Καταστροφολογία

[tzimani]

Φαντασου τωρα, να γνωριζομασταν σε μια παρεα (μαλλον χλωμο, γιατι ειμαι 53αρης)
να τα βρισκαμε σε αρκετα θεματα, να σε θεωρουσα (και να με θεωρουσες) ενδιαφερον ατομο
... και να καναμε 5-10 χρονια παρεα μεχρι να μου ξεφουρνισεις το παραπανω.

Eιναι, η δεν ειναι, εργαλειαρα η φορουμιστικη δικτυωση ?
Too bad we don't read any of our closest friends οpinions ... (or, do we ?)

Παντως, απο πρωτο ξαδελφο που εχω στο Tucson-Arizona ... 35 χρονια εκει ...
συμφωνω απολυτα για την εκτιμηση που εχεις περι ΗΠΑ. Μην σου πω οτι εισαι
και λιγο μετριοπαθης.

Τι κακό έχει αυτό που είπα;

[tzimani]

Δεν ξερω ακριβως πως το εννοεις αυτο... Απ' το παρελθον του φορουμ ας πουμε, σε περιπτωσεις που καποιος εδω μεσα εγραφε σε κατασταση ακομα και ψυχωσικη, δεν ηταν δυσκολο κανεις να ξεχωρισει τα μηνυματα τα συγκεκριμενα απο τα υπολοιπα. Δεν αισθανομαι οτι ειναι καλη ιδεα να δωσω περιγραφη του πως ειναι αυτος ο τροπος σκεψης και γραφης γιατι οπως ειπα ξεχωριζει ανεξαρτητα ποσω μαλλον αν ηδη σταχυολογει κανεις παλιοτερες καταχωρησεις του.

Περισσοτερο απ' ολα δε νομιζω οτι οι παλαιοτερες παρανοίκες σκεψεις "διορθωνονται" με καποιον τροπο, αυτο που συμβαινει περισσοτερο ειναι οτι υποχωρουν τα συμπτωματα και μαζι και οι σκεψεις οι ιδιες. Το να ξαναπιασεις ενα παλιοτερο θρεντ για να δεις την τοτε συμπεριφορα σου με αλλο ματι κατανοητο μεν, αλλα να τις αλλαξεις τις σκεψεις με ποιον τροπο;

Βασικα τις εφερα σαν παραδειγμα τις καταχωρησεις αυτες για να επιστησω την προσοχη σου σ' αυτο που εμενα μου φαινοταν οτι εχει τη μεγαλυτερη βαρυτητα σε αυτη τη φαση. Χαρηκα που εχεις επιληφθει με τη γιατρο του ζητηματος οπως και για τα αλλα θετικα που ανεφερες στα ποστ σου. Κατα τα αλλα δυσκολη φαση η τωρινη που εισαι αναμφιβολα, να πρεπει να καταρτισεις ενα σχεδιο τοπικο για την υγεια σου και παραλληλα να μη χασεις το πλανο για μελλοντικες κινησεις προς Αμερικη, αλλα πιστευω οτι μπορεις να τα καταφερεις γιατι ειναι προφανες οτι εχεις ψυχικους, διανοητικους και αλλους πορους που μονο αμελητεοι δεν ειναι!

Ναι να τις αλλάξω δεν μπορώ. Περιέργεια έχω να δω πώς σκεφτόμουν τότε.... Θα κοιτάξω

[tzimani]

Σε ποια πόλη είσαι; Εννοώ είναι επαρχία είναι μικρη; Ξερωγω , σε σουπερμάρκετ ταμείο? Κάτι δικό σου? Μικρό μαγαζάκι?
Ε βέβαια μόνο για συντάξεις μιλάνε, για τα παιδιά που είναι στο 0 ούτε σύνταξη ούτε ζωή , ας φύγουμε δε μας νοιάζει, τι να πω θλίβομαι.

Όσο για την 50 γεροντοκόρη του αρχικού post μη το λες καταντια/κατάληξη ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του σταυρό και στόχο, είναι πολύ σχετικές έννοιες, δεν είναι πάντα στόχος ή επιτυχία η καριέρα μια τα λεφτα ή ακόμα και η οικογένεια για μερικούς ανθρώπους, πιστεύεις ότι ο Τραμπ ο Ωνάσης η ο Steve Jobs είναι/ηταν πιο ευτυχισμένοι ή πετυχημένοι από ένα μοναχό στο Άγιο όρος ασκητή μέσα σε ετοιμόρροπο καλύβι που τρώει ελάχιστα και προσεύχεται όλη μέρα ?

Είναι περίεργη η ζωή, δεν είναι τόσο απλά, πρόσεχε την κενοδοξια και ματαιοδοξία, κι εγώ την πάτησα με διδακτορικά και επιστήμες εταιρίες και χαζα. Μη τρελενεσαι που δεν είσαι μεγαλοδικηγόρος ή καρδιοχειρουργός :)

Ηρεμία στην ψυχή πρώτα, ο κάθε άνθρωπος έχει τους δικούς του χρόνους, κι εγώ έλεγα είμαι 35 και δεν έχω 2 παιδιά και γυναίκα αλλά τι να κάνουμε , ζούμε ο καθένας το δικό του χρονισμό.

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

Εγώ σε αυτά που λες και επειδή και η δική μου σχολή μας μπρίζωνε για καριέρα (να κάνουν κι αυτοί χρυσές δουλειές με τα μεταπτυχιακά που πουλάνε) έχω να προσθέσω ότι πιο πολύ με ενοχλεί να είμαι ανεπάγκελτος παρά να μην είμαι σπουδαίος και τρανός. Γιατί παγιδεύτηκα σε αυτό που σπούδασα και δεν κοίταζα τίποτα άλλο. Αυτό πιο πολύ με χαλάει. Γιατί και έξω να να ξαναβρεθώ πάλι θα έχω το ******** πρόβλημα της έλλειψης προϋπηρεσίας. Όχι τίποτα άλλο, αλλά δέχτηκα και σχόλια ότι πολλοί εργοδότες θα σκεφτούν ότι δεν ΉΘΕΛΑ να εργαστώ. Όχι ότι είμαι από μια μικρή πόλη και η μόνη δουλειά που επίσης μου πρότειναν ήταν πωλητής, καλή ώρα όπως η γαρίδα κι εγώ ίσως αφελώς επέμενα στα οικονομικά. Αν ήμουν Αθήνα άνεργος δεν θα ήμουνα γιατί η δική μου σχολή ευδοκιμεί σε μεγαλύτερα μέρη δυστυχώς ή ευτυχώς. Τώρα όμως που το σκέφτομαι υδραυλικός αν είχα γίνει θα είχα δουλειά και επαρχία και εξωτερικό και παντού. Τι στο καλό σκεφτόμασταν μικροί??? Πόσο γραμμένη την είχαμε την επαγγελματική αποκατάσταση??? Εγώ μέχρι τα 25 έλεγα έχω όλο τον χρόνο μπροστά μου. Εν τω μεταξύ μέχρι τα 25 είχα εργαστεί δύο μήνες σε τράπεζα και το φανταρικο μου. Έκτοτε τα πράγματα με εξαίρεση τον έναν χρόνο Αμερική και τους λίγους μήνες ερασιτέχνη μουσικού που εργάστηκα τα πράγματα ήταν απίστευτα χάλια για μένα. Οι παρέες μου αραίωσαν, οι γονείς μεγάλωσαν με φθορά της υγείας τους κι εγώ πέρασα από δύο-τρεις γερές καταθλίψεις, νευρική ανορεξία και άπειρο στρες. Έπεσε και η οικονομική κρίση και το θεωρούσα σχεδόν ανώφελο να ψάξω για δουλειά. Έτσι άφηνα τον χρόνο να φεύγει μέχρι που κάποιοι γνωστοί και συγγενείς στην αλλοδαπή μου πρότειναν να πάω κοντά τους. Έναν χρόνο άντεξα πρωτού αρχίσουν πάλι οι κρίσεις πανικού. Είμαι στρέιτ? Είμαι γκέι? Θα μπορούσα να ζήσω με τα λίγα που έπαιρνα?? Οι δικοί μου πίσω τι κάνουν? Θα μπορέσω να πάω κοντά τους αν πάθουν τίποτα??? Ξέρω αυτά ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας και των υποθέσεων αλλά τότε άρκεσαν να με προβληματίσουν παρά πολύ. Κι όταν ξέσπασα όλα μου αυτά τα άγχη, οι συγγενείς στην με ήθελαν πια κοντά τους... Θέλοντας και μη πήρα την βαλίτσα και πίσω πάλι στην κόλαση. Τον τελευταίο χρόνο τον αφιέρωσα στο να χάσω κιλά, να κάνω ψυχοθεραπεία και να πάρω φάρμακα ώστε να ισχυροποιήσω τον εαυτό μου. Δουλειά ψάχνω και θα βρω. Έχω δώσει διορία μέχρι τέλος καλοκαιριού για να αποφασίσω ποια θα είναι η επόμενη κίνηση. Ιωάννη σπουδές περαιτέρω δεν έχω αποκλείσει όχι. Υπάρχει και αυτό το ενδεχόμενο τουλάχιστον εδώ που είναι πιο φθηνά. Έξω έχω λίγα χρήματα για το ξεκίνημα αλλά θα είμαι τριπλά πιο προσεκτικός πρωτού κάνω πάλι το ίδιο βήμα. Στην αρχή πάντως εκεί πετούσα! Έκανα δουλειές που ποτε δεν είχα φανταστεί. Σερβιτόρος, ταμείο σε μανάβικο, και άλλα και ήμουν και υπερήφανος και πολύ χαρούμενος. Όμως ίσως δεν υπολόγισα ότι δεν έπρεπε να κόψω τα χάπια. Αυτά που ήδη έπαιρνα από Ελλάδα. Πήγα με λίγα κουτιά... Τελείωσαν και μετά έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.... Αυτά εν ολίγοις. Σας ευχαριστώ για την υποστήριξη

[Georgewww]

Άποψη μου , μη κάνεις μεταπτυχιακό εδώ αν είναι να φύγεις, ή πάνε για δουλειά έξω ή μεταπτυχιακό έξω, Ελλάδα μεταπτυχιακό μόνο παράλληλα με δουλειά, εκτός αν θέλεις μάστερ διδακτορικό για ΑΣΕΠ δημόσιο κτλ.

Ελάχιστοι άνθρωποι τους ήρθαν τα πράματα όπως πίστευαν. Είσαι ο κανόνας της ζωής όλων μας όχι η εξαίρεση, μέρα με τη νύχτα πως νόμιζα κι εγώ ότι θα ήμουν σήμερα (τώρα είμαι 35) όταν ήμουν 25 , τώρα απλά θέλω να ζω και να μη πεθάνω από αρρώστιες, μου αρκεί πλήρως :) τώρα δουλειά καλή παιδιά γυναίκα, μακάρι να έρθουν αλλά υγεία πρώτα.

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

[tzimani]

Άποψη μου , μη κάνεις μεταπτυχιακό εδώ αν είναι να φύγεις, ή πάνε για δουλειά έξω ή μεταπτυχιακό έξω, Ελλάδα μεταπτυχιακό μόνο παράλληλα με δουλειά, εκτός αν θέλεις μάστερ διδακτορικό για ΑΣΕΠ δημόσιο κτλ.

Ελάχιστοι άνθρωποι τους ήρθαν τα πράματα όπως πίστευαν. Είσαι ο κανόνας της ζωής όλων μας όχι η εξαίρεση, μέρα με τη νύχτα πως νόμιζα κι εγώ ότι θα ήμουν σήμερα (τώρα είμαι 35) όταν ήμουν 25 , τώρα απλά θέλω να ζω και να μη πεθάνω από αρρώστιες, μου αρκεί πλήρως :) τώρα δουλειά καλή παιδιά γυναίκα, μακάρι να έρθουν αλλά υγεία πρώτα.

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

Η αλήθεια είναι πως τα πράγματα τα παίρνεις ζεστά από την αρχή. Όσο απρόβλεπτη και να είναι η ζωή, αν έχεις υποστήριξη όλα τα πετυχαίνεις λίγο ή πολύ. Εγώ κάθε στόχο που έβαζα τον πετύχαινα. Το κακό είναι πως απομακρύνθηκα από τους στόχους μου όσο ήταν καιρός. Αυτό που ο Ιωάννης λέει πως χάνεις την συνέχεια και μετά δε σε προτιμούν λες και εσύ δεν έχεις το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας σου μπροστά σου επειδή δεν είσαι 26 και είσαι 30κατι δηλαδή όχι Γιάννης, Γιαννάκης είναι κάτι που δεν μπορώ να χωνέψω.... Μου το έχουν πει ξανά και ένας λόγος που έφυγα για Αμερική ήταν ότι εκεί δεν κολλάνε αν έχεις χάσει λίγα χρόνια. Εδώ ψάχνουν αφορμές να αφήσουν τον κόσμο άνεργο. Ζούμε σε έναν κόσμο αδηφάγο όπου οι λίγοι ΓΑΜΑΝΕ τους πολλούς. Δεν ξέρω τι πρόβλημα έχουν αν ο άλλος είναι λίγο πιο μεγάλος.... 22-23 τελειώνεις μια σχολή. 24-25 τελειώνεις το στρατό. Αν είσαι τυχερός ξέρεις και μια ξένη γλώσσα. Κάποιοι συνεχίζουν σε μεταπτυχιακά. Βάλε αλλά δύο χρόνια. 27. Εγώ 27 ήμουν πριν 8 χρόνια εκ των οποίων τα δύο εργάσιμα. 6 χρόνια αναζήτησης στην επαρχία απέβησαν μάταια. Πες ότι και κάποια ψυχολογικά μου με σταματούσαν χωρίς λόγο. Πχ η αποκόλληση από την οικογένεια που είναι κάτι που με καθυστέρησε. Ο κάθε εργοδότης ξέρει ότι όλα αυτά είναι στάδια που περνάει ο κάθε νέος. Άλλος λίγο και άλλος πολύ. Όλοι λίγο ή πολύ έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση και έχουν προφανώς την εντολή να το αποφύγουν. Καλύτερη τύχη θα έχει όποιος είναι από μικρός αυτόνομος παρά οποίος πιστεύει ότι οι άλλοι συμμερίζονται το ότι σαν νέος κάποια πράγματα του παίρνουν χρόνο και ότι μεγάλωσε σε οικογένεια που τον καλομάθαινε χωρίς όμως να μπορει να τον εξασφαλίσει πράγμα απίστευτα λάθος. Έγκλημα είναι!!! Κάθε επιχείρηση προσπαθεί να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της. Αν δεν της αποφερεις κέρδος, δεν θα σε λυπηθεί. Και να αυτοκτονήσω και γκρεμοτσακιστω δε θα καει καρφακι σε κανέναν. Άντε λίγο στους γονείς. Το τρένο το έχασα και το έχω αποδεχτεί. Τώρα μένει να με πάρει ο Θεός να ησυχάσω.

[Georgewww]

Η αλήθεια είναι πως τα πράγματα τα παίρνεις ζεστά από την αρχή. Όσο απρόβλεπτη και να είναι η ζωή, αν έχεις υποστήριξη όλα τα πετυχαίνεις λίγο ή πολύ. Εγώ κάθε στόχο που έβαζα τον πετύχαινα. Το κακό είναι πως απομακρύνθηκα από τους στόχους μου όσο ήταν καιρός. Αυτό που ο Ιωάννης λέει πως χάνεις την συνέχεια και μετά δε σε προτιμούν λες και εσύ δεν έχεις το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας σου μπροστά σου επειδή δεν είσαι 26 και είσαι 30κατι δηλαδή όχι Γιάννης, Γιαννάκης είναι κάτι που δεν μπορώ να χωνέψω.... Μου το έχουν πει ξανά και ένας λόγος που έφυγα για Αμερική ήταν ότι εκεί δεν κολλάνε αν έχεις χάσει λίγα χρόνια. Εδώ ψάχνουν αφορμές να αφήσουν τον κόσμο άνεργο. Ζούμε σε έναν κόσμο αδηφάγο όπου οι λίγοι ΓΑΜΑΝΕ τους πολλούς. Δεν ξέρω τι πρόβλημα έχουν αν ο άλλος είναι λίγο πιο μεγάλος.... 22-23 τελειώνεις μια σχολή. 24-25 τελειώνεις το στρατό. Αν είσαι τυχερός ξέρεις και μια ξένη γλώσσα. Κάποιοι συνεχίζουν σε μεταπτυχιακά. Βάλε αλλά δύο χρόνια. 27. Εγώ 27 ήμουν πριν 8 χρόνια εκ των οποίων τα δύο εργάσιμα. 6 χρόνια αναζήτησης στην επαρχία απέβησαν μάταια. Πες ότι και κάποια ψυχολογικά μου με σταματούσαν χωρίς λόγο. Πχ η αποκόλληση από την οικογένεια που είναι κάτι που με καθυστέρησε. Ο κάθε εργοδότης ξέρει ότι όλα αυτά είναι στάδια που περνάει ο κάθε νέος. Άλλος λίγο και άλλος πολύ. Όλοι λίγο ή πολύ έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση και έχουν προφανώς την εντολή να το αποφύγουν. Καλύτερη τύχη θα έχει όποιος είναι από μικρός αυτόνομος παρά οποίος πιστεύει ότι οι άλλοι συμμερίζονται το ότι σαν νέος κάποια πράγματα του παίρνουν χρόνο και ότι μεγάλωσε σε οικογένεια που τον καλομάθαινε χωρίς όμως να μπορει να τον εξασφαλίσει πράγμα απίστευτα λάθος. Έγκλημα είναι!!! Κάθε επιχείρηση προσπαθεί να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της. Αν δεν της αποφερεις κέρδος, δεν θα σε λυπηθεί. Και να αυτοκτονήσω και γκρεμοτσακιστω δε θα καει καρφακι σε κανέναν. Άντε λίγο στους γονείς. Το τρένο το έχασα και το έχω αποδεχτεί. Τώρα μένει να με πάρει ο Θεός να ησυχάσω.

Νταξ κι εγώ 35 είμαι τι να κάνουμε είναι όλα μέσα στη ζωή. Το θέμα είναι πόσα χρόνια έχουμε μέχρι να πεθάνουμε όχι πόσα πέρασαν από την γέννηση μας, αλλά δε ξέρουμε πόσο μας μένει :) αν πεθάνεις στα 95, είσαι παιδί ακόμα χαχα αν αύριο, είσαι πολύ γέρος για εργασία ;)

Πέρα από την πλάκα, ναι υπάρχει ένα τρένο αλλά λίγοι είναι πάνω και δε σημαίνει ότι περνάνε και καλά, οπότε να σε νοιάζει μόνο το από δω και πέρα, και σκέψου τους στόχους, κι εγώ κάποτε έλεγα α διδακτορικό να κάνω στην τεχνητή νοημοσύνη ( είναι η ειδικότητα μου) και όταν μου δόθηκε η ευκαιρία, κατάλαβα ότι δεν είναι και τόσο ευκαιρία,απλά και μόνο επειδή έχει "τίτλους και τιμές" , καλύτερα επαρχία οικογένεια και ταπεινή δουλίτσα, 6 χρόνια δηλαδή δε βρήκες τίποτα εδώ?

Φυσικά και εξωτερικό μπορείς να κάνεις όλα τα παραπάνω :) νομίζω μόλις ξεκινήσεις τη δουλειά, ότι και να είναι (σε νορμάλ πλαίσια) θα σε βοηθήσει να βρεις το δρόμο σου, τώρα κάθεσαι και τα σκέφτεσαι και τρελενεσαι, όπως όλοι μας :)

Έχεις το καλύτερο προσόν το σημαντικότερο , αυτό που όλοι θέλουμε 1ο ... ΥΓΕΙΑ οπότε πετά από τη χαρά σου και συνέχισε , θέμα χρόνου είναι ΑΝ προσπαθείς , να πετύχεις αυτό που θα σε κάνει ευτυχισμένο. Άποψη μου.

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

[tzimani]

Νταξ κι εγώ 35 είμαι τι να κάνουμε είναι όλα μέσα στη ζωή. Το θέμα είναι πόσα χρόνια έχουμε μέχρι να πεθάνουμε όχι πόσα πέρασαν από την γέννηση μας, αλλά δε ξέρουμε πόσο μας μένει :) αν πεθάνεις στα 95, είσαι παιδί ακόμα χαχα αν αύριο, είσαι πολύ γέρος για εργασία ;)

Πέρα από την πλάκα, ναι υπάρχει ένα τρένο αλλά λίγοι είναι πάνω και δε σημαίνει ότι περνάνε και καλά, οπότε να σε νοιάζει μόνο το από δω και πέρα, και σκέψου τους στόχους, κι εγώ κάποτε έλεγα α διδακτορικό να κάνω στην τεχνητή νοημοσύνη ( είναι η ειδικότητα μου) και όταν μου δόθηκε η ευκαιρία, κατάλαβα ότι δεν είναι και τόσο ευκαιρία,απλά και μόνο επειδή έχει "τίτλους και τιμές" , καλύτερα επαρχία οικογένεια και ταπεινή δουλίτσα, 6 χρόνια δηλαδή δε βρήκες τίποτα εδώ?

Φυσικά και εξωτερικό μπορείς να κάνεις όλα τα παραπάνω :) νομίζω μόλις ξεκινήσεις τη δουλειά, ότι και να είναι (σε νορμάλ πλαίσια) θα σε βοηθήσει να βρεις το δρόμο σου, τώρα κάθεσαι και τα σκέφτεσαι και τρελενεσαι, όπως όλοι μας :)

Έχεις το καλύτερο προσόν το σημαντικότερο , αυτό που όλοι θέλουμε 1ο ... ΥΓΕΙΑ οπότε πετά από τη χαρά σου και συνέχισε , θέμα χρόνου είναι ΑΝ προσπαθείς , να πετύχεις αυτό που θα σε κάνει ευτυχισμένο. Άποψη μου.

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

Απέρριψα μερικές δουλειές που βρήκα γιατί εγώ ήθελα να γίνω λογιστής και μου πρότειναν να γίνω πωλητής. Ένας διευθυντής λογιστηρίου σε μια επιχείρηση μου πρότεινε να πάρω μια πιστοποίηση που υποτίθεται θα με βοηθούσε αρκετά αλλά δεν είχα 7 χιλιάρικα που χρειαζόντουσαν. Στην πορεία βρέθηκε μέσω μιας γνωστής μου δουλειά σε τουριστικό γραφείο αλλά ήταν σε παραλιακή περιοχή μακρυά από το σπίτι του πατέρα μου, να μένω στο υπόγειο του ξενοδοχειου μαζί με τις καθαρίστριες, χωρίς να πληρώνομαι σε τακτά χρονικά διαστήματα και με άλλα λόγια με όρους εξεφτελιστικούς. Αυτό μετά από 2 χρόνια που με είχαν πάρει σε πεντάμηνο πρόγραμμα του ΟΑΕΔ στα οποία απλά υπέφερα. Έμεινα έναν μήνα στο λογιστικό γραφείο, τόσο άντεξα και προτίμησα να φύγω από τα να μαλώσω. Μετά έφυγα για την Αμερική. Γύρισα πέρσυ τον Μάρτιο και από τότε τίποτα. Και εδώ και εκεί είμαι καταδικασμένος να υποφέρω.

[tzimani]

Καλή η υγεία αλλά δεν τρώγεται φίλε μου.

[tzimani]

Μονη λύση ο θάνατος. Όλα αυτά που μου λες για απλή ζωή κτλ και υγεία πάνω από όλα τα έλεγα κι εγώ πριν 10 χρόνια και δεν είναι τίποτα παρά χάσιμο χρόνου. Είναι μέχρι να χτυπήσουν τα γερά παπαρια της ζωής που όλοι ξαφνικά τρέχουν και δεν φτάνουν. Κι εγώ είχα την δυνατότητα να είμαι αυτόνομος χρόνια πριν και την πέταξα στα σκουπίδια. Ήμουν φοιτητής στην Αθήνα και τότε τα λογιστικά γραφεία έπαιρναν μικρούς φοιτητες κτλ και μου το έλεγαν. Βρες δουλειά από το πρώτο έτος. Εγώ έφευγα από Αθήνα, όλο το καλοκαίρι τον έπαιζα και μετά πάλι πίσω για εξεταστικές. Δεν μπορώ να το χωνέψω. Θεωρούσα τον εαυτό μου έξυπνο, ήμουν καλός μαθητής, έξυπνο παιδί, υπάκουο. Τι στο καλό έγινε μετά??? Το χειρότερο είναι πως δεν έχω και τα κότσια να πάρω δραστικά μέτρα. Να πάω να γίνω εργάτης σε οικοδομές?? Σκουπιδιάρης? Χρειάζομαι μια κατεύθυνση επιτέλους έστω και τώρα. Έχω ξαδέρφια που οι γονείς τους είναι επιτυχημένοι επαγγελματίες και έχουν καθοδήγηση για τα πάντα. Μεγάλωσαν στα πούπουλα. Η άλλη από πάνω λέει έφαγε 100 γαμημενα χιλιάρικα σε σπουδές και μου το παρουσιάζει αυτό σαν κακό. Για να νιώσω εγώ καλύτερα. Παρόλα αυτά οι δικοί μου μου παρείχαν τα πάντα κι αυτά από το μεροκάματο. Λες οκ στην πορεία θα φτιάξουν τα πράγματα. Αρχιδια. Μου λες ότι έχω υγεία. Ποιος παίρνει αντιψυχωτικά και θεωρείται υγιής;;; Κάθε χρόνο και χειρότερα γίνομαι και με λες υγιή???? Δεν υπάρχει υγιής. Αυτοί που λες ότι έχουν προλάβει το τρένο της ζωής και μπορεί να μην είναι ευτυχισμένοι είναι απλά ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ!!!!! Έχω μακρινά ξαδέρφια στο εξωτερικό που οι γονείς τους τους τα παρέχουν όλα, λεφτά για σπουδές, σπίτια, αμάξια.... Όλα!!! Και ξέρεις τι κάνουν;;; Πάνε και δουλεύουν γκαρσόνια γιατί δεν τους αρέσει να δουλεύουν σε γραφεία.... Τό πιστεύεις αυτό που σου λέω???? Στην γαμημενη νέα Υόρκη που ένα σκατοσπιτο περνάει το εκατομμύριο!!!! Κι εγώ να κάθομαι εκεί να στιβω χυμους για τον κάθε πικραμένο. Ποια υγεία και ποια παπαρια μου λες;;; Αυτή η κοινωνία είναι βαθιά αρρωστημένη για να ισχυριζομαι κι εγώ κι οποιοσδήποτε ότι είναι υγιής. Από ότι φαίνεται το μυαλό μου δεν είναι και πολύ στα καλά του. Μέσα σε όλα έχω κι αυτό. 100 χιλιάρικα σε σπουδές και διαμαρτύρονται.... Θα τραβήξω τα μαλλιά μου δεν αντέχω άλλο.

[Georgewww]

Καλή η υγεία αλλά δεν τρώγεται φίλε μου.

Τρώγεται, μαζί με το "είμαι καταδικασμένος να υποφέρω" νομίζω να τα στείλουμε σε όποιον έχει σκλήρυνση ή ότι άλλο είναι που σε καθηλώνει ακίνητο για μια ζωή στο κρεβάτι, ή σε τυφλο :) σε πειράζω.

Φυσικά είσαι έτσι όπως και πολλοί άλλοι και φυσικά έπαιξε 1ο ρόλο η κρίση που έφαγε η Ελλάδα , δε μπορείς να πηγαίνεις 6 μήνες Αμερική για δουλειά 6 months contract και μετά να γυρνάς Ελλάδα 6 μήνες και κάθεσαι με τα λεφτά που μάζεψες :) και χαλαρά θα είσαι και θα διαλέξεις μέτα που σε βολεύει.

Πάντως παίζει νασαι ο μόνος που έχω ακούσει ότι δε πέρασε καλά στα 5μημα ΟΑΕΔ :ο


Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

[Georgewww]

Καλά κι εγώ δεν απέχω πολύ από αυτό που λες ότι είσαι :) 35 σπουδές τόσα λεφτά από μεροκάματο , η μάνα μου δηλαδή που είναι και χωρισμένη. Και τελικά τι βγάζω; Λίγα και αν.

Αλλά ναι φίλε μου, όσο δεν έχω καρκίνο (ελπίζω δηλαδή) είναι πανευτυχής γιατί μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο αύριο, σκέψου μια δουλειά να βρεις , κομπλέ, δε λείπει κάτι, θα κάνεις και οικογένεια, κόπωση θέλει αλλά δεν είναι το τέλος εδώ. Ε ναι μερικοί έχουν περισσότερα και μερικοί λιγότερα , δε μας συμφέρει να δούμε πόσοι είναι οι μεν και πόσοι οι δε, άστο καλύτερα :) τα βλέπεις, τα ξέρεις. Και τα φάρμακα σου προσωρινά είναι , βοηθητικές ροδες, ε τι να κάνουμε για όλα τα καλά του κόσμου δε θα απολογηθούμε εμείς, πήραμε πτυχία κάναμε το χρέος μας, να μη καταστρέψανε την Ελλάδα να δουλεύαμε.

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

[tzimani]

Καλά κι εγώ δεν απέχω πολύ από αυτό που λες ότι είσαι :) 35 σπουδές τόσα λεφτά από μεροκάματο , η μάνα μου δηλαδή που είναι και χωρισμένη. Και τελικά τι βγάζω; Λίγα και αν.

Αλλά ναι φίλε μου, όσο δεν έχω καρκίνο (ελπίζω δηλαδή) είναι πανευτυχής γιατί μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο αύριο, σκέψου μια δουλειά να βρεις , κομπλέ, δε λείπει κάτι, θα κάνεις και οικογένεια, κόπωση θέλει αλλά δεν είναι το τέλος εδώ. Ε ναι μερικοί έχουν περισσότερα και μερικοί λιγότερα , δε μας συμφέρει να δούμε πόσοι είναι οι μεν και πόσοι οι δε, άστο καλύτερα :) τα βλέπεις, τα ξέρεις. Και τα φάρμακα σου προσωρινά είναι , βοηθητικές ροδες, ε τι να κάνουμε για όλα τα καλά του κόσμου δε θα απολογηθούμε εμείς, πήραμε πτυχία κάναμε το χρέος μας, να μη καταστρέψανε την Ελλάδα να δουλεύαμε.

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

Το έξι μήνες εδώ έξι εκεί μου το πρότεινε κι ένας ξάδερφος από εκεί. Με είδε που ζοριζόμουνα εκεί και θα σκέφτηκε ότι μάλλον μου ταιριάζει καλύτερα να πηγαίνω και να έρχομαι. Είχε κάποιο δίκιο αλλά κι εγώ το να τα παραταω και να γυρίζω στον πατέρα μου για αραγμα δεν είναι δουλειά. Γενικώς ίσως τα έχω βάλει πολύ με εμένα αλλά δεν καταλαβαίνω τι έχουν πιο πολύ από εμένα αυτοί που έχουν παιδιά και δουλειά. Είναι πιο έξυπνοι?? Είναι πιο δυνατοί?? Μήπως είμαι χαζός?? Ποιος είναι ο λόγος;; Πρέπει να ξέρω τον λόγο αλλιώς δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι. Αυτό που προτείνεις είναι κάτι αλλά ως πότε θα το τραβάω?? Θα πάρω σύνταξη ποτέ??? Μου φαίνονται όλα βουνό τώρα. Πριν λίγο βαραγα πόρτες και παράθυρα από τα νεύρα μου με άκουσε όλη η γειτονιά. Γιατί οι άλλοι και όχι εγώ??? Γιατί???? Και το πιο σπαστικό είναι ότι κανείς δεν νοιάζεται στην ουσία. Όσο και να λυσσαξεις το μόνο που κάνεις είναι απλά να χάνεις χρόνο. Κανείς δεν νοιάζεται όσο εσύ νοιάζεσαι για σένα. Εγώ βέβαια δεν είμαι έτσι. Έχω ταλαιπωρηθεί και δεν εύχομαι σε κανέναν ό,τι περνάω. Πρέπει να προσέχει ο ένας τον άλλον. Δεν υπάρχει τρόπος να επιζήσεις χωρίς βοήθεια. Κι αυτό με τρελαίνει. Είμαστε όλοι εμείς δυνάμει επί ξύλου κρεμάμενοι κι ο καθένας επιμένει εγωιστικά αναβάλλοντας για το μέλλον την προσπάθεια. Σου εύχομαι πάντα σιδερένιος.

[tzimani]

Τι καλά να περάσω??? Στα 5μηνα. Ήμουν μαζί με ένα βλαμμένο 4-5 χρόνια μικρότερο που μου τα έκανε τσουρέκια. Για τα λεφτά δεν το συζητώ. Laughable

[Georgewww]

Το έξι μήνες εδώ έξι εκεί μου το πρότεινε κι ένας ξάδερφος από εκεί. Με είδε που ζοριζόμουνα εκεί και θα σκέφτηκε ότι μάλλον μου ταιριάζει καλύτερα να πηγαίνω και να έρχομαι. Είχε κάποιο δίκιο αλλά κι εγώ το να τα παραταω και να γυρίζω στον πατέρα μου για αραγμα δεν είναι δουλειά. Γενικώς ίσως τα έχω βάλει πολύ με εμένα αλλά δεν καταλαβαίνω τι έχουν πιο πολύ από εμένα αυτοί που έχουν παιδιά και δουλειά. Είναι πιο έξυπνοι?? Είναι πιο δυνατοί?? Μήπως είμαι χαζός?? Ποιος είναι ο λόγος;; Πρέπει να ξέρω τον λόγο αλλιώς δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι. Αυτό που προτείνεις είναι κάτι αλλά ως πότε θα το τραβάω?? Θα πάρω σύνταξη ποτέ??? Μου φαίνονται όλα βουνό τώρα. Πριν λίγο βαραγα πόρτες και παράθυρα από τα νεύρα μου με άκουσε όλη η γειτονιά. Γιατί οι άλλοι και όχι εγώ??? Γιατί???? Και το πιο σπαστικό είναι ότι κανείς δεν νοιάζεται στην ουσία. Όσο και να λυσσαξεις το μόνο που κάνεις είναι απλά να χάνεις χρόνο. Κανείς δεν νοιάζεται όσο εσύ νοιάζεσαι για σένα. Εγώ βέβαια δεν είμαι έτσι. Έχω ταλαιπωρηθεί και δεν εύχομαι σε κανέναν ό,τι περνάω. Πρέπει να προσέχει ο ένας τον άλλον. Δεν υπάρχει τρόπος να επιζήσεις χωρίς βοήθεια. Κι αυτό με τρελαίνει. Είμαστε όλοι εμείς δυνάμει επί ξύλου κρεμάμενοι κι ο καθένας επιμένει εγωιστικά αναβάλλοντας για το μέλλον την προσπάθεια. Σου εύχομαι πάντα σιδερένιος.

Αν ξεκινήσεις να το κάνεις έτσι, είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα πεις , δε γυρνάω (είτε εννοείς την Ελλάδα είτε τις ΗΠΑ) :) Δηλαδή θα έχεις βρει το δρόμο σου. Τώρα απλά κόλλησες στη λάσπη ;)
Δηλαδή σα να δοκιμάζεις μια λευκή σοκολάτα μια γάλακτος σε σύντομο διάστημα , οπότε αποφασίζεις πιο εύκολα , α λες αυτό θέλω :ο

Ε άσε τα σε εμένα και σε σένα και δε βγάζει πουθενά και αδικείς τα παιδάκια που χασαν πόδια στον πόλεμο, είτε Συρία είτε παλιά στην Ελλάδα είτε αλλού, αδικείς σχεδόν όλη την Αφρική τη νότια Αμερική (εμ δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ ;) )
Και όσους πέθαναν πριν τα 35 από ατύχημα καρκίνο καρδιά κτλ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΤΑΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΗΤΑΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ,

Τώρα γενικά αν θέλεις , τουλάχιστον εγώ έτσι τα βλέπω, δες το πιο πνευματικά ή θρησκευτικά αν θέλεις , ο Θεός δίνει και παίρνει , όλοι οι Άγιοι μαρτύρησαν , δεν πέρασαν ζάχαρη , άρα εμείς να λέμε Θέμου γιατί μόνο λευκή σοκολάτα,; Θέλω και γάλακτος και φράουλες κτλ μήπως θέλεις τον Σωκράτη με το κώνειο? Γιατί εγώ και εσύ να έχουμε πολλά , αυτός όπως και τον Χριστό τον σταύρωσαν , στα 33 , εγώ τι να πω ? Γιατί θεέ μου δεν έχω αυτά που έχουν οι 3-4% του πλανήτη?

Προσωπικά ντρέπομαι , χαίρομαι για αυτά που έχω , θα παλέψω για κάτι παραπάνω, ε ναι ο δημόσιος υπάλληλος είναι πιο βολεμενος με λεφτά οπότε μπόρεσε να κάνει και οικογένεια, ασφάλεια , ξεκούραστη δουλειά, ε θα έχει λιγοτερο μισθό στην άλλη ζωή γιατί σαυτην ήταν όλα εύκολα, ε άμα δε πιστεύεις, τι να πω όλα μάταια ούτως η άλλως χωρίς Θεό :)

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

[tzimani]

Αν ξεκινήσεις να το κάνεις έτσι, είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα πεις , δε γυρνάω (είτε εννοείς την Ελλάδα είτε τις ΗΠΑ) :) Δηλαδή θα έχεις βρει το δρόμο σου. Τώρα απλά κόλλησες στη λάσπη ;)
Δηλαδή σα να δοκιμάζεις μια λευκή σοκολάτα μια γάλακτος σε σύντομο διάστημα , οπότε αποφασίζεις πιο εύκολα , α λες αυτό θέλω :ο

Ε άσε τα σε εμένα και σε σένα και δε βγάζει πουθενά και αδικείς τα παιδάκια που χασαν πόδια στον πόλεμο, είτε Συρία είτε παλιά στην Ελλάδα είτε αλλού, αδικείς σχεδόν όλη την Αφρική τη νότια Αμερική (εμ δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ ;) )
Και όσους πέθαναν πριν τα 35 από ατύχημα καρκίνο καρδιά κτλ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΤΑΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΗΤΑΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ,

Τώρα γενικά αν θέλεις , τουλάχιστον εγώ έτσι τα βλέπω, δες το πιο πνευματικά ή θρησκευτικά αν θέλεις , ο Θεός δίνει και παίρνει , όλοι οι Άγιοι μαρτύρησαν , δεν πέρασαν ζάχαρη , άρα εμείς να λέμε Θέμου γιατί μόνο λευκή σοκολάτα,; Θέλω και γάλακτος και φράουλες κτλ μήπως θέλεις τον Σωκράτη με το κώνειο? Γιατί εγώ και εσύ να έχουμε πολλά , αυτός όπως και τον Χριστό τον σταύρωσαν , στα 33 , εγώ τι να πω ? Γιατί θεέ μου δεν έχω αυτά που έχουν οι 3-4% του πλανήτη?

Προσωπικά ντρέπομαι , χαίρομαι για αυτά που έχω , θα παλέψω για κάτι παραπάνω, ε ναι ο δημόσιος υπάλληλος είναι πιο βολεμενος με λεφτά οπότε μπόρεσε να κάνει και οικογένεια, ασφάλεια , ξεκούραστη δουλειά, ε θα έχει λιγοτερο μισθό στην άλλη ζωή γιατί σαυτην ήταν όλα εύκολα, ε άμα δε πιστεύεις, τι να πω όλα μάταια ούτως η άλλως χωρίς Θεό :)

Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk

Εγώ δεν ντρέπομαι για τίποτα που έχω και δεν έκλεψα. Ευκαιρία να παλέψω και να αποδείξω τον εαυτό μου θέλω, όχι να μου χαρίσουν τίποτα. Η σύγκριση είναι ανώφελη. Η ζωή είναι παρόμοια για τους πιο πολλούς από εμάς αρκεί να μην είμαστε μαλακες και κορόιδα. Εκεί λυσσαω εγώ με εμένα. Δεν ονειρεύομαι τα πλούτη κανενός να τα βάλουν στον κώλο τους. Συγκρίνω εμένα με εμένα όλοι οι άλλοι δε με αφορούν.

Εννοώ πως δεν έκλεψα τίποτα οπότε δεν έχω λόγο να ντρέπομαι. Κι όταν λέω δε με αφορούν εννοώ πως έχω ξεπεράσει το στάδιο που ζήλευα τους άλλους. Μάλλον ήταν κι αυτό αφορμή να τα βάζω με εμένα και να αυτομαστιγώνομαι παρά ζήλια.