μοναξιά

[Lia30]

Θεωρω κ εγώ πως είναι θέμα τύχης. Και πως όσο μεγαλώνεις έχεις άλλες ανάγκες κ προταιρεοτητες στην ζωή σου. Κ έτσι δύσκολα κανείς νέες παρέες.

[Sonia]

Συμφωνώ ότι πρέπει να περνάμε όμορφα κ μόνοι μας ... Αλλά ποσό να αντέξει κανείς την ρουτίνα και την μοναξιά ενώ γύρω υπάρχει κόσμος ;

Η ρουτίνα δνε είναι θέμα παρέας, είναι θέμα του αν προσπαθείς να κάνεις πράγματα στην καθημερινότητά σου να μη ρουτινιάζεις.

[Sonia]

Ειμαι και γω στην ιδια φαση, εγω ομως δεν εχω καμια απολυτως παρεα. Αυτο που λετε οτι το να καταληξει καποιος ετσι αυτος το επιλεγει δεν το θεωρω σωστο. Λαμπρο παραδειγμα ο εαυτος μου. Εσωστρεφης και πασχων απο κοινωνικη φοβια. Καταφερα και εκανα μια παρεα σε ενα ιεκ που πηγαινα. Μικρη παρεα, 2 κοπελες και 2 αγορια. Η μοναδικη παρεα που ειχα. Αν και δεν ειχαμε πολλα κοινα κ δεν τα πολυβρισκαμε μεταξυ μας, καταφερε και κρατησε αυτο για καποια χρονια. Σε καποια φαση απλα διαλυθηκαμε. Ο ενας διοριστηκε σε μια επαρχια 200χλμ απο δω και εφυγε, ο αλλος αποφασισε να σπουδασει - εδωσε ξανα πανελλαδικες και περασε στην αλλη ακρη της Ελλαδας, η μια κοπελα βρηκε αγορι και το πανε σοβαρα για γαμο κτλ και η αλλη απλα βρηκε αλλες παρεες απο τη δουλεια της και χασαμε επικοινωνια - ειχαμε και καποιες διαφωνιες και δεν θελει καμια επικοινωνια μαζι μου.

Αρα τι μου εμεινε ? Τιποτα. Μενω και σε μικρη επαρχια οποτε δεν υπαρχει κανενας τροπος για να γνωρισω νεα ατομα. Δοκιμασα και γυμναστηριο για να εχω ενα κινητρο να βγαινω απο το σπιτι και να γνωρισω κοσμο αλλα τζιφος. Ολοι πανε με τις κλικες τους και σε προσπαθεια μου να μιλησω ή να ρωτησω κατι για να πιασω κουβεντα οι απαντησεις ειναι κρυες κ μονολεκτικες.

Ναι σε καποιες περιπτωσεις φταιμε εμεις, αλλα και σε καποιες αλλες ειναι απλα θεμα τυχης.

Είναι και θέμα τύχης, αλλά επιμένω ότι αν δεν έχεις καμία μα καμία παρέα φταις και ο ίδιος. Τι γυμναστήριο μου λες εσύ, εδώ δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο, 1000 κάτοικοι και εάν. Κι όμως, παρέες έχω βρει.

[geodim]

Δυστυχώς η επαρχία μπορεί να είναι αρκετά σκληρή σε θέματα παρέας. Μεγάλωσα σε επαρχιακή πόλη και τα θυμάμαι και τα βλέπω σε άτομα που μιλάμε ακόμη και δεν έφυγαν από εκεί

Εστάλη από Mi A2 Lite στο E-Psychology.gr Mobile App

[Sonia]

Θεωρω κ εγώ πως είναι θέμα τύχης. Και πως όσο μεγαλώνεις έχεις άλλες ανάγκες κ προταιρεοτητες στην ζωή σου. Κ έτσι δύσκολα κανείς νέες παρέες.

Άλλες προτεραιότητες έχεις εσύ, άλλες οι άλλοι, ε, άμα βάζεις τα δικά σου πιο πάνω, λογικό να μην προσπαθείς αρκετά και να μη βρίσκεις παρέες. Αν εσένα σου λείπουν οι παρέες, εσύ πρέπει να το παλέψεις να τις βρεις, να έρθουν να σε πάρουν οι άλλοι από το χεράκι, χλωμό.

Βέβαια δεν το εξετάζω από τη σκοπιά ατόμου που μπορεί να έχει κατάθλιψη ή κοινωνική φοβία ή άλλα θέματα, εγώ δεν έχω, άρα δεν μπορώ να σου πω από αυτή την οπτική... Δεν νομίζω πρακτικά ότι υπάρχει άλλος τρόπος όμως...

[Sonia]

Δυστυχώς η επαρχία μπορεί να είναι αρκετά σκληρή σε θέματα παρέας. Μεγάλωσα σε επαρχιακή πόλη και τα θυμάμαι και τα βλέπω σε άτομα που μιλάμε ακόμη και δεν έφυγαν από εκεί

Εστάλη από Mi A2 Lite στο E-Psychology.gr Mobile App

Συμφωνώ διότι έχω μεγαλώσει σε επαρχία και έχψ ζήσει κατά καιρούς σε πολύ μικρά μέρη λόγω δουλειάς. Ωστόσο σε μεγάλο βαθμό μπορείς να βρεις κάποιες παρέες αν το προσπαθήσεις. Όχι πάντα τις ιδανικές, αλλά βρίσκεις.

[geodim]

Σόνια δεν είναι πάντα έτσι απλά τα πράγματα..η επαρχία είναι σκληρή αν είσαι λίγο διαφορετικός και δεν εννοώ τρελά πράγματα. Το ότι το καταφέρες εσύ κάπως κουτσά στραβά δεν σημαίνει πως και ο άλλος μπορεί να το κάνει.
Για κάποιους η μόνη λύση είναι να φύγουν από εκεί.

Εστάλη από Mi A2 Lite στο E-Psychology.gr Mobile App

[Sonia]

Είναι θέμα του ως που μπορείς να ρίξεις νερό στο κρασί σου και να αισθάνεσαι ΟΚ. Εγώ κι αν δεν είμαι η περίεργη του χωριού geodim, άστα να πάνε. Απλά σταθμίζει ο καθένας τα πράγματα κι αποφασίζει αν ο τάδε τρόπος ζωής με τις τάδε παρέες, τα τάδε θετικά και τα τάδε αρνητικά του ταιριάζει...

Αν όλα τα βλέπει αρνητικά και δεν του κάνει ένας τόπος, καλά κάνει και φεύγει.

[geodim]

Εγώ επιμένω πάντως μην κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια. Δεν είναι μόνο πως κάποιος δεν προσπαθεί αρκετά η ότι δεν σταθμίζει σωστά τα υπέρ και τα κατά. Ορισμένες φορές η μικρή κοινωνία θα σε εξοστρακισει. Η απλά δε θα υπάρχουν επιλογές πια.

Εστάλη από Mi A2 Lite στο E-Psychology.gr Mobile App

[stefamw]

Εγώ επιμένω πάντως μην κρίνεις εξ ιδίων τα αλλότρια. Δεν είναι μόνο πως κάποιος δεν προσπαθεί αρκετά η ότι δεν σταθμίζει σωστά τα υπέρ και τα κατά. Ορισμένες φορές η μικρή κοινωνία θα σε εξοστρακισει. Η απλά δε θα υπάρχουν επιλογές πια.

Εστάλη από Mi A2 Lite στο E-Psychology.gr Mobile App

Συμφωνω με αυτο. Αλλο το να μενεις απλα σε επαρχια, και αλλο το να μενεις σε επαρχια και να εχεις και κοινωνικη φοβια. Ειναι σα να φοβασαι τις βολτες μονος σου στο δασος και καποιος σε υποχρεωνει να περασεις μεσα απο αυτο μονος σου γτ δεν εχεις αλλη επιλογη.
Για πες μας Sonia εσυ ΠΩΣ βρηκες παρεα σε επαρχια γιατι αυτο ειναι το καυτο θεμα. Το πως. Ηταν απο τον χωρο εργασιας ? Ηταν παλιοι γνωστοι που ξαναεπιασες σχεση ? Ηταν καποιος χορευτικος συλλογος / γυμναστηριο ή κατι τετοιο ? Γιατι εγω ουτε δουλεια εχω, ουτε παλιους γνωστους εχω να ξαναπιασω φιλιες. Ακομα και οι εναπομειναντες που τυχαινε να μιλαμε στο ΦΒ εχουν ηδη φυγει στις μεγαλουπολεις.

[Sonia]

Έχει σχέση με αυτό που λέω ότι πρέπει να περνάς και μόνος σου καλά και να μην πολυσκάς... Ας πούμε για πάρα πολλά χρόνια έσκαγα σε άγνωστα μέρη εντελώς άγνωστη ανάμεσα σε άγνωστους. Κάποιες γνωριμίες έρχονταν μέσω δουλειάς, αλλά πολλές έρχονταν στο ξεκούδουνο. Ποτέ δεν το είχα σε τίποτα να πάω μόνη μου στην παραλία ή για καφέ ή για ποτό,οπότε υπήρχαν πολλές ευκαιρίες για γνωριμίες, ιδιαίτερα αν σύχναζα συχνά στα ίδια μέρη. Δεν πάει να πει αυτό ότι με το που έβλεπα κάποιον ή που ανταλλάσσαμε δυο κουβέντες κάναμε και παρέα, αλλά ήταν πάντα μία αρχή και ναι, κάποιους φίλους τους έκανα έτσι.
Έτσι έχω κάνει κάποιες καλές παρέες κι εδώ που γύρισα, απλά από μια καφετέρια που πάω συχνά. Από παλιούς γνωστούς, έχω κάποιους, οι περισσότεροι είναι σε εντελώς άλλο μήκος κύματος, με κάνα-δυο μπορεί να βρεθούμε μια στο τόσο, εκτός από μία πολύ καλή μου φίλη που πλέον δεν έχουμε τόσα κοινά, έχουμε εντελώς άλλες παρέες και δεν βλεπόμαστε συχνά, αλλά όταν βλεπόμαστε αισθανόμαστε πολύ κοντά. Στο χώρο εργασίας αποκλειστικά όχι, κοντά στο χώρο εργασίας ναι, αφού βγαίνω και πιάνω κουβέντα με τους γειτόνους λολ

[Lia30]

Στην επαρχία είναι πιο εύκολο να κανείς παρέες σε σχέση με την Αθηνα. Εδώ οι ρυθμοί είναι διαφορετικοί κ ποσό μάλλον όταν μεγαλώνεις και αλλάζουν όλα. Οι παρέες διαλύθηκαν οι μισοί φίλοι είναι πλέον παντρεμένοι άλλοι έφυγαν εξωτερικό και άλλοι χάθηκαν για διάφορους λόγους. Ναι θα πας να κανείς μια δραστηριότητα αλλά μιλάς τυπικά και φεύγεις.

[Nightshark]

Είσαι λάθος για αυτό με την επαρχία εκεί είναι που δεν μπορείς να κάνεις με τίποτα γνωριμίες

Στην επαρχία είναι πιο εύκολο να κανείς παρέες σε σχέση με την Αθηνα. Εδώ οι ρυθμοί είναι διαφορετικοί κ ποσό μάλλον όταν μεγαλώνεις και αλλάζουν όλα. Οι παρέες διαλύθηκαν οι μισοί φίλοι είναι πλέον παντρεμένοι άλλοι έφυγαν εξωτερικό και άλλοι χάθηκαν για διάφορους λόγους. Ναι θα πας να κανείς μια δραστηριότητα αλλά μιλάς τυπικά και φεύγεις.

Εστάλη από Mi A2 Lite στο E-Psychology.gr Mobile App

[ioannis2]

οπιος δε θελει κατι το αλαζει τους απομακρυνεις ολους εν γνωση σου γιατι πολυ απλα δε τους θελεις και δε σου κανουν και απλα λες κατσε να παρλαρω για να περασει η ωρα

eive, δεν συνήθισες να τους θέλεις, κι εκει πρέπει να ψάξεις την αιτία. Διότι φεύγουν ένεκα του τρόπου σου που οφείλεται σ αυτη την αιτία. Η αιτία μπορεί να ναι, ο ίδιος ο χαρακτήρας σου ή/και το ότι μπορεί να συνήθισες με ορισμένου τύπου χαρακτήρα παρέες άρα δεν ξέρεις πως να γίνεις αποδεκτή από άλλου τύπου χαρακτήρες ή/και απλά στη μοναξιά (δλδ στον κόσμο σου) ενώ είσαι με άλλους.

Μόνο μην παλεύεις να σχετιστείς με άτομα τα οποία γουστάρεις σαν χαρακτήρες αλλά λόγω του χάσματος χαρακτήρων δεν σε θέλουν.
Ούτε όμως να σχετιστείς με άτομα τα οποία σε αποδέχονται ενώ δεν έχουν τίποτα κοινό με σενα απλά για να καλύπτει ο ένας τα κενά παρέας του άλλου.

[giorgos panou]

Ειμαι και γω στην ιδια φαση, εγω ομως δεν εχω καμια απολυτως παρεα. Αυτο που λετε οτι το να καταληξει καποιος ετσι αυτος το επιλεγει δεν το θεωρω σωστο. Λαμπρο παραδειγμα ο εαυτος μου. Εσωστρεφης και πασχων απο κοινωνικη φοβια. Καταφερα και εκανα μια παρεα σε ενα ιεκ που πηγαινα. Μικρη παρεα, 2 κοπελες και 2 αγορια. Η μοναδικη παρεα που ειχα. Αν και δεν ειχαμε πολλα κοινα κ δεν τα πολυβρισκαμε μεταξυ μας, καταφερε και κρατησε αυτο για καποια χρονια. Σε καποια φαση απλα διαλυθηκαμε. Ο ενας διοριστηκε σε μια επαρχια 200χλμ απο δω και εφυγε, ο αλλος αποφασισε να σπουδασει - εδωσε ξανα πανελλαδικες και περασε στην αλλη ακρη της Ελλαδας, η μια κοπελα βρηκε αγορι και το πανε σοβαρα για γαμο κτλ και η αλλη απλα βρηκε αλλες παρεες απο τη δουλεια της και χασαμε επικοινωνια - ειχαμε και καποιες διαφωνιες και δεν θελει καμια επικοινωνια μαζι μου.

Αρα τι μου εμεινε ? Τιποτα. Μενω και σε μικρη επαρχια οποτε δεν υπαρχει κανενας τροπος για να γνωρισω νεα ατομα. Δοκιμασα και γυμναστηριο για να εχω ενα κινητρο να βγαινω απο το σπιτι και να γνωρισω κοσμο αλλα τζιφος. Ολοι πανε με τις κλικες τους και σε προσπαθεια μου να μιλησω ή να ρωτησω κατι για να πιασω κουβεντα οι απαντησεις ειναι κρυες κ μονολεκτικες.

Ναι σε καποιες περιπτωσεις φταιμε εμεις, αλλα και σε καποιες αλλες ειναι απλα θεμα τυχης.

εχεις δικιο για οσα λες! ομως ζεις σε μια εποχη οπου και αυτο εχει λυση! τα κοινωνικα δικτια !! οπως και εδω, οπως και σε αλλα μπορεις να καμεις παρεες!! μπορεις πολυ πιο ευκολα απο μια κοπελα στην ηλικια σου πριν απο 30 χρονια!!