Σκεψεις εν ωρα κρισης...

[weird]

μακάρι να ναι έτσι.
Να σου πω, λέω, αφού έφτασα ως εδώ, θα το ολοκληρώσω.
Το μόνο που με τρομάζει τώρα πια, είναι το πόσο καθαρά βλέπω και τα όσα ακόμα δεν βλέπω...
Πάντως άρση μου, κάνετε μόνο δυο μήνες κι έφτασες σε τέτοιο σημείο...
μπράβο.

[weird]

Πάντως θα πρέπει να έχεις μια πολύ εκλεπτυσμένη ευαισθησία.
Αυτή είναι δική μου θεωρία...
όσο πιο έντονα τα ψυχοσωματικά συμπτώματα, τόσο πιο μεγάλη ευαισθησία έχει κανείς...
Και αυτό το έχω δει σε σένα, όταν μιλάς, μια απέραντη ευαισθησία, κι ένα πλούτο.
Θα βρεις κάπου να τα αποθέσεις όλα αυτά.
Και τα άσχημα και τα όμορφα...
Θα βρεις,
μικρές πετρίδες για να ζήσεις.
Και μέσα τους να ανασαίνεις,
ΕΛΕΥΘΕΡΑ!
με κάνεις και αναπολώ..

[keep_walking]

Να πω και εγω για το μαγικο κοσμο του εαυτου μου?
Περναω κριση ευτυχιας
Πρεπει να μαζεψω λιγο τα μυαλα μου και να κοιταξω και τις υποχρεωσεις μου ως προς τον εαυτο μου παλι...γιατι αν δεν τις κοιταξω στο μελλον προβλεπεται να πεφτω,δεν θελω να αποτυχω σε ορισμενα ονειρα που θελω να φερω εις περας.

[Παστελι]

και γω απο τοτε π μπηκε η ανοιξει πεταω στα συννεφα κιας χωρισα με τον Δημητρη.ο χειμωνας μ εφερνε λιγια θλυψη.

[Arsi]

Originally posted by weird
Πάντως θα πρέπει να έχεις μια πολύ εκλεπτυσμένη ευαισθησία.
Αυτή είναι δική μου θεωρία...
όσο πιο έντονα τα ψυχοσωματικά συμπτώματα, τόσο πιο μεγάλη ευαισθησία έχει κανείς...
Και αυτό το έχω δει σε σένα, όταν μιλάς, μια απέραντη ευαισθησία, κι ένα πλούτο.

Αλήθεια?Ξέρεις εκτός των άλλων είδα κ πόσο άσχημη εικόνα έχω για τον εαυτό μου καταβάθος.
Πολύ καταβάθος με θεωρούσα έκτρωμα χωρίς κανένα καλό σημείο..
Παράλογο το ξέρω,όλοι έχουμε κ καλά κ κακά στοιχεία.
Πως να έχω αυτοπεποιθεση μετά?πως να στηριχτώ στα πόδια μου?

Είχα σοκαριστεί,μου φαινόταν \'κουφή\' η όλη κατάσταση.Αυτό που με τρέλαινε κ με απασχολεί ακόμα είναι:ποια είμαι τελικά?
Δεν το έχω βρει ακόμα αλλά...όταν ακούω όμορφα λόγια για μένα,νιώθω παράξενα αλλά πλέον τα προσέχω κ δεν τα προσπερνάω σα να μην ειπώθηκε τίποτα.

Τελευταίες μέρες παρατηρώ θετικά πράγματα για μένα κ ανακαλύπτω ότι πάντα υπήρχαν αλλά δεν τα έβλεπα.Σαν η ματιά μου,η ακοή μου,οι αισθήσεις μου να ρουφούσαν σα ρουφήχτρα οτιδήποτε τόνιζε κάτι αρνητικό πάνω μου κ μου δήλωνε ότι δεν αξίζω κ τα θετικά δεν τα έβλεπα καν!Σα να είχα επιλεκτικές αισθήσεις!!!!!!!

Πάντως βλέπω ένα βουνό μπροστά μου(ιμαλάια!!!!!!!!!)που πρέπει να το περπατήσω.Θέλει πολύ κόπο μα είναι ο μοναδικός μου σκοπός.Γιατί θέλω να ζήσω.Το ποθώ.Αγαπάω τη ζωή,τους ανθρώπους,τη φύση,τον κόσμο μας κ θέλω να ζήσω ελεύθερη απ\'όλα αυτά!Να την απολαύσω,να τη γευτώ ως το μεδούλι!Μου\'χει λείψει πολύ.

[Arsi]

Originally posted by keep_walking
Να πω και εγω για το μαγικο κοσμο του εαυτου μου?
Περναω κριση ευτυχιας
Πρεπει να μαζεψω λιγο τα μυαλα μου και να κοιταξω και τις υποχρεωσεις μου ως προς τον εαυτο μου παλι...γιατι αν δεν τις κοιταξω στο μελλον προβλεπεται να πεφτω,δεν θελω να αποτυχω σε ορισμενα ονειρα που θελω να φερω εις περας.

Καλή αυτή η κρίση!Η καλύτερη!κ στα δικά μας!

Όμως keep πέρα απ\'τα ψυχολογικά θέματα που μιλάω,το βασικό μου πρόβλημα(άλυτο ακόμη) που με έχει τεντώσει αυτές τις 2 μέρες είναι το οικονομικό κ αυτό από δικές μου βλακείες κ επειδή δεν ήμουν εντάξει στις υποχρεώσεις μου.Κ ως παθούσα σου λέω ΝΑΙ να κοιτάξεις τις υποχρεώσεις σου γιατί υπάρχουν κ οι γ....ες συνέπειες στις οποίες τόσο έχω αναφερθεί αφού κάηκα....

[weird]

Originally posted by Arsi

Originally posted by weird
Πάντως θα πρέπει να έχεις μια πολύ εκλεπτυσμένη ευαισθησία.
Αυτή είναι δική μου θεωρία...
όσο πιο έντονα τα ψυχοσωματικά συμπτώματα, τόσο πιο μεγάλη ευαισθησία έχει κανείς...
Και αυτό το έχω δει σε σένα, όταν μιλάς, μια απέραντη ευαισθησία, κι ένα πλούτο.

Αλήθεια?Ξέρεις εκτός των άλλων είδα κ πόσο άσχημη εικόνα έχω για τον εαυτό μου καταβάθος.
Πολύ καταβάθος με θεωρούσα έκτρωμα χωρίς κανένα καλό σημείο..
Στο σημείο αυτό έχω να κάνω παρατηρήσεις. Απο το λίγο που έχω συνδιαλλαγεί μαζί σου, βλέπω οτι μοιάζουμε αρκετά στον τρόπο σκέψης και λειτουργίας... Αυτό που διακρίνω σε μένα, είναι μια πολύ δυνατή αντίληψη σε σχέση με την ενδοσκόπηση αλλά και ενσυναίσθηση των άλλων. Αυτά είναι τα δύο μου γερά χαρακτηριστικά. Μου πήρε χρόνο να δω ποιά είναι τα αρνητικά των θετικών μου στοιχείων, γιατί πάντα υπάρχουν και οι δύο πλευρές του νομίσματος. Το \"βαθύ κοίταγμα μέσα μου\", με έφερνε αντιμέτωπη και με τα σκοτεινά μου σημεία. Διέκρινα υπόγεια κίνητρα των συμπεριφορών μου, κι έβλεπα αλήθειες που άλλοι, δεν θα άντεχαν να δουν... άντεχα να βλέπω και το ωραίο, και το άσχημο μέσα μου... Μόνο που είχα μια τάση να μένω στο άσκημο... Κακιά. Αν το πω απλοϊκά, ένιωθα κακιά. Ενοχές και τύψεις, για πράγματα που είναι καθόλα ανθρώπινα, όχι απαραίτητα φωτεινά, αλλά που δεν τα \"βλέπει\" ο καθένας... Δεν έχουμε όλοι την τάση να κοιτούμε βαθιά μέσα στο πηγάδι που είναι η ψυχή μας. Τουλάχιστον, τώρα ξέρω, έχω κάνει μια γερή ανατομία της σκοτείνιας μου, και ξέρω, οτι δεν είναι κακία, αν και μπορεί να βλάψει, εμένα, ή κάποιον άλλο..Παράλογο το ξέρω,όλοι έχουμε κ καλά κ κακά στοιχεία.
Πως να έχω αυτοπεποιθεση μετά?πως να στηριχτώ στα πόδια μου?

Είχα σοκαριστεί,μου φαινόταν \'κουφή\' η όλη κατάσταση.Αυτό που με τρέλαινε κ με απασχολεί ακόμα είναι:ποια είμαι τελικά?
Δεν το έχω βρει ακόμα αλλά...όταν ακούω όμορφα λόγια για μένα,νιώθω παράξενα αλλά πλέον τα προσέχω κ δεν τα προσπερνάω σα να μην ειπώθηκε τίποτα.
Χμμμ να σε αγαπήσεις... παραπάνω. Να αντέχεις πρώτα, την ομορφιά που έρχεται απο έξω. Δέξου την αγάπη, απο εκεί που μπορείς να την λάβεις. Πχ απο την θεραπευτική σου σχέση και άλλες σχέσεις, γερές. Αν το επιτύχεις, θα το αφήσεις να μπει μέσα σου. Κι αυτό με τη σειρά του θα σου δώσει την δυνατότητα να σε αγαπάς περισσότερο, και να βλέπεις περισσότερο, την ομορφιά μέσα σου. Έτσι θα αντισταθμίσεις την τάση να κοιτάς τα σκοτάδια σου... μόνο...

Τελευταίες μέρες παρατηρώ θετικά πράγματα για μένα κ ανακαλύπτω ότι πάντα υπήρχαν αλλά δεν τα έβλεπα.Σαν η ματιά μου,η ακοή μου,οι αισθήσεις μου να ρουφούσαν σα ρουφήχτρα οτιδήποτε τόνιζε κάτι αρνητικό πάνω μου κ μου δήλωνε ότι δεν αξίζω κ τα θετικά δεν τα έβλεπα καν!Σα να είχα επιλεκτικές αισθήσεις!!!!!!!

Καθόλου εντώπωση δεν μου κάνει! πριν μάθουμε να ΒΛΕΠΟΥΜΕ και να ΑΚΟΥΜΕ , βλέπουμε και ακούμε επιλεκτικά και συχνά με διαστρεβλώσεις...

Πάντως βλέπω ένα βουνό μπροστά μου(ιμαλάια!!!!!!!!!)που πρέπει να το περπατήσω.Θέλει πολύ κόπο μα είναι ο μοναδικός μου σκοπός.Γιατί θέλω να ζήσω.Το ποθώ.Αγαπάω τη ζωή,τους ανθρώπους,τη φύση,τον κόσμο μας κ θέλω να ζήσω ελεύθερη απ\'όλα αυτά!Να την απολαύσω,να τη γευτώ ως το μεδούλι!Μου\'χει λείψει πολύ.

Αυτή σου η ΘΕΛΗΣΗ κορίστι μου. Αυτή , είναι το παν... δεν υπάρχει κάτι άλλο, μόνο θέληση χρειάζεται, και το χάρισμά σου, αν όχι να αγαπάς εσένα, να αγαπάς την πλάση...
Στο ξαναλέω, όλα θα πάνε καλά!

[Sofia]

Originally posted by Arsi
Δεν το έχω βρει ακόμα αλλά...όταν ακούω όμορφα λόγια για μένα,νιώθω παράξενα αλλά πλέον τα προσέχω κ δεν τα προσπερνάω σα να μην ειπώθηκε τίποτα.

Τελευταίες μέρες παρατηρώ θετικά πράγματα για μένα κ ανακαλύπτω ότι πάντα υπήρχαν αλλά δεν τα έβλεπα.Σαν η ματιά μου,η ακοή μου,οι αισθήσεις μου να ρουφούσαν σα ρουφήχτρα οτιδήποτε τόνιζε κάτι αρνητικό πάνω μου κ μου δήλωνε ότι δεν αξίζω κ τα θετικά δεν τα έβλεπα καν!Σα να είχα επιλεκτικές αισθήσεις!!!!!!!

Θα θελα να πώ δύο λογια για τα δικα μου συναισθηματα και σκεψεις οταν αισθανθηκα οπως περιγράφεις εσυ τα οσα ενιωσες.

Σκεφτηκα οτι στο ακουσμα ομορφων εντυπώσεων στο προσωπο μου, αισθανομουν αμηχανα κυριως γιατι τα ακουσματα αυτα ελειπαν στα πρωτα μου χρονια, στο μεγάλωμα μου. Ετσι στην πορεια των χρονων, ολα τα θετικα μου φανταζαν περιεργα, υπερβολικα, ψευτικα. Ειχα αρνηση να τα δεχτω. Ακομα κ σημερα νιωθω τις αντιστασεις μου...εστω λιγοτερες.

Στην αισθηση του θετικου, στο να αναγνωρισω το θετικο μου βλεπω και κατι αλλο. Κατι που συνοδευει την αποδοχη του θετικου. Την ευθυνη που συνεπαγεται αυτο. Μπορει λοιπον η αποφυγη της αποδοχης να σημαινε κ εναν φοβο. Του να προχωρησω.Να παω ενα βημα παρακατω.

Αυτο βεβαια δεν σημαινει οτι σε αφορα. Πηρα ομως αφορμη τα λογια σου....

[weird]

Sofia....
πόσο μου αρέσει ο τρόπος σου να κοιτάς μέσα σου, αλλά και έξω σου..
Είναι πολύ λεπτό σημείο αυτό που αναφέρεις..
Η δυσκολία αλλά και ο φόβος του να δεις το θετικό.
Το να δω το θετικό, σημαίνει και να με αγαπήσω, και να εξελιχθώ...
Και το να με αγαπήσω, δεν είναι πάντοτε εύκολη υπόθεση.
Η αγάπη, προυποθέτει σεβασμό.
Το να σεβαστώ τις ανάγκες μου,
μπορεί να σημαίνει να τις θέσω σε πρώτο πλάνο και να ανατρέψω πολλές απο τις ισορροπίες, μέσα στις οποίες άντεχα να υπάρχω....
ΔΥΣΚΟΛΟ!
Σ ευχαριστώ για το μοίρασμα του εαυτού σου Σοφία

[weird]

Αρση..
σκεφτόμουν....
οτι έχεις το βλέμμα που ξέρει να κοιτά, την ομορφιά του κόσμου τόυτου...
Να διακρίνει, την ομορφιά, μέσα στην ασχήμια..
Αυτό το ίδιο βλέμμα, χρησιμοποίησέ το και για το μέσα σου..
Γιατί,
πίστεψε,
όλη η ομορφιά του κόσμου,
βρίσκεται και αυτή,
μέσα σου..

[weird]

ΜΑΜΑ...

Άσπρο κενό
Που να χωρέσω
το ουρλιαχτό;
Τις απορίες
πώς να βάλω σε τάξη.
Έφυγες
Η καρδιά που χτυπά
Δεν είσαι εδώ
Θα χώραγες μέσα μου παντού
αλλά
σε έδιωξα
Μακριά
Εκεί που δεν θα ένιωθα
το καυτερό σου άγγιγμα
Μόνο πάγο θα ένιωθα εκεί
Έφυγες
Με ρήμαξες
Γέμισα σάπιες τρύπες
και φαγωμένους ήλιους
Κι ένα σημείο στο χρόνο κέρδισα
ακίνητο
τρομακτικό
Μια παραμόρφωση
μου χάρισες
και μιαν αλλοίωση
Ψάχνω τα χνάρια σου
Ψάχνω
ακόμα
κάτι απο εσένα...

[weird]

ΑΡΓΑ

Αργά βυθίστηκα
στων σκέψεων την πλάνη
Αργά τις αλήθειες μου έπνιξα
στη λήθη
Με έκοψα,
σε μικρά μικρά κομματάκια
Με στόλισα με λαχταριστό
γαρνίρισμα
Και μετά με σέρβιρα
στων ανθρώπων τα στόματα.
Συνόδευα με γλυκά
τη νάρκη μου
για να μη νιώθω
τα δαγκώματα.
Με χώνεψαν, με έφτυσαν
Αργά με διέσυρα
σε άπληστα γδυσίματα
Εγινα ζητιάνα
της ανάγκης μου προσκυνήτρα
Αργά ένιωσα τον πόνο της μαχαιριάς
Το έγκλημα έγινε αθόρυβα
με σιωπηλά τεχνάσματα.

[weird]

Τα είχα γράψει, σε παλιότερες στιγμές τις θεραπείας μου, στιγμές δύσκολες.

[Arsi]

Originally posted by weird
ΜΑΜΑ...

Άσπρο κενό
Που να χωρέσω
το ουρλιαχτό;
Τις απορίες
πώς να βάλω σε τάξη.
Έφυγες
Η καρδιά που χτυπά
Δεν είσαι εδώ
Θα χώραγες μέσα μου παντού
αλλά
σε έδιωξα
Μακριά
Εκεί που δεν θα ένιωθα
το καυτερό σου άγγιγμα
Μόνο πάγο θα ένιωθα εκεί
Έφυγες
Με ρήμαξες
Γέμισα σάπιες τρύπες
και φαγωμένους ήλιους
Κι ένα σημείο στο χρόνο κέρδισα
ακίνητο
τρομακτικό
Μια παραμόρφωση
μου χάρισες
και μιαν αλλοίωση
Ψάχνω τα χνάρια σου
Ψάχνω
ακόμα
κάτι απο εσένα...

Τέχνη για μένα είναι να εκφράζονται συναισθήματα μέσω ενός μέσου κ να έχουν τη δύναμη να διαπερνάνε τις ψυχές.Όσο πιο δυνατή αυτή η τέχνη τόσο πιο διαπεραστική.Αφήνει κάτι μέσα στις ψυχές που πολλές φορές είναι κ αδιάβαστο.Μου\'χει τύχει 1 κ μοναδική φορά να βγω από θέατρο,να είμαι βουβή,η σκέψη κενή αλλά ταυτόχρονα να νιώθω ότι γίνονται τόσα πράγματα μέσα μου.Είναι παράξενη η τέχνη,μιλάει τη γλώσσα της ψυχής που εμείς δε γνωρίζουμε.
Μικρό ποσοστό περνάει στο συνειδητό.
weird είναι απ τις λίγες φορές που με διαπερνάει κάτι τόσο έντονα.Δε με συγκινεί,δε με θλίβει μιλάει μια γλώσσα μέσα μου κ αγγίζονται τα μέσα μου.Έχω διαβάσει ποίηση,μ\'αρέσει πολύ η μουσική,ο χορός,το θέατρο αλλά δεν είναι εύκολο να μ\'αγγίξουν.Ειλικρινά,δε στο λέω για φιλοφρόνηση.
Είναι πολύ αυθεντικό,το\'βγαλες ατόφιο από μέσα σου.

Θα το αντιγράψω.

[Arsi]

Originally posted by weird
ΑΡΓΑ

Αργά βυθίστηκα
στων σκέψεων την πλάνη
Αργά τις αλήθειες μου έπνιξα
στη λήθη
Με έκοψα,
σε μικρά μικρά κομματάκια
Με στόλισα με λαχταριστό
γαρνίρισμα
Και μετά με σέρβιρα
στων ανθρώπων τα στόματα.
Συνόδευα με γλυκά
τη νάρκη μου
για να μη νιώθω
τα δαγκώματα.
Με χώνεψαν, με έφτυσαν
Αργά με διέσυρα
σε άπληστα γδυσίματα
Εγινα ζητιάνα
της ανάγκης μου προσκυνήτρα
Αργά ένιωσα τον πόνο της μαχαιριάς
Το έγκλημα έγινε αθόρυβα
με σιωπηλά τεχνάσματα.

Θα μπορούσα να το γράψω κ γω για μένα.....Το νόημα βέβαια,γιατί δεν έχω το ταλέντο σου....

Ακριβώς.

Κ πάλι...είμαι σε πιο πίσω στάδιο απ\'την εποχή που το\'γραφες εσύ,γιατί για να τα έγραφες τα είχες συνειδητοποιήσει,εγώ όχι καλά ακόμα....