Βαριέμαι μόνη...

[thanosP]

Γεια σας.
Το πρόβλημα μου είναι αρκετά συνηθισμένο. Αλλα νιώθω οτι δεν ξέρω τι να κάνω. Σαν εγκλωβισμένη νιώθω. Πολλές μέρες, σαν την σημερινή μένω μόνη στο σπίτι και, αν δεν είμαι κουρασμένη, με πιάνει αυπνία. Μπορώ να περάσω κάποια ωρα στο ίντερνετ βλέποντας βιντεάκια, αλλά μετά βαριέμαι. Γενικά νιώθω μόνη κάθε βραδυ, αν δεν καταφέρω να κανονίσω κατι. Είναι λες και δεν μπορώ να κάτσω πανω από ένα δίωρο μόνη μου, χωρίς να μιλήσω με άνθρωπο. Συνέχεια θα μπαίνω fb, instagram να δω αν εχω μήνυμα και γενικα..αναζητάω συνέχεια ανθρώπινη επαφή. Προφανώς σχέση δεν έχω. Έχω παρέα, αλλά δεν ειναι διαθέσιμοι κάθε μέρα, εχουν κι αυτοί τις ασχολίες τους ή άλλες παρέες εκτός από μένα ή έχουν και σχέση. Γενικά έχω σκεφτεί ότι μπορω να κάνω πολλές δραστηριότητες μέσα στη μέρα, ώστε όταν έρχεται το βράδυ να πέφτω κατευθείαν ξερή για ύπνο. Αλλα πόσες δραστηριότητες να κάνω πια; Δεν γεμίζουν οι ώρες αν δεν εχεις ανθρώπους γύρω σου, ανθρώπους διαθέσιμους να κάνετε πράγματα. Κάθε φορά σκέφτομαι να αναλάβω δράση, αλλά νιώθω ανήμπορη. Κουράστηκα να προσπαθώ να γνωρίσω άτομα, να βρω κάποιο χομπι κλπ κλπ Νιώθω ότι θα ήθελα πιο συχνά οι άλλοι να μου προτείνουν πράγματα και να μην είμαι συνεχώς εγω σε προσπάθεια αναζήτης παρέας...Κάθε μέρα ξυπνάω και είμαι με το άγχος αν θα νιώσω μοναξιά. Παλιά ήμουν σε σχέση με ένα άτομο και ήταν συνεχώς μέσα στις προτάσεις. Τώρα, εδω και έναν χρόνο, νιώθω ξεκρέμαστη...Να βρω δουλειά, να δουλεύω όλη μέρα, ωστε τουλάχιστον να μην έχω χρόνο να νιώσω μονη; Παίζει και να το προτιμούσα.. Αλλά έχω και τη σχολή απο Οκτώβριο και δεν μου φαίνεται βολικό. Και εν τέλει θα ήταν αυτό λύση;Δεν ξερω..

αμα σπουδαζεις ακομα....εχει λυθει το θεμα σου.....δυσκολο να μεινεις μονη

[peter]

Αφου εχεις την σχολη, θα αλλαξουν πολλα. Νεες γνωριμιες,νεα ενδιαφεροντα... Να ρωτησω σε ποια πολη?

[Art_Phil]

Σε καταλαβαίνω..
Είσαι πιο "teamguy", και μάλλον η επαρχία να σου ταιριαζε και περισσότερο.
Να ξυπνάς το πρωί και με μια βόλτα να ξέρεις πως θα συναντήσεις γνώριμα πρόσωπα με τα οποία θα μιλήσεις κλπ.
Οι μεγάλες πόλεις έχουν μια απροσωπία και μια μοναξιά. Ξυπνάς σε τέσσερις τοίχους και πρέπει κάθε μέρα να προμελετήσεις και να κανονίσεις πως θα φτιάξεις το πρόγραμμά σου ώστε να καλύψεις μια από τις βασικές σου ανάγκες, την ανθρώπινη αλληλεπίδραση.
Πιθανόν όταν νιώθεις μόνος/η να νιώθεις μια ερημιά, ένα κενό.. Δεν σημαίνει απαραίτητα πως έχεις κάποιο πρόβλημα φυσικά. Αυτή είναι η φύση σου. Και ανθρωποι που λειτουργούν καλύτερα πιο solo να μην μπορούν σε καταλάβουν τόσο γιατί έχουν άλλες ανάγκες.
Αυτά που θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν θα ήταν: να γνωρίσεις ανθρώπους σαν εσένα, να βρεις τα δικά σου στέκια όπου συχνάζει ψιλοστάνταρ κόσμος και πιθανόν να συμμετέχεις σε κοινότητες και ομάδες..

[Sonia]

Art-Phil, αυτό είναι σχετικό. Ξέρω πολύ κόσμο που αντίθετα δεν του πάει με τίποτα η επαρχία, γιατί μπορεί με τα γνώριμα πρόσωπα να μην έχει τίποτα κοινό, αυτοί που του ταιριάζουν να είναι πολύ λίγοι και συχνά να απομακρύνονται λόγω καταστάσεων και τα περιθώρια για νέες γνωριμίες να είναι μικρά. Πολύς κόσμος ασφυκτιά στην επαρχία (δεν είμαι από αυτούς, αλλά είναι γεγονός).

[stefamw]

Να πω τη γνωμη μου για την επαρχια μιας και μενω εκει :
Η επαρχια ειναι οτι χειροτερη απο θεμα παρεας, εγω προσωπικα το εχω ζησει που ακομα δεν εχω την οικονομικη ευχερεια να φυγω απο δω να κυνηγησω κατι αλλο σε μεγαλη πολη. Εδω δεν εχω ουτε μια παρεα! Ναι μηδεν! Ειμαι εσωστρεφης χαρακτηρας αλλα αυτο δεν σημαινει οτι ειμαι και ερημιτης. Καπου καπου θελω να βγαινω αλλα δεν εχω καμια παρεα. Θα πληρωνα που λεει ο λογος για να εχω εστω και περιστασιακα μια παρεα οπως ανεφερε η θεματοθετρια, αλλα δεν εχω κ α μ ι α !
Η μια και μοναδικη παρεα που ειχα πριν καποια χρονια αν και δεν ταιριαζαμε πολυ, βγαιναμε κτλ ωσπου απο ενα σημειο και μετα διαλυθηκαμε, αλλοι βρηκαν αλλες παρεες, εμεινα στην απ'εξω αλλοι εφυγαν ειτε στο εξωτερικο ειτε σε αλλη πολη.

Οποτε χωρις δουλεια ή σχολη πως θα μπορουσα να βρω παρεα ? Εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι στην επαρχια αν δεν εισαι απο τους δημοφιλης τυπους και χασεις την παρεα σου, εισαι καμμενο χαρτι. Οι δουλειες ειναι λιγες, συλλογοι, αθλητικες ομαδες κ εθελοντισμος ειναι εξαιρετικα δυσκολα και ελαχιστα σε αντιθεση με πρωτευουσα/συμπρωτευουσα οπου υπαρχουν τα meetup ή ακομα και απο τσατ στο ιντερνετ μπορεις να βρεις ευκολα ατομα που ειναι στην ιδια φαση (εχω συναντηθει με τετοια ατομα πηγαινοντας με τρενο αλλα λογω αποστασης και οικονομικων δεν μπορουσε να συνεχιστει το πραγμα απο κοντα). Σχολες συνηθως δεν υπαρχουν σε μικρα αστικα κεντρα. Το συμπερασμα ειναι οτι στην επαρχια δεν εχεις ευκαιριες που θα ειχες σε μεγαλη πολη.

[Ορέστης]

Οταν βγαινω μου αρεσει να κρυφακουω συζητησεις αγνωστων.

[Vikikiose]

Έχω το ίδιο πρόβλημα! Ενώ στέλνω στην παρέα μου όταν δεν μπορεί και πρέπει να μείνω μόνη στο σπίτι βαριέμαι και με πιάνει φόβος ότι θα μείνω μόνη!

[asperger39]

φιλαρακι μην σκας ολα ειν μια συνήθεια κι η μοναξια συχνα ειν πιο καλη απο το νασε με κοσμο . παρεξιγισεις κουτσομπολίκια δε αργουν να υπαρχουν με τα πολλα κολλητιλικια με κοσμο . μακρια κι αγαπημενα με ολους χωρις τσακωμούς χωρίς εχθρες .

[Player]

Ε όχι και μακρυά και αγαπημένοι με όλους Άσπεργκερ, θα είναι πολύ μονότονη και βαρετή ζωή μετά, ελπίζω να γνωρίσεις κάποια στιγμή σωστούς ανθρώπους.

[WildHoney]

Τυχαίες παρέες για ευκαιριακά ξεδωσίματα, διαλλείματα από την ρουτίνα, που φέρουν την πλήξη
και τον ετεροκαθορισμό μέσα τους;
Ή επιλεγμένα άτομα που σου μοιάζουν εσωτερικά,
για νόστιμα και διασκεδαστικά δρώμενα που θα έχουν ουσία για σένα την ίδια;