματα στο σώμα. Δεν θυμάμαι πόσα αλλα ακόμα ένιωθα. Έπρεπε όμως να συνεχίσω. Τελικά μετά από 2 χρόνια αγωγή και μια συνεναιτικη με ψυχιατρο διακοπή έπεσα σε μείζον επεισόδιο καταθλιψης. Για να συνέλθω μου πήρε χρόνια. Να συνέλθω σε όλες τις πλευρές της χαμένης προσωπικότητας μου. Φοβόμουν να κάνω την παραμικρή αλλαγή για να μην βουλιάξω. Εμένα υπάρχει ιστορικό οικογενειακο σε αγχωδεις διαταραχές αλλά δεν ενημερώθηκα σωστά και εγκαίρως. Οπότε ήταν σαν σφαλιάρα μεγατόνων πάνω στη νεότητα. Ακόμα παλεύω με συμπτωματα αλλά όχι όπως στην αρχή. Ο αυχένας και ο λαβύρινθος πολλές φορές δίνουν συμπτωματολογια γαδ. Η αστάθεια είναι συχνή. Σου εύχομαι ολόψυχα να δεις στα παθολογικα πως μπορείς να ελέγξεις την βελτίωση και φυσικά στην ψυχολογία σου να βρεις τρόπους εκτόνωσης αποφορτισης.
    "Make sure your worst enemy isn't you"

  10. #25
    Junior Member
    Join Date
    May 2019
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by Constantly curious View Post
    Εύχομαι σύντομα να βρεις με ποιο τρόπο θα υποχωρήσουν τα συμπτώματα. Επί 12 μήνες είχα συνεχόμενα άσχημα συμπτώματα. Δεν καταλάβαινα γιατί πρέπει να συνεχίσω τον στόχο μου, ένιωθα πως θα λιποθυμήσω πως μου κοβόταν το οξυγόνο ή ότι θα χάσω τον έλεγχο του μυαλού μου. Όπου και αν βρισκόμουν δυσφορουσα. Ο ύπνος είχε χαθεί. Περπατούσα χιλιόμετρα για να νιώσω ζωντανή. Δεν είχα θυρεοειδη ή κάτι παθολογικο. Ήμουν μικρή και το πάλευα μόνη χωρίς γιατρό. Μετά έπαθα αποπραγματοποιηση και είπα τέλος. Μουδιασματα τρέμουλο ταραχές ξαφνικά κόπωση πονοκέφαλοι μυρμηγκιασματα στο σώμα. Δεν θυμάμαι πόσα αλλα ακόμα ένιωθα. Έπρεπε όμως να συνεχίσω. Τελικά μετά από 2 χρόνια αγωγή και μια συνεναιτικη με ψυχιατρο διακοπή έπεσα σε μείζον επεισόδιο καταθλιψης. Για να συνέλθω μου πήρε χρόνια. Να συνέλθω σε όλες τις πλευρές της χαμένης προσωπικότητας μου. Φοβόμουν να κάνω την παραμικρή αλλαγή για να μην βουλιάξω. Εμένα υπάρχει ιστορικό οικογενειακο σε αγχωδεις διαταραχές αλλά δεν ενημερώθηκα σωστά και εγκαίρως. Οπότε ήταν σαν σφαλιάρα μεγατόνων πάνω στη νεότητα. Ακόμα παλεύω με συμπτωματα αλλά όχι όπως στην αρχή. Ο αυχένας και ο λαβύρινθος πολλές φορές δίνουν συμπτωματολογια γαδ. Η αστάθεια είναι συχνή. Σου εύχομαι ολόψυχα να δεις στα παθολογικα πως μπορείς να ελέγξεις την βελτίωση και φυσικά στην ψυχολογία σου να βρεις τρόπους εκτόνωσης αποφορτισης.
    Από το στόμα σου και στου Θεού το αυτί. Σε ευχαριστώ. Θα φροντίζω να ενημερώνω για ό,τι νεότερο.

  11. #26
    Junior Member
    Join Date
    May 2019
    Posts
    10
    Εχω ξεκινήσει εδώ και 5 μέρες cipralex και για τον ύπνο minitran, το οποίο δεν το πολυπαίρνω γιατί με παίρνει σχετικά εύκολα ο ύπνος. Παρατηρώ τις τελευταίες ημέρες, θέματα με τη στυτική λειτουργία και μάλλον θα οφείλονται στο χάπι. Υπάρχει κάποιος εδώ να επιβεβαιώσει το ίδιο side effect λόγω cipralex; Σκέφτομαι να μιλήσω με τη γιατρό για αυτό, δεν ξέρω αν θα φύγει ή θα μείνει όσο το παίρνω. Ουσιαστική βελτίωση δεν έχω δει, αλλά γνωρίζω ότι θέλει 2-3 εβδομάδες να φανεί η δράση του.

  12. #27
    Quote Originally Posted by Πολεμιστής View Post
    Λοιπόν, η μαγνητική εξέταση βγήκε καθαρή, εκτός από κάποιες κήλες στον αυχένα. Ο νευρολόγος όμως μου είπε πως το φούσκωσα και πως δεν αποτελεί κάτι σοβαρό, ούτε μου συνέστησε κάποια φυσικοθεραπεία, αλλά να κάνω καλή ζωή, να γυμνάζομαι μου έδωσε βιταμίνες (neurobion, φολικό οξύ μαγνήσιο και ασβέστιο) Τα ζαναξ μου είπε να τα κόψω σταδιακά. Έκανα βελονισμό κι μου έμαθα τεχνική χαλάρωσης, τα οποία είχαν προσωρινά κάποιο αποτέλεσμα, αλλά δεν λύσαν το πρόβλημα μου.

    Τα συμπτωματα που αντιμετωπίζω είναι:
    1. Ταραγμένος και δύσκολος ύπνος-Νωρίς το πρωί ειδικά το παίρνω απόφαση ότι δεν έχω πια βαθύ χαλαρωτικό ύπνο και ξυπνάω οριστικά.
    2. Αισθάνομαι τα νεύρα μου ταραγμένα- Βιώνω συνεχές αίσθημα ταραχής, το σύστημά μου βαράει κόκκινο σε οτιδήποτε κι αν κάνω, όσο ΄ήρεμος κι αν φαίνομαι.
    3. Δυσκαμψία λαιμού-Ευτυχώς όχι συνέχεια, κάποιες φορές την ημέρα
    4. Αίσθημα αδυναμίας στα χέρια και στα πόδια- Όταν είχα πάθει πρώτη φορά κρίση πανικού (η νευρολόγος είχε γράψει οξύ παροξυσμικό επεισόδιο) ήταν τόσο αδύναμα που τα κινούσα με δυσκολία και δεν είχα την κανονική αίσθησή τους. Αυτό έχει υποχωρήσει ευτυχώς, αλλά όχι 100%
    5. ''Κομμένα'' γόνατα
    6. Ζαλάδες
    7. Αδυναμία/δυσκολία στη συγκέντρωση
    8. Κουράζομαι υπερβολικά όταν μιλάω. Έτσι, πολλές φορές 'χάνω' μία λέξη, είτε τη λέω λάθος ενώ κανονικά δεν θα το έκανα ή σταματάω στα μισά μια πρόταση γιατί χάνω τον ειρμό κτλ
    9. Αισθάνομαι το νευρικό μου σύστημα υπερφορτισμένο και κουρασμένο. Σαν να μην μπορεί το μυαλό μου να ακολουθήσει αυτά τα οποία έκανα και πρέπει να κάνω για να επιβιώσω.
    10. Είναι φορές μέσα στη μέρα που αισθάνομαι ανησυχία/απελπησία, αισθάνομαι ότι θέλω να κλάψω.
    11. Ανηδονία- Δυσκολεύομαι να νιώσω τις καθημερινές χαρές που υπό κανονικές συνθήκες ζούσα. Ακόμη, δυσκολεύομαι και να θυμώσω, όσο περίεργο κι αν ακούγεται. Σαν να έχει μουδιάσει το σημείο του εγκεφάλου που ευθύνεται για τα συναισθήματα. Νιώθω ότι έχω ένα συναίσθημα αλλά αυτό δεν μπορεί έυκολα να μετατραπεί σε συμπεριφορά.
    12. Αγχώνομαι και δευτερογενώς- Δηλαδή,αγχώνομαι για το πώς θα εξελιχτεί η ζωή μου αν δεν σταματήσει όλο αυτό.
    13. Εκδηλώνω περιστασιακά κρίσεις πανικού. Αίσθημα ζαλης, τάση για λιποθυμία και τα γόνατα ''κόβονται'' πολύ περισσότερο απο όσο το νιώθω τώρα. Τόσο που να αισθάνομαι σουβλιές στην περιοχή για 1-2 μέρες τουλάχιστον. Στη συνέχεια υποχωρούν τα συμπτώματα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχω τα παραπάνω συμπτώματα. Με έπιασε ακόμη κι ενώ είχα πάει να ψαρέψω χαλαρός. Ξάπλωσα κάτω φαρδύς πλατύς για να μπορέσω να επανέλθω μερικώς και να κάνω ποδήλατο (τρομάρα μου) και να γυρίσω σπίτι. Με τα χίλια ζόρια άφησα κάπου προσωρινά το ποδήλατο γιατι ΔΕΝ ΜΕ ΚΡΑΤΑΓΑΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΜΟΥ, ΖΑΛΙΖΟΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΝΙΩΘΑ ΠΩΣ ΛΙΠΟΘΥΜΩ! Φρικτό...
    14. Μέσα στη μέρα υπάρχουν βέβαια κάποιες διακυμάνσεις, με κοινό παρανομαστή την αίσθηση συνεχούς ταραχής.
    15. Αισθάνομαι πως δεν μπορώ να φέρω εις πέρας πράγματα της καθημερινής ζωής. Πχ. Τώρα που πρέπει να δώσω εξατάσεις οδήγησεις τι θα γίνει; Θα το αντέξω; Στη δουλειά;
    16. Στις δύσκολες στιγμές της ημέρας, όταν νιώθω έντονη ενέργεια/ταραχή, όπως θέλετε πείτε το, η φωνή μου αλλάζει δεν την αναγνωρίζω. Όπως μιλάει ένας ηλικιωμένος 85 χρονών. Σαν φοβισμένη ένα πράγμα, και δεν είναι σταθερή και δυνατή όπως είναι κανονικά. Τι να πω....
    17. Γενικευμένη κόπωση

    Κάποια συμπτώματα φαίνονται να είναι πρωτογενή και άλλα δευτερογενή που προκλήθηκαν από την κατασταση αυτή. Εύκολο είναι να έχω πάθει καμιά κατάθλιψη λόγω της κατάστασης στην οποία βρίσκομαι Φοβάμαι ότι δεν θα γίνω ποτέ μου καλά! Και ότι με το συνεχές στρες, την μεγάλη πίεση και όλα τα αρνητικά συναισθήματα που πέρασα για κάποιους μήνες έκανα μόνιμο κακό στην υγεία. Έτσι, κατηγορώ και τον εαυτό μου συν τοις άλλοις. Ελπίζω το νευρικό μου σύστημα να κάνει επιτέλους recovery/reset και όλα θα είναι όπως πριν.

    ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΕΤΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ...
    Σήμερα διαβασα το συγκεκριμένο ποστ σου και πραγματικά με ανακούφισε τοσο πολύ. Το τελευταιο καιρο εχω τα περισσότερα απο οσα ένιωθες και εσυ και αναφέρεις.
    Ο φοβος με εχει καταβάλει. Είναι το μονο ζήτημα συη καθημερινότητα μου εδω και 1 μηνα. Γενικα προσπαθω να ειμαι αισιόδοξη και να σκέφτομαι οσο πιο θετικά μπορω. Καποιες στιγμές ομως ειναι αδύνατον.
    Παθαίνω κρίσεις πανικού ακομη και στη δουλειά.
    Είναι πραγματικά φρικτό.
    Μου έδωσες δύναμη. Ελαφρυνες το βαρος μου.
    Εύχομαι να εισαι καλα.

Page 2 of 2 FirstFirst 12

Similar Threads

  1. Τρελαμένο νευρικό σύστημα!!
    By Vasomp in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 7
    Last Post: 12-09-2018, 14:11
  2. Διαταραχή πανικού-Κρίσεις πανικού
    By Αργύρης in forum Κρίση πανικού, Διαταραχή Πανικού, Αγοραφοβία
    Replies: 10
    Last Post: 28-01-2018, 18:18
  3. Κρισεις πανικου
    By Johndd in forum Κρίση πανικού, Διαταραχή Πανικού, Αγοραφοβία
    Replies: 4
    Last Post: 02-09-2015, 22:01
  4. κρισεις πανικου vs κρισεις αγχους.διαφορά??
    By dora-agxos in forum Κρίση πανικού, Διαταραχή Πανικού, Αγοραφοβία
    Replies: 8
    Last Post: 12-11-2014, 11:42
  5. υδραργυρος και νευρικο συστημα
    By Venus in forum Stress, Αγχος, Φόβος, Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή
    Replies: 2
    Last Post: 17-10-2011, 08:53

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •