εγκράτεια και η φλόγα του σεξ

[thlimenamatia]

νυμφομανης ειναι οταν μια γυναικα θελει να κανει σεξ συνεχεια με οτι δει μπροστα της. νομιζω ειναι ειδος ασθενειας. μιλαμε για αισθηματα οχι με γεννητικο οργανο.

[Kavkaz12]

ασθενεια ειναι καλα το λες

[serios]

Noμίζω ο θεματοθέτης έχει βγάλει λάθος λογικό συμπέρασμα.
Μιλάει για μια σχέση που πρώτα απ'όλα απ'όσο κατάλαβα δεν κατέληξε σε γάμο και δεν μας είπε τι διάρκεια είχε.
Πήρε ένα τυχαίο γεγονός που είναι αυτό της αποχής από το σεξ λόγω νηστείας το οποίο είχε σαν αποτέλεσμα να έχει περισσότερες ορμές μετά για το πρόσωπο της συντρόφου του.
Το θέμα είναι οτι αυτό που γίνεται σε πολλά ζευγάρια είναι να χάνεται ο πόθος για το άλλο άτομο. Δεν χάνονται οι ορμές πιθανόν γι'αυτό και οι απιστίες αλλά ο πόθος.
Δεν νομίζω οτι είναι θέμα συχνότητας και ότι με κόλπα αποχής ξαναφουντώνει. Αν χαθεί πάει τελείωσε και συμφωνώ μ'αυτό που είπε η Remedy.

Δεν νομίζω οτι τα ζευγάρια έχουν ανάγκη αποχής λόγω νηστείας. Υπάρχουν κάποιοι παντρεμένοι που καταλήγουν να απέχουν ουτως η άλλως και οι λόγοι είναι πολλοί. Αγχος, υποχρεώσεις, ρουτίνα, το ότι πιθανόν οι άνθρωποι δεν είμαστε μονογαμικοί αλλά η εξέλιξη των κοινωνιών επέβαλε τον θεσμό του γάμου για λόγους ενδυνάμωσης του ρόλου της οικογένειας που είναι ο πυρήνας των κοινωνιών.

Μη ψάχνετε για τερτίπια. Δεν σώζει έναν γάμο ούτε ένα παιδί ούτε νηστείες ούτε ξεματιάσματα. Αν κάτι φθείρεται κ σβήνει το φυσικό επακόλουθο είναι η συμβίωση από λόγους συνήθειας,φόβου κ εξάρτησης.

[GeorgeGr1]

serios δεν είναι μόνο θέμα ορμής από την αποχή. Είναι ότι σήμερα κάνεις σεξ με τη γυναίκα με την οποία υπάρχει ακόμη πάθος και ξέρεις ότι από αύριο και για 20 μέρες πχ δεν έχει σεξ. Κι όμως όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο, τα συναισθήματα κατά τη διάρκεια της αποχής δυναμώνουν, ακριβώς γιατί επιβεβαιώνεται και στους δύο ότι υπάρχουν αμοιβαία συναισθήματα εφόσον μπορούν και γουστάρουν να περνάνε καλά σε μια περίοδο χωρίς σεξ, οπότε συντηρεί και το πάθος, εφόσον είναι αλληλένδετα. Στο λέω γιατί το έζησα και είναι πολύ ωραίο συναίσθημα, εγώ που όταν κατάλαβα ότι σοβαρολογουσε ήμουν στο τσακ να χωρίσω.
Τώρα θα μου πεις γιατί χώρισες? Εκτός τους λόγους που γράψει αλλού, ενώ οκ είδα τα θετικά της φάσης αυτής δεν ήμουν έτοιμος να αποδεχτώ τότε αυτή τη νοοτροπία, άκουγα δηλαδή θεούς νηστείες κτλ και μου γυρνούσε το μάτι, το είχα συνδέσει με την θρησκεία.
Τωρα θα το έκανα άνετα (ειμαι ανοικτομυαλος γενικα σαν ανθρωπος σε νεα δεδομενα) με κάποια γυναίκα που θα την ήθελα.

Τέλος πάντων ίσως να μην έχει σε όλους την ίδια επίδραση κάποια τακτική, απλως ήθελα να ακούσω κάποιες γνώμες επειδή σκέφτηκα την φάση πρόσφατα και γιατί όχι αν το δοκιμάσει κάποιος να μας ελεγε στο μελλον την εμπειρια του, η αν κάποιος ήδη το κάνει να μας πει την γνώμη του.

[serios]

Eσύ αναφέρεσαι σε μια σχέση που από ότι καταλαβαίνω ήσασταν ενεργοί τις περιοδους εκτός νηστείας κ η σχέση δεν μας είπες πόσο κράτησε. Είναι λογικό από την στιγμή που είστε ενεργοί κ υπάρχει πόθος για σεξ να φουντώνει η επιθυμία.

Ο προβληματισμός σου όμως έχει να κάνει για μακροχρόνια δέσμευση και συγκεκριμένα για τον γάμο. Ανησυχείς γι'αυτό που λένε οτι ο γάμος σκοτώνει το σεξ.
Κ σου λέω οτι οι παράγοντες που σκοτώνουν το σεξ στον γάμο δεν λύνονται με αποχή. Γιατί είναι ήδη σκοτωμένο. Πως θα επιλύσεις το πρόβλημα με το ίδιο του το αποτέλεσμα αυτό της αποχής. Βασικά δεν θες να το λύσεις. Στο μυαλό σου έχεις κάτι σαν συντήρηση. Πιστεύεις οτι φταίει η συχνότητα κ η ρουτίνα που καταστρέφει το σεξ. Νομίζω όμως οτι είναι πολυπαραγοντικό το πρόβλημα. Μην επικεντρώνεσαι στο πόσο συχνά γίνεται.

Θα μπορούσες να δώσεις αυτή την συνταγή παρα μόνο αν ήσουν παντρεμένος μια 15ετία πχ κ έβλεπες αποτέλεσμα νομίζω. Τώρα απλά είναι μια εκλογίκευση μιας εμπειρίας.

[serios]

serios δεν είναι μόνο θέμα ορμής από την αποχή. Είναι ότι σήμερα κάνεις σεξ με τη γυναίκα με την οποία υπάρχει ακόμη πάθος και ξέρεις ότι από αύριο και για 20 μέρες πχ δεν έχει σεξ. Κι όμως όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο, τα συναισθήματα κατά τη διάρκεια της αποχής δυναμώνουν, ακριβώς γιατί επιβεβαιώνεται και στους δύο ότι υπάρχουν αμοιβαία συναισθήματα εφόσον μπορούν και γουστάρουν να περνάνε καλά σε μια περίοδο χωρίς σεξ, οπότε συντηρεί και το πάθος, εφόσον είναι αλληλένδετα. Στο λέω γιατί το έζησα και είναι πολύ ωραίο συναίσθημα, εγώ που όταν κατάλαβα ότι σοβαρολογουσε ήμουν στο τσακ να χωρίσω.
Τώρα θα μου πεις γιατί χώρισες? Εκτός τους λόγους που γράψει αλλού, ενώ οκ είδα τα θετικά της φάσης αυτής δεν ήμουν έτοιμος να αποδεχτώ τότε αυτή τη νοοτροπία, άκουγα δηλαδή θεούς νηστείες κτλ και μου γυρνούσε το μάτι, το είχα συνδέσει με την θρησκεία.
Τωρα θα το έκανα άνετα (ειμαι ανοικτομυαλος γενικα σαν ανθρωπος σε νεα δεδομενα) με κάποια γυναίκα που θα την ήθελα.

Τέλος πάντων ίσως να μην έχει σε όλους την ίδια επίδραση κάποια τακτική, απλως ήθελα να ακούσω κάποιες γνώμες επειδή σκέφτηκα την φάση πρόσφατα και γιατί όχι αν το δοκιμάσει κάποιος να μας ελεγε στο μελλον την εμπειρια του, η αν κάποιος ήδη το κάνει να μας πει την γνώμη του.

Λίγο αντιφατικό αυτό που γράφεις στο σημείο με bold.
Από ότι καταλαβαίνω εσύ υπέφερες περιμένοντας να συνευρεθείς. Μπορείς να μου εξηγήσεις πως περνούσες καλά εκείνο το διάστημα;;
Δεν ξέρω αν υπήρχαν κοινά συναισθήματα. Περισσότερο για σαρκική σχέση μου κάνει που είναι και η πλειονότητα των σχέσεων.

[GeorgeGr1]

Όχι δεν είναι η πλειονότητα των σχέσεων σαρκικές. Δεν θα έβαζα ποτέ στη καθημερινότητα μου γυναίκα μόνο για το σεξ, ποσο μαλλον να την παντρευτω κιολας, γι αυτό και σε άλλο θέμα είχα γράψει ότι προτιμούσα σε περίοδο που δεν είχα συναισθήματα για κάποια, να πάω σε ιερόδουλη.
Τέλος πάντων δεν στηρίζω την αποχή 100%, απλώς το συζητάω εδώ γιατί πιστεύω ότι ίσως να έχει αρκετά θετικά σε μακροχρόνια σχέση με βάση την εμπειρια μου όχι όμως σε μακροχρόνια σχέση, για κοντά 2 χρόνια μιλάμε.
Οι γυναίκες δεν μιλάνε πχ συνήθως πως θέλουν με κάποιο τρόπο επιβεβαίωση των συναισθημάτων του αντρα; Πώς θα τους φαινόταν ας πούμε αν ο άντρας τους σε περίοδο αποχής θα ήθελε να περνούν χρόνο μαζί και πως αν σε περίοδο αποχής θα απομακρυνόταν και δεν θα έβρισκε κάτι ενδιαφέρον?

[elisabet]

Θα συμφωνήσω με τα παιδιά που σου λένε ότι μπλέκεις το θέμα της εγκράτειας όταν υπάρχει πόθος, με το όταν δεν υπάρχει πόθος.
Το πρόβλημα στις μακροχρόνιες σχέσεις/γάμους δεν είναι η συχνότητα του σεξ, είναι ότι απομακρύνονται συναισθηματικά τα ζευγάρια άρα παύει να υπάρχει πόθος. Αυτό δεν διορθώνεται με αποχή και εγκράτεια.

Αυτό που λες θα μπορούσε να λειτουργήσει μόνο σε πιο σύντομες σχέσεις όπου θες τον άλλον και φυσικά η έλλειψη του σε κάνει να τον θες ακόμα περισσότερο. Σκέψου για παράδειγμα τις σχέσεις από απόσταση που δεν μπορείς να κάνεις σεξ όποτε θες. Ο πόθος φθάνει στα ύψη το πρώτο διάστημα. Όσο η σχέση δεν ανατροφοδοτείται όμως σε άλλα επίπεδα...από μόνη της η έλλειψη δεν μπορεί να κάνει τίποτα.

[Remedy]

Όχι δεν είναι η πλειονότητα των σχέσεων σαρκικές. Δεν θα έβαζα ποτέ στη καθημερινότητα μου γυναίκα μόνο για το σεξ, ποσο μαλλον να την παντρευτω κιολας, γι αυτό και σε άλλο θέμα είχα γράψει ότι προτιμούσα σε περίοδο που δεν είχα συναισθήματα για κάποια, να πάω σε ιερόδουλη.
Τέλος πάντων δεν στηρίζω την αποχή 100%, απλώς το συζητάω εδώ γιατί πιστεύω ότι ίσως να έχει αρκετά θετικά σε μακροχρόνια σχέση με βάση την εμπειρια μου όχι όμως σε μακροχρόνια σχέση, για κοντά 2 χρόνια μιλάμε.
Οι γυναίκες δεν μιλάνε πχ συνήθως πως θέλουν με κάποιο τρόπο επιβεβαίωση των συναισθημάτων του αντρα; Πώς θα τους φαινόταν ας πούμε αν ο άντρας τους σε περίοδο αποχής θα ήθελε να περνούν χρόνο μαζί και πως αν σε περίοδο αποχής θα απομακρυνόταν και δεν θα έβρισκε κάτι ενδιαφέρον?

συμφωνω με σειριο και ελισαβετ.
επιπλεον, δεν μιλουσες τελικα για μακροχρονια σχεση, επομενως δεν το τεσταρησες στην μακροβιοτητα, αλλα για μια συντομη σχετικα σχεση (συντομη, μιλωντας για μακροχρονιες). δλδ... σε δυο χρονια δεν φευγει ετσι κι αλλιως το παθος για καποιον που γουσταρεις σεξουαλικα (εκτος αν στην εχει ηδη σπασει οπως ειπαμε).
επομενως, δεν ξερουμε πως θα την βιωνες σε σεξουαλικο επιπεδο, χωρις αυτες τις αποχες.
ισως και καλυτερα.
ουτε ξερουμε τι επιδραση θα ειχαν αυτες οι αποχες οταν γινοταν μακροβια η σχεση. μπορει να ελεγες "αι σιχτιρ κι εσυ και οι νηστειες σου" για παραδειγμα... αλλες ανοχες εχουμε στα πραγματα που δεν μας ταιριαζουν οταν γνωριζουμε τον αλλο και αλλες οταν εχουμε αποφασισει πλεον να ενωσουμε την ζωη μας μαζι του.
ακομα, μιας και η σχεση ηταν τελικα σχετικα συντομη, αναλογισου και ποσο σεξ εχασες με αυτες τις 40ημερες νηστειες....

η μονη αναλογια που βρισκω με αυτο που περιγραφεις, ειναι μια ψυχαναγκαστικη στερηση που εκανα μερικες φορες παιδι, που ειχε να κανει περισσοτερο με μαζοχισμο, παρα με ικανοποιηση.
μερικες απο τις φορες που επαιζα με τις ωρες και γυρνουσα σπιτι μουσκεμα στον ιδρτα, κατακοπη και φοβερα διψασμενη, κρατουσα το ποτηρι με το νερο μετρωντας μεχρι το 10 η το εκατο...
μαντεψε, δεν μεγαλωνε την ευχαριστηση του ξεδιψασματος, αυτο. μαζοχισμος ηταν... δλδ, η ικανοποιηση δεν ηταν πλεον το νερο, αλλα η απελευθερωση απο το μαρτυριο.

[GeorgeGr1]

συμφωνω με σειριο και ελισαβετ.
επιπλεον, δεν μιλουσες τελικα για μακροχρονια σχεση, επομενως δεν το τεσταρησες στην μακροβιοτητα, αλλα για μια συντομη σχετικα σχεση (συντομη, μιλωντας για μακροχρονιες). δλδ... σε δυο χρονια δεν φευγει ετσι κι αλλιως το παθος για καποιον που γουσταρεις σεξουαλικα (εκτος αν στην εχει ηδη σπασει οπως ειπαμε).
επομενως, δεν ξερουμε πως θα την βιωνες σε σεξουαλικο επιπεδο, χωρις αυτες τις αποχες.
ισως και καλυτερα.
ουτε ξερουμε τι επιδραση θα ειχαν αυτες οι αποχες οταν γινοταν μακροβια η σχεση. μπορει να ελεγες "αι σιχτιρ κι εσυ και οι νηστειες σου" για παραδειγμα... αλλες ανοχες εχουμε στα πραγματα που δεν μας ταιριαζουν οταν γνωριζουμε τον αλλο και αλλες οταν εχουμε αποφασισει πλεον να ενωσουμε την ζωη μας μαζι του.
ακομα, μιας και η σχεση ηταν τελικα σχετικα συντομη, αναλογισου και ποσο σεξ εχασες με αυτες τις 40ημερες νηστειες....

η μονη αναλογια που βρισκω με αυτο που περιγραφεις, ειναι μια ψυχαναγκαστικη στερηση που εκανα μερικες φορες παιδι, που ειχε να κανει περισσοτερο με μαζοχισμο, παρα με ικανοποιηση.
μερικες απο τις φορες που επαιζα με τις ωρες και γυρνουσα σπιτι μουσκεμα στον ιδρτα, κατακοπη και φοβερα διψασμενη, κρατουσα το ποτηρι με το νερο μετρωντας μεχρι το 10 η το εκατο...
μαντεψε, δεν μεγαλωνε την ευχαριστηση του ξεδιψασματος, αυτο. μαζοχισμος ηταν... δλδ, η ικανοποιηση δεν ηταν πλεον το νερο, αλλα η απελευθερωση απο το μαρτυριο.

Μωρέ κι εγώ δε λεν λέω ότι διαφωνώ με τα παιδιά ούτε με εσένα σε αυτό το θεμα, αλλά δε μπορώ να πω ότι είμαι και αρνητικά κάθετος στην αποχή κατά διαστήματα, έχει κάτι ενδιαφέρον.
Μιλάς τώρα με έναν άνθρωπο που όταν ήθελα κάτι γενικα το ήθελα τώρα, και αυτό ίσχυε και στο σεξ και κάπου εδώ ξαναδικαιολογειτε η ιερόδουλη. Πλέον δεν ειμαι έτσι, έχω αρκετή υπομονή. Ίσως ήρθα κόντρα με αυτή τη "κακη' συνηθεια με την αποχη και μου αρεσε, ποιος ξέρει.
Αυτό με το νερό δε το έκανα, το κατάπινα κατ' ευθείαν από το μπουκάλι χαχα, αλλά έκανα το άλλο... έβαζα την παλάμη μου στο τζάκι και έκαιγε και μετά έτρεχα και την έβαζα κάτω από τη βρύση! Ηδονηηηη χαχα