Αυχενικό, άγχος και φόβος

[Constantly curious]

Είκοσι μέρες περίπου θέλει να κορυφωθει η ουσία. Υποθέτω θα το αναφέρει το γεγονός στην ψυχολόγο. Είναι νωρίς για εκείνον και είναι πολύ τρομακτικά. Υπάρχει το μετατραυματικο στρες. Η ανησυχία του πότε και εάν θα ξανά αισθανθεί "κάπως". Υπομονή. Η λέξη που επαναλαμβάνουμε όλοι μέχρι να βρούμε μια ισορροπία.

[αλεξανδρος_77]

Αλέξανδρε, έχεις 12.242 posts. Πιστεύεις πραγματικά ότι έχω τα κουράγια ή τον χρόνο να ψάχνω ένα ένα τι έχεις γράψει;
Θα σε παρακαλούσα τις αυθαίρετες διαγνώσεις σου περί εγωισμού να τις κρατήσεις για τον εαυτό σου. Χρειάζομαι βοήθεια ΤΩΡΑ και όχι όταν και άμα συμπληρώσω Χ αριθμό αναρτήσεων για να μιλήσω μαζί σου πριβέ. Τις 50 αναρτήσεις μπορεί και να μην τις φτάσω ποτέ.
Σου ξαναγράφω για τελευταία φορά προσπαθώντας να είμαι ευγενική. Αν έχεις παρόμοια εμπειρία και κάποια ιδέα για το πώς να βοηθήσεις, είσαι ελεύθερος να την γράψεις. Αν δεν έχεις σκοπό να γράψεις κάτι βοηθητικό, δε σε υποχρεώνει κανείς να βρίσκεσαι σε αυτή την ανάρτηση.

καλυτερα να μη τις φτασεις να μη κουραζομαι να γραφω κι ολας ετσι και αλλιως στου .. τη πορτα οσο θελεις βροντα

[Kalypso]

Είκοσι μέρες περίπου θέλει να κορυφωθει η ουσία. Υποθέτω θα το αναφέρει το γεγονός στην ψυχολόγο. Είναι νωρίς για εκείνον και είναι πολύ τρομακτικά. Υπάρχει το μετατραυματικο στρες. Η ανησυχία του πότε και εάν θα ξανά αισθανθεί "κάπως". Υπομονή. Η λέξη που επαναλαμβάνουμε όλοι μέχρι να βρούμε μια ισορροπία.

Ο πανικός ευτυχώς έχει φύγει, κοιμάται όλο και καλύτερα. Έχει ακόμα ένα άγχος, ένα πλάκωμα όπως λέει. Το θετικό είναι ότι αρχίζει να αναγνωρίζει ότι ίσως πολλά τα προκαλεί το άγχος του. Συζητάμε συνέχεια και βλέπουμε...

[Constantly curious]

Ελπίζω να έχω νέα σου από εδώ. Καλυψω είσαι Μεγάλη Δυναμη :) Όλα θα ξεπεραστούν αλλά με κόπο. Το ζεις ήδη. Ήταν σκληρό αυτό που πέρασε με το πεπτικο. Σιγά σιγά θα έρθει μια άμβλυνση στο συναίσθημα και θα είναι πιο ήρεμος με όσα πριν ήταν βουνό. Το πιο σωστό είναι αυτό που κάνει τώρα. Αγωγή αλλά και κουβέντα! Οι περισσότεροι συνήθως έχουμε ή το ένα ή το άλλο και αργεί η ανάρρωση. Εύχομαι και η μικρούλα να είναι καλά :)

[Kalypso]

Ελπίζω να έχω νέα σου από εδώ. Καλυψω είσαι Μεγάλη Δυναμη :) Όλα θα ξεπεραστούν αλλά με κόπο. Το ζεις ήδη. Ήταν σκληρό αυτό που πέρασε με το πεπτικο. Σιγά σιγά θα έρθει μια άμβλυνση στο συναίσθημα και θα είναι πιο ήρεμος με όσα πριν ήταν βουνό. Το πιο σωστό είναι αυτό που κάνει τώρα. Αγωγή αλλά και κουβέντα! Οι περισσότεροι συνήθως έχουμε ή το ένα ή το άλλο και αργεί η ανάρρωση. Εύχομαι και η μικρούλα να είναι καλά :)

Ήδη πάνε πολύ καλύτερα τα πράγματα, άρχισε να αναγνωρίζει τη σύνδεση μεταξύ του άγχους του και των ενοχλήσεων που τον ταλαιπωρούν. Κοιμάται όλο και καλύτερα και ξυπνάει κι έχει πολύ καλύτερη διάθεση. Νομίζω πώς σύντομα θα είναι παρελθόν όλα αλλά φυσικά έχουμε δρόμο μπροστά μας.
Η μικρή είναι πολύ καλά, λες και καταλαβαίνει το καημένο και βοηθάει την κατάσταση.
Σε ευχαριστώ φίλη μου για τη συμμετοχή σου στο θέμα μου, εύχομαι τα καλύτερα για σένα και σύντομα να απαλλαγείς από ό,τι σε ταλαιπωρεί.
Θα γράφω για τις όποιες εξελίξεις. Ίσως κάποια στιγμή να αρχίσω και να συμμετέχω σε άλλα θέματα αν δω ότι μπορώ να βοηθήσω.

[αλεξανδρος_77]

μηπως αυτο το γιουζερ νειμ σημαινει οτι ψαχνεις ασφαλιστικη καλυψη

[Kalypso]

μηπως αυτο το γιουζερ νειμ σημαινει οτι ψαχνεις ασφαλιστικη καλυψη

Μήπως αφού δεν έχεις σκοπό να βοηθήσεις τουλάχιστον να μην δημιουργούσες εντυπώσεις;

[αλεξανδρος_77]

απλα δεν ειδα να σε νιαζει και πολυ η γνωμη μου οποτε χαλαρωσα..

[Kalypso]

απλα δεν ειδα να σε νιαζει και πολυ η γνωμη μου οποτε χαλαρωσα..

Δεν είπες καμία γνώμη. Με νοιάζει αν μπορείς να τη μοιραστείς εδώ. Για κάποιους λόγους λες ότι δεν μπορείς. Σε αυτή τη φάση λοιπόν δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο.

[Layla123]

Καλησπέρα,
Ήθελα να πω 2 πράγματα. Εγώ είμαι στο μήκος κύματος του συζύγου σας. Νιώθω διάφορες ενοχλήσεις σε όλο το σώμα, που με κρατάνε μακριά από κάθε τι ακόμα και το πιο απλό. Ημουν, είμαι ακόμη δεν ξέρω με σιγουριά.
Ξεκίνησα συνεδρίες με ψυχίατρο αρχικά 2 φορές εβδομαδιαίως και 4 με 5 μήνες μετά 1 φορά την εβδομάδα. Είμαι στον έναν χρόνο ψυχοθεραπείας τώρα.
Να σου πω πως το ταξίδι αυτό της ψυχοθεραπείας δεν ειναι ευχάριστο, ούτε για τον ασθενή ούτε για τον περίγυρο του αλλά σίγουρα ειναι αποτελεσματικό.
Θυμάμαι στην αρχή ένιωθα καλύτερα και ένα μήνα μετά πέρασα πολύ πολύ δύσκολα, είτε κρίση πανικού είτε κατάθλιψη.
Πήρε ένα 6 μηνο να "στρώσει" κάπως η κατάσταση. Και εννοείται πως έχω ακόμα σκαμπανευασματα, απλά είναι πολύ πιο ήπια από περισυ, ή και από 4 μήνες πριν για να είμαι ακριβής.
Και εγώ είμαι τυχερή όπως και ο σύζυγος σου και ο άνθρωπος μου είναι δίπλα μου, προσπαθούσε με κάθε τρόπο, με το καλό με το κακό, με κάθε τρόπο να μου δώσει να καταλάβω με τη λογική ότι δεν έχω κάτι γιατί οι εξετάσεις είναι άπειρες. Και κάποιες φορές το καταλάβαινα αλλά αυτό διαρκούσε μόνο στιγμές. Και όταν ένιωθα μια μέρα καλά ή δύο τιμωρουσα και εγώ τον εαυτό μου με τον ίδιο τρόπο, ακολουθούσαν οι χειρότερες κρίσεις πα ικου, οι χειρότερες μεταβολές διαθέσεις, οι χειρότερες σκέψεις.
Όλα ειναι πιο ήπια τώρα, εγω πάω κόντρα στην ατονία και την κούραση πολλές φορές για να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ, αλλά ακόμα και όταν τα καταφέρνω δεν είναι σε θέση να μου το αναγνωρίσω πραγματικά.
Ξανά και ξανά προσπαθώ να μου αποδείξω ότι μπορώ λες και είναι η πρώτη φορά κάθε φορά. Κάποιες φορές ξεχνιέμαι και το διασκεδάζω, κάποιες άλλες συμπεριφερομαι σαν "κανονικός άνθρωπος" αλλά μέσα μου παλεύω και τρέμω ότι κάτι θα πονέσει, κάτι έχω και δεν ξέρω τι ακόμα και όλα αυτά που σίγουρα σου ακούγονται οικεία.
Τα πράγματα θα καλυτερεψουν σταδιακά, ακόμα και όταν μοιάζουν ότι γίνονται λίγο πιο δύσκολα να θυμάσαι ότι αυτό συμβαίνει γιατί θα καλυτερευουν όσο περνάει ο καιρός, είναι ένα στάδιο για να προχωρήσει παρακάτω. Στο λέω με σιγουριά θα πάρει λίγο καιρό και θα έχει λίγο κοπο αλλά όσο περνάει ο καιρός θα καλυτερεύει..
Το δεύτερο πράγμα που θέλω να σου πω, είναι ευχαριστώ. Γιατί πρώτη φορά διάβασα πως είναι να είσαι δίπλα σε έναν τέτοιο άνθρωπο. Δίπλα σε εναν άνθρωπο σαν κι εμένα, σε αυτή τη φάση της ζωής μου, άρα πως είναι να είναι κανείς δίπλα σε εμένα. Νομίζω αυτή η απόσταση από το πρόβλημα το οποίο είναι πεπεισμένος κάνεις ότι έχει είναι βοηθητική. Καθώς εγώ δεν μπορώ να απομακρυνθώ και να με δω έξω από αυτήν την κατάσταση, ο άνθρωπος μου ότι και να μου λέει λίγο πολύ είναι γιατί προσπαθεί να με πείσει ότι όλα είναι καλά, το να τα διαβάζω από έναν τρίτο, δεν ξέρω, νομίζω είναι πολύ βοηθητικό. Οπότε ευχαριστώ!
Επίσης να ξέρεις πως εδώ μέσα η κατανόηση και η αγκαλιά είναι έξωπραγματική. Μην διστάσεις ποτέ να ρωτήσεις ή να μοιραστείς, ούτε στιγμή. Όσο με βοηθά η θεραπεία με βοηθά και το φόρουμ, είτε αναρτήσω είτε απλά διαβάζω ιστορίες άλλων ανθρώπων.

[Kalypso]

Καλησπέρα,
Ήθελα να πω 2 πράγματα. Εγώ είμαι στο μήκος κύματος του συζύγου σας. Νιώθω διάφορες ενοχλήσεις σε όλο το σώμα, που με κρατάνε μακριά από κάθε τι ακόμα και το πιο απλό. Ημουν, είμαι ακόμη δεν ξέρω με σιγουριά.
Ξεκίνησα συνεδρίες με ψυχίατρο αρχικά 2 φορές εβδομαδιαίως και 4 με 5 μήνες μετά 1 φορά την εβδομάδα. Είμαι στον έναν χρόνο ψυχοθεραπείας τώρα.
Να σου πω πως το ταξίδι αυτό της ψυχοθεραπείας δεν ειναι ευχάριστο, ούτε για τον ασθενή ούτε για τον περίγυρο του αλλά σίγουρα ειναι αποτελεσματικό.
Θυμάμαι στην αρχή ένιωθα καλύτερα και ένα μήνα μετά πέρασα πολύ πολύ δύσκολα, είτε κρίση πανικού είτε κατάθλιψη.
Πήρε ένα 6 μηνο να "στρώσει" κάπως η κατάσταση. Και εννοείται πως έχω ακόμα σκαμπανευασματα, απλά είναι πολύ πιο ήπια από περισυ, ή και από 4 μήνες πριν για να είμαι ακριβής.
Και εγώ είμαι τυχερή όπως και ο σύζυγος σου και ο άνθρωπος μου είναι δίπλα μου, προσπαθούσε με κάθε τρόπο, με το καλό με το κακό, με κάθε τρόπο να μου δώσει να καταλάβω με τη λογική ότι δεν έχω κάτι γιατί οι εξετάσεις είναι άπειρες. Και κάποιες φορές το καταλάβαινα αλλά αυτό διαρκούσε μόνο στιγμές. Και όταν ένιωθα μια μέρα καλά ή δύο τιμωρουσα και εγώ τον εαυτό μου με τον ίδιο τρόπο, ακολουθούσαν οι χειρότερες κρίσεις πα ικου, οι χειρότερες μεταβολές διαθέσεις, οι χειρότερες σκέψεις.
Όλα ειναι πιο ήπια τώρα, εγω πάω κόντρα στην ατονία και την κούραση πολλές φορές για να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορώ, αλλά ακόμα και όταν τα καταφέρνω δεν είναι σε θέση να μου το αναγνωρίσω πραγματικά.
Ξανά και ξανά προσπαθώ να μου αποδείξω ότι μπορώ λες και είναι η πρώτη φορά κάθε φορά. Κάποιες φορές ξεχνιέμαι και το διασκεδάζω, κάποιες άλλες συμπεριφερομαι σαν "κανονικός άνθρωπος" αλλά μέσα μου παλεύω και τρέμω ότι κάτι θα πονέσει, κάτι έχω και δεν ξέρω τι ακόμα και όλα αυτά που σίγουρα σου ακούγονται οικεία.
Τα πράγματα θα καλυτερεψουν σταδιακά, ακόμα και όταν μοιάζουν ότι γίνονται λίγο πιο δύσκολα να θυμάσαι ότι αυτό συμβαίνει γιατί θα καλυτερευουν όσο περνάει ο καιρός, είναι ένα στάδιο για να προχωρήσει παρακάτω. Στο λέω με σιγουριά θα πάρει λίγο καιρό και θα έχει λίγο κοπο αλλά όσο περνάει ο καιρός θα καλυτερεύει..
Το δεύτερο πράγμα που θέλω να σου πω, είναι ευχαριστώ. Γιατί πρώτη φορά διάβασα πως είναι να είσαι δίπλα σε έναν τέτοιο άνθρωπο. Δίπλα σε εναν άνθρωπο σαν κι εμένα, σε αυτή τη φάση της ζωής μου, άρα πως είναι να είναι κανείς δίπλα σε εμένα. Νομίζω αυτή η απόσταση από το πρόβλημα το οποίο είναι πεπεισμένος κάνεις ότι έχει είναι βοηθητική. Καθώς εγώ δεν μπορώ να απομακρυνθώ και να με δω έξω από αυτήν την κατάσταση, ο άνθρωπος μου ότι και να μου λέει λίγο πολύ είναι γιατί προσπαθεί να με πείσει ότι όλα είναι καλά, το να τα διαβάζω από έναν τρίτο, δεν ξέρω, νομίζω είναι πολύ βοηθητικό. Οπότε ευχαριστώ!
Επίσης να ξέρεις πως εδώ μέσα η κατανόηση και η αγκαλιά είναι έξωπραγματική. Μην διστάσεις ποτέ να ρωτήσεις ή να μοιραστείς, ούτε στιγμή. Όσο με βοηθά η θεραπεία με βοηθά και το φόρουμ, είτε αναρτήσω είτε απλά διαβάζω ιστορίες άλλων ανθρώπων.

Σε ευχαριστώ πολύ που μοιράζεσαι την ιστορία σου, με βοηθάει κι εμένα αυτό. Ξέρω πως εν τέλει θα πάνε όλα καλά γιατί έχει αρχίσει να κάνει όλες τις σωστές κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση, το θέμα είναι πως στην περίπτωσή του υπάρχει μια επιπλέον πίεση, η πίεση του χρόνου. Μέσα στις επόμενες 30 μέρες πρέπει να πάρει σημαντικές αποφάσεις που αφορούν την δουλειά του. Δεν έχει την "πολυτέλεια", επέτρεψέ μου να το θέσω έτσι, να δώσει στον εαυτό του 6 μήνες, 1 χρόνο. Σε 30 μέρες θα πρέπει να πάρει απόφαση αν θα συνεχίσει στο παρόν πόστο ή όχι. Υπό τις παρούσες συνθήκες, σωματικά και ψυχολογικά, δεν μπορεί να συνεχίσει κι αν πάρει την απόφαση να μην το κάνει, εκτός από το ότι είναι μη αναστρέψιμη, συνδέεται με κάποιες στρεσογόνες διαδικασίες. Οπότε καταλαβαίνεις, όλο αυτό λειτουργεί προσθετικά στο άγχος του και δεν βοηθάει την κατάσταση.
Ελπίζω τις επόμενες μέρες να αρχίσει να κάνει κάποια επιπλέον πρόοδο και να μπορούμε να τα βάλουμε κάτω ψύχραιμα να δούμε τι θα κάνουμε.
Καλή δύναμη σου εύχομαι στην προσπάθειά σου και φυσικά αν έχεις οτιδήποτε άλλο που θες να μοιραστείς, κάντο ελεύθερα, με βοηθάει κι εμένα.

[Layla123]

Σε ευχαριστώ πολύ που μοιράζεσαι την ιστορία σου, με βοηθάει κι εμένα αυτό. Ξέρω πως εν τέλει θα πάνε όλα καλά γιατί έχει αρχίσει να κάνει όλες τις σωστές κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση, το θέμα είναι πως στην περίπτωσή του υπάρχει μια επιπλέον πίεση, η πίεση του χρόνου. Μέσα στις επόμενες 30 μέρες πρέπει να πάρει σημαντικές αποφάσεις που αφορούν την δουλειά του. Δεν έχει την "πολυτέλεια", επέτρεψέ μου να το θέσω έτσι, να δώσει στον εαυτό του 6 μήνες, 1 χρόνο. Σε 30 μέρες θα πρέπει να πάρει απόφαση αν θα συνεχίσει στο παρόν πόστο ή όχι. Υπό τις παρούσες συνθήκες, σωματικά και ψυχολογικά, δεν μπορεί να συνεχίσει κι αν πάρει την απόφαση να μην το κάνει, εκτός από το ότι είναι μη αναστρέψιμη, συνδέεται με κάποιες στρεσογόνες διαδικασίες. Οπότε καταλαβαίνεις, όλο αυτό λειτουργεί προσθετικά στο άγχος του και δεν βοηθάει την κατάσταση.
Ελπίζω τις επόμενες μέρες να αρχίσει να κάνει κάποια επιπλέον πρόοδο και να μπορούμε να τα βάλουμε κάτω ψύχραιμα να δούμε τι θα κάνουμε.
Καλή δύναμη σου εύχομαι στην προσπάθειά σου και φυσικά αν έχεις οτιδήποτε άλλο που θες να μοιραστείς, κάντο ελεύθερα, με βοηθάει κι εμένα.

Α, καταλαβαίνω τον προβληματισμό σας. Θεωρώ πως έστω και σε 30 μέρες θα έχει αρκετές διαφορές.
Φαντάζομαι θα έχει μιλήσει και με την ψυχολόγο του για το θέμα, αν όχι παρακίνηστε τον να το κάνει. Και εγώ δίσταζα να πω κάποια πράγματα στην αρχή είτε γιατί τα θεωρούσα μικρά είτε άσχετα με το θέμα.
Και εννοείται και μαζί συζητήστε το, ξανά και ξανά. Οποία απόφαση από τις δύο και να πάρει καλό είναι να νιώθει ασφάλεια για αυτήν και αυτό μόνο εσείς μπορείτε να το καταφέρετε με την συνεχή συζήτηση και εξάντληση του θέματος.
Ευχαριστώ πολύ και σε εσάς καλή δύναμη!