Δεν ξέρω τι να κάνω

[ariana]

Είμαι 18 χρονών.Έδωσα φέτος πανελλήνιες και έχασα την σχολή της πρώτης επιλογής μου και η οποία ήταν η μοναδική που μου άρεσε για 200 μόρια.Γένικα την περίοδο των παανελλήνιων έιχα πολύ άγχος και δεν ήμουν καλά ψυχολογίκα.Η κατάσταση όμως χειροτέρεψε κυρίως απο τότε που βγήκαν τα αποτελέσματα των πανελληνίων.Νιώθω ότι έχω κατάθλιψη και οτι δεν είμαι πραγματικά καλά.Πιο συγκεκριμένα δεν έχω όρεξη πια να βγάινω,δεν μπορώ να σηκωθώ απο το κρεβάτι,δεν έχω όρεξη για φαγητό,νιώθω αποτυχημένη,κλαίω με το παραμικρό.Να σημειώσω οτι πάντοτε ημουν αγχώδης και ευαισθήτη έχω επισης διαγνώστει εδω και χρόνια με κοινωνική φοβια και κανω ψυχοθεραπεια για την κοινωνικη μου φοβια ομως τωρα νιωθω οτι είμαι πραγματικα χάλια ψυχολογικά και οτι αρρωσταίνω.Ντρεπομαι να πω στον ψυχολογο μου αυτο που νιωθω γιατι φοβάμαι μην νομίζει οτι είμαι σοβαρα η οτι κινδυνευω (αν και δεν εχω σκεφτει καθολου να κανω κακο στον ευατο μου) και μιλησει στους γονεις μου.Ακομη οι γονεις μου επειδη με βλέπουν χάλια με απειλούν οτι θα με πάνε σε ψυχιάτρο να μου γραψει αντικαταθλιπτικα,κατι που δεν θελω,θεωρω οτι ειμαι ακομα μικρη και μπορω να το παλεψω με ψυχοθεραπεία.Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω

[Georgewww]

Είμαι 18 χρονών.Έδωσα φέτος πανελλήνιες και έχασα την σχολή της πρώτης επιλογής μου και η οποία ήταν η μοναδική που μου άρεσε για 200 μόρια.Γένικα την περίοδο των παανελλήνιων έιχα πολύ άγχος και δεν ήμουν καλά ψυχολογίκα.Η κατάσταση όμως χειροτέρεψε κυρίως απο τότε που βγήκαν τα αποτελέσματα των πανελληνίων.Νιώθω ότι έχω κατάθλιψη και οτι δεν είμαι πραγματικά καλά.Πιο συγκεκριμένα δεν έχω όρεξη πια να βγάινω,δεν μπορώ να σηκωθώ απο το κρεβάτι,δεν έχω όρεξη για φαγητό,νιώθω αποτυχημένη,κλαίω με το παραμικρό.Να σημειώσω οτι πάντοτε ημουν αγχώδης και ευαισθήτη έχω επισης διαγνώστει εδω και χρόνια με κοινωνική φοβια και κανω ψυχοθεραπεια για την κοινωνικη μου φοβια ομως τωρα νιωθω οτι είμαι πραγματικα χάλια ψυχολογικά και οτι αρρωσταίνω.Ντρεπομαι να πω στον ψυχολογο μου αυτο που νιωθω γιατι φοβάμαι μην νομίζει οτι είμαι σοβαρα η οτι κινδυνευω (αν και δεν εχω σκεφτει καθολου να κανω κακο στον ευατο μου) και μιλησει στους γονεις μου.Ακομη οι γονεις μου επειδη με βλέπουν χάλια με απειλούν οτι θα με πάνε σε ψυχιάτρο να μου γραψει αντικαταθλιπτικα,κατι που δεν θελω,θεωρω οτι ειμαι ακομα μικρη και μπορω να το παλεψω με ψυχοθεραπεία.Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω

Ποια σχολή ήταν? Τελικά που πέρασες ? Να το πεις αυτό, να μη το κρύψεις από τον ψυχολόγο. Η δουλειά του είναι. Θα σε βοηθήσει.

Δυστυχώς είναι τόσο χαζό αυτό το σύστημα με τις πανελλαδικές, αλλά ας μη το συζητήσουμε τώρα. Ξέρω δε θα με πιστέψεις αλλά ειναι τόσο άγνωστο το τι μας ξημερώνει που παίζει να σου βγει σε καλό που δε πέρασες, τόσες εκπλήξεις έχει η ζωή. Θα συμφωνήσω ότι δε θα ήθελα να μπλέξεις με φάρμακα κτλ. αλλά αυτό θα το αποφασίσει ο ψυχολόγος, μη φοβάσαι, δε το έχουν σα πρώτη λύση.

Λοιπόν , ποια είναι αυτή η πρώτη επιλογή, είμαι περίεργος

Τι σκέπτεσαι να κάνεις ? Θα ξαναδώσεις , θα πας εξωτερικό , θα πας όπου πέρασες ... Υπάρχουν άπειρες επιλογές.

Είσαι μικρή και μοιάζει σημαντικό αυτό, ίσως είναι το πρώτο πιο σημαντικό γεγονός στη ζωή σου (καλώς εχόντων βέβαια) αλλά στο μέλλον θα δεις , δεν ήταν τοοοοσοοοο όσο νόμιζες.

[ariana]

Καλησπέρα,Η πρώτη μου επιλογή ήταν η ψυχολογία,τελικα πέρασα κοινωνική εργασία.Σκεφτομαι να ξαναδώσω πανελληνιες γιατι δεν έχουμε την δυνατότητα του εξωτερικού και φοβάμαι πως αμα πάω στην σχολή που πέρασα δεν θα μπορώ να την τελειώσω γιάτι είδα και το προγραμμα σπουδων και δεν με ελκυει κατι.Βεβαια δεν ξερω αν αντεχω ψυχικα και σωματικα να ξαναδωσω πανελληνιες

[Georgewww]

Να υποθέσω περνούσες Φλώρινα αν είχες +200 μόρια ?

Αν ξαναδώσεις δε θα έχεις το σχολείο πάνω από το κεφάλι σου , λογικά θα τα πας καλύτερα, βέβαια θα πρέπει να το κάνεις χωρίς πολύ άγχος.

Εγώ στη θέση σου θα ξανα έδινα για να πάω Σαλονίκη

Είσαι 18, δεν έχει σημασία αν περάσεις του χρόνου, και 4 φορές να δώσεις πάλι δε πειράζει , είναι τόσα πολλά τα χρόνια μπροστά σου και τόσα τα λάθη που θα κάνεις και θα "χάσεις χρόνο" (αν υπάρχει αυτή η έκφραση) όπως όλοι μας, που κακώς αγχώνεσαι. Καλύτερα να χαλαρώσεις πρώτα , να παρεις δυνάμεις, να έχεις καλή ψυχολογία και μετά να ξεκινήσεις το διάβασμα. Είσαι καλή μαθήτρια άρα έχεις και το άγχος, είναι χαζό το σύστημα δυστυχώς, λυπάμαι για αυτό, μα αφού έχουμε τώρα αυτό, έτσι θα πορευτούμε.

Κανένα άγχος , είσαι ακόμα πολλλυυυ μικρή, κάνε καμιά βόλτα, διασκέδασε λίγο φτιάξε την ψυχολογία σου και μετά διάβασμα. Ακόμα και όταν θα διαβάζεις να κρατάς την καλή ψυχολογία και να διασκεδάζεις, έτσι θα τα πας και καλύτερα. Απόλαυσε τη ζωή σου και όλη την διαδρομή, μη σκας για τις λακούβες

[Jason IV]

Ariana θα συμφωνήσω με τον Γιώργο, έχεις άπλετο χρόνο μπροστά σου για να προετοιμαστείς καλύτερα για τις πανελλήνιες και, το κυριότερο, χωρίς τον "βραχνά" του σχολείου και των ενδοσχολικών μαθημάτων που θα σου απορροφάν πολύτιμο χρόνο (δεν τα υποτιμώ σε περιεχόμενα και αξία, απλά περιγράφω μια πραγματικότητα).
Θα πρότεινα λοιπόν να κάνεις εγγραφή στη σχολή σου και ταυτόχρονα διακοπή σπουδών για ένα χρόνο, ούτως ώστε να μη προσμετρηθεί αυτό το έτος στα επιτρεπόμενα χρόνια σπουδών που αν δεν κάνω λάθος από φέτος θα έχουν ένα μέγιστο όριο (ν+2).

Δώσε μια δεύτερη ευκαιρία στον εαυτό σου και ξεκίνα τη μελέτη! Αλλά χωρίς άγχος και χωρίς να στερηθείς τις μικρές χαρές της ζωής, διότι διαφορετικά υπάρχει ο κίνδυνος να εξαντληθείς ψυχικά και σωματικά και να μπλοκάρεις.

Θα ήταν επίσης χρήσιμο στο χρόνο που έχεις μπροστά σου να ψάξεις μήπως υπάρχει και άλλη σχολή που θα σε ενδιέφερε, ίσως από άλλο πεδίο που θα μπορούσες να ξεκλειδώσεις με επιπλέον μάθημα, ούτως ώστε να έχεις και "Plan B" και να μην εξαρτάς την επιτυχία σου από μόνο μία σχολή.

Μη φοβάσαι να ξαναπροσπαθείς και να ρισκάρεις για τα όνειρά σου. Μη διστάζεις να κάνεις καινούρια αν τελικά δεν καταφέρεις να πετύχεις τους αρχικούς στόχους που είχες θέσει. Και το κυριότερο: μη φοβάσαι την αποτυχία! Είναι χίλιες φορές προτιμότερη από την απραξία.

Να είσαι πάντα καλά! :-)