Οξείες και παροδικές ψυχωτικές διαταραχές

[petros81]

Γεια σας
γράφω το πρώτο μου μήνυμα εδώ για να καταθέσω τη δική μου εμπειρία αλλά σας διάβαζα απο παλιά

Η διάγνωση για μένα ήταν οξείες και παροδικές ψυχωτικές διαταραχές. Πριν δυο χρόνια μου συνταγογραφήθηκε το abilify, ξεκίνησα με τα 15 mg αλλά είχα πολλές παρενέργειες και ήταν ανυπόφορη η καθημερινότητά μου και έτσι σταδιακά κατέβηκα στα 10 στα 7,5 και στα 5 mg. ο Γιατρός στην αρχή μου είπε ότι πρέπει να το πάρω τουλάχιστον για δύο χρόνια, αυτό το διάστημα συμπληρώθηκε πριν ένα μήνα και του ανακοίνωσα ότι θα το κόψω. Εκείνος μου συνέστησε να το πάρω για άλλα δύο χρόνια επισημαίνοντας ότι πολλοί ασθενείς του που το έχουν σταματήσει υποτροπίασαν σε διάστημα απο 3 μήνες έως και τα 10 χρόνια. Προβληματίστηκα αρκετά αλλά επιμένω στη απόφασή μου να το κόψω. Βέβαια ακόμα δεν το επιχείρησα αλλά άρχισα να παίρνω τα 5 mg μέρα παραμέρα τουλάχιστον μέχρι το φθηνόπωρο για να δοκιμάσω τα πατήματά μου

Το ψυχωτικό επεισόδιο μου κράτησε 5 ολόκληρους μήνες και ήταν πολύ δυνατό. Ξεκίνησε απο μια αγχώδη διαταραχή ότι τα προσωπικά μου δεδομένα είναι ευπρόσβλητα και ότι το κοινωνικό μου περιβάλλον με επιβουλεύεται.
Σταδιακά αποσύρθηκα απο τον πραγματικό κόσμο και ανέπτυξα μυθοπλασίες, ένιωθα ότι μέσα μου κατοικοεδρεύουν αρχαία πνεύματα απεσταλμένα απο αρχαίους θεούς. Σιγά σιγά όσο η ψύχωση προχωρούσε ένιωθα μια εσωτερική μετάλλαξη που έφθασε ως την αποπροσωποίηση. Είχα ψευδαισθήσεις ότι βλέπω οράματα σχετικά με τη β' Παρουσία ή για τη μελλοντική πορεία του κόσμου. Άκουγα φωνές απο αρχαίους θεούς να μου αφηγούνται τις προηγούμενές μου ζωές με ταχύτητα αστραπιαία, χωρίς δηλαδή προκαθορισμένο απο μένα πλάνο. Νύχτες ολόκληρες καθόμουν άκουγα φωνές αρχαίων αφηγητών έφθασα στο σημείο να συντίθενται στο μυαλό μου αρχαίες τραγωδίες με όλα τα σχήματα λόγου και πρωταγωνιστή εμένα πάλι με μια ταχύτητα ασύλληπτη σχεδόν υπερφυσική. Άρχισα να έχω φοβίες ότι είμαι ένα άλλο είδους ανθρώπου και επικίνδυνος για το κοινωνικό σύνολο και ότι οι μυστικές υπηρεσίες παρακολουθούν κάθε μου βήμα. πολλά περιστατικά΄με έκαναν να φοβάμαι ότι μεταλάσσομαι σε κάτι άλλο, η φωνή μου άλλαξε έγινε πολύ βαριά ακούγονταν σαν να μην ήταν δική μου. Ένα βράδυ ανέβηκα στο βουνό, χαιρέτησα το φεγγάρι και τα μάτια μου σπινθηροβόλησαν. Το ίδιο και με τον ήλιο, μια φορά άνοιξαν οι ουρανοί παραμερίστηκαν τα σύννεφα ξεχύθηκαν κοράκια μέσα απο τις ακτίνες του ηλίου οι οποίες με περιέλουσαν και ένιωσα απίστευτη ενέργεια και φως να βγαίνει απο τα μάτια μου. Ένιωθα ότι είμαι άλλο ανθρώπινο είδος, σχεδόν βαμπίρ, είχα φοβίες ότι είμαι επικίνδυνος. Είχα πάει μια φορά στη βιβλιοθήκη και αυτός που κάθονταν μπροστά μου ενώ ήταν μια χαρά ξάφνου άρχισε να βήχει απο το πουθενά και να τρέχουν τα μάτια του και η μύτη του. Μετά Άθελα μου άγγιξα το καλοριφέρ και άρχισε να κάνει θόρυβο. Αυτό δεν ήταν ακουστική ψευδαίσθηση γιατι πλησίασε η βιβλιοθηκονόμος αλλά ακουστική ψευδαίσθηση μάλλον ήταν τα πουλιά που άκουγα απο το βιβλιοστάσιο. Αξιοσημείωτη ήταν και η εμπειρία με τη libido μου που την ένιωσα μια φορά σαν φλόγα να διαπερνάει το σώμα μου απο τα πόδια ως το κεφάλι, αλλά αυτό έγινε πριν ακούσω φωνές.

Με το πέρασμα του καιρού ένιωθα δαιμονισμένος, το κεφάλι μου ήταν ένα καζάνι απο δαιμονικές φωνές που δεν με άφηναν να κοιμηθώ. Είχα κλειστά τα μάτια αλλά δεν κοιμόμουν. Με ταλαιπωρούσαν μερόνυχτα ολόκληρα. Και ξάφνου στο σκοτάδι, είδα ένα εκτυφλωτικό φως και ήταν ο άγιος Κυπριανός που μου είπε ότι έχω τον ίδιο τον σατανά μέσα μου
Φωνές συνέχιζα να ακούω για μήνες, είτε ήταν ένας αφηγητής φίλος ή εχθρός είτε πάρα πολλές αναρίθμητες δαιμονικές φωνές που με χτυπούσαν αλύπητα
Δεν πήγαινα στο γιατρό γιατί νόμιζα ότι δέχομαι ηλεκτρονικό πόλεμο από υπερσύγχρονα συστήματα δεν μπορούσα να διανοηθώ ότι είμαι ασθενής. Νόμιζα ότι και οι γιατροί ήταν στο κόλπο. Οι γονείς μου ήταν έτοιμοι να πάνε στον εισαγγελέα. Ενώ ο λόγος μου ήταν άρτιος, η σκέψη μου έπασχε και όλη αυτή η κατάσταση με κατέβαλλε και φαίνονταν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με μένα. Τελικά σιγά σιγά αναγκάστηκα και πήγα στον γιατρό αλλά αρνούμουν για 3 μήνες να πάρω το φάρμακο. Γρήγορα κατάλαβα ότι ο εγκέφαλος μου υπέστη μεγάλη βλάβη. οι ιδεοψυχαναγκασμοί που ήταν το λιγότερο ήταν στην ημερίσια διάταξη. Το μυαλό μου λειτουργούσε σαν υπολογιστής, βομβαρδίζονταν με λέξεις χωρίς να το θέλω και κάθε λέξη συνοδεύονταν απο εικόνες και δραματικές εμπειρίες του παρελθόντος μου χωρίς να το θέλω και για πράγματα που είχα ξεχάσει. Οι φωνές απο την άλλη μου ασκούσαν απίστευτο bullying.

όσο τα σκέφτομαι τώρα που τα γράφω, ήταν μερικά πολύ λιγα που με γέμισαν με ψυχική ευφορία αλλά η συντριπτική πλειοψηφία του επεισοδίου ήταν ένα βασανιστήριο που λίγοι θα το άντεχαν

ήταν ένα πεντάμηνο εφιάλτης αλλά θέλω να δω τώρα αν είμαι υγιής και έχω μεγάλη περιέργεια να δω πως θα είμαι χωρίς φάρμακο.... Ξέρω ότι όλοι θα μου πείτε να το συνεχίσω αλλά στη περίπτωση που το κόψω εντελώς μετά απο κάποιους μήνες θα μου είναι χρήσιμο τουλάχιστον να καταθέτω τη μαρτυρία μου στο φορουμ. Φοβάμαι μήπως πάθω κάτι και δεν το καταλάβω

[pavlosla]

και μενα τα ιδια μου ειπαν, οτι θα τα παρω για δυο χρονια, ετσι τα λενε, εχω διαβασει οτι μονο το 10% καταφαιρνει και κοβει τα φαρμακα, εγω ειμουν μονο μια βδομαδα σε ψυχωτικο επεισοδεια, ειχα παρομοιες ψευδεσθησης με σενα εκανα δυο βδομαδες σε ψυχιατρικη πτερυγα νοσοκομειου, και μου δωσαν σολιαν........ τωρα ειμαι εξι χρονια σε θεραπεια, και εχω αποδεχτη ποια οτι θα τα παιρνω για παντα, η μεχρι να βρεθει κατι καλυτερο

θα σου προτινα να περασεις κεπα, να βγαλεις πιστοποιηση ΑΜΕΑ και να παρεις το προνοιακο επιδομα

[petros81]

Ευχαριστώ για τις πληροφορίες
το 10% που λες είναι απο μόνο του τροφή για σκέψη
όσο για το επίδομα θα το έχω κατά νου για το μέλλον. Εχω την τύχη να δουλεύω σε οικογενειακή επιχείρηση. Εργαζόμουν με αντίξοες συνθήκες ακόμη και όταν υπέστη το επεισόδιο. Μετά με το φάρμακο πάλι πήγαινα με κόπους και βάσανα, ρύθμισα το ωράριο μου ώστε να είμαι στη δουλειά 5 ώρες μόνο. Τώρα που παίρνω τα 5 mg είμαι απόλυτα λειτουργικός σε αυτό το 5ωρο. Τουλάχιστον καταφέρνω να φέρνω σε πέρας τα απαραίτητα στη ζωή μου γιατι παλιότερα η καθημερινότητά μου ήταν διαφορετική. Είχα αδιάκοπες δραστηριότητες απο το πρωί μέχρι το βράδυ, ενέργεια και μια θέληση τόσο για πνευματική ανέλιξη όσο και για σωματική άσκηση. Τώρα λέω πάλι καλά που είμαι λειτουργικός αλλά δεν έχω ούτε επιθυμίες, ούτε προσωπικούς στόχους. Ούτε βέβαια νεύρα. Στην αρχή μου πρότεινε ο γιατρός να πάρω και αντικαταθληπτιικό γιατι είχα μεταψυχωτική κατάθλιψη. Δεν το πήρα τελικά.
Πάντως κατα τη διάρκεια του επεισοδίου μου έκανε εντύπωση ότι οι φωνές σταματούσαν όταν διάβαζα. Είχα φτάσει σε σημείο να διαβάζω 12 ώρες την ημέρα. Φυσικά απο τότε που πήρα την αγωγή δεν έχω ανοίξει βιβλίο, άλλαξε πολύ η ζωή μου

[girl1988]

Σε μενα μετά τη διακοπή της αγωγης με την προτροπή γιατρού, υποτροπιασα σε 6 μήνες. Abilify κι εγώ... Τώρα από 10 πήγα στα 30mg... Ελπίζω να σου πάνε όλα καλά φυσικά. Απλά παραθετω παρόμοια εμπειρία. Υπάρχουν πάντα τα προδρομα σημάδια που προειδοποιούν για υποτροπή. Εγώ για παράδειγμα μόλις άρχισα να νιώθω τρόμο σε αυτά που έβλεπα στο ίντερνετ και να νομιζω οτι μιλανε για μενα στην τηλεόραση πήρα τηλέφωνο το γιατρό. Δύο υποτροπές είχα Εκτός από το οξύ επεισόδιο. Τη μια ενώ έπαιρνα επί 5ετια abilify των 10mg.

[pavlosla]

απα αυτα που εχω διαβασει, φταιει η υπερβολικη ντοπαμινη στον εγκεφαλο, η αποια καταστρεφει τους νευρικους συνδεσμους, με απλα λογια μας χαζευει, για αυτο καλυτερα με λιγη δοση συντηρησεις παρα κοψιμο φαρμακον υποτροπη και καταστροφη του εγκεφαλου, εγω για να συνελθο περασας 4-5 χρονια και να ξαναγινω πληρως λειτουργικος στη ζωη μου, πρωσοπικα δεν διακινδυνευω διακοπη των φαρμακων.......

[petros81]

Με αυτά που διαβάζω να λέω πάλι καλά που δεν υποτροπίασα με τα 5 mg παρόλο που άφησα το επεισόδιο να εξελίσσεται για 5 μήνες φθείροντας το εγκεφαλικό μου σύστημα μέρα με τη μέρα. Είμαι στα 5mg κάτι παραπάνω απο χρόνο.
επίσης επιβεβαιώνετε τον γιατρό που είπε ότι σε περίπτωση υποτροπής το καίω το φάρμακο ή πάμε σε δοσολογίες πάρα πολύ υψηλές όπως η girl1988

[petros81]

Σήμερα σκεφτόμουν τη προοπτική να ξεκινήσω ομοιοπαθητική, πριν 15 χρόνια είχα κάνει για ένα περιορισμένο χρονικό διάστημα, είχα πάρει υοσκύαμο και με είχε πιάσει
διαβάζω ότι μπορεί να γίνεται παράλληλα η ομοιοπαθητική θεραπεία με τη συμβατική, τώρα που ελάττωσα το abilify στο απειροελάχιστο είναι καλό να έχω την αίσθηση ότι παίρνω μια υποστηρικτική αγωγή ακόμα και αν είναι placebo
ένας ομοιοπαθητικός ψυχίατρος είναι μια ακόμα επιλογή

[petros81]

Έχω πλέον 20 μέρες που παίρνω το φάρμακο μέρα παραμέρα αντί για καθε μέρα και άρχισαν να εμφανίζονται σημάδια ότι κάτι δεν πάει καλά
εχθές το βράδυ είχα αυπνία, δεν μπορούσα να κοιμηθώ ήμουν σε υπερένταση, είχα επίσης αρρυθμίες και ταχυκαρδίες ενώ άκουγα βαριά την ανάσα μου. Ενόψει μάλιστα της επικείμενης επίσκεψης στο νέο ομοιοπαθητικό γιατρό συνέχεια σκέφτομαι το ψυχωτικό μου επεισόδιο και το σκαλίζω. Πιάνω τον ευατό μου ακόμα και να κλαίει αναλογιζόμενος αυτά τα βιώματα, δεν ξέρω αν είναι οργανικό ή αν οφείλεται στο γεγονός ότι κάνω ασκήσεις και προετοιμασία για το τι θα πω στο νέο μου γιατρό. Το θέμα είναι ότι το άγχος και η εσωστρέφεια επέστρεψαν μετά απο 2 χρόνια αγωγής. Το μυαλό μου είναι κολλημένο στην ασθένεια. Σήμερα έτσι και αλλιώς είναι η μέρα που θα πάρω το φάρμακο, τι κρίμα η επανάστασή μου να τελειώσει τόσο άδοξα και γρήγορα, στεναχωριέμαι να υψώσω λευκή σημαία.....
το βασικότερο που μου συνέβη είναι μια μικρή διαταραχή στη σκέψη μου, την είχα και κατά τη διάρκεια της ψύχωσης, για παράδειγμα είναι να σκεφτώ "αύριο θα πάω στη τράπεζα να βγάλω λεφτά" και σκέφτομαι "αύριο λεφτά" αλλιώς πρέπει να βάλω δύναμη στη σκέψη μου για να το πώ ολόκληρο. Συνέβη σε μια δυο περιπτώσεις, όχι συνεχόμενα αλλά είναι μια ένδειξη

[petros81]

Βρήκα έναν οδηγό μείωσης ψυχιατρικών φαρμάκων

κάθησα το διάβασα και μάλλον αυτά τα συμπτώματα που είχα προχθές ήταν στερητικό σύνδρομο. Δεν είναι καθόλου εύκολο να τα κόψει κάποιος. Πρέπει η μείωση να γίνεται σταδιακά στο 10% του φαρμάκου που παίρνεις και να κατεβαίνεις σιγά σιγά μετά απο μακρές περιόδους προσαρμογής

https://www.willhall.net/files/Comin...uide-Greek.pdf

[petros81]

Αυτό το νήμα το μετέτρεψα σε προσωπικό ημερολόγιο :) σορρυ guys

ακόμα μια μέρα στη δουλειά με αφηρημάδα και διάσπαση προσοχής, κάτι που δεν είχα όταν έπαιρνα το φάρμακο καθημερινά. Το πόδι μου συνέχεια πήγαινε πάνω κάτω απο τη νευρικότητα. Άλλη αλλαγή, προτιμάω τη μοναξιά μου παρά να μιλάω με συναδέλφους. Κατα τ άλλα ησυχία και εχθές κοιμήθηκα σαν πουλάκι. οι παλμοί μου φυσιολογικοί και καμια διαταραχή στη σκέψη μου

Μόλις διάβασα σε έναν οδηγό ψύχωσης ότι η αφηρημάδα και η διάσπαση προσοχής είναι προδρομικό σημάδι υποτροπής. Οπότε δεν έχει να κάνει με σύνδρομο στέρησης. Δεν το ρίχνω κορώνα γράμματα, ανεβάζω λίγο τη δοσολογία για να δω αν σταθεροποιηθώ

[Mrgilleas]

petros81 ηθελα να σε ρωτησω σε τι ηλικια εμφανισες την ψυχωση και ποσο εισαι τωρα?και αν το επαθες ξαφνικα ή με χρηση ουσιων?γιατι με τη χρηση ουσιων μπορει να μην ειναι το προβλημα μονιμο μπορει και να ειναι παροδικο οπως επισης και υπερβολικο αγχος αλλα ολα αυτα που περιγραφεις μου φαινεται δυσκολο να ειναι παροδικη η ψυχωση γι αυτο ρωταω

[petros81]

petros81 ηθελα να σε ρωτησω σε τι ηλικια εμφανισες την ψυχωση και ποσο εισαι τωρα?και αν το επαθες ξαφνικα ή με χρηση ουσιων?γιατι με τη χρηση ουσιων μπορει να μην ειναι το προβλημα μονιμο μπορει και να ειναι παροδικο οπως επισης και υπερβολικο αγχος αλλα ολα αυτα που περιγραφεις μου φαινεται δυσκολο να ειναι παροδικη η ψυχωση γι αυτο ρωταω

όχι δεν πήρα ποτέ ουσίες, ούτε αλκοολ έπινα
είμαι 37 και εμφάνισα ψύχωση πριν 2 χρόνια
η περίπτωσή μου μάλλον δεν έχει να κάνει με βιολογικούς παράγοντες, η ψύχωση ήρθε μέσα απο διάφορες συναισθηματικές διακυμάνσεις μέσω της αλληλεπίδρασης μου με ένα τοξικό περιβάλλον

Είμαι γκει και πήγα με έναν που βγήκαμε κοινοί γνωστοί, γρήγορα μαθεύτηκε και υπήρχαν παρενοχλήσεις και πειράγματα ακόμα και στον χώρο εργασίας μου. Δεν ήμουν έτσι και αλλιώς ιδιαίτερα αγαπητός, πάντα τους είχα όλους σε απόσταση
έπαθα νευρικό κλονισμό, δεν ήξερα πως να το αντιμετωπίσω, έστρεψα την προσοχή μου αλλού καθαρά απο άμυνα του οργανισμού μου και κατέληξα με ψύχωση

πλέον τώρα βρίσκομαι σε πλήρη απάθεια και αταραξία. Καθόλου άγχος, στρες, συναισθηματικές διακυμάνσεις, ενοχές κτλ κτλ. Δεν ξέρω αν είναι η εμπειρία της ψύχωσης ή η φαρμακευτική αγωγή

[petros81]

Και μια και αναφέρθηκα στην αποκλίνουσα σεξουαλική μου συμπεριφορά θα ήθελα να καταθέσω μια εμπειρία που συνέβη στα πλαίσια της ψύχωσης αλλά πριν αρχίσω να ακούω φωνές

Ένα βράδυ στράφηκα στον εσωτερικό μου ευατό και έκανα επίκληση προς το υπερφυσικό να βρω επιτέλους την σεξουαλική μου ταυτότητα, να γνωρίσω την ηδονή όπως συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους. Ένιωθα ευνουχισμένος ότι κάποιος πήρε στην προεφηβική μου ηλικία τη σεξουαλική μου παρόρμηση και με κατάντησε σε ένα άδειο ασεξουαλικό κουφάρι. Και τότε ξάφνου συνέβη κάτι το εκπληκτικό, ένιωσα μια φλόγα να με διαπερνάει ξεκινώντας απο τα κάτω άκρα και κατέληξε στο κεφάλι. Άραγε ήταν η libido μου που ενεργοποιήθηκε με τη δύναμη του μυαλού μου? ήταν καταπληκτικό μεν αλλά μετά όταν προχώρησε η ψύχωση σε οξεία φάση αυτό το περιστατικό ήταν καίριο για την πεποίθησή μου ότι μπαινοβγαίνουν μέσα μου θετικά πνεύματα ή και δαίμονες

[petros81]

Έγραψε ποτέ κανείς σας την ψυχωσική εμπειρία? Εγώ κατάφερα και έγραψα 20 ολόκληρες σελίδες για το μοναδικό επεισόδιο μου, ήταν άκρως ψυχοθεραπευτική κίνηση. Το κείμενο θα έβγαινε πολύ μεγαλύτερο αν τότε τα κατέγραφα όλα, μερικά τα κατέγραψα αλλα πολλά φοβόμουν να τα γράψω γιατί ένιωθα ότι η σκέψη μου παρακολουθείται και δεν ήθελα να υπάρχουν ντοκουμέντα.

Τελικά αποφάσισα να κάνω ομοιοπαθητική ελπίζοντας ότι το ομοιοπαθητικό θα εξουδετερώσει τις παρενέργιες του abilify και θα ανακτήσω επιτέλους την κοσμική μου ενέργεια

Για διακοπή του φαρμάκου ούτε συζήτηση, θα συνεχίσω να το παίρνω απλά το μείωσα κατά 1 mg απο τα 5, πράγμα που σημαίνει ότι δεν το παίρνω 3 μέρες ανα 14ημερο.

Πάντως για κάποιους που θα σκεφτούν πως είναι δυνατόν να παίρνω μόνο 5, ο γιατρός μου είπε ότι υπάρχει το ενδεχόμενο ο οργανισμός μου να μη μεταβολίζει το φάρμακο εύκολα και να είναι σαν να παίρνω 10. η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική