Χωρίς εσένα.
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 10 of 10
  1. #1
    Junior Member
    Join Date
    May 2019
    Posts
    27

    Χωρίς εσένα.

    Πρίν 9 μήνες έφυγε από την ζωή ο άνθρωπος μου.
    Ο έρωτας μου...ο σύντροφος...ο συνοδοιπόρος...ο φίλος μου....ο άντρας μου ..
    Έφυγε το άλλο μου μισό. Αυτό που μόνο στις ταινίες ζει κανείς. Μια αγάπη βαθιά που τίποτα δεν την αγγιζε.
    Μέχρι που ήρθε "αυτός" ...
    Βίωσα δίπλα του έναν ολόκληρο χρόνο μάχη με τον καρκίνο. Κάθε μέρα κι ένα βήμα στον θάνατο.
    Κάθε μέρα το ντερεκι που με έκλεινε για χρόνια στην αγκαλιά του γινόταν ένα αδύναμο σκελετωμενο ανθρωπάκι ανίκανο ακόμα και να πάει στην τουαλέτα και να καταπιεί το φαγητό του. Ο άντρας που έλιωνε την πέτρα. 40 χρονών θηρίο.
    Εικόνες μαύρες... Εικόνες που δεν μπορώ να ξεπεράσω. Και μετά η απώλεια .
    Νομίζω με έχει ρουφήξει μια μαύρη τρύπα και δεν μπορώ να βγω.
    Το χειρότερο όμως είναι ότι κάθε βδομάδα πιστεύω ότι έχω κι εγώ σε διαφορετικό μέρος καρκίνο.
    Ξεκίνησα να βλέπω ψυχίατρο εδώ και μήνες.
    Όμως ο καρκίνος είναι ΠΑΝΤΟΥ. Πιο παντού δεν γίνεται.
    Και είμαι ένας άνθρωπος που χρόνια παλεύει με ΓΑΔ και συγκεκριμένα με τον φόβο μιας επικείμενης ασθένειας και κυρίως του καρκίνου.
    Έζησα τον μεγαλύτερο εφιάλτη μου σε πρώτο πλάνο. Και τον ζω και τώρα σε κάθε ανάσα που παίρνω.

    Βοήθεια.....

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2014
    Posts
    939
    Καλό κουράγιο και συλλυπητήρια. Αν σου δίνει μια αίσθηση συντροφικότητας το περνάει κι ένας ξάδερφος μου με τη γυναίκα του, επίσης καρκίνος και επίσης αυτά 40.

    Έχε στο μυαλό πως έστω και εξ αποστάσεως με τη σκέψη είμαστε μαζί σου και σε στηρίζουμε. Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός.

  3. #3
    WhyAlwaysMe?
    Guest
    Συλλυπητήρια...

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2018
    Posts
    136
    Συλλυπητήρια, τραγικό πολύ... Σε αυτές τς περιπτώσεις οτι κ να πουμε ειναι λίγο.. Οτι θέλεις ομως θα σε ακούσουμε, αν θες να μιλήσεις για εκείνον, για αυτα που νιώθεις για οτι θες τέλος παντων.. Κουράγιο....

  5. #5
    Junior Member
    Join Date
    May 2019
    Posts
    27
    Η λέξη κουράγιο είναι σαν κόκκινο πανί στην αρένα όταν βιώνεις κάτι τέτοιο. Εγώ προσωπικά θύμωνα. Ήταν η εύκολη λέξη σε κάτι τόσο δύσκολο που την πέταγαν χωρίς κάν να τους αγγίζει τι περνάμε.
    Ευχομαι ολόψυχα δύναμη στους συγγενείς σου. Εγώ τους νιώθω. Απόλυτα!

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2018
    Location
    Ελλάδα
    Posts
    841
    Εμένα πάλι δε μου άρεσε ποτέ η λέξη 'δυναμη' Μου φαινόταν σε φάση ότι πρέπει να φανείς δυνατός γιατί κάτι. Ενώ στην πραγματικότητα θες να κλάψεις να ξεσπάσεις και όχι να το παίζεις δυνατός για κάποιο λόγο
    "Of course I talk to myself. Sometimes I need expert advice."

  7. #7
    george1520
    Guest
    Λυπάμαι για την απωλεια σου.. Οτι και να σου πουμε δεν θα απαλύνει τον πόνο σου....

    Όσο αφορά τους φόβους για τον καρκίνο.. Τι ακριβώς αισθάνεσαι και αμέσως το μυαλό σου σκέφτεται το πιο αρνητικό;

  8. #8
    Junior Member
    Join Date
    Jun 2021
    Posts
    10
    Quote Originally Posted by Total_black View Post
    Πρίν 9 μήνες έφυγε από την ζωή ο άνθρωπος μου.
    Ο έρωτας μου...ο σύντροφος...ο συνοδοιπόρος...ο φίλος μου....ο άντρας μου ..
    Έφυγε το άλλο μου μισό. Αυτό που μόνο στις ταινίες ζει κανείς. Μια αγάπη βαθιά που τίποτα δεν την αγγιζε.
    Μέχρι που ήρθε "αυτός" ...
    Βίωσα δίπλα του έναν ολόκληρο χρόνο μάχη με τον καρκίνο. Κάθε μέρα κι ένα βήμα στον θάνατο.
    Κάθε μέρα το ντερεκι που με έκλεινε για χρόνια στην αγκαλιά του γινόταν ένα αδύναμο σκελετωμενο ανθρωπάκι ανίκανο ακόμα και να πάει στην τουαλέτα και να καταπιεί το φαγητό του. Ο άντρας που έλιωνε την πέτρα. 40 χρονών θηρίο.
    Εικόνες μαύρες... Εικόνες που δεν μπορώ να ξεπεράσω. Και μετά η απώλεια .
    Νομίζω με έχει ρουφήξει μια μαύρη τρύπα και δεν μπορώ να βγω.
    Το χειρότερο όμως είναι ότι κάθε βδομάδα πιστεύω ότι έχω κι εγώ σε διαφορετικό μέρος καρκίνο.
    Ξεκίνησα να βλέπω ψυχίατρο εδώ και μήνες.
    Όμως ο καρκίνος είναι ΠΑΝΤΟΥ. Πιο παντού δεν γίνεται.
    Και είμαι ένας άνθρωπος που χρόνια παλεύει με ΓΑΔ και συγκεκριμένα με τον φόβο μιας επικείμενης ασθένειας και κυρίως του καρκίνου.
    Έζησα τον μεγαλύτερο εφιάλτη μου σε πρώτο πλάνο. Και τον ζω και τώρα σε κάθε ανάσα που παίρνω.

    Βοήθεια.....
    ειλικρινα λυπαμε! τα συλλυπητηρια μου!

  9. #9
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2018
    Posts
    6
    Νιώθω την κάθε σου λέξη στο πετσί μου. Κι εγώ με ΓΑΔ ειδικά σε θέματα υγείας και ο σύντροφος μου στην διαδικασία να διαγνωστεί με ανίατη ασθένεια. Δεν μπορώ να περιγράψω τι νοιώθω. Οδύνη η πιο κοντινή λέξη. Κάθε μέρα η ίδια διαδικασία στο ξύπνημα. Εκείνα τα 5 δευτερόλεπτα που επανέρχεσε στην κόλαση. Το μόνο που παρηγορεί την σκέψη μου είναι όπου και να πάει να τον ακολουθήσω.

  10. #10
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2021
    Posts
    373
    Λυπαμαι πολυ....Να εισαι δυνατη και να σκεφτεσαι μονο την καθε μερα...μη σκεφτεσαι για το αυριο.Σε αυτη τη φαση δε βοηθαει.Ολα καλα να σας πανε

Similar Threads

  1. Χωρίς Θεό, χωρίς Βοθροδοξία!
    By GiannisNik3 in forum Με καφέ και συμπάθεια....
    Replies: 32
    Last Post: 21-10-2017, 19:34
  2. Χωρίς τίτλο
    By αν? in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 0
    Last Post: 30-05-2012, 03:30
  3. χωρις σχεση,χωρις φιλους...
    By redrose in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 28
    Last Post: 10-03-2012, 21:51
  4. Replies: 6
    Last Post: 29-01-2010, 00:55

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •