Οριακή μου αγάπη Vol. 2

[Epsilon]

Μήπως η καταθλιπτική κατάσταση εξυπηρετεί στο να καθυστερήσει αυτό που πρόκειται να συμβεί;

Εγώ λέω ότι του ετοιμάζει χειρισμούς... Παίρνει το χρόνο της για να δώσει εκείνη το τέλος.

[Dpath]

Εγώ λέω ότι του ετοιμάζει χειρισμούς... Παίρνει το χρόνο της για να δώσει εκείνη το τέλος.

Το ίδιο δεν είναι?

[aeolus74]

Το ίδιο δεν είναι?

Εξαρτάται από το κατά πόσο είσαι αποφασισμένος. Αν για παράδειγμα χαρείς στην περίπτωση που μάθεις ότι την σπίτωσε άλλος, τότε ειναι το ίδιο. Αν όχι τότε είσαι επιρρεπής σε χειριστικότητα, οπότε δεν ειναι το ίδιο.

[aeolus74]

Εγώ λέω ότι του ετοιμάζει χειρισμούς... Παίρνει το χρόνο της για να δώσει εκείνη το τέλος.

Πολύ πιθανό σενάριο. Είμαι πεπεισμένος ότι στην περίπτωση bpd η κατάθλιψη σε πολλές περιπτώσεις αποτελεί χειριστική συμπεριφορά (όχι πάντα). Είναι ένας τρόπος για να αποφύγουν τις συνέπειες της συμπεριφοράς τους (πως να μαλώσεις κάποιον που έχει κατάθλιψη;) και από την άλλη να ενοχοποιήσεις τον άλλον (εγώ έχω κατάθλιψη κι εσύ μου μιλάς έτσι;). Κρύβονται πίσω από την ετικέτα της κατάθλιψης.

[aeolus74]

Δηλαδή μπορεί κάποιος να φέρεται σαν μαλάκας, αλλά αν δηλώσει καταθλιπτικός τότε όλα αλλάζουν! Δεν ειναι μαλάκας απλά έχει κατάθλιψη. Η συμπεριφορά δικαιολογείται... Στο τέλος θα του ζητήσεις και συγνώμη.

[Dpath]

Πολύ πιθανό σενάριο. Είμαι πεπεισμένος ότι στην περίπτωση bpd η κατάθλιψη σε πολλές περιπτώσεις αποτελεί χειριστική συμπεριφορά (όχι πάντα). Είναι ένας τρόπος για να αποφύγουν τις συνέπειες της συμπεριφοράς τους (πως να μαλώσεις κάποιον που έχει κατάθλιψη;) και από την άλλη να ενοχοποιήσεις τον άλλον (εγώ έχω κατάθλιψη κι εσύ μου μιλάς έτσι;). Κρύβονται πίσω από την ετικέτα της κατάθλιψης.

Πολύ σκληρή άποψη, αλλά πιθανότατα να εκφράζει μια σκληρή αλήθεια, σχεδόν σοκαριστική. Όσο περισσότερο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο ισχύει. Ο ατομικισμός στον υπέρτατο βαθμό. Ο ατομικισμός γίνεται πάθηση. Όσο καλύπτονται οι ανάγκες τα πράγματα κυλάνε, όταν κάτι στραβωσει, τότε κατάθλιψη, μίσος, αποδόμηση.
Η άλλη πλευρά γίνεται το θύμα. Πρέπει να καλύπτει ανάγκες, έως ότου στερέψει, ξεζουμιστει. Και τότε γίνεται η λεμονοκουπα.
Αντίο.

[Dpath]

Εξαρτάται από το κατά πόσο είσαι αποφασισμένος. Αν για παράδειγμα χαρείς στην περίπτωση που μάθεις ότι την σπίτωσε άλλος, τότε ειναι το ίδιο. Αν όχι τότε είσαι επιρρεπής σε χειριστικότητα, οπότε δεν ειναι το ίδιο.

Έχεις δίκιο, από μένα εξαρτάται.
Όπως έδωσα τα πάντα, έτσι και πρέπει να προστατέψω τον εαυτό μου.

[aeolus74]

Πολύ σκληρή άποψη, αλλά πιθανότατα να εκφράζει μια σκληρή αλήθεια, σχεδόν σοκαριστική. Όσο περισσότερο το σκέφτομαι, τόσο περισσότερο ισχύει. Ο ατομικισμός στον υπέρτατο βαθμό. Ο ατομικισμός γίνεται πάθηση. Όσο καλύπτονται οι ανάγκες τα πράγματα κυλάνε, όταν κάτι στραβωσει, τότε κατάθλιψη, μίσος, αποδόμηση.
Η άλλη πλευρά γίνεται το θύμα. Πρέπει να καλύπτει ανάγκες, έως ότου στερέψει, ξεζουμιστει. Και τότε γίνεται η λεμονοκουπα.
Αντίο.

Ναι είναι μία άποψη που μπορεί να χαρακτηριστεί ως σκληρή. Επίσης μπορεί να παρεξηγηθεί. Κατά την άποψή μου, υπάρχει ένας τρόπος να καταλάβουμε αν η κατάθλιψη ειναι πραγματική ή χειριστική. Στην περίπτωση που η κατάθλιψη ειναι πραγματική το άτομο που νοσεί θα προσπαθήσει να προστατέψει τα σημαντικά άτομα στη ζωή σου/της. Με άλλα λόγια θα προσπαθήσει να το κρύψει, να το μετριάσει ή και να προσποιηθεί ότι είναι καλά...όσο μπορεί. Στην άλλη περίπτωση όχι μόνο δε θα γίνει αυτό, αλλά αντίθετα θα τους το τρίψει στη μούρη.
Αυτή είναι η διαφορά.

[aeolus74]

Ο ατομικισμός στον υπέρτατο βαθμό. Ο ατομικισμός γίνεται πάθηση. Όσο καλύπτονται οι ανάγκες τα πράγματα κυλάνε, όταν κάτι στραβωσει, τότε κατάθλιψη, μίσος, αποδόμηση. Η άλλη πλευρά γίνεται το θύμα. Πρέπει να καλύπτει ανάγκες, έως ότου στερέψει, ξεζουμιστει. Και τότε γίνεται η λεμονοκουπα.
Αντίο.

Ακριβώς αυτό. Περιγράφεις με ακρίβεια τη συνήθη εξέλιξη μίας τέτοιας σχέσης. Μόνο οι ανάγκες τους μετράνε. Τίποτε άλλο. Κι αν οι ανάγκες τους δεν ικανοποιηθούν όπως θα ήθελαν, θα κρατήσουν μούτρα και θα σε τιμωρήσουν με το να μην σε αγαπούν, όπως κάνουν όλα τα τρίχρονα. Δεν έχεις δύο παιδιά, τρία έχεις αγαπητέ φίλε.

[Epsilon]

Το ίδιο δεν είναι?

Το τέλος το γράφουν, προσπαθούν να το γράψουν, όπως θέλουν αυτοί. Εάν φαντάζεσαι λογικές συμφωνίες, μοίρασμα του χρόνου που θα έχετε τα παιδιά, μοίρασμα των εξόδων και γενικά ο,τι κανουν οι λογικοί και πολιτισμένοι άνθρωποι όταν χωρίζουν, ετοιμάσου για παραλογισμούς... Αν το έχω καταλάβει καλά, θα είσαι τυχερός αν καταλήξετε σε κάποια συμφωνία για χαρη των παιδιών.

[Dpath]

Ακριβώς αυτό. Περιγράφεις με ακρίβεια τη συνήθη εξέλιξη μίας τέτοιας σχέσης. Μόνο οι ανάγκες τους μετράνε. Τίποτε άλλο. Κι αν οι ανάγκες τους δεν ικανοποιηθούν όπως θα ήθελαν, θα κρατήσουν μούτρα και θα σε τιμωρήσουν με το να μην σε αγαπούν, όπως κάνουν όλα τα τρίχρονα. Δεν έχεις δύο παιδιά, τρία έχεις αγαπητέ φίλε.

Ξέρεις κάτι όμως. Πλέον την γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Για μένα βάρος είναι η παρουσία της. Έχω σταματήσει να ασχολούμαι. Και αν μπαίνω εδώ είναι για να επιβαιβεωνω τη θέση μου και μην τυχόν λοξοδρομισω. Για λυπειση είναι. Έχασε τον μαλακά και θα μείνει μια μεσοκοπη κυρία με δυο παιδιά. Άντε και καλή της τύχη.

[Epsilon]

Ξέρεις κάτι όμως. Πλέον την γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι. Για μένα βάρος είναι η παρουσία της. Έχω σταματήσει να ασχολούμαι. Και αν μπαίνω εδώ είναι για να επιβαιβεωνω τη θέση μου και μην τυχόν λοξοδρομισω. Για λυπειση είναι. Έχασε τον μαλακά και θα μείνει μια μεσοκοπη κυρία με δυο παιδιά. Άντε και καλή της τύχη.

Πολύς θυμός φίλε μου. Πρόσεξε γιατί και ο θυμός δεν είναι καλός σύμβουλος. Σε έχει συγχίσει, είναι ολοφάνερο.

[Dpath]

Πολύς θυμός φίλε μου. Πρόσεξε γιατί και ο θυμός δεν είναι καλός σύμβουλος. Σε έχει συγχίσει, είναι ολοφάνερο.

Σίγουρα ο θυμός δεν είναι καλός σύμβουλος,?
Για τον εκνευρισμό θα συμφωνήσω, τώρα για το θυμό εξαρτάται.

[aeolus74]

Όλα τα συναισθήματα έχουν να μας πουν κάτι και δεν πρέπει να τα αγνοούμε. Όταν είμαστε θυμωμένοι, υπάρχει κάποιος λόγος γι' αυτό. Ο θυμός υπάρχει για να μας πει ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι κάτι μας ενοχλεί. Προσωπικά θεωρώ ότι όλα τα συναισθήματα είναι καλοί σύμβουλοι, και ίσως οι μοναδικοί σύμβουλοι που έχουμε στη ζωή. Δε θα διαφωνήσω όμως και με την Ε καθώς σε πολλές περιπτώσεις τα έντονα και απότομα συναισθήματα θυμού (αυτό που ονομάζεις εκνευρισμό) δεν επιτρέπουν την ορθή εκτίμηση της κατάστασης με αποτέλεσμα οι αποφάσεις που θα πάρουμε σε αυτή τη φάση συχνά να είναι λανθασμένες. Όλοι μας έχουμε κάνει και πει πράγματα πάνω στον θυμό μας που μετά μετανιώσαμε.

[Dpath]

Όλα τα συναισθήματα έχουν να μας πουν κάτι και δεν πρέπει να τα αγνοούμε. Όταν είμαστε θυμωμένοι, υπάρχει κάποιος λόγος γι' αυτό. Ο θυμός υπάρχει για να μας πει ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι κάτι μας ενοχλεί. Προσωπικά θεωρώ ότι όλα τα συναισθήματα είναι καλοί σύμβουλοι, και ίσως οι μοναδικοί σύμβουλοι που έχουμε στη ζωή. Δε θα διαφωνήσω όμως και με την Ε καθώς σε πολλές περιπτώσεις τα έντονα και απότομα συναισθήματα θυμού (αυτό που ονομάζεις εκνευρισμό) δεν επιτρέπουν την ορθή εκτίμηση της κατάστασης με αποτέλεσμα οι αποφάσεις που θα πάρουμε σε αυτή τη φάση συχνά να είναι λανθασμένες. Όλοι μας έχουμε κάνει και πει πράγματα πάνω στον θυμό μας που μετά μετανιώσαμε.

Τα συναισθήματα μας είναι η άμυνα του οργανισμού. Όταν δεν σου φέρονται καλά εκνευριζεσαι. Όταν η κατάσταση έχει διάρκεια ο εκνευρισμός μετατρέπεται σε θυμό.
Η όλη κατάσταση περιπλέκεται γιατί μιλάμε για μια νόσηση. Ωστόσο ο θυμός μένει.