Πόσο θέλω να ακούσω τη γνώμη σας...

[Lina_kik]

Άκυρο ποστ...

[Sonia]

Όπως το βλέπω εγώ, το πρόβλημα είναι η έλλειψη του σταδίου όπου κάθε άνθρωπος ανακαλύπτει λίγο τον εαυτό του σαν ανεξάρτητος ενήλικος χωρίς να έχει τον ρόλο του "παιδιού" της οικογένειας, ή της "συντρόφου του τάδε" ή στην περίπτωση σου τον ρόλο της "μητέρας" της οικογένειας και "νοικοκυράς του σπιτιού".

Όταν ο άλλος με την ενηλικίωση φεύγει από το πατρικό είτε για να σπουδάσει είτε για να δουλέψει, είναι χρόνια και ανεμελιάς και ευθύνης ταυτόχρονα. Αν όλα πάνε καλά, ανακαλύπτει καλύτερα τον εαυτό του, τρίβεται μόνος του στη ζωή, μέσα από τα διακαιώματα και τις υποχρεώσεις ενός ενήλικα που αναλαμβάνει τον εαυτό του μόνος του, ανακαλύπτει ποιός είναι, που πάει, που βαδίζει. Κάνει επιλογές που ξέρει ότι είναι καθαρά δικές του. Δεν ζούμε το 1800 όπου η γυναίκα ζούσε με τους γονείς μετά την παντρεύανε και οι άλλοι καθόριζαν τις επιλογές της και διαμόρφωναν τον χαρακτήρα της. Οι εποχές και η κοινωνία ευτυχώς έχουν αλλάξει. Εσύ νομίζεις ότι έκανες τις επιλογές σου αλλά ουσιαστικά αυτοεγκλωβίστηκες κι αυτό σου βγαίνει. Εγώ έτσι το βλέπω.

[Lina_kik]

Έχω μπερδευτεί... Δεν ξέρω τι σκέφτομαι...

[αλεξανδρος_77]

δε συμφωνω υπο τις παρουσες συνθηκες δε μπορει να ανακαλυψει τον εαυτο του εκτος αν μαθει ποια ειναι η πραγματικη του μορφη επειδη ειναι δημοσιο προσωπο ολα αυτα που περιγραφεις δειχνουν απλα οτι ειναι ενα καλο ρομποτ του πλανητη γη δηλαδη του ματριξ

[Sonia]

Lina_kirk, εγώ νομίζω ότι χρειάζεσαι μία αλλαγή, όχι χώρου, αλλά καθημερινότητας. Πάρε τον καλό σου ή τις παρέες σου ή και μόνη σου και βγες λίγο έξω να ξεσκάσεις, κάνε κανένα ταξιδάκι, δες την ζωή ποιο χαλαρά τουλλαχιστον για κάποιο διάστημα. Αν από τη φροντίδα του πατέρα περνάς στα καπάκια στη φροντίδα του συζύγου, δούλα και κυρά, λογικό είναι να φρικάρει το σύστημα, δες λίγο την ανέμελη πλευρά της ζωής και μην πολυσκέφτεσαι τα πάντα.