Η ...παντοτινή αγάπη μας μάλλον ...αργοσβήνει

[pao1908]

Καλησπέρα σε όλα τα μέλη του forum.
Είναι η πρώτη φορά που βγάζω το πρόβλημά μου, εύχομαι με τις συμβουλές ή τις απόψεις σας, να καταφέρω να κρατήσω το γάμο μου. Είμαι 40 χρονών και η γυναίκα μου ίδια ηλικία. Γνωριστήκαμε από 18 χρονών και σήμερα έχουμε δύο κορίτσια 15 & 10 χρονών αντίστοιχα. Το καλοκαίρι κλείσαμε τα 21 χρόνια μαζί. Όπως καταλαβαίνετε είναι ένα πολύ μεγάλο διάστημα. Από την πρώτη στιγμή που την γνώρισα, κατάλαβα ότι είναι η γυναίκα της ζωής μου. Μέσα σε ένα μήνα γνωριμίας είπα στους δικούς μου, ότι θα την παντρευτώ. Από την αρχή της σχέσης μας κατάλαβα ότι τα παιδικά της χρόνια δεν ήταν και ότι καλύτερο. Είχε πολλές καταπιέσεις και γενικά δεν περνούσε καλά. Από την αρχή λοιπόν κύριο μέλημά μου, ήταν να την πάρω κοντά μου, πιστεύοντας ότι μπορώ να της χαρίσω μια καλύτερη ζωή. Οι δικοί μου (χωρισμένοι) μόλις αντιλήφθηκαν ότι η σχέση μας πάει σε γάμο, άρχισαν τις αντιδράσεις, με καυγάδες, φασαρίες με σκοπό να χωρίσω. Κατάφεραν για ένα πολύ μικρό διάστημα να χωρίσω , αλλά πολύ σύντομα κατάλαβα ότι είναι η ζωή μου ολόκληρη και αμέσως (10 μέρες περίπου), με έκανε να δεθώ ακόμη περισσότερο μαζί της. Δεν ντρέπομαι να σας πω ότι είναι και η μοναδική γυναίκα που έχω πάει. Πάντα πίστευα το ότι να πάω με μια γυναίκα αν δεν την αγαπούσα, δεν θα το ήθελα ποτέ.
Σαν παιδί χωρισμένων γονιών, ο μοναδικός σκοπός της ζωής μου, ήταν να κάνω την δική μου οικογένεια, ενωμένη και ποτέ μα ποτέ να μην χωρίσω. Ξέρετε ότι τα βιώματα ενός παιδιού που οι γονείς τους έχουν χωρίσει, είναι πολλά.
Έτσι λοπόν ξεκίνησε η σχέση μας, αρραβωνιαστήκαμε, πάντα με τους δικούς μου να μην θέλουν την γυναίκα μου. Φανταστείτε ότι μια μέρα πριν από το γάμο μου, δεν ήξερα αν οι δικοί μου θα έρθουν στην εκκλησία ή όχι. Παντρευτήκαμε το 1993 και το 1994 γεννήθηκε η πρώτη μας κόρη. Μέσα σε λίγους μήνες οι γονείς της γυναίκας μου μετακομίσανε στην
κρήτη. Δούλευα πολλές ώρες από τα ξημερώματα μέχρι αργά το βράδυ για να μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα. Δεν μπορώ να σας πω ότι οι προστριβές και οι φασαρίες από τους δικούς μου, προς την γυναίκα μου ότι σταμάτησαν ποτέ. Το κακό μου και η μεγάλη μου βλακεία είναι ότι δεν τους έκοψα το βήχα. Μάλιστα συμβιώσαμε ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα σπίτι πάνω κάτω με συνέπεια να είναι συνέχεια μέσα στα πόδια της γυναίκας μου, η μητέρα μου και η αδερφή της. Δυστυχώς δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω το πόσο κακό έκανα για την γυναίκα μου. Υπήρχαν συνέχεια παρεμβάσεις για όλα τα θέματα, με συνέπεια να της σπάνε τα νεύρα. Το 1999 γεννήθηκε το δεύτερο κοριτσάκι μας. Μετακομίσαμε το 2001 για 3 χρόνια στην επαρχία, αφήσαμε τις δουλειές μας και ανοίξαμε ένα μαγαζί. Στο μέρος αυτό που πήγαμε είχε εξοχικό η αδερφή της μητέρας μου και αποφασίσαμε να φτιάξουμε.
Ήταν πάλι λάθος μου. Δεν το έκανα για κακό, το έκανα για να φύογυν τα παιδιά μου από την Αθήνα, για καλύτερη ποιότητα ζωής και τέλος πάντων να κάνουμε κάτι δικό μας.
Πάλι όμως υπήρχαν κόντρες και τσακωμοί. Εκεί περάσαμε ότι χειρότερο στη σχέση μας. Η γυναίκα μου έχασε σαράντα κιλά και έφτασε στα πρόθυρα της κατάθλιψης. Δεν είχε όρεξη για τίποτα, δεν ήθελε τίποτα. Την πήγαινα σε νοσοκομείο για εξετάσεις γιατί φοβόμουν ότι θα τη χάσω. Τελικά αλλάξαμε σπίτι έφυγα από τους δικούς μου, για να προσπαθήσω να μην χάσω ότι πολυτιμότερο είχα στη ζωή μου. Εκείνη την εποχή κατάλαβα το πόσο κακό τις είχαν κάνει. Μέσα σε ένα χρόνο ξαναγυρίσαμε στην Αθήνα. Πήγαμε στις παλιές μας δουλειές αλλά πιστεύω ότι η σχέση μας αργοσβήνει ...
Το καλοκαίρι πήγαμε στην Κρήτη και τσακωθήκαμε άσχημα, από τότε μέχρι και σήμερα, πάντα με κατακρίνει για το παρελθόν, ότι ποτέ δεν πήρα το μέρος της και πάντα γυρνάμε στο πίσω... Άραγε το ότι είμαι μαζί της 21 χρόνια, δεν δείχνει τίποτα...
Πάντα φταίω γιατί γυρνάω από την δουλειά και δεν ανοίγω κουβέντα, ισχυρίζεται ότι δεν μιλάμε πια ....
Της ζητάω να έρθει μία αγκαλιά και πιστεύει ότι θέλω..... sex
Άραγε είναι τόσο κακό ένας άντρας, να θέλει να έχει επαφή με την γυναίκα του ? Εκτός και αν η γυναίκα του, έχει αρχίσει να
μην τον θεωρεί άντρα της πια...
Δυστυχώς πιστεύω ότι φτάσαμε στην αρχή του τέλους....
Μου ζήτησε εδώ και καιρό να πάμε σε σύμβουλο γάμου, πίστευα ότι δεν τον χρειαζόμαστε, αλλά σήμερα της είπα να πάμε .... Ίσως να μπορεί να μας βοηθήσει.
Μακάρι να πάνε όλα καλά και να βρούμε την ηρεμία που τόσο πολύ μας λείπει. Σας ορκίζομαι, ότι το μόνο που θέλω είναι να σώσω το γάμο μου και να βρω ένα τρόπο να κάνω delete στο παρελθόν, που τόσο κακό της έχει κάνει.
Αν δεν το καταφέρω αυτό... τότε δυστυχώς το όνειρό μου για τον τέλειο γάμο ... σβήνει

[krino]

Originally posted by pao1908


Άραγε το ότι είμαι μαζί της 21 χρόνια, δεν δείχνει τίποτα...

ρωτας τι δειχνει 21 χρονια...
Θα μπορουσες να διαβασεις το κειμενο σου και θα επαιρνες μια ιδεα.
21 χρονια απο οσο λες η γυναικα σου μαζευε πικρα απο εδω και απο εκει κυριως απο καταστασεις που μετειχες η ησουν υπευθυνος για αυτο.

Μαλλον εχει μαζεψει αρκετο φορτιο οπως τα γραφεις και δεν ξερει αν αξιζει να το παλεψει πια.



Δεν θα σου πω κατι αλλο, περα οτι διαπιστωνω οντως οτι την αγαπας πολυ αλλα να ξερεις οτι η αγαπη δεν φτανει.
Ο συμβουλος γαμου που θα πατε ειναι μια πολυ καλη αρχη (που αν με ρωτησεις θα επρεπε να την ειχατε κανει πιο νωρις) και ενδεχωμενα να χρειαζεται στηριξη ψυχολογου αργοτερα εφοσον εχει τραυματιστει απο ολα αυτα.

[Θεοφανία]

Φίλε πάο......πιστεύω πως τίποτα δεν έχει χαθεί.
Εσύ θες να το παλέψεις και εκείνη σου ζητάει σύμβουλο γάμου που σημαίνει πως ευτυχώς έχει ακόμη ελπίδα για σας.
Μη το συζητάς καθόλου, βρες έναν ειδικό και φρόντισε μέσα απ\' τη δουλειά που θα κάνετε μαζι να της επουλώσεις όσες πιο πολλές πληγές μπορείς.
Δεν είναι ανάγκη φυσικά να σου πω πόσα λάθη έχεις κάνει. Τα βλέπεις μόνος σου.
Το ότι είσαι 21 χρόνια μαζί της δεν δείχνει από μόνο του ότι την αγαπάς. Το να ορθώσεις το ανάστημα στην οικογένεια σου και να τους κόψεις το βήχα όπως μόνος σου είπες, είναι.

[weird]

Θα συμφωνήσω κιε γώ με τα παιδία, οτι είναι πολύ σωστό που το αποφασίσατε να πάτε σε σύμβουλο γάμου...

Το οτι έχεις μπει στη διαδικασία να αναθεωρήσεις το παρελθόν και να δεις κάποια λάθη σου, σίγουρα δεν διαγράφει τα λάθη που κάνατε και οι δυο ( γιατί όταν μια σχέση φθείρεται, παντα φταινε και τα δύο άτομα, σε διαφορετικά πράγματα βέβαια ο καθένας) αλλα είναι μια καλή ευκαιρία για αναθεωρηση της συμπεριφοράς σας και θετική αλλαγή.

Πιστεύω οτι ενα συστατικό κύριο μιας σχέσης είναι η ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ.
Το να μπορεί ο ένας να μιλά αληθινά, μέσα απο την καρδιά του στον άλλο και να του λεεί,
αυτό που του άρεσε, αυτό που δεν του άρεσε, που τον ενόχλησε, που τον πόνεσε..
Και πάνω σε αυτή τη βάση θα πρέπει να δουλέψετε με τη γυναίκα σου.

Είναι κριμα, μια σχέση οπου υπάρχει τόση αγάπη να ταλανίζεται.΄
Δυστυχώς, η αγάπη δεν αρκεί πάντα όσο μεγάλη κι αν είναι, γιατί το άλλο μισό της είανι η επικοινωνία και γιατί πρέπει να εκδηλώνεται με πράξεις κατάλληλες και ορατές απο τον άλλο..
Επίσης πιστεύω ενα μεγάλο κομμάτι της αγάπης είναι το να ακούω τον΄άλλο, τι έχει ανάγκη.

Ευχομαι, να βρείτε τον πιο κατάλληλο τρόπο για να αγαπιέστε και να το μοιράζεστε αυτό μεταξύ σας.

[weird]

\"Αν δεν το καταφέρω αυτό... τότε δυστυχώς το όνειρό μου για τον τέλειο γάμο ... σβήνει \"

Αγαπητέ φίλε, απο χτες το βράδυ αυτή σου η φράση μου κόλλησε στο μυαλό..

Ίσως, αυτό το όνειρό σου για τον τέλειο γάμο, να είναι καλό να σβήσει.
Μπορεί να επαναπάυτηκες σε αυτό το όνειρο, όλα αυτά τα χρόνια, να το θεώρησες δεδομένο και να μην έβλεπες συχνά, ούτε τι συνέβαινε στην κοινή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ του γάμου σας και τα προβλήματα που την διέτρεχαν, ούτε τα όνειρα της γυναίκας σου....
Από την άλλη, στο ξαναλέω, μην επωμίζεσαι όλη την ευθύνη για όσα πήγαν στραβά εσύ μόνο, αυτό πιστεύω θα ήταν άδικο.

Σίγουρα, έχετε πολλή δουλειά με τον ειδικό, καλή δύναμη εύχομαι :)

[pao1908]

Σας ευχαριστώ για τις σπαντήσεις .... πιστεύω ότι μου δίνουν θάρρος.

[pao1908]

θα ήθελα κάποιος ή κάποια που ξέρει έναν καλό σύμβουλο γάμου να μου στείλει τα στοιχεία του
Ευχαριστώ και πάλι....

[pao1908]

θέλω από κάποια γυναίκα της ηλικίας μας, να μου δώσει τη συμβουλή της, στο αν έχει απομακρυνθεί και εκείνη από το σύζυγό της, τι θα ήθελε από αυτόν, για να ξαναπλησιάσει κοντά του....

[Remedy]

Originally posted by pao1908
............
Σαν παιδί χωρισμένων γονιών, ο μοναδικός σκοπός της ζωής μου, ήταν να κάνω την δική μου οικογένεια, ενωμένη και ποτέ μα ποτέ να μην χωρίσω. Ξέρετε ότι τα βιώματα ενός παιδιού που οι γονείς τους έχουν χωρίσει, είναι πολλά.
Έτσι λοπόν ξεκίνησε η σχέση μας,.........

... Άραγε το ότι είμαι μαζί της 21 χρόνια, δεν δείχνει τίποτα...
.

.....
. Σας ορκίζομαι, ότι το μόνο που θέλω είναι να σώσω το γάμο μου και να βρω ένα τρόπο να κάνω delete στο παρελθόν, που τόσο κακό της έχει κάνει.
Αν δεν το καταφέρω αυτό... τότε δυστυχώς το όνειρό μου για τον τέλειο γάμο ... σβήνει

αγαπητε φιλε
οπως τα βλεπω εγω ολα αυτα που μας περιγραφεις, υπαρχουν κακα νεα και καλα νεα σε σχεση με αυτα που βιωνεις κι αυτα που θελεις..

τα κακα νεα, ειναι οτι εμενα, η διηγηση σου μου δημιουργησε την εντυπωση οτι για σενα ο γαμος χωρις διαζυγιο, μετα τις ασχημες εμπειριες που ειχες απο τον γαμο των γονιων σου και τα απωθυμενα που σου προκαλεσε,εχει γινει ενα ειδος αυτοσκοπου, ενα ονειρο ζωης οπως λες κι εσυ, ενας απυροβλητος στοχος, που ΟΜΩΣ εχει αποκτησει μια δικια του υποσταση μεσα σου, μια ζωη δικη του που δεν εχει καν να κανει με ανθρωπους,πραγματικες συνθηκες, αισθηματα η προβληματα, μια ιδεα περισσοτερο, που πρεπει πασει θυσια να πραγματωθει, παρα ενα σπιτι που θα στεγασει καποιους ευτυχισμενους με την κοινη ζωη τους ανθρωπους....
τι θελω να πω με αυτο?
μας περιγραφεις εδω μια ζωη και εναν γαμο που δεν σκαλωσε απλα καπου-καποτε, αλλα που ειχε προβληματα απο την αρχη, που ποτε δεν λυθηκαν, που εφτασαν την γυναικα σου στα ορια (η και βαθια μεσα) στην καταθλιψη, η και στην ανορεξια η κι εγω δεν ξερω που, κι εμεις μιλαμε .....για εναν θεσμο....

αντι να μας λες \"αγαπω σαν τρελλος αυτη τη γυναικα, εχω κανει φαινεται λαθη, αλλα θελω να ζω κοντα της\" μας λες συνεχως σαν δισκος κολλημενος στην ιδια στροφη \"θελω να σωσω τον γαμο μου\" \"το μονο που θελω ειναι να σωσω τον γαμο μου\"

θα μου πεις ισως, \"μα δεν ειναι το ιδιο\"?
για μενα, οχι....δεν ειναι καθολου το ιδιο...γιατι αν ηταν το ιδιο, νομιζω οτι θα ειχες βρει τροπους ολα αυτα τα χρονια να εισαι πιο κοντα στις πραγματικες αναγκες του ανθρωπου που τοσο αγαπας και θα ειχαν βρεθει οι τροποι να ξεπεραστει οτι την τσακισε....νομιζω λοιπον, οτι στην προσπαθεια σου να ανταπεξελθεις οικονομικα για να στηριξεις τον περιβοητο γαμο, εχασες την ουσια, το οτι δλδ γαμος δεν ειναι ενα χαρτι που προσκυναμε αλλα η ζωη που περναμε μαζι με εναν ανθρωπο, κι απο οτι μας λες, η ζωη που περνουσατε μαζι δεν ηταν μια ζωη που σας εκανε ευτυχισμενους....κι οταν δεν υπαρχει ευτυχια στην συνυπαρξη ,δεν υπαρχει και γαμος,ασχετα αν τα στεφανα ειναι ακομα στο εικονοστασι...

τα καλα νεα ειναι οτι με αυτο που σου ειπε η γυναικα σου, δειχνει οτι παρα την κουραση της, θελει να προσπαθησετε να εισαστε μαζι...
προτεινω λοιπον οπως και αλλοι φιλοι εδω, να κανεις αυτο ακριβως. να πατε στον συμβουλο αυτον, ισως και σε καποιο ψυχολογο και να προσπαθησετε με την βοηθεια τους να βρειτε την βαθυτερη επικοινωνια σας που μαλλον δεν υπαρχει η ισως υπηρξε κι εχει χαθει πια....κι αν τα καταφερετε, πραγμα που βαθυτατα το ευχομαι, να ζησετε μαζι ευτυχισμενοι , εστω και με διαζυγιο...ξεκολλα απο τον γαμο και δες στα ματια τον ανθρωπο σου....

[aimilia]

Originally posted by Remedy

Originally posted by pao1908
............
Σαν παιδί χωρισμένων γονιών, ο μοναδικός σκοπός της ζωής μου, ήταν να κάνω την δική μου οικογένεια, ενωμένη και ποτέ μα ποτέ να μην χωρίσω. Ξέρετε ότι τα βιώματα ενός παιδιού που οι γονείς τους έχουν χωρίσει, είναι πολλά.
Έτσι λοπόν ξεκίνησε η σχέση μας,.........

... Άραγε το ότι είμαι μαζί της 21 χρόνια, δεν δείχνει τίποτα...
.

.....
. Σας ορκίζομαι, ότι το μόνο που θέλω είναι να σώσω το γάμο μου και να βρω ένα τρόπο να κάνω delete στο παρελθόν, που τόσο κακό της έχει κάνει.
Αν δεν το καταφέρω αυτό... τότε δυστυχώς το όνειρό μου για τον τέλειο γάμο ... σβήνει

αγαπητε φιλε
οπως τα βλεπω εγω ολα αυτα που μας περιγραφεις, υπαρχουν κακα νεα και καλα νεα σε σχεση με αυτα που βιωνεις κι αυτα που θελεις..

τα κακα νεα, ειναι οτι εμενα, η διηγηση σου μου δημιουργησε την εντυπωση οτι για σενα ο γαμος χωρις διαζυγιο, μετα τις ασχημες εμπειριες που ειχες απο τον γαμο των γονιων σου και τα απωθυμενα που σου προκαλεσε,εχει γινει ενα ειδος αυτοσκοπου, ενα ονειρο ζωης οπως λες κι εσυ, ενας απυροβλητος στοχος, που ΟΜΩΣ εχει αποκτησει μια δικια του υποσταση μεσα σου, μια ζωη δικη του που δεν εχει καν να κανει με ανθρωπους,πραγματικες συνθηκες, αισθηματα η προβληματα, μια ιδεα περισσοτερο, που πρεπει πασει θυσια να πραγματωθει, παρα ενα σπιτι που θα στεγασει καποιους ευτυχισμενους με την κοινη ζωη τους ανθρωπους....
τι θελω να πω με αυτο?
μας περιγραφεις εδω μια ζωη και εναν γαμο που δεν σκαλωσε απλα καπου-καποτε, αλλα που ειχε προβληματα απο την αρχη, που ποτε δεν λυθηκαν, που εφτασαν την γυναικα σου στα ορια (η και βαθια μεσα) στην καταθλιψη, η και στην ανορεξια η κι εγω δεν ξερω που, κι εμεις μιλαμε .....για εναν θεσμο....

αντι να μας λες \"αγαπω σαν τρελλος αυτη τη γυναικα, εχω κανει φαινεται λαθη, αλλα θελω να ζω κοντα της\" μας λες συνεχως σαν δισκος κολλημενος στην ιδια στροφη \"θελω να σωσω τον γαμο μου\" \"το μονο που θελω ειναι να σωσω τον γαμο μου\"

θα μου πεις ισως, \"μα δεν ειναι το ιδιο\"?
για μενα, οχι....δεν ειναι καθολου το ιδιο...γιατι αν ηταν το ιδιο, νομιζω οτι θα ειχες βρει τροπους ολα αυτα τα χρονια να εισαι πιο κοντα στις πραγματικες αναγκες του ανθρωπου που τοσο αγαπας και θα ειχαν βρεθει οι τροποι να ξεπεραστει οτι την τσακισε....νομιζω λοιπον, οτι στην προσπαθεια σου να ανταπεξελθεις οικονομικα για να στηριξεις τον περιβοητο γαμο, εχασες την ουσια, το οτι δλδ γαμος δεν ειναι ενα χαρτι που προσκυναμε αλλα η ζωη που περναμε μαζι με εναν ανθρωπο, κι απο οτι μας λες, η ζωη που περνουσατε μαζι δεν ηταν μια ζωη που σας εκανε ευτυχισμενους....κι οταν δεν υπαρχει ευτυχια στην συνυπαρξη ,δεν υπαρχει και γαμος,ασχετα αν τα στεφανα ειναι ακομα στο εικονοστασι...

τα καλα νεα ειναι οτι με αυτο που σου ειπε η γυναικα σου, δειχνει οτι παρα την κουραση της, θελει να προσπαθησετε να εισαστε μαζι...
προτεινω λοιπον οπως και αλλοι φιλοι εδω, να κανεις αυτο ακριβως. να πατε στον συμβουλο αυτον, ισως και σε καποιο ψυχολογο και να προσπαθησετε με την βοηθεια τους να βρειτε την βαθυτερη επικοινωνια σας που μαλλον δεν υπαρχει η ισως υπηρξε κι εχει χαθει πια....κι αν τα καταφερετε, πραγμα που βαθυτατα το ευχομαι, να ζησετε μαζι ευτυχισμενοι , εστω και με διαζυγιο...ξεκολλα απο τον γαμο και δες στα ματια τον ανθρωπο σου....

Πω πω αυτή/αυτός η/ο Remedy μερικές φορές με κολλάει στον τοίχο :O

Απ την μεριά μου θεωρώ τρομερά \"οξύμωρο\" να αγαπάς τόσο πολυ έναν άνθρωπο και ενώ ξέρεις ότι υπό συγκεκριμένες συνθήκες \"υποφέρει\", να δημιουργείς εσύ ο ίδιος πρόσφορο έδαφος γι αυτές.

Δεν σε κρίνω, απλά πριν κάνεις οτιδήποτε περί συμβούλων δώσε μια ειλικρινή απάντηση στον εαυτό σου για το αν αγαπάς τον άνθρωπο ή τελικά αγαπάς τον γάμο.

Αν ισχύει το δεύτερο, για μένα θα κάνετε τσάμπα κόπο και ενδεχομένως μια τέτοια κίνηση να σας φέρει σε μεγαλύτερη σύγκρουση.

Αν ισχύει το πρώτο, εύχομαι με όλη μου την καρδιά να πάνε όλα καλά!!!

[pao1908]

Αγαπητή Αιμιλία, είναι οξύμωρο να αγαπάς αλλά ταυτόχρονα να βλέπεις ότι υποφέρει..
Το έδαφος δυστυχώς το έδινα πριν που δεν αντιδρούσα. Το κακό είναι ότι βλέπω να έχει κουραστεί, αλλά ίσως δεν μπορώ να το πιστέψω. 21 χρόνια δείχνουν ότι αγαπώ τη γυναίκα μου και όχι το γάμο όπως λες. Τον γάμο μου θέλω να τον κρατήσω για πάντα για να μην δημιουργήσω προβλήματα στα παιδιά μου με το χωρισμό μας. Δυστυχώς όμως βλέπω την κούρασή της και γενικά την απόμακρη στάση που μου κρατάει και προβληματίζομαι ιδιαίτερα.

[Sofia]

pao 1908,

ειναι καλο που προβληματιζεσαι, που συνειδητοποιεις πώς η γυναικα σου εχει φτάσει στα ορια της. Κακο δεν ειναι που βλεπεις πως εχει κουραστει....Κακο θα ηταν να μην το εβλεπες. Απο οσα περιγραφεις πως εγιναν στο παρελθον (που δεν ειναι κ λιγα-καθε αλλο) ειναι λογικο να αισθανεται ετσι.

Θα πρεπε να σε χαροποιει που παρα την κουραση της η γυναικα σου, σου προτεινει να δειτε ειδικο. Αναγνωριζει προφανως κ αποδεχεται οτι δεν εχει άλλη αντοχη να προσπαθησει. Αυτο δειχνει δυναμη μεσα στην αδυναμια της. Αδυναμια ειναι να μην βλεπουμε τα προβληματα μας, κ οχι να τα βλεπουμε κ να ψαχνουμε τροπο να τα επιλυσουμε. Κι αυτος ειναι ενας τροπος.

Ξερεις, 21 χρονια σε εναν γαμο, σε μια σχεση δεν δειχνουν απαραιτητα οτι αγαπαμε τον άλλο. Μπορει να δειχνουν κ μια σειρα αλλων πραγματων, οπως βολεμα, ανασφάλεια, παραιτηση....Δεν σημαινει ντε κ καλα αγαπη για τον άλλο.

Σε οτι αφορα το ερωτημα σου, για το τί χρειαζεται μια γυναικα που εχει απομακρυνθει απο τον αντρα της, ετσι ωστε να καταλαβεις τη γυναικα σου εχω να σου πω κατι: ρωτα την ιδια τη γυναικα σου τί χρειαζεται απο εσενα. Λες πώς ειvαι απομακρη: πλησιασε την εσυ, ρωτα την ο ιδιος τί χρειαζεται. Κοιτταξε την, παρατηρησε την. Η γυναικα σου ειναι ξεχωριστη. Κ οπως καθε ανθρωπος εχει τις δικες τις αναγκες. Μαθε ποιες ειναι απευθειας απο αυτην. Κανεις αλλος δεν μπορει να ξερει καλυτερα.

Τελος θελω να σου πώ πως συμφωνω με οσα εγραψαν τα παιδια παραπανω.
Remedy, βρηκα πολυ συγκινητικα τα οσα εγραψες....

[krino]

Originally posted by pao1908


Το έδαφος δυστυχώς το έδινα πριν που δεν αντιδρούσα.

φιλε μου θα σου μιλησω ειλικρινα,
Αν θες να εισαι με την συντροφο σου (γαμος η οχι για μενα δεν εχει σημασια, τα νομικιστικα για μενα περισευουν) πλησιασε την και μιλα της ειλικρινα.
Αν θες παρε κομματια που εγραψες εδω μεσα, τυπωσε τα και διαβασε της τα. Σε μας τα λες μια χαρα, εκεινη ομως πρεπει να τα ακουσει.

Μετεδωσε τα συναισθηματα σου και παραδεξου ανευ δευτερης κουβεντας ακομα και το πιο μικρο λαθακι στο περασμα ετων,
Ο εγωισμος σου θα παραμεινει ισχυρος και εσυ θα ξαλαφρωσεις.
Δεξου την κριτικη της και προσπαθησε να ερθεις στη θεση της.

Αν σε αγαπαει ακομα, να εισαι σιγουρος οτι στο τελος θα σου σκασει ενα φιλι!
Αν οχι, θα βρει ολα αυτα που της λες ως δικαιολογιες.
Οποια σταση και αν κρατησει ειναι δικαιωμα της!

[pao1908]

παιδιά ευχαριστώ ... πιστεύω ότι μετά από όσα μου είπατε κάνω μια νέα προσπάθεια και εύχομαι να γίνουν όλα καλά.

[akishellas]

Καλα τα πε ο Krinos συμφωνο απολυτα κ συγκινηθηκα με το φιλακι :( .
Σου ευχομαι να τα ξαναβρειτε εφοσον κ οι δυο θελετε ο ενας τον αλλον .