Οριακή μου αγάπη Vol. 2

[Epsilon]

Ναι φυσικά και έχει θέματα, όπως προείπα δεν είναι και κανένα αγγελούδι. Κυρίως κάνει αψυχολόγητες μικρομαλακίες που του στοιχίζουν επαγγελματικά, οικονομικά και προσωπικά. Κάποιες του στοίχισαν και την ελευθερία του για 8 μήνες. Και ναι έχει τάση για εξαρτήσεις. Ξεκίνησε με χασίς και κατά την διάρκεια της σχέσης τους άρχισε να πηδάει απο τη μια εξάρτηση στην άλλη, πρώτα κάποιες άλλες χημείες, μετά αλκοόλ και πάει λέγοντας. Όλα αυτά τα χρόνια αρνιόταν την βοήθεια και τώρα που επιτέλους τη ζήτησε μόνος του φοβόμαστε ότι θα την διακόψει για χάρη της.

Εχμ, μάλλον δεν είναι μικρομαλακίες αυτά...
Διαβλέπω και το ενδεχόμενο να είναι εκείνος ο οριακός και να συμπαρασέρνει τη γυναίκα του τελικά.

[aeolus74]

Γεια σου kalypso,

Θα συμφωνήσω κι εγώ ότι υπάρχουν αρκετά χαρ/κα borderline προσωπικότητας. Ο αδελφός σου εκτέθηκε πολλά χρόνια σε αυτή τη σχέση από όσο κατάλαβα, μέχρι που έφτασε στο σημείο κατάρρευσης. Όμως, στο σημείο αυτό ζήτησε βοήθεια και αυτό είναι τεράστιας σημασίας. Επίσης πολύ σημαντικό είναι το ότι βρίσκεται αν κατάλαβα καλά σε κλειστή δομή απεξάρτησης εδώ και τρεις εβδομάδες. Στις δομές αυτές οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί είναι πολύ εκπαιδευμένοι και ξέρουν καλά τη δουλειά τους. Είμαι αισιόδοξος ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν καλά από εδώ και πέρα αλλά χρειάζεται χρόνος. Όπως είπε παραπάνω ένας φίλος, εξάρτηση δεν είναι μόνο τα ναρκωτικά. Όλοι εμείς μείναμε στις σχέσεις αυτές επειδή από ένα σημείο και μετά αυτή η τοξικότητα δημιούργησε εξάρτηση, και πίσω από κάθε εξάρτηση υπάρχει πάντα ένας τεράστιος φόβος. Μένουμε σε κακοποιητικές σχέσεις-καταστάσεις γιατί ο εγκέφαλός μας έχει παραπλανηθεί και νομίζει ότι με αυτό τον τρόπο μας προστατεύει από κάτι περισσότερο απειλητικό. Αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο να το δει κάποιος όταν βρίσκεται στην καρδιά του προβλήματος. Με αυτή την τοξική εξάρτηση παλέψαμε όλοι μας. Ο δικός σου ρόλος μπορεί να είναι υποστηρικτικός. Είναι πολύ σημαντικό να νοιώθει ο αδελφός σου στην παρούσα φάση ότι υπάρχει γύρω του ένα υποστηρικτικό πλαίσιο, ότι δεν είναι μόνος του, ότι υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται γι' αυτόν, και που τον κατανοούν. Στη φάση αυτή δεν χρειάζεται ούτε κριτική ούτε απόδοση ευθυνών. Το να μοιραστείς μαζί του την υποψία σου ότι η γυναίκα του είναι borderline νομίζω ότι θα λειτουργήσει θετικά αν μπει στη διαδικασία να ψάξει τι είναι αυτό. Να πω επίσης ότι είναι πολύ σημαντικό να διακόψει κάθε επαφή με τη γυναίκα αυτή. Η κάθε επικοινωνία σαμποτάρει τη δουλειά που ξεκίνησε. Επίσης, ίσως είναι καλό να μεταφέρεις στους ειδικούς της δομής τα όσα γνωρίζεις. Αυτό ίσως βοηθήσει στο να αποκτήσουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, αλλά και να βοηθήσουν τον αδελφό σου να διακόψει την επικοινωνία.

Καλό κουράγιο, θα είμαστε εδώ για ότι χρειαστείς

[Kalypso]

Εχμ, μάλλον δεν είναι μικρομαλακίες αυτά...
Διαβλέπω και το ενδεχόμενο να είναι εκείνος ο οριακός και να συμπαρασέρνει τη γυναίκα του τελικά.

Θα το θέσω ως εξής: Ήταν μικρομαλακίες που αμελήθηκαν, συσσωρεύτηκαν κι έτσι την πάτησε. Δεν έχει νόημα να μπω σε λεπτομέρειες γιατί αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο θέμα και ήδη νιώθω ότι έχω καταχραστεί αυτό το ποστ.
Όσο για τις εξαρτήσεις του, π.χ με το αλκοόλ, δεν έχει την εικόνα του αλκοολικού που σέρνεται, που γίνεται επιθετικός, που ψάχνεται για καυγά. Κάποιος που δεν τον γνωρίζει δε θα καταλάβει καν ότι έχει πιει. Εκείνος όμως για να βγάλει τη μέρα χρειάζεται να πιεί. Κάθε μέρα.
Θεωρώ ότι ως ένα βαθμό ο ένας συμπαρασέρνει τον άλλον με τον δικό του τρόπο. Είναι σαν να ενεργοποιεί ο ένας στον άλλον τα χειρότερα στοιχεία, κάπως έτσι. Δύο άνθρωποι με προϋπάρχοντα προβλήματα, έσμιξαν και τα έκαναν ακόμη χειρότερα.

[Kalypso]

Γεια σου kalypso,

Θα συμφωνήσω κι εγώ ότι υπάρχουν αρκετά χαρ/κα borderline προσωπικότητας. Ο αδελφός σου εκτέθηκε πολλά χρόνια σε αυτή τη σχέση από όσο κατάλαβα, μέχρι που έφτασε στο σημείο κατάρρευσης. Όμως, στο σημείο αυτό ζήτησε βοήθεια και αυτό είναι τεράστιας σημασίας. Επίσης πολύ σημαντικό είναι το ότι βρίσκεται αν κατάλαβα καλά σε κλειστή δομή απεξάρτησης εδώ και τρεις εβδομάδες. Στις δομές αυτές οι ψυχολόγοι και οι κοινωνικοί λειτουργοί είναι πολύ εκπαιδευμένοι και ξέρουν καλά τη δουλειά τους. Είμαι αισιόδοξος ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν καλά από εδώ και πέρα αλλά χρειάζεται χρόνος. Όπως είπε παραπάνω ένας φίλος, εξάρτηση δεν είναι μόνο τα ναρκωτικά. Όλοι εμείς μείναμε στις σχέσεις αυτές επειδή από ένα σημείο και μετά αυτή η τοξικότητα δημιούργησε εξάρτηση, και πίσω από κάθε εξάρτηση υπάρχει πάντα ένας τεράστιος φόβος. Μένουμε σε κακοποιητικές σχέσεις-καταστάσεις γιατί ο εγκέφαλός μας έχει παραπλανηθεί και νομίζει ότι με αυτό τον τρόπο μας προστατεύει από κάτι περισσότερο απειλητικό. Αλλά αυτό είναι πολύ δύσκολο να το δει κάποιος όταν βρίσκεται στην καρδιά του προβλήματος. Με αυτή την τοξική εξάρτηση παλέψαμε όλοι μας. Ο δικός σου ρόλος μπορεί να είναι υποστηρικτικός. Είναι πολύ σημαντικό να νοιώθει ο αδελφός σου στην παρούσα φάση ότι υπάρχει γύρω του ένα υποστηρικτικό πλαίσιο, ότι δεν είναι μόνος του, ότι υπάρχουν άνθρωποι που νοιάζονται γι' αυτόν, και που τον κατανοούν. Στη φάση αυτή δεν χρειάζεται ούτε κριτική ούτε απόδοση ευθυνών. Το να μοιραστείς μαζί του την υποψία σου ότι η γυναίκα του είναι borderline νομίζω ότι θα λειτουργήσει θετικά αν μπει στη διαδικασία να ψάξει τι είναι αυτό. Να πω επίσης ότι είναι πολύ σημαντικό να διακόψει κάθε επαφή με τη γυναίκα αυτή. Η κάθε επικοινωνία σαμποτάρει τη δουλειά που ξεκίνησε. Επίσης, ίσως είναι καλό να μεταφέρεις στους ειδικούς της δομής τα όσα γνωρίζεις. Αυτό ίσως βοηθήσει στο να αποκτήσουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα, αλλά και να βοηθήσουν τον αδελφό σου να διακόψει την επικοινωνία.

Καλό κουράγιο, θα είμαστε εδώ για ότι χρειαστείς

Καλησπέρα και σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση όπως και τα υπόλοιπα παιδιά που αφιέρωσαν χρόνο.
Η μητέρα του, ο πατέρας μου, εγώ και άλλα κοντινά μέλη της οικογένειάς του, του έχουμε δείξει επανειλημμένα ότι είμαστε εκεί για εκείνον και έτσι κάνουμε και τώρα. Δυστυχώς εγώ δεν βρίσκομαι κοντά καθώς όλα αυτά διαδραματίζονται σε μια άλλη χώρα. Θα μεταφέρω στη μητέρα του τις σκέψεις μου για να μπορέσει εκείνη να συζητήσει με τους ειδικούς. Όσο έχει το τηλέφωνό του έστω αυτή τη μια ώρα τη μέρα, εκείνη θα βρίσκει τρόπο να έρχεται σε επαφή. Δυστυχώς η απόφαση να την μπλοκάρει ας πούμε ή να αλλάξει αριθμό για να την αποφύγει πρέπει να είναι δική του και αυτός δεν την παίρνει.
Από ό,τι μου είπε η μητέρα του το κέντρο αυτό λειτουργεί ως εξής, όταν πας μένεις τις 2 πρώτες εβδομάδες υποχρεωτικά. Από εκεί και πέρα εάν το θέλεις μπορείς να μείνεις εκεί μέχρι 2 μήνες. Οι ειδικοί λοιπόν που μίλησαν με τη μητέρα του της είπαν ότι καλό θα ήταν να προσπαθούσαμε κι εμείς να τον πείσουμε να μείνει εκεί όλο το 2μηνο καθώς κι εκείνοι δουλεύουν προς αυτή την κατεύθυνση. Εκεί όμως μπαίνει η συζυγος στη μέση που τον αρχίζει στις απειλές και τις προτροπές να φύγει από το κέντρο. Οπότε το ζήτημα είναι για πόσο θα καταφέρει να της αντιστέκεται...
Εν πάση περιπτώσει, ευχαριστώ ξανά όλους σας για τις απαντήσεις σας.

[aeolus74]

Ενδιαφέρον. Έχεις πρόχειρο κάποιο λινκ με σχετικές για αυτήν την θεραπευτική κατεύθυνση πληροφορίες;

σε γενικές γραμμές, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αυτή τη στιγμή στην ψυχοθεραπεία υπάρχουν τέσσερις βασικές θεραπευτικές προσεγγίσεις η ψυχοδυναμική, η γνωστικο-συμπεριφορική, οι ανθρωπιστικές και η συστημική. Οι δύο πρώτες ασπάζονται το "ιατρικό" μοντέλο και λαμβάνουν υπόψη το DSM ως οδηγό θεραπείας. Οι ανθρωπιστικές προσεγγίσεις στο φάσμα των οποίων βρίσκονται η προσωποκεντρική, gestalt, αφηγηματική (νομίζω), υπαρξιακή, δεν αποδέχονται τις διαταραχές και δεν λαμβάνουν υπ' όψη το DSM. Είναι μη κατευθυντικές, και βασίζονται στην αρχή της φαινομενολογίας. Ας πούμε ότι βρίσκονται στις δύο άκρες του δίπολου αντικειμενικότητα-υποκειμενικότητα. Για τις μη κατευθυντικές προσεγγίσεις η πραγματικότητα είναι υποκειμενική αφού ο κάθε άνθρωπος βλέπει υποκειμενικά το κόσμο και έχει τη δική του αλήθεια. Άρα λοιπόν δεν μπορεί ένας οδηγός διαταραχών να καθορίζει με αντικειμανικά κριτήρια κάτι που είναι υποκειμενικό. Επίσης η συστημική δεν ασχολείται με DSM αλλά με τα δυναμικά που αναπτύσσονται εντός του συστήματος πχ οικογένειας. Δεν βλέπει το άτομο αλλά τη σχέση.

Αν βρώ κάποιο περιεκτικό link θα το ανεβάσω

[aeolus74]

Νομίζω ότι δυο οριακοί μαζι δεν κρατάνε για πολύ. Ο Αίολος το έχει εξηγήσει κάπου παραπάνω. Βέβαια, αυτός που έλκεται από τον οριακό έχει κι αυτός τα θέματά του. Συνήθως προέρχεται από γονείς οριακούς ή νάρκισσους και επαναλαμβάνει αυτά που εζησε ως παιδί.

θεωρώ ότι δύο οριακοί μπορεί να έλκονται μεταξύ τους και θα βομβαρδίσουν με αγάπη ο ένας τον άλλο στην αρχική φάση της σχέσης αλλά σύντομα όλο αυτό θα εξελιχθεί σε μπαρουταποθήκη. Ένα οριακό άτομο στα πλαίσια μιας σχέσης χρειάζεται καλή οριοθέτηση και ένα πολύ σταθερό περιβάλλον. Αυτά δεν μπορεί να τα προσφέρει ένα επίσης οριακό άτομο. Όλα αυτά βέβαια αποτελούν προσωπικές μου απόψεις και δεν σημαίνει ότι ισχύουν απαραίτητα

[aeolus74]

Και πάλι μιλώντας από προσωπική εμπειρία που κράτησε για μήνες, δηλαδή πολύ λιγότερο από το γάμο του εξ αγχιστείας αδερφού σου: είναι σαν να έχεις πάρει ναρκωτικά. Το «σαν» είναι μάλλον περιττό. Πρόκειται για εθισμό σε ναρκωτικό, γι᾽ αυτό τις λένε τοξικές σχέσεις. Οι ακραίες συμπεριφορές προκαλούν χημικές διεργασίες στον εγκέφαλο και κάνεις πράγματα που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα έκανες ποτέ. Υπάρχουν εδώ μέσα άνθρωποι που έχουν γνωρίζουν πολύ καλά το θέμα και μπορούν να παρουσιάσουν καλύτερα τη θεωρητική διάσταση του ζητήματος.

Είναι ακριβώς έτσι! Παραθέτω παρακάτω ένα απόσπασμα από το βιβλίο "walking on eggshells"

understand the effects of intermittent reinforcement

Let’s say that you have a rat in a box with a lever. You teach the rat to press the lever. Every fifth time he presses the lever, he is rewarded with some food. The rat quickly learns to press the lever five times so he can claim his reward. But if you stop giving the rat food, he will quickly abandon the exercise. Now let’s say that you intermittently reinforce the rat with food; that is, you vary the reward schedule. Sometimes you reward the rat after two lever presses. Sometimes you wait until the fifteenth press. You alternate the reinforcement so he never knows when to expect the food. Then, once more, you take away all the food pellets. But the rat keeps pressing the lever. He presses it twenty times; no food. He presses some more. He thinks, “Perhaps the human is waiting for the ninety-ninth press this time.” When a behavior is intermittently reinforced, extinguishing the behavior takes a lot longer once the reward has been removed. Intermittent reinforcement can work both ways. You are intermittently reinforced when the BP is in a good mood. You can’t predict when it will occur next—but you know it could be soon. The BP can also be intermittently reinforced when you occasionally cave in to his or her demands.
Molly says, “I am caught right now in Sondra’s charming behavior. I am thinking, ‘Ah! This is the person I used to know.’ My logic tells me not to reconnect with her. But my emotions are telling me another thing.”

αυτή η ασυμφωνία που περιγράφεται στην τελευταία παράγραφο είναι αυτό που ονομάζεται "cognitive dissonance" και αποτελεί τον βασικό λόγο για τον οποίο ένα άτομο δυσκολεύεται να φύγει

[Epsilon]

Intermittent reinforcement can work both ways. You are intermittently reinforced when the BP is in a good mood. You can’t predict when it will occur next—but you know it could be soon. The BP can also be intermittently reinforced when you occasionally cave in to his or her demands.

Τώρα, θεωρητικά, αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε εμείς. Δηλαδή να τους ενισχύουμε με διαλλείπον και όχι σταθερό μοτίβο, ακριβώς όπως κάνουν κι αυτοί. Γι' αυτό λένε ότι πρέπει να λειτουργούμε σαν καθρέφτης τους.

Edit: δηλαδή, όσο το σκέφτομαι, πάλι σαν παιδάκια πρέπει να του φερθούμε. Αν κάνουν κάτι καλό (φέρονται καλά), να τα ενισχύουμε και να τα επιβραβεύουμε. Αν δεν φέρονται καλά, να μην λέμε τίποτα και να περιμένουμε μέχρι να ξαναφερθούν καλά.

[aeolus74]

Τώρα, θεωρητικά, αυτό ακριβώς πρέπει να κάνουμε εμείς. Δηλαδή να τους ενισχύουμε με διαλλείπον και όχι σταθερό μοτίβο, ακριβώς όπως κάνουν κι αυτοί. Γι' αυτό λένε ότι πρέπει να λειτουργούμε σαν καθρέφτης τους.

Edit: δηλαδή, όσο το σκέφτομαι, πάλι σαν παιδάκια πρέπει να του φερθούμε. Αν κάνουν κάτι καλό (φέρονται καλά), να τα ενισχύουμε και να τα επιβραβεύουμε. Αν δεν φέρονται καλά, να μην λέμε τίποτα και να περιμένουμε μέχρι να ξαναφερθούν καλά.

H bp θα κατηγορήσει-παραπονεθεί στον σύντροφο φέρνοντας ένα σενάριο που το πιστεύει 100% αλλά το οποίο δεν στηρίζεται σε λογικά δεδομένα (η υποκειμενική αλήθεια της bp). ο σύντροφος (που υποθέτουμε ότι δεν ειναι bp) θα βρει το σενάριο παράλογο ή ακόμα και παρανοϊκό (η υποκειμενική αλήθεια του συντρόφου). Θα προσπαθήσει λοιπόν να επιστρατεύσει την λογική ώστε να υποστηρίξει με επιχειρήματα τη δική του αλήθεια νομίζοντας ότι απέναντί του έχει ένα άτομο που σκέφτεται περίπου όπως αυτός. Όμως, η "ανταμοιβή" της bp δεν θα προέλθει από την διευθέτηση της "παρεξήγησης" αλλά από την αποδοχή του συντρόφου ότι το σενάριο ισχύει. Αυτό συμβαίνει διότι η κάθε διαφοροποίηση του άλλου σημαίνει απομάκρυσή από τη συγχώνευση την οποία ασυνείδητα επιδιώκει προκειμένου να μειώσει τον φόβο εγκατάλειψης, και είναι αποτέλεσμα της σχάσης (σκέψη ασπρο-μαύρο) και οδηγεί σε σχέση τύπου "όλα ή τίποτα". Η "ανταμοιβή" του συντρόφου είναι να επιστρέψει η bp σε κατάσταση ηρεμίας. Νομίζει ότι αν εξηγήσει στη σύντροφό του ότι οι απειλές που νομίζει αυτή ότι υπάρχουν στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν, θα ανακουφιστεί. Αυτό βέβαια θα συνέβαινε σε ένα νορμαλ ζευγάρι, όχι όμως στο συγκεκριμένο. Πρόκειται για αδιέξοδο διότι όσο θα προσπαθεί ο σύντροφος να πείσει ότι το σενάριο δεν ισχύει, (επειδή νομίζει ότι με αυτό τον τρόπο θα ανακουφίσει τη σύντροφό του) τόσο θα απομακρύνεται από την "ανταμοιβή" του, διότι όσο περισσότερο θα επιμένει τόσο περισσότερο η bp θα νοιώθει εγκατελειμένη. Λάδι στη φωτιά. Εκεί ειναι που η bp θα αρχίσει την υποτίμηση κατηγορώντας για έλλειψη κατανόησης, και όλα τα άλλα που ήδη έχουμε αναφέρει. Στο σημείο αυτό ο σύντροφος προκειμένου να "ανταμειφθεί" μπορεί να αρχίσει τις εκπτώσεις, να παραδεχτεί ότι πράγματι ισχύει κάτι για το οποίο η λογική του δεν συμφωνεί. cognitive dissonance! Κάπως έτσι (περίπου) κάποιος φτάνει στο σημείο να αμφισβητήσει την αλήθεια του και τον ίδιο του τον εαυτό.

[aeolus74]

Προσωπικά, αν αποδεχόμουν πολλά από τα σενάρια που μου έφερνε η δικιά μου bp θα έπρεπε να διακόψω σχέσεις από φιλίες χρόνων. Χαίρομαι που δεν το έκανα. Το πλήρωσα όμως... αλλά δεν πειράζει

[aeolus74]

και επειδή εγώ μπορεί να γράφω και μαλακίες, ας δούμε τι λένε οι expert

https://www.youtube.com/watch?v=_wJr801OQuk

[OD1]

H bp θα κατηγορήσει-παραπονεθεί στον σύντροφο φέρνοντας ένα σενάριο που το πιστεύει 100% αλλά το οποίο δεν στηρίζεται σε λογικά δεδομένα (η υποκειμενική αλήθεια της bp). ο σύντροφος (που υποθέτουμε ότι δεν ειναι bp) θα βρει το σενάριο παράλογο ή ακόμα και παρανοϊκό (η υποκειμενική αλήθεια του συντρόφου). Θα προσπαθήσει λοιπόν να επιστρατεύσει την λογική ώστε να υποστηρίξει με επιχειρήματα τη δική του αλήθεια νομίζοντας ότι απέναντί του έχει ένα άτομο που σκέφτεται περίπου όπως αυτός. Όμως, η "ανταμοιβή" της bp δεν θα προέλθει από την διευθέτηση της "παρεξήγησης" αλλά από την αποδοχή του συντρόφου ότι το σενάριο ισχύει. Αυτό συμβαίνει διότι η κάθε διαφοροποίηση του άλλου σημαίνει απομάκρυσή από τη συγχώνευση την οποία ασυνείδητα επιδιώκει προκειμένου να μειώσει τον φόβο εγκατάλειψης, και είναι αποτέλεσμα της σχάσης (σκέψη ασπρο-μαύρο) και οδηγεί σε σχέση τύπου "όλα ή τίποτα". Η "ανταμοιβή" του συντρόφου είναι να επιστρέψει η bp σε κατάσταση ηρεμίας. Νομίζει ότι αν εξηγήσει στη σύντροφό του ότι οι απειλές που νομίζει αυτή ότι υπάρχουν στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν, θα ανακουφιστεί. Αυτό βέβαια θα συνέβαινε σε ένα νορμαλ ζευγάρι, όχι όμως στο συγκεκριμένο. Πρόκειται για αδιέξοδο διότι όσο θα προσπαθεί ο σύντροφος να πείσει ότι το σενάριο δεν ισχύει, (επειδή νομίζει ότι με αυτό τον τρόπο θα ανακουφίσει τη σύντροφό του) τόσο θα απομακρύνεται από την "ανταμοιβή" του, διότι όσο περισσότερο θα επιμένει τόσο περισσότερο η bp θα νοιώθει εγκατελειμένη. Λάδι στη φωτιά. Εκεί ειναι που η bp θα αρχίσει την υποτίμηση κατηγορώντας για έλλειψη κατανόησης, και όλα τα άλλα που ήδη έχουμε αναφέρει. Στο σημείο αυτό ο σύντροφος προκειμένου να "ανταμειφθεί" μπορεί να αρχίσει τις εκπτώσεις, να παραδεχτεί ότι πράγματι ισχύει κάτι για το οποίο η λογική του δεν συμφωνεί. cognitive dissonance! Κάπως έτσι (περίπου) κάποιος φτάνει στο σημείο να αμφισβητήσει την αλήθεια του και τον ίδιο του τον εαυτό.

Νομίζω πως αυτό είναι είναι ένα από τα καλύτερα κείμενα που έχεις γράψει. Έτσι δούλεψε το πράγμα κάθε φορά. Το περιέγραψες πολύ καλά και θα μπορούσε κάποιος να το κάνει ταξίμι. Για όσο καιρό τη σκέφτομαι στο πίσω μέρος του μυαλού μου, κάπως έτσι αμφισβητώ την αλήθεια μου και τον ίδιο μου τον εαυτό. Στην υγειά σου Αίολε! Από αύριο επιστροφή στον αγώνα!

[GeorgeGr1]

Προσωπικά, αν αποδεχόμουν πολλά από τα σενάρια που μου έφερνε η δικιά μου bp θα έπρεπε να διακόψω σχέσεις από φιλίες χρόνων. Χαίρομαι που δεν το έκανα. Το πλήρωσα όμως... αλλά δεν πειράζει

Ου καλά, άμα την άκουγα δεν θα έπρεπε να ξανά μιλούσα σε κανένα δικό μου, να λέει ότι να ναι για ανθρώπους δικούς μου που δεν είχε συναντήσει ποτέ σε εμένα που με ήξερε 1 μήνα, μιλάμε για σενάρια επιστημονικής φαντασίας, η απόλυτη παράνοια.
Kalypso να ξέρεις ότι όσο μόνος και προβληματικός νοιωθει κάποιος, τόσο πιο δύσκολα απεξαρτητοποιείται απο μια τοξική σχέση. Νοιωθει πως έχει να επιλέξει μεταξύ της μοναξιάς και του κενού συναισθημάτων που τη συνοδεύει και της σχέσης αυτής. Όλα γίνονται για τα συναισθήματα, είτε θετικά είτε αρνητικά είναι προτιμότερα από την αίσθηση του κενού, της μοναξιάς και της βαρεμάρας. Τα συναισθήματα είτε θετικά είτε αρνητικά σου δίνουν την αίσθηση ότι ζεις, ότι υπάρχεις, το κενό σου δίνει την αίσθηση του θανάτου. Αν είναι ο αδερφός σου σε φάση που δεν έχει κάποια ζωή, ενδιαφέροντα, φίλους, υποψήφιες γυναίκες (κάπως έτσι τον κόβω πλέον), θα δυσκολευτεί παρά πολύ να ξεκόψει τελείως.

[OD1]

Γι' αυτό λένε ότι πρέπει να λειτουργούμε σαν καθρέφτης τους.

Δεν πρέπει να κάνουμε τίποτα. Κανένας καθρέπτης. Απλώς σπάς τον καθρέπτη και φεύγεις τρέχοντας. Μακριά. Όσο πιο μακριά γίνεται. Άλλως, η δοκιμασία δεν έχει τέλος. Και αν η δοκιμασία δεν έχει τέλος, ποιο το νόημα της δοκιμασίας;

[OD1]

Αν είναι ο αδερφός σου σε φάση που δεν έχει κάποια ζωή, ενδιαφέροντα, φίλους, υποψήφιες γυναίκες (κάπως έτσι τον κόβω πλέον), θα δυσκολευτεί παρά πολύ να ξεκόψει τελείως.

Μακάρι να είχα και εγώ μια αδερφή σαν την Καλυψώ, να ψάχνει απαντήσεις για μένα. Μόνος καλύτερα μπορεί να πάει ο τύπος.