Λοιπόν, πλέον έχω σταματήσει την ψυχοθεραπεία, ειλικρινά δεν με βοήθησε σχεδόν καθόλου πέρα από κάποια βασικά. Αυτό πιστεύω οφείλεται στο γεγονός ότι από μόνος μου έχω γνώσεις ψυχολογίας, έχω διαβάσει πάρα πολλά βιβλία, τόσο από κλασική ψυχοθεραπεία τύπου Φροιντ, μέχρι σύγχρονα, και δυσκολευομουν πολύ να δω ως "ειδικό" μια γυναίκα που απλώς είχε κάποιες θεωρητικου τύπου σπουδές. Ο δεύτερος λόγος είναι πως είμαι ένας άνθρωπος αυτοπαρατηρητικος, ξέρω ποια είναι τα θέματα που με έχουν επηρεάσει τόσο από την παιδική ηλικία, όσο και πρόσφατα, κρατάω ημερολόγιο από μικρή ηλικία και γενικά ήξερα ήδη από μικρή ηλικία πως έχω ocd πολύ πριν διαγνωστω επίσημα.

Έχω περάσει αρκετές φορές στο παρελθόν νοσοφοβια, αλλά αυτή που βιωσα τους τελευταίους μήνες ήταν η σφοδροτερη της ζωής μου.Καθημερινες κρίσεις πανικού, απανωτες επισκέψεις σε γιατρούς, αλαφιασμενες νυχτερινές εξορμήσεις στα επειγοντα, αμέτρητες εξετάσεις και ρεκόρ καρδιογραφηματων.

Πλέον δεν έχω κρίσεις πανικού και έχω ηρεμήσει αρκετά, ακόμα και τις ημέρες που δεν κοιμάμαι καλά και συνήθως τα συμπτώματα μου ήταν σφοδροτερα, με αρκετές έκτακτες. Αν δεν είχα κοιμηθεί, την επόμενη μέρα ακυρωνα τα πάντα γιατί ένιωθα πως θα πάθω κάτι λόγω της έλλειψης ύπνου. Πλέον κάνω κανονικά τος δραστηριότητες μου, ακόμα και αν δεν έχω κοιμηθεί.

Εχει επίσης ανοίξει η όρεξη μου και πήρα τρία κιλά περίπου που τα χρειαζόμουν.
Την πίεση έχω σταματήσει να την μετράω την ημερα, κανω συνήθως μόνο μια μέτρηση το βράδυ.

Γυμναστική ακόμα φοβάμαι να κάνω, αλλά κάθε μέρα κάνω τουλάχιστον πέντε με έξι χιλιόμετρα περπάτημα και γενικά είμαι σωματικά δραστήριος.

Η διάθεση μου είναι καλή, ειδικά το πρωί και το μεσημέρι, η εμμονή ιδέα ότι θα πάθω κάτι έχει υποχωρήσει αρκετά, χωρίς βέβαια να έχει εξαφανιστεί.


Τα θετικά λοιπόν είναι πως από εκεί που ζαλιζομουν και ένιωθα πως δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, έχω αρχίσει να βρίσκω ξανά τον εαυτό μου.

Τα αρνητικά είναι πως 1. Η ιδέα ότι θα πάθω κάτι δεν έχει φύγει εντελώς 2. Ακόμα φοβάμαι να κοιμηθώ μόνος μου 3. Αν νιώσω κάποια έκτακτη αμέσως βάζω κακό στο μυαλό μου 4. Το θέμα του ύπνου, ενώ έχει φτιάξει αρκετά, ακόμα με φοβίζει γιατί αν με πιάσει αϋπνία, μου είναι πολύ δύσκολο να κοιμηθώ, εκτός κι αν πάρω ζαναξ, που και αυτό δεν με πιάνει πάντα.
5. Η διάθεση μου πέφτει το βράδυ. Με το που νυχτωσει, ειδικά αν είμαι μόνος, φοβάμαι ότι θα πάθω κάτι.