Δεν την παλευω αλλο αυτη την κατασταση.Δεν μπορω να ηρεμησω.Εχω κανει τρομερη υπομονη,αλλα δε γινεται αλλο,δε θελω.Εχω κουραστει.Καθε φορα που προσπαθω ειναι και χειροτερα.Δεν μπορω πλεον.Ποτε θα ερθει επιτελους η λυτρωση.Πλεον δε νιωθω ασφαλεια με κανεναν και πουθενα.Εχω σιχαθει τη χειραγωγηση και την υποκρισια.Ολα μοιαζουν χειροτερα.Ειχα μια τελευταια ελπιδα το καλοκαιρι,αλλα εγινα πολυ χειροτερα.Δε μπορω να υποφερω αλλο ετσι.Ευχομαι να ειχα πεθανει πριν απο ενα χρονο και να ειχα γλυτωσει αυτη την ξεφτιλα..Εχω χασει καθε αξιοπρεπεια.Αυτο ειναι το χειροτερο.Το μετανιωνω παραγματικα.Αν ηξερα τι θα περασω,θα πεθαινα.Ολη αυτη η απορριψη,η κοροιδια η ασεβεια,η εκμεταλευση,η αναγκη για επιβολη και εξουσια.Ολη αυτη η ματαιη προσπαθεια.Δεν ξερω πλεον ποιος ειμαι.Εχω σιχαθει τον εαυτο μου και τον κοσμο.Βαρεθηκα να προσπαθω και να πιστευω σε μια ψευτικη ελπιδα.Τιποτα δεν προκειται να αλλαξει πλεον για καλο.Δεν εχω αλλη δυναμη για να ανεχομαι την υποκρισια τους,ουτε τα απομειναρια του εαυτου μου.