Νιώθω μόνη..

[geodim]

Ακριβώς τα ίδια λέμε με άλλα λόγια βασικά.

Μπα..αλλά δεν πειράζει, δεν είναι σημαντικό άλλωστε

[Ορέστης]

Συγγνώμη, τώρα το είδα αυτό το μήνυμα. Αν θες παραδείγματα θα σου πω. Ήμουν π.χ. σεζόν σε κάποιο μικρό επαρχιακό μέρος και όταν δούλευα απόγευμα τότε, πήγαινα συχνά για καφέ το πρωί σε συγκεκριμένη καφετέρια. Πριν το μεσημέρι νωρίς το πρωί ήταν χαλαρά και αρχίσαμε να μιλάμε και σταδιακά γνωρίστηκα αρκετά καλά με την κοπέλα που δούλευε εκεί και γίναμε καλές φίλες. Παρόλο που μιλάω για αρχές 2000 και πλέον με τα χρόνια και τις αποστάσεις τελευταία έχουμε χαθεί, με την κοπέλα αυτή είχαμε στενή φιλία για πολλά χρόνια και έχουμε επαφές ακόμα και όταν βρισκόμαστε στο ίδιο μέρος σίγουρα θα βρεθούμε.

Άλλο παράδειγμα είμαι σε κάποιο νησί των Κυκλάδων πάλι σεζόν, πηγαίνω σε γειτονική ταβέρνα για φαγητό το βράδυ. Με τον καιρό οι άνθρωποι φιλικοί, ένα βράδυ νωρίς στη σεζόν ακόμα, σχετικά χαλαρά, είχε σε ένα σημείο μία μικρή τηλεόραση για να βλέπει αυτός και κάποιοι γνωστοί του έναν αγώνα. Σε κάποιο τραπέζι κάθονταν 2 μαντραχαλαίοι στην ηλικία μου περίπου να δουν τον αγώνα και τσιμπολογούσαν παράλληλα. Πάω χύμα και τους ρωτάω, παιδιά θα σας πείραζε να καθίσω εδώ να δω κι εγώ τον Ολυμπιακό, δεν θα σας ενοχλήσω. Διστακτικά λένε ναι, μετά είδαν ότι ήξερα από ποδόσφαιρο και πιάσαμε την συζήτηση με αφορμή των αγώνα, χαλαρώσαν, γνωριστήκαμε και κάναμε παρέα συχνά από τότε. Ήδη πήγαινα συχνά σε ένα μπαρ και έπιανα κουβέντα με τον μπάρμαν και κάτι άλλους θαμώνες, μια μέρα ήρθε ο ένας από αυτά τα παιδιά, κάθησε μαζί μου και σταδιακά μου γνώρισε το μισό μαγαζί. Ε, μετά ήταν απλούστατο να κάνω ένα σωρό παρέες στο νησί.

Άλλο παράδειγμα, σε πόλη του εξωτερικού, πάω για δουλειά για κάποιους μήνες και σύχναζα σε συγκεκριμένες παμπ και μπαρ, με αποτέλεσμα να πιάνω την συζήτηση με τους ανθρώπους που δουλεύαν εκεί. Ήταν ένας τύπος που τον τράκαρα συνεχώς τριγύρω αλλά δεν είχα δώσει και πολύ σημασία, μια μέρα πάω σε ένα χαλαρό live και πιάνω από νωρίς τραπέζι, έρχεται ο σερβιτόρος και μου λέει σε πειράζει να καθίσει εδώ ο τάδε γιατί τον έστησε η παρέα του; Φυσικά και όχι του λέω, κάνει τις συστάσεις, μας αφήνει. Ε, σπάει ο πάγος με κάνα δυο κουβέντες, τώρα αυτός αν τυχόν γούσταρε αρχικά ή όχι δεν ξέρω, πάντως εγώ δεν του άφησα τέτοια περιθώρια, βρεθήκαμε με ένα σωρό κοινά, με κάλεσε στο τάδε gig δυο μέρες μετά, πήγα, γνωρίστηκα εκεί με ένα σωρό κόσμο.

Είμαι πριν κάποια χρόνια σε περιοχή της Αθήνας κάπου τελοςπάντων για αρκετούς μήνες λόγω μίας επέμβασης στην σπονδυλική στήλη. Φοράω για μήνες τον κηδεμόνα μου, κάτι που τραβάει τα βλέμματα εκ των πραγμάτων κι εκεί που αράζω συχνά σε ένα καφέ μπαρ έρχεται μία κοπελιά και λέει να σε ρωτήσω κάτι βρε κοπέλα, τόσο καιρό που σε βλέπω εδώ, τι είναι αυτό; Την εξηγώ και στο μεταξύ ο σερβιτόρος που μάζευε το διπλανό τραπέζι κοντοστέκεται κι ακούει κι αυτός. Ε, συνεχίζουμε την συζήτηση, κάτσε ρε να σε κεράσω ένα ποτό, μη στέκεσαι έτσι της λέω, μιλάμε, βρεθήκαμε και με κοινούς γνωστούς στο τέλος. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα, αυτό ήταν. Δεν έχει γίνει κολλητή μου η συγκεκριμένη, αλλά έχουμε από τότε επαφές. Στο μεταξύ με ένα από τα παιδιά ήδη μιλούσαμε αρκετά σε αυτό το καφέ μπαρ, μετά από εκείνη τη μέρα έσπασε ο πάγος και με τον άλλο σερβιτόρο. Ε, αν πήγαινα εκεί για καφέ ή ποτό, ότι ώρα και να ήταν, ήταν σαν να ήξερα από πριν ότι θα έχω παρέα από τα πριν κατά κάποιο τρόπο.

Έχω πάρα πολλά τέτοια παραδείγματα, αν θες ένα τελευταίο, έρχομαι μετά από κάτι χρόνια στον τόπο καταγωγής μου να μείνω εδώ πλέον για αρκετό διάστημα. Συνειδητοποιώ ότι εκτός από την κολλητή μου που λόγω ωραρίων και καταστάσεων δεν είναι πλέον τόσο κολλητή και δεν μπορούμε να βρισκόμαστε όσο συχνά θα θέλαμε, δεν έχει μείνει άνθρωπος από αυτούς που κάναμε παλιά παρέα κι αν έχει μείνει είναι σε εντελώς άλλη φάση, οικογενειάρχες οι περισσότεροι και με ενδιαφέροντα εντελώς άλλα από τα δικά μου. Από κάποια στιγμή και μετά παρόλο που είναι το μέρος μικρό και δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές, λέω δεν γίνεται να τα βάψουμε και μαύρα.Αρχίζω και βγαίνω λοιπόν σε ένα μπαράκι όπου συχνάζουν κυρίως πιτσιρίκια στα μάτια μου πλέον, εγώ τα θυμόμουν μωρά ας πούμε και τώρα είναι κοτζάμ κοπελάρες και παλλικάρια. Οι περισσότεροι αρχικά λέγαν τι θέλει η θείτσα εδώ μέσα, αλλά δεν πειράζει, πιάνω συζήτηση με το παιδί που έχει το μαγαζί λοιπόν και τον θυμόμουν παιδάκι μια εποχή που έμενε σε διπλανό σπίτι από εμάς, λέμε τα νέα μας, κερνάει κάτι ποτά, κάπως το φέρνει σε συζήτηση για ταξίδια, έρχονται κι άλλοι τριγύρω, πυκνώνει ο κόσμος στο μαγαζί, φεύγει ο ιδιοκτήτης να εξυπηρετήσει τον κόσμο κι εγώ βρίσκομαι ξαφνικά να τα πίνω και να συζητάω ως το πρωί με 10 20χρονα γύρω μου. Την άλλη μέρα είμαι αραχτή το μεσημέρι για καφέ απέναντι από τη δουλειά και σκάνε κάποια από τα παιδιά αγουροξυπνημένα και αυθόρμητα έρχονται και κάθονται μαζί μου και αυτό είναι, εδώ και κάποια χρόνια εκτός των άλλων έχω παρέες κάτι παιδιά καμια 10αρια ή 20αρια χρόνια νεώτερα (φυσικά κι άλλες παρέες, αλλά ρωτάς για αυτούς που γνώρισα έξω).

Ομορφες ιστοριες που απιδεικνυουν ποσες πολλες ευκαιριες για γνωριμιες εχουν οι γυναικες.

[Sonia]

Κάνεις λάθος,δεν είναι θέμα φύλου,είναι θέμα συμπεριφοράς και συγκυριών.

[geodim]

Κάνεις λάθος,δεν είναι θέμα φύλου,είναι θέμα συμπεριφοράς και συγκυριών.

Στην ελληνική κοινωνία υπάρχουν το ανδρικό και το γυναικείο πρότυπο που αναπαράγεται από τα μηντια και οι στερεοτυπικες τους εκδόσεις που εκφράζουν τα ελληνικά έθιμα για τους παραδοσιακούς ρόλους άνδρα/γυναίκα. Όσο αυτά υπάρχουν, θα είναι ΚΑΙ ζήτημα φύλου.
Θα φέρω ένα άλλο παράδειγμα για να δεις ότι αυτό που λες είναι λάθος. Είναι σα να λεμε πως δεν έχει σημασία το φύλο στον μισθό που θα πάρεις σε μια δουλειά αλλά οι ικανότητες σου και η μισθολογική πολιτική μιας εταιρείας.
Οι μελέτες όμως είναι αμείλικτες και λένε ότι μια γυναίκα πληρώνεται 20% λιγότερο από έναν άνδρα για την ίδια θέση εργασίας και τα ίδια προσόντα/αρμοδιότητες.
Μην κρίνεις εξ'ιδιων τα αλλότρια λοιπόν

[Sonia]

Κρίνω από αρκετά άτομα στο περιβάλλον μου που προσπαθούν και κάνουν αλλαγές σε ότι τους δυσαρεστεί και τα καταφέρνουν. Έχω φίλους που έχουν κάνει ακριβώς ότι περιγράφω πιο πάνω και έχουν γνωριστεί με κόσμο και ζουν την ζωή τους. Το έχουν ξεπεράσει αυτό το τι σκατά λέει η κοινωνία και ο κόσμος και πως κάποιοι κρίνουν αυτά που κάνουν. Κρατάνε τα θετικά.Κι ας είναι η ελληνική κοινωνία όπως είναι. Σε τόσα μηνύματα προσπαθώ να πω ότι οι αλλαγές ξεκινάνε από εμάς και εσείς τα ρίχνετε όλα στον παλιόκοσμο και στην παλιοκοινωνία. Έχει γίνει πολύ κουραστικό. Καθίστε λοιπόν να κοιτάτε τα τοίχια, αλλά μην τα ρίχνετε στους άλλους μονίμως και μην αμφισβητείτε ότι υπάρχει και κόσμος που σκέφτεται διαφορετικά και τα καταφέρνει.

[geodim]

Ναι βρε και εγώ προσπαθώ και έχω μια χαρά κοινωνική ζωή. Αλλά το έχω ζήσει αυτό που σου λέει και ο άλλος, το να γνωρίσεις τυχαία άτομα είναι κάπως πιο δύσκολο αν είσαι άντρας. Το ίδιο ισχύει και για άλλα στερεότυπα πχ μια γυναίκα που είναι υπερβαρη μπορεί να βγαίνει κάθε μέρα και να μην την πλησιάζει κανένας και μια όμορφη να πιάνει κουβέντα στο πι και φι. Επειδή έχω φίλες γυναίκες (και οχι 1-2 μόνο) όταν έχει τύχει να προκύψει ως συζήτηση, κάποιες δεν το πιάνουν και απαντάνε "όχι αποκλείεται" ή "τι, σοβαρά?" γιατί όλη τους τη ζωή έχουν μάθει να τις αποδέχονται σε παρέες. Βέβαια παίζει και το ανάποδο, να θέλουν να βγουν μόνες τους για έναν καφέ ή ποτό και να μην βρίσκουν ησυχία εξ'αιτίας των στερεοτύπων άντρα/γυναίκα.
Η διαφωνία μου έγκειται στο οτι όπως το θέτεις, είναι ατομικό ζήτημα του καθενός και τα σύνολα με τους κανόνες τους και τα έθιμά τους δεν πολυπαίζουν ρόλο. Σόρυ αλλά είμαστε αγελαία όντα και όχι μόνο ατομικότητες και τους κανόνες δεν τους θέτουμε εμείς μόνοι μας. Αν η ελληνική κοινωνία έχει πρότυπα και στερεότυπα, όσο εγώ και να χτυπιέμαι το πολύ πολύ να βρω άτομα σαν εμένα που να μην τα πολυγουστάρουν και να ταιριάξουμε. Να βγω χύμα στο κύμα και σε 1 μήνα να έχω χτίσει κοινωνική ζωή με παρέες, κάπως δύσκολο το βλέπω, ειδικά για άτομα εδώ μέσα με άγχος, κατάθλιψη, αγοραφοβίες και κοινωνικές φοβίες.
Εν κατακλείδι, ναι όλα από εμάς αρχίζουν, ζούμε σε κοινωνικά σύνολα όμως που μας επηρεάζουν. Κάποιοι έχουν αβαντάζ λόγω εμφάνισης, ιδιοσυγκρασίας και εμπειριών, κάποιοι όχι. Όλοι οφείλουμε να προσπαθήσουμε για καλύτερη κοινωνική ζωή και όλοι αξίζει να την έχουμε.

[Ορέστης]

Κάνεις λάθος,δεν είναι θέμα φύλου,είναι θέμα συμπεριφοράς και συγκυριών.

Ελα βρε Σονια... Ενας μονος αντρας προκαλει αντιπαθεια στους αλλους. Τον αποφευγουν, οχι να του μιλανε και απο μονοι τους. Και δε μιλαω θεωρητικα. Βγαινω και ξερω.

Επισης δεν ειναι τυχαιο οτι σε επαγγελματα που αφορουν συναναστροφη με κοσμο βαζουν εμφανισιμες γυναικες. Ειναι πιο αποδεκτες.

[Ορέστης]

Geo παντου ισχυουν αυτα, στην Ελλαδα περισσοτερο. Αγγλια οταν σπουδαζα, μονος μου γυρναγα, ειχα πιασει ομως και με ντοπιους καποιες συζητησεις. Ελλαδα οταν ημουν διακοπες δεν μιλησα με κανεναν, ουτε Ελληνα, ουτε ξενο. Ισως φταιει και η ηλικια βεβαια. Και γενικα τα βλεμματα ηταν αποδιωκτικα. Τους ενοχλουσε και που καθομουν στο μπαλκονι μου.

[Sonia]

Ορέστη, δεν μπορεί ο καθένας μας να αλλάξει όλον τον κόσμο και τις προκαταλήψεις του, την προσωπική του κατάσταση μπορεί να αλλάξει. Ο κολλητός μου ας πούμε έχει βρεθεί ακριβώς στην ίδια φάση με εμένα άπειρες φορές. Κι αυτός ήταν ένα πολύ ντροπαλό παιδί όταν τον γνώρισα. Με τα χρόνια έχει γίνει πολύ πιο κοινωνικός, πιο κοινωνικός από εμένα και πραγματικά ότι περιγράφω πιο πάνω το έχει κάνει κι αυτός. Σεζόν, μόνος εξωτερικό, εξόδους για ποτό μόνος κτλ.

Μην νομίζεις ότι δεν τα έχω αντιμετωπίσει αυτά που περιγράφεις, χρειάζεται μια στοχοπροσήλωση όμως, ξέρω ότι πολύς κόσμος με θεωρεί αντιπαθητική και περίεργη, αλλά και τι να κάνω, να κάτσω να σκάσω; Και στη δουλειά έχω αντιμετωπίσει πολλές προκαταλήψεις, δεν είμαι καμια μ*νάρα, 100+κιλά γαϊδούρα είμαι. Αλλά όταν τα πας καλά και προσπαθείς και διεκδικείς το δίκιο σου τους το βουλώνεις, έχει τύχει να έχω τρομερή κόντρα με διευθυντή σε παλιά μου δουλειά, μέχρι που για σπάσιμο έφερε συν-υπέυθυνο ένα φίλο του στο τμήμα με ίδιο, ίσως και καλύτερο μισθό από το δικό μου. Το ποιός δούλευε καλύτερα φάνηκε, πήγα και διεκδίκησα το δίκιο μου στον γενικό διευθυντή του ομίλου κι εγώ και δικαιώθηκα. Και ο "συνυπεύθυνος" την άλλη χρονιά πήρε τον πούλο κι εγώ πήρα αύξηση και στο τέλος εκείνης της σεζόν μου έδωσαν από μόνοι τους bonus 3 επιπλέον μισθούς και ο διευθυντής συμμαζεύτηκε. Τις καταστάσεις πρέπει να τις παλεύεις, να βελτιώνεις τη δική σου ζωή και να διεκδικείς αυτό που σου αξίζει να πάρεις. Αν μένεις μόνο στην αδικία και στο πως σκέφτεται ο κόσμος δεν πας πουθενά, σε μεγάλο βαθμό όλα είναι στο μυαλό.

Θυμάσαι κι εσύ πόσο είχες προβληματιστεί πέρισυ για το αν θα πας διακοπές και μη συμβεί το ένα και το άλλο; Φέτος που έκανες το βήμα τι συνέβη τελικά; Δεν ήταν καλύτερα που πήγες από το να κάθεσαι σπίτι; Το τόλμησες και αυτό έχει αξία από μόνο του. Ένα βήμα τη φορά, κάνουμε προόδους. Κι αν πέσεις θα ξανασηκωθείς. Κι όσο πιο πολλές εμπειρίες μαζεύεις, όλο και κάτι μαθαίνεις κι από τα καλά και από τα άσχημα και βελτιώνεσαι σαν άνθρωπος και ξεπερνάς κολλήματα και αποκτάς μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Δεν γίνεται από τη μία στιγμή στην άλλη, αλλά γίνεται.

[Ορέστης]

Σονια καλα ολα αυτα, αλλα δεν πρεπει ο καθενας μας να εχει ρεαλιστικες προσδοκιες; Δε μπορουμε να ζουμε σε ενα συννεφακι αισιοδοξιας. Εγω θελω να γραφτω σε μια σχολη, αλλα θα πρεπει να ειμαι προετοιμασμενος να εκτεθω και να αντιμετωπισω την κοινωνικη απορριψη. Αλλος θελει να πηγαινει στα μπαρ, θα πρεπει να ειναι προετοιμασμενος να δει ενοχλημενα βλεμματα, μπορει πηγαινει χρονια αν θελει, αλλα δε θα του μιλησει κανεις. Αν ο σκοπος του ειναι το τελευταιο, ισως πρεπει να αλλαξει στρατηγικη.

[Sonia]

Aπό την άλλη να μη ζούμε και σε συννεφάκι απαισιοδοξίας όμως και να μη προκαταβάλουμε καταστάσεις. Δεν είναι όλα μαύρο ή άσπρο.

[giorgos panou]

καλησπερα κι απο μενα !
em99 ! αληθεια, εισαι μεσα?δεν ξερω αν θα διαβασεις αυτο που ακολουθει ,το ευχομαι διοτις εσενα αφορα το θεμα.
Η μοναξια ειναι ασχημο συναισθημα, η υγεια του ανθρωπου επιρεαζεται κατα πολυ απο την κοινωνικη του ζωη, απο την φυση μας ειμαστε ατομα οπου ζουσαμε και ζουμε σε νομαδες εξαρχης και σε κοινωνιες ακολουθος.Αρα δεν ειναι παραλογο αυτο που ζητας.
Ομως συμφορμιτισα μου, η μερικη μοναχικη ζωη για ορισμενη χρονικη διαρκεια μπορει να σου προσφερει πολλα ψυχικα "αγαθα", οταν μαθαινεις να ζεις μονος σου, πρωτα απο ολα να μπορεις να εισαι αυταρχης, κι επειδη εσυ δουλευεις και ζεις μονη σου αυτο το χεις κερδισει και ειναι μεγαλη αρετη για την εποχη μας. Ακολουθουν και αλλα "αγαθα" που σου προσφερει η μοναξια, οπως η ενασχολιση με τον εαυτο σου, σε ολα τα επιπεδα ,απο τη γυμναστικη και την υγεια σου μεχρι την περιποιηση και ομορφια σου. Πνευματικα ! με το διαβασμα βιβλιων επιστημονικου περιεχομενου ως και καλητεχνικου. Ενα ποιημα μπορει να σε "ταξιδεψει" σε μεροι που κανενα ταξιδιοτικο γραφειο δεν μπορει να σε παει.
Η μοναξια -χωρις υπερβολες βεβαια - σου προσφερει την ευκερεια να "μαθεις" τον εαυτο σου, να "σκαψεις" μεσα στην ψυχη σου και να ξεσκεπασεις κρυφες σου επιθυμιες! οπου μεσα στην βαβουρα και στην κοπαδοποιηση της κοσμικης μας ζωης τις εχουμε κρυψει αφου δεν τεριαζουν με το κοπαδι! οταν εισαι μονος βγαινουν ανεπιρεαστες και γνησια δικες σου οι επιθυμιες σου!!! αυτο που ΘΕΛΕΙΣ ειναι πραγματικα δικο σου!
Ολα τα παραπανω αλλα και το να περνας ομορφα κανουν την ψυχη σου να γεμισει αγαπη για σενα! Τωτες μπορεις να προσφερεις αγαπη σε αλλον ανθρωπο,μονο οταν εχεις γεμισει αγαπη μεσα σου!
Βεβαια , μεσα στον αγωνα και στο ψαξυμο μπορει να γινει το αναποδο,να γεμισεις μισος! η να ξεκαθαρησεις την απεχθια σου προς την ζωη!
Οτι και να ειναι το καλο ειναι οτι θα ειναι ξεκαθαρο και αληθεινο!