3 μήνες...
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 8 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 116

Thread: 3 μήνες...

  1. #1

    3 μήνες...

    Τον γνώρισα μέσω εφαρμογής γνωριμιών.
    Το πρώτο βράδυ, μιλήσαμε τηλεφωνικά επί ώρες, χωρίς να δούμε ο ένας τον άλλον. Την επομένη, έμαθε πως δε ζούμε στην ίδια πόλη, αλλά 1,5 ώρα μακριά περίπου. Του πρότεινα να διακόψουμε αν η απόσταση είναι γι'αυτόν πρόβλημα, αλλά είπε όχι. Κι έτσι, ξεκίνησε μια διαρκής επικοινωνία, μέσω τηλεφώνου και viber, να μαθαίνουμε αμφότεροι τα πάντα για τον άλλον, χωρίς όμως ο ένας να έχει δει τον άλλον. Φοβόταν να ξενερώσει, είπε, αν η οπτική εικόνα δεν ταίριαζε με αυτήν που το μυαλό του δημιουργούσε, και πόσο ονειρεύονταν να ειδωθούμε για πρώτη φορά σ'ένα ταξίδι έκπληξη, σε προκαθορισμένο σημείο, π.χ.ταδε του μήνα, αυτήν την ώρα, στον πύργο του Άιφελ. Κι εγώ να ενθουσιάζομαι με όσα μάθαινα γισ το πολυκύμαντο παρελθόν του, τον 3ψήφιο αριθμό ερωτικών συντρόφων, τις παλιές του εξαρτήσεις, τη νεανική του τρέλα. Δέκα χρόνια μικρότερός μου. Ενώ είχα σοβαρούς ενδοιασμούς, περίοδος γιορτών γαρ, και αισθάνθηκα να πιέζομαι απο το 'ή τώρα ή ποτέ' τελεσίγραφό του, οργάνωσα το ταξίδι στο εξωτερικό, έκλεισα εισιτήρια με διαφορετικές πτήσεις (για να μην ειδωθούμε και χαλάσει η έκπληξη), ρύθμισα κάθε λεπτομέρεια, όλα ιδίοις αναλώμασι και όντως γνωριστήκαμε κινηματογραφικά, δυο άγνωστοι στο τάδε σημείο, και περάσαμε λίγες όμορφες μέρες στο εξωτερικό, να γνωριζόμαστε, να τον σέβομαι, να μην τον αγγίζω αν και κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι και φυσικά να πληρώνω ΟΛΑ τα έξοδά μας, μου είχε ήδη από τις αρχικές μας επικοινωνίες ξεκαθαρίσει ότι η οικονομική του κατάσταση δεν είναι καλή και πως εφόσον θέλω και μπορώ (όπως του είχα ξεκάθαρα δηλώσει) το οικονομικό κομμάτι θα βαρύνει εμένα. Στο ταξίδι του έκανα πανάκριβα δώρα, γιατί χαίρονταν σαν παιδάκι και γιατί μου άρεσε να τον βλέπω έτσι. Τα δώρα ο ίδιος ζητούσε ή τουλάχιστον υπέβαλε σ'εμενα με τσαχπινιά και μαεστρία. Το τελευταίο και μόνο βράδυ υπήρξε σωματική επαφή.
    Με την επιστροφή στην Ελλάδα, συνεχίστηκε η διαρκής επικοινωνία, και σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο πήγαινα στην πόλη του. Άτομο με ανασφάλειες για την εικόνα του αλλά με ένα 'εξωφρενικό' προφίλ χιλιάδων ακολούθων και 'προκλητικών' φωτογραφιών στο Ινσταγκραμ. Συχνά πυκνά να με τσιγκλάει για το τάδε τεκνό του Ινσταγκραμ, να σχολιάζει την εμφάνισή μου, να απαριθμεί εμπειρίες του. Θαμπωμένος, έκανα τα πάντα να μη τον χάσω, αν και όλη αυτή η συμπεριφορά πυροδοτούσε καυγάδες, καθώς ζήλευα την εμφάνιση, τις εμπειρίες και τη δυνατότητα να έχει όποιον θέλει, καυγάδες που έληγαν με δικές μου συγγνώμες κσι παρακάλια.
    Κι έτσι συνεχίστηκε ένα 6μηνο ταξιδιών, δώρων, εστιατορίων, εκδρομών και άλλων κοστοβόρων γούστων του, για τα οποία ουδέποτε έβαλε το χέρι στην τσέπη. Ήμουν μαγεμένος αν όχι ερωτευμένος. Μιλούσαμε διαρκώς στο τηλέφωνο και παρά την απόσταση ήταν σα να περνούσαμε παρέα την καθημερινότητά μας. Η επικοινωνία μας μου φαίνονταν καλή και τρυφερή, κάναμε σχέδια για το μέλλον, ήθελε να γνωρίσει δικούς μου ανθρώπους, κι εγώ ανεβοκατέβαινα συχνά, γιατί ο ίδιος είχε δηλώσει πως τον καταπίεζε το σπίτι μου, έχρηζε ανακαίνισης. Ακόμα και αυθημερόν ταξίδια έκανα, προσφέροντάς του μια ζωή, που σύμφωνα με τις περιγραφές αλλά και την αντίληψή μου δεν είχε συνηθίσει να κάνει. Το έκανα, γιατί ήθελα να τον βλέπω χαρούμενο παρέχοντάς του ο,τι καλύτερο, καθώς πίστευα πως το άξιζε. Βέβαια, οι διαφωνίες και οι καυγάδες δεν έλειπαν, είχε προφανώς καταλάβει πως έχει το πάνω χέρι και πως έχω εξαρτηθεί απ'αυτόν, οπότε δεν είχε πρόβλημα να εκφράσει π.χ.τον θαυμασμό του για τον τάδε διαδικτυακό του φίλο ακόμα και να συγκρίνει το σώμα μου με εκείνο των πρώην του και να ζητήσει απο εμένα 'περισσότερη γυμναστική'. Δεν κώλωνε να γίνει εριστικός ή έστω να τραβήξει το τρολάρισμα ως εκεί που πιστεύω πως ήξερε ότι θα με πειράξει. Κι εγώ να παρακαλάω διαρκώς να μην τον χάσω.
    Ώσπου, μετά από τηλεφωνική μας επικοινωνία στην οποία διαφωνήσαμε και στην οποία δεν φώναξα, αν και υπερασπίστηκα τη θέση μου έντονα, έλαβα μήνυμα με το οποίο ζητούσε 'διάλειμμα'. Πέντε μέρες αφού έλαβε ως δώρο γενεθλίων όχημα και ενώ φαίνονταν πως ήμαστε όμορφα και κάναμε σχεδια για το καλοκαίρι. Και τρεις περίπου εβδομάδες μετά το 'διάλειμμα', χωρίς να έχει υπάρξει επικοινωνία εκ μέρους του, μόνο εγώ προσπάθησα, έλαβα μήνυμα για τη λήξη. Παρακάλεσα να τον δω απο κοντά, μετά από επιμονή μου το δέχτηκε, οδήγησα μεσάνυχτα σαν τρελός, μα όσο κι αν έκλαψα, όσο κι αν του παραδόθηκα, όσο κι αν παρακάλεσα, είπε πως οι τσακωμοί τον κούρασαν και πως δε θέλει να ξαναμπεί σ'αυτή τη σχέση (στην οποία εγώ είχα μείνει αποκωδικοποιώντας το διάλειμμα ως τέτοιο και όχι ως λήξη).
    Κι έτσι, έζησα ένα καλοκαίρι σα φάντασμα, με ψυχική κατάρρευση, ένα βήμα πριν τη φαρμακευτική αγωγή, με αϋπνίες, κλάματα, τσακωμούς με τους δικούς μου ανθρώπους, εξαφάνιση της σεξουαλικής διάθεσης, πλήρη παραίτηση, ενώ εκείνος συνέχιζε τη ζωή του με διακοπές, βόλτες, διασκέδαση (όπως -αραιά και πού- έβλεπα στα social media) και, προφάνως πολύ σεξ (παλιά του τέχνη...).
    Τρεις μήνες μετά εξακολουθώ να τον σκέφτομαι και να υποφέρω 24/7, αν κι έχω αρχίσει να γίνομαι λιγάκι πιο λειτουργικός, ωστόσο δεν είμαι ο άνθρωπος που ήμουν.
    Δεν αντέχω να συνεχίζω έτσι, να ζηλεύω που προχωρά χωρίς εμένα, να αισθάνομαι μόνος και εξαπατημένος, να 'φεύγω' από τη ζωή.
    Οι φιλοι μου μού στάθηκαν εξαιρετικά κι ακόμα με βοηθούν όσο μπορούν, αλλά ούτε οι απόψεις τους για το πορνικό της φύσης και του χαρακτήρα του με βοηθούν να ξεκολλήσω.
    Ένιωθα τρυφερά μαζι του και τώρα φοβάμαι πως δε θα είμαι ξανά ο ίδιος.
    Έχω τελματώσει, ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ;

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2017
    Location
    Αθήνα
    Posts
    3,898
    Quote Originally Posted by Lanis View Post
    Τον γνώρισα μέσω εφαρμογής γνωριμιών.
    Το πρώτο βράδυ, μιλήσαμε τηλεφωνικά επί ώρες, χωρίς να δούμε ο ένας τον άλλον. Την επομένη, έμαθε πως δε ζούμε στην ίδια πόλη, αλλά 1,5 ώρα μακριά περίπου. Του πρότεινα να διακόψουμε αν η απόσταση είναι γι'αυτόν πρόβλημα, αλλά είπε όχι. Κι έτσι, ξεκίνησε μια διαρκής επικοινωνία, μέσω τηλεφώνου και viber, να μαθαίνουμε αμφότεροι τα πάντα για τον άλλον, χωρίς όμως ο ένας να έχει δει τον άλλον. Φοβόταν να ξενερώσει, είπε, αν η οπτική εικόνα δεν ταίριαζε με αυτήν που το μυαλό του δημιουργούσε, και πόσο ονειρεύονταν να ειδωθούμε για πρώτη φορά σ'ένα ταξίδι έκπληξη, σε προκαθορισμένο σημείο, π.χ.ταδε του μήνα, αυτήν την ώρα, στον πύργο του Άιφελ. Κι εγώ να ενθουσιάζομαι με όσα μάθαινα γισ το πολυκύμαντο παρελθόν του, τον 3ψήφιο αριθμό ερωτικών συντρόφων, τις παλιές του εξαρτήσεις, τη νεανική του τρέλα. Δέκα χρόνια μικρότερός μου. Ενώ είχα σοβαρούς ενδοιασμούς, περίοδος γιορτών γαρ, και αισθάνθηκα να πιέζομαι απο το 'ή τώρα ή ποτέ' τελεσίγραφό του, οργάνωσα το ταξίδι στο εξωτερικό, έκλεισα εισιτήρια με διαφορετικές πτήσεις (για να μην ειδωθούμε και χαλάσει η έκπληξη), ρύθμισα κάθε λεπτομέρεια, όλα ιδίοις αναλώμασι και όντως γνωριστήκαμε κινηματογραφικά, δυο άγνωστοι στο τάδε σημείο, και περάσαμε λίγες όμορφες μέρες στο εξωτερικό, να γνωριζόμαστε, να τον σέβομαι, να μην τον αγγίζω αν και κοιμόμαστε στο ίδιο κρεβάτι και φυσικά να πληρώνω ΟΛΑ τα έξοδά μας, μου είχε ήδη από τις αρχικές μας επικοινωνίες ξεκαθαρίσει ότι η οικονομική του κατάσταση δεν είναι καλή και πως εφόσον θέλω και μπορώ (όπως του είχα ξεκάθαρα δηλώσει) το οικονομικό κομμάτι θα βαρύνει εμένα. Στο ταξίδι του έκανα πανάκριβα δώρα, γιατί χαίρονταν σαν παιδάκι και γιατί μου άρεσε να τον βλέπω έτσι. Τα δώρα ο ίδιος ζητούσε ή τουλάχιστον υπέβαλε σ'εμενα με τσαχπινιά και μαεστρία. Το τελευταίο και μόνο βράδυ υπήρξε σωματική επαφή.
    Με την επιστροφή στην Ελλάδα, συνεχίστηκε η διαρκής επικοινωνία, και σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο πήγαινα στην πόλη του. Άτομο με ανασφάλειες για την εικόνα του αλλά με ένα 'εξωφρενικό' προφίλ χιλιάδων ακολούθων και 'προκλητικών' φωτογραφιών στο Ινσταγκραμ. Συχνά πυκνά να με τσιγκλάει για το τάδε τεκνό του Ινσταγκραμ, να σχολιάζει την εμφάνισή μου, να απαριθμεί εμπειρίες του. Θαμπωμένος, έκανα τα πάντα να μη τον χάσω, αν και όλη αυτή η συμπεριφορά πυροδοτούσε καυγάδες, καθώς ζήλευα την εμφάνιση, τις εμπειρίες και τη δυνατότητα να έχει όποιον θέλει, καυγάδες που έληγαν με δικές μου συγγνώμες κσι παρακάλια.
    Κι έτσι συνεχίστηκε ένα 6μηνο ταξιδιών, δώρων, εστιατορίων, εκδρομών και άλλων κοστοβόρων γούστων του, για τα οποία ουδέποτε έβαλε το χέρι στην τσέπη. Ήμουν μαγεμένος αν όχι ερωτευμένος. Μιλούσαμε διαρκώς στο τηλέφωνο και παρά την απόσταση ήταν σα να περνούσαμε παρέα την καθημερινότητά μας. Η επικοινωνία μας μου φαίνονταν καλή και τρυφερή, κάναμε σχέδια για το μέλλον, ήθελε να γνωρίσει δικούς μου ανθρώπους, κι εγώ ανεβοκατέβαινα συχνά, γιατί ο ίδιος είχε δηλώσει πως τον καταπίεζε το σπίτι μου, έχρηζε ανακαίνισης. Ακόμα και αυθημερόν ταξίδια έκανα, προσφέροντάς του μια ζωή, που σύμφωνα με τις περιγραφές αλλά και την αντίληψή μου δεν είχε συνηθίσει να κάνει. Το έκανα, γιατί ήθελα να τον βλέπω χαρούμενο παρέχοντάς του ο,τι καλύτερο, καθώς πίστευα πως το άξιζε. Βέβαια, οι διαφωνίες και οι καυγάδες δεν έλειπαν, είχε προφανώς καταλάβει πως έχει το πάνω χέρι και πως έχω εξαρτηθεί απ'αυτόν, οπότε δεν είχε πρόβλημα να εκφράσει π.χ.τον θαυμασμό του για τον τάδε διαδικτυακό του φίλο ακόμα και να συγκρίνει το σώμα μου με εκείνο των πρώην του και να ζητήσει απο εμένα 'περισσότερη γυμναστική'. Δεν κώλωνε να γίνει εριστικός ή έστω να τραβήξει το τρολάρισμα ως εκεί που πιστεύω πως ήξερε ότι θα με πειράξει. Κι εγώ να παρακαλάω διαρκώς να μην τον χάσω.
    Ώσπου, μετά από τηλεφωνική μας επικοινωνία στην οποία διαφωνήσαμε και στην οποία δεν φώναξα, αν και υπερασπίστηκα τη θέση μου έντονα, έλαβα μήνυμα με το οποίο ζητούσε 'διάλειμμα'. Πέντε μέρες αφού έλαβε ως δώρο γενεθλίων όχημα και ενώ φαίνονταν πως ήμαστε όμορφα και κάναμε σχεδια για το καλοκαίρι. Και τρεις περίπου εβδομάδες μετά το 'διάλειμμα', χωρίς να έχει υπάρξει επικοινωνία εκ μέρους του, μόνο εγώ προσπάθησα, έλαβα μήνυμα για τη λήξη. Παρακάλεσα να τον δω απο κοντά, μετά από επιμονή μου το δέχτηκε, οδήγησα μεσάνυχτα σαν τρελός, μα όσο κι αν έκλαψα, όσο κι αν του παραδόθηκα, όσο κι αν παρακάλεσα, είπε πως οι τσακωμοί τον κούρασαν και πως δε θέλει να ξαναμπεί σ'αυτή τη σχέση (στην οποία εγώ είχα μείνει αποκωδικοποιώντας το διάλειμμα ως τέτοιο και όχι ως λήξη).
    Κι έτσι, έζησα ένα καλοκαίρι σα φάντασμα, με ψυχική κατάρρευση, ένα βήμα πριν τη φαρμακευτική αγωγή, με αϋπνίες, κλάματα, τσακωμούς με τους δικούς μου ανθρώπους, εξαφάνιση της σεξουαλικής διάθεσης, πλήρη παραίτηση, ενώ εκείνος συνέχιζε τη ζωή του με διακοπές, βόλτες, διασκέδαση (όπως -αραιά και πού- έβλεπα στα social media) και, προφάνως πολύ σεξ (παλιά του τέχνη...).
    Τρεις μήνες μετά εξακολουθώ να τον σκέφτομαι και να υποφέρω 24/7, αν κι έχω αρχίσει να γίνομαι λιγάκι πιο λειτουργικός, ωστόσο δεν είμαι ο άνθρωπος που ήμουν.
    Δεν αντέχω να συνεχίζω έτσι, να ζηλεύω που προχωρά χωρίς εμένα, να αισθάνομαι μόνος και εξαπατημένος, να 'φεύγω' από τη ζωή.
    Οι φιλοι μου μού στάθηκαν εξαιρετικά κι ακόμα με βοηθούν όσο μπορούν, αλλά ούτε οι απόψεις τους για το πορνικό της φύσης και του χαρακτήρα του με βοηθούν να ξεκολλήσω.
    Ένιωθα τρυφερά μαζι του και τώρα φοβάμαι πως δε θα είμαι ξανά ο ίδιος.
    Έχω τελματώσει, ΠΩΣ ΝΑ ΞΕΦΥΓΩ;
    Ο άνθρωπος αυτός σε εκμεταλλευτηκε κανονικά και μας ρωτας πως να ξεφύγεις; δε σκέφτεσαι δλδ ότι σώθηκες; ποσο νορμαλ θεωρείς να του πληρώνεις τα πάντα; και χεσε το οικονομικό κομμάτι. Πως δεχτηκες να σε συγκρίνει με πρώην; πως δέχτηκες να σου λεει τι να κάνεις με το σωμα σου; Εισαι αυτός που εισαι. Σε όποιον αρεσεις σε οποιον δεν αρέσεις δρομο. Επίσης σε ενα ολοκληρο κείμενο εγω μονο αρνητικά διάβασα. Τπτ καλο έχεις να θυμάσαι; εχει θιχτεί ο εγωισμος σου που ενώ του φεροσουν καλα σε εγκατέλειψε; γιατί δε μπορώ να σκεφτώ κάτι αλλο περα απο εναν θιγμενο εγωισμό. Ο τύπος σε χρησιμοποιούσε κανονικά
    Η άγνοια οδηγεί στην ευτυχία..

  3. #3
    Έχεις δίκιο, γιατί, όπως μπορείς να καταλάβεις ίσως, δεν είσαι το πρώτο άτομο που δίνει αυτήν την απάντηση. Τη φράση περί του ότι σώθηκα είσαι το πολλοστό άτομο που την αναφέρει. Τυχαίο δεν είναι. Οι καλές στιγμές είναι αυτές που εγώ έχω χτίσει στο κεφάλι μου, προφανώς. Η τρυφερότητα που εγώ είχα ανάγκη να εισπράξω. Δεν ξέρω, ωστόσο, αν είναι θέμα εγωισμού. Είναι θέμα ότι μάλλον ημουν ερωτευμένος μαζί του, με την τρέλα, το κορμί, την εικόνα του. Και τώρα με κατατρώει ότι δε θα τον ξαναδώ. Με αυτήν την έννοια μπορεί να τεθεί η παράμετρος του εγωισμού,ναι, αλλά και πάλι, δυστυχώς, ο πόνος παραμένει.
    Last edited by Lanis; 13-10-2019 at 16:51.

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2017
    Location
    Αθήνα
    Posts
    3,898
    Θέλω να σου πω οτι σε νιώθω γιατί καξ εγω χωρισα 3 μηνες μετα ενώ ήμουν φουλ καψουρα. Εβαλα όμως στο πίσω μέρος του μυαλού μου οτι δε μπορούμε να είμαστε μαζι. Κανε το ίδιο. Δυστυχώς δε φτάνει μονο ο ερωτας για να είμαστε με κάποιον... Και σίγουρα δε σου άξιζε ολο αυτο. Από την αλλη δε μου κανει παράξενο που όλοι λεμε το ίδιο γιατί ειναι το αυτονόητο. Ελπίζω να βρεις πράγματα να κάνεις και να ξέχασες και να τον αφήσεις πίσω γιατί τον βρίσκω πολυ σκαρτο
    Quote Originally Posted by Lanis View Post
    Έχεις δίκιο, γιατί, όπως μπορείς να καταλάβεις ίσως, δεν είσαι η πρώτη που δίνειν αυτήν την απάντηση. Τη φράση περί του ότι σώθηκα είσαι το πολλοστό άτομο που την αναφέρει. Τυχαίο δεν είναι. Οι καλές στιγμές είναι αυτές που εγώ έχω χτίσει στο κεφάλι μου, προφανώς. Η τρυφερότητα που εγώ είχα ανάγκη να εισπράξω. Δεν ξέρω, ωστόσο, αν είναι θέμα εγωισμού. Είναι θέμα ότι μάλλον ημουν ερωτευμένος μαζί του, με την τρέλα, το κορμί, την εικόνα του. Και τώρα με κατατρώει ότι δε θα τον ξαναδώ. Με αυτήν την έννοια μπορεί να τεθεί η παράμετρος του εγωισμού,ναι, αλλά και πάλι, δυστυχώς, ο πόνος παραμένει.
    Η άγνοια οδηγεί στην ευτυχία..

  5. #5
    Χαίρομαι να βρίσκω ανθρώπους που με νιώθουν.
    Και ξέρεις πόσο αντικειμενικότητα δίνει στην κατάσταση μου η άποψη ενός παντελώς άγνωστου, άρα μη εμπλεκόμενου καθ'οιονδήποτε τρόπο, ατόμου. Αυτήν την αντικειμενική άποψη θα προσπαθήσω να κρατήσω, και θέλω εδώ να εξομολογηθώ ότι αν και έχω ζήσει τον αποχωρισμό και το πένθος, ακόμα και τον φυσικό οριστικό αποχωρισμό, δεν είχα ποτέ φανταστεί το μέγεθος αυτού του πόνου που έζησα και το πόσο εύκολο είναι να 'στρίψει' η βίδα της ορθης λογικής και να χαθεί ο έλεγχος του μυαλού! Τώρα μπορώ ελάχιστα να καταλάβω τι σημαίνει το τέρας της κατάθλιψης και της ψυχικής διατραχής και να παρακινήσω όλους να βοηθάμε όσο μπορούμε τα άτομα που αντιμετωπίζουν τέτοια θέματα.

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2017
    Location
    Αθήνα
    Posts
    3,898
    Quote Originally Posted by Lanis View Post
    Χαίρομαι να βρίσκω ανθρώπους που με νιώθουν.
    Και ξέρεις πόσο αντικειμενικότητα δίνει στην κατάσταση μου η άποψη ενός παντελώς άγνωστου, άρα μη εμπλεκόμενου καθ'οιονδήποτε τρόπο, ατόμου. Αυτήν την αντικειμενική άποψη θα προσπαθήσω να κρατήσω, και θέλω εδώ να εξομολογηθώ ότι αν και έχω ζήσει τον αποχωρισμό και το πένθος, ακόμα και τον φυσικό οριστικό αποχωρισμό, δεν είχα ποτέ φανταστεί το μέγεθος αυτού του πόνου που έζησα και το πόσο εύκολο είναι να 'στρίψει' η βίδα της ορθης λογικής και να χαθεί ο έλεγχος του μυαλού! Τώρα μπορώ ελάχιστα να καταλάβω τι σημαίνει το τέρας της κατάθλιψης και της ψυχικής διατραχής και να παρακινήσω όλους να βοηθάμε όσο μπορούμε τα άτομα που αντιμετωπίζουν τέτοια θέματα.
    Επίσης θέλω να σου πω οτι και εγώ έχω πέσει θύμα χρηματικής εκμεταλλευσης οποτε σε νιωθω. Μακρυα του οσο γίνεται
    Η άγνοια οδηγεί στην ευτυχία..

  7. #7
    george1520
    Guest
    Διαβάζοντας το αρχικό σου ποστ. Προσπαθώ να βρω ένα λόγο να θες αυτό τον άνθρωπο. Δεν βρήκα.
    Δούλεψε λίγο με τον εαυτό σου, μάθε να ζεις πρώτα μόνος. Θα σε βοηθήσει. Η ανάγκη σου να αγαπηθεις σε είχε κάνει θύμα εκμετάλλευσης. Και όταν θα τον σκέφτεσαι και θα τον θες, να μπαίνεις στο φόρουμ και να διαβάζεις το αρχικό σου ποστ. Γιατί αυτή είναι η αλήθεια. Η πραγματικότητα.

  8. #8
    Ευχαριστώ george. Το ξέρω πως έχεις δίκιο. Και αυτό που τώρα μου λείπει είναι, προφανώς, αυτό που είχα οικοδομήσει στο μυαλό μου. Επίσης, η ανάγκη να μην είμαι μόνος με οδήγησε σε άνευ όρων παράδοση, αν και με τον εαυτό μου δεν περνούσα άσχημα. Έτσι νόμιζα. Με θάμπωσαν όσα είχε ζήσει, όσα μου εξιστορούσε, η τρέλα του, η εμφάνισή του, και κατάπινα αμάσητα όλα του τα λεγόμενα, ακόμα και τους 'αστεϊσμούς' του στυλ "καταπληκτικός αυτός ο προορισμός. Ήρθα με τον πρώην μου, ήρθα με εσένα, θα έρθω και με τον επόμενο"... Κι εγώ να μην αντιδρώ σοβαρά και να τον εχω θεό...

  9. #9
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2018
    Posts
    4,783
    Δεν ερωτεύτηκες καν αυτόν, απλά μία εξειδανικευμένη εικονα που έχεις στο κεφάλι σου. Μακριά! Κάποια στιγμή θα σου περάσει.

  10. #10
    Πόσο δίκιο παίζει να έχεις Sonia...
    Πονάει, βέβαια, έστω κι έτσι

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2006
    Location
    Planet Love
    Posts
    23,537
    Quote Originally Posted by Lanis View Post
    Ευχαριστώ george. Το ξέρω πως έχεις δίκιο. Και αυτό που τώρα μου λείπει είναι, προφανώς, αυτό που είχα οικοδομήσει στο μυαλό μου. Επίσης, η ανάγκη να μην είμαι μόνος με οδήγησε σε άνευ όρων παράδοση, αν και με τον εαυτό μου δεν περνούσα άσχημα. Έτσι νόμιζα. Με θάμπωσαν όσα είχε ζήσει, όσα μου εξιστορούσε, η τρέλα του, η εμφάνισή του, και κατάπινα αμάσητα όλα του τα λεγόμενα, ακόμα και τους 'αστεϊσμούς' του στυλ "καταπληκτικός αυτός ο προορισμός. Ήρθα με τον πρώην μου, ήρθα με εσένα, θα έρθω και με τον επόμενο"... Κι εγώ να μην αντιδρώ σοβαρά και να τον εχω θεό...
    καλησπερα.
    μετα το ταξιδι της γνωριμιας ειχατε κανονικη σχεση με ολοκληρωμενες επαφες η μονο δωρα σου επετρεπε να του κανεις;

  12. #12
    Kανονική σχέση με κανονικές επαφές, κυκλοφορούσαμε μαζί, κλασικά πράγματα δηλαδή.

  13. #13
    Ποσων χρονων είναι ο μικρός?

  14. #14
    Quote Originally Posted by Σπουργίτι View Post
    Ποσων χρονων είναι ο μικρός?
    Έκλεισε τα 30 το καλοκαίρι

  15. #15
    Quote Originally Posted by Lanis View Post
    Έκλεισε τα 30 το καλοκαίρι
    Περιμενα να είναι 20άρης με τις συμπεριφορές που μας περιγραφεις.
    Φαντάζομαι σου άρεσε η ανωριμότητα του, αλλά από την αλλη, εδειξε πως ηθελε να το πάει το πραγμα από την αρχή όταν σου ειπε πως οικονομικά δεν αναλαμβανει τίποτα.

    Και δεν νομιζω να μην ήξερες που πας να μπλέξεις, απλά επέλεξες να τα αγνοήσεις όλα :p

    Τουλάχιστον, προσπάθησε να κρατήσεις τα καλά... Εζησες και σχεση με εναν fuckboy, βρες τωρα εναν σοβαρό ανθρωπο που να κοιτάει και σενα εκτός από τον εαυτο του μόνο.

    Ελπίζω να συνέλθεις σύντομα, τα " κακα παιδια" είναι πολύ πιο δυσκολο να τα ξεπεράσουμε

Page 1 of 8 123 ... LastLast

Similar Threads

  1. Μετά απο μήνες...
    By opposite in forum Σχέσεις και Επικοινωνία
    Replies: 10
    Last Post: 04-08-2015, 15:51
  2. 8 μήνες...
    By unlucky in forum Κατάθλιψη - Δυσθυμία
    Replies: 16
    Last Post: 31-01-2013, 01:34
  3. sleeve 12 μηνες +
    By gilie- in forum Παχυσαρκία
    Replies: 21
    Last Post: 21-12-2012, 15:54
  4. 7 ΜΗΝΕΣ ΧΩΡΙΣΜΟΥ......
    By _kassandra_ in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 6
    Last Post: 08-06-2012, 06:06
  5. 8 μήνες μετά...
    By deleted-member06-04-2015 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 95
    Last Post: 20-05-2011, 10:46

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •