Δεν με αποδέχτηκαν ποτέ - Page 2
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 2 of 2 FirstFirst 12
Results 16 to 20 of 20
  1. #16
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2017
    Location
    Αθήνα
    Posts
    3,898
    Quote Originally Posted by believeInYourself View Post
    Η Νοσηρή τα λέει πολύ καλά εδώ! Έτσι είναι. Αν σκεφτούμε πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να αποδεχτούν τον ίδιο τους τον εαυτό, θα καταλάβουμε πως συμβαίνει κάποιοι να μη μπορούν να αποδεχτούν τους άλλους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι γονείς της.

    Οπότε το

    «Ζήσε την ζωή σου κοπελάρα μου όπως θες,και όσοι σε δέχονται έχει καλώς,οι υπόλοιποι να πιουν ξυδάκι.»
    Νοσηρή Φαντασία, μέλος Psychology Forum

    είναι αυτό που χρειάζεται να ακολουθήσεις.
    Μα εγώ δεν έχω με την αποδοχή.
    Η άγνοια οδηγεί στην ευτυχία..

  2. #17
    Quote Originally Posted by george1520 View Post
    Καλησπέρα. Μπράβο σου που μίλησες και ειπες στους γονείς σου αυτο που τοσο καιρό κουβαλουσες.. Μπράβο σου που τα κατάφερες μετά απο ολα αυτα που σου έκαναν οι γονείς σου. Το ιδανικότερο θα ηταν μια μερα να καταλάβουν, να σε αποδεχτούν, να ηρεμήσεις και εσυ και αυτοί. Ο θυμος θολώνει το μυαλό και καποιες φορες οι άνθρωποι γίνονται σκληροί ακόμη και με τα ιδια τους τα παιδιά.

    Εγω προσωπικά αν ήμουν στην θεση σου θα ήθελα μια μερα να καταλάβουν. Θα τους έδινα την ευκαιρία να μου μιλήσουν, αλλα η αλήθεια ειναι οτι δεν θα τους συγχωρούσα γιατι ήταν πολύ σκληροί απέναντι σου. Αλλα καθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Εύχομαι απο εδω και περα να είσαι ήρεμη και να σου πηγαίνουν ολα καλα.
    Καλησπέρα. Σε ευχαριστώ πολύ. Έχω κάνει άπειρες προσπάθειες να τους μιλήσω να τους εξηγήσω. Γονείς μου είναι τους αγαπάω με έχουν στηρίξει δεν μου είχε λείψει κάτι πχ υλικό αγαθό. Μου έλειπε όμως η αγάπη δεν ξέρουν να αγαπούν δυστυχώς. Δεν με έχουν αγκαλιάσει ποτέ. Η μητέρα μου πάντα με μείωνε και πάντα μου έλεγε οι άλλες φίλες σου είναι καλύτερες από εσένα. Έχω προσπαθήσει να πάμε σε ψυχολόγο σε ψυχίατρο. Δυστυχώς σε όλα αυτά ήμουν μόνη μου..μου έκανε καλό αλλά δεν ήταν οι ίδιοι εκεί στο να βρούμε λύσεις στο να αγαπηθουμε πραγματικά χωρίς εγωισμους... Δυστυχώς είμαι μόνη μου και η πόρτα ξέρω ότι είναι κλειστή. Σε ευχαριστώ πολύ και πάλι για τα καλά σου λόγια και για την στήριξη.

  3. #18
    Quote Originally Posted by believeInYourself View Post
    Αν καταλάβουν κάποια στιγμή και νιώσουν πως είσαι παιδί τους, θα έρθουν να σε βρουν από μόνοι τους. Όταν και αν συμβεί αυτό, να έχεις ανοιχτή την αγκαλιά σου και μην πεις τίποτα.

    Εσύ δεν υπάρχει λόγος να τους ξαναπλησιάσεις, δε θα αλλάξει κάτι. Ωστόσο μην τους κρατάς κακία γιατί άνθρωποι είναι κι αυτοί. Μεγάλωσαν σε ένα διαφορετικό κόσμο και δυστυχώς είναι δύσκολο να αλλάξουν. Άλλα διδάχτηκαν αυτοί για τη ζωή και τον κόσμο.

    Να δίνεις το καλύτερο που μπορείς στη σχέση σου και να ζητάς το καλύτερο. Να σαι πάντα καλά σε ο,τι κάνεις και να απολαμβάνεις τη ζωή με όποιον άνθρωπο είναι στο πλευρό σου γι' αυτό που είσαι!
    Καλησπέρα. Ευχαριστώ για την ανταπόκριση. Τους έχω δώσει πολύ χρόνο. Εγώ ήμουν αυτή που τους έψαξα και τελικά β πόρτα κλειστή. Και όταν λίγο μίλησα με την μητέρα μου της είπα σε συγχωρώ για αυτά που κάνατε σε μένα. Δεν κρατάω κακία αλλά ξέρεις είναι ο πόνος που σου έχει μείνει. Να ξέρεις ότι έχεις γονείς και σπίτι και να μην σε αφήνουν να μπεις έστω για λίγο. Πολλές φορές στον ύπνο μου βλέπω το σπίτι μου το δωμάτιο μου τον χώρο μου ακόμα και αν έχει περάσει πολύς καιρός. Ο πατέρας μου είναι καλλιτέχνης ζωγράφος και έχει πάρα πολλά άτομα στον κύκλο του οι οποίοι είναι ομοφυλόφιλοι. Εκεί είναι μέσα στην χαρά αλλά όχι το παιδί του. Όπως και να έχει πάντα θα ελπίζω απλά στα πιο δύσκολα μου δεν ήταν εκεί. Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. :) Να είσαι καλά και εσυ

  4. #19
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2019
    Location
    Σύννεφο
    Posts
    313
    Quote Originally Posted by enya12 View Post
    Καλησπέρα. Ευχαριστώ για την ανταπόκριση. Τους έχω δώσει πολύ χρόνο. Εγώ ήμουν αυτή που τους έψαξα και τελικά β πόρτα κλειστή. Και όταν λίγο μίλησα με την μητέρα μου της είπα σε συγχωρώ για αυτά που κάνατε σε μένα. Δεν κρατάω κακία αλλά ξέρεις είναι ο πόνος που σου έχει μείνει. Να ξέρεις ότι έχεις γονείς και σπίτι και να μην σε αφήνουν να μπεις έστω για λίγο. Πολλές φορές στον ύπνο μου βλέπω το σπίτι μου το δωμάτιο μου τον χώρο μου ακόμα και αν έχει περάσει πολύς καιρός. Ο πατέρας μου είναι καλλιτέχνης ζωγράφος και έχει πάρα πολλά άτομα στον κύκλο του οι οποίοι είναι ομοφυλόφιλοι. Εκεί είναι μέσα στην χαρά αλλά όχι το παιδί του. Όπως και να έχει πάντα θα ελπίζω απλά στα πιο δύσκολα μου δεν ήταν εκεί. Σε ευχαριστώ πολύ για τα λόγια σου. :) Να είσαι καλά και εσυ
    Καταλαβαίνω πως είναι δύσκολο όλο αυτό, πως πονάει. Είναι μια απώλεια.

    Από αυτά που γράφεις όμως αντιλαμβάνομαι πως εσύ ως άνθρωπος έχεις κάνει το βήμα μπροστά σε σχέση με το που τοποθετούνται σ' αυτή την κλίμακα οι γονείς σου. Αυτό σημαίνει πρόοδος. Γιατί προφανώς και είσαι καλύτερος άνθρωπος από εκείνους. Το γράφω αυτό όχι με διάθεση να κάνω συγκρίσεις αλλά για να τονίσω πως στόχος μας σαν ανθρωπότητα πρέπει να είναι να γινόμαστε καλύτεροι από τους προηγούμενους, αποφεύγοντας να κάνουμε τα λάθη που έκαναν εκείνοι. Αυτή είναι η άποψη μου.

  5. #20
    george1520
    Guest
    Quote Originally Posted by enya12 View Post
    Καλησπέρα. Σε ευχαριστώ πολύ. Έχω κάνει άπειρες προσπάθειες να τους μιλήσω να τους εξηγήσω. Γονείς μου είναι τους αγαπάω με έχουν στηρίξει δεν μου είχε λείψει κάτι πχ υλικό αγαθό. Μου έλειπε όμως η αγάπη δεν ξέρουν να αγαπούν δυστυχώς. Δεν με έχουν αγκαλιάσει ποτέ. Η μητέρα μου πάντα με μείωνε και πάντα μου έλεγε οι άλλες φίλες σου είναι καλύτερες από εσένα. Έχω προσπαθήσει να πάμε σε ψυχολόγο σε ψυχίατρο. Δυστυχώς σε όλα αυτά ήμουν μόνη μου..μου έκανε καλό αλλά δεν ήταν οι ίδιοι εκεί στο να βρούμε λύσεις στο να αγαπηθουμε πραγματικά χωρίς εγωισμους... Δυστυχώς είμαι μόνη μου και η πόρτα ξέρω ότι είναι κλειστή. Σε ευχαριστώ πολύ και πάλι για τα καλά σου λόγια και για την στήριξη.
    Αρκετοί γονείς ειναι ετσι.. Δεν δίνουν αγαπη, δεν αγκαλιάζουν τα παιδιά δεν λενε ενα μπράβο. Μια λεξη. Μια απλη λέξη που ομως ειναι τόσο σημαντική. Ξερω πως ειναι. Τα έχω ζήσει.
    Μην κάνεις καμια αλλη προσπάθεια. Έχεις δοκιμάσει με ολους τους τρόπους να τους κανεις να δούν αυτα που δεν μπορούν να δουν μονοι τους. Ο χρόνος.. μονο ο χρόνος θα τους κανει να καταλάβουν. Το ποσο λαθος ειναι. Το ποσο σκληρα φέρονται. Δεν ειναι άξιοι να δουν τι παιδί έχουν..! Αυτο να κρατάς παντα μαζι σου. Σε όποια δυσκολια και να βρεις στον δρόμο σου. Σταθηκες μπροστά τους και ειπες την αλήθεια σου. Σταθηκες μπροστά τους και τους ειπες να πατε σε ενα ψυχολογο να φτιάξετε την σχεση σας. Σου φέρθηκαν σκληρα και όμως εισαι εδω και θες ακομη την αποδοχή τους. Σου φερθηκαν σκληρα και εσυ σταθηκες στα πόδια σου! Ολα θα πανε καλα..

Page 2 of 2 FirstFirst 12

Similar Threads

  1. ΠΟΤΕ χρειαζεται εμπιστοσυνη κ ΠΟΤΕ στατηγικη?
    By αλεξανδρος_77 in forum Σχέσεις και Επικοινωνία
    Replies: 0
    Last Post: 23-02-2016, 16:38
  2. Replies: 5
    Last Post: 06-07-2015, 14:01
  3. Ποτε, ποτε, ποτε μην το βαζετε κατω
    By Madlylove in forum Ψυχώσεις & Σχιζοφρένεια
    Replies: 52
    Last Post: 05-12-2012, 18:29
  4. Ποτε το εγω γινεται μοναξια;και ποτε το σημπαν ολοκληρο
    By pikos in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 3
    Last Post: 02-08-2008, 01:03
  5. Ως πότε...
    By Andrew in forum Κακοποίηση
    Replies: 105
    Last Post: 22-05-2008, 19:36

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •