Τι τεχνική ψυχοθεραπείας να επιλέξω;

[YokoChoco]

Καλησπέρα σας.

Είμαι 40 ετών.
Πάσχω από Οριακή διαταραχή με Διπολική Σκέψη και Ιδεοψυχαναγκαστικά στοιχεία, ενώ έχω και Σωματοδυσμορφισμό ίσως έντονο. Ξεκίνησα το 2014 ΓΝΩΣΙΑΚΗ με έναν ψυχολόγο, αλλά γίναμε φίλοι και φτάσαμε να πίνουμε καφέ μαζί και στο τέλος μαλώσαμε. Τα ξαναβρήκαμε ξαναξεκινήσαμε συνεδρίες αλλά πάλι
φτάσαμε σε τέλμα, αφού η σχέση είχε γίνει φιλική, αλλά και ο ψυχολόγος ήταν κι αυτός Οριακός(έβλεπε συνέχεια ψυχολόγο για το θέμα).
Με βοήθησε αυτός ο άνθρωπος να πάω στην θάλασσα μετά από 25 χρόνια, να πάω σε σινεμά μετά από 27-28 χρόνια και να κάνω πράγματα που φοβόμουν πάρα πολύ.
Στη συνέχεια έκανα ΣΥΣΤΗΜΙΚΗ αλλά μόνο στην ανάλυση ονείρων βοηθήθηκα, όχι σε κάτι άλλο, είναι σαν επιδερμική τεχνική δεν εμβάθυνε ιδιαίτερα. Πήγα όμως μετά
από 20 χρόνια στο Εσπερινό Λύκειο και το τελείωσα με βαθμό «19-Άριστα» αλλά στο τέλος υποτροπίασα και δεν έδωσα πανελλήνιες αν και ήμουνα ένας πολύ καλός
μαθητής-με έπιασε έντονος φόβος αποτυχίας. Γενικά νοιώθω ότι θα αποτύχω και ότι δεν αξίζω πολλές φορές κι αυτό μου φέρνει έντονο θυμό και θλίψη.
Μετά πήγα σε ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ θεραπεύτρια και με εντυπωσίασε με τις γνώσεις της(είχε σπουδάσει και ΙΣΤΟΡΙΑ και ΘΑΝΑΤΟΛΟΓΙΑ!!!), αλλά δεν έχει χρονο να με βλέπει
θεωρείται η καλύτερη ψυχολόγος της πόλης μου.
Από φαρμακευτική αγωγή παίρνω εδώ και χρόνια SOLIAN 100mg και με βοηθάει περισσότερο στην θλίψη. Έχω δοκιμάσει σταθεροποιητές αλλά πονάω πολύ στο σώμα.
Έκανα 3 νοσηλείες στο παρελθον σε κλινική με δική μου επιλογή. Τσακώθηκα πριν χρόνια με όλους τους γιατρούς της κλινικής για ένα θέμα που είχα δίκιο και με κατήγγειλαν
στην αστυνομία ότι τους απειλούσα, είχα δίκιο αλλά όντως φέρθηκα απαίσια(έβριζα, απειλούσα κτλ). Επίσης από άλλα άτομα δικάστηκα με 10 μήνες φυλακή με 3ετη
αναστολή για συκοφαντική δυσφήμιση..κάποια σχολή που πήγαινα μου εκλεψε λεφτά, τους έβρισα και τους απειλησα και με δίκασαν. Γενικά έχανα τον έλεγχο παλιά
οταν είχα αδικηθεί. Σήμερα το ελεγχω πολύ καλύτερα. Πρόσφατα ένας με έβρισε δεν αντέδρασα κ απλά τον πήγα στην αστυνομία.

Τώρα ξεκίνησα ΠΡΟΣΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ με μία θεραπεύτρια αλλά δεν βλέπω κάτι το ιδιαίτερο και σκέφτομαι αν δεν τραβήξει να πάω σε άλλον ψυχολόγο να κάνουμε
ΓΝΩΣΙΑΚΗ ένα νέο παιδί που έχω μιλήσει μαζί του απλά φοβάμαι μήπως η ΓΝΩΣΙΑΚΗ μου προκαλέσει υποτροπές, πχ όταν έκανα παλιά δεν κοιμόμουν ολη νύχτα
καποιες φορες από την ένταση κτλ

Έχω πολλές φορές μία ''σκοτεινότητα'' στον χαρακτηρα, δεν είμαι βίαιος ή επικίνδυνος απλά ''σκοτεινός'', νομίζω ότι ''παίζω σε ταινία'' δλδ ταυτίζομαι με ήρωες όπως
ο Νίο στο Μάτριξ, ο Ντρέηβεν στο Κοράκι, ο Μαύρος Σπαιντερμαν στο Σπαιντερμαν 3 κτλ και νοιώθω ότι θέλω να νικήσω την αδικία του κόσμου και να τον κάνω
καλύτερο, όχι με την βία αλλά με την αντίδραση στο κατεστημένο.
Κάποιες φορές γίνομαι απόλυτος δλδ απαξιώνω άτομα, τους βγάζω άχρηστους, λίγους κτλ, βλέπω περισσότερο τα ''κακά'' τους τα ελαττώματα τους.
Θέλω όλα να γίνονται στον σωστό χρόνο και με τον σωστό τρόπο, δεν έχω εμμονές με την καθαριότητα απλά θέλω να είναι τα πράγματα πιο όμορφα πιο λεπτεπίλεπτα κτλ
να μην υπάρχει προχειρότητα.
Φοβάμαι να κάνω σέξ επειδή θεωρώ ότι είμαι άσχημος, χοντρός και έχω μικρό πέος. Μίλησα με σεξολόγο, του είπα το μέγεθος του πέους μου κ μου είπε ότι θέλω
ψυχολόγο και όχι σεξολόγο και είμαι πάνω απ'το κανονικό, απλά έχω φοβία. Πιστεύω ότι είμαι άσχημος όπως είπα αλλά οι ψυχολόγοι και πολλοί μου λένε ότι είμαι
ένας πολύ ωραίος άντρας.. ειναι αλήθεια κάποιες φορές το βλέπω αλλά συνήθως αισθάνομαι ατελής και νομίζω ότι είμαι άσχημος. Αποφεύγω να βγώ μόνος μου σε
καφετέρια ή μπαρ γιατί με φλερτάρουν οι γυναίκες και τις φοβάμαι. Ένας ψυχολόγος μου είπε οτι ''πιστεύω'' οτι ειμαι άσχημος, χοντρός και σεξουαλικά ανίκανος απο
φόβο μήπως χάσω την σύντροφο μου, φοβάμαι την απώλεια.

Εχασα πριν από 12 χρόνια την μητέρα μου που αγαπούσα πολύ, είχε ένα φρικτό θάνατο και πέθαναν και άτομα που ήξερα και αυτό με έκανε να πονέσω. Η απώλεια
σε όλα αυτά με συνέτριψε. Φορούσα 3 χρόνια μαύρα και δεν μπορούσα να τα βγάλω, πόναγα πάρα πολύ και έκλαιγα με θρήνο καθημερινά. Έκραζα στον Θεό για
βοήθεια αλλά τίποτα.

Σε δύσκολες στιγμές με στήριξε η Εκκλησία και βρήκα κάποια αγάπη εκεί, αφού είμαι ορφανός και μόνος. Βρήκα ένα τύπο οικογένειας. Πέρασα από πολλές θρησκείες,
(Μάρτυρες του Ιεχωβά, Πεντηκοστιανούς, Παλαιό Ημερολόγιο), έκανα Γιόγκα, Κούνγκ Φού, έγινα κάποτε Άθεος, αλλά κατέληξα Ορθοδοξος επειδή βρίσκω αγάπη εκεί.
Κάποιους να με νοιάζονται κι αυτό με στηρίζει κάπως. Θυμάμαι προ 10ετίας πήγα σε Μοναστήρι και έκατσα 7 μήνες, ωραία ήταν αλλά μετά έφυγα για άλλες αναζητήσεις.

Θέλω λοιπόν να ρωτήσω, τι πιστεύετε ότι θα ήταν καλύτερο για μένα; Να δώσω ευκαιρίες στην ΠΡΟΣΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ θεραπεύτρια ή να αναζητήσω έναν ΓΝΩΣΙΑΚΟ;
Έχω την αναγκη να βρώ μια σύντροφο και να δώσω αγάπη, αλλά φοβάμαι πάρα πολύ φοβάμαι ότι είμαι λίγος και ότι δεν αξίζω την αγαπη και ότι αν βρώ κοπέλα θα
την χάσω...

Ευχαριστώ

[Constantly curious]

Ο βιος σου ειναι πλουσιος σε εντονες συναισθηματικες εμπειριες. Λυπαμαι πολυ που εχασες την μητερα σου τοσο νεα αλλα συναμα και εσυ παιδι. Δεν διαβασα καπου για παρουσια πατερα. Η προσωποκεντρικη απο οσα διαβασα ισως να ειναι προτιμοτερη. Συγνωμη για το θαρρος αλλά πως επιβιωσες οικονομικα και τα εκανες τα παραπανω ;

[YokoChoco]

Δεν είμαι παιδί αλλά 40 ετών, την μητέρα μου την έχασα όταν ήμουνα 28 ετών περίπου. Εκείνη ήταν 56. Ο πατέρας πέθανε προπερσι αλλά δεν είχαμε σχέσεις, μας εγκατέλειψε
όταν ήμουνα 6 μηνών και ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε για μένα. Μέσα απο δικαστικές διαμάχες με αναγνώρισε και έδινε μία μικρή διατροφή.
Στο οικονομικό κομμάτι έχω όντως πιεστεί πολύ, δεν τα έκανα όλα μαζί, ανά διαστήματα, πήγαινα σε θρησκείες ή εναλλακτικές θεραπείες. Με ψυχοθεραπευτές επίσης ανά διαστήματα.
Έχω όμως εργαστεί αρκετά, είτε ως σεκιούριτυ, μάγειρας, αρτοποιός, λαντζέρης, σκουπιδιάρης, διανομέας φυλλαδίων, διαφημιστής, ραδιοφωνικός παραγωγός κτλ κτλ έχω κάνει πολλές
δουλειές αντίθετες μεταξύ τους. Τώρα ασχολούμαι με μάρκετινγκ και συγγραφή βιβλίων(κάτι θα εκδόσω σύντομα).
Αντιμετωπιζω και σοβαρα μυοσκελετικά προβλήματα(είναι να χειρουργηθώ στην μέση), είμαι αλλεργικός στο ελαιόλαδο(έχω να φάω χρόνια) και πάσχω απο σοβαρής μορφής υπνική άπνοια,
αλλά το παλεύω όσο μπορώ.
Για ποιο λόγο θεωρείς ότι η προσωποκεντρική είναι καλύτερη από την γνωσιακή, σε τι θα με βοηθήσει; Στον Σωματοδυσμορφισμό; Επειδή μιλώντας με τον ψυχίατρο προ καιρού σήκωσε τα
χέρια ψηλά και είπε ότι πλέον δεν μπορεί να με βοηθήσει κ χρειάζομαι άμεσα ψυχοθεραπευτή με πυκνές συνεδρίες.
Πάντως κάποιες φορές αισθάνομαι να μπαίνω και σε υπομανιακά ή και μανιακά επεισόδεια αφού δεν κοιμάμαι πολλές ώρες και έχω απίστευτη ενέργεια, αλλά μέσα στην μέρα πολλά σκαμπανεύασματα
μάλλον και λόγω της Απνοιας, που με ταλαιπωρεί πολύ.

[YokoChoco]

Πάντως θυμάμαι με έναν ψυχοθεραπεύτη που καναμε παλιά ότι έλεγε ότι μ'αρέσει να μπαίνω σε ''ρόλους''. Μικρός ήθελα να γίνω ο Έλληνας Μαικλ Τζάκσον(έχω καλή φωνή) πήγα σε 6 δασκάλους
φωνητικής αλλά συνέχεια τα παράταγα λόγω φόβου και υποτροπής, αν και οι δάσκαλοι λέγανε ότι έχω πολλές δυνατότητες. Άλλες φορές ''ντύνομαι'' τον μανδύα του ''υπερ-ήρωα'' και θέλω να ''σωσω''
τον κόσμο από την αδικία, αλλες φορές ψάχνω το υπερφυσικό-μεταφυσικό και εντρυφώ στην παραψυχολογία, ερευνώντας διεξοδικά θρησκείες και φιλοσοφίες, όσο και θεοσοφιστικά κινήματα.
Άλλες φορές αισθάνομαι σαν ''γκουρού'' ή ''φιλόσοφος'' και δίνω απαντήσεις που εντυπωσιάζουν.
Όλα αυτά δεν τα ελέγχω συνήθως βγαίνουν φυσικά, λες και συνεχώς αλλάζω πρόσωπα ή μάλλον συνυπάρχουν πολλοί εαυτοί μέσα μου.
Το παιδί, ο φιλόσοφος, ο έμπειρος, ο καλλιτέχνης, ο γκουρού.
Στο Εσπερινό είχα σε όλα σχεδόν τα μαθήματα πολύ καλούς βαθμούς και όταν είπα στους καθηγητές οτι δεν θα δώσω πανελλήνιες στεναχωρήθηκαν πολύ. Εβγαλα ''19'' και μία κοπέλα με ''16'' βαθμό
μπήκε στην Φιλοσοφική. Θα μπορούσα να σπουδάσω πολλά πράγματα από Μαθηματικά, Φυσικο-Χημεία, μέχρι Ιστορία ή Θεολογία. Είναι απλά φυσικό για μένα, μπαίνω στον ''ρόλο'' του καλού μαθητή
και απλά έχω εξαιρετικούς βαθμούς.
Αλλά ΦΟΒΑΜΑΙ, συνέχεια ότι θα αποτύχω σε όλα, ΤΡΕΜΩ μπροστά στον βωμό της αποτυχίας, για μένα ισοδυναμεί με αληθινό θάνατο!

[YokoChoco]

Πρόσφατα πέθανε μία θεία μου και δεν με ξάφνιασε κάτι τέτοιο. Είδα στον ύπνο μου ότι μου τηλεφώνησαν και μου είπαν ''Η θεία σου πέθανε''! Πέρυσι μου άρεσε μια κοπέλα και της έστειλα μήνυμα ότι μου αρέσει αλλά είχε σχέση και αρνήθηκε. Είδα όνειρο μια μέρα πριν ότι την συνάντησα της ειπα οτι την θέλω και μου απάντησε ''δεν μπορώ έχω άλλον''. Όταν πέθανε η μητέρα μου είδα τον διάβολο στον ύπνο μου και μου είπε ''θέλω να με προσκυνήσεις'' του απάντησα ''Κύριο τον Θεό μου θέλω προσκυνήσει και αυτόν θέλω λατρεύσει'' και μου ανταπάντησε ''Αρνείσαι; Τότε θα σου πάρω αυτό που αγαπάς πιο πολύ'' και είδα την μητέρα μου νεκρή.. κάποιους μήνες μετά πέθανε. Είδα επίσης στον ύπνο μου ότι η γιαγιά μου ήταν άρρωστη και ξυπνώντας κατάλαβα ότι θα πεθάνει. 2 μήνες μετά πέθανε ξαφνικά από ανακοπή, έσκασε η καρδιά της.
Ένας από τους λόγους που ασχολούμαι με θρησκεία και παραψυχολογία πάρα πολύ.

[YokoChoco]

Όλα αυτά μου έχουν συμβεί, δεν είναι troll. Θέλω να βοηθήσω τον εαυτό μου, όχι να κάνω πλάκα. 40 ετών και ακόμα δεν έχω κάνει ολοκληρωμένη σχέση με κοπέλα.
Θέλω πολύ να βρώ μία και να αγαπήσω αληθινά, νοιώθω άδειος και κενός, και πολύ μόνος.
Ευχαριστώ

[Constantly curious]

Οσο ετων και αν ειμαστε βιολογικα, συναισθηματικα η απωλεια του γονεα εχει αντικτυπο τεραστιο μεσα μας. Ειδικα στο " παιδι που κουβαλαμε παντα μεσα μας ενω ειμαστε ενηλικες ". 40 ετων κατ εμε ειναι νεος ανθρωπος. Η πρωτη αισθηση που μου εδωσες αφου διαβασα ειναι οτι η ευφυια σου πλησιαζει την "τρελα"( κατα τον ορισμο του Φουκω παντοτε) . Αν δεν καναλιζαρεις την δημιουργικοτητα σου γυριζει εναντιον σου. Οι κοινωνικες προσωπικες σχεσεις ειναι αρκετα πιο δυσκολο ζητημα. Εγραψες πως η γνωσιακη σου εφερνε ενταση καποιες φορες σωστα; Ισως η προσωποκεντρικη να ειναι η πιο βοηθητικη απο οσα εχεις δοκιμασει. Μπραβο για την εργατικοτητα σου και για καθε μαχη σου. Νιωθω αδαης να δωσω συμβουλη για να ειμαι ειλικρινης. Εχεις αντιμετωπισει παρα πολλα!! Για την ακριβεια απο ολα οσα εζησες και αντεξες θα μπορουσες να γραψεις βιβλιο. Εχεις ενα υπεροχο μυαλο που αγγιζει επικυνδυνα τη χαοτικη πλευρα της καταστροφης. Ειναι στα κυτταρα μας η καταστροφικοτητα, η αποδομηση. Δεν ξερω καθολου για την σωματοδυσμορφικη κατι.

[Constantly curious]

Εκτος απο Εδουαρδο Συρε εχεις καποιον συγγραφεα ή τιτλο να μελετησω; Σε ευχαριστω.

[YokoChoco]

Αν δεν έχεις διαβάσει το ''ΠΛΑΤΩΝΑΣ ΟΧΙ ΠΡΟΖΑΚ'' του Λού Μαρίνοφ, διάβασε το, αξίζει πιστεύω, στηρίζεται στην άποψη ότι οι άνθρωποι είμαστε κατά βάση εγωκεντρικοί.
https://www.politeianet.gr/books/978...-prozak-181568

Επίσης το ''ΜΗΠΩΣ ΠΑΣΧΕΤΕ ΑΠΟ ΤΕΛΕΙΟΜΑΝΙΑ'' του Τόμας Γκρίνσπουν, εξαιρετικό θα έλεγα.
https://www.politeianet.gr/books/978...iomania-147618

Από φιλοσοφία-λογοτεχνία Καζαντζάκη και Νίτσε έχω διαβάσει και κάποιους Κινέζους(Λάο Τσέ, Σούν Τζού και Κομφούκιο).
Ελληνική προς το παρών όχι, θέλω όμως..

Μου ειπε ένας φίλος να ξεκινήσω με Παρμενίδη και μετά να πάω σε Αριστοτέλη, Πλάτωνα..
Τον Σύρε δεν τον ήξερα να σου πώ την αλήθεια... διαβάζω τα τελευταία 4 χρόνια πιο μπροστά δεν άνοιγα βιβλίο,
απλά διαβάζω πολλά διαφορετικά, δλδ και βιολογίας και ιατρικής κτλ όχι μόνο ανθρωπιστικών σπουδών αλλά και
θετικών(που έχω περισσότερη κλίση).

Α ο Μαρίνοφ λέει στο βιβλίο του ότι αξίζει από την Βίβλο ''Ο ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ'' και το ''ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ'' της Παλαιάς Διαθήκης.
Οπότε αν έχει μια Βίβλο άνοιξε την σ'αυτά τα βιβλία, νομίζω ο Σολομώντας τα είχε γράψει. :)

Α όσο και αν φαίνεται περίεργο, ωραία μήνυματα περνάνε κάποια κόμικ της Marvel. Το ''Spiderman and the Black Cat: Το κακό που κάνουν οι άνθρωποι''
(Εκδόσεις Οξύ) πολύ καλό πραγματεύεται το πρόβλημα του βιασμού και του εθισμού από ουσίες.

https://www.public.gr/product/comics...prod9450848pp/

[Constantly curious]

Σε ευχαριστω παρα πολυ για τις βιβλιοπροτασεις. Χωρις νεα αναγνωσματα δεν τρεφομαι και βαλτωνω χειροτερα. Να εισαι καλα :) :) :) Του Συρε εχω μελετησει το Μεγαλοι μυστες. Αρκετα καλο τολμω να πω. Διαβασα και winnicott αλλα δεν ημουν ετοιμη για τοσο ενδελεχη και μυχια ψυχιατρικη προσεγγιση. Αγαπαω Herman Hesse.
Το παιχνιδι με τις χαντρες το ενιωσα ως το βιβλιογραφικο του απογειο. Ειμαι κουρασμενη αυτη τη στιγμη αλλα εχω διαβασει διαφορετικες προσεγγισεις ανα φασεις της ζωης μου. Μυστικισμος Θρησκειες Πολιτισμοι Φιλοσοφια "Τεχνη και Ιατρικη" αυτο και αν εχει μεγαλο ενδιαφερον. Ποσοι απο την Ιατρικη ή τη Νομικη κατεληξαν λατρεις του Θεατρου που εμπεριεχει το ανθρωπινο συνολο απο την ανοδο ως την απολυτη καθοδο. Αχ... Μου ελειψαν αυτες οι συζητησεις. Συγνωμη που ξεφυγα.

[YokoChoco]

Νομίζω και κάποια παλιά βιβλία του Αρκά, είναι ενδιαφέροντα όπως
''Η ΖΩΗ ΜΕΤΑ'' https://www.public.gr/product/comics...mo/prod511407/
''ΧΑΜΗΛΕΣ ΠΤΗΣΕΙΣ'' https://www.public.gr/product/comics...mo/prod293052/
''TA ΜΑΥΡΑ'' https://www.public.gr/product/comics...prod8910388pp/
''ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΝΕΡΑ'' https://www.public.gr/product/comics...prod7843194pp/
ακούγεται πως ή αποχώρησε ο Αρκάς ή δεν είναι πλέον στην ζωή ή άλλαξε σκέψεις, καθότι δέχεται πολύ λογοκρισία και η σελίδα του στο facebook
μπλοκαρίστηκε μετά τα ρατσιστικά σχόλια για τις παχουλές γυναίκες, που όντως είναι ''κάπως''. Γι'αυτο πολύ θαυμαστές του μιλάνε για τον ''παλιό
καλό'' Αρκά. Εκείνα τα παλιά του βιβλία αξίζουν όντως..

Α εγώ έχω διαβάσει άλλου τύπου βιβλία που έχουν να κάνουν με Χριστιανισμό όπως:
''Δυο Βαβυλώνες'' (Χίσλοπ)
''Πως γεννιούνται ζουν και πεθαίνουν οι θεοί και οι θεές'' (Γιαροσλάβσκι)
''Αντιγνώση'' (Λιλή Ζωγράφου)
''Το πρόβλημα στην Ιστορικότητα του Ιησού'' (Μηνάς Παπαγεωργίου)
''Ο τυφλός ωρολογοποιός'' (Ντώκινς)
''Η περί θεού αυταπάτη'' (Ντώκινς)
''Η Απατη των Ευαγγελίων'' (Θεοδωρίδης)
''Τα απόκρυφα ευαγγέλια και ο σχηματισμός της καινής διαθήκης'' (Ρηγινιώτης)
''Επιστολή προς τον σκεπτόμενο άθεο'' (Ρηγινιώτης)
''Βίος και Λόγοι του Γέροντα Πορφύριου''
''Γεροντικόν Άγιος Παίσιος''
''Ενας Θεός που έπαιζε κρυφτό'' (π.Λύβιος)
κ.α. πολλά

[YokoChoco]

Σήμερα είχα την 3η συνεδρία με την ΠΡΟΣΩΠΟΚΕΝΤΡΙΚΗ θεραπεύτρια και κάναμε «ART THERAPY». Έκανα δύο ζωγραφιές και τις αναλύσαμε, μου άρεσε πάρα πολύ.
Μου είπε επίσης ότι κάνει και «ΤΡΑΥΜΑΤΙΟΘΕΡΑΠΕΙΑ» αλλά δεν ξέρει αν είμαι ακόμα έτοιμος, ίσως το κάνουμε πιο μετά, δλδ σε μερικούς μήνες. Το «ART THERAPY»
ήταν εξαιρετικό, είδα τον εαυτό μου μέσα από αυτό, που ήμουν, που έχω φτάσει και που θέλω να πάω και πόσο επικύνδινο θεωρώ τον δρόμο της ζωής.
Τωρα διαβάζω το βιβλίο ''ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ''... μιλάει για έναν άγιο που ''πειραζόταν'' συχνά από δαιμόνια... είναι ''κάπως'' το βιβλίο.
Καλογραμμένο αλλά αφήνει ''παράξενη'' αίσθηση...

[Constantly curious]

Θα παρακολουθω τα ποστ σου. Σε ευχαριστώ που μοιραζεσαι. Χαρηκα που ενιωσες ομορφα :) :) :)

[YokoChoco]

@Constantly curious να'σαι καλά.
Προχθές λέγαμε για βιβλιοθεραπεία.. θεωρώ και η μουσική είναι εξαιρετική θεραπεία, εμένα με ''φτιάχνει'' η υπερ-ηρωική μουσική από ''Spiderman'', ''Wonder Woman'', ''Superman'', 'The Matrix'' κ.α. όπως και η κλασσική(Mozart, Strauss), βυζαντινή(Καβάρνος, Λιουμπόγιεβιτς), Ξένη πόπ(Michael Jackson, Anastacia, Backstreet Boys κτλ) και Ρόκ(Alice Cooper, Bon Jovi, Megadeth κτλ).
Τα βιβλία ανοίγουν το μυαλό, η μουσική το ηρεμεί και το βοηθάει να εμβαθύνει κάποιες φορές, επίσης η άσκηση αναζωογωνεί το σώμα, η διατροφή το θρέφει και το ενδυναμώνει. Η θεραπεία πρέπει να γίνεται ΟΛΙΣΤΙΚΑ, ένα πράγμα μόνο του δεν αρκεί.

[V for vendetta]

Ένα ενδιαφέρον το έχει το art therapy κυρίως προσφέροντας κάποια εργαλεία. Θα σου έλεγα να κοιτάξεις και το sand tray. Κάποιον ψυχοθεραπευτή που να έχει εκπαιδευτεί και στη θεραπεία σχημάτων;