Εφηβεία και φοβια

[Helpfull]

Γεια σας έχω ξαναγράψει πολλές φορές..λέω να μην μπαίνω εδώ και διαβάζω γιατί ξαναριχνομαι ψυχολογικά..ενώ είμαι καλός άνθρωπος και ψυχοπονιαρης ότι κακό ακούω στεναχωριέμαι..κάθομαι πολλές φορές μέσα στην μέρα και φιλοσοφω για την ζωή..πιστεύω πως όλα αυτά έχουν αρχίσει από εκεί που ήμουν ξαπλωμένος πριν κατι μήνες και σκέφτηκα για θάνατο κλπ..με έχει συγκλονίσει πιστεύω πως όλοι πεθαίνουμε και μετά τι; Σε σημείο να μην χαίρομαι την κάθε στιγμή που περνάω γενικώς..η άλλη μια σκέψη που κάνω είναι ότι αφού αυτή την μερα δεν θα την θυμάμαι για ποιο λόγο να την περασω και άλλες τέτοιες mindfuck σκέψεις..με φίλους τα πάω μέτρια πιστεύω είμαι ξεχωριστό άτομο στο σκεπτικό..λέω είναι εφηβεία και κατάθλιψη και δεν βγάζω καμία άκρη σε τίποτα.. ενώ πιστεύω στην θρησκεία μας κάνω συνέχεια σκέψεις και αν δεν υπάρχει και δεν έχει τίποτα μετά και όλα τελειώνουν; Έχω φοβίες αρκετά και δεν ξέρω τι γίνεται ενώ πριν δεν ήμουν έτσι..υπάρχουν τόσες σκέψεις στο μυαλό μου που με έχουν κουράσει..τι είναι ζωή πχ για ποιο λόγο είμαι εγώ εδώ και όχι άλλος και τέτοια πράγματα..θέλω την γνώμη σας και ότι πείτε για να με βοηθήσετε θα μου ήταν αρκετό για άτομα που με καταλαβαίνουν

[Sonia]

Τι γνώμες να σου πούμε, σχετικά με το τι είναι η ζωή, τι είναι ο άνθρωπος, τι γίνεται όταν πεθαίνουμε ή γνώμη σχετικά με τη φάση που περνάς;

Κάθε λίγες βδομάδες ανοίγεις περίπου το ίδιο θέμα, δεν έχω κάτι να προσθέσω, αντιγράφω αυτό που έγραψα και πριν:

Θεωρώ ότι όλοι μας έχουμε περάσει μία φάση "τι είναι η ζωή, τι είναι ο άνθρωπος, που πάμε, που βαδίζουμε" κτλ κτλ. Άλλος την ξεπερνάει πιο εύκολα, άλλος πιο δύσκολα. Άλλο αυτό κι άλλο να επηρεάζει όλη σου την καθημερινότητα για μήνες κι άλλο να παθαίνεις κρίσεις πανικού ή αρρωστοφοβίες ή να φλερτάρεις με αυτοκαταστροφικές σκέψεις.

Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να ατσαλώνουμε τον εαυτό μας και πέρα από τη διάγνωση της κατάστασης, να προσπαθούμε πραγματικά να την αλλάξουμε. Αν δεν μπορούμε μόνοι, με τη βοήθεια ειδικού. Ωστόσο καλό είναι και μόνοι μας να το προσπαθήσουμε. Έχεις πράγματι προσπαθήσει να μην αφήνεσαι σε αυτές τις σκέψεις; Να αποσπάς την προσοχή σου ή να κάνεις αντίθετες, πιο χαλαρές και αισιόδοξες σκέψεις;

Αν νομίζεις αυτή η φάση έχει κρατήσει πολύ ή τα πράγματα έχουν ξεφύγει και δεν μπορείς να τα διαχειριστείς, ένας ψυχολόγος θα σε βοηθήσει να βάλεις τις σκέψεις σου σε τάξη. Ωστόσο μην νομίζεις ότι δεν θέλει προσπάθεια εκ μέρους σου ή ο ειδικός θα πατήσει ένα μαγικό κουμπάκι και όλα θα φιάξουν μέσα σε μία μέρα. Πρέπει να πας συνειδητοποιημένος ότι θα το παλέψεις το θέμα και πρέπει να κάνεις αλλαγές.

[george1520]

Αν και είναι κάπως μπερδεμένα όλα αυτά που λες.. αλλα να σου πω την γνώμη μου. Το λάθος που κάνουμε είναι ότι κάποια πράγματα τα αναλύουμε περισσότερο απο οσο πρέπει. Αυτο είναι. Σε νοιάζει τόσο πολύ τι γίνεται μετά τον θάνατο; Γιατί; Να σε νοιάζει τι γίνεται οσο εισαι καλα και όρθιος. Μην αναλύεις τόσο πολυ τα πράγματα. Οσο τα αναλύουμε, τοσο εμφανίζονται οι φοβίες, τα άγχη.

[Antonis8]

Η θρησκεία είναι βλαπτικη γιατί δημιουργεί προσδοκίες που δεν υπάρχουν. Διάβασε φιλοσοφία καλύτερα. Ναι, ζούμε, πεθαινουμε και αυτό ήταν. Αυτό που μένει είναι ο αντίκτυπος των πράξεων μας και ό,τι φροντίζουμε να μείνει. Κι εμένα με απασχολεί ο θάνατος από μικρή ηλικία. Δεν θα έλεγα πως είναι κάτι κακό να τον σκεφτόμαστε πού και πού. Το να είμαστε στο άλλο άκρο, να γίνουμε δηλαδή ελαφρομυαλοι και να μην μας απασχολεί τίποτα, είναι εξίσου βλαπτικο.

Οι σκέψεις σου για τον θάνατο συνοδεύονται και από συμπτώματα ψυχοσωματικα; Αν ναι, καλό θα ήταν να συζητήσεις με έναν ειδικό αν έχεις τη δυνατότητα. Δεν θα έλεγα πάντως πως είναι κάτι ασυνήθιστο. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, περνουσα τέτοιες φάσεις κυρίως τις εποχές που βιωνα αλλαγές, όπως το ξεκίνημα στο γυμνάσιο πχ, στο λύκειο κ.ο.κ.

[Helpfull]

Τι γνώμες να σου πούμε, σχετικά με το τι είναι η ζωή, τι είναι ο άνθρωπος, τι γίνεται όταν πεθαίνουμε ή γνώμη σχετικά με τη φάση που περνάς;

Κάθε λίγες βδομάδες ανοίγεις περίπου το ίδιο θέμα, δεν έχω κάτι να προσθέσω, αντιγράφω αυτό που έγραψα και πριν:

Θεωρώ ότι όλοι μας έχουμε περάσει μία φάση "τι είναι η ζωή, τι είναι ο άνθρωπος, που πάμε, που βαδίζουμε" κτλ κτλ. Άλλος την ξεπερνάει πιο εύκολα, άλλος πιο δύσκολα. Άλλο αυτό κι άλλο να επηρεάζει όλη σου την καθημερινότητα για μήνες κι άλλο να παθαίνεις κρίσεις πανικού ή αρρωστοφοβίες ή να φλερτάρεις με αυτοκαταστροφικές σκέψεις.

Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να ατσαλώνουμε τον εαυτό μας και πέρα από τη διάγνωση της κατάστασης, να προσπαθούμε πραγματικά να την αλλάξουμε. Αν δεν μπορούμε μόνοι, με τη βοήθεια ειδικού. Ωστόσο καλό είναι και μόνοι μας να το προσπαθήσουμε. Έχεις πράγματι προσπαθήσει να μην αφήνεσαι σε αυτές τις σκέψεις; Να αποσπάς την προσοχή σου ή να κάνεις αντίθετες, πιο χαλαρές και αισιόδοξες σκέψεις;

Αν νομίζεις αυτή η φάση έχει κρατήσει πολύ ή τα πράγματα έχουν ξεφύγει και δεν μπορείς να τα διαχειριστείς, ένας ψυχολόγος θα σε βοηθήσει να βάλεις τις σκέψεις σου σε τάξη. Ωστόσο μην νομίζεις ότι δεν θέλει προσπάθεια εκ μέρους σου ή ο ειδικός θα πατήσει ένα μαγικό κουμπάκι και όλα θα φιάξουν μέσα σε μία μέρα. Πρέπει να πας συνειδητοποιημένος ότι θα το παλέψεις το θέμα και πρέπει να κάνεις αλλαγές.

Ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση και που γράψατε για μενα..την γνώμη σας σε βάση με αυτό που περνάω..πχ είμαι έξω και με πιάνει ένα περίεργο συναίσθημα κακό που δεν μπορώ να το περιγράψω

[Helpfull]

Αν και είναι κάπως μπερδεμένα όλα αυτά που λες.. αλλα να σου πω την γνώμη μου. Το λάθος που κάνουμε είναι ότι κάποια πράγματα τα αναλύουμε περισσότερο απο οσο πρέπει. Αυτο είναι. Σε νοιάζει τόσο πολύ τι γίνεται μετά τον θάνατο; Γιατί; Να σε νοιάζει τι γίνεται οσο εισαι καλα και όρθιος. Μην αναλύεις τόσο πολυ τα πράγματα. Οσο τα αναλύουμε, τοσο εμφανίζονται οι φοβίες, τα άγχη.

Δυστυχώς η ευτυχώς αναλύω το κάθε τι παρά πολύ και σε μεγάλο βαθμό δεν ξέρω το γιατί

[Helpfull]

Η θρησκεία είναι βλαπτικη γιατί δημιουργεί προσδοκίες που δεν υπάρχουν. Διάβασε φιλοσοφία καλύτερα. Ναι, ζούμε, πεθαινουμε και αυτό ήταν. Αυτό που μένει είναι ο αντίκτυπος των πράξεων μας και ό,τι φροντίζουμε να μείνει. Κι εμένα με απασχολεί ο θάνατος από μικρή ηλικία. Δεν θα έλεγα πως είναι κάτι κακό να τον σκεφτόμαστε πού και πού. Το να είμαστε στο άλλο άκρο, να γίνουμε δηλαδή ελαφρομυαλοι και να μην μας απασχολεί τίποτα, είναι εξίσου βλαπτικο.

Οι σκέψεις σου για τον θάνατο συνοδεύονται και από συμπτώματα ψυχοσωματικα; Αν ναι, καλό θα ήταν να συζητήσεις με έναν ειδικό αν έχεις τη δυνατότητα. Δεν θα έλεγα πάντως πως είναι κάτι ασυνήθιστο. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου, περνουσα τέτοιες φάσεις κυρίως τις εποχές που βιωνα αλλαγές, όπως το ξεκίνημα στο γυμνάσιο πχ, στο λύκειο κ.ο.κ.

Εγώ προσωπικά πιστεύω στο κάτι ανώτερο και πιστεύω στην θρησκεία μας απλά περνάω μια φάση της εφηβείας που με έχει ρίξει και ψάχνω συνέχεια απαντήσεις στο κάθε τι κάνω υπεραναλυση δεν με αφήνει να χαλαρώσω και να ευχαριστηθω το κάθε τι

[Sonia]

Είσαι λοιπόν έξω και σε πιάνει ένα αίσθημα κακό, μία απροσδιόριστη δυσφορία. Τότε τι κάνεις;

[Helpfull]

Είσαι λοιπόν έξω και σε πιάνει ένα αίσθημα κακό, μία απροσδιόριστη δυσφορία. Τότε τι κάνεις;

Τίποτα συνεχίζω ότι κάνω.. προσπαθώ να διώξω σκέψεις αλλά δεν γίνεται έρχονται μόνες τους πραγματικά είναι δύσκολη φάση ψυχολογικά

[Anxiousjohn32]

Γεια σας με λενε Γιαννη και ειμαι 13 χρονων. Εχω προβλημα αγχους, κοινωνικης φοβιας και καταθλιψης. Δεν ξερω τι να κανω. Εχω πει το προβλημα στην μητερα μου και λεει οτι πρεπει να το αντιμετοπισω μονος μου δλδ χωρις αγχολυτικα, αντικαταθλιπτικα. Ομως εχω σκεφτει να παρω βαλεριανα, τι να κανω;

[george1520]

Καλησπέρα Γιάννη.. Τι νιώθεις ακριβώς;

[Anxiousjohn32]

Κυριως στο σχολειο ασχετο που τωρα ειναι καλοκαιρι

[george1520]

Τι νιωθεις ακριβως;

[Sonia]

Τίποτα συνεχίζω ότι κάνω.. προσπαθώ να διώξω σκέψεις αλλά δεν γίνεται έρχονται μόνες τους πραγματικά είναι δύσκολη φάση ψυχολογικά

Και πως γίνεται να σκέφτεσαι συνεχώς τα ίδια αν π.χ. είσαι έξω με την παρέα σου; Τους γειώνεις κανονικά και είσαι στην κοσμάρα σου; Δεν παρακολουθείς την συζήτηση ή ότι κάνετε εκείνη την ώρα;

[Helpfull]

Και πως γίνεται να σκέφτεσαι συνεχώς τα ίδια αν π.χ. είσαι έξω με την παρέα σου; Τους γειώνεις κανονικά και είσαι στην κοσμάρα σου; Δεν παρακολουθείς την συζήτηση ή ότι κάνετε εκείνη την ώρα;

Πχ είμαι έξω περνάω όπως περνάω η συζητάω ότι συζηταω με την παρέα μου..μόλις ξεχαστω και δεν πουμε κάτι και δεν κάνω κάτι ότι και να σκεφτώ μόνος μου το μυαλό μου πάει στο κακό και στην υπεραναλυση..δεν πάω να σκεφτώ πχ πως θα ρίξω το γκομενάκι απέναντι..κάνω κάτι σκέψεις που είναι πολύ περίεργες..πχ λέω αφού αυτήν την στιγμή ότι και να πω ότι και να κάνω θα περάσει και δεν θα την θυμάμαι ακριβώς θα είναι παρελθόν οπότε ποιος ο λόγος;