ΑΝΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

[Lupo]

Γεια σας παιδια, ελπιζω να ειστε ολοι καλα. Γραφω μετα απο αρκετο καιρο. Οπως γνωριζεται μερικοι ειναι ο φοβος και γενικα το αγχος που με κατακλυζει. Το θεμα μου ειναι πως ειμαι 22 χρονων και δεν ξερω ακομα τι θελω να ακολουθησω στην ζωη μου. Εχω δωσει 2 φορες πανελληνιες με αποτελεσμα να μην περασω πουθενα (χασιμο χρονου εν ολιγοις). Εχω παει σε 1 ιδιωτικη σχολη και αυτην την σταματησα. Κατεληξα να ασχοληθω με τον κινηματογραφο ως διευθυντης φωτογραφιας παλι σε ιδιωτικη σχολη. Η σχολη ακομα δεν εχει ξεκινησει και ειμαι ηδη σε σκεψεις μηπως εκανα παλι λαθος επιλογη. Μαρεσει η δημουργια γενικα. Πλεον εχω καταληξει να θελω να ασχοληθω με το marketing πιο συγκεκριμενα με το digital marketing και το graphic design. Η σκεψεις ομως που κανω πανω στο marketing ειναι οτι ειναι ενα επαγγελμα που συναναστρεφεται με πολυ κοσμο κατι το οποιο οταν το σκεφτομαι με απωθει αρκετα ενω μαρεσει πολυ (λογω κοινωνικης φοβιας). Τι μπορει να φταιει ρε παιδια? Πεταμενα λεφτα τοσα χρονια σε φροντιστηρια σχολες και παλι καμια προοδος. Τι μπορει να ευθυνεται?

[Ορέστης]

Ποιος να ξερει; Προσπαθησε να γινεις καλος στη σχολη σου και να την τελειωσεις και ας μην το ακολουθησεις ποτε σαν επαγγελμα.

[Sonia]

Πιθανόν να βλέπεις τα πάντα ρόδινα στην αρχή κι όταν δεις και τα αρνητικά του κάθε επαγγέλματος/σχολής να το απομυθοποιείς στο μυαλό σου και ασυνείδητα να μη θες να ζοριστείς κιόλας. Όμως τα πράγματα στη ζωή δεν είναι μαύρο ή άσπρο, καλό είναι να πας σε αυτή τη σχολή και να ζοριστείς να την τελειώσεις. Ακόμα κι αν τελικά δεν σε καλύπτει αρκετά ώστε να ακολουθήσεις το αντίστοιχο επάγγελμα, κάτι θα αποκομίσεις από την όλη εμπειρία και θα θα γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου και τα όριά σου.

Να ξέρεις ότι οι δημιουργικοί και έξυπνοι άνθρωποι συχνά έχουν πολλαπλά ενδιαφέροντα και απείθαρχο χαρακτήρα και επίσης πολλές φορές την πατάνε στη ζωή γιατί δεν έχουν μάθει να συμβιβάζονται σε τίποτα λιγότερο από αυτό που έχουν στο μυαλό τους και δεν έχουν μάθει να βάζουν μία σειρά και να ακολουθούν ένα σχέδιο για να φτάσουν σε κάποιο στόχο. Τους αποσπά κάτι άλλο και μετά κάτι άλλο κι όλα μένουν στη μέση.

[Lupo]

Πιθανόν να βλέπεις τα πάντα ρόδινα στην αρχή κι όταν δεις και τα αρνητικά του κάθε επαγγέλματος/σχολής να το απομυθοποιείς στο μυαλό σου και ασυνείδητα να μη θες να ζοριστείς κιόλας. Όμως τα πράγματα στη ζωή δεν είναι μαύρο ή άσπρο, καλό είναι να πας σε αυτή τη σχολή και να ζοριστείς να την τελειώσεις. Ακόμα κι αν τελικά δεν σε καλύπτει αρκετά ώστε να ακολουθήσεις το αντίστοιχο επάγγελμα, κάτι θα αποκομίσεις από την όλη εμπειρία και θα θα γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου και τα όριά σου.

Να ξέρεις ότι οι δημιουργικοί και έξυπνοι άνθρωποι συχνά έχουν πολλαπλά ενδιαφέροντα και απείθαρχο χαρακτήρα και επίσης πολλές φορές την πατάνε στη ζωή γιατί δεν έχουν μάθει να συμβιβάζονται σε τίποτα λιγότερο από αυτό που έχουν στο μυαλό τους και δεν έχουν μάθει να βάζουν μία σειρά και να ακολουθούν ένα σχέδιο για να φτάσουν σε κάποιο στόχο. Τους αποσπά κάτι άλλο και μετά κάτι άλλο κι όλα μένουν στη μέση.

Γινεται ενας πανικος στο μυαλο μου με την επαγγελματικη μου αποκατασταση με αυτο το επαγγελμα. Εχω μιλησει με πολλους ανθρωπους για αυτο και απο ολους ακουσα το ιδιο πραγμα.

[Sonia]

Τι εννοείς, δεν κατάλαβα;

[Lupo]

Τι εννοείς, δεν κατάλαβα;

Λεω πως ειναι δυσκολη η επαγγελματικη αποκατασταση με αυτο το επαγγελμα. Εχω μιλησει με ανθρωπους του χωρου και μου εχουν επιβεβαιωσει πως οντως ειναι πολυ δυσκολο στην Ελλαδα να βρεις μια σταθερη και καλα μισθωμενη δουλεια. Για αυτο μπαινω σε σκεψεις μηπως εκανα λαθος επιλογη. Γιατι οντως ειναι ενα επαγγελμα με περιορισμενο ευρος δουλειων.

[Sonia]

Κοίτα, στην Ελλάδα το ευκολότερο αυτή τη στιγμή είναι να βρίσκεις δουλείες του ποδαριού που άμα τις κυνηγήσεις πάρα πολύ και σου κάτσει μπορεί να βγάζεις λεφτά αλλά μονιμότητά και εξασφάλιση δεν θα έχεις καμία για το μέλλον, τύπου σερβιτόρος ας πούμε. Ακόμα και στα λεγόμενα "καλά" επαγγέλματα τύπου γιατρός ή δικηγόρος δεν έχεις καμία εξασφάλιση ότι θα πετύχεις να έχεις μονιμότητα και απολαβές.Οπότε το θεωρώ και λίγο άκυρο αυτό που λες, εκτός κι αν πια θες να διαβάσεις πολύ, να αθληθείς, να δώσεις εξετάσεις για τίποτα καραβανάς ή σώματα ασφαλείας που θα έχεις την μονιμότητα αλλά και πάλι θα σου πάρει πολλά χρόνια και εάν για να φτάσεις να παίρνεις καλό μισθό έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα.

Οπότε αφού βρήκες επιτέλους κάτι που σε τραβάει και είναι πιο κοντά στην ιδιοσυγκρασία σου, τόλμησέ το και μην μπαίνεις σε δεύτερες σκέψεις. Η αδράνεια είναι το χειρότερο από όλα. Ακόμα, κατά την γνώμη μου, καλό θα είναι να προσπαθήσεις να βρεις και κάποια ημιαπασχόληση παράλληλα, ώστε και τους δικούς σου να ελαφρύνεις κάπως οικονομικά και να αρχίσεις να "ψήνεσαι" στη ζωή και στις απαιτήσεις του ενήλικου κόσμου. Γιατί καλά είναι να λέμε στα 18 είσαι ενήλικας, αλλά ενήλικας γίνεσαι όταν αρχίζεις σιγά σιγά να αναλαμβάνεις την ευθύνη του εαυτού σου, όχι μόνο θεωρητικά, αλλά και σε πρακτικά ζητήματα. Και όσο τρίβεσαι στην "πραγματική ζωή" συνήθως τόσο ωριμάζουν και ξεκαθαρίζουν οι σκέψεις σου για το που θες να πας και τι θες να κάνεις.

[Lupo]

Την μονιμοτητα που αναφερεις προφανως και δεν θα την εχεις με κανενα επαγγελμα στην Ελλαδα, απλα ειναι καποια επαγγελματα που μπορουν να σου επιφερουν ικανοποιητικα χρηματα (γιατρος δικηγορος κλπ). Ως κινηματογραφιστης εγω δεν μπορω να επεκταθω γιατι ειναι ενα επαγγελμα που ειναι fixed. Δεν ειναι οπως πχ το μαρκετινγκ που εχεις πολλες επιλογες να ακολουθησεις.

[elis]

η κοινωνικη σου φοβια ειναι μια παγιδα που μπορει να σε χειραγωγησει ο οποιοσδηποτε πιστευεισ στα λογια των αλλων τα λογια των αλλων ειναι η γνωμη τουσ τοσο ξερουν τοσο λενε και πολλεσ φορεσ λενε και μαλακιεσ επιτηδεσ αν καταλαβουν οτι εξαρτασαι απο τα λογια σε χειραγωγουν και δεν ειναι καλο αυτο θα σου δωσω ενα παραδειγμα επι πασοκ ο σερβιτοροσ ισοδυναμουσε με βουλευτη και ο τραγουδιστησ θεοσ και τωρα ειναι ετσι οι αθλητεσ ασε χασατε τα καλυτερα επι πασοκ ολοι ηταν σταρ και χορευανε ολοι και τρωγαν λεφτα στα μπουζουκια τωρα τα τρωνε στο στοιχημα και βλεπουν μπαλλα αλλαξε τιποτα ?

[Sonia]

Ξέρω πάρα πολλούς δικηγοράκους που έκαναν σχεδόν τζάμπα πρακτικές και αργότερα τρέχουν και δεν φτάνουν αναλαμβάνοντας μικρές υποθέσεις και περιμένοντας το κάθε φτωχαδάκι πότε θα μπορέσει να τους ξοφλήσει για το διαζύγιο ή το δικάστήριο για το σύνορο με το χωράφι του γείτονα. Το ίδιο και γιατρούς που μετά από μεταπτυχιακά, εξειδικεύσεις, αγροτικά, πρακτικές είναι σε κάποιο νοσοκομείο ή κέντρο υγείας και παίρνουν 3 και μία ή ανοίγουν ιατρεία που φυτοζωούν. Δεν είναι όλοι μεγαλογιατροί και μεγαλοδικηγόροι, είναι πολύ κορεσμένα επαγγέλματα πλέον εκτός κι αν το έχεις και το κυνηγήσεις και εξειδικευτείς πολύ. Το ίδιο πράγμα και ένας στον κινηματογράφο δεν θα γίνει σώνει και καλά Αγγελόπουλος ξέρω κι εγώ.
Το marketing θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι στην Ελλάδα σημαίνει πολλά και τίποτα, αν το σκέφτεσαι για Αμερική ή κάπου έξω ΟΚ, αλλά εδώ μπορεί να σου πει ο άλλος, ωραία, το έχεις στις πωλήσεις, έλα να μου προωθήσεις το σουβλατζίδικο μέχρι έλα στην διαφημιστική μου να ρίχνεις ιδέες για τα νέα προϊόντα ή στο ξενοδοχείο μου να κάνεις δημόσιες σχέσεις. Καταλαβαίνεις πόσες είναι οι διαφημιστικές σε αυτή τη χώρα, πόσες άλλες ειδικότητες κάνουν για PR στα ξενοδοχεία όταν και εάν υπάρχει τέτοια θέση και πόσα τελικά είναι τα σουβλατζίδικα στην Ελλάδα και τι πληρώνουν...

Θέλω να πω, αφού έχεις περάσει τέτοιες ανασφάλειες και αναποφασιστικότητα ήδη, κάνε αυτό που βλέπεις να σε τραβάει και τα άλλα θα τα βρεις αργότερα. Άλλωστε ποτέ κι ακόμα περισσότερο σήμερα δεν έχεις εγγυήσεις ότι αν σπουδάσεις κάτι θα ασχοληθείς στο μέλλον με το αντικείμενο. Αν κλίνεις προς το marketing μην κολλάς στο θέμα της κοινωνικής φοβίας. Πρέπει να σκέφτεσαι ότι η φοβία είναι κάτι που θα ξεπεραστεί, όχι κάτι που θα έχεις πάντα. Και όντως θα ξεπεραστεί μόλις είσαι πιο σταθερός στις επιλογές σου.

[Lupo]

Ξέρω πάρα πολλούς δικηγοράκους που έκαναν σχεδόν τζάμπα πρακτικές και αργότερα τρέχουν και δεν φτάνουν αναλαμβάνοντας μικρές υποθέσεις και περιμένοντας το κάθε φτωχαδάκι πότε θα μπορέσει να τους ξοφλήσει για το διαζύγιο ή το δικάστήριο για το σύνορο με το χωράφι του γείτονα. Το ίδιο και γιατρούς που μετά από μεταπτυχιακά, εξειδικεύσεις, αγροτικά, πρακτικές είναι σε κάποιο νοσοκομείο ή κέντρο υγείας και παίρνουν 3 και μία ή ανοίγουν ιατρεία που φυτοζωούν. Δεν είναι όλοι μεγαλογιατροί και μεγαλοδικηγόροι, είναι πολύ κορεσμένα επαγγέλματα πλέον εκτός κι αν το έχεις και το κυνηγήσεις και εξειδικευτείς πολύ. Το ίδιο πράγμα και ένας στον κινηματογράφο δεν θα γίνει σώνει και καλά Αγγελόπουλος ξέρω κι εγώ.
Το marketing θα μου επιτρέψεις να σου πω ότι στην Ελλάδα σημαίνει πολλά και τίποτα, αν το σκέφτεσαι για Αμερική ή κάπου έξω ΟΚ, αλλά εδώ μπορεί να σου πει ο άλλος, ωραία, το έχεις στις πωλήσεις, έλα να μου προωθήσεις το σουβλατζίδικο μέχρι έλα στην διαφημιστική μου να ρίχνεις ιδέες για τα νέα προϊόντα ή στο ξενοδοχείο μου να κάνεις δημόσιες σχέσεις. Καταλαβαίνεις πόσες είναι οι διαφημιστικές σε αυτή τη χώρα, πόσες άλλες ειδικότητες κάνουν για PR στα ξενοδοχεία όταν και εάν υπάρχει τέτοια θέση και πόσα τελικά είναι τα σουβλατζίδικα στην Ελλάδα και τι πληρώνουν...

Θέλω να πω, αφού έχεις περάσει τέτοιες ανασφάλειες και αναποφασιστικότητα ήδη, κάνε αυτό που βλέπεις να σε τραβάει και τα άλλα θα τα βρεις αργότερα. Άλλωστε ποτέ κι ακόμα περισσότερο σήμερα δεν έχεις εγγυήσεις ότι αν σπουδάσεις κάτι θα ασχοληθείς στο μέλλον με το αντικείμενο. Αν κλίνεις προς το marketing μην κολλάς στο θέμα της κοινωνικής φοβίας. Πρέπει να σκέφτεσαι ότι η φοβία είναι κάτι που θα ξεπεραστεί, όχι κάτι που θα έχεις πάντα. Και όντως θα ξεπεραστεί μόλις είσαι πιο σταθερός στις επιλογές σου.

Ενταξει αλλα τα παραδειγματα που αναφερεις πρεπει να ειναι ελαχιστα. Οσο για την κοινωνικη φοβια που ανεφερες, δεν ειναι κατι το οποιο μπορει να ξεπεραστει απολυτα. Αλλοι το ξεπερνουν και αλλοι μαθαινουν να ζουν με αυτο. Αλλα πιστευω πως οντως οταν εισαι σταθερος με τις επιλογες σου, ολα αρχιζουν να ξεθολωνουν στο μυαλο σου.

[Sonia]

Έχω τελειώσει Hotel Managment και ένα από τα βασικότερα μαθήματα ήταν το marketing. Σχολή βαρβάτη και με πολύ δυνατό όνομα. Για να καταλάβεις είχα περάσει ΤΕΙ Τουριστικών Επαγγελμάτων και προτίμησα την ιδιωτική και δεν το μετανιώνω σε καμία περίπτωση κι ας φτύσαμε αίμα οικονομικά όλη η οικογένεια. Γνώσεις marketing σου χρειάζονται στις περισσότερες δουλειές, αλλά είναι πολύ λίγες οι θέσεις που ζητάνε συγκεκριμένα σπουδές marketing, που όντως σε αξιοποιούν όπως πρέπει και που όντως πληρώνεσαι. Και πίστεψέ με, όταν μπεις στο επάγγελμα το δικό μου και το κυνηγήσεις, εκ των πραγμάτων μπαίνεις σε έναν κύκλο που συναναστρέφεσαι διάφορους μανατζαραίους και μεγαλοστελέχη εταιρειών κτλ με τον καιρό. Δεν είναι λόγια του αέρα αυτά που έγραψα πιο πριν.

Πιο πολύ προχωράνε στην Ελλάδα κάποιοι με γνωριμίες, αλλά και κάποιοι δραστηριοι πολύ στο αντικείμενο, παρά οι σπουδαγμένοι. Κι εγώ είχα δουλέψει κατά καιρούς δίπλα σε διευθυντές μπαγλαμάδες που δεν είχαν ούτε μόρφωση ούτε προσόντα και δεν ξέραν που παν τα τέσσερα. Αλλά είχαν δόντι ή ήταν σόι των ιδιοκτητών και για αυτό βέβαια και η επιχειρηματικότητα και ο τουρισμός εδώ πάει όπως πάει.

Όσο κι αν είσαι αρνητικός σε αυτά που λέω, πήγαινε και στήσου έξω από κάποιο ειρηνοδικίο ή πρωτοδικίο και δες πόσοι δικηγοράκοι που πληρώνονται 3 κι 60 τρέχουν σαν τους παλαβούς από γραφείο σε γραφείο κι από υπόθεση σε υπόθεση. Προσπαθώ να σου πω ότι αυτά που πιστεύουμε για την επαγγελματική αποκατάσταση είναι ιδέες που έχουν κολλήσει στην Ελληνική κοινωνία εδώ και 10ετιες και δεν βασίζονται σε τελική ανάλυση σε καμία σοβαρή πρόσφατη έρευνα ή όταν γίνονται έρευνες, αυτές περνάνε στο ντούκου. Άλλα μας λέει το συλλογικό μας ασυνείδητο κι άλλα η πραγματικότητα.


Για την κοινωνική φοβία που λες, αν λες ότι δεν θα το ξεπεράσεις, δεν πας πουθενά. Πρέπει να πιστεύεις ότι είναι κάτι που θα ξεπεράσεις αν θες να δεις πρόοδο. Ακόμα κι αν τελικά δεν το ξεπεράσεις στο 100%, αν ξεκινάς λέγοντας ότι δεν γίνεται τίποτα, προκοπή δεν θα δεις. Και ρεαλιστικά να το δούμε, εκτός κι αν κάνεις κάποια δουλειά όπου είσαι κλεισμένος σπίτι μπροστά σε έναν υπολογιστή, όλα τα επαγγέλματα χρειάζονται την συναναστροφή με κόσμο. Δηλαδή και κινηματογραφιστής να γίνεις δεν θα πρέπει να συναναστρέφεσαι ένα κάρο ανθρώπους;