Ερωτας τελος τωρα τι?

[Empneustns]

μια μικρη παρενθεση για τα ατομα που ειναι συναισθηματικα ευαισθητα,που νοιωθουν ενοχες,που νοιωθουν πονο οταν συμβαινει κατι ασχημο,μια αδικια,που ειναι ευκολοπιστοι γιατι δεν πιστευουν οτι θα τους κοροιδεψουν,που ειναι απονηρευτα και που συνηθως την \"παταν\" στη ζωη απο ατομα που σκοπο εχουν να κοροιδεψουν και να εκμεταλευτουν.Επιφανειακα μπορει να φαινεται πως ειναι ζημιωμενοι,πως ειναι σε χειροτερη μοιρα μεσα σε αυτη την ανταγωνιστικη κοινωνια.Δεν ειναι ετσι ομως,απλα θελει λιγο χρονο να το συνηδητοποιησει καποιος.δεν υπαρχει μεγαλυτερη δυναμη απο το να νοιωθεις.νοιωθω σημαινει \"ειμαι ζωντανος\".διαφορετικα η ζωη ειναι κενη,περναει χωρις νοημα,σαν μαθηματικος τυπος,με συναισθηματα παθους και ικανοποιησεις μικρης διαρκειας.με ανασφαλεια και φοβο μη χαθουν τα οσα εχουν \"κερδιθει\" γιατι χωρις αυτα τα συγκεκριμενα ατομα νοιωθουν ενα τιποτα.και αυτο τα τρελενει,ουσιαστικα ειναι αδυναμοι και αιχμαλωτοι ενος καλου αυτοκινητου η μιας καλης εμφανισης.αν το χασουν ειναι σαν να εσβησε η ζωη τους...

[kapetan_s]

Συμφωνώ φίλε, σε μένα συμβαίνουν ποταμός οι αλλαγές γιατί το ζήτησα στον εαυτό μου, το έχω ανάγκη. Παρόλα αυτά αναλαμβάνω ότι μου ανήκει ( λάθη, ευθύνες κλπ) και θέλω να γίνω ακόμα καλύτερος, να μην με πάρει από κάτω, να μην επαναλάβω παλιά λάθη. Να δοκιμάσω και εσωτερικές αλλαγές και εξωτερικές, να ξανά ανακαλύψω τι μου ταιριάζει και τι όχι, σε όλους αν είναι δυνατό τους τομείς, έχω νέες γνωριμίες και φιλίες από όλα τα κοινωνικά στρώματα, όλες τις ηλικίες και τα δυο φύλα, ακούω μουσικές από πολλά είδη, δοκιμάζω νέες δραστηριότητες, χόμπι, φαγητά-εστιατόρια, καφετερίες, μπαρ, κουτούκια, καφενεία στυλ, ρούχα, κούρεμα, περπάτημα και πολλά άλλα. Όχι άβουλα αλλά απόλυτα συνειδητοποιημένα, συντονισμένα με τους γύρω μου. Σε αυτό το κόσμο δεν είμαστε μόνοι μας, συνυπάρχουμε με άλλους αλλά κυρίως με τον εαυτό μας. Δεν είναι δυνατό να ικανοποιούμε τους άλλους συνέχεια, αλλά ούτε και μόνο τον εαυτό μας κάπου εκεί έξω υπάρχει μια χρυσή τομή. Βρείτε την!

Βλέπω δυστυχώς ότι η \"πρώην\" πως αλλιώς να την ονομάσω πια, παρ όλες τι αλλαγές μας του τελευταίους μήνες, από γεγονότα και διαισθητικά συμπεραίνω ότι συνεχίζει τα ίδια παλιά λάθη της ζει σε ένα όμοιο μοτίβο ζωής, προσπαθεί και πάλι να τους ικανοποιήσει όλους γύρω της, αφήνοντας τις ανάγκες τις πίσω, καταπιεσμένη, χαμένος ο εαυτός της, χαμένη η ψυχή της, χαμένος ο δρόμος της με περισσότερες δυσκολίες που δυστυχώς η ίδια βάζει μπροστά της, που ναι τις δίνει μικρές χαρές αλλά τίποτα που να διαρκεί, δυστυχώς είναι δυστυχισμένη, πικραμένη, καταπιεσμένη και θυμωμένη με μένα για λάθος λόγους λόγο ότι την επηρέασαν άνθρωποι αδαείς να τη συμβουλέψουν για το συγκεκριμένο θέμα δεν μπορώ να κάνω τίποτα πια για αυτό. , εγώ έχω βγει από την ζωή της.

Θα μου πείτε γιατί ασχολούμαι ακόμα, γιατί απλά αρχή μου είναι να μην κάνω στον άλλο ότι δε θέλω να μου κάνει ή αλλιώς να συμπεριφέρομαι στους άλλους όπως θα ήθελα να μου συμπεριφέρονται και στα εύκολα αλλά και στα δύσκολα. Αλλά και επειδή θέλω να είμαι ξεκάθαρος απέναντι σε εμένα (χωρίς κρυφά παιχνίδια) αλλά και σε εκείνη που θα έρθει στην ζωή μου σύντομα. Τι πιο αληθινό?

[kapetan_s]

κανείς μας δεν είναι τέλειος! απλώς τείνουμε προς αυτή!

so simple.

και όμως τόσο δυσκόλο να το καταλάβει κανείς.

Μπορούμε ωστόσο να πλησιάσουμε στο τέλειο, στο ιδανικό!

[kapetan_s]

Μπορούμε να ζήσουμε.
Μπορούμε να βιώσουμε την Αγάπη, τον Ερωτα, τη Φιλία και τόσα άλλα ...
Τα θέλουμε, τα ονειρευόμαστε, τα επιδιώκουμε, ειμαστε ανοίκτοι σε αυτές τις κοσμογονικές αλλαγές, σε αύτα τα μοναδικά θάυματα?

Εγώ για μένα ΝΑΙ!
Εσείς αποφασίσετε για σας.

Αρα αυτός ο έρωτας τελίωσε, τώρα θα δώσει τη θεσή του για εναν άλλο ακόμα μεγαλύτερο, τόσο δυνατό που αν τον γνώριζες νωρίτερα δεν θα τον άντεχες ούτε λεπτό απο τη δύναμη και το σθένος του ταξιδίωτη.
Το έχεις ποτέ σκεφτεί, οτι προετοιμάζεσαι τόσα χρόνια για αυτόν και τώρα πλησιάζει η ώρα Του... ?