Αγχος και ντροπη

[Ορέστης]

Άρη στη ζωή ισχύει λίγο αυτό που λένε "σκάσε και κολύμπα". Με το να αναβάλλεις κάποια πράγματα απλά διογκώνεις το πρόβλημα και θα το βρεις μπροστά σου, π.χ μαθήματα, κοινωνικότητα κτλ. Κι εγώ σε γενικές γραμμές ήμουν αρκετά ντροπαλή, ωστόσο στη σχολή μου έπρεπε συχνά να κάνω παρουσιάσεις. Τον πρώτο καιρό αγχωνόμουν αρκετά, μετά με τον καιρό αγχωνόμουν λιγότερο. Είναι η έκθεση στις φοβίες που λέγαμε, μόνο έτσι τις ξεπερνάς. Η διαφορά είναι ότι εκεί που σπούδασα εγώ ήταν ιδιωτική με αυστηρά στάνταρ και μικρά περιθώρια για απουσίες, οπότε δεν γινόταν να το αποφεύγω επ'αόριστον, χρωστούσες έστω ένα μάθημα, το έδινες φθινόπωρο, δεν το περνούσες, έχανες τη χρονιά, τέλος. Εγώ έμενα και μέσα στη σχολή, συγκατοικούσα με κοπέλα που πριν δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου, πολλά μαθήματα απαιτούσαν συνεργασία με συμφοιτητές θες δε θες, με το ζόρι μπήκα στα βαθιά και ξεπέρασα πολλά κολλήματα. Επίσης τα καλοκαίρια ήταν υποχρεωτική η πρακτική όλα, πότε σε έριχνε αμέσως στα βαθιά με την δουλειά κι εκεί πλέον ωριμάζεις όσο να 'ναι. Σεβόμουνα πρώτα από όλα τον εαυτό μου, το θεωρούσα βλακεία να σπουδάζω υποτίθεται κι εγώ να μην περνάω καν τα μαθήματα στην ώρα τους, δεν λέω ότι ήρθε το τέλος του κόσμου, αλλά αυτή η χαλαρή αντιμετώπιση που έχετε πολλά παιδιά στα ελληνικά πανεπιστήμια εγώ δεν την καταλαβαίνω. Ωραία, αποφεύγεις για τους δικούς σου λόγους τα μαθήματα, κάποτε δεν πρέπει τη σχολή να την τελειώσεις; Και ωραία, τώρα σε σπονσοράρουν οι γονείς, όταν τελειώσεις με το καλό δεν θα πρέπει να δουλέψεις; Πως θα πας για δουλειά αν φοβάσαι να μιλήσεις σε άνθρωπο; Ή δεν θα πας; Πρόσεξε, δεν σου τη λέω ή κάτι, απλά δεν είναι ωραίο να περνάνε τα χρόνια σου έτσι.

Θεωρώ πολύ καλή τη συμβουλή να κάνεις πράγματα μόνος σου για αρχή, μην κοιμάσαι όλη μέρα. Βρες κάποια ενδιαφέροντα να σε γεμίζουν, βγαίνε έξω μόνος σου, κάνε ένα βήμα τη φορά, αλλά καιρός να πιάσεις τον ταύρο από τα κέρατα και να βοηθήσεις μόνος σου τον εαυτό σου. Κοίτα αν θες κι αυτό το νήμα, γράφω κι εκεί κάποια πράγματα, ιδίως το τι έκανα όταν ήμουν μόνη μου σε νέο μέρος
https://www.psychology.gr/forum/thre...8C%CE%BD%CE%B7

Να μας γράφεις τα νέα σου!

Πολυ ωραια απαντηση Σονια! Σκασε και κολυμπα ειναι αυτο που πρεπει να λεμε στον εαυτο μας.

[Aris.123]

Καλησπερα σε ολους. Αρχικα να πω οτι παντα ημουν κλειστος ως ανθρωπος και αρκετα ντροπαλος. Τα τελευταια 3 χρονια μενω μονος λογω σπουδων και ολο αυτο εχει γινει πολυ δυσκολο, πολλες φορες αφηνω τις υποχρεωσεις μου λογω του οτι ντρεπομαι να βγω απο το σπιτι, εξισου συχνο ειναι να μην πηγαινω στις θεωριες της σχολης για τον ιδιο λογο και εχει ως αποτελεσμα να εχω μεινει αρκετα πισω και να χρωσταω αρκετα μαθηματα... Αυτο δεν με ενοχλει τοσο επειδη πιστευω οτι καποια στιγμη θα καταφερω να τελειωσω. Εκεινο που με απασχολει ειναι οτι περναει η ζωη και ολο αυτο το αγχος και η ντροπη με κρατανε πισω.. Σε 1 χρονο τελειωνει η σχολη και δεν εχω ζησει αυτο που λενε "φοιτητικη ζωη". Τα τελευταια 3 χρονια μενω τις περισσοτερες ωρες στο σπιτι και κοιμαμαι επειδη δεν εχω τιποτα ενδιαφερον να κανω, δεν ειναι λιγες οι φορες που φτανω να κοιμαμαι εως και 14-16 ωρες. Το θεμα ειναι οτι θελω να ζησω αλλα ντρεπομαι να το κανω.. Επισης εχω 2 φιλους που δεν τα παμε και τοσο καλα επειδη συνεχως μου λενε να βγουμε και εγω δεν θελω(ντρεπομαι να πηγαινω σε καφετεριες και γενικως να ειμαι σε μερη με πολυ κοσμο) και ποτε μου δεν ειχα σχεση λογω του οτι φοβαμαι να προσεγγισω.. Δεν ειμαι και πολυ ομιλιτικος οποτε ειναι αλλος ενας λογος που με κανει να αποφευγω τις νεες γνωριμιες καθως θεωρω τον ευατο μου βαρετο εφοσον δεν εχω κατι να πω.. Αλλα ναι, πως να εχω κατι να πω οταν μενω ολη την ημερα σπιτι και κοιμαμαι... Παρολα αυτα θελω να αλλαξω και να μην χανω αλλο χρονο ετσι. Σκεφτομουν να παω σε ψυχολογο αλλα εκτος του οτι ντρεπομαι και πολυ δυσκολα θα παρω την αποφαση να παω, δεν θελω να μαθουν οι κοντινοι μου ανθρωποι τιποτα για ολα αυτα. Τελος παντων συγγνωμη για το μεγαλο ποστ αλλα δεν τα εχω πει ποτε σε κανεναν και ενιωθα την αναγκη να ζητησω μια συμβουλη(οσο αυστηρη και αν ειναι). Ευχαριστω εκ των προτερων..

Φίλε μου για αρχή θα σου δώσω μια πληροφορία πρακτική. Μπορείς να κανεις ένα web search και να προμηθευτείς ειδικούς πατους για τα παπούτσια σου, που θα σου προσθέσουν 5-6 πόντους ύψος.
Δεν τα έχω χρησιμοποιήσει εγώ (είμαι 2 μέτρα) αλλά επειδή είμαι ηθοποιός, πολλοί συνάδελφοι στο θέατρο τα έχουν και είναι ικανοποιημένοι. Αυτό σίγουρα θα σου τονώσει λίγο την αυτοπεποίθηση.
Επίσης καλό θα ήταν να κανεις και λίγα βάρη. Σε εμάς τους άντρες το να δείχνουμε λίγο macho πάντα μας τονώνει το ηθικό και αλλάζει η αντιμετώπιση που έχουμε από τους γύρω μας.
Μια άλλη καλή συνήθεια είναι το διάβασμα. Όχι μόνο θα εξασκήσεις το μυαλό σου αλλά θα έχεις γνώσεις και θα διαμορφώσεις απόψεις και κριτικές ικανότητες. Έτσι ούτε βαρετός θα είσαι ούτε θα φοβάσαι να μην πεις κοτσανες.
Πιάσε τους μεγάλους συγγραφείς και φιλοσόφους....βγες σε μια καφετέρια με το βιβλίο σου...απόλαυσε το καφεδάκι σου και διάβασε.
Κάνε ένα πρόγραμμα...μέρα παρά μέρα. Την μια θα κάνεις γυμναστική και την άλλη θα βγαίνεις για καφέ με το βιβλίο σου. Μέσα σε 2-3 μήνες θα δεις πολλές αλλαγές

[d123215]

Φόρουμ για την αποφευκτική διαταραχή http://apofeuktiki.freeforums.net/