Σκεψεις εν ωρα κρισης... - Page 9
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 9 of 40 FirstFirst ... 789101119 ... LastLast
Results 121 to 135 of 591
  1. #121
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Posts
    2,713
    ψέματα,ψέματα,ψέματα,αλήθε� �α,αλήθεια,αλήθεια
    αλήθεια και ψέματα μαζί
    και φόβος και οργή και χάος και ισοπέδωση
    και τότε ψάχνεις να βρεις το τίποτα
    ψάχνεις μεσ\'το τίποτα για να το βρείς
    να το στολίσεις και να το κάνεις κάτι
    αλλά το τίποτα είναι τίποτα.

  2. #122
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Το πιο άδειο τίποτα
    το πιο ανούσιο
    το πιο ερημωμένο απο ζωή
    κι απο χορτάρι
    κι απο κάθε δύναμη
    γεννά κάτι.

    Χρειάζονται τα τίποτα.
    Αλήθειες και ψέματα,
    τι επικίνδυνα παιχνίδια...

    αγγίζουν τον ίλιγγο τον πιο τρελό
    απο όλα τα τρελά εκείνα όνειρα
    της παιδικής ηλικίας
    που θράφηκαν
    αχόρταγα,
    με το αίμα της νεότητας
    σπάζοντας πριν την ώρα της την αθωότητα
    χαρίζοντας ατέλεια
    που συνοδεύει
    με το παιδικό της φάλτσο γέλιο
    ακόμα και τα ώριμα τα χρόνια
    που έρχονται κατόπιν.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  3. #123
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Θέλω να με χάσω.
    Ξέρω να με χάνω καλά
    μέσα στους άλλους.

    Δεν αντέχω
    τον πόνο που ζητά επιτακτικά
    μιαν υπόκλιση.

    Ξέρω να με αγνοώ
    να με χάνω μέσα στους άλλους.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  4. #124
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Posts
    2,713
    Άνοιξε πάλι....Ακούγονται οι σιδεριές,άνοιξε η πόρτα που οδηγεί στη φυλακή.
    Η πληγή υγραίνεται,αρχίζει να σκίζεται το δέρμα.
    Κάθε βήμα και μια σχισμή.Τι πάω να κάνω πάλι σ\'αυτό το σκοτεινό υπόγειο που μυρίζει τη βρωμιά της ψυχής?Τι θέλω?Γιατί δεν αφήνω το θηρίο εκεί κάτω ξεχασμένο?
    Όσο πλησιάζω η λαχτάρα μου μεγάλη και η πληγή καίει και πονάει.
    Η ανάσα βαριά,αντιλαλεί.Τα βήματα ακούγονται στο θηρίο και το ακούω να τραντάζεται.Ο φύλακας βρίζει,σηκώνεται και ετοιμάζεται για άλλη μια μάχη μαζί του.
    Η λαχτάρα του στο αντίκρυσμά μου κάνει την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά.Το βλέπω να τρελένεται,να θέλει να ρθει κοντά μου,να με αγκαλιάσει κ εγώ άλλο τόσο.Αγαπιόμαστε και είναι ο ένας για τον άλλο το νόημα της ζωής του κ όμως ο φύλακας μας χωρίζει.

    Θέλω να το αγγίξω,να το ελευθερώσω...μα δεν έχω τα κλειδιά....πονάω που το βλέπω εκεί φυλακισμένο.Ο φύλακας έχει πάρει την εντολή μου,έδωσε όρκο να την υπακούει και δεν υπάρχει άλλος τρόπος να ελευθερώσω το έκτρωμα απ\'το να σκοτώσω τον φύλακα.
    Δεν έχω τη δύναμη.Δε μ\'αρέσουν οι σκοτωμοί αλλά ο πόνος μου ταράζει τις θάλασσες,τον ουρανό,τη γη.

    Πέφτω κάτω,σέρνομαι με την πληγή να αιμοραγεί επικύνδινα.Η πληγή του πόνου της αγάπης μου γι\'αυτό.Η πληγή να το βλέπω.Η πληγή της φυλακής του.
    Αιμοραγώ,το αίμα πλημμύρισε...αναισθησία,παρ άληση,αιώρηση στο υπέροχο τίποτα.Ποτέ δε φανταζόμουν την τόση ομορφιά του τίποτα.....

    κ ξαφνικά ανοίγω τα μάτια μου,με την πληγή κλειστή και μακριά απ\'τη φυλακή.Βγήκα.

  5. #125
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    2,494
    Η ομορφιά του υπέροχου τίποτα, της παράλησης, του παγώματος... Αφάνταστη ομορφιά, πλανεύτρα. Τόσο πλανεύτρα που μπορεί να σε πλανεύει μια ολόκληρη ζωή...Αν το θέλεις. Αν το αντέχεις.
    -Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς, αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη;

    -H ζωή συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες, τρέχει με έτη φωτός, ο καιρός δεν την τρομάζει

  6. #126
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Posts
    2,713
    http://www.youtube.com/watch?v=sNnmDfhxIwo

  7. #127
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    2,494
    Θύμηση και λήθη

    Θυμάμαι
    Προσπαθώ να θυμάμαι
    Να μην ξεχάσω
    Ποτέ αν γίνεται
    Για όσο ζω
    Προσπαθώ να μην ξεχάσω

    Το πρόσωπό σου
    Τις ρυτίδες του
    και τις εκφράσεις που έπαιρναν...

    Τη χροιά της φωνής σου
    Όταν έλεγες το όνομά μου

    Τα χέρια σου
    Τον τρόπο που περπατούσες
    Που στεκόσουν

    Πόσα θυμάμαι και πόσα έχω ξεχάσει
    Και πόσα θα ξεχάσω
    Με πονούν τα όσα έχω ξεχάσει και τα όσα θα ξεχάσω

    Μέχρι να βουτήξω κι εγώ στη μαύρη, ατάραχη θάλασσα της ανυπαρξίας
    -Πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς, αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη;

    -H ζωή συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες, τρέχει με έτη φωτός, ο καιρός δεν την τρομάζει

  8. #128
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Posts
    2,713
    Πολύ ωραίο ανώνυμη
    Με άγγιξε...

  9. #129
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    ΑΓΚΑΘΙΑ

    το άδειο κενό
    ένα τραγούδι
    καμωμένο
    απο ησυχία
    με ταράζει
    με τον θορυβώθη ήχο του

    μέσα στις πλάνες
    εγκοπές
    μες στις ματιές
    που ναι
    χαμένες

    ψάχνω να βρω
    ένα εσώτερο
    φλογερό λιμανάκι
    όπου αραξοβόλησα
    τη βάρκα μου

    μια πλάνη μικρή
    ίση να μεγαλώσει μια οπτασία
    συμβιβασμοί της μαχαιριάς
    και του αλύτρωτου
    πόνου
    μα πως?

    πως να σε αναπνεύσω
    όταν η κάθε ανάσα μου
    μυρίζει
    ηρεμία

    άνεμε έλα πάρε με
    πάρε και πέταξέ με
    σε ένα βαθύ απύθμενο
    λιβάδι των δακρύων
    με χίλια τριαντάφυλλα
    θα σου το μαρτυρήσω
    και τα αγκάθια θα αφήσω να μπήγονται
    αργά....
    αργά.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  10. #130
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    ΠΛΗΣΙΑΣΜΑ

    Το ανείπωτο σαν ειπωθεί
    χάνει το νόημά του
    κι έρχεται μια στιγμή
    που όλα εμφανίζονται
    καθώς δεν χωρούν πια σκιές.

    Σαν το πρόσωπο εκείνο που ήρθε
    άξαφνα μπροστά σου
    χωρίς πέπλο κανένα
    μόνο με μια κατήφεια απροκάλυπτη
    να σε τρομάζει

    Ο εκχυδαισμός κάθε ωραίου
    Η παντελής έλλειψη
    σημείων άβατων και σκοτεινών
    και λέξεων ανείπωτων
    μοιάζει μ αιώνια καταδίκη.

    Φύλαξε λίγο μακριά για τα κοντά σου
    Δώσε χώρο στη γύμνια να κρυφτεί
    Άφησε λόγια ακαταλαβίστικα
    Μέσα στα τραγούδια σου
    Κράτα την σωστή απόσταση,
    στο πλησίασμά σου.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  11. #131
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    ΠΑΓΩΝΩ

    Που να χωρέσω
    τον πόνο
    την κραυγή
    του μέσα

    Δώσε μου ένα μέρος
    να τοποθετήσω
    τη θλίψη
    Δώσε μου φεγγάρια
    ίδια με τα μάτια σου

    Την απώλεια
    που να την βάλω
    που

    Πες μου
    πες μου
    που χάθηκες
    τότε που πλέκαμε ιστορίες
    θυμάσαι;

    Οι δυό μας
    μόνο
    εσύ
    κι εγώ.

    Σε φωνάζω
    μ ακους;
    Σου μιλάω
    Κάνει κρύο
    κάνει κρύο
    άγονες σκιές
    άκαρπες αγάπες

    Παγώνω
    Σώσε με
    σώσε με σε παρακαλώ
    Θέλω να σωθώ απο σενα...
    Απο σενα
    απ το χέρι
    που ναι δικό σου.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  12. #132
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Posts
    2,713
    Originally posted by weird
    το άδειο κενό
    ένα τραγούδι
    καμωμένο
    απο ησυχία
    με ταράζει
    με τον θορυβώθη ήχο του
    Πολύ μου άρεσε αυτό!Λένε πως στο σύμπαν (δε θυμάμαι οι πυθαγόρειοι το λέγαν...μπορεί να λέω κ πατάτα)επικρατεί συνεχόμενος θόρυβος που δεν καταλαβαίνουμε γιατί τον ακούμε από πάντα σταθερά.Φαντάσου να σταματούσε κάποτε,πόσο θορυβώδη ήχο θα είχε η ησυχία....

    Γενικά μου αρέσουν τα ποιήματά σου.Άντε να εκδόσεις,να τα έχουμε μαζεμένα!
    Μου άρεσε πολύ κ αυτό με την παπαρούνα σε άλλο θέμα(είναι κ το αγαπημένο μου λουλούδι!!!)

  13. #133
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Originally posted by Arsi
    Originally posted by weird
    το άδειο κενό
    ένα τραγούδι
    καμωμένο
    απο ησυχία
    με ταράζει
    με τον θορυβώθη ήχο του
    Πολύ μου άρεσε αυτό!Λένε πως στο σύμπαν (δε θυμάμαι οι πυθαγόρειοι το λέγαν...μπορεί να λέω κ πατάτα)επικρατεί συνεχόμενος θόρυβος που δεν καταλαβαίνουμε γιατί τον ακούμε από πάντα σταθερά.Φαντάσου να σταματούσε κάποτε,πόσο θορυβώδη ήχο θα είχε η ησυχία....

    Γενικά μου αρέσουν τα ποιήματά σου.Άντε να εκδόσεις,να τα έχουμε μαζεμένα!
    Μου άρεσε πολύ κ αυτό με την παπαρούνα σε άλλο θέμα(είναι κ το αγαπημένο μου λουλούδι!!!)

    Arsoula
    σ ευχαριστώ!!!
    Σήμερα είχα μια έντονη συνεδρία
    κι όταν έφυγα,
    ενώ νόμιζα οτι ήμουν καλά....
    ένιωθα κουρέλι
    απέραντη ένταση και θλίψη...
    Εγραψα εγραψα,
    έγραψα εδω
    εγραψα στο ημερολόγιο
    και τελικά...
    μετά απο το πολύ σκάψιμο της θλίψης μου,
    βρήκα μέσα
    έναν ολοκάθαρο θυμό
    με πολύ λογικές αξιώσεις...
    Απίστευτο.
    Δεν είχα διανοηθεί καν
    πόση οργή
    έκρυβε αυτή η θλίψη.

    Τα συναισθήματά μας
    αξίζουν όλο τον σεβασμό
    και το βαθυ μας άκουσμα,
    αυτό πιστεύω.
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  14. #134
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2005
    Posts
    4,999
    Ξέρεις πόση λιακάδα
    κρύβει μέσα της μια παπαρούνα?

    Κι εμένα με μαγέυουν οι παπαρούνες.
    ))
    Ο καθενας μας δινει σχημα στην Υπαρξη.

  15. #135
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Posts
    2,713
    Δε βλέπω εσένα.Μεταμορφώθηκες για να με κυνηγάς παντού.Παντού.Να μη μ΄αφήσεις να σταθώ ποτέ.Χώνεσαι σε κάθε μέρος που υπάρχω,που αναπνέω κ θες αναλέητα να με σκοτώσεις.Γιατί ποτέ δεν ήμουν αυτό που ήθελες,γιατί σε τρέλαινε η σκέψη πως ήμουν πλάσμα δικό σου κ όμως τόσο διαφορετικό.Τόσο ανυπότακτο.
    Ακόμα κ τώρα τα μάτια σου βγάζουν φωτιές που θέλουν να κάψουν τα δικά μου.Ακόμα κ τώρα θες να με πνίξεις,να μη με ακούς,να μη με βλέπεις να ξεχάσεις ότι είμαι πλάσμα δικό σου.

    Έχεις καλέσει Θεούς κ δαίμονες για να στοιχειώσεις μέσα μου,για να μπαίνεις παντού όπου υπάρχω.Να αρρωστήσεις το μέσα μου,να πνίξεις κάθε γωνιά που αναπνέω μέχρι να πάψω.

Page 9 of 40 FirstFirst ... 789101119 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •