Σκεψεις εν ωρα κρισης...

[Arsi]

Ακραίοι φίλοι μου.Εδώ είστε,πάντα φίλοι μου,ποτέ δε σας ξέχασα.Όσα ζήσαμε,όσα είπαμε και όσα σκεφτήκαμε μέσα σ\'αυτό το ακραίο κομμάτι του εαυτού μας.....
Μέσα στο αποκορύφωμα της καταστροφής και της αυτοκαταστροφής,σ\'αυτήν την εκτόξευση του πόνου όλοι απαντούσαν \'\'ένοχοι\'\' και μεις πηδούσαμε ακόμα πιο δυνατά αδειάζοντας την αστείρευτη φρίκη από μέσα μας.
Μέχρι να ξημερώσει,να εξαντληθούμε,να κοιμηθούμε χωρίς να το καταλάβουμε-κενός χρόνος,μέχρι την άλλη μέρα να είμαστε πάλι έτοιμοι ν\'αδειάσουμε τη φρίκη μας.
Σήμερα το πρωί ήρθα να σας βρω πάλι,σας νοστάλγησα......άραγε γιατί?
....σας θυμάμαι....σας έχω στην καρδιά μου κι ας ξέρω ότι δε θα συναντηθούμε ποτέ πια.....
αφιερωμένο...κι ας μην το ακούσετε......
http://www.youtube.com/watch?v=jDm316GWB7Q&feature=related

[weird]

Αρσι τί επαθες κορίτσι μου?
Με ανησυχεί το μήνυμά σου.
Τι συνέβη καρδούλα μου?

Ανοιξέ μας την ψυχή σου.
Μην λες τέτοια λόγια, όπως οτι δεν θα συναντηθούμε.
Αρσι, έχασα την γιαγιάκα μου εχτές και είχα μέσα σε όλα κι εσάς στο μυαλό μου κι έπαιρνα δύναμη απο το οτι θα το μοιραστώ μαζί σας.

Θα σε περιμένω να μου μιλήσεις όποτε νιώσεις έτοιμη.

[narnia]

Άρσι γιατί είσαι έτσι?Μίλα μας. Γιατί μιλάς για παρελθόν? Μείνε κοντά μας. Άπλωσε τα χέρια σου καλή μου. Είμαστε δίπλα σου κι όταν θα είσαι έτοιμη θα σε ακούσουμε. Φιλιά.

[narnia]

Originally posted by weird
Αρσι, έχασα την γιαγιάκα μου εχτές και είχα μέσα σε όλα κι εσάς στο μυαλό μου κι έπαιρνα δύναμη απο το οτι θα το μοιραστώ μαζί σας.

Να τη θυμάσαι όπως θες, Να είσαι δυνατή για να μην την κρατάς φυλακισμένη σου. (....κι αν πιουν θολό νερό...)

[weird]

Originally posted by narnia

Originally posted by weird
Αρσι, έχασα την γιαγιάκα μου εχτές και είχα μέσα σε όλα κι εσάς στο μυαλό μου κι έπαιρνα δύναμη απο το οτι θα το μοιραστώ μαζί σας.

Να τη θυμάσαι όπως θες, Να είσαι δυνατή για να μην την κρατάς φυλακισμένη σου. (....κι αν πιουν θολό νερό...)

Σ ευχαριστώ καλή μου.
Ένας κύκλος έκλεισε.

Κάθε άνθρωπος, είναι ένα κομμάτι ιστορίας.
Είναι μια παρουσία, είναι ένα κομμάτι ροής και χρόνου.
Είναι ύπαρξη.

Ξέρεις πότε έσβησε η γιαγιά?
Λίγο κοντά στην ώρα που χτες, έγραφα στο φόρουμ την φράση \" αξίζει και στο έρεβος και στην ανυπαρξία ο σεβασμός\"

Αξίζει ναι.



Το χαμόγελό μου είναι πικρό, μα ένα κομμάτι μου χαίρεται που αναπαύτηκε η γυναίκα αυτή.

[anwnimi]

Ax weird μου...
Με έκανες να ανατριχιάσω με τα λόγια σου.
Με το θάρρος να χαίρεσαι για την ανάπαυση της γιαγιάκας σου.

Είμαι σίγουρη ότι η ψυχή της θα είναι γαληνεμένη γιατί αισθανόταν την αγάπη σου, όσο καιρό πάλευε...

Να είναι αναπαυμένη η ψυχούλα της...

[Arsi]

Originally posted by weird
Αρσι, έχασα την γιαγιάκα μου εχτές και είχα μέσα σε όλα κι εσάς στο μυαλό μου κι έπαιρνα δύναμη απο το οτι θα το μοιραστώ μαζί σας.

Συλληπητήρια weird μου....στο πένθος ειλικρινά δεν έχω τι να πω......απλά ότι η γιαγιάκα σου θα ζει πάντα κοντά σου όσο θα τη θυμάσαι και θα την έχεις στην καρδιά σου.....
Δεν έχω ζήσει απώλεια,δεν ξέρω πόσο σκληρό είναι,μόνο το φαντάζομαι......

Όσον αφορά το μνμ μου...σήμερα(κ από χθες δλδ)είμαι πολύ φρικαρισμένη για διάφορους λόγους με την εσωτερική ένταση να χτυπάει κόκκινο και πραγματικά νοστάλγησα κάποιες εποχές,κάποια άτομα...από άλλη εποχή.....νοστάλγησα μια αλήτικη,αντιδραστική πλευρά του εαυτού μου.......

[Alterego]

Καταρχας συλληπητηρια για την απωλεια σου..μου δινεις ελπιδα αντιλαμβανοντας πως ηταν ενας κυκλος ζωης που επρεπε να κλεισει..Ολα τα καλα για την αναπαυση της ψυχης της με ολη μου την καρδια!

Φιλη μου Αρσι μου αρεσε οτι εγραψες πολυ...οσο και το τραγουδι που εβαλες το ακουσα..η μουσικη ειναι ταξιδιαρικη και με πηρε αλλου.Σε ευχαριστω για το ταξιδι.Να εισαι οσο μπορεις καλα..

[Arsi]

Alterego έχεις ταλέντο να γαληνεύεις ψυχές............

[Alterego]

Γαληνευει και η δικια μου μ\'αυτο που μου ειπες..

[weird]

Καταρχήν σας ευχαριστώ όλους που μου συμπαρασταθήκατε

Θα γράψω κάτι για την γιαγιά, μα δεν ήρθε ακόμα η ώρα.

Ναι, απο το να την βλέπω να λιώνει πάνω στο κρεβάτι, νιώθω οτι τώρα, γαλήνεψε...

Απλά την αποχαιρετώ με τον τρόπο μου και συγκινούμαι για την μια ακόμα σελίδα χρόνου που γυρνά ανεπιστρεπτεί προς τα πίσω.

Αρσι μου, τρόμαξα όταν το είδα. Καμιά φορά μου βγάζεις κάτι τόσο πονεμένο απο μέσα σου.
Τόσο ακανθώδες, μέσα στην όλη ευαισθησία σου.

Οι θύμησες είναι καλές.
Και η αντίδραση καλή είναι.

Εύχομαι, όλα αυτά, κάτι να έχουν να σου πουν και να σου δώσουν.

Να είμαστε όλοι καλά απόψε.

Σας αφήνω για ένα ακόμη ταξίδι.

Φέτος ήταν η πρώτη φορά στην ζωή μου που μου γεννήθηκε η επιθυμία, η γνήσια επιθυμία, να φύγω μακριά.
Και που το έκανα εν πλήρη ελευθερία.

Εις το \"εναναγράφειν\"
Φιλιά

[Alterego]

Φέτος ήταν η πρώτη φορά στην ζωή μου που μου γεννήθηκε η επιθυμία, η γνήσια επιθυμία, να φύγω μακριά.
Και που το έκανα εν πλήρη ελευθερία.

Και οπως στα εχω πει και πριν ειναι ευλογια να εισαι ελευθερος εστω και για μια στιγμη..Τελικα ο πονος ειναι βαλσαμο,σε δημιουργει,σε παρασυρει..σε κανει να φαινεσαι αλλιως.

Μια καλη ημερα!

[narnia]

Καλά ταξίδια σε όσους ταξιδεύουν.
weird να μας φέρεις μια πνοή διαφορετική. Έναν αέρα Ευρώπης. Θα σε περιμένουμε με αγωνία.

[Arsi]

Originally posted by weird
Αρσι μου, τρόμαξα όταν το είδα. Καμιά φορά μου βγάζεις κάτι τόσο πονεμένο απο μέσα σου.
Τόσο ακανθώδες, μέσα στην όλη ευαισθησία σου.

Έτσι ακριβώς είναι weird μου,όπως τα λες.
Τα νιώθω μέσα μου και τα \'αγκάθια\' και τα \'λουλούδια\'.Και την υπέρμετρη ευαισθησία αλλά και την σκληρότητα.

Καλό σου ταξίδι))
Τώρα είσαι στη Γαλλία(τυχερή!!!!!!),
σε περιμένουμε......καλά να περνάς!!!!!

[Illusion]

Καλησπέρα σε όλους.........είχα ανοίξει ένα θέμα πριν κανα μήνα νομίζω με τίτλο \"help palindromisi\" και έλεγα κάποια πράγματα για μένα εκεί με ψευδώνυμο illusions , αλλά είχα καιρό να συνδεθώ και ξέχασα τον κωδικό μου οπότε έφτιαξα καινούριο λογιαριασμό τώρα....
Θέλω να πω πως το συγκεκριμένο thread είναι πιστεύω το καλύτερο του φόρουμ.....το διάβαζα τώρα και έχουν γραφτεί τόσο υπέροχα...τόσο αληθινά πράγματα.....συγχαρητήρια στους συγγραφείς του......Επίσης σας θαυμάζω...όσους ασχολείστε με το φόρουμ σε συχνή βάση και πάντα έχετε να πείτε μια κουβέντα παρηγοριάς, μια απάντηση, μια συμβουλή ή να μοιραστείτε τη δική σας εμπειρία για να βοηθήσετε κάποιον που το έχει ανάγκη... εγώ ποτέ μου δεν μπόρεσα να το κάνω αυτό , μου είναι τόσο δύσκολο να προσφέρω βοήθεια και παρηγοριά ή έστω συμπόνοια...στις μόνες περιπτώσεις που μου βγαίνει αβίαστα αυτό το συναίσθημα της προσφοράς είναι στα μικρά παιδιά και στα ζωάκια... Τους φίλους μου μπορώ να τους ακούω με τις ώρες να μου λένε τα προβλήματά τους και μπορεί μέσα μου να στεναχωριέμαι γι αυτούς αλλά αυτό που θα μου βγει είναι μια κάπως ψυχρή αντιμετώπιση του προβλήματος, θα καταναλώσω σκέψη γι αυτούς για να τους πω τη γνώμη μου αλλά δε θα δείξω συναίσθημα.
Τέλος πάντων......... κρίσεις πανικού κι εγώ , τα τελευταία 4 χρόνια, το άγχος να καιροφυλαχτεί σε κάθε κίνηση.....τα γνωστά σε όλους.......

Την επόμενη εβδομάδα μπαίνω στο 5ο έτος ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας, φάρμακα δεν παίρνω..... Μου έχει προσφέρει πολλά η ψυχοθεραπεία, δεν ξέρω πως θα ήμουν χωρίς αυτήν.....Παρόλα αυτά , αυτά τα χρόνια που θεράπευα τον εαυτό μου , είχα κάπως κρυφτεί απο τη ζωή για να μπορέσω με την ησυχία μου να γλύψω τις πληγές τόσων χρόνων......τους τελευταίους μήνες όμως αποφάσισα να βγω έξω....να παίξω......να ζήσω.... να νιώσω......... κι έτσι οι κρίσεις πανικού επέστρεψαν τόσο δυνατές.......μα τόσο....... κι όμως είπα ή τώρα ή ποτέ και πάλεψα, έσφιγγα τα δόντια κάθε μέρα και πάλευα, έλεγα μια μάχη ακόμα για να ζήσω μια ωραία στιγμή και τότε θα αξίζει τον κόπο, τότε θα αξίζουν όλα.... κι όταν κέρδιζα την στιγμή μου ένιιωθα μαχητής, ότι τα είχα καταφέρει........

δεν περιμένω φυσικά από κανέναν που δεν έχει ζήσει αυτο τον εφιάλτη να καταλάβει τις μάχες μου όμως μου φτάνει που τις καταλαβαίνω εγώ..........

όμως παιδιά..............νιώθω να χάνω πάλι την πίστη μου στον εαυτό μου......δεν φεύγουν οι ρημάδες οι κρίσεις, κι αυτή η καθημερινή μάχη έχει αρχίσει πάλι να με εξαντλεί.... έχω αρχίσει να σκέφτομαι μήπως πάλι να τα παρατήσω, μήπως να γυρίσω στον ύπνο μου , στη φωλιά μου, στη κρυψώνα μου, ότι αρκετά το πάλεψα, αρκετά έζησα. Όμως ξέρω δε γίνεται να ζεις με διαλείματα, η ζωή είναι μια συνέχεια κι έτσι πρέπει να βιώνεται....όμως ώρες ώρες είναι τόσο δύσκολο.......
ουφ...........αυτά