Ταχυκαρδιες, εμμονη και νιωθω πεθαμενος μεσα μου

[panospeggy]

Καλησπερα σας,

Ειχα ανοιξει θεμα και παλιοτερα σχετικα με καποιες φοβιες που ειχα αλλα τα πραγματα τους τελευταιους 2 μηνες πηραν τραγικη τροπη.

Ολα ξεκινησαν στο εξοχικο μου πριν 1μιση μηνα συγκεκριμενα 15αυγουστο. Ξυπνησα κατα τις 4 το πρωι και ειχα 120 σφυξεις, οι οποιες ανεβηκαν αιφνιδια οταν σηκωθηκα στις 200. Δεν μπορουσα να ανασανω καν και αναγκαστικα να παρω tenormin 25mg για να πεσουν λιγο στις 100 ..Αυτο ηταν. Απο τοτε ξεκινησε το μαρτυριο μου. Εγιναν εμμονη οι σφυγμοι μου τους οποιους τους μετραω καθημερινα.
Στις 26/8 ξεκινησα ξανα μετα απο αδεια την πρωϊνη μου δουλεια (γραμματεας) μεσα στο αγχος παντα και τσεκαροντας συνεχεια το σφυγμο μου.
Στις 2/9 και ενω ηταν να σχολασω λιγο πριν ενιωθα περιεργα. Ενα τρεμουλο, κρυα ακρα και σιγα σιγα να ανεβαινουν οι σφυξεις μου, και μια αδυναμια γενικοτερα σε ολο μου το σωμα. Οταν σηκωθηκα να φυγω ανεβασα παλι 200 και με το ζορι περπατουσα. Δυσπνοια, απιστευτη ταχυκαρδια (την μετρηαα πηγα 200-210) και αναγκαστικα να παρω tenormin. Μ ε το ζορι περπατουσα και καταφερα να παω στον ευαγγελισμο που δυστυχως δεν εφημερευε εκειενη την ωρα.Παρ'ολαυτα μου εκαναν καρδιογραφημα αν και μεχρι να μου το κανουν ειχαν ηδη πεσει οι σφυγμοι μου στους 120 και ετσι δεν βγηκε συμπερασμα (μου ειπαν δεν ειναι εμφραγμα αν και επειδη ειχα παρει τενορμιν ισως να επηρεασε την διαγνωση). Αυτο που ειπαθα ηταν ενα γεγονος που θα μου μεινει χαραγμενο βαθεια μεσα μου το ποσο ασχημα ενιωσα.

Προχθες ξεκινησα και την απογευματινη μου δουλεια σε φροντιστηριο (εργαζομαι εκει ως εκπαιδευτης πληροφορικης) και παλι επαθα επεισοδιο εκει λιγο πριν σχολασω. Εκει που ημουν 70 σφυξεις 10-15 λεπτα πριν φυγω αρχισα παλι να εχω κρυα χερια, τρεμουλο αδυναμια ζαλη και με το πυο φευγω ανεβαζω 150 σφυγμους σταδιακα και δεν μπορουσα παλι να παρω ανασα βαρυ κεφαλι δυσπνοια..Ολο αυτο κρατησε 15 λεπτα. Την συγκεκριμενη ταχυκαρδια που παθαινω που δεν μπορω πραγματικα να την ελενξω την εχω συνδεσει αμεσα με εφραγμα. Δεν ξερω νομιζω παθαινω ισχαιμικα επεισοδια εκεινη την ωρα....

Ειχα κανει τριπλεξ καρδιας καρδιογραφημα και αιματολογικες εξετασεις πριν 15 μερες αλλα δεν εδειξαν κατι...

Ο καρδιολογος μου ειπε να παιρνω τενορμιν 25mg καθε πρωι και βραδυ το οποιο και παιρνω αλλα μονο πρωι. Μαζι με lexotanin μισο του 3mg το οποιο το παιρνω 2 φορες τη μερα. Παρολαυτα παλι χθες ανεβασα ταχυκαρδια

ΜΟυ εχει καταστρεψει την ζωη αυτο παιδια. Ολη την ημερα το σκεφτομαι, δεν βρισκω καμια ωρα να ηρεμησω ουτε τα βραδια που παλια τουλαχιστον τα βραδια ηρεμουσα και λιγο..Πλεον και το βραδυ ειναι ενα μαρτυριο για μενα, Δεν μπορω να ζησω , εχω αϋπνιες, σκεφτομαι συνεχεια οτι θα παθαινω επεισοδια ταχυκαρδιας οπου και να βρισκομαι. Με εχει πιασει εμμονη καταθλιψη...Εχω εγκαταελειψει τις δραστηριοτητες μου, δεν με ευχαριστει πλεον τιποτα. Σκεφτομαι πλεον να δωσω τερμα στη ζωη μου σοβαρα, νιωθω οτι τρελαινομαι. Ειμαι πεποισμενος οτι εχω προβλημα καρδιας και δεν μπορουν να το βρουν. Τι να κανω..? Νιωθω απογνωση απελιπισια και καθε μερα που ξυπναω βαζω τα κλαμματα....Φυσικα επηρεαζεται και η γυναικα μου που δεν φταιει σε τιποτα . Νιωθω απεγνωσμενος οτι τρελαινομαι και οτι δεν θα γινω ποτε μα ποτε καλα πλεον....

[mary_exa]

Καλησπερα σας,

Ειχα ανοιξει θεμα και παλιοτερα σχετικα με καποιες φοβιες που ειχα αλλα τα πραγματα τους τελευταιους 2 μηνες πηραν τραγικη τροπη.

Ολα ξεκινησαν στο εξοχικο μου πριν 1μιση μηνα συγκεκριμενα 15αυγουστο. Ξυπνησα κατα τις 4 το πρωι και ειχα 120 σφυξεις, οι οποιες ανεβηκαν αιφνιδια οταν σηκωθηκα στις 200. Δεν μπορουσα να ανασανω καν και αναγκαστικα να παρω tenormin 25mg για να πεσουν λιγο στις 100 ..Αυτο ηταν. Απο τοτε ξεκινησε το μαρτυριο μου. Εγιναν εμμονη οι σφυγμοι μου τους οποιους τους μετραω καθημερινα.
Στις 26/8 ξεκινησα ξανα μετα απο αδεια την πρωϊνη μου δουλεια (γραμματεας) μεσα στο αγχος παντα και τσεκαροντας συνεχεια το σφυγμο μου.
Στις 2/9 και ενω ηταν να σχολασω λιγο πριν ενιωθα περιεργα. Ενα τρεμουλο, κρυα ακρα και σιγα σιγα να ανεβαινουν οι σφυξεις μου, και μια αδυναμια γενικοτερα σε ολο μου το σωμα. Οταν σηκωθηκα να φυγω ανεβασα παλι 200 και με το ζορι περπατουσα. Δυσπνοια, απιστευτη ταχυκαρδια (την μετρηαα πηγα 200-210) και αναγκαστικα να παρω tenormin. Μ ε το ζορι περπατουσα και καταφερα να παω στον ευαγγελισμο που δυστυχως δεν εφημερευε εκειενη την ωρα.Παρ'ολαυτα μου εκαναν καρδιογραφημα αν και μεχρι να μου το κανουν ειχαν ηδη πεσει οι σφυγμοι μου στους 120 και ετσι δεν βγηκε συμπερασμα (μου ειπαν δεν ειναι εμφραγμα αν και επειδη ειχα παρει τενορμιν ισως να επηρεασε την διαγνωση). Αυτο που ειπαθα ηταν ενα γεγονος που θα μου μεινει χαραγμενο βαθεια μεσα μου το ποσο ασχημα ενιωσα.

Προχθες ξεκινησα και την απογευματινη μου δουλεια σε φροντιστηριο (εργαζομαι εκει ως εκπαιδευτης πληροφορικης) και παλι επαθα επεισοδιο εκει λιγο πριν σχολασω. Εκει που ημουν 70 σφυξεις 10-15 λεπτα πριν φυγω αρχισα παλι να εχω κρυα χερια, τρεμουλο αδυναμια ζαλη και με το πυο φευγω ανεβαζω 150 σφυγμους σταδιακα και δεν μπορουσα παλι να παρω ανασα βαρυ κεφαλι δυσπνοια..Ολο αυτο κρατησε 15 λεπτα. Την συγκεκριμενη ταχυκαρδια που παθαινω που δεν μπορω πραγματικα να την ελενξω την εχω συνδεσει αμεσα με εφραγμα. Δεν ξερω νομιζω παθαινω ισχαιμικα επεισοδια εκεινη την ωρα....

Ειχα κανει τριπλεξ καρδιας καρδιογραφημα και αιματολογικες εξετασεις πριν 15 μερες αλλα δεν εδειξαν κατι...

Ο καρδιολογος μου ειπε να παιρνω τενορμιν 25mg καθε πρωι και βραδυ το οποιο και παιρνω αλλα μονο πρωι. Μαζι με lexotanin μισο του 3mg το οποιο το παιρνω 2 φορες τη μερα. Παρολαυτα παλι χθες ανεβασα ταχυκαρδια

ΜΟυ εχει καταστρεψει την ζωη αυτο παιδια. Ολη την ημερα το σκεφτομαι, δεν βρισκω καμια ωρα να ηρεμησω ουτε τα βραδια που παλια τουλαχιστον τα βραδια ηρεμουσα και λιγο..Πλεον και το βραδυ ειναι ενα μαρτυριο για μενα, Δεν μπορω να ζησω , εχω αϋπνιες, σκεφτομαι συνεχεια οτι θα παθαινω επεισοδια ταχυκαρδιας οπου και να βρισκομαι. Με εχει πιασει εμμονη καταθλιψη...Εχω εγκαταελειψει τις δραστηριοτητες μου, δεν με ευχαριστει πλεον τιποτα. Σκεφτομαι πλεον να δωσω τερμα στη ζωη μου σοβαρα, νιωθω οτι τρελαινομαι. Ειμαι πεποισμενος οτι εχω προβλημα καρδιας και δεν μπορουν να το βρουν. Τι να κανω..? Νιωθω απογνωση απελιπισια και καθε μερα που ξυπναω βαζω τα κλαμματα....Φυσικα επηρεαζεται και η γυναικα μου που δεν φταιει σε τιποτα . Νιωθω απεγνωσμενος οτι τρελαινομαι και οτι δεν θα γινω ποτε μα ποτε καλα πλεον....

Καλησπέρα, είμαι κι εγώ με αγχώδη διαταραχή χρόνια. Έχω περάσει από διάφορες φάσεις με διάφορα συμπτώματα κάθε φορά. Τους τελευταίους μήνες με ταλαιπωρεί κι εμένα αυτό το αίσθημα παλμών και με έχει φοβίσει κια ρίξει πάρα πολυ...πάω κι εγώ τακτικά δε διάφορους γιατρούς. Φέτος εχω πάει δυο φορε΄ς στον καρδιολόγο. Εχω κάνει τριπλεξ, καρδιογραφήματα συνέχεια και με βρίσκει μια χαρά. Όλο αυτό είναι από το άγχος. Τώρα θα ξαναπάω για να του πω να βάλω χολτερ μήπως και ησυχάσω.... Διάβασα τα παλαιότερα posts σου και είδα ότι ταλαιπωρήσε πολλά χρόνια από αρρυθμίες. Σκέψου όμως ότι δεν έχεις πάθει τίποτα!!! Σε ψυχολόγο πας? Παίρνεις κανένα αγχολυτικό? Εγώ παίρνω συνήθως xanax των 0,25 μια φορά την ημέρα. Σκέψου ότι στις διακοπές δεν πήρα καθόλου, γιατί ήμουν χαλαρή. Είχα πολύ λίγες έκτακτες όμως δεν με αναστάτωναν... γενικώς για περίπου 1 με 1,5 μήνα δεν είχα πάρει καθόλου xanax, εδω και μια εβδομάδα όμως το ξεκίνησα και πάλι σε μικρή δοσολογία. Δεν ξέρω, είμαι κι εγώ απελπισμένη τελείως πια...νιώθω ότι κουράζω και όλους τους γύρω μου. Σκέψου ότι ο συζυγός μου πέρα ένα έμφραγμα πέρυσι και από τότε όποτε πάει στον καρδιολόγο του φορτώνομαι κι εγώ με τα δικά και νιώθω κι άσχημα...αλλά φοβάμαι τόσο πολύ. Νιώθω ακριβώς το ίδιο ότι ποτέ δεν θα γίνω καλά και τα χρόνια περνάνε...

[panospeggy]

Δυστυχως δεν μπορω να βρω καποια συγκεκριμενη ωρα να ηρεμησω. Ακομα και τα βραδια κατι θα παθω.
Επισης με ταλαιπωρει και η αυπνια που εχω.
Ακομα και τα τενορμιν που παιρνω ενα το πρωϊ των 25mg δεν με πιανει εντελως. Εχω απελπιστει πλεον. Νιωθω μεσα μου απογνωση και εχω χασει καθε ελπιδα οτι μπορει να επανελθω και να ζησω την ζωη μου. Φοβαμαι πλεον οτι θα τσεκαρω συνεχεια το σφυγμο μου ποια και οτι δεν θα μπορεσω να ζησω καμια στιγμη.

[mary_exa]

Εχεις επισκεφθει ψυχιατρο η ψυχολόγο?

[panospeggy]

Εχεις επισκεφθει ψυχιατρο η ψυχολόγο?

Οχι ακομα δυστυχως λογο και καποιων οικονομικων δυσκολιων αυτη την περιοδο.