Οριακή μου αγάπη Vol. 2

[OD1]

Σου έχω στείλε απάντηση σε μήνυμα στον λογαριασμό σου....

[OD1]

Kαλώς τον OD. Ξαναγύρισα στα παλιά και ξαναδιάβασα και τη δική σου ιστορία. Καπου στη σελ.23 βρήκα ένα μήνυμα που λες ότι είχατε συγκατοικήσει για 4 μήνες περίπου. Πως κατάφερε να σου κρυψει ότι είναι παντρεμένη και πως έκρυψε μια συγκατοίκηση από τον άντρα της;!

Τους έχω βέβαια ικανούς για όλα...

Σου έχω στείλε απάντηση σε μήνυμα στον λογαριασμό σου....

[Epsilon]

Σου έχω στείλε απάντηση σε μήνυμα στον λογαριασμό σου....

Ελήφθη και σου απάντησα εκεί. Εχεις τη συμπαράστασή μου για όσα πέρασες...

[OD1]

Θα τελειώσει όλο αυτό κάποια στιγμή αν δεν επιδιώκω επαφή; Πώς το αντιμετωπίζω όταν θα επικοινωνεί εκείνη (έστω και πολύ αραιά);

Ναι, θα τελειώσει, αλλά μόνο αν της αφαιρέσεις τα εργαλεία με τα οποία της επιτρέπεις να σε ελέγχει. Δεν είναι αρκετό απλώς να μην επιδιώκεις την επαφή. Πρέπει να σαμποτάρεις κάθε δυνατότητα επικοινωνίας. Μην την αφηνεις να σε πλησιάσει. Μπλόκαρε τη παντού. Αν το κάνεις, το πιο πιθανό είναι να τη δεις κάποια στιγμή γι αυτό που πραγματικά είναι και να αισθανθείς πιο ισχυρός, οπότε θα διακρινεισ και θα αντιμετωπίσεις δυναμικά οποιαδήποτε χειριστική συμπεριφορά. Εγώ αυτό έκανα και με βοήθησε. Της επέτρεψα βέβαια μετά από δυο και πλέον μήνες να με πλησιάσει άπαξ για στρατηγικούς λόγους (για να ξερει τι συνέπειες θα υπάρξουν αν μου δημιουργήσει πρόβλημα στο χώρο εργασίας. Είχε ήδη αρχίσει να κάνει βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση...). Δεν αισθάνομαι πλέον κάτι γι αυτήν. Πώς το λένε οι Αμερικανοί; «Δεν διαπραγματευόμαστε με τρομοκράτες!» :)

[The sound of silence]

Ναι, μ' έχει πάει πίσω το ότι δεν την έχω σβήσει από παντού. Το μόνο που κατάφερα ήταν να διαγράψω συνομιλίες γιατί φρίκαρα όταν έβλεπα πώς με χειραγωγούσε.

[Epsilon]

Ναι, μ' έχει πάει πίσω το ότι δεν την έχω σβήσει από παντού. Το μόνο που κατάφερα ήταν να διαγράψω συνομιλίες γιατί φρίκαρα όταν έβλεπα πώς με χειραγωγούσε.

Δεν ξέρω αν είναι καλό να διαγράφεις συνομιλίες. Εγώ τις έχω όλες φυλαγμένες και τις ξαναδιαβάζω για να καταλαβαίνω και να θυμάμαι τι κάνω και που κάνω λάθη... Τώρα, απόψε, ξαναδιαβάζω από την αρχή όλο το παρόν θρεντ (68 σελίδες πια)

[Ήλιος μεγάλος και ζεστός]

-Βεβαιωθείτε πως δεν είστε εσείς το άτομο με ΔΠ.

- Φροντίστε να εντοπίσετε τι είναι αυτό που σας κάνει να εξαρτάστε ψυχολογικά από αυτά τα σιχάματα. Απαλλαγείτε από αυτό μόλις το εντοπίσετε.

- Κρατείστε αρχείο με όσα σας λένε, με τις πληροφορίες που έχετε γι᾽ αυτούς ή αυτές. Δεν ξέρετε πως έρχονται τα πράγματα.

- Η συμπεριφορά των άλλων απέναντί μας είναι το άθροισμα της συμπεριφοράς που διδάχτηκαν σε παιδική ηλικία + του τρόπου με τον οποίο τους εκπαιδεύουμε να μας συμπεριφέρονται.

- Βάλτε όρια και κανόνες που είστε έτοιμοι να προασπιστείτε ή να εφαρμόσετε.

- Εάν σας φαίνεται πως κάποιος είναι για τα σίδερα, τότε ΝΑΙ είναι για τα σίδερα.

- Οι πάσχοντες από ΔΠ κάνουν τους πάντες γύρω τους δυστυχισμένους και θα πεθάνουν μόνοι. Δεν το γράφω γιατί τους λυπάμαι. Είναι παράσιτα και δεν αξίζουν οίκτο. Το λέω για να υπογραμμίσω πως βιώνουν ήδη τις συνέπειες της κωλοσυμπεριφοράς τους και ας μην φαίνεται αυτό εκ πρώτης όψεως.

Καλησπερα σε όλους και χρόνια σας πολλά με υγεία. Epsilon και aeolus74, σας χαιρετώ ιδιαιτέρως.
OD1, συμφωνώ σ'αυτά που γράφεις και είναι καλό που αποκαλύφθηκαν κάποια πράγματα,ώστε να απομυθοποιήσεις πλήρως αυτή τη κοπέλα και να τη ξεπεράσεις πιο εύκολα. Σου έτυχε λουκούμι. Καλή δύναμη.
Θα ήθελα να σχολιάσω αυτές τις σκέψεις που παραθετεις και θα τις πάρω με τη σειρά.
Νομίζω ότι πολλοί survivors ,αν όχι όλοι,που μπλέκουν με άτομα που έχουν διαγνωστεί με κάποια διαταραχή του Β πλέγματος,περνούν από το στάδιο "Μήπως είμαι εγώ ο οριακός, νάρκισσος κτλ.;" Αυτό ίσως οφείλεται στη πλύση εγκεφάλου που δεχθήκαμε, στις προβολές και στις κατηγορίες. Πιστεύω ότι παίζει κάποιο ρόλο και η προσωπική έλλειψη αυτοεκτίμησης του καθενος μας.Οταν δεν είσαι για κάτι σίγουρος ή δεν έχεις σαφη εικόνα,μπορεί πανεύκολα ένας master της χειραγώγησης να σε κάνει να πιστέψεις μέχρι και οτι ο ήλιος δύει απο την ανατολή.

Το δεύτερο που αναφέρεις είναι το πιο σημαντικό στοιχείο της ίασης μας μέσω της ψυχοθεραπείας και αναγαγεται στα παιδικά μας χρόνια. Είναι πολύ δύσκολη διαδικασία αλλά εκεί είναι όλη η ουσία και εκεί πρέπει να εστιάσουν όλοι οι survivors. Υπάρχει λόγος που πέσαμε στη λακκούβα και δε μπορούμε να ξεκολλήσουμε.

Αυτό με το αρχείο επισης σωστοτατο. Εγώ υπήρξα θύμα ghosting, και ο μοναδικός τρόπος να πάρω κάποιες απαντήσεις ήταν μέσω της οποιας έρευνας μπορούσα να κανω, αφού δε μπορούσα να επικοινωνήσω πια μαζί της. Κι έμαθα πραγματάκια και ποιος ξέρει τι άλλο μου είχε κρυψει.

Το τέταρτο και πέμπτο που γράφεις, πάνε μαζί. Εμείς είμαστε αυτοί που δεν βάζουμε τα όρια μας κι ετσι η συμπεριφορά τους απέναντι μας είναι εκμεταλλευτική. Πολυ σωστό. Αν προστατεύσεις τον εαυτό σου δεν υπάρχει περίπτωση να σε πληγωσει ο άλλος.
Τέλος τι εννοείς, εκεί στο τέλος που γράφεις ότι βιώνουν τις συνέπειες της συμπεριφοράς τους και ας μην φαίνεται εκ πρώτης όψεως;
Καλή μας δύναμη και χρόνια πολλά!

[Epsilon]

Τέλος τι εννοείς, εκεί στο τέλος που γράφεις ότι βιώνουν τις συνέπειες της συμπεριφοράς τους και ας μην φαίνεται εκ πρώτης όψεως;
Καλή μας δύναμη και χρόνια πολλά!

Χρόνια πολλά. Κι εγώ είχα φτάσει στο σημείο να ρωτάω τον ψυχολόγο μου μήπως είμαι εγώ οριακή και ησύχασα μόνο όταν μου είπε κατηγορηματικά πως δεν είμαι.

Στο τέλος, ο OD νομίζω εννοεί ότι "θα βιώσουν τις συνέπειες της συμπεριφοράς τους , αφού τελικά θα πεθάνουν μόνοι και δεν θα τους θέλει κανείς"

[The sound of silence]

Δεν ξέρω αν είναι καλό να διαγράφεις συνομιλίες. Εγώ τις έχω όλες φυλαγμένες και τις ξαναδιαβάζω για να καταλαβαίνω και να θυμάμαι τι κάνω και που κάνω λάθη... Τώρα, απόψε, ξαναδιαβάζω από την αρχή όλο το παρόν θρεντ (68 σελίδες πια)

Εμένα δε με βοηθάει. Άλλωστε τα θυμάμαι όλα με λεπτομέρεια. Επίσης τα μοτίβα στον τρόπο σκέψης και στη συμπεριφορά είναι λίγο πολύ όμοια σε αυτές τις περιπτώσεις. Από τη στιγμή που διαπιστώσει κανείς το πρόβλημα, εξηγούνται τα πάντα αν τα βάλεις κάτω. Το βασικό είναι όπως είπε κι ο OD1 να βεβαιωθούμε ότι δεν έχουμε εμείς το θέμα.
Το θρεντ έχει τρομερό υλικό για μελέτη όντως.

[The sound of silence]

Τέλος τι εννοείς, εκεί στο τέλος που γράφεις ότι βιώνουν τις συνέπειες της συμπεριφοράς τους και ας μην φαίνεται εκ πρώτης όψεως;
Καλή μας δύναμη και χρόνια πολλά!

Αυτό που βλέπω στη δική μου περίπτωση είναι ότι παρότι ασχολείται με χίλιαδυο πράγματα, γνωρίζει τόσο κόσμο, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που την αγαπούν κτλ έρχεται συχνά πυκνά στην επιφάνεια ένα αίσθημα κενού και μοναξιάς. Η αδυναμία ψυχικής-συναισθηματικής σύνδεσης με τους ανθρώπους, λόγω βαθύτερου αισθήματος αναξιότητας και φόβου εγκατάλειψης, οδηγεί αυτά τα άτομα σε ένα φαύλο κύκλο απ' τον οποίο δυστυχώς δεν μπορούν να βγουν γιατί δε θέλουν να κοιτάξουν σοβαρά το τι συμβαίνει μέσα τους, παραμυθιάζουν τον εαυτό τους, οπότε συνεχίζουν στο ίδιο μοτίβο. Εκεί νομίζω έγκειται και η δυσκολία να βελτιωθεί αισθητά η κατάσταση. Είναι καλό ερώτημα το γιατί αποφεύγουν να δουλέψουν με τον εαυτό τους ενώ φαίνεται να αναγνωρίζουν ότι κάτι δεν πάει καλά.

[Epsilon]

Η αδυναμία ψυχικής-συναισθηματικής σύνδεσης με τους ανθρώπους, λόγω βαθύτερου αισθήματος αναξιότητας και φόβου εγκατάλειψης, οδηγεί αυτά τα άτομα σε ένα φαύλο κύκλο

Ο δικός μου λέει συνέχεια ότι αισθάνεται "πολύ μόνος". Εννοείται πως περιβάλλεται από αρκετούς ανθρώπους και ξέρω ότι τον αγαπούν και τον προσέχουν, αλλά ο ίδιος δεν το νιώθει έτσι. Επίσης, αν τυχόν του πω καλά λόγια λέει πως είμαι υπερβολική και πως δεν τα πιστεύει (την ίδια στιγμή με τον τρόπο του τα αποζητάει).

[OD1]

Τέλος τι εννοείς, εκεί στο τέλος που γράφεις ότι βιώνουν τις συνέπειες της συμπεριφοράς τους και ας μην φαίνεται εκ πρώτης όψεως;

Θα σου απαντήσω ξεκινώντας με ένα δικό σου παράδειγμα. Μπορείς να φανταστείς την ψυχολογική ταραχή, την απόγνωση και την αβεβαιότητα στην οποία περιέρχεται κάποιος που αισθάνεται την ανάγκη να «πείσει» τον συνομιλητή του για τη δύση του ήλιου στην ανατολή μόνο και μόνο για να αυτοεπιβεβαιωθεί; Μπορείς να φανταστείς το κενό και την απώλεια που αισθάνεται αυτό το άτομο νομίζοντας πως το εχθρεύεται όλος ο κόσμος; Πόσο άσχημα αισθάνεται για τον εαυτό του; Μπορείς να φανταστείς πόσο πρέπει να προσπαθήσει κάποιος για να αυτοεκπαιδευτεί να αντιδρά με τρόπο που στους υπολοίπους φαίνεται αυτονόητος; (Αν υποθέσουμε βεβαίως πως έχει επισκεφτεί ψυχίατρο/ψυχολόγο). Σε μια από τις σχετικά ήρεμες συζητήσεις που είχα μαζί της μου είχε πει πως απορεί και αυτή με τη συμπεριφορά της (κάτι παρόμοιο ανέφερε και άλλος φίλος εδώ). Δεν ήξερε πού οφειλόταν, αλλά αυτό που ήξερε σίγουρα ήταν πως όταν διατύπωνα την παραμικρή κριτική (ή αυτό που ίδια αντιλαμβανόταν ως κριτική), αισθανόταν πως της συντρίβω το είναι! Μιλάμε για ασήμαντα ζητήματα… Τότε ήταν που άρχιζε να χτυπά κόκκινο η κατάθλιψη, που έκλαιγε χωρίς λόγο και που αισθανόταν απλώς απάθεια. Σε αυτήν την κατάσταση βρίσκονται μια ολόκληρη ζωή, από μικρά παιδιά. Το ότι πεθαίνουν με αυτά τα συναισθήματα, στην ουσία μόνοι τους, μου φαίνεται πως είναι το λιγότερο. Ίσως να είναι και λύτρωση. Ακόμη κι αν υποθέσουμε πως δεν μπορούν να βρεθούν στη θέση του άλλου λόγω έλλειψης εμπάθειας και πως είναι εντελώς απαλλαγμένοι από τέτοιες «έγνοιες» που βασανίζουν μόνον εμάς τους αδύνατους, 65-70 χρόνια ευθιξίας, θυμού, διαρκών συγκρούσεων, ψευδαισθήσεων σχετικά με το ποιοι είναι και γενικότερης ψυχολογικής ταραχής νομίζω πως είναι βαρύ τίμημα.

Νομίζω πως την έχω ξεπεράσει. Δεν αισθάνομαι πως μου λείπει με κάποιο τρόπο και ανατριχιάζω στη σκέψη και μόνο πως θα μπορούσα ακόμη να είμαι μαζί της. Βεβαίως, αυτά που έμαθα γι᾽ αυτήν είναι τερατώδη, αλλά από μια άποψη δεν εκπλήσσομαι... Ασχολούμαι εμμέσως μαζί της διότι θέλω να μοιραστώ καταστάσεις που πέρασα, αισθανόμενος πως ίσως βοηθώ.

[OD1]

Εμένα δε με βοηθάει. Άλλωστε τα θυμάμαι όλα με λεπτομέρεια.

Αναφέρθηκα στη διατήρηση αρχείου όχι για να θυμάται κάποιος τι άκουσε. Αυτό δεν ξεχνιέται. Όποιος γνώρισε τέτοιο άτομο, έχει τη γνώση του κακού και του κακού. Η διατήρηση του αρχείου (αποδείξεις, τηλεφωνήματα, πληροφορίες) είναι για να αποφεύγονται κακοτοπιές σε πιο πρακτικές καταστάσεις.

[OD1]

Ο όρος «εμπάθεια» που χρησιμοποίησα παραπάνω, ήταν λάθος. Ο σωστός όρος στα ελληνικά είναι «ενσυναίσθηση», στα αγγλικά «empathy» εξ ου και το λάθος μου.

[The sound of silence]

Αναφέρθηκα στη διατήρηση αρχείου όχι για να θυμάται κάποιος τι άκουσε. Αυτό δεν ξεχνιέται. Όποιος γνώρισε τέτοιο άτομο, έχει τη γνώση του κακού και του κακού. Η διατήρηση του αρχείου (αποδείξεις, τηλεφωνήματα, πληροφορίες) είναι για να αποφεύγονται κακοτοπιές σε πιο πρακτικές καταστάσεις.

Ναι κατάλαβα πώς το εννοείς, έχω κρατημένα κάποια πράγματα που κάνουν μπαμ και γενικά πληροφορίες και λεγόμενα που μπορώ να χρησιμοποιήσω αν ποτέ χρειαστεί, ελπίζω να μη χρειαστεί. Απλά απαντούσα στην epsilon για το θέμα των γραπτών μηνυμάτων που διέγραψα γιατί σε μια φάση έμπαινα στον πειρασμό να ανατρέχω σε παλιότερες συνομιλίες και πάθαινα σοκ με το πώς με χειριζόταν ενώ εγώ προσπαθούσα να καταλάβω γιατί συμβαίνουν αυτά κι ένιωθα τύψεις όταν αντιδρούσα.
Εντωμεταξύ διαπίστωσα ότι στο μικρό διάστημα που επανήλθε συγκυριακά (και καλά) η επικοινωνία μας πρόσφατα, όλως τυχαίως είχε απομακρυνθεί από τον άλλον και αφού είδε ότι δεν έδωσα συνέχεια ξαναγύρισε εκεί. Αυτή η διαπίστωση με βοηθάει ακόμα περισσότερο.