Στομάχι... Δυσκολος αγώνας..

[Χριστίνα900]

Από ότι καταλαβαίνω δεν υπάρχει η δυνατότητα το στομάχι μου να μου περασει εντελώς... Κάποιες μέρες είναι καλυτερα και κάποιες μέρες χειρότερα. Ποτέ όμως καλά. Οπότε μάλλον πρεπει να μάθω να ζω με τις καουρες το κάψιμο τις ξινίλες την αδυναμία... Είναι αρκετά δυσκολο επειδή ταλαιπωρουμε μήνες τώρα.. Όμως δεν υπάρχει άλλη επιλογή οπότε συμβιβάζομαι με τον πόνο και τις καουρες.. Πολυ δυσκολη νόσος η παλινδρομηση... Τι να κάνουμε όμως.. Πρέπει να συνεχίζουμε να ζουμε..

[trelameni]

Και εγω ταλαιπωρουμαι απο το στομαχι μου.εχεις κανει γαστροσκοπηση προσφατα???παντως αν παρεις αγωγη που θα σου προτεινει ο γιατρος και προσεχεις την διατροφη σου θα υπαρχουν διαστηματα που θα αισθανεσαι πολυ καλα.

[geodim]

Και εγώ τα ίδια παιδιά. Και φυσικά σε περιόδους με έντονο στρες ή άγχος το στομάχι διαλύεται και πρέπει να προσέχω έξτρα τι τρώω και πότε αν δε θέλω να τη βγάλω με αντιοξινα ή/και ppi antiH2 . Δυστυχώς αυτή η νόσος έχει εξάρσεις και υφέσεις και είναι μακρά.

[broken heart 1985]

Γεια σου! Έχω ένα θέμα με το στομάχι μου και γω και με ταλαιπωρεί χρόνια. Δεν έχω καούρες, ξινίλες κτλ που αναφέρεις, αλλά πόνο, κράμπες και κάποιες φορές φούσκωμα. Έχω δυσανεξία στη λακτόζη και επειδή δεν μπορώ να φάω γαλακτοκομικά με λακτόζη, όλα τα προϊόντα που καταναλώνω είναι χωρίς αυτήν. Έτσι μου μειώνεται η ενόχληση. Το άγχος και η στεναχώρια, μου προκαλούν πόνο και φούσκωμα, αλλά όταν είμαι σε ήρεμη ψυχική κατάσταση δεν έχω τίποτα. Επίσης, δεν μπορώ να χωνέψω κάποιες τροφές, όπως το λάχανο το ωμό και το κρεμμύδι. Άμα τα φάω ωμά, με έχουν θερίσει στη κυριολεξία.

[Γιωργος90]

Καλησπερα,πως εισαι τωρα?