den mporw na kseperasw ton thanato ths giagias mou kai thn apousia ths....mou leipei toso polu!Pote den hthela na akousw thn lek

[laoura]

Pote den hthela na akousw thn leksh thanatos gia mena den uphrxe pote stis lekseis mou kai sthn skepsh.Arage auto pou niwthw twra me thn parodo tou xronou tha apalinei?Den mporw apo tote na meinw monh ta vradia sto spiti na koimhthw monh giati to muallo mou paei sunexws ekei se ekeinh thn hmera.

[Black Rose]

Οταν ο άνθρωπος και ιδιαίτερα ο νέος- ερχεται για πρωτη φορα αντιμετωπος με το θάνατο κάποιου αγαπημένου προσωπου, ειναι σαν να χανεται η γη κάτω απο τα πόδια του.

Ειναι φυσιλογικό για εναν νέο άνθρωπο, να μην μπορει και να αρνείται να καταλάβει την \"τεχνική του θανάτου\"...

Σιγα σιγα μεγαλώνοντας αποκτώντας εμπειρίες, αντιμετωπίζοντας τα κακά και τα καλά της ζωής, ειναι σαν να έρχεται μόνο του , γίνεται πιο αδεκτό ότι υπάρχει και \"αυτό\" που θα σφραγίσει τη ζωη μας τόσο δραματικά όσο και η γέννηση μας.

Δείγμα της ωριμότητας μιας προσωπικότητας ειναι και η εξοικείωση με το θάνατο. Ολοι οι θνητοί πεθαίνουν. Παει και τελείωσε! Τιποτε δεν μπορει να το αλλάξει αυτό. Ομαλό ειναι να παθαίνουμε στα βαθειά γεράματα και απόλυτα υγιείς.. όμως είμαστε βιολογικά ατελείς οργανισμοί, τα μικρόβια μπορουν να μας καταστρέψουν νωρίτερα του φυσιολογικού..

Πρέπει να είσαι πολυ νέα. Δεν εχω να σου πω λόγια παρηγοριάς. Αυτή ειναι η πραγματικότητα. Η γιαγιά έφυγε.. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να δραπετέυσουμε σε άλλη διάσταση πέρα της τεχνικής του θανάτου. Δια-γαλαξιακά ταξίδια μέ αυτό το σώμα που έχουμε δεν γίνονται..
Ο θάνατος ειναι μια τεχνική διαφυγής της ψυχής μας..

Σιγα σιγα ο πόνος θα φευγει. Θα θυμάσαι με αγάπη τη γιαγιά και αυτα που περάσατε μαζί σε λίγο ο θάνατος της γιαγιάς θα γινει αλλο ένα οικογενειακό συμβάν μαζί με τα βαφτίσια , τους γάμους και τις γιορτές σας..

Αυτή ειναι η ζωή! Γέννηση - θάνατος ...Η αγάπη της γιαγιάς όμως θα ζει πάντα στη καρδιά σου...

Αν όμως το προβλημα του φόβου σου για το θάνατο συνεχιστεί, αν σου δημιουργεί προβλήματα τότε να καταφύγεις σε ιατρική υποστήριξη πριν σου προκαλέσει μεγαλύτερα προβλήματα...

Φωτο : Η ψυχή ταξιδεύει προς το ΦΩΣ.

[LOGOPSYXOS]

Aγαπητή Laoura

Όλα αυτά που περνάς τώρα...είναι γνώριμα βιώματα μάλλον για τους περισσότερους...οπότε ένα είναι σίγουρο ότι δεν είσαι μόνη.Όσο όμως κι αν ακουστεί περίεργο...όλα αυτά δεν οφείλονται στο ότι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε τον θάνατο κάποιου...όσο στο ότι δεν μπορούμε να αντιληφθούμε πως είναι παρών κάποιος στη ζωή μας.Η γιαγιά σου....υπάρχει ακόμα....και πιστεύω οτι διαβάζοντας το μήνυμα μου ίσως τη συναντήσεις κιόλας (άν έχεις τη διάθεση για κάτι τέτοιο βέβαια).

Το σώμα μας,η μορφή μας...δεν είναι τίποτα άλλο απ το σήμα κατατεθέν μας για να μας διακρίνουν οι άλλοι..που μας πρωτογνωρίζουν.Όπως η HEINEKEN έχει το πράσινο μπουκάλι με το αστεράκι και τα λευκά γράμματα..κι έτσι την αναγνωρίζουμε....όπως η ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ έχει το μαύρο μπουκάλι και το ασπροκόκκινο λογότυπο και διακρίνεται απ άλλα ποτά...έτσι και το σώμα μας,η μορφή μας...παίζει ένα ρόλο διακριτικού σήματος για να μας ξεχωρίζουν οι άλλοι.Βέβαια...όταν ακούς κάποιον οτι απολαμβάνει τη ΧΑΙΝΕΚΕΝ ή ξεδιψάει με την ΚΟΚΑ-ΚΟΛΑ....δεν τον φαντάζεσαι να απολαμβάνει το πράσινο μπουκάλι με τα άσπρα γράμματα ή το μαύρο μπουκάλι αντίστοιχα....τα μοναδικά χαρακτηριστικά που απολαμβάνουμε δεν προέρχονται απ την συσκευασία τους αλλά απ την ίδια την ουσία τους.Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και με τους συνανθρώπους μας...αυτό που απολαμβάνουμε σε αυτούς ...αυτό μέσω του οποιού δενόμαστε και επικοινωνούμε μαζί τους...είναι η ίδια τους η ουσία που αφήνει το ίχνος τους μέσα μας.Όσο αυτό το εσωτερικό αντίκρισμα των άλλων ...είναι ζωντανό μέσα μας...τόσο και οι άνθρωποι αυτοί εξακολουθούν να είναι παρόντες στη ζωή μας.ʼν χαθεί το εσωτερικό αντίκρισμα...άν χαθεί αυτό που νιώθουμε γι αυτούς...αυτό που αγαπάμε σε αυτούς...αυτό για το οποίο τους θαυμάζουμε...τότε οι άνθρωποι αυτοί παύουν να είναι ζωντανοί για εμάς.

Διάλεξε ένα συγγενικό σου πρόσωπο που αυτή τη στιγμή βρίσκεται κοντά σου...και υπέθεσε οτι παθαίνεις μια προσωρινή αμνησία.Ο συγγενής σου αυτός...καθ όλη τη διάρκεια της αμνησίας σου...θα διατηρεί το σήμα κατατεθέν του (το σώμα του) ...ωστόσο δεν θα διατηρεί το εσωτερικό του αντίκρισμα μέσα σου (σβήστηκε απ τη μνήμη σου) ...και έτσι παύει να υπάρχει οριστικά στη ζωή σου.Φαντάσου τώρα κάτι εντελώς διαφορετικό....ότι δηλαδή το πρόσωπο αυτό χρειάζεται να μεταναστεύσει σε μια μακρινή χώρα...κι εσύ δεν μπορείς προσωρινά να το ακολουθήσεις.Σε αυτήν την περίπτωση...ναι μεν χάνεται το σώμα του απο μπροστά σου...ωστόσο μένει ζωντανό το ίχνος του μέσα σου...γι αυτό κι εσύ αναζητάς τρόπους να επικοινωνήσεις μαζί του.Μπορεί ο άνθρωπος αυτός να μην είναι ορατός στο πεδίο σου...αλλά εξακολουθεί να υπάρχει ζωντανά για σένα.

Μπορεί αυτή τη στιγμή να μην διακρίνεις τη σωματική μορφή της γιαγιάς σου...αλλά εδώ που τα λέμε αυτό δεν είναι που συμβαίνει τώρα για πρώτη φορά.Η γιαγιά σου (όπως και κάθε ζωντανός οργανισμός) μεγαλώνοντας άλλαζε συνεχώς μορφή..μέρα με τη μέρα τα μαλλιά της άλλαζαν,τα δόντια της άλλαζαν...το δέρμα της δεν ήταν το ίδιο (και σίγουρα αυτοί που την γνωρίζουν περισσότερα χρόνια απο σένα...θα έχουν παρατηρήσει ακόμα περισσότερες αλλαγές πάνω της).Ωστόσο παρά τις συνεχείς αλλαγές της μορφής της...το σταθερό ίχνος που είχε αδράξει μέσα σας....την κρατάει αναλλοίωτη και στη ζωή σας.Η αλλαγή μορφών είναι μια βασική ιδιότητα των ζωντανών οργανισμών...κι η κάμπια γίνεται πεταλούδα,κι ο σπόρος γίνεται λουλούδι...και το έμβρυο γίνεται άνθρωπος.Κανείς όμως βλέποντας μια πεταλούδα να πετάει δεν την ονομάζει πεθαμένη κάμπια...κανείς μυρίζοντας ένα λουλούδι δεν μιλάει για πεθαμένο σπόρο...και κανείς που θαυμάζει έναν άνθρωπο δεν τον αποκαλεί πεθαμένο έμβρυο.

Αυτό που συνέβη και τώρα στη γιαγιά σου...είναι για άλλη μια φορά να αλλάξει μορφή ύπαρξης.Αυτό που συνέβη τώρα στη γιαγιά σου...είναι οτι αλλαξε τόπο διαμονής...απ τον κόσμο των ματιών στον κόσμο της καρδιάς.Όπως λοιπόν με την περίπτωση του συγγενή..που αλλάζει ήπειρο...δεν προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε μαζί του με τα μάτια μας αλλά με ένα άλλο μέσο επικοινωνίας πιο αποτελεσματικό (τηλέφωνο,αλληλογραφία)...έτ σι κι εσύ αν προσπαθείς να επικοινωνήσεις μέσω ματιών με τη γιαγιά σου...μάλλον δεν θα καταφέρεις και πολλά.Κλείσε τα μάτια σου...και μπές στον κόσμο της καρδιάς σου...Είμαι σίγουρος οτι νιώθεις το τι νιώθει η γιαγιά σου για σένα,είμαι σίγουρος οτι είσαι ενήμερη για το τι θέλει η γιαγιά σου απο σένα...και είμαι ακόμα πιο βέβαιος ...ότι οποτεδήποτε ζητήσεις τη γνώμη της για κάτι που θα σε απασχολεί...εκείνη θα σου τη δώσει απλόχερα στέλνοντας το μήνυμα της στην καρδιά σου.Η γιαγιά σου είναι ακόμα ζωντανή...κι ίσως μάλιστα τώρα είναι ακόμα πιο κοντά σου.Οι άλλοι άνθρωποι θα την γνωρίζουν καθημερινά...βλέποντας εσένα να πραγματοποιείς τα όνειρα που είχε η γιαγιά σου για σένα...και πίστεψε με ...αυτή θα είναι και η πιο όμορφη μορφή μέσα απ την οποία έχει περάσει.Αυτήν την μορφή μόνο εσύ μπορείς να την κρατήσεις ζωντανή στα μάτια όλων...ή να την εξαφανίσεις εντελώς απ τον κόσμο...