Οριακή μου αγάπη Vol. 2

[aeolus74]

@elisabet
Θέμα τζόγου έπαιζε στα αλήθεια ή ήταν κι αυτό δικαιολογία για κάτι άλλο?

[aeolus74]

Να πω κι εγώ για μία επική προβολάρα που έφαγα... Στην τελευταία μας επαφή μου λέει: "...πάντως το γεγονός του ότι εδώ και έναν χρόνο δεν μπορείς να αποδεχθείς ότι η σχέση μας έχει τελείωσει πρέπει να το ψάξεις...." Μιλάμε για σχιζοφρένεια!

[aeolus74]

Α! ναι, κι επειδή τα θυμάμαι ένα-ένα, κι επίσης... λέει... ότι τρέχω από πίσω της όλον αυτόν τον καιρό...λέει....και θα πρέπει να το αντιμετωπίσω αυτό.... χαχαχαχαχα! Όχι, δεν έγιναν ακριβώς έτσι τα πράγματα....έλεος!

[GeorgeGr1]

Α! ναι, κι επειδή τα θυμάμαι ένα-ένα, κι επίσης... λέει... ότι τρέχω από πίσω της όλον αυτόν τον καιρό...λέει....και θα πρέπει να το αντιμετωπίσω αυτό.... χαχαχαχαχα! Όχι, δεν έγιναν ακριβώς έτσι τα πράγματα....έλεος!

Ρε τα ίδια χαχα. Εγώ της είπα οκ φύγε και δε θα σε ξαναενοχλησω, δεν τρέχει κάτι. Μόλις πήρε τηλ της απάντησα το ίδιο, γιατί τρέχεις από πίσω μου και με ενοχλείς?
Εγώ άκουσα και το άλλο, αν σε χωρίσω λέει φοβάμαι μη με σκοτώσεις, μην αυτοκτονήσεις κτλ. Πραγματικά πόσο μεγάλη ιδέα έχουν?
Όταν έβγαζε ιατρικά πορίσματα (μεγάλο χομπυ) και μου έλεγε είσαι έτσι είσαι αλλιώς έχεις αυτό κτλ κτλ, της έλεγα γιατί θες να παντρευτείς έναν άνθρωπο που τα έχει όλα αυτά και δεν χωρίζεις?
Να πω ρε πουστη μου δηλαδή ότι την κορόιδεψα η την υποτίμησα όταν γνωριστήκαμε σαν άνθρωπο να το καταλαβω, την σεβάστηκα, την στηριξα κτλ, η ίδια το παραδέχτηκε φαντάσου.

[aeolus74]

Ρε τα ίδια χαχα. Εγώ της είπα οκ φύγε και δε θα σε ξαναενοχλησω, δεν τρέχει κάτι. Μόλις πήρε τηλ της απάντησα το ίδιο, γιατί τρέχεις από πίσω μου και με ενοχλείς?
Εγώ άκουσα και το άλλο, αν σε χωρίσω λέει φοβάμαι μη με σκοτώσεις, μην αυτοκτονήσεις κτλ. Πραγματικά πόσο μεγάλη ιδέα έχουν?
Όταν έβγαζε ιατρικά πορίσματα (μεγάλο χομπυ) και μου έλεγε είσαι έτσι είσαι αλλιώς έχεις αυτό κτλ κτλ, της έλεγα γιατί θες να παντρευτείς έναν άνθρωπο που τα έχει όλα αυτά και δεν χωρίζεις?
Να πω ρε πουστη μου δηλαδή ότι την κορόιδεψα η την υποτίμησα όταν γνωριστήκαμε σαν άνθρωπο να το καταλαβω, την σεβάστηκα, την στηριξα κτλ, η ίδια το παραδέχτηκε φαντάσου.

χαχαχα, πήγε βρήκε έναν κολλητό μου και του είπε ότι πήγα σπίτι της και τα έκανα ******* (όντως πήγα την προηγούμενη μέρα πριν χωρίσουμε οριστικά και χαίρομαι που το έκανα, δεν άντεχα άλλο. Δεν άγγιξα ούτε μία τρίχα από τα μαλλιά της αλλά έβγαλα πάρα πολύ θυμό), και όταν αυτός την ρώτησε "γιατί μου το λές? θέλεις να του μεταφέρω κάτι?" αυτή απάντησε ότι το λέει γιατί σε περίπτωση που γίνει κάτι (π.χ. την σκοτώσω?) να υπάρχουν μάρτυρες!!!!! χαχαχαχαχα

Το τελευταίο διάστημα μέναμε σε ξεχωριστά σπίτια

Δεν υπήρξε και από την δική μου πλευρά καμία υποτίμηση ούτε κοροϊδία. Πραγματικά την υποστήριξα όσο μπόρεσα σε όλα τα ζητήματα που έφερνε, αλλά το να δείξω κατανόηση την στιγμή που δεχόμουν υποτίμηση μου ήταν πολύ δύσκολο... κρίμα!

[aeolus74]

Να πω ρε πουστη μου δηλαδή ότι την κορόιδεψα η την υποτίμησα όταν γνωριστήκαμε σαν άνθρωπο να το καταλαβω, την σεβάστηκα, την στηριξα κτλ, η ίδια το παραδέχτηκε φαντάσου.

Τελικά δεν έχει καμία σημασία αυτό. Ότι και να έχεις κάνει, ένα αρνητικό που θα δουν θα προκαλέσει την συνολική ακύρωση της προσωπικότητας σου. Τουλάχιστον εγώ αυτό το ένοιωσα πολλές φορές όπως και αυτό το συναίσθημα της αδικίας που ακολουθεί

[GeorgeGr1]

Για να μπουν λίγο στο πνεύμα όσοι δεν έχουν αντιμετωπίσει τέτοια σχέση θα πω ένα παράδειγμα το οποίο είναι ένα κομμάτι του όλου και μάλιστα επιφανειακό, από αυτά που μπορείς να συγχωρέσεις.
Φανταστείτε πχ οι γυναικες, στην δουλειά σας να έρθει μια νεα συναδελφος, οκ μια χαρα τυπος, συμπαθητική, να πιάσετε την συζήτηση να γνωριστείτε και να σας πει με απογοητευμένο ύφος, ψιλοθλιμενο, ότι τώρα ήρθε στην πόλη, ότι την έχει φάει η μοναξιά, δε ξέρει κανέναν, ότι την παίρνει από κάτω κτλ κτλ. Ε λοιπόν τι θα νοιώσεις σαν άνθρωπος? Να προσφέρεις μια στήριξη, να ανταλλάξετε τηλ και να την πάρεις κάποια στιγμή για καφέ μαζί η και με παρεα, να χαρει γι συτο να την εντάξεις στον κύκλο των παρεων σου να κάνει ένα ξεκίνημα.
Φαντάσου λοιπόν να μάθεις μετά από 5-6 φορές που βγήκατε μαζί και μάλιστα τις μισές από πρωτοβουλία της όπου περάσατε καλά και αρχίζεις να την έχεις πιο πολύ εμπιστοσύνη, ότι λέει αλλού και ίσως το πιστεύει, πως είσαι μπελάς και ενοχλητική και δε ξέρει τι να κάνει με εσένα πως να ξεκόψει γιατί άκουσον σε λυπάται κιόλας μην σε πάρει από κάτω.
Αν ζητήσεις εξηγήσεις εννοείται θα βγάλει την άλλη ψεύτρα και θα το κάνει πειστικά. 100% σίγουρη δε θα είσαι ποτέ, θα το φέρει έτσι που θα είσαι 50-50.
Αυτό ήταν μια μικρή γεύση της καθημερινότητας. Φαντάσου κάτι τέτοιο σε ερωτική σχέση και μάλιστα έντονη με άνθρωπο που θέλει και ζητάει σοβαρή σχέση με εσένα.

[GeorgeGr1]

Α κατι ξεχασα, δεν ειναι τοσο απλο! Στις πρώτες εξηγήσεις που ενώ είναι μια ευκαιρία να ειπωθούν δύο κουβέντες παραπάνω και να αδράξει την ευκαιρία να ξεκόψει, εφόσον αυτό υποτίθεται θέλει, θα γίνει το αντίθετο, θα θέλει να σου δείξει ότι σε αγαπάει και σε θέλει φίλη της και οτι εισαι σημαντικη για αυτην μέχρι και δώρο πχ μπορεί να σου παρει και ότι θέλει πολύ να βγαίνετε μαζί.

[aeolus74]

Α κατι ξεχασα, δεν ειναι τοσο απλο! Στις πρώτες εξηγήσεις που ενώ είναι μια ευκαιρία να ειπωθούν δύο κουβέντες παραπάνω και να αδράξει την ευκαιρία να ξεκόψει, εφόσον αυτό υποτίθεται θέλει, θα γίνει το αντίθετο, θα θέλει να σου δείξει ότι σε αγαπάει και σε θέλει φίλη της και οτι εισαι σημαντικη για αυτην μέχρι και δώρο πχ μπορεί να σου παρει και ότι θέλει πολύ να βγαίνετε μαζί.

Ακριβώς αυτό συνέβει, ακριβώς όμως! Δηλαδή εγώ επιδίωξα συνάντηση επειδή υπήρχε ξεκάθαρο κάλεσμα από αυτή. Είχα απομακρυνθεί μετά από απανωτές μαλακίες που έκανε και έδειχνε μετανιωμένη (το κουτάβι που λέγαμε). Και όταν έγινε η συνάντηση ήταν ο καρχαρίας. Εκεί άφησε να εννοηθεί ότι υπάρχει άλλος. Ήταν στημένο και δεν πήρα χαμπάρι! Εκεί ήταν επίσης που έχασα τον έλεγχο, φέρθηκα επιθετικά με πολύ θυμό, και μετά ήρθε το τελικό σουτ. Αυτά!

[aeolus74]

Όταν τη ρώτησα "πως μπόρεσες να το κάνεις αυτό μέσα σε 2 εβδομάδες?" δεν μπήκε στην διαδικασία να διαψεύσει κάτι. Η απάντηση ήταν: "τότε ακόμα πονούσα από την απώλεια" Δηλαδή δεν έκανα εγώ κάποιο κάλεσμα, σου φάνηκε, και..."η αγάπη μου για εσένα άρχισε να σβήνει εδώ και ενάμισι χρόνο..."... τα συμπεράσματα δικά σας

[elisabet]

@elisabet
Θέμα τζόγου έπαιζε στα αλήθεια ή ήταν κι αυτό δικαιολογία για κάτι άλλο?

Όχι, έπαιζε όντως, ψέματα δεν έλεγε ή τουλάχιστον δεν είχα εντοπίσει ψέμα.
Εκείνος δεν το θεωρούσε σημαντικό, έπαιζε μικροποσά μου είπε, μια φορά την εβδομάδα. Το παρουσίασε ως ότι είχε σύστημα, ότι είχε βρει τον τέλειο τρόπο για να βγαίνει κερδισμένος από όλο αυτό, μου ανέπτυξε ολόκληρη θεωρία επ αυτού και μου πρότεινε μάλιστα να με πάρει μαζί κάποια στιγμή για να τον έλεγχω, ότι δεν θα ξεφύγει να παίξει παραπάνω. Φυσικά αρνήθηκα. Του είπα την ειλικρινή μου γνώμη για το θέμα, ότι το θεωρώ βλακεία δηλαδή και εξάρτηση (μη ξεχνάς ότι είχε θέμα με εξαρτήσεις στο παρελθόν του οπότε του έκανα τον παραλληλισμό) και δεν του ξαναείπα ποτέ κουβέντα για το θέμα ούτε τον ρώτησα ποτέ. Μετά από λίγο καιρό ήρθε και μου είπε μόνος του πως αποφάσισε να μην ξαναπαίξει. Τον ρώτησα και μου είπε πως είχε χάσει ένα σημαντικό (για τα δεδομένα του) ποσό, δεν το σχολίασα κι άρχισε να μου λέει μόνος του πως είχα δίκιο, πως κατάλαβε ότι αντικατέστησε μια εξάρτηση με μια άλλη κτλ. Μετά όσο καιρό ήμασταν μαζί τουλάχιστον όντως δεν ξαναπαιξε. Μου το ανέφερε που και που, ότι το σκέφτεται κάποιες φορές αλλά ότι δεν ήθελε να ξαναπάει.

[elisabet]

Α! ναι, κι επειδή τα θυμάμαι ένα-ένα, κι επίσης... λέει... ότι τρέχω από πίσω της όλον αυτόν τον καιρό...λέει....και θα πρέπει να το αντιμετωπίσω αυτό.... χαχαχαχαχα! Όχι, δεν έγιναν ακριβώς έτσι τα πράγματα....έλεος!

Και σε μένα ακριβώς τα ίδια.
Όταν μου είπε όλα τα παρανοικά και του είπα πως δεν μπορούμε να συνεχίσουμε μαζί άρα χωρίζουμε, την αμέσως επόμενη μέρα, ενώ είχαμε χωρίσει υποτίθεται κανονικά και μάλιστα με κλάματα κτλ, αυτός έκανε σα να μην το είχε ακούσει και με έπαιρνε κανονικά τηλέφωνο. Αναγκάστηκα να του πω ότι δεν γίνεται να μιλάμε όλη μέρα γιατί χωρίσαμε, τσαντίστηκε, μου το έκλεισε και μετά από λίγο μου έστειλε μνμ ότι με χωρίζει!!!! Το ίδιο επαναλήφθηκε κι όταν του είπα να μην με ξαναπάρει τηλέφωνο. Φερόταν σα να μην το άκουσε και μετά από λίγο το παρουσίαζε σα να το είπε αυτός!!!

Επίσης άλλαξε και τον τρόπο που γνωριστήκαμε. Ενώ μου είχε κάνει στενό μαρκάρισμα για να με ρίξει και ανελέητο φλέρτ....κάποια στιγμή μου είπε ότι εγώ του την έπεσα! Μάλιστα αυτό το λεγε από την αρχή, αλλά νόμιζα πως αστείευόταν και δεν είχα δώσει σημασία. Όχι πως θα χα πρόβλημα να του την πέσω, άμα μου αρέσει κάποιος δεν το θεωρώ κακό....αλλά δεν είχε γίνει έτσι στην συγκεκριμένη περίπτωση.

[aeolus74]

Νοιώθω την ανάγκη να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ από την καρδιά μου σε όλους σας που μοιραστήκατε τις εμπειρίες και τις σκέψεις σας μαζί μου (ναι Remedy και για εσένα μιλάω :) )...μπορεί ίσως να μην είναι αντιληπτό, αλλά όλο αυτό είναι εξαιρετικά βοηθητικό για εμένα

[elisabet]

Με αυτό που έκανε εντωμεταξύ το να αλλάζει τα πάντα, μετά τον χωρισμό, κόντευε να με στείλει στο ψυχιατρείο. Είχε ξεφύγει εντελώς.

Μια μέρα με παίρνει τηλέφωνο με σοβαρό ύφος κ μου λέει πως θέλει να μιλήσουμε. Ήξερε πως εκείνη την ώρα είμαι στην δουλειά και δεν μπορώ να μιλήσω. Του το υπενθυμίζω και του λέω να με πάρει την ώρα του διαλείμματος επειδή ήταν υποτίθεται κάτι επείγον. Με παίρνει όντως αλλά μου είπε πως δεν μπορεί να τα πει έτσι κ πως θέλει να είμαι σπίτι οπωσδήποτε για να τα πει. Εγώ θα επέστρεφα σπίτι σε καμιά ώρα και αποκει θα έφευγα για δουλειά πάλι οπότε δεν υπηρχε χρόνος για να του μιλήσω. Κι αυτό το ήξερε. Του το λέω και θυμώνει, ότι δεν μπορώ να καταλάβω την σοβαρότητα του θέματος κι ότι δεν μπορούσε να περιμένει μέχρι το βράδυ για να μου τα πει κτλ κτλ. Οπότε ακυρώνω την επόμενη δουλειά που είχα και συμφωνώ να με πάρει συγκεκριμένη ώρα που θα έφτανα σπίτι. Φτάνω σπίτι , με καλεί και μόλις το σήκωσα άρχισε να διαμαρτύρεται πως εξαιτίας μου τώρα θα καθυστερήσει στην δουλειά του και γιατί ήθελα να μιλήσουμε τέτοια ώρα αφού ξέρω πως δουλεύει κ τέτοια. Είχα μείνει μαλάκας!! Αν δεν υπηρχαν μάρτυρες, τα ατομα στην δουλειά που άκουσαν το τηλεφώνημα, θα είχα αρχίσει να πιστεύω πως όντως εγώ τον ενόχλησα!

Βέβαια να πω πως τώρα αυτό μπορεί να μας φαίνεται αστείο, όπως και όλα τα σκηνικά που περιγράφετε, αλλά δεν είναι. Οι άνθρωποι αυτοί υποφέρουν στην ουσία. Τη μέρα εκείνη με τα απανωτά τηλεφωνήματα, μου το ξαναέκλεισε στην μούρη και κατέληξε να με πάρει στις 5 το πρωι αλλόφρων και εμφανώς σε τεράστια σύγχυση. ΗΤαν πια ολοφάνερο πως ο άνθρωπος χρειαζόταν βοήθεια.

[aeolus74]

Διάβασα κάτι που είχε γράψε μία παθούσα σε κάποιο site και επειδή μου θύμισε πολύ κάτι που είχα γράψει κι εγώ για μία συμπεριφορά που μου είχε γίνει αντιληπτή, το παραθέτω:

Πράγματι είναι απίστευτο! Τώρα τελευταία εντόπισα ένα ακόμα μοτίβο συμπεριφοράς που το έζησα και που συνόδευε αρκετά συχνά την προσπάθεια παραπλάνησης. Αυτή η τεχνική χρησιμοποιούνταν όταν ένοιωθε στριμωγμένη από τις αντιφάσεις που η ίδια δημιουργούσε. Αυτό που έκανε στις περιπτώσεις αυτές ήταν το να συνδέσει μία φράση, ένα γεγονός ή μία συμπεριφορά δική μου του παρελθόντος (πραγματική ή φανταστική) με το παρών θέμα και μετά έκανε επίθεση αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτό που έκανα εγώ τότε είχε πολύ μεγαλύτερες συνέπειες από αυτό που έκανε τώρα αυτή. Συνήθως τα δύο γεγονότα ήταν ασύνδετα μεταξύ τους. Με άλλα λόγια ότι ζημιά προκαλέσουν, πάντα εσύ θα έχεις κάνει κάτι πιο πριν που προκάλεσε πολύ μεγαλύτερη ζημιά σε αυτές και άρα η συμπεριφορά τους δικαιολογείται!!!

Ως ένας άνθρωπος που έμαθε πριν από λίγο καιρό ότι είναι ασθενής, ένιωσα ως ένα βαμπίρ που αρέσκεται να τρέφεται με ''αίμα'' αθώων συνανθρώπων του, που το κάνει με μεγάλη του χαρά. Δεν θα σας προτιμήσω για την θεραπεία μου. Για τους''οριακοκαμένους'' που 'γράψαν τον πόνο τους εδώ, να τους πληροφορήσω πως δεν είμαστε αυτό που είμαστε με την θέλησή μας και θα προτιμούσαμε και εμείς να είμαστε φυσιολογικοί, όπως και εσείς-όσοι είστε- και να απολαμβάνουμε την ζωή μας όπως όλοι. Αν εσείς ζείτε σε ανυπόφορες συνθήκες, τότε εμείς ζούμε στη κόλαση καθημερινά.

Δηλαδή: "δεν φταίμε εμείς, δεν το κάνουμε ηθελημένα. Η διαταραχή φταίει". Καμία προσωπική ευθύνη για κάτι, και, "εμείς ζούμε κάτι πολύ χειρότερο από εσάς" τι να μας πείτε κι εσείς για πόνο γατάκια, ξέρετε τι έχουμε περάσει εμείς? ε?.

Αν μιλούσαμε για διπολική ή για ψύχωση τότε πραγματικά θα έδειχνα πολύ μεγάλη κατανόηση σε τέτοιου είδους επιχειρήματα γιατί εκεί δεν συμμετέχουν γνωστικά σχήματα και η ικανότητα ελεύθερης βούλησης και αποφάσεων είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Γι΄αυτό τον λόγο στις παθήσεις αυτές κυριαρχεί η φαρμακοθεραπεία. Όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο στην ΟΔΠ όπου η συμπεριφορά είναι αποτέλεσμα ατομικών αποφάσεων και υπάρχει η δυνατότητα συνειδητής τροποποίησης. Γι αυτό και στην ΟΔΠ το κύριο εργαλείο θεραπείας είναι η ψυχοθεραπεία και όχι τα φάρμακα τα οποία χρησιμοποιούνται ως βοηθητικό μέσον για την θεραπεία.