Υπάρχει ελπίδα;

[lakospsy]

Χαιρετώ τη παρέα!
Ήμουν με μία κοπέλα για σχεδόν 6 μήνες. Τους πρώτους μήνες τα πηγαίναμε πολυ καλά. Τους πρώτους 3 για την ακρίβεια. Μοιραζόμασταν πράγματα, χαλαρώναμε, περνούσαμε όμορφα. Λόγω της προσωπικότητας της και του χαρακτήρα της ένιωσα πράγματα για αυτή πρωτόγνωρα για εμένα. Και όπως μου έλεγε και εκείνη ούτε αυτή είχε ξανανιωσει έτσι για κάποιον, είχαμε φτάσει σε σημείο να θεωρούμε καρμική τη σχέση. Ενώ είχαμε ξεκινήσει χαλαρά χωρίς πιέσεις κλπ, εκείνη εκδηλωνόταν συνεχώς, με έβαλε σπίτι της, με γνώρισε στους φίλους της κλπ. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της αυτές οι κινήσεις είναι σημαντικές για εκείνη. Με το καιρό δεν μπόρεσα να ελέγξω τα συναισθήματα μου και η συμπεριφορά μου έγινε πιεστική. Που δεν θυμάμαι τον εαυτό μου ξανά έτσι και ξέρω οτι δεν είναι έτσι. Παρακολουθούσα τα σόσιαλ μίντια της και έβγαζα μόνος μου συμπεράσματα για εκείνη και κάθε φορά με έβγαζε λάθος, πάντα με επιχειρήματα. Εγώ εξακολουθούσα να το κάνω ενώ μου είχε πει εξ αρχής οτι την ενοχλει. Σιγά σιγά και ενώ μου είχε δώσει πολλές ευκαιρίες βρισκόμασταν λιγότερο, μου είπε να πάρω τα ρούχα μου απ το σπίτι της, έβγαινε περισσότερο με τους φίλους της, αλλά παρόλα αυτά όποτε βρισκόμασταν περνούσαμε όπως τις πρώτες μέρες. Πριν ένα μήνα λοιπόν πιεσμένος απο άλλους παράγοντες και όντας και αυτη πιεσμένη απο άλλα επίσης, μου είπε οτι προτιμάει να είναι μόνη της και οτί δεν θέλει να έιναι με έναν άνθρωπο που τη "παρακολουθεί" και αμφιβάλλει συνεχώς. Αυτό συνέβη πριν ένα μήνα. Μέσα σε αυτό το μήνα της έστελνα μηνύματα και απαντούσε, βρεθήκαμε, μιλήσαμε στο τηλέφωνο, αλλα πάλι έκανα αυτό που την ενοχλούσε. Έκανα υποθέσεις και έβγαζα συμπεράσματα. Όταν βρεθήκαμε και μιλήσαμε μου είπε ότι δεν μπορεί να έχει κάτι με έναν τέτοιο άνθρωπο και ότι δεν μπορεί να με εμπιστευτει ξανά γιατί φοβάται ότι θα γίνει το ίδιο ξανά και ξανά και να προχωρήσω και να κάνω τη ζωή μου, να την αφήσω να ηρεμίσει και να ηρεμίσω και εγώ και ότι για την ώρα νίωθει ασφυκτική πίεση και δεν ξέρει αν μπορεί έστω να κάνουμε παρέα, ίσως σε 2-3 μήνες να σταματήσει να νιώθει αυτή τη πίεση και να επικοινωνήσει αυτή μαζί μου (σύμφωνα με λεγόμενα της). Επίσης ξέρω ότι γνώρισε κάτι άλλο ενδιαφέρον και δεν το αρνήθηκε. Γνώρισα και εγώ αλλά όχι τόσο ενδιαφέρον όμως. Το θέμα είναι ότι νιώθω ότι δεν έκανε τον κύκλο της η "σχέση" και δεν με εμπιστεύεται ξανά λόγω της συμπεριφοράς μου, αλλά γνωρίζοντας καλύτερα τον εαυτό μου ξέρω ότι δεν είμαι έτσι και δεν μπορώ να τη μεταπείσω και θεωρώ μεγάλο κρίμα που έγινε έτσι και ότι θα μπορούσα να το αλλάξω. Πιστεύετε αξίζει να ασχοληθώ ξανά; Υπάρχει περίπτωση να αλλάξει γνώμη; Υπάρχει τρόπος να την μεταπείσω ή πέταξε το πουλάκι; Η αλήθεια είναι ότι δεν έδωσα καθόλου χρόνο απο τότε που μου είπε να χωρίσουμε και μου το επεσήμανε και εκείνη. Άν εμφανιστώ (και τη θέλω μέχρι τότε) μετά απο ένα διάστημα θα έχει αλλάξει κάτι ή να την αφήσω να επικοινωνήσει αυτή άμα θελήσει; Αυτές οι ερωτήσεις μου δημιουργουνται επειδη όπως μου είχε πει, δεν είχε ξανανιώσει έτσι για κάποιον. Αν δεν το είχε κάνει θα το αποδεχόμουν και θα προχωρούσα, τώρα τρέφω ακόμα κάποιες ελπίδες λόγω αυτου αν και τα δείγματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Οποιαδήποτε συμβουλή/ γνώμη θα είναι αρκετά χρήσιμη.
Ευχαριστώ προκαταβολικα.

[Miliva21]

Έκανες και εσυ ένα μεγάλο λάθος...
Η πίεση ο έλεγχος και η ζήλεια είναι θανατηφόρα λάθη για μια σχεση.....

Δεν ξέρω αν αξίζει να ασχοληθεις μαζί της αξίζει όμως σίγουρα να ασχοληθείς με σένα! Χρειάζεται να δουλέψεις παραπανω με τον εαυτό σου...να σταθείς πιο καλά στα πόδια σου να έχεις αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση ώστε να μην εξαρτάσαι συναισθηματικά από κανέναν........πρώτα για σένα και μετά για οποιονδήποτε άλλο...Πόσο μάλλον για εκείνη!

Σε μια σχέση βγάζουμε τον εαυτό μας....οτι είμαστε και δεν είμαστε.....όλους μας τους φόβους και τις ανασφάλειες...αν εσύ δεν είσαι εντάξει με τον εαυτό σου και δεν νιώθεις ισορροπημενος και ανεξάρτητος αυτο θα βγει στη σχέση και θα της δημιουργήσει και τα αντίστοιχα προβλήματα....

Θέλεις να αλλάξεις όμως βλέπεις ότι είναι δύσκολο να το κοντρολαρεις τελικά γτ και την επόμενη φορά που ένιωθες μετανιωμένος πάλι σου βγήκε η ανασφάλεια...
Άρα δεν είναι τόσο απλό...
Πρέπει να αλλάξεις εσύ ριζικά και να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου χρόνο και οταν είσαι σίγουρος ότι βαδίζεις σωστά τότε και εκείνη θα δει την αλλαγή πανω σου....
Το να προσποιηθεις έστω και προσωρινά τον κουλ και άνετο ώστε να την φέρεις πάλι πίσω σύντομα...Δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα γιατί θα είναι μια μεταβολή της συμπεριφοράς γρήγορη αρα επιφανειακή και θα ξανακυλησεις στα ίδια πάλι.....

Δεν ξέρω τι θα γίνει με τη συγκεκριμένη κοπέλα αν όμως εσύ θες να αλλάξεις τον εαυτό σου και να αποφύγεις να επαναλάβεις τα ίδια λάθη και στο μέλλον και σε άλλες σχέσεις σου αργότερα πρέπει να πολεμήσεις τις ανασφάλειες σο υ........καλλιέργησε τον εαυτό σου....φρόντισε τον...περιποίησου τον....κοινωνικοποιησου περισσότερο...απέκτησε ενδιαφέροντα και ασχολίες που σου αρέσουν
Μην πέφτεις με τα μούτρα σε μια σχέση και ασχολείσαι μόνο με αυτη γτ υπεραναλωνεσαι και κάνεις κέντρο του σύμπαντος τη σχέση και την σύντροφό σου και αυτό φέρνει και όλα τα υπόλοιπα

[lakospsy]

Έκανες και εσυ ένα μεγάλο λάθος...
Η πίεση ο έλεγχος και η ζήλεια είναι θανατηφόρα λάθη για μια σχεση.....

Δεν ξέρω αν αξίζει να ασχοληθεις μαζί της αξίζει όμως σίγουρα να ασχοληθείς με σένα! Χρειάζεται να δουλέψεις παραπανω με τον εαυτό σου...να σταθείς πιο καλά στα πόδια σου να έχεις αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση ώστε να μην εξαρτάσαι συναισθηματικά από κανέναν........πρώτα για σένα και μετά για οποιονδήποτε άλλο...Πόσο μάλλον για εκείνη!

Σε μια σχέση βγάζουμε τον εαυτό μας....οτι είμαστε και δεν είμαστε.....όλους μας τους φόβους και τις ανασφάλειες...αν εσύ δεν είσαι εντάξει με τον εαυτό σου και δεν νιώθεις ισορροπημενος και ανεξάρτητος αυτο θα βγει στη σχέση και θα της δημιουργήσει και τα αντίστοιχα προβλήματα....

Θέλεις να αλλάξεις όμως βλέπεις ότι είναι δύσκολο να το κοντρολαρεις τελικά γτ και την επόμενη φορά που ένιωθες μετανιωμένος πάλι σου βγήκε η ανασφάλεια...
Άρα δεν είναι τόσο απλό...
Πρέπει να αλλάξεις εσύ ριζικά και να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου χρόνο και οταν είσαι σίγουρος ότι βαδίζεις σωστά τότε και εκείνη θα δει την αλλαγή πανω σου....
Το να προσποιηθεις έστω και προσωρινά τον κουλ και άνετο ώστε να την φέρεις πάλι πίσω σύντομα...Δεν θα έχει κανένα αποτέλεσμα γιατί θα είναι μια μεταβολή της συμπεριφοράς γρήγορη αρα επιφανειακή και θα ξανακυλησεις στα ίδια πάλι.....

Δεν ξέρω τι θα γίνει με τη συγκεκριμένη κοπέλα αν όμως εσύ θες να αλλάξεις τον εαυτό σου και να αποφύγεις να επαναλάβεις τα ίδια λάθη και στο μέλλον και σε άλλες σχέσεις σου αργότερα πρέπει να πολεμήσεις τις ανασφάλειες σο υ........καλλιέργησε τον εαυτό σου....φρόντισε τον...περιποίησου τον....κοινωνικοποιησου περισσότερο...απέκτησε ενδιαφέροντα και ασχολίες που σου αρέσουν
Μην πέφτεις με τα μούτρα σε μια σχέση και ασχολείσαι μόνο με αυτη γτ υπεραναλωνεσαι και κάνεις κέντρο του σύμπαντος τη σχέση και την σύντροφό σου και αυτό φέρνει και όλα τα υπόλοιπα

Η αλήθεια είναι ότι πρώτη φορά πέφτω με τα μούτρα και δεν μου βγήκε σε καλό. Σε προηγούμενες σχέσεις δεν ήμουν έτσι και σε αυτή που τη θεωρούσα ιδανική ακόμα και για κάτι παραπάνω ξέφυγα. Θεωρώ ότι τα έχω καλά με τον εαυτό μου αλλά έχω και εγώ διάφορες ανησυχίες και ανασφάλειες. Αντιλαμβάνομαι ότι το να αποβάλλω όλο αυτό είναι δύσκολο αλλά η ανασφάλεια αυτή όπως σωστά λες μου βγήκε λόγω των δυνατών συναισθημάτων και του "φοβου" μη τη χάσω. Σε αυτό το μήνα που είμαστε χωρισμένοι προσπάθησα να της δείξω ότι "έβαλα μυαλό" αλλά εκείνη ανένδοτη και με το δίκιο της. Νιώθω απελπισμένος μετά απο αυτό γιατί χάλασα κάτι όμορφο απο δικά μου λάθη και εκείνη είναι ήδη αλλού. Προσπάθησα και εγώ να πάω αλλού ώστε να μου έρθει πιο μαλακά αυτό το "στραπάτσο" αλλά μπαίνω σε συγκρίσεις και δεν βλέπω σε κάποια αυτά που έβλεπα σε εκείνη. Πιστεύει για εμένα πράγματα που δεν ισχύουν και δεν τα έχω σκεφτεί καν, οπως το ότι θα πάω κάτω απ το σπίτι της ή ότι θα της χακάρω το fb και άλλα τέτοια περίεργα. Ναι μεν έγινα πιεστικός αλλά με έχει παρεξηγήσει. Το πιθανότερο είναι να μη γυρίσει η κατάσταση και να μείνουμε στις ευχες και στα τυπικά. Δεν ξέρω όμως αν μου φτάνει, τουλάχιστον για τώρα. Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου, να είσαι καλα!

[Miliva21]

Η αλήθεια είναι ότι πρώτη φορά πέφτω με τα μούτρα και δεν μου βγήκε σε καλό. Σε προηγούμενες σχέσεις δεν ήμουν έτσι και σε αυτή που τη θεωρούσα ιδανική ακόμα και για κάτι παραπάνω ξέφυγα. Θεωρώ ότι τα έχω καλά με τον εαυτό μου αλλά έχω και εγώ διάφορες ανησυχίες και ανασφάλειες. Αντιλαμβάνομαι ότι το να αποβάλλω όλο αυτό είναι δύσκολο αλλά η ανασφάλεια αυτή όπως σωστά λες μου βγήκε λόγω των δυνατών συναισθημάτων και του "φοβου" μη τη χάσω. Σε αυτό το μήνα που είμαστε χωρισμένοι προσπάθησα να της δείξω ότι "έβαλα μυαλό" αλλά εκείνη ανένδοτη και με το δίκιο της. Νιώθω απελπισμένος μετά απο αυτό γιατί χάλασα κάτι όμορφο απο δικά μου λάθη και εκείνη είναι ήδη αλλού. Προσπάθησα και εγώ να πάω αλλού ώστε να μου έρθει πιο μαλακά αυτό το "στραπάτσο" αλλά μπαίνω σε συγκρίσεις και δεν βλέπω σε κάποια αυτά που έβλεπα σε εκείνη. Πιστεύει για εμένα πράγματα που δεν ισχύουν και δεν τα έχω σκεφτεί καν, οπως το ότι θα πάω κάτω απ το σπίτι της ή ότι θα της χακάρω το fb και άλλα τέτοια περίεργα. Ναι μεν έγινα πιεστικός αλλά με έχει παρεξηγήσει. Το πιθανότερο είναι να μη γυρίσει η κατάσταση και να μείνουμε στις ευχες και στα τυπικά. Δεν ξέρω όμως αν μου φτάνει, τουλάχιστον για τώρα. Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου, να είσαι καλα!

Όταν αυτο που έχουμε είναι κάτι που θέλουμε παρά πολύ λογικό να φοβόμαστε μήπως το χάσουμε το θέμα είναι πως να μάθουμε να πατάμε φρένο στους φόβους μας ώστε να μην δημιουργούμε πίεση στο σύντροφο μας.....Κάθε άνθρωπος είναι ένα ανεξάρτητο ον πέρα από μας.....
Κανένας δεν είναι η προέκταση του εαυτού μας πρέπει να τον βλέπουμε ως ανεξάρτητη προσωπικότητα......δεν μπορούμε να εμποδισουμε κάποιον να φύγει αν το θέλει...Για να μένει μαζί μας σημαίνει ότι κάτι του αρέσει και μας θέλει στη ζωή του....κάποια στιγμή όμως είναι ελεύθερος να φύγει όσο και αν αυτι δεν το θέλουμε η μας στεναχωρεί...τουλάχιστον πρέπει να είμαστε χαρούμενοι που το ζούμε αυτό έστω και αν κάποια μέρα έρθει το τέλος.. Έτσι να σκέφτεσαι

[lakospsy]

Όταν αυτο που έχουμε είναι κάτι που θέλουμε παρά πολύ λογικό να φοβόμαστε μήπως το χάσουμε το θέμα είναι πως να μάθουμε να πατάμε φρένο στους φόβους μας ώστε να μην δημιουργούμε πίεση στο σύντροφο μας.....Κάθε άνθρωπος είναι ένα ανεξάρτητο ον πέρα από μας.....
Κανένας δεν είναι η προέκταση του εαυτού μας πρέπει να τον βλέπουμε ως ανεξάρτητη προσωπικότητα......δεν μπορούμε να εμποδισουμε κάποιον να φύγει αν το θέλει...Για να μένει μαζί μας σημαίνει ότι κάτι του αρέσει και μας θέλει στη ζωή του....κάποια στιγμή όμως είναι ελεύθερος να φύγει όσο και αν αυτι δεν το θέλουμε η μας στεναχωρεί...τουλάχιστον πρέπει να είμαστε χαρούμενοι που το ζούμε αυτό έστω και αν κάποια μέρα έρθει το τέλος.. Έτσι να σκέφτεσαι

Κατάλαβα! Καμία ελπίδα! Σε ευχαριστώ για τη συμβουλή σου, νομίζω είναι το καλύτερο που μπορώ να κανω!

[xaraaaa]

εγώ πιστεύω πως ναι πέταξε το πουλάκι αν πραγματικά ήθελε χρόνο και να ξανασκεφτει την σχέση σας δεν θα κοίταγε κάτι άλλο... επίσης τα. λόγια που σου είπε εκείνη την χρονική στιγμή μπορεί να τα ένιωθε να ήταν ένας ενθουσιασμός και να της πέρασε και όσο αυτά που σου είπε θα επικοινωνήσει αυτή και τέτοια μην περιμένεις τπτ απλά έτσι το είπε για να μην τη πιέζεις και μπας και την αφήσεις ήσυχη... γνώμη είναι να πας παρακάτω φενεται ξεκάθαρα πως είναι κάτι τελειωμένο

[lakospsy]

εγώ πιστεύω πως ναι πέταξε το πουλάκι αν πραγματικά ήθελε χρόνο και να ξανασκεφτει την σχέση σας δεν θα κοίταγε κάτι άλλο... επίσης τα. λόγια που σου είπε εκείνη την χρονική στιγμή μπορεί να τα ένιωθε να ήταν ένας ενθουσιασμός και να της πέρασε και όσο αυτά που σου είπε θα επικοινωνήσει αυτή και τέτοια μην περιμένεις τπτ απλά έτσι το είπε για να μην τη πιέζεις και μπας και την αφήσεις ήσυχη... γνώμη είναι να πας παρακάτω φενεται ξεκάθαρα πως είναι κάτι τελειωμένο

Και εγώ αυτό βλέπω, απλά ήθελα και άλλες γνώμες. Πάμε παρακάτω λοιπόν. Όσο και αν με θλίβει, αυτά έχει η ζωή και μακάρι να ήταν μόνο αυτά τα προβλήματα μας. Το πάθημα ας μου γίνει μάθημα. Σε ευχαριστώ!

[xaraaaa]

ναι αυτό πιστεύω ότι η κοπέλα με τρόπο δλδ αυτό σ είπε ότι βαρέθηκε... γιατί αν όντως σε ήθελε ούτε τα ρούχα θα σ έλεγε να πάρεις ούτε θα σε απέφευγε και θα έβγαινε με φίλους και πάνω από όλα δεν θα έψαχνε κάτι νέο

[lakospsy]

ναι αυτό πιστεύω ότι η κοπέλα με τρόπο δλδ αυτό σ είπε ότι βαρέθηκε... γιατί αν όντως σε ήθελε ούτε τα ρούχα θα σ έλεγε να πάρεις ούτε θα σε απέφευγε και θα έβγαινε με φίλους και πάνω από όλα δεν θα έψαχνε κάτι νέο

Θα εκτιμούσα περισσότερο πάντως να μου έλεγε ότι θέλει κάτι νέο και ότι δεν με γουστάρει, παρά να πεί το γνωστό "δεν φταις εσύ, εγώ φταίω" και "δεν θέλω κατι στη ζωή μου αυτή τη στιγμη και δεν ψάχνομαι θέλω να είμαι μόνη"

[Miliva21]

Κατάλαβα! Καμία ελπίδα! Σε ευχαριστώ για τη συμβουλή σου, νομίζω είναι το καλύτερο που μπορώ να κανω!

Μπορεί και να υπάρχει ελπίδα
Ανάλογα με το ποσό πολυ τή ξενέρωσες.....αν έφτασε στα όρια της και σου είπε τέλος πολύ πιθανό το γυαλί να ράγισε και να μη κολλάει
Είναι στο χέρι της να σου δώσει μια ευκαιρία αν θέλει.....
Και στο δικό σου χέρι αν στη δώσει να διορθώσεις οριστικά κάποια πράγματα
Απλά να ξέρεις ότι δεν είναι εύκολο και κάθε λάθος επιβαρύνει και άλλο τη θέση σου
Ας την.... μην την ενοχλείς με μηνύματα και τέτοια.....
Αν δεν της το έχεις πει ήδη μπορείς να της στείλεις ένα μήνυμα τελευταίο και να της πεις ότι επδ πιστεύεις πως αξίζει να συνεχίσει αυτό που είχατε θέλεις να αλλάξεις και θα το προσπαθήσεις και αν θέλει να σου δώσει ευκαιρία οτι θα περιμένεις....

[lakospsy]

Μπορεί και να υπάρχει ελπίδα
Ανάλογα με το ποσό πολυ τή ξενέρωσες.....αν έφτασε στα όρια της και σου είπε τέλος πολύ πιθανό το γυαλί να ράγισε και να μη κολλάει
Είναι στο χέρι της να σου δώσει μια ευκαιρία αν θέλει.....
Και στο δικό σου χέρι αν στη δώσει να διορθώσεις οριστικά κάποια πράγματα
Απλά να ξέρεις ότι δεν είναι εύκολο και κάθε λάθος επιβαρύνει και άλλο τη θέση σου
Ας την.... μην την ενοχλείς με μηνύματα και τέτοια.....
Αν δεν της το έχεις πει ήδη μπορείς να της στείλεις ένα μήνυμα τελευταίο και να της πεις ότι επδ πιστεύεις πως αξίζει να συνεχίσει αυτό που είχατε θέλεις να αλλάξεις και θα το προσπαθήσεις και αν θέλει να σου δώσει ευκαιρία οτι θα περιμένεις....

Παραδέχομαι ότι την έφτασα στα όρια της δυστυχώς και δεν νομίζω να ξανακολλήσει το γυαλί πόσο μάλλον τώρα που φαίνεται να είναι αλλού. Της το έχω πει ήδη και δεν έδειξε να συγκινείται. Δεν μπορώ να κάνω κάτι εκτός απο υπομονή. Είδωμεν.

[Remedy]

Χαιρετώ τη παρέα!
Ήμουν με μία κοπέλα για σχεδόν 6 μήνες. Τους πρώτους μήνες τα πηγαίναμε πολυ καλά. Τους πρώτους 3 για την ακρίβεια. Μοιραζόμασταν πράγματα, χαλαρώναμε, περνούσαμε όμορφα. Λόγω της προσωπικότητας της και του χαρακτήρα της ένιωσα πράγματα για αυτή πρωτόγνωρα για εμένα. Και όπως μου έλεγε και εκείνη ούτε αυτή είχε ξανανιωσει έτσι για κάποιον, είχαμε φτάσει σε σημείο να θεωρούμε καρμική τη σχέση. Ενώ είχαμε ξεκινήσει χαλαρά χωρίς πιέσεις κλπ, εκείνη εκδηλωνόταν συνεχώς, με έβαλε σπίτι της, με γνώρισε στους φίλους της κλπ. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της αυτές οι κινήσεις είναι σημαντικές για εκείνη. Με το καιρό δεν μπόρεσα να ελέγξω τα συναισθήματα μου και η συμπεριφορά μου έγινε πιεστική. Που δεν θυμάμαι τον εαυτό μου ξανά έτσι και ξέρω οτι δεν είναι έτσι. Παρακολουθούσα τα σόσιαλ μίντια της και έβγαζα μόνος μου συμπεράσματα για εκείνη και κάθε φορά με έβγαζε λάθος, πάντα με επιχειρήματα. Εγώ εξακολουθούσα να το κάνω ενώ μου είχε πει εξ αρχής οτι την ενοχλει. Σιγά σιγά και ενώ μου είχε δώσει πολλές ευκαιρίες βρισκόμασταν λιγότερο, μου είπε να πάρω τα ρούχα μου απ το σπίτι της, έβγαινε περισσότερο με τους φίλους της, αλλά παρόλα αυτά όποτε βρισκόμασταν περνούσαμε όπως τις πρώτες μέρες. Πριν ένα μήνα λοιπόν πιεσμένος απο άλλους παράγοντες και όντας και αυτη πιεσμένη απο άλλα επίσης, μου είπε οτι προτιμάει να είναι μόνη της και οτί δεν θέλει να έιναι με έναν άνθρωπο που τη "παρακολουθεί" και αμφιβάλλει συνεχώς. Αυτό συνέβη πριν ένα μήνα. Μέσα σε αυτό το μήνα της έστελνα μηνύματα και απαντούσε, βρεθήκαμε, μιλήσαμε στο τηλέφωνο, αλλα πάλι έκανα αυτό που την ενοχλούσε. Έκανα υποθέσεις και έβγαζα συμπεράσματα. Όταν βρεθήκαμε και μιλήσαμε μου είπε ότι δεν μπορεί να έχει κάτι με έναν τέτοιο άνθρωπο και ότι δεν μπορεί να με εμπιστευτει ξανά γιατί φοβάται ότι θα γίνει το ίδιο ξανά και ξανά και να προχωρήσω και να κάνω τη ζωή μου, να την αφήσω να ηρεμίσει και να ηρεμίσω και εγώ και ότι για την ώρα νίωθει ασφυκτική πίεση και δεν ξέρει αν μπορεί έστω να κάνουμε παρέα, ίσως σε 2-3 μήνες να σταματήσει να νιώθει αυτή τη πίεση και να επικοινωνήσει αυτή μαζί μου (σύμφωνα με λεγόμενα της). Επίσης ξέρω ότι γνώρισε κάτι άλλο ενδιαφέρον και δεν το αρνήθηκε. Γνώρισα και εγώ αλλά όχι τόσο ενδιαφέρον όμως. Το θέμα είναι ότι νιώθω ότι δεν έκανε τον κύκλο της η "σχέση" και δεν με εμπιστεύεται ξανά λόγω της συμπεριφοράς μου, αλλά γνωρίζοντας καλύτερα τον εαυτό μου ξέρω ότι δεν είμαι έτσι και δεν μπορώ να τη μεταπείσω και θεωρώ μεγάλο κρίμα που έγινε έτσι και ότι θα μπορούσα να το αλλάξω. Πιστεύετε αξίζει να ασχοληθώ ξανά; Υπάρχει περίπτωση να αλλάξει γνώμη; Υπάρχει τρόπος να την μεταπείσω ή πέταξε το πουλάκι; Η αλήθεια είναι ότι δεν έδωσα καθόλου χρόνο απο τότε που μου είπε να χωρίσουμε και μου το επεσήμανε και εκείνη. Άν εμφανιστώ (και τη θέλω μέχρι τότε) μετά απο ένα διάστημα θα έχει αλλάξει κάτι ή να την αφήσω να επικοινωνήσει αυτή άμα θελήσει; Αυτές οι ερωτήσεις μου δημιουργουνται επειδη όπως μου είχε πει, δεν είχε ξανανιώσει έτσι για κάποιον. Αν δεν το είχε κάνει θα το αποδεχόμουν και θα προχωρούσα, τώρα τρέφω ακόμα κάποιες ελπίδες λόγω αυτου αν και τα δείγματα δεν είναι ενθαρρυντικά. Οποιαδήποτε συμβουλή/ γνώμη θα είναι αρκετά χρήσιμη.
Ευχαριστώ προκαταβολικα.

ξεχασε την ΕΝΤΕΛΩΣ.
καμια περιπτωση δεν υπαρχει να αλλαξει γνωμη.
αυτη, δεν εχει ξενερωσει απλα. εχει φρικαρει, κανονικα... σε θεωρει stalker αν δεν το καταλαβες.
κι αφου γνωρισε ΗΔΗ και κατι ενδιαφερον, ουτε να το σκεφτεσαι...

[oboro]

Παραδέχομαι ότι την έφτασα στα όρια της δυστυχώς και δεν νομίζω να ξανακολλήσει το γυαλί πόσο μάλλον τώρα που φαίνεται να είναι αλλού. Της το έχω πει ήδη και δεν έδειξε να συγκινείται. Δεν μπορώ να κάνω κάτι εκτός απο υπομονή. Είδωμεν.

Εγω νομιζω οτι πρεπει να αποδεχθεις σιγα σιγα και κατι αλλο, οτι τα θεματα σου ειναι ενδεχομενως αρκετα πιο σοβαρα απ' οτι νομιζες μεχρι τωρα. Το σκηνικο ζηλοτυπιας και παρακολουθησης που περιγραφεις στο πρωτο σου ποστ δεν ειναι φυσιολογικο και πηγαινει αρκετα πιο περα απο οποιες "ανησυχιες και ανασφαλειες" που οπως ολοι λες οτι εχεις. Το οτι ειναι η πρωτη φορα που ερωτευτηκες τοσο σφοδρα επισης δεν ειναι δικαιολογια, αφου η εξιδανικευση τις περισσοτερες φορες οδηγει στην υποτιμηση. Ο,τι ανεβαινει κατεβαινει, κοινως. Νομιζω ειναι παραλογο να περιμενεις να σε ξαναδει ακομα και φιλικα, εφοσον εσυ ο ιδιος δεν θελεις να παραδεχθεις οτι εχεις προβλημα. Απ' την ιδια τη σταση της δηλαδη οπως την παρουσιασες δεν φαινεται οτι υπαρχει περιπτωση να το κανει (και πολυ λογικο εκ μερους της δηλαδη...). Δοκιμασε λιγο να μπεις στη θεση της και σκεψου πως θα το διαχειριζοσουν εσυ ολο αυτο, αν απο εκει που η αλλη σε ειχε κανει θεο αρχιζε ξαφνικα να σου ξεψαχνιζει τις κοινωνικες δραστηριοτητες σου και να χαλιεται που βγαινεις εξω με τους φιλους σου. Με το να ισχυριζεσαι ξανα και ξανα οτι στη πραγματικοτητα "εσυ δεν εισαι ετσι" περισσοτερο δειχνεις οτι δεν εχεις σωστη εικονα της πραγματικοτητας αυτης καθ' εαυτης.

[Leukos_lotos]

Lakopsy γεια σου κ απο μενα!
Πιστευω η μιλιβα σου εχει απαντησει ωραια κ σωστα σε ολα της τα σχολια!
Αυτο που θελω να σε ρωτησω ομως κ κατευθειαν εκει σταθηκα...διαβαζοντας το αρχικο ποστ σου!
6 μηνες σχεσης αναφερεις κ 1 μηνα χωρια...κ αμεσως αυτη εχει προχωρησει σε κατι ενδιαφερον!
Πως λοιπον απο την στιγμη που ενιωθε πραγματα για σενα...αποφασισε με το καλημερα να γνωρισει αλλον?
Βασικα εγω δεν θα το εψαχνα αν κατα ποσο τον ειχε ετοιμο ενω παραλληλα ησασταν μαζι η απλα εκατσε αφοτου χωρισατε...
Αλλα ως φρεσκοχωρισμενη δεν ηθελε κ αυτη να ηρεμησει,να βρει τον ευατον της κ να συνειδητοποιησει η οχι...αν της λειπεις?
Το βλεπω καπως παραξενο?
Τι ηλικιες εχετε?

[oboro]

Πως λοιπον απο την στιγμη που ενιωθε πραγματα για σενα...αποφασισε με το καλημερα να γνωρισει αλλον?

Ισως επειδη το "καλημερα" ηταν ολοκληρο επαναλαμβανομενο σκηνικο ζηλοτυπιας και παρακολουθησης. Λεω εγω τωρα.

Ρωτατε κατι πραγματα ωρες ωρες... Πραγματικα δηλαδη.