Είναι πολύ δύσκολο κάποιες φορές...
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 3 123 LastLast
Results 1 to 15 of 33
  1. #1
    Member
    Join Date
    Sep 2005
    Location
    ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
    Posts
    63

    Είναι πολύ δύσκολο κάποιες φορές...

    Είναι πολύ δύσκολο κάποιες φορές να κάνεις υπομονή και κουράγιο...να ελπίζεις και να δίνεις ελπίδες στους άλλους πως μια μέρα θα σε δουν καλά...να υπομένεις παρόλες τις δύσκολες στιγμές...τόσο δύσκολο... προσπαθείς κάθε μέρα που περνάει να πάρεις δύναμη και να πέριμένεις...και αυτή η παραμονή διόλου ευχάριστη δεν είναι...ψάχνεις να βρεις τον χαμένο σου εαυτό...ψάχνεις για τα φτερά σου που έχουν κοπεί...και εσύ φωνάζεις βαθιά μέσα σου βοήθεια δεν αντέχω άλλο σε αυτή την φυλακή...στον δρόμο ξένοι περαστικοί σε κοιτούν με άδειο βλέμμα και συ τι ζητάς;λίγο συναίσθημα λίγο από την αγάπη και την τελειότητα του να ζεις με συναισθήματα όπως όλοι...μπορεί αν μάθει κάποιος για την κατάσταση σου να σε κατακρίνει...τι θα πουν;ασε τον τρελό στην τρέλα του και μέτα ψάξε να βρεις παρηγοριά στ\'αστέρια γιατί εκείνα δεν μιλούν μονό σε κοιτούν... αναρωτιέσαι το γιατί; γιατί σε εμένα;δεν περιμένεις βέβαια απάντηση γιατί έτσι έπρεπε να γίνει!ήτανε γραφτό να γίνει να σηκώσεις τον δικό σου σταυρό και να περπατήσεις τον δικό σου Γολγοθά...έτσι έπρεπε να γίνει...ποιός μπορεί να μιλήσει για αγάπη για πόνο για όλα αυτά που σε κάνουν να ζεις...να νιώθεις ζωντανός...να κυλάει το αίμα στις φλέβες σου και να νιώθεις πως αυτός ο κόσμος σου ανήκει...να νιώθεις...να ζεις...τόσο απλά τόσο όμορφα;πιστέψτε με όχι εγώ...και κάθε μέρα που ξυπνάω κοιτάζω με την καρδιά μου άδεια το ταβάνι και λέω όχι πάλι και σήμερα...και ονειρέυομαι κι εγώ... ονειρεύομαι μια γεμάτη ψυχή,μια γεμάτη καρδιά γεμάτη ζωή και αγάπη...μόνο αυτό και τίποτα άλλο...και ας μείνω ξυπόλητη και ας μην έχω μπουκιά να φάω αρκεί που θα έχω την αγάπη και αυτό μου φτάνει...δες μέσα από τα δικά μου μάτια τον κόσμο αυτό όμως μην πεις πως δεν σου το είπα πως δεν είναι καθόλου όμορφα όλα έτσι...όλα είναι άχρωμα...άγευστα...ακόμη και ο αέρας που αναπνέεις δεν σε γεμίζει...όμως πρέπει να σηκώθεις να πλύθεις και να πεις πως εγώ θα περιμένω και θα κάνω υπομονή και θα πάρω και τα χάπια μου και θα πω ένα σ\'αγαπώ στον εαυτό μου και ας μην το νιώθω...θέλω να το ακούω μονάχα...και ας προσποιούμαι με ένα φτιαχτό χαμόγελο πως όλα είναι καλά...κάνω και πάλι απόψε μια ευχή όλα να πάνε κατευχήν Θέου...κάνω πάλι μια προσευχή να με ακούσει και να μου δώσει πίσω την ζώη μου...δεν ζητάω πολλά...μόνο θέλω τον εαυτό μου ευτυχισμένο πίσω...και γράφω τις σκέψεις μου στο e-psychology γιατί ξέρω πως θα με ακούσουν και πως δεν είμαι μόνη σε τούτο τον κόσμο...σας ευχαριστώ που με ακούσατε απόψε μαζί με εμένα...σας ευχαριστώ...

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    May 2005
    Posts
    111
    Κι εγώ όπως εσύ, ψάχνω να βρώ τον εαυτό μου.. όταν έχασα ότι ομορφότερο είχα..

    Κι εγώ όπως εσύ, προσεύχομαι να τελειώσει το μαρτύριο..γιατί δεν ξέρω πόσο θα αντέξω..

    Κι εγώ όπως εσύ, περπατώ στο δρόμο και ψάχνω για λίγο συναίσθημα..

    Κι εγώ όπως εσύ, ξυπνάω το πρωί χωρίς να περιμένω κάτι απο αυτή τη μέρα..

    ---
    Χρειάζεται ένα θαύμα...

    Μια στιγμή θέλω μόνο μια στιγμή
    και θ\'ανοίξει το παράθυρο η ζωή
    λίγο φώς θέλω μόνο λίγο φώς
    και θα γίνει το σκοτάδι μου ουρανός

    Χρειάζεται ένα θαύμα εδώ, δεν γίνεται αλλιώς
    αυτά που μας βαραίνουν να καούν, μα πες μου πως
    τα Πάνω να\'ρθουν κάτω και τα πίσω να\'ρθουν μπρός
    χρειάζεται ένα θαύμα εδώ μα πες μου πως

    Μια στιγμή θέλω μόνο μια στιγμή
    να βγώ για λίγο για μια ανάσα καθαρή
    λίγο φώς θέλω μόνο λίγο φώς
    και θα γίνει το σκοτάδι μου ουρανός
    ---

    Κι εγώ όπως εσύ kitty, λέω στον εαυτό μου..

    κάνε υπομονή...και όλα θα φτιάξουν...

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2005
    Location
    Πολίτης του Σύμπαντος
    Posts
    512
    Οχι Kitty μου, Οχι,

    στις αρρώστιες δεν υπάρχει \"επρεπε\" , ούτε μας τις στέλνει ο Θεός για τιμωρία ή εξαγνισμό.

    Ειναι μέρος της θνητής υπόστασής μας. Δεχόμαστε τρομακτικές επιθέσεις -βομβαρισμούς από μικρόβια. Ο εγκέφαλός μας ακόμα δεν έχει αναπτύξει παρά το ελάχιστο της δυναμικής του με συνέπεια να είναι ευάλωτος σε πολλούς κινδύνους και διαταραχές.

    Είναι καθαρά θέμα \'τύχης\" και πολλών συμπτώσεων και παραγόντων γιατι αρρωστήσαμε εμείς και όχι κάποιοι άλλοι.

    Αχ Kitty, Kitty! Πως σε καταλαβαίνω. Αυτό το πελώριο ΓΙΑΤΙ έπεφτε σαν ταφόπλακα πάνω στη καρδιά μου και σκοτείνιαζε τη ζωή μου για χρόνια.

    Θα δώσεις μια μάχη, μια μεγάλη μάχη με έναν υπουλο εχθρό, καλά κρυμμένο στο πίσω μέρος του εγκεφάλου σου. Αν κινητοποιήσεις όλες τις δυνάμεις σου μπορεις να τον αντιμετωπίσεις. Χρειάζεται επίθεση κατά μέτωπο και σε όλα τα σημεία.

    Οταν ξύπναγα το πρωί με αυτά τα συναισθήματα που περιγράφεις, προσπαθούσα να αλλάξω την εικόνα. Ακουγα κάθε πρωι μια κασέτα με ωραία μουσική και θετικά μηνυματα. Για πολυ καιρό έβαζα και ξανα εβαζα τη κασέτα κάθε μια ώρα για να μπορέσω να ζήσω μια ακόμα ώρα... Επέμενα... επέμενα και ας πέθαινα κάθε στιγμή..

    Μέχρι που ο εγκέφαλος άρχιζε να επαναπρογραμματίζεται. Αρχισε να δέχεται τις θετικές εντολές και μαζί με τη θεραπεία κάποια στιγμή ήρθε και η πληρη θεραπεία.

    Μην τα βάζεις κάτω. ΑΛλαζε το σκηνικό. Γινε ο σκηνοθέτης τη ζωής σου. Ναι, μπορεις. Αφου μπορεσα εγω , μπορεις και εσυ! Μην μένεις με την αρνητική εικόνα, μην την βγάζεις απλά απο το μυαλό σου ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΤΗΝ με το θετικό, με αυτό που θέλεις να γίνει..

    Ολα θα πάνε καλά γιατί θέλεις να πάνε καλά, γιατι αγωνίζεσαι να πάνε καλά.

    Δεν σου λέω να κάνεις υπομονή. ΑΝτίθετα μάλιστα. Σου λέω : Αρκετή υπομονη έκανες, πάρε την κατάσταση στα χέρια σου!
    Εμπρός επίθεση! επίθεση στη ζωή.

    Οχι, δεν θέλουμε μονο μια στιγμή! Θέλουμε όλη μας τη ζωή!
    Οχι δεν θέλουμε ψύχουλα παρηγοριάς ! Θέλουμε την απόλυτη ικανοποίηση των ονείρων μας!

    Οχι, δεν κάνουμε εκπτώσεις στα ονειρά μας ! Τα θέλουμε όλα δικά μας και όλα τώρα!

  4. #4
    Member
    Join Date
    Jun 2005
    Posts
    40
    Στην συγκινητική περιγραφή σου Kitty, όλοι αναγνωρίσαμε τις δικές μας αγωνίες, τους φόβους, τον πόνο και την ελπίδα. Ελάχιστοι από αυτό το φόρουμ δεν αναρωτήθηκαν το \"γιατί σε μένα;\", και όλοι περιμένουμε τη μέρα που θα είμαστε πάλι όπως...κάποτε. Μπροστά στη γύμνια των συναισθημάτων σου και στη μεγάλη αλήθεια που τα εκφράζει, νιώθω ότι δεν ξέρω τι να πω. Θα προσπαθήσω όμως και θα τολμήσω να σου προτείνω να συνεχίσεις την αγωγή σου και την ενδεδειγμένη θεραπεία και να σκεφτείς ότι η ευτυχία και η δυστυχία είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Βέβαια, αυτό ο καθένας το ερμηνεύει όπως νομίζει. Είναι αυτό που λένε ότι ο ένας βλέπει το ποτήρι μισοάδειο και ο άλλος μισογεμάτο. Ίσως βοηθούσε ένας εναλλακτικός τρόπος σκέψης, η λεγόμενη μέση οδός , η σκέψη δηλ. ότι δεν έχω την υγεία μου αλλά έχω πέντε ανθρώπους που με αγαπάνε και με καταλαβαίνουν. Θα μπορούσα όμως να είμαι καλά και απολύτως μόνη. Θα μπορούσα να είμαι σαν και εκείνον τον κακόμοιρο που κοιμάται στα παγκάκια ή σαν την άλλη που είναι στο αναπηρικό καροτσάκι.

    Επίσης, δεν ξέρω αν ο Θεός μας στέλνει τις αρρώστιες, πιστεύω όμως ότι επιτρέπει να μας συμβούν διάφορα άσχημα πράγματα που δημιουργούν τις προϋποθέσεις για την \"τελείωσή μας\". ʼλλως θα άκουγε τις προσευχές μας και θα γινόμασταν αμέσως καλά. Εδώ επέτρεψε το μαρτύριο και τη Σταύρωση του Υιού του και το χειρότερο την ταπείνωση και τον εξευτελισμό του από τον άνθρωπο. Το νόημα και τον συμβολισμό αυτής της πράξης όλοι τα γνωρίζουμε. Κάπως έτσι, εικάζω ότι είναι και τα πράγματα με εμάς τους ανθρώπους, καθότι μας δόθηκε το παράδειγμα.
    Αυτό που ξέρω όμως σίγουρα, είναι ότι κανένας άνθρωπος δεν ζει την απόλυτη ευτυχία τουλάχιστον επί μακρόν, όλοι έχουμε κάτι να μας βασανίζει και από το οποίο θέλουμε να απαλλαγούμε.
    Να έχεις τη σταθερή πίστη και τη θετική σκέψη ότι μια μέρα θα γίνεις καλά, και να καταλάβεις ότι δεν έχεις αντίπαλο. Να αγαπάς πραγματικά τον εαυτό σου, ακόμη και το μη απόλυτα υγιές κομμάτι του και θα δεις ότι αυτή η συνύπαρξη θα γίνει πιο ομαλή.

    ʼφησε να εκφραστεί ότι θέλει να εκφραστεί και μην το μάχεσαι. Απλά να το παρατηρείς και να του δίνεις το χωροχρόνο του. Ζήσε τη ζωή σου όσο πιο ευχάριστα μπορείς χωρίς να καταπιέζεις τα συναισθήματά σου και όλα θα σου πάνε καλά. Το πιστεύω αυτό που σου λέω δεδομένου ότι ούτε καν το κακό δεν κρατάει για πάντα.

  5. #5
    Member
    Join Date
    Sep 2005
    Location
    ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
    Posts
    63
    Τα πάντα μερικές φορές μοιάζουν βουνό η αλλαγή σκέψης τα αλλάζει όλα!Πόλλές φορές είπα όχι άλλα κάτι μέσα μου είπε ναι!όλοι μας περνάμε δύσκολα και όλοι ψάχνουμε να βρούμε τον φύλακα αγγελό μας!Τα λόγια σας μου δίνουν δύναμη και ελπίδα πως τίποτα δεν χάθηκε και πως όλα αρχίζουν τώρα!Έτσι θέλω αν πιστεύω!Γιατί όλα είναι πιο όμορφα έτσι!Γιατί για αυτήν την ομορφιά δεν ζούμε?

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2005
    Posts
    179
    Φίλη Kitty

    Το μήνυμα σου είναι απ τα ομορφότερα που έχω διαβάσει...ακριβώς γιατί αποτελεί κατάθεση ψυχής...και άρα αυθεντικότητας.Η θλίψη που περνάς ...χτυπάει καθημερινά την πόρτα πολλών (μη σου πώ κι όλων) ανθρώπων...απλώς η αιτιολογία όπως και ο τρόπος έκφρασης της μπορεί να ποικίλει.Για παράδειγμα...οι άνθρωποι στους οποίους αναφέρεσαι..αυτοί που σε κοιτούν με άδειο βλέμμα...αν προσπαθήσεις να τους προσεγγίσεις θα διαπιστώσεις οτι οι περισσότεροι απο αυτούς έχουν μια άδεια ψυχή απο ευτυχία.Προσπαθούν να είναι συνεπείς με διάφορες κοινωνικές συμβάσεις(προσαρμοσμένοι),� �αταφεύγουν σε έναν άκρατο καταναλωτισμό( που τον βαφτίζουν πιο κοσμοπολίτικα σε shopping therapy) ,είναι συνοδοί ενός κινητού τηλεφώνου και ενός αυτοκίνητου (που το εξοφλούν σε μηνιαίες δόσεις)..κι όλα αυτά γιατί...?Μήπως και γεμίσουν την ψυχή τους....Σε ακόμα χειρότερη κατάσταση...βρίσκονται αυτοί που βιαστικά θα χαρακτηρίσουν τον άνθρωπο με τις ιδιαίτερες εμπειρίες...ως τρελό .Είναι οι άνθρωποι εκείνοι που μια ζωή ολόκληρη προσπαθούν να προσφέρουν στον εαυτό τους την ψευδαίσθηση της τελειότητας,του άριστου,της ανωτερότητας...παραμορφώνο� �τας αυτά που βλέπουν γύρω τους..υποβαθμίζοντας τα εν είδη κριτικής.Κι όλα αυτά...γιατί μέσα τους υπάρχει η ρητή διαβεβαίωση οτι είναι κατώτεροι απ όλους....την οποία προσπαθούν να πνίξουν μέσα απο υπερβολικές εκτιμήσεις.

    Έχουν πρόβλημα Κitty...απλώς δεν το καταλαβαίνουν...και για την ακρίβεια δεν θέλουν να το καταλάβουν....γι αυτό και προσπαθούν να το μασκαρέψουν μέσα απο τίτλους,αξιώματα ,κριτικές και καταναλωτικά αγαθά.ʼν μπορούσες 24 ώρες...να γίνεις ένας big brother...και να πάρεις μάτι τη ζωή τους.....ίσως συναντούσες έναν κόσμο πόνου και συναισθηματικής εξαθλίωσης...που δεν τον φανταζόσουνα (..κι επίτρεψε μου αυτό να στο λέω με κάποια σχεδόν βεβαιότητα...γιατί το δικό μου \"κουσούρι\" είναι να ακούω και να συζυτάω πολύ με ανθρώπους..).Ειλικρινά....η έκφραση σου \"...ονειρεύομαι μια γεμάτη ψυχή,μια γεμάτη καρδιά,γεμάτη ζωή και αγάπη...κι ας μείνω ξυπόλητη και ας μην έχω μπουκιά να φάω...αρκεί που θα έχω την αγάπη αυτό μου φτάνει\" με έχει συγκλονίσει...γιατί οι περισσότεροι εκεί έξω ζούνε ένα μοναδικό παραλήρημα..όπου μέσα απο πανοπλίες και μεγάλες μπουκιές ...προσπαθούν να γεμίσουν την ψυχή τους.Αντίθετα...εσύ ωρίμασες και νίκησες αυτό το παραλήρημα...ξέρεις τι έχει αξία στη ζωή και τι χρειάζεται η ψυχή σου.

    Ίσως αυτό που σου μένει να δείς...είναι ότι όλα αυτά που επιθυμείς τα έχεις ήδη μέσα σου.Βλέπεις...η μόνη απόδειξη οτι έχουμε κάτι...είναι όταν το δίνουμε...,όσο στεκόμαστε μόνο στο να περιμένουμε...τόσο νιώθουμε οτι μας λείπει.Ο \"σφιχτοχέρης\" νιώθει πάντα φτωχός....κι ας είναι δισεκατομμυριούχος...αφού δεν τα δίνει πουθενά...δεν φαίνεται οτι τα έχει.Αντίθετα με τον γαλαντόμο...που με την απλοχεριά του γεμίζει τον ίδιο του τον εαυτό.Θέλεις αγάπη...δωσ\' την εσύ πρώτη και όχι σε έναν μόνο αλλά σε πολλούς....θέλεις ευτυχία ...δωσ,την εσύ πρώτη...όπως μπορείς σε όσους περισσότερους γίνεται...θέλεις κατανόηση...δωσ\'την με τόκκο σε όλους.Πρόσεξε μην το παίξεις τοκογλύφος....(να δίνεις κάτι αποσκοπώντας στον τόκκο της αποπληρωμής του)...γιατί αυτή είναι η άλλη όψη της τσιγκουνιάς.Δίνοντας...θα πάρεις...θα πάρεις...θα πάρεις....αλλά αυτό θα το νιώσεις ήδη απ την στιγμή που δίνεις...σαν μια απέραντη εσωτερική ικανοποιήση.

    Έχουν τύχει περίοδοι στη ζωή μου που πέρασα μεγάλες οικονομικές δυσκολίες (και λιγο πολύ στην εποχή μας αυτό είναι δεδομένο για όλους μας)...οι οποίες μου έφερναν άγχος και θλίψη.Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για να λυτρωθώ απ τα συναισθήματα αυτά...είναι ένας....να πηγαίνω στα LIDL...να αγοράζω όσα αγαθά μπορώ...και να τα μοιράζω σε φτωχιές οικογένειες.Η χαρά που δίνω στους ανθρώπους αυτούς...με κάνει να νιώθω ως ένας Λάτσης.Όταν ακούω \"ο Θεός σ\'έστειλε..\" νιώθω ο πιο επιτυχημένος επιχειρηματίας...αφού κατάφερα να συνεργαστώ με τον Θεό...έστω στα μάτια αυτών των ανθρώπων.Μια γλυκιά κουβέντα στον αγχωμένο περιπτερά...αρκεί να του επισυνάψει ένα χαμόγελο στο πρόσωπο το οποίο πολύ γρήγορα μεταναστεύει και στο δικό μου...διότι ως γνωστόν το χαμόγελο είναι μεταδοτικό....Μια κουβέντα θάρρους στην κουρασμένη ταμεία του σούπερ μάρκετ...ξεκουράζει κι αυτήν..αλλά ξεκουράζει κι εμένα αφού η ταμείας με εξυπηρετεί καλύτερα.Με δικές μου μικρές πρωτοβουλίες...ο κόσμος αλλάζει ολόγυρα μου...κι αυτό το καραγουστάρω...μ\'αρέσει.. .όχι τόσο γιατί μου δίνουν τελικά κι αυτοί κάτι...αλλά γιατί δίνω εγώ με την ψυχή μου...άρα έχω...

  7. #7
    Member
    Join Date
    Sep 2005
    Location
    ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
    Posts
    63
    Helena μου το πρώτο πράγμα που σκέφτομαι και εγώ είναι να γίνω καλά και να βοηθήσω και άλλους ανθρώπους που είτε πάσχούν από κάποιο είδος ψύχωσης είτε από καποια μορφή καταθλιψης!είναι πολύ ζόρικη η δικη μου θέση πιστεψε με γιατί βρίσκομαι χαμένη στο κενό!η ασθένεια από την οποία προσβλήθηκα λέγεται ψυχωσική αντίδραση και ο οργανισμός που για να αμυνθεί στις φωνές κατέστρεψε οποιοδήποτε συναισθημα μου με αποτέλεσμα να μην έχω ίχνος αγχους αγωνιας χαρας λυπης κτλ.είναι πολύ ζόρικη η κατάσταση μου γιατι δεν παλέυω για να καταπολεμησω την λύπη μου η την υπερβολικη μανια αλλα παλεύω για να ξανακερδίσω πισω την ιδια μου την ψυχη!κάθε μέρα που ξυπνάω παλεύω για μια άνιση μάχη καθώς ο οργανισμός μου έχει εξουθενωθεί πολύ και έχει συνηθισει κατα καποιο τρόπο σε αυτή την κατάσταση της απάθειας της αδιαφορίας για οποιοδήποτε συναισθημα και βρίσκομαι σε κατάσταση συναισθηματικού κενου!αφου να φανταστεις κλαιω χωρις να πονάω ψυχικα τα δακρυα μονο κυλουν σαν να ειμαι νεκρη!κανω απεριοριστες προσευχες ομως και το συναισθημα της πιστης δεν υπαρχει μέσα μου ουτε καν η ελπιδα!Η γιατρος μου λέει πως καποια μέρα θα κλείσει το κενό αυτο και θα ζησω παλι φυσιολογικα με γεματη ψυχη απο συναισθηματα και πιο δυνατη απο πριν μολις φυγουν τα συμπτωματα!οι φωνες δηλαδη!που στην ουσια δεν ειναι φωνες αλλα ο ιδιος μου ο εαυτος που τον ακουω να μιλαει η να τραγουδαει η να βριζει απο μέσα του!ολα ετσι ξεκινησαν φαντασου απο τι βλακεια του εγκεφαλου μου!και αρχισα σιγα σιγα να καταπιεζομαι και αυτο να εχει επιδραση και στις σχεσεις μου με τον περιγυρο μου μεχρι που δεν αντεξε ο οργανισμος μου και εκανε το μπαμ!κανω παλι μια ευχη και ευχομαι ολα να γινουν οπως πρωτα!πριν χασω τον εαυτο μου!

  8. #8
    Member
    Join Date
    Sep 2005
    Location
    ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
    Posts
    63
    Ελπίζω και εγώ Danay να τελειώσουν ολα κάποτε γιατί υποστήριξη ούτε από τους ίδιους μου τους γονείς δεν έχω!πολύ άσχημη κατάσταση!όλα ευχομαι να τελειώσουν Θεε μου!να τελειώσουν επιτέλους...

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2005
    Posts
    394

    υπομονη

    [/quote]περσι ημουν σε μια τετοια κατασταση.τα βλεπα ολα μαυρα κ δεν ειχα ορεξη για τιποτα.ενιωθα να με πνιγουν τοσο διαφορες σκεψεισ απο το παρελθον οσο κ ο φοβος για το μελλον.δεν αντεχα αλλο αλλα δεν το χα πει σε κανεναν.τωρα τα πραγματα ειναι καλυτερα,ειμαι πιο αισιοδοξη κ πολυ καλυτερα.υπομονη κ ολα θα φτιαξουν

  10. #10
    Member
    Join Date
    Sep 2005
    Location
    ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
    Posts
    63
    Nikigirl μονο υπομονη μπορω να κανω στην κατασταση που βρισκομαι!υπομονη και ολα πιστευω να πανε καλα!ολα να φτιαξουν ελπιζω και να ξεπερασω γρηγορα ολα μου τα βασανα οπως και ολοι εδω μεσα στο forum!αυτα απο εμενα!φιλικα kitty

  11. #11
    Member
    Join Date
    Sep 2005
    Location
    ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
    Posts
    63
    Κάθε μέρα που περνάει ακόμη ελπίζω...όσο δύσκολο και να είναι για τον εαυτό μου να ελπίζει...προσεύχομαι και απόψε για ένα καλύτερο και πιο όμορφο αύριο...γεμάτο από αγάπη και γαλήνη...γαι όλους μας...για τις ψυχές μας...

  12. #12
    Senior Member
    Join Date
    May 2005
    Posts
    111
    Δυστυχώς, είναι το μόνο που μπορείς να κάνεις..

    Κάποτε πίστευα ότι, εκείνος που έχει υπομονή, έχει ότι θέλει..

    Και τώρα, προσπαθώ να σκέφτομαι αυτό..

    Ασχετο..
    Κάποτε είχα μια γατούλα και την έλεγα κιττυ..
    Η καημένη, πέθανε απο γηρατιά κάπου στα 14..
    Λυπήθηκα πολύ όταν την έχασα, την αγαπούσα πολύ..
    Τελικά, είναι γεγονός αυτό που λένε ότι για να εκτιμήσεις κάτι πρέπει να το χάσεις..

    Anyway κιττούλα,
    κάνε υπομονή και μην το βάζεις κάτω..

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2005
    Location
    Πολίτης του Σύμπαντος
    Posts
    512
    Κιτυ,

    βλεπω ότι εισαι online. Μπες στο chat να μιλήσουμε!

  14. #14
    Member
    Join Date
    Sep 2005
    Location
    ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
    Posts
    63
    Oλοι όσοι αισθάνεστε πρέπει να θεωρείστε πολύ τυχεροί.τα συναισθήματα είναι πηγή ζωής ή μαλλον η ίδια η ζωή!ζήστε τα όσο το δυνατόν πιο έντονα μπορείτε,μην τα καταπιέζετε και κρατήστε τα αιώνια μέσα σας!μου έχουν λείψει τόσο πολύ!αχ!με αγάπη kitty

  15. #15
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    2,494
    To 2006 ευχήσου με όλη σου την καρδιά ο Θεός να πραγματοποιήσει αυτά που θες να νιώσεις! Και θα το κάνει Kitty! Να είσαι σίγουρη!
    Γιατί η δική σου ευχή είναι η πιο απλή αλλά και η πιο σημαντική. Όλοι έχουμε ανάγκη από συναισθήματα κι ας μη το συνειδητοποιούμαι πολλές φορές! Να τα αισθανόμαστε, να τα εκφράζουμε και να δεχόμαστε απλόχερα και τα συναισθήματα των άλλων γιατί τα ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ

Page 1 of 3 123 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •