Φιλικές σχέσεις !

[Optimistic mind]

Καλησπέρα σας. Είμαι καινούργιο μέλος στο site αυτό. Απόγευμα Πέμπτης λοιπόν, μια κοπέλα 22 χρονών, φοιτήτρια του τμήματος Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο της πόλης της και μένω με τους γονείς μου. Νομίζω το θέμα που θα γράψω , ταιριάζει σε αυτό το forum. Δεν ήξερα που να τα πω , με ποιον να τα μοιραστώ. Πάντοτε είχα πρόβλημα με το να κάνω παρέες και φιλίες. Για την ακρίβεια, αυτή τη στιγμή που πληκτρολογώ πάνω από τον υπολογιστή μου, δεν έχω καμία φίλη, καμία παρέα. Μόνο τους λεγόμενους γνωστούς , που τους βλέπεις στον δρόμο και λένε το γνωστό "Τι κάνεις; Καλά; ". Είμαι γενικά κοινωνική και ευγενική, αρκετά ευαίσθητη, με ενδιέφερε να γνωρίσω καινούργους χαρακτήρες, να βρω ανθρώπους που μπορώ να συνάψω μια ουσιαστική και ποιοτική φιλία μαζί τους, πέρα από έναν καφέ και ένα κοτσομπολιό. Πέρασαν πολλά άτομα από τη ζωή μου, αγόρια , κορίτσια. Είχα κολλητές. Είχα κολλητούς. Αποδείχθηκαν ψεύτικα όλα. Έκανα παρέα με άτομα τα οποία δεν ταίριαζα. Απλά ξεγελούσα τον εαυτό μου ότι είχα φίλες, για να μην δω τη πραγματικότητα, ότι ήμουν μόνη. Οι " φιλίες " που έκανα τα εφηβικά μου χρόνια, καθώς και τα φοιτητικά, ήταν επιφανειακές και περαστικές. Φταίει η ηλικία αυτή; Με ήθελαν μόνο για το συμφέρον τους, με είχαν δεδομένη, όταν είχαν προβλήματα και ήθελαν κάπου να τα πουν, ξαφνικά χτυπούσε το τηλέφωνο μου. Μετά από μέρες και βδομάδες σιωπής, άκουσα τον ήχο κλήσης μου. Ξαφνικά θυμούνταν ότι έχουν καιρό να με δουν και "έχουν να μου πουν". Όταν δεν είχαν με κάποιον να βγουν, όταν τους έπιανε η βαρεμάρα, ξαφνικά έβλεπα μύνημα στο κινητό μου "που είσαι; Χαθήκαμε! ". Φίλες οι οποίες πισώπλατα μιλούσαν άσχημα για μένα, μου έλεγαν ψέματα, με παρατούσαν μόλις έμπαιναν σε σχέση. Παρόλα αυτά εγώ δενόμουν , ήμουν πάντα δίπλα τους, χαιρόμουν με τις χαρές τους, λυπόμουν με τις στεναχώριες τους. Κάποιες φορές ήμουν κολλημένη πάνω τους, όμως δεν ήμουν καθόλου καταπιεστική. Τώρα πλέον δεν έχω τι να πω με τους ανθρώπους. Δεν έχω όρεξη πια να προσπαθήσω να γνωρίσω κάποια / κάποιον. Παρόλα αυτά δίνω ευκαιρίες με μια επιφύλαξη και καχυποψία, δεν σνομπάρω. Τη περίμενα αλλιώς τη φοιτητική μου ζωή. Ήλπιζα ότι θα γνωρίσω κόσμο. Τίποτα. Έλεγα εγώ φταίω, δε μπορεί, κάτι κάνω λάθος. Σίγουρα πολλοί άνθρωποι νιώθουν μόνοι και έχουν περάσει τα ίδια με μένα, πολύ αργότερα στη ζωή τους βρήκαν πραγματικές φιλίες. Είμαι ακόμα μικρή ηλικιακά για να απογοητεύομαι. Έχω έρθει πολλές φορές σε δύσκολη θέση, όταν κάθομαι μόνη μου μες στο αμφιθέατρο, τα σ/κ που τόσα άτομα βγαίνουν για μια βόλτα, για ένα ποτό να ξεσκάσουν, τα καλοκαίρια που κανονίζουν μαζί διακοπές, η δική μου παρέα είναι η μουσική, οι σειρές κτλ. Έκανα παρέα με τη κατά 6 χρόνια μικρότερη αδερφή μου, καλά περνούσαμε αλλά ήταν σε άλλη φάση στη ζωή της και είχε δικές της παρέες. Ωστόσο περνάει τα ίδια ακριβώς σε θέματα φιλίας και παρέας. Τι συμβαίνει; Δεν αξίζω να κάνω φιλίες; Δεν εξαρτώμαι από αυτές αλλά σίγουρα η ζωή γίνεται καλύτερη με καλούς φίλους. Μερικές φορές με πιάνουν οι ανασφάλειες μου, καθώς έχω χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση και νιώθω ότι είμαι αρκετά βαρετός άνθρωπος, μίζερος , καθόλου ενδιαφέρων χαρακτήρας, με καθόλου χιούμορ. Σίγουρα δεν μπορώ να αρέσω σε όλους και να ταιριάζω με όλους. Κάποιες φορές έκανα υπομονή και ανεχόμουν πολλά πράγματα για να μην χάσω τις παρέες μου. Έψαχνα απλά λίγη αγάπη, λίγο ενδιαφέρον γιατί από την οικογένεια μου δε το πήρα ποτέ, είχα δύο γονείς συντηριτικούς, καταπιεστικούς, επικριτικούς με καθόλου κατανοήση. Έψαχνα ανθρώπους να κάνουμε τρέλες μαζί, να μπαίνουμε σε περιπέτειες, να πειραζόμαστε, να γελάμε με τη ψυχή μας, να ζήσω λίγο την ηλικία μου. Γιατί είναι τόσο δύσκολο αυτό; Ζητάω πολλά; Πάντα ζήλευα, με την καλή έννοια, τους ανθρώπους που έχουν αληθινές φιλίες, σπάνιο πλέον στην εποχή μας να βρεις κάτι τέτοιο. Η μάνα μου πάντα έλεγε, δεν υπάρχουν φιλίες, μόνο κοινά συμφέροντα, και κάποτε είχα πέσει στην παγίδα της αυτοεκπληρούμενης προφητείας τόσες φορές που το άκουγα, το έκανα δικό μου πιστεύω. Το διόρθωσα πλέον. Ευχαριστώ για όσους το διάβασαν. Θα μου άρεσε να διαβάσω και τις δικές σας εμπειρίες , καθώς και τη γνώμη σας. Γιατί ο θεσμός της φιλίας περνάει τόσο μεγάλη κρίση;

[geodim]

Θα πω μερικά πράγματα από τη δική μου εμπειρία. Διάβασε τα έχοντας υπ' όψιν πως τα περισσότερα τα κατάλαβα αρκετά χρόνια μετά τη δική σου ηλικία.

1) μπορείς και πρέπει να περνάς καλά μόνος σου με παρέα τον εαυτό σου. Στη δική μου περίπτωση είχα συντροφιά τη μουσική που μου άρεσε, την κιθάρα, τον υπολογιστή, βιβλία, βόλτες κλπ
Αν δεν περνάς καλά με τον εαυτό σου εσύ, γιατί να περάσει καλά κάποιος άλλος με εσένα.

2) χτίσε μια καθημερινότητα που όχι μόνο σου αρέσει αλλά θα σε κάνει να κινητοποιεισαι σαν ατομο. Αυτό μπορεί να είναι από το πιο απλό πχ να πας μόνη σου για έναν καφέ η να δεις μια ταινία, μέχρι το να αποκτήσεις κάποιο χόμπυ κλπ κλπ

3) σκέψου τι άνθρωπος θα ήθελες να είσαι αλλά και τι άνθρωπος θα ήθελες να σε βλέπουν οι άλλοι πως είσαι. Θες να είσαι καλό παιδί αλλά να μη σε πατάνε? Φερσου ανθρώπινα και ύψωσε το ανάστημα σου όταν χρειάζεται. Θες να λένε τι ωραία ποίηση που γράφει? Γράψε ποίηση και μοιράσου την. Θες να λένε κοίτα ένα μανάρι εκεί που κάθεται? Πρόσεξε το σώμα σου και την εμφάνιση σου. Το έπιασες το νόημα φαντάζομαι.

4) βρες πράγματα που θα ήθελες να κάνεις και κάνε τα. Αν είναι έξω από το comfort zone σου ακόμη καλύτερα! Θες να πας σε ένα πάρτυ αλλά ντρέπεσαι μόνη σου? Ντύσου και πήγαινε! Σου αρέσει ο χορός? Πήγαινε σε σχολή χορού, σε κλαμπ οτιδήποτε. Κ.ο.κ θα σε βοηθήσει να νικήσεις τις φοβίες σου και να ανακαλύψεις τον εαυτό σου

5) Όλοι μας είμαστε ατομικότητες, σύμφωνοι. Ταυτόχρονα όμως είμαστε και όλοι άνθρωποι και έχουμε παρόμοια θέλω , ανάγκες και προτεραιότητες. Έχε πάντα στο νου σου πως εκεί έξω υπάρχει κόσμος σε παρόμοιο μήκος κύματος ας πούμε. Αρκεί να ψάξεις να τα βρεις.

6) καμιά ανθρώπινη σχέση δεν είναι αιωνια. Θα κάνεις και θα χάσεις φιλους. Σημασία έχει τα άτομα για τα οποία νοιάζεσαι να τα προσέχεις και να σε προσέχουν.

7) οι ανθρώπινες σχέσεις θέλουν και δούναι και λαβείν. Οι καλές σχέσεις είναι κάτι σαν άσκηση ισορροπίας μεταξύ του πάρε και δώσε, και πρέπει να δοκιμάσεις η ίδια μέχρι που να δίνεις και μεχρι πόσο να παίρνεις.

8) οι άνθρωποι γύρω σου ζουν με τους δικούς τους κανόνες, τα δικά τους ωράρια και έχουν τις δικές τους απόψεις. Δεν ψάχνουμε άτομα να ειναι μέσα σε όλα και να απικο οπότε και δηποτε. Δεν θέλουμε φίλους που θα σκεφτονται και θα πράττουν ντε και καλά όπως εμείς. Το ζήτημα είναι αν μπορούμε να συμφωνήσουμε σε 5 πράγματα και να περνάμε καλά , οπότε αυτό είναι δυνατόν και για όσο μπορούμε.

9) πάντα να λες την άποψη σου και να μην συμβιβαζεσαι εύκολα σε πράγματα που σε χαλάνε

Αυτά τα λίγα και μην απελπίζεσαι, ο κόσμος είναι γεμάτος ανθρώπους. Δούλεψε τον εαυτό σου, μακρυά από καταπίεση και κάνε ευχάριστα πράγματα :)

[Eagle guy]

Γεια σου, νομίζω μοιάζουμε σε χαρακτήρα και εμπειρίες, μόνο που εγώ έχω κάποιους φίλους να βγαίνω! Τους έχω γνωρίσει κάνοντας πράγματα, όπως πηγαίνοντας σε γήπεδο μπάσκετ, στρατό, σύλλογο σκακιού και ίντερνετ. Όποτε θες μιλάμε. Αλλά κατά τη γνώμη μου το σημαντικότερο πράγμα είναι να μπορείς να περνάς καλά και μόνη σου και να βρεις ένα ανώτερο νόημα στη ζωή σου. Δεν είναι ανάγκη όλοι να λιώνουν στα γέλια, καλό είναι, αλλά δεν είναι ο σκοπός της ζωής

[Miliva21]

Έχω πάθει πλάκα....λες και το έγραψα εγώ...........τόσα κοινα..!!

.ήθελα να σου στείλω προσωπικό μνμ γιατι εντόπισα με μεγάλη μου έκπληξη πολλά κοινά μαζί σου..(Ακόμα και σε λεπτομέρειες που αναφέρεις...Και σε ενδιαφέροντα και σε ολα)
Βέβαια είδα ότι δεν μπορεί κάποιος από εδώ να σου στείλει μνμ γτ το έχεις απενεργοποιήσει

[Optimistic mind]

Σε ευχαριστώ πολύ. Με βοήθησες αρκετά με την απάντηση σου. Πολλά από αυτά που αναφέρεις, τα έχω σκεφτεί και εγώ και προσπαθώ να δουλέψω με τον εαυτό μου.

[Optimistic mind]

Geodim Σε ευχαριστώ πολύ. Με βοήθησες αρκετά με την απάντηση σου. Πολλά από αυτά που αναφέρεις, τα έχω σκεφτεί και εγώ και προσπαθώ να δουλέψω με τον εαυτό μου. Eagle guy Θα ήθελα να μιλήσουμε ναι, προσπαθώ να βρω και εγώ χόμπυ που να με γεμίζουν και να μου αρέσουν αλλά είμαι στην αναζήτηση ακόμα σε κάποια πράγματα. Miliva χαίρομαι που έχουμε κοινά, λόγω το ότι είμαι καινούργια στο site, μπορείς να μου πεις πως να ενεργοποιήσω μυνήματα;

[gianis0]

Φιλε, μολις εκανα ενα καινουριο topic δες λιγο εαν μπορεις να με βοηθήσεις

[Sonia]

Εάν δεν κάνω λάθος, το site δεν επιτρέπει να στείλεις ή να λάβεις μηνύματα αν δεν έχεις συμπληρώσει 50 posts.

Θα έγραφα αυτά που λίγο πολύ έγραψε ο/η geodim. Επίσης φαίνεται ότι κάποια λάθη που έκανες στο παρελθόν τα έχεις ήδη εντοπίσει (να θέτεις όρια και να είσαι ο εαυτός σου), οπότε νομίζω το τι πρέπει να κάνεις το ξέρεις. Μήπως επειδή οι γονείς σου όπως λες είναι συντηρητικοί, επεμβαίνουν στα προγράμματά σου κι έχεις χάσει αρκετές ευκαιρίες για δραστηριότητες και κοινωνικοποίηση;

[Optimistic mind]

Sonia κάποια λάθη μου ναι τα εντόπισα και προσπάθησα να τα διορθώσω μόνη μου. Παλιότερα με στεναχωρούσε περισσότερο αυτό το θέμα, τώρα πλέον κάπως το αντιμετωπίζω αλλά ακόμα με απασχολεί. Όχι πλέον δεν τους αφήνω να επεμβαίνουν σε κάτι στη ζωή μου, γενικά δεν δίνουν βάση σε φιλίες, δεν τις θεωρούν σημαντικές και μου έλεγαν πάντοτε να κοιτάω τον εαυτό μου και τη ζωή μου. Προσπαθούσαν από μικρή να μου το βάλουν αυτό στο μυαλό.

[Miliva21]

Όπως είπα και πριν

...το συμπέρασμα που έχω καταλήξει εγώ είναι ότι τα άτομα στην ηλικία μας ψάχνουν τους φασαριοζους αυτούς που δειχνονται πολύ και πάνε συνήθως σε αυτούς που έχουν να πάρουν κάτι.......

Αν είσαι πιο ώριμη από την ηλικία σου και άτομο που δίνει μια βαρύτητα στα πράγματα και όχι τόσο διαχυτική δύσκολα γίνεσαι στόχος για νέες φιλίες......εκτος και αν διατηρείς φιλίες παλιές μακροχρονιες.....δύσκολο και αυτό αλλά οκει

Η αληθινοί φίλοι είναι μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού όλα τα άλλα είναι παρεες με άτομα που φεύγουν και χάνονται......

Όμως ίσως φταίμε και εμείς κάπου γιατί περιμένουμε πολλά από τους αλλους επδ ξέρουμε ότι εμείς μπορούμε να δώσουμε
...Όμως δεν ισχύει αυτό και για τους άλλους
Καθένας μπορεί να δώσει συγκεκριμένα πράγματα καλύτερα να πορεύεσαι με αυτά που έχεις κάθε στιγμή χωρίς να πιέζεις καταστάσεις....Και αν βρεθεί κάποια ευκαιρία να την αρπάζεις

Κρίμα....Πρέπει να φτάσεις τα 50 μνμ για να μπορέσω να σου στείλω
Εσύ τώρα από φίλους πως νιώθεις; έχεις κάποιους που νιωθεις πιο κοντινούς; η απλά γνωστούς;;

[driveme]

Είπες κάθεσαι στο αμφιθέατρο το σκ κ δεν βγαίνεις. Αναφέρεσαι σε φιλίες η σε παρέες;;; εγώ στην ηλικία σόυ είχα πολλές παρέες-φίλους-ες. Τα μπερδευα όλα μαζί να πω την αληθεια. Κοίτα στην αρχή να είσαι κοινωνική που φαίνεται ότι είσαι, κάνε παρέες πολλές. Μην κολλάς με 2-3ατομα.διευρυνε τον κύκλο σου. Δεν θα είναι ολοι-ες φιλοι αλλά παρέες που θα περνάς όμορφα. Και οι πραγματικοί φίλοι στη πορεία. Όσο για τους γονείς σου απλά απαράδεκτο αυτό που σου λένε. Είναι σαν να σου λένε να χρησιμοποιείς τους ανθρώπους είτε σαν φίλους είτε αργότερα με ένα αγόρι που θα βρεις. Δεν είναι σωστό. Πρέπει ότι δίνεις να παίρνεις.

[Optimistic mind]

Miliva έχω μόνο γνωστούς, κανά δυό φίλες που με θυμούνται όταν δεν μπορεί να βγει η σχέση τους και όταν έχουν προβλήματα με τη σχέση τους. Τι να πω. Πολλές φορές παλιότερα πίστευα ότι όπως είμαι εγώ με τους άλλους , θα είναι και εκείνοι μαζί μου, ότι έκανα εγώ για αυτούς θα το κάνουν και αυτοί για μένα αν χρειαστεί. Γελάστηκα. Θα φτάσω στα πενήντα μυνήματα. Driveme στο αμφιθέατρο δεν κάθομαι το σκ, τις καθημερινές που έχω παραδόσεις. Έχεις δίκιο για αυτό δεν δίνω βάση πλέον στα λόγια τους. Απλά πάνε με τη λογική ότι έτσι και αλλιώς όλοι θα σε εκμεταλευτούν οπότε κάντο και εσύ.

[Sonia]

Μήπως είσαι αυστηρή με αυτές τις φίλες; Μπορεί να είναι όπως τα λες, μπορεί όμως και να υπερβάλλεις. Εσύ έχεις κάνει κινήσεις να τις θυμηθείς ή περιμένεις να σε θυμηθούν αυτές; Αν είχες κι εσύ σχέση, ως κάποιον βαθμό κι εσύ δεν θα ήθελες να περνάς περισσότερο χρόνο μαζί του και θα αραίωνες με τις φίλες σου; Ή ίσως αν βγαίνατε ζευγάρια να μην κολλούσε πολύ μία ελεύθερη φίλη μαζί στην παρέα και να μην την καλούσατε αν νόμιζες ότι θα αισθάνεται άσχημα. Δεν συμφωνώ καθόλου μα καθόλου με τους ανθρώπους που βρίσκουν γκόμενο/γκόμενα και αποτραβιούνται από τις παρέες τους ή γράφουν τους φίλους τους. Αλλά από την άλλη όσο αλλάζουν οι συνθήκες της ζωής μας και εμείς οι ίδιοι, αναπροσαρμόζονται και οι σχέσεις μας με τους γύρω μας. Συχνά τα θέλουμε όλα ή τίποτα και μένουμε στο τίποτα τελικά, αν καταλαβαίνεις τι θέλω να πω.

Ταυτόχρονα δεν λέω να περιμένεις μόνο αυτές τις φίλες, αλλά να προσπαθήσεις να βρεις κι άλλους φίλους που είναι σε παρόμοια φάση με εσένα. Μου κάνει εντύπωση που λες ότι δεν βρήκες κάποιες πιο στενές παρέες στη σχολή. Τι νομίζεις ότι έφταιξε;

[Optimistic mind]

Sonia μου, έχω σκεφτεί ακόμα και αυτά όλα που γράφεις σε αυτό το μύνημα. Κατέληξα ότι δεν είμαι καθόλου αυστηρή, ίσα ίσα πολύ χαλάρη. Καθόλου καταπιεστική ή γκρινιάρα. Απλά δεν μου αρέσει να με θυμούνται όποτε τους καπνίσει, όποτε έχουν κάποιο συμφέρον, όποτε θέλουν κάτι. Δεν υπερβάλλω, τα λέω όπως είναι τα πράγματα, και στο λέει αυτό μια κοπέλα που τα αναλύει στο μυαλό της τα πράγματα, τα σκέφτεται καλά, πολλές φορές τα έριχνα στον εαυτό μου, ότι έφταιγα εγώ. Χαλαρά τα έχω πάρει τα πράγματα απλά μέσα μου με απασχολεί συχνά απλά δεν το δείχνω. Συνέχεια εγώ έκανα κινήσεις και προσπαθούσα, ακόμα και εκεί που έβλεπα ξεκάθαρα ότι δεν τραβάει, από ένα σημείο και μετά το έκοψα. Δε γίνεται μόνο εγώ να δίνω και να προσπαθώ. Έχω σχέση και μάλιστα μακροχρόνια, ξέρω ότι στην αρχή μιας σχέσης δίνεις περισσότερο χρόνο και σημασία στη σχέση σου, να ζήσεις τον έρωτα σου , να μάθεις καλύτερα τον σύντροφο σου. Έχω κατανόηση πίστεψε με. Ακόμα και αν σε μένα δεν έδειξαν ποτέ κατανόηση. Στη σχολή μου δε μπορώ να ξέρω τι έφταιξε. Και να πω ότι δεν έκανα κινήσεις; Έκανα. Όλες είχαν τις πόρτες τους κλειστές. Μπορεί να κάναμε μια 5λεπτη συζήτηση στο αμφιθέατρο αλλά στο μυαλό τους είχαν πως θα βγούνε για ποτό με την κολλητή τους αργότερα. Πως θα βγούν για καφέ με το αγόρι τους. Λογικό. Το καταλαβαίνω. Αλλά δεν φαίνεται να έχουν όρεξη για καινούργιες γνωριμίες, γιατί έχουν ήδη τον κύκλο τους που γνωρίζουν τόσο καιρό, με μένα θα κάθονταν να ασχοληθούν; Αντάλλαξα και τηλέφωνα, social media κτλ, τα μόνα μυνήματα που έπαιρνα μετά τη πρώτη γνωριμία, ήταν ΜΌΝΟ για σημειώσεις κτλ. Καλά τον τελευταίο καιρό, λόγω άλλων θεμάτων, ίσως να κάνω ένα καινούργιο θέμα για αυτό γιατί δεν είναι της παρούσης, δεν πατάω πλέον στις παραδόσεις , έχω κλειστεί στον εαυτό μου και κάνω απλά λίγο χαβαλέ να περάσει η ώρα αν βρεθώ με γνωστούς.

[Vox]

Έψαχνα απλά λίγη αγάπη, λίγο ενδιαφέρον γιατί από την οικογένεια μου δε το πήρα ποτέ, είχα δύο γονείς συντηριτικούς, καταπιεστικούς, επικριτικούς με καθόλου κατανοήση.

Αυτό είναι ένα πρόβλημα αλλά δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να επηρέασε τη σχέση σου με τους ανθρώπους γενικά. Εσύ τι νομίζεις; Το έχεις σκεφτεί;

Έψαχνα ανθρώπους να κάνουμε τρέλες μαζί, να μπαίνουμε σε περιπέτειες, να πειραζόμαστε, να γελάμε με τη ψυχή μας, να ζήσω λίγο την ηλικία μου. Γιατί είναι τόσο δύσκολο αυτό; Ζητάω πολλά;

Την ηλικία γιατί την αναφέρεις; Αυτό που λες μπορείς να το ζεις πάντα, αρκεί να υπάρχει όρεξη και κέφι. Κι εδώ στο φόρουμ έχουμε πειραχτήρια. :D

Ευχαριστώ για όσους το διάβασαν.

Θα βοηθούσε αν άφηνες παραγράφους, αλλά ακόμα κι έτσι το διάβασα. :P

Θα μου άρεσε να διαβάσω και τις δικές σας εμπειρίες , καθώς και τη γνώμη σας. Γιατί ο θεσμός της φιλίας περνάει τόσο μεγάλη κρίση;

Περνάει όντως κρίση; Δεν ξέρω. Πάντως στο κομμάτι της φιλίας είμαι κι εγώ μόνος σαν την καλαμιά στον κάμπο αλλά δε με ενοχλεί. Ήταν συνειδητή επιλογή στο ξεκίνημα της εφηβείας.