σκεψεις κλπ για φιλιες

[tzo1]

Παιδια καλησπερα. στο φορουμ εχω γραψει κυριως για φιλικα θεματα , απο τον χειμωνα με απασχολουν αρκετα και ενω λυνω καποια απο αυτα ολο και καποιο αλλο προκυπτει . η αληθεια ειναι πως απο την στιγμη που αρχισα να κανω συνεδριες με συμβουλο προσωπικης αναπτυξης , εχω αρχισει να συνειδητοποιω και να αντιδρω σε καποιες 'σκαρτες' συμπεριφορες απο ατομα του φιλικου περιβαλλοντος προς εμενα , δεν αφηνω να πεφτουν κατω πραγματα που αφηνα να πεφτουν στο παρελθον ,με την συνεπεια να μην ειμαι πλεον η χαλαρη τυπισσα που δεχεται τις καταστασεις οπως ειναι , για να μην χαλασει 'η φαση' . σε συνδιασμο με το γεγονος οτι απο τοτε που στραφηκα στον εαυτο μου και μαρεσει να περναω χρονο με εμενα , να διαβαζω βιβλια καπου εξω μονη , να εχω καποιο χομπυ κλπ , ο χρονος για απλη συναναστροφη με παρεες μονο για να πω αερολογιες μου φαινεται χαμμενος , οποτε εχω κρατησει 1 φιλη με την οποια περναω πολυ καλα οταν βγαινω και μαρεσει που ειναι ενεργη σε διαφορους τομεις και μετα 1 2 ατομα που εχω κρατησει επαφη απτα παλια ( στο πλαισιο καφε για νεα μια στο τοσο , οχι κατι σταθερο) . το θεμα ομως ποιο ειναι . αρχικα , παρατηρω σε εμενα πως μπορει αρχικα να βγαινω με ατομα και μετα απο λιγο καιρο να κραταω στενη επαφη με ενα μονο , ακομα και αν εκεινο εχει και αλλους φιλους. εγω (εκτος απο την παραδοχη οτι οκ απο ολο τον κοσμο που συναναστρεφομαι αυτο το ατομο ενιωθα μονο να μου δινει πραγματα η την παραδοχη οτι ειμαι φουλ εσωστρεφης τυπος -για το οποιο δεν εχω καταληξει ακομα μιας και φασκω αντιφασκω συνεχεια ) φοβαμαι μηπως το γεγονος αυτο εχει να κανει και με το γεγονος οτι αισθανομαι τυψεις οταν δεν ειμαι διαθεσιμη και πχ μου πει εκεινο το ατομο να βγουμε και εχω κανονισει με αλλον . ολο το θεμα τυψεων με τις παρεες μου δημιουργηθηκε απο φετος αρχες χειμωνα οταν για 1η φορα αρχισα να βγαινω σπαστα με ατομα μιας και παλια ειχα μονο μια βασικη σταθερη παρεα και δεν το εκανα αυτο .δλδ στην φαση να αποφασισω και να πω σημερα θα βγω με αυτην την φιλη μου και αν μου πει καποιος να βγουμε θα πρεπει να του πω οχι , εγω σε καποιιες τετοιες περιπτωσεις ενιωθα τυψεις.
επισης αλλη μια σκεψη μου ειναι οτι οκ , καλα περνας με ενα ατομο , αλλα οι ανθρωποι αλλαζουν , προκυπτουν πραγματα στην ζωη τους , και γενικα οτι οπως και να το κανεις το ενα ατομο ειναι ενα ατομο . γενικα στις παρεες πολλες φορες αισθανομαι να 'εγκλωβιζομαι' με την εννοια του οτι αισθανομαι οτι 'χρωσταω' στα ατομα που ειμαι φιλη να τους δινω 'αναφορα' για το τι κανω περα απτην σχεση μας .αυτο ομως δεν μαρεσει γτ θελω να εχω την ελευθερια μου , οποτε ππολλες ηταν οι φορες που απλα εφευγα απο μια σχεση ενω αυτο που ηθελα ηταν να απομακρυνθω λιγο και οχι να κοψω -το εχω φτιαξει λιγο αυτο , αλλα ακομα θεελει δουλεια.
γενικα , να πω πως δυσκολα μου κανουν ΄κλικ΄ατομα για να τα εχω στην ζωη μου , γιατι θελω ατομα τα οποια απο μονα τους να εχουν διαθεση να εξελισσονται , να εχουν να πουν μια κουβεντα πανω σε διαφορα θεματα. ξερω απο παρελθοντικες τετοιες επιλογες ππως αν δεν ειναι ετσι η κατασταση θα βαρεθω γρηγορα . απλα αυτα τα ατομα δυσκολα τα βρισκω , ειδικα στους συνομιληκους (20) γιατι ειναι και ηλικια που πιο σπανια θα ειναι ενα ατομο αφυπνισμενο να θελει να κανει πολλα πραγματα στην ζωη του ( απο αυτους που εχω γνωρισει παντα - επισης δεν λεω οτι εγω ειμαι ολα αυτα και οι αλλοι τα ξυνουν , απλα θετω το μοτιβο ανθρωπων που νοιαζομαι να ναι στην ζωη μου για να δειξω οτι το να εχω πολλα ατομα για εξοδο , δεν με ελκυει καθολου , οτι δεν ειναι τ θεμα μου δλδ η ποσοτητα, να υπαρχουν απλα ατομα για να εχω παντα ανθρωπους να βγω )

[Miliva21]

Και τελικά το ερώτημα που σε απασχολεί ποιο είναι; Γιατί χάθηκα λίγο στο κείμενο σου.....

Από αυτά που γράφεις καταλαβαίνω ότι είσαι εκλεκτική ως άνθρωπος και ίσως και πιο ώριμη για την ηλικία σου.....Δεν σε ενδιαφέρουν οι άνθρωποι που απλώς θα κάνεις παρέα αλλά δεν θα ταιριάζεις και που θα συζητάς μαζί τους μονο για επιφανειακά θέματα όπως κουτσομπολιο κτλ κτλ

Θες να έχεις πιο ποιοτικές σχέσεις και άτομα με τα οποία θα νιώθεις να ταυτίζεσαι και να εμπιστευεσαι λιγο παραπανω γ αυτό συνήθως νιώθεις να σου αρέσουν ένα η δύο άτομα

Ταυτίζομαι σε πολλά από αυτά που γράφεις..... και δεν μπορώ να καταλάβω τι πλύση εγκεφάλου μας έχουν κάνει και θεωρούμε ότι το νορμάλ είναι να έχεις 50φιλους και χιλιες παρεες ....σχέση ερωτική εννοείται....Αλλιώς είσαι λουζερ;;;; αλλιώς δεν ζεις....;;; δεν είσαι νορμάλ;;;;

Δεν έχω κατάλαβει αν μας τα εχουν περάσει αυτά η εμείς οι ίδιοι αυτοσαμποταρουμε τον εαυτό μας επδ είμαστε επιλεκτικοι;;;!
Όσο για το "αγχος" σου να μην λες όχι στους φίλους σου....αυτό έχει να κάνει με σένα......με το κατά πόσο είσαι ενοχική στο να λες όχι....Και στα όρια που βάζεις στις φιλίες σου.....πάντα να συζητάς αυτό που σε ενοχλεί ήρεμα και με διάθεση να το λύσεις παρά να κρύβεις το κάθε θέμα που σε απασχολεί "κάτω από το χαλί" γιατί θα καταπιέζεσαι και θα χαλάσεις πολλές φιλίες μόνο και μόνο για να μην εκφράσεις τη διαφωνία σου και αυτό είναι άσχημο.....
Όταν δεν θες η δεν μπορείς να βγεις γιατί έχεις κανονίσει θα λες "συγνωμη Αλλά το Σάββατο δυστυχώς δεν μπορώ έχω κανονίσει θες να το κάνουμε Κυριακή;" ήρεμα κ ωραια...αν έχεις φίλους που θα γκρινιαξουν σε αυτό η θα σε κάνουν να τους δώσεις ραπορτο τότε πολύ απλά θα επιμεινεις οτι δεν μπορείς εκείνη τη μέρα χωρίς παραπανω εξηγήσεις.....Και πες τους ότι θες να μοιράζεις το χρόνο σου αναλογα με τους φίλους σου και τπτ άλλο...
Εσύ βάζεις τα όρια και επιτρέπεις να είναι παρεμβατικοι στη ζωή σου ή αντίθετα κρατάς αποστάσεις για κάποια πράγματα που είναι δεδομένα....

[tzo1]

γεια! ναι λογικο να χαθηκες , αρχισα να γραφω σκεψεις και μπερδευτηκε το κειμενο .. νομιζω μια απο τις βασικες ανασφαλειες μου ειναι οτι επειδη θελω να κανω πολλα πραγματα και καποια απο αυτα (εκτος απο χομπυ πχ) θελουν και αλλα ατομα , αισθανομαι εξαρτημενη απο την διαθεση και την δυνατοτητα των ανθρωπων που επιλεγω για φιλους . πχ ,οταν εχεις 1 ατομο για φιλο/η, ακομα και αν για πολυ καιρο κανετε πραγματα μαζι , αναποφευκτα , μπαινουν αλλα στην μεση . για οποιοδηποτε λογο αν αυτο το ατομο δεν μπορει , εσυ εξαρτιεσαι . ειδικα τωρα που ειναι καλοκαιρι πχ ενω τα προηγουμενα χρονια πηγαινα διακοπες σε νησια με την φιλη μου , φετος αυτη δεν μπορουσε. αναποφευκτα εξαρτηθηκε το αν θα πηγαινα διακοπες απο την δυνατοτητα αυτης της φιλης . βεβαια κατανοω και μονη μου οτι για καθε επιλογη που κανεις στην ζωη σου εχεις και τις αναλογες συνεπειες . διαλεγεις και παιρνεις . απλα εγω εχω αυτη την αντιφαση. ενω θελω να κανω πολλα πραγματα , θελω λιγα ατομα κοντα μου , και ενω επιτυγχανω να μαι ανεξαρτητη σε εναν βαθμο ,καποια πραγματα θεωρω οτι δεν μπορω να τα ελεγξω, οπως τα θεματα διασκεδασης , στην προκειμενη περιπτωση εγινε πιο αντιληπτος αυτος ο προβληματισμος φετος το καλοκαιρι

[Art_Phil]

Αισθάνομαι πως έχει βάλει στον εαυτό σου ένα δίλημμα που δεν χρειάζεται.
Για μένα η φιλία μπορεί να σου προσφέρει δύο βασικά πράγματα την άνευ όρων αγάπη και τις εμπειρίες.
Οικογένεια είναι όταν κάποιος άνθρωπος σου κάνει ένα ανεξήγητο κλικ, χτίζετε μια τέτοια σχέση που τον εμπιστεύεσαι απόλυτα, ξέρεις ότι σε αγαπάει πραγματικά και ότι συμβεί θα είναι εκεί. Είναι για μένα η υπέρτατη μορφή φιλίας και η πιο σπάνια
Μετά έρχεται το κομμάτι της εμπειρίας, ζεις με ανθρωπους και μοιράζεσαι εμπειρίες. Μέσω της συνανατροφής σου, σου ανοίγονται πόρτες και ευκαρίες, διασκεδάζεις, ακούς και άλλες γνώμες και εξελίσσεσαι.
Θεωρώ πως χρειάζεσαι και τα δύο και πιθανόν να μην τα βρεις όλα στο ίδιο ή στα ίδια άτομα..
Είναι λάθος να επιλέξεις μόνο το πρώτο ή μόνο το δεύτερο γιατι θα σου λείπει η αγάπη ή θα νιώθεις απομονωμένη και ότι δεν έχεις τα άτομα για να ζήσεις πράγματα.
Και τα δύο είναι σημαντικά.
Δεν σημαίνει αυτό πως όταν βγαίνεις με μια παρέα πρέπει να κρατήσεις επαφή με όλους. Τα πολλά άτομα μπορούν να σε χαώσουν.
Βάλε προτεραιότητες στα άτομα που ξέρεις ήδη, ποια σε ενθουσιάζουν πιο πολύ. Και άστο να πάει.
Αλλά προσπάθησε να έχεις και τα δύο κομμάτια στη ζωή σου.

[tzo1]

ευχαριστω για την απαντηση! η αληθεια ειναι οτι στην πραξη δυσκολευομαι . γιατι αν περναω παρα πολυ καλα με ενα ατομο μετα θελω πιο συχνη επαφη και με τον αλλο κοσμο που απλα θα αραξω μετα βρισκω ολοενα και λιγοτερο χρονο για αυτους . και γενικα εχω ενα θεμα με τον χρονο , δηλαδη και με την σχολη και τα χομπυ κλπ δεν εχω τον απλετο χρονο για να μπορω παντα να τα συνδιαζω . το καλο με τις κοινωνικες επαφες ειναι οτι ειναι χαλαρες και ετσι μπορει να σου παρουσιαστει μια ευκαιρια απο το πουθενα , απο ατομα με τα οποια απλα αραζεις . στο παρελθον αυτο μου εχει συμβει αρκετες φορες , αλλα και παλι δεν με ικανοποιουσε αυτο και παλι ενιωθα τυψεις και επισκιαζαν το γεγονος οτι γενικα ειμαι επικοινωνιακη και ευκολα απο το τιποτα γνωριζω κοσμο . δηλαδη μπορει να ελκυω ατομα κλπ η να φαινομαι ανοιχτη και χαλαρη αλλα εγω να μην κραταω εν τελη επαφες. ειμαι επιφανειακα κοινωνικη θα ελεγα γιατι οντως μονο 1 2 ατομα εν τελη κρατω. επισης ξερω οτι οι τυψεις ειναι εσωτερικο θεμα και χωρις λογο υπαρξης οπως επισης πιστευω για το ολο αγχος αυτο φταιει και το οτι δεν ξερω να βαζω ορια . δηλαδη αισθανομαι οτι οσο πιο πολυς κοσμος ,τοσες πιο πολλες οι απαιτησεις απο εμενα , πραγμα το οποιο ξερω οτι ειναι ασκοπο να αισθανομαι , αλλα οντως δεν μπορω να το καταπολεμησω στην πραξη

[tzo1]

ευχαριστω για την απαντηση! η αληθεια ειναι οτι στην πραξη δυσκολευομαι . γιατι αν περναω παρα πολυ καλα με ενα ατομο μετα θελω πιο συχνη επαφη και με τον αλλο κοσμο που απλα θα αραξω μετα βρισκω ολοενα και λιγοτερο χρονο για αυτους . και γενικα εχω ενα θεμα με τον χρονο , δηλαδη και με την σχολη και τα χομπυ κλπ δεν εχω τον απλετο χρονο για να μπορω παντα να τα συνδιαζω . το καλο με τις κοινωνικες επαφες ειναι οτι ειναι χαλαρες και ετσι μπορει να σου παρουσιαστει μια ευκαιρια απο το πουθενα , απο ατομα με τα οποια απλα αραζεις . στο παρελθον αυτο μου εχει συμβει αρκετες φορες , αλλα και παλι δεν με ικανοποιουσε αυτο και παλι ενιωθα τυψεις και επισκιαζαν το γεγονος οτι γενικα ειμαι επικοινωνιακη και ευκολα απο το τιποτα γνωριζω κοσμο . δηλαδη μπορει να ελκυω ατομα κλπ η να φαινομαι ανοιχτη και χαλαρη αλλα εγω να μην κραταω εν τελη επαφες. ειμαι επιφανειακα κοινωνικη θα ελεγα γιατι οντως μονο 1 2 ατομα εν τελη κρατω. επισης ξερω οτι οι τυψεις ειναι εσωτερικο θεμα και χωρις λογο υπαρξης οπως επισης πιστευω για το ολο αγχος αυτο φταιει και το οτι δεν ξερω να βαζω ορια . δηλαδη αισθανομαι οτι οσο πιο πολυς κοσμος ,τοσες πιο πολλες οι απαιτησεις απο εμενα , πραγμα το οποιο ξερω οτι ειναι ασκοπο να αισθανομαι , αλλα οντως δεν μπορω να το καταπολεμησω στην πραξη