Αναζητώντας γυναικεία συντροφιά που να τον καταλαβαίνει

[Jason IV]

30 χρονών. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του μόνιμος κάτοικος Θεσσαλονίκης. Εμφανίσιμος, αδύνατος και, σε κάθε περίπτωση, εντός του λεγόμενου "μέσου όρου".
Το πρόβλημα: εξαιρετικά μόνος, προσδοκώντας γυναικεία συντροφιά που να καταλαβαίνει τα τραύματα που αφήνει η χρόνια πάλη με την κατάθλιψη και μια καταπιεστική, βασανιστική εφηβική ηλικία.
Σαν άτομο αρκετά ευαίσθητο και με αυξημένη συναισθηματική νοημοσύνη. Σαν χαρακτήρας, αρκετά ντροπαλός και κλειστός. Στα νεανικά του χρόνια αντιμετώπισε πολλές δυσκολίες προσαρμογής στον κοινωνικό περίγυρο, και από τότε που θυμάται τον εαυτό του χαρακτηριζόταν από μια μελαγχολία, που όσο μεγάλωνε εξελισσόταν σε κατάθλιψη ήπιας ή και σοβαρής μορφής, ανάλογα με την εποχή και τις περιστάσεις. Συστηματική ψυχολογική κακοποίηση (το διαβόητο bullying) και κοινωνική πίεση για αντιμετώπιση των συγκεκριμένων καταστάσεων "σαν άντρας", σε ένα περιβάλλον που τα ψυχολογικά προβλήματα τα αντιμετώπιζε ως στίγμα και ένδειξη "αναξιοπρεπούς" ανθρώπου, τον ώθησαν να κλειστεί τόσο πολύ στον εαυτό του που η χαμηλή αυτοεκτίμηση έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς του. Όλα αυτά σε συνδυασμό με ένα, τουλάχιστον κατά την εκτίμησή του, βιολογικό υπόστρωμα επιρρεπές στην εσωστρέφεια.
Παρόλες τις αντιξοότητες (ή εξαιτίας αυτών; Ποιος ξέρει), πάλεψε και πέτυχε την εισαγωγή του σε μια καλή σχολή του πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης, χαρούμενος για μια νέα αρχή μακριά από το ασφυκτικό, δυστοπικό τόπο καταγωγής του.

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.

Μαζί του ήρθαν και όλοι οι δαίμονες και τα φαντάσματα του παρελθόντος. Η "πόλις" που άφησε πίσω του τον ακολούθησε. Όχι, δεν ήταν ο ανθεκτικός αντίπαλος που νόμισε ότι είχε νικήσει κατά κράτος. Την κοιτάξε κατάματα, όπως ο θαρραλέος ήρωας του παραμυθιού κοιτάει με αυταπάρνηση την άβυσσο, και διαπίστωσε με απελπισία ότι η "πόλις" ήταν ο σιαμαίος του εαυτός.

Πάλεψε, αγωνίστηκε, είδε με τρόμο τα πιο γερά θεμέλια της ύπαρξης και κοσμοθεωρίας του να γκρεμίζονται μπροστά στα μάτια του, πέθανε και ξαναγεννήθηκε. Βγήκε στο φως. Έφτασε μόλις ένα βήμα πριν την ολοκλήρωση. Η ονειρική αναζήτηση της ζωής των "άλλων" αιφνίδια σταμάτησε.

Τί έχει; Απλά... δεν ξέρει. Του συμβαίνει "κάτι". Κάτι που δεν τον άφησε να προσεγγίσει μια κοπέλα, ή που τον έκανε να απορρίψει τις απόπειρες που έκαναν κατά καιρούς ορισμένες κοπέλες να τον προσεγγίσουν. Και πλέον, υπό το βάρος αυξημένων υποχρεώσεων και ενός κλειστού και απομονωμένου χαρακτήρα που έχει καταστεί "έτερος εγώ", φαντάζει πολύ δύσκολο να συναντήσει κάποια που να καταλαβαίνει τη συναισθηματική κατάσταση στην οποία βρίσκεται, καθώς και την απειρία του πάνω στον έρωτα, παρόλο το "ώριμο" της ηλικίας του.

Και τί ζητάει εδώ; Γιατί τα γράφει αυτά; Ούτε σε αυτό μπορεί να απαντήσει με απόλυτη βεβαιότητα. Ίσως αναζητά κάποια που να τον καταλαβαίνει. Ίσως ένα σενάριο για μια ταινία που δεν γυρίστηκε ακόμα: Λαμβάνει προσωπικό μήνυμα από μια κοπέλα που περνάει τις ίδιες δυσκολίες. Ανταλλάσσουν μηνύματα και σταδιακά διαπιστώνουν ότι ταιριάζουν στις σημαντικές πτυχές τους. Αποφασίζουν να γνωριστούν από κοντά. Ξεπερνούν την αρχική αμηχανία. Έρχονται όλο και πιο κοντά. Γίνονται ο ένας η καλύτερη παρέα του άλλου. Ερωτεύονται. Κάνουν έρωτα, διστακτικά και με φόβο στην αρχή, με πάθος και εκστατική λαχτάρα στη συνέχεια. Αντιμετωπίζουν τις πίκρες, τις στεναχώριες και τις τραγωδίες της ζωής μαζί. Όπως και τις χαρές, τις περιπέτειες και τις συναρπαστικές ανακαλύψεις.

Το να ζεις κάτι που δεν θα μπορέσει ποτέ να καταλάβει η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων έχει μια σπάνια γοητεία, μια ευφορική αίσθηση ιδιαιτερότητας, που ως προς αυτή δεν μπορώ παρά να αντιπαραβάλω τη μακάβρια χαρά του να απολαμβάνεις την ποιότητα του μαύρου χιούμορ που χτίζεται πάνω στη δυστυχία φανταστικών (ή μη) προσώπων, τη φριχτή αλλά με κάποιον διεστραμμένο τρόπο αναπόφευκτα αστεία περιγραφή ενός κυνικού κωμικού για το πως φαντάζεται το τέλος του δυτικού πολιτισμού και συνολικά της ανθρωπότητας. Πως να κατανοήσουν ότι ψάχνεις κάτι, ότι δεν μπορείς να έχεις κάτι, το οποίο για αυτούς είναι μια αυτονόητη πραγματικότητα όπως ένα κομμάτι ψωμί που θα συνοδέψει το φαγητό τους ή ένα ποτήρι νερό που θα πιουν όταν διψάσουν; Πως να εξηγήσεις ότι ένα από τα σημαντικότερα όνειρα της ζωής σου είναι να φτάσεις εκεί από όπου έχουν αρχίσει οι "άλλοι"; Ότι από ξύλινη μαριονέτα θέλεις επιτέλους να γίνεις "αληθινό αγόρι";

Οι καλύτερες ταινίες δεν έχουν γυριστεί ακόμα. Τα καλύτερα βιβλία δεν έχουν γραφτεί ακόμα. Και στην πραγματική ζωή, οι καλύτερες ρομαντικές ιστορίες είναι καταδικασμένες να εκφυλίζονται σε αποκυήματα της φαντασίας του ενός, μάταια ψάχνοντας μια Άλλη ή έναν Άλλο να τους δώσει το φιλί της ζωής και από ανύπαρκτες σκεπτομορφές να γίνουν ευλογημένη πραγματικότητα.

[Shakti]

η τελευταια παραγραφος μου θυμιζει τοσο πολυ κατι που εχω γραψει και εγω.. ωραια γραφη Jason παντως δεν εισαι μονο καταθλιπτικος συνεπως υπαρχουν ανθρωποι που θα σε καταλαβουν και ας μην εχουν περασει τις ιδιες δυσκολιες.. Οπως θες να σε καταλαβουν προσπαθησε και εσυ να καταλαβεις ενα ανθρωπο που ειναι αντιθετος απο σενα (σε θεμα καταθλιπτικης διαθεσης) και ισως τοτε η καλυτερη ταινια για σενα να γυριστει !
υ.γ χιουμορακι για να ανταλαξεις προσωπικα μηνυματα πρεπει να ξεπερασεις τα 50 post οποτε το σεναριο μπορει να αργησει ή και να μην γινει. φαινεσαι πολυ γλυκος ανθρωπος απο τον τροπο που γραφεις αλλα βρες το πραγματικο αληθινο αγορι που περιγραφεις το οποιο φανταζομαι θα ερωτευτει με την πρωτη ματια και οχι με την πρωτη ειδοποιηση οτι εχει μηνυμα

[pavlosla]

μην ψαχνεις γυναικα να καταλαβαινει και να στηριζει, προσπαθησε μονος σου να σταθεις στα ποδια σου και να ζεις καλα καθε μερα, και αν ερθει διπλα σου καποια ειρθε

[Jason IV]

eive: Σε ευχαριστώ για το χρόνο που μου αφιέρωσες. Δεν έχω ξανασυναντήσει τέτοιον περιορισμό για να είμαι ειλικρινής, σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα αποστολής προσωπικών μηνυμάτων από/σε νέο μέλος, αλλά στο προφίλ μου αναγράφω email και skype. Από εκεί και πέρα, έχεις δίκιο αλλά, με κάθε σεβασμό και ευγνωμοσύνη για την προσπάθειά σου να βοηθήσεις, η προτροπή σου είναι πρακτικά ευχολόγιο. Το ιδανικό θα ήταν ένας έρωτας με την πρώτη ματιά. Δεν ήρθε, τουλάχιστον τέτοιος που να τύχει αμοιβαίας αποδοχής. Από την άλλη, πάντα με γοήτευε το "μυστήριο" μιας αρχικά ανώνυμης επικοινωνίας, οπότε ίσως και να είναι αφορμή αυτή η θέση στην οποία βρίσκομαι για να εξερευνήσω τα όποια μονοπάτια στα οποία θα με οδηγήσει (αν με οδηγήσει κάπου).

Βέβαια, σε κάθε απρόσωπη επικοινωνία, πάντα υπάρχει ο κίνδυνος να καταλήξεις να μιλάς με σκύλο στην άλλη άκρη του καλωδίου. Ή κάτι πολύ χειρότερο. Για αυτό και εγώ δεν ξέρω αν πραγματικά ελπίζω σε κάτι ή μιλάει η συναισθηματική φόρτιση της στιγμής.

pavlosia: Η πορεία μου είναι μοναχική ως επί το πλείστον, και όσες επιλογές έκανα βασίζονταν σε αυτή τη φιλοσοφία... να στέκομαι στα πόδια μου με τις δικές μου δυνάμεις. Σε ό,τι αφορά το σχόλιό σου, το δεύτερο σκέλος του είναι που με απασχολεί. "Αν έρθει δίπλα σου κάποια, ήρθε".

[Remedy]

αγγελια ανευρεσης συντροφου, λοιπον...
δεν ειναι αυτος ο σκοπος του φορουμ, αλλα ποτε δεν ξερεις..
ο ορος των 50 μηνυματων ειναι για λογους ασφαλειας (σχετικης) κι επειδη ο σκοπος του φορουμ δεν ειναι η επικοινωνια μεσω προσωπικων μηνυματων, αλλα δημοσια. τα πμ ειναι ενα εργαλειο μονο, για συμμετεχοντες ομως. δεν εχουν σκοπο να ελξουν ατομα που θελουν δραστηριοτητες μονο εκει, οπως γινοταν στο παρελθον...

μπορεις να συμμετεχεις εδω και ισως με τις ανταλλαγες αποψεων να προκυψουν κι αλλα πραγματα για σενα.
εγω, θα επαναλαβω την ευχη της ιβ, παντως....

[Eagle guy]

Φίλε όταν διάβαζα το θέμα σου νόμιζα ότι μιλούσες για μένα όπως ήμουν μέχρι τις μέρες που ήμουν έξω για μεταπτυχιακό και ξεκίνησαν τα ψυχολογικά (δες αν θες τα θέματα που έχω ξεκινήσει). Τόσο πολύ εγώ! Όλα ίδια όμως! Αυτό που έχω να σου πω είναι να μη χαλιέσαι, το σημαντικότερο είναι να περνάς καλά μόνος σου. Κανείς δε χρειάζεται δεκανίκια. Το θέμα είναι να βρεις το νόημα της ζωής και όχι απαραίτητα γυναίκα. Φίλους έχεις? Τους έχεις πει το θέμα σου?

[nikos2]

Τί έχει; Απλά... δεν ξέρει. Του συμβαίνει "κάτι".

ασε τις μαλακιες και πηγαινε σε εναν γιατρο

[Jason IV]

η τελευταια παραγραφος μου θυμιζει τοσο πολυ κατι που εχω γραψει και εγω..

Ξέχασα να κάνω παράθεση το συγκεκριμένο σου σχόλιο. Αυτό που είχες γράψει βρίσκεται σε κάποιο από τα δημοσιευμένα μηνύματά σου; Θα χαιρόμουν πολύ να το διαβάσω.

eagly guy: Διαβάζω τώρα τα μηνύματά σου! Υπήρξε ένας καλός μου φίλος που με έβλεπε κάπως "αυτό-απομονωμένο" και με παρότρυνε να συμμετάσχω και σε δικό του, ευρύτερο κύκλο παρεών. Το κακό είναι ότι όσο μεγάλωνα έμπαινα σε έναν δυσάρεστο φαύλο κύκλο διότι μαζί μεγάλωνε και το άγχος μου ότι είμαι "άπειρος", ντροπαλός και χωρίς τη "μεγάλη" ζωή που φαινόταν να έχουν οι άλλοι (φωτογραφίες στο facebook με διαφορετικά άτομα κάθε φορά, κοινωνική δικτύωση, ποικιλία δραστηριοτήτων, ταξίδια από εδώ και από εκεί κλπ.). Τα παραπάνω σε συνδυασμό με τη χαμηλή αυτοεκτίμηση που μου είχε συστηματικά καλλιεργηθεί στα προ-πανεπιστημιακά μου χρόνια, καθιστώντας τη δεύτερή μου φύση, με ωθούσε σε μια περισσότερο μοναχική (not to be confused with "μοναστική"!) ζωή, με τη δικαιολογία ότι "δεν ήμουν έτοιμος". Όσο όμως το έκανα αυτό, τόσο οι ήδη υπάρχουσες κοινωνικές μου φοβίες μεγάλωναν.

nikos2: Το είχα συζητήσει με έναν ειδικό (ψυχολόγο - ψυχίατρο) στον οποίο πήγαινα για να ξεπεράσω τις αγχώδεις διαταραχές που είχα. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω πως θα μπορούσε να με είχε βοηθήσει σε αυτό. Το μόνο στο οποίο είχε περιοριστεί να μου πει ήταν ότι θα έρθει από μόνο του.

Για να είμαι ειλικρινής, με βάση τουλάχιστον τις δικές μου εμπειρίες και ακούσματα, για να κατανοήσει μια κοπέλα ότι ένας άντρας μπορεί να ξεκινάει στην ηλικία των 30 να γνωρίσει πραγματικά τον έρωτα πρέπει και αυτή να έχει... "κάτι" (όσο αόριστο και να ακούγεται). Όσο εμφανίσιμος και νορμάλ να είσαι και όσο αξιοπρεπής και να είναι η μέχρι τώρα πορεία σου, είναι ομολογουμένως λογικό να σε αντιμετωπίζει με καχυποψία, όταν είσαι "ακραία" τιμή στο δείγμα της.

[Shakti]

οχι το εχω στο τετραδιακι μου θα στο στειλω καποια στιγμη!
Jason νομιζω το εχεις μεγενθυνει παρα πολυ στο μυαλο σου αρχικα καλα και το συζητησες με ψυχολογο αν δεν συνεχιζεις να συνεχισεις .. αρχικά αυτην την απειρια που λες οτι εχεις δεν χρειαζεται με το που γνωρισεις καποια να της το πεις σκεφτομενος οτι ή δεν θα το δεχτει ή οτι αν το δεχτει θα εχει κάτι.. ομολογουμενως νομιζω αρκετοι θα σκεφτοντουσαν οτι στα 30 για να μην εχει ερωτικες εμπειριες κατι παιζει και ομολογω οτι και εγω θα το σκεφτομουν οσο στερεοτυπικο και να ηταν χωρις να χαιρομαι για αυτο όμως αν γνωριζα καποιον ο οποιος μ αρεσει κ απλα μου ελεγε οτι δεν εχει και μεγαλη εμπειρια θα ημουν οκ αν εμπαινε εξ αρχης σε λεπτομεριες γιατι δεν εκανε ποτε κατι και ολα αυτα ε πιθανως να μην ηξερα πως να το διαχειριστω και να απομακρυνωμουν ..δεν στα λεω αυτα για να σε μαγγωσω περισσοτερο αυτο που θελω να πω ειναι οτι μην πορευεσαι στις γνωριμιες σου με την σκεψη ειμαι απειρος περασαν τα χρονια τωρα παει... και εγω εχω μια φιλη η οποια εκανα πρωτη φορα σεξ στα 27 της ενω ειχε ευκαιριες ολα αυτα τα χρονια δεν ηθελε δεν της εβγαινε δεν ξερω δεν το εξηγησε και ποτε της ηρθε λοιπον καποια στιγμη και εγινε ξεκλειδωσε μετα απο αυτο λιγακι

[Jason IV]

Eive για τη γυναίκα αυτό είναι ευκολότερο. Παρόλαυτα, θα προσπαθήσω.

Σάββατο σήμερα (χθες), όλα τα ζευγαράκια στους δρόμους χέρι-χέρι! :)

[Eagle guy]

Μη ζηλεύεις που άλλοι είναι χέρι-χέρι με το αμόρε τους, εσύ έχεις το προνόμιο να είσαι μοναχικός και να μην το έχεις καν ανάγκη! Απλά η κοινωνία προσπαθεί να σου περάσει ότι αυτό είναι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή και πρέπει να το κυνηγάς και όποιος δεν το έχει πρέπει να είναι δυστυχισμένος. Οι πιο ευτυχισμένοι άνθρωποι πάντα ήταν οι μοναχοί (είτε Χριστιανοί είτε Βουδιστές είτε Σούφι κλπ) που ένιωθαν κοντά στο Θεό και είχαν βρει το πραγματικό νόημα της ζωής, που δεν είναι το ζωικό ένστικτο της αναπαραγωγής.
Άλλωστε, αν ξέρεις εξελικτική βιολογία, τα θηλυκά θέλουν πάντα τα λεγόμενα κυρίαρχα αρσενικά, για αυτό και οι γυναίκες- όποια δικαιολογία και να χρησιμοποιούν- προτιμούν αυτούς που έχουν ΗΔΗ πολλές γυναίκες και αποφεύγουν τους παρθένους-μπακούρηδες (τους θυμίζουν υποτακτικά-κατώτερα-αδύναμα κλπ αρσενικά). Ο Τζέγκις Χαν ας πούμε έκανε παιδιά με χιλιάδες διαφορετικές γυναίκες, ενώ πολλοί άντρες δε βρήκανε ούτε μία σε όλη τη ζωή τους. Έτσι είναι η φύση, και στα ζώα τα ίδια γίνονται! Μακάρι να είχα απομυθοποίησει αυτό το πράγμα από πιο πριν.

[Έρις]

Ισχύει εν μέρει αυτό που αναφέρεις για την εξελικτική ψυχολογία (και ενδεχομένως βιολογία), ότι δηλαδή τα θηλυκά του ζωικού βασιλείου επιλέγουν τα "A male". Ωστόσο υποτίθεται ότι έχουμε ως όντα ανέβει στο δέντρο της εξέλιξης και δεν περιμένουμε τον άνδρα με το ρόπαλο να μας σύρει στη σπηλιά του... Και σίγουρα το "A male" το γυναικείο μάτι δεν το μετράει ανάλογα με τις κατακτήσεις του και την ουρά που κάνουν οι γυναίκες έξω από την πόρτα του.

[oboro]

Η λεγομενη εξελικτικη ψυχολογια περα απο αμφισβητουμενη επιστημονικοτητα της ειναι κι απ' τις αγαπημενες θεωριες της μισογυνικης, ολολευκης "εναλλακτικης δεξιας" και οσων την προσεταιριζονται. Καντε google "Jordan Peterson lobster" για ενα δειγμα της τοξικοτητας που μπορει να διοχετευσει σε τοσους ανθρωπους αυτος ο πρωτογονος τροπος σκεψης.

[giorgos panou]

Τσεισον, το κειμενο σου ειναι πολυ ομορφα γραμμενο, ειναι καραμπινατο το ταλεντοσου.Οπως κι το αποσπασμα του ποιηματος "πολις" του Καβαφη παρα το οτι ειναι πολυ αξιολογο,αν κι δεν ειμαι τοσο φανατικοςωτου Καβαφη ,δεν μου πολυ αρεσουν τα ποηματα του που αναφεροντε στο Βυζαντιο κι στα αρχαια χρονια, παρολα αυτα ειναι θαυμασια η εικανοτητα του να περιγραφει τα τοπια ετσι ωστε να νιωθεις παρον. Συγχαριτιρια για τις επυλογες σου.
Σχετικα με την κοπελιτσα που σου εχει αναψει την καρδια θα ελεγα να μην σταματησεις να νιωθεις ετσι. Ειναι δυσκολο να βρεις τετοια κοπελιτσα!! μην την χασεις. Να ξες οτι εισαι τυχερος, διοτις πολυ σπανια μια κοπελα θα δεχτει ν κυκλοφορησει με εναν ανδρα οπου εχει πολλες ανασφαλιες. Αυτο που θα κανουν με εναν τετοιο ανδρα ειναι συνηθως μονο το σεξ, οταν θελουν ανδρα για σπιτι κκιι πατερα για τα παιδια τους αλλαζουν γουστα θελουν ανδρα υναμικο!! αντα οπου εχει πηγμη, ανδρα με ανεση οικονομικη ακι κοινωνικο.Διοτις οταν η γυναικα θελει να κανει οικογενια ο ερωτας κι η επυλογη συντροφου με βαση τκαρδια συνηθως "παει βολτα" και ερχοντε τα κριτιρια γιαανδραμε δυναμικη να φερεις σε περαση δυσκολες στιγμες! Αρα καλο ειναι να απφευγεις να μηλας σε μια γυναικα με τοσο ταπινοτητα εαν εχις κατα να σου το επομενο βημα.
Σχτικα με το μπουλινκ που περασες νομιζω οτι οσοι εχουν υποστη κατι τετοιο , κατι τοσο προιστορικο, κατις ου συμβινει στα ζωα! αυτοι λοιπον που το περασαν αυτο συγουρα εχουν μεσα τους αξεπεραστα τραυματα! βεβαια δεν ειναι σπανιο πραμα , και νομιζω οτι μπορουν να βρουν αμηνες!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ οι μπουλινκγ προσωπικοτητες μην νομιζεις οτι ειναι τυποτα μαγκες! Οταν ειμουμ μικρος δυστυχως ανηκα σε αυτους ,σε αυτους που για να κερδησουμε τους φοβους μας επιτηθομασταν σε συμαθητες μας , κι οσο πιο πολλοι ειμασταν οσο πιο αδιαφορους καθηγες ειχμε τοσο πιο πολυ υπηρχαν αυτα!
Βεβαια δεν υπηρχε τωτες το μπουλινκ του ιντερνετ, οι φοτογραφιες κι ολα αυτα.
Μια τελευταια συμβουλη απο ανδρ προς ανδρα! . Δεν ειμαι γκομενιαρης ουτε στο παιζω συμβουλατορας! ομως εχω εμπειρααφου ειμαι λιγα χρονια προ τα 40, κι λογο του οτι δεν παντρευτικα λογικο να εχω καποια εμπειρια ετσι?
Αυτο που θελω να ου πω ειναι πως δεν πρεπει ναανιγεσαι στις κοπελιες στις αρχες. Θ πρεπει να κριβεις τον ευαισθητο χαρακτηρασου διοτη ειτε θα τον φοβουντε ειτε θα σε πατησουν κατω!! και π δευτερη πρακτικη "ποναει " παρα πολυ!! σε καταλαβαινω διοτις επασχα με βαρια καταθλιψη!! με εισαγογη στο Δαφνη λογο αποπειρας. Οταν καπωτες εκανα σχεση με μια κοπελα,υποσχεθηκα να τις πω την αληθεια, το εκαμα μετα απο μηνες. Αποτελλεσμα οταη η "κυρια" νευριαζε η μαλοναμε οπως ολα τα ζευγαρια το "οπλο της ηταν να μου μηλαει για ολα αυτα, να μου την λεει με πολυ ασχημο τροπο, του στυλ " αγαπη μου το μυαλουδακι σου εχει "καει" απο τα φαρμακα , δεν μπορει νθυμασαι τι εγινε τωτες"!! η " σε φοβαμα αγαπη μου, φοβαμαι οτι δεν μπορεις να νιωσεις τοννερωτα οπως ενας υγειες ανδρας αφου εσυ δεν αγαπας τον εαυτο σου θα αγαπησεις εμενα ? "

[elis]

Πωρε πανου συνεχιζεισ και τουσ γαμασ ολουσ ευχαριστω που δεν ασχολεισαι με μενα να ξερεισ ολοι βασανιστεσ γιναν οι ανω των σαραντα εγω ακομα κραταω κοντρολ και με γαμανε ολοι γι αυτο θα μασ γαμησουν οι αμερικανοι κι οι ρωσοι τουσ μπηκαμε στο ματι