Καλησπέρα ομάδα, δεν ξέρω αν γράφω στο σωστό μέρος, όμως είπα να γράψω εδώ πέρα με αφορμή το χθεσινό βραδινό post που έκανα και γιατί ένα από τα θέματα μου είναι και το άγχος.
Προφανώς κάποιοι να με γνωρίζεται από εχθές κάποιοι άλλοι μάλλον όχι.
Anyway, βγήκα σήμερα μια βόλτα με το αμάξι να σκεφτώ λίγο τα χθεσινά που σας ανέφερα (ο τίτλος είναι άγχος για όσους δεν ξέρουν και θέλουν να τσεκαρουν) και κατέληξα στο συμπέρασμα πως θα με πάρουν ξανά τηλέφωνο λογικά μετά το ταξίδι καθώς από τι φαίνεται έχουν πολύ μεγάλη ανάγκη για κάποιο άτομο (το λέω αυτό διότι ήταν η τρίτη φορά που καταληξανε σε εμένα) τεσπά, όμως πέρα από αυτό μου ερχόντουσαν και άλλες σκέψεις στο μυαλό.
Όπως του τύπου "Γιατί είσαι εδώ?" (δηλαδή γιατί ήρθα σε αυτόν τον κόσμο), τι μπορείς να κάνεις? Μήπως δεν είσαι τόσο άχρηστος όπως σου έχουν πει πολλοί?
Γιατί αγχώνεσαι με το παραμικρό?
Πως θες να σε θυμούνται?
(Δηλαδή όταν έρθει η ώρα Μ ...ξέρετε να φύγω για τον άλλον κόσμο...πως θα ήθελα να με θυμούνται) και άλλες γενικά τέτοιους είδους ερωτήσεις που δεν κατάφερα να δώσω ποτέ εξήγηση στον ευατο μου.
Από όλες αυτές τις ερωτήσεις, η τελευταία με φοβησε πολύ.
Γιατί να σκεφτώ τον θάνατο?
Κάνω καλά που σκέφτομαι με αυτόν τον τρόπο η αρχίζω και τα χάνω?
Δεν μπορώ άλλοοοο.
Θέλω επειγόντως να έρθει αυτή η μέρα που θα ανέβω στο αεροπλάνοοοοοοο!!!!!