Άλλη μια εξαφάνιση.....

[Nefeli28]

Δεν ξέρω από που να αρχίσω κ που να τελειώσω.
Έχω γράψει για διαφορα θέματα κατά καιρούς στο φόρουμ και έχω βοηθηθεί από ανθρώπους που είχαν την ειλικρίνεια και την ευγένεια να ακούσουν και να απαντήσουν στο πρόβλημα μου.
Βρίσκομαι σε μια φάση πολύ δύσκολη της ζωής μου, καθώς προσπαθώ να ξεπεράσω η μάλλον καλύτερα διαχειριστώ τα ψυχικά μου θέματα. Ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή και κατάθλιψη βαριας μορφής και τα δυο.
Η παιδική μου ηλικία ήταν όλη ενοχική. Ταλιμπανιστικη θρησκευτική οικογένεια που μας γέμισε ενοχές και ντροπή για όλα. Τι θα πει ο κόσμος κλπ.
Παντρεύτηκα και έκανα παιδιά νωρίς.
Τώρα είμαι στα 40 σε έναν γαμο που αμφιταλαντεύεται συνεχώς στο να μείνουμε μαζί η να χωρίσουμε. Υπήρξε και περίοδος διάστασης.
Πριν ένα χρόνο πάλι πάνω σε μια κρίση από τις πολλές έτυχε να πέσω πάνω σε έναν παλιό γκόμενο και να αρχίσω να μιλάω μαζί του και τελικά να βρεθούμε και από κοντα.
Ο,τι ακριβώς μου έλειπε μου το έδινε αυτός ο άνθρωπος. Ερωτισμό, ζεστασιά, αγαπη, τρυφερότητα, συναισθημα φουλ γενικά όλα απίστευτα....
Από την αρχή με βομβάρδισε με απίστευτα λόγια, τραγούδια, αφιερώσεις, κάναμε σαν 15χρονα. Το λέγαμε κιολας. Πέσαμε με τα μούτρα ο ένας πάνω στον άλλο. Αυτός πρόσφατα χωρισμένος με παιδιά. Σε κακοποιητικη σχέση απ’οσο έλεγε με τη γυναίκα του. Γενικά την έθαβε για όσα του είχε κάνει. Είχε περάσει ασχημα μαζί της. Ασχημα κι εγώ όποτε τακιμιασαμε.
Αρχισαμε να βγαίνουμε, γνώρισα τον χώρο εργασίας του, βγήκαμε με φίλους μου.
Δεν μπορούσαμε να ξεκολλήσουμε ο ένας από τον αλλον. Εγώ προσπαθούσα να πάρω την οριστική απόφαση για το αν θα έπαιρνα τελικά το διαζύγιο. Αλλά αισθανόμουν πως το μπλέξιμο μαζί του δυσχέραινε την απόφαση αυτή. Εκείνος έκανε συνέχει σχέδια για το κοινό μας μέλλον. Που θα πηγαίναμε διακοπές το καλοκαίρι, τι ταξίδια θα κάναμε, πως θα ημασταν μαζί, πως θα βλεπόμασταν λόγω των παιδιών κλπ. Κι εγώ προσπαθούσα να ζυγίσω τις καταστάσεις και να δω τι τελικά θα κάνω. Δεν μου φαινόταν δίκαιο να πάρω απόφαση να χωρίσω με αυτόν στα πόδια μου, αλλά έλα που τώρα είχε συμβεί κι εγώ ήμουν στον έβδομο ουρανό. Τελικά με τον σύζυγο είπαμε θα χωρίσουμε.
Να πω σε αυτό το σημείο ότι με τον αλλον σεξ δεν είχαμε κάνει. Καπου κολλαγα κι ένιωθα ενοχές. Εκείνος πάντα έλεγε θα περιμένω όταν θα είσαι έτοιμη, δεν θέλω να πιέζω και τέτοια .
Από την άλλη με τον τρόπο του πίεζε. Λογικό βέβαια στις ηλικίες που είμαστε.
Όλο αυτό κράτησε δυο μήνες. Κάποια στιγμή μέσω του ψυχολόγου που πηγαινα έγινε μια προσπάθεια να ξαναδούμε το θέμα του χωρισμού με τον συζυγο. Δεν το έκρυψα από τον άλλον. Ήμουν ειλικρινής. Παρόλα αυτά συνεχίσαμε να μιλάμε κανονικά και να βλεπόμαστε.
Ένα βράδυ από αυτά που συνηθίζαμε να βγαίνουμε μες στη βδομάδα (το προγραμμα ήταν πολύ δύσκολο και ήταν συγκεκριμένες οι μέρες για να βρεθούμε), δεν μου είπε να βρεθούμε κι όταν του το ειπα εγώ είπε ότι έχει δουλειά και μετά θα έβγαινε με έναν φίλο του γαι ποτό κι άρχισε να τα μασάει. Αργά το βράδυ τον πήρα ένα τηλέφωνο και τον ρώτησα γιατί δεν ήθελε να βρεθούμε και μήπως είχε κάτι συμβεί. Τελικά είχε γυρίσει από τη δουλειά και ούτε τον φίλο του είδε. Τον ρώτησα γιατί δεν ήθελε να βρεθούμε κι είπε ήταν κουρασμένος. Του ειπα ότι όλα αυτά ξαφνικά ακούγονταν σαν δικαιολογίες. Δουλειά, ποτό με φίλο, κουρασμένος ....
άρχισε να φωναζει τότε και να λέει ότι δεν θα κατσει να εξηγεί και να αποδεικνύει άλλο τα συναισθήματα του για μένα. Μου είπε να βγάλω ο,τι συμπεράσματα θέλω από την συμπεριφορά του αυτή και έκλεισε το τηλέφωνο λέγοντας καληνυχτα.
Τις επόμενες μέρες τίποτα. Τις επόμενες εβδομάδες τίποτα. Ούτε μνμ ούτε τίποτα.
Δεν ξαναεστειλε ποτε τίποτα. Φυσικά και σκέφτηκα να στείλω εγώ αλλά περίμενα να δω τι θα γίνει. Είχα ακούσει πολλά μεγάλα λόγια για να τον δω να εξαφανίζεται τώρα έτσι απλά.
Είχα ετοιμαστεί να χωρίσω για να ζήσω μαζί του. Το βράδυ εκείνο του έκανα το παράπονο γιατί δεν βρεθήκαμε. Ήταν αυτός λόγος να τα τινάξει όλα στον αέρα; Φυσικά και σκέφτηκα ότι κι εκείνος αντίστοιχα ίσως περίμενε εμένα να κάνω κίνηση.
Ούτε εγώ την έκανα τελικά. Και πέρασε έτσι ένας χρόνος.
Μετά από κει εγώ κατέρρευσα. Μου χειροτέρεψε η διαταραχή και η κατάθλιψη. Άρχισα τα ψυχοφάρμακα και έφτασα μέχρι την αυτοκτονία.
Κόντεψα να μπω στο Αιγινήτειο, με άφησαν να φύγω με υπογραφές ότι δεν θα κάνω κακό ατον εαυτό μου. Βυθίστηκα στην κόλαση. Και μέχρι σήμερα παλεύω με τα τέρατα.
Τώρα που κοντεύει να κλείσει χρόνος από όλα εκείνα, αναρωτιέμαι τι τελικά έγινε. Πως γίνεται κάποιος να ορκίζεται στην καψούρα του για σένα και μετά απλά να εξαφανίζεται μέσα σε ένα βράδυ; Γιατί δεν ξαναεστειλε ποτε τίποτα; Πως γίνεται ξαφνικά να σταμάτησαν όλα από τη μεριά του; Μου είχε τάξει τον ουρανό με τ’αστρα..... Μόνο το σεξ που δεν πήρε τον ένοιαζε; Παίζει να είναι αυτό;
Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας. Σας ευχαριστώ.

[αλεξανδρος_77]

για τον συνιθισμενο λογο δεν ηξερε σε ποια μιλαγε γιατι μαλον δε του ειχε τυχει κατι αντιστοιχο αν πχ εισαι ικανη να κανεις τους αλλους να σε πιστευουν λεγοντας τους πραγματα που δεν ειναι αληθεια αυτο καπια μερα θα ληξει.
εσυ μπορει να εισαι διατεθιμενη να θες να μεινεις παντα στη ψευδαισθηση και να ταλαντευεσαι αναμεσα στον αληθινο συζυγο και τον ψευτικο εραστη οι αλλοι ομως οταν καταλαβαινουν οτι αυτο που βλεπουν δεν ισχυει απλα τη κανουν

[αλεξανδρος_77]

γενικα κανεις δε λεει την αληθεια 100% ακομα και αν εχει τα ιδια μυαλα με τον αλλον ομως ειναι αλλο να ειναι ολα ψεματα και αλλο να ταιριαζεις με καπιον αλλα να του λες ψεματα
το θεμα ειναι να βρεις καπιον που ταιριαζεις μ αυτον και μετα να του λες ψεματα
με το να ειναι ολα ψεματα πχ ακροβατεις σε ενα σχοινι που καπια μερα θα πεσεις απ αυτο οπως τωρα
επειδη ο πλανητης αυτος ειναι μια ψευδαισθηση συχνα βλεπουμε 2 αντιθετους ανθρωπους να μιαζουν ιδιοι οπως αυτη η φραση που λεει οπιος μπορει να ζησει μονος του ειναι η θηριο η θεος και ξερεις γιατι το θηριο βλεπει στους αλλους οτι μισει και αυτο το κρατα σε αποσταση με τους αλλους η αισθανετε διαφορετικος και οτι οι αλλοι δε μπορουν να τον καταλαβουν το πως μισει τον εαυτο του και οτι βλεπει
ο θεος απ την αλλη βλεπει στους αλλους οτι αγαπα δηλαδη τον εαυτο του και αυτο τον κρατα σε αποσταση απ τους αλλους γιατι οι αλλοι δε μπορουν να ερμηνευσουν τη συμπεριφορα του δηλαδη το πως νιωθει αυταρκης ετσι
αρα το μισος απ την αγαπη ειναι δυσδιακριτο γιατι δε βλεπουμε την αληθινη οψη των αλλων βλεπουμε μονο οτι τους συμφαιρει να μας δειξουν

[Nefeli28]

Δεν ήμουν ψεύτικη Αλέξανδρε. Ήξερε από την αρχή ότι είμαι παντρεμένη σε διάσταση και τα πράγματα ήταν ρευστά στο τι θα γινόταν με τον χωρισμό. Δεν του έκρυψα τίποτα. Το αντίθετο.
Εκείνος είπε θα περιμενει για όσο χρειαστεί και για όποια απόφαση κι αν πάρω.
Κι έτσι ξαφνικά μέσα σε ένα βράδυ εξαφανίστηκε.

[Optimistic mind]

Δεν ξέρω από που να αρχίσω κ που να τελειώσω.
Έχω γράψει για διαφορα θέματα κατά καιρούς στο φόρουμ και έχω βοηθηθεί από ανθρώπους που είχαν την ειλικρίνεια και την ευγένεια να ακούσουν και να απαντήσουν στο πρόβλημα μου.
Βρίσκομαι σε μια φάση πολύ δύσκολη της ζωής μου, καθώς προσπαθώ να ξεπεράσω η μάλλον καλύτερα διαχειριστώ τα ψυχικά μου θέματα. Ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή και κατάθλιψη βαριας μορφής και τα δυο.
Η παιδική μου ηλικία ήταν όλη ενοχική. Ταλιμπανιστικη θρησκευτική οικογένεια που μας γέμισε ενοχές και ντροπή για όλα. Τι θα πει ο κόσμος κλπ.
Παντρεύτηκα και έκανα παιδιά νωρίς.
Τώρα είμαι στα 40 σε έναν γαμο που αμφιταλαντεύεται συνεχώς στο να μείνουμε μαζί η να χωρίσουμε. Υπήρξε και περίοδος διάστασης.
Πριν ένα χρόνο πάλι πάνω σε μια κρίση από τις πολλές έτυχε να πέσω πάνω σε έναν παλιό γκόμενο και να αρχίσω να μιλάω μαζί του και τελικά να βρεθούμε και από κοντα.
Ο,τι ακριβώς μου έλειπε μου το έδινε αυτός ο άνθρωπος. Ερωτισμό, ζεστασιά, αγαπη, τρυφερότητα, συναισθημα φουλ γενικά όλα απίστευτα....
Από την αρχή με βομβάρδισε με απίστευτα λόγια, τραγούδια, αφιερώσεις, κάναμε σαν 15χρονα. Το λέγαμε κιολας. Πέσαμε με τα μούτρα ο ένας πάνω στον άλλο. Αυτός πρόσφατα χωρισμένος με παιδιά. Σε κακοποιητικη σχέση απ’οσο έλεγε με τη γυναίκα του. Γενικά την έθαβε για όσα του είχε κάνει. Είχε περάσει ασχημα μαζί της. Ασχημα κι εγώ όποτε τακιμιασαμε.
Αρχισαμε να βγαίνουμε, γνώρισα τον χώρο εργασίας του, βγήκαμε με φίλους μου.
Δεν μπορούσαμε να ξεκολλήσουμε ο ένας από τον αλλον. Εγώ προσπαθούσα να πάρω την οριστική απόφαση για το αν θα έπαιρνα τελικά το διαζύγιο. Αλλά αισθανόμουν πως το μπλέξιμο μαζί του δυσχέραινε την απόφαση αυτή. Εκείνος έκανε συνέχει σχέδια για το κοινό μας μέλλον. Που θα πηγαίναμε διακοπές το καλοκαίρι, τι ταξίδια θα κάναμε, πως θα ημασταν μαζί, πως θα βλεπόμασταν λόγω των παιδιών κλπ. Κι εγώ προσπαθούσα να ζυγίσω τις καταστάσεις και να δω τι τελικά θα κάνω. Δεν μου φαινόταν δίκαιο να πάρω απόφαση να χωρίσω με αυτόν στα πόδια μου, αλλά έλα που τώρα είχε συμβεί κι εγώ ήμουν στον έβδομο ουρανό. Τελικά με τον σύζυγο είπαμε θα χωρίσουμε.
Να πω σε αυτό το σημείο ότι με τον αλλον σεξ δεν είχαμε κάνει. Καπου κολλαγα κι ένιωθα ενοχές. Εκείνος πάντα έλεγε θα περιμένω όταν θα είσαι έτοιμη, δεν θέλω να πιέζω και τέτοια .
Από την άλλη με τον τρόπο του πίεζε. Λογικό βέβαια στις ηλικίες που είμαστε.
Όλο αυτό κράτησε δυο μήνες. Κάποια στιγμή μέσω του ψυχολόγου που πηγαινα έγινε μια προσπάθεια να ξαναδούμε το θέμα του χωρισμού με τον συζυγο. Δεν το έκρυψα από τον άλλον. Ήμουν ειλικρινής. Παρόλα αυτά συνεχίσαμε να μιλάμε κανονικά και να βλεπόμαστε.
Ένα βράδυ από αυτά που συνηθίζαμε να βγαίνουμε μες στη βδομάδα (το προγραμμα ήταν πολύ δύσκολο και ήταν συγκεκριμένες οι μέρες για να βρεθούμε), δεν μου είπε να βρεθούμε κι όταν του το ειπα εγώ είπε ότι έχει δουλειά και μετά θα έβγαινε με έναν φίλο του γαι ποτό κι άρχισε να τα μασάει. Αργά το βράδυ τον πήρα ένα τηλέφωνο και τον ρώτησα γιατί δεν ήθελε να βρεθούμε και μήπως είχε κάτι συμβεί. Τελικά είχε γυρίσει από τη δουλειά και ούτε τον φίλο του είδε. Τον ρώτησα γιατί δεν ήθελε να βρεθούμε κι είπε ήταν κουρασμένος. Του ειπα ότι όλα αυτά ξαφνικά ακούγονταν σαν δικαιολογίες. Δουλειά, ποτό με φίλο, κουρασμένος ....
άρχισε να φωναζει τότε και να λέει ότι δεν θα κατσει να εξηγεί και να αποδεικνύει άλλο τα συναισθήματα του για μένα. Μου είπε να βγάλω ο,τι συμπεράσματα θέλω από την συμπεριφορά του αυτή και έκλεισε το τηλέφωνο λέγοντας καληνυχτα.
Τις επόμενες μέρες τίποτα. Τις επόμενες εβδομάδες τίποτα. Ούτε μνμ ούτε τίποτα.
Δεν ξαναεστειλε ποτε τίποτα. Φυσικά και σκέφτηκα να στείλω εγώ αλλά περίμενα να δω τι θα γίνει. Είχα ακούσει πολλά μεγάλα λόγια για να τον δω να εξαφανίζεται τώρα έτσι απλά.
Είχα ετοιμαστεί να χωρίσω για να ζήσω μαζί του. Το βράδυ εκείνο του έκανα το παράπονο γιατί δεν βρεθήκαμε. Ήταν αυτός λόγος να τα τινάξει όλα στον αέρα; Φυσικά και σκέφτηκα ότι κι εκείνος αντίστοιχα ίσως περίμενε εμένα να κάνω κίνηση.
Ούτε εγώ την έκανα τελικά. Και πέρασε έτσι ένας χρόνος.
Μετά από κει εγώ κατέρρευσα. Μου χειροτέρεψε η διαταραχή και η κατάθλιψη. Άρχισα τα ψυχοφάρμακα και έφτασα μέχρι την αυτοκτονία.
Κόντεψα να μπω στο Αιγινήτειο, με άφησαν να φύγω με υπογραφές ότι δεν θα κάνω κακό ατον εαυτό μου. Βυθίστηκα στην κόλαση. Και μέχρι σήμερα παλεύω με τα τέρατα.
Τώρα που κοντεύει να κλείσει χρόνος από όλα εκείνα, αναρωτιέμαι τι τελικά έγινε. Πως γίνεται κάποιος να ορκίζεται στην καψούρα του για σένα και μετά απλά να εξαφανίζεται μέσα σε ένα βράδυ; Γιατί δεν ξαναεστειλε ποτε τίποτα; Πως γίνεται ξαφνικά να σταμάτησαν όλα από τη μεριά του; Μου είχε τάξει τον ουρανό με τ’αστρα..... Μόνο το σεξ που δεν πήρε τον ένοιαζε; Παίζει να είναι αυτό;
Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας. Σας ευχαριστώ.

Η άποψη μου είναι ότι γενικά δεν έπρεπε να μπλέξεις με κάποιον άλλον εφόσον ακόμα ήταν ρευστά τα πράγματα με τον σύζυγο σου. Έπρεπε πρώτα να ξεκαθαρίσεις με το αν θέλεις να χωρίσεις μαζί του ή όχι και αργότερα, αν χώριζες, να έκανες κάποια κίνηση με άλλον. Ωστόσο ότι έγινε, έγινε. Ο τύπος που είχες μπλέξει ήταν όλο λόγια απ ότι κατάλαβα. Οι άνθρωποι έχουν την τάση να λένε πολλά και όταν έρθει η στιγμή να μη πράττουν τίποτα. Προφανώς τον ενόχλησε και το γεγονός ότι θα εξέταζες ξανά το θέμα με τον χωρισμό σου ενώ εκείνος περίμενε στα σίγουρα να χωρίσεις για να είστε μαζί. Ίσως κατάλαβε ότι δεν είχες σκοπό να χωρίσεις και δεν μπορούσε να περιμένει. Μπορεί να είχε στο μυαλό του ότι αν χωρίσεις ,θα σου βγει πιο εύκολα χωρίς τύψεις και ενοχές να κάνεις σεξ μαζί του. Πάντως δεν ξηγήθηκε σωστά. Κοίτα την ψυχική σου υγεία, φρόντισε την, σκέψου και αποφάσισε αν αξίζει να δώσεις μία ευκαιρία στον γάμο σου ή είναι καλύτερα να χωρίσεις και σταμάτα να βασανίζεσαι γιατί έφυγε από την ζωή σου έτσι απλά πριν ένα χρόνο. Ο τύπος απλά σου κάλυπτε συναισθηματικά κενά στα λόγια.

[elisabet]

Καλημέρα Νεφελη

Πέρασες δύσκολα...

Δυστυχώς υπάρχουν άνθρωποι που τα λόγια τους δεν σημαίνουν τίποτα. Το γεγονός ότι κολλήσατε από την αρχή όπως λες κι άρχισε τα μεγάλα λόγια δείχνει ακριβώς αυτό. Αν κατάλαβα καλά η γνωριμία σας ήταν μόλις 2 μήνες και χωρίς καν να έχετε σεξ αλλά όπως λες εκείνος έκανε μεγάλες δηλώσεις, πως θα σε περιμένει να χωρίσεις, έκανε σχέδια για σας κτλ Όλα αυτά δεν είναι και το πιο φυσιολογικό πράγμα του κόσμου. Μια φυσιολογική /ώριμη αντίδραση θα ήταν πχ να σου πει κοίτα είσαι παντρεμένη, ξεκαθάρισε πρώτα τι θα κάνεις με τον γάμο σου και μετά συζητάμε εμείς.

Το ότι μιλούσε άσχημα για την πρώην του είναι ακόμα ένα ανησυχητικό δείγμα. Όσο άσχημα κι αν έχει περάσει κάποιος δεν αρχίζει να κατηγορεί τον/την πρωην με το που θα γνωρίσει κάποιον άλλον.

Είναι σίγουρο πως ο τύπος αυτός ήταν χωρισμένος; Γιατί δεν θα μου φαινόταν καθόλου παράξενο να τα έλεγε όλα αυτά και το βράδυ να γυρνούσε στην γυναικούλα του.

Οφείλω να σου πω πως και η δική σου στάση μου έκανε εντύπωση. Πώς το άφησες να τελειώσει χωρίς να ζητήσεις μια εξήγηση, εφόσον σήμαινε τόσα για σένα.

Γιατί στον τίτλο το αναφέρεις ως μια ακόμα εξαφάνιση; Είναι ένα μοτίβο που βλέπεις να επαναλαμβάνεται στην ζωή σου;

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Εντάξει, Νεφέλη, 2 μήνες δεν είναι ικανό χρονικό διάστημα για να "επενδύσεις" συναισθηματικά σε μιά σχέση και να πέσεις από τα σύννεφα όταν σου πει ο άλλος να χωρίσετε. Εγώ απορώ κιόλας που γράφεις οτι εκείνος έκανε σχέδια "για το κοινό σας μέλλον" τόσο γρήγορα. Πόσες φορές βρεθήκατε μαζί μέσα σε 2 μήνες; 10; 15 φορές;
Μέσα σε αυτό το μικρό χρονικό διάστημα έγιναν και όλες αυτές οι "ζυμώσεις" στη σχέση με τον σύζυγο αν κατάλαβα καλά, να συζητηθεί δηλαδή και να αποφασιστεί ο χωρισμός και κατόπιν να γίνει άλλη μια προσπάθεια μέσω του ψυχολόγου;
Πάντως, θέλω να πω οτι το χρονικό διάστημα των 2 μηνών είναι πάρα πολύ μικρό για να "επενδύσεις" σε μια σχέση και να πάρεις αποφάσεις. Είναι μάλλον μιά δοκιμαστική περίοδος που όπως φαίνεται δεν άρεσε σε κάτι από την μεριά του φίλου σου. Εσύ γιατί δεσμεύτηκες συναισθηματικά τόσο πολύ;

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Και όπως λέει και η elisabet, είναι πολύ πιθανό να μην ήταν καν χωρισμένος ο τύπος και να σου έλεγε ψέμματα επειδή απλά ήθελε μόνο σεξ. Πώς γίνεται να έκανε σχέδια για το κοινό σας μέλλον τόσο νωρίς; Σε παραμύθιαζε με συναίσθημα για να πάρει αυτό που ήθελε και όταν είδε οτι δεν το αποφασίζεις έκοψε λάσπη, που λένε.
40 χρονών όμως εσύ, δεν πρέπει να είσαι τόσο ανυποψίαστη και πάντως, βγάλτον από το μυαλό σου, δεν αξίζει να ασχολείσαι καν.

[ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ]

Στο μεταξύ, (συγγνώμη που θα στο πω, αλλά πρέπει) εσύ εκτός από γυναίκα είσαι και μάνα με παιδιά, όπως ανέφερες.Νομίζω θα πρέπει να εξετάσεις στον εαυτό σου τις αξίες και τις ιεραρχήσεις που κάνεις στη ζωή σου.
Θέλω να πω οτι μια μάνα 40 χρονών με παιδιά δεν μπορεί να έχει στην σκέψη της και να διακατέχεται και ολόκληρη η ύπαρξή της από μια εφήμερη σχέση δύο μηνών σε σημείο μάλιστα που να φτάσεις στα ψυχοφάρμακα και να σκέφτεσαι την αυτοκτονία.
Τα παιδιά τί ρόλο έχουν στη ζωή σου; Τί προτεραιότητα στις σκέψεις σου και τα συναισθήματά σου; Δηλαδή αμφιβάλλω και για την δική σου ψυχική ωριμότητα με αυτά που γράφεις. Τα παιδιά έχουν τόσα θέματα και τόσα προβλήματα και τόσα καρδιοχτύπια για μια μάνα...
Εγώ δεν έχω παιδιά αλλά νομίζω πως για τις περισσότερες γυναίκες που είναι μητέρες προτεραιότητα για την προσωπική τους ευτυχία είναι τα παιδιά τους και όχι ο γκόμενος των 2 μηνών που ούτε καν ήταν ολοκληρωμένη σχέση.
Νομίζω οτι πρέπει να ωριμάσεις σαν άνθρωπος με κάποιον τρόπο Νεφέλη μου. Ψάξε να βρεις τον τρόπο και όχι τον γκόμενο.

[Remedy]

Δεν ξέρω από που να αρχίσω κ που να τελειώσω.
Έχω γράψει για διαφορα θέματα κατά καιρούς στο φόρουμ και έχω βοηθηθεί από ανθρώπους που είχαν την ειλικρίνεια και την ευγένεια να ακούσουν και να απαντήσουν στο πρόβλημα μου.
Βρίσκομαι σε μια φάση πολύ δύσκολη της ζωής μου, καθώς προσπαθώ να ξεπεράσω η μάλλον καλύτερα διαχειριστώ τα ψυχικά μου θέματα. Ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή και κατάθλιψη βαριας μορφής και τα δυο.
Η παιδική μου ηλικία ήταν όλη ενοχική. Ταλιμπανιστικη θρησκευτική οικογένεια που μας γέμισε ενοχές και ντροπή για όλα. Τι θα πει ο κόσμος κλπ.
Παντρεύτηκα και έκανα παιδιά νωρίς.
Τώρα είμαι στα 40 σε έναν γαμο που αμφιταλαντεύεται συνεχώς στο να μείνουμε μαζί η να χωρίσουμε. Υπήρξε και περίοδος διάστασης.
Πριν ένα χρόνο πάλι πάνω σε μια κρίση από τις πολλές έτυχε να πέσω πάνω σε έναν παλιό γκόμενο και να αρχίσω να μιλάω μαζί του και τελικά να βρεθούμε και από κοντα.
Ο,τι ακριβώς μου έλειπε μου το έδινε αυτός ο άνθρωπος. Ερωτισμό, ζεστασιά, αγαπη, τρυφερότητα, συναισθημα φουλ γενικά όλα απίστευτα....
Από την αρχή με βομβάρδισε με απίστευτα λόγια, τραγούδια, αφιερώσεις, κάναμε σαν 15χρονα. Το λέγαμε κιολας. Πέσαμε με τα μούτρα ο ένας πάνω στον άλλο. Αυτός πρόσφατα χωρισμένος με παιδιά. Σε κακοποιητικη σχέση απ’οσο έλεγε με τη γυναίκα του. Γενικά την έθαβε για όσα του είχε κάνει. Είχε περάσει ασχημα μαζί της. Ασχημα κι εγώ όποτε τακιμιασαμε.
Αρχισαμε να βγαίνουμε, γνώρισα τον χώρο εργασίας του, βγήκαμε με φίλους μου.
Δεν μπορούσαμε να ξεκολλήσουμε ο ένας από τον αλλον. Εγώ προσπαθούσα να πάρω την οριστική απόφαση για το αν θα έπαιρνα τελικά το διαζύγιο. Αλλά αισθανόμουν πως το μπλέξιμο μαζί του δυσχέραινε την απόφαση αυτή. Εκείνος έκανε συνέχει σχέδια για το κοινό μας μέλλον. Που θα πηγαίναμε διακοπές το καλοκαίρι, τι ταξίδια θα κάναμε, πως θα ημασταν μαζί, πως θα βλεπόμασταν λόγω των παιδιών κλπ. Κι εγώ προσπαθούσα να ζυγίσω τις καταστάσεις και να δω τι τελικά θα κάνω. Δεν μου φαινόταν δίκαιο να πάρω απόφαση να χωρίσω με αυτόν στα πόδια μου, αλλά έλα που τώρα είχε συμβεί κι εγώ ήμουν στον έβδομο ουρανό. Τελικά με τον σύζυγο είπαμε θα χωρίσουμε.
Να πω σε αυτό το σημείο ότι με τον αλλον σεξ δεν είχαμε κάνει. Καπου κολλαγα κι ένιωθα ενοχές. Εκείνος πάντα έλεγε θα περιμένω όταν θα είσαι έτοιμη, δεν θέλω να πιέζω και τέτοια .
Από την άλλη με τον τρόπο του πίεζε. Λογικό βέβαια στις ηλικίες που είμαστε.
Όλο αυτό κράτησε δυο μήνες. Κάποια στιγμή μέσω του ψυχολόγου που πηγαινα έγινε μια προσπάθεια να ξαναδούμε το θέμα του χωρισμού με τον συζυγο. Δεν το έκρυψα από τον άλλον. Ήμουν ειλικρινής. Παρόλα αυτά συνεχίσαμε να μιλάμε κανονικά και να βλεπόμαστε.
Ένα βράδυ από αυτά που συνηθίζαμε να βγαίνουμε μες στη βδομάδα (το προγραμμα ήταν πολύ δύσκολο και ήταν συγκεκριμένες οι μέρες για να βρεθούμε), δεν μου είπε να βρεθούμε κι όταν του το ειπα εγώ είπε ότι έχει δουλειά και μετά θα έβγαινε με έναν φίλο του γαι ποτό κι άρχισε να τα μασάει. Αργά το βράδυ τον πήρα ένα τηλέφωνο και τον ρώτησα γιατί δεν ήθελε να βρεθούμε και μήπως είχε κάτι συμβεί. Τελικά είχε γυρίσει από τη δουλειά και ούτε τον φίλο του είδε. Τον ρώτησα γιατί δεν ήθελε να βρεθούμε κι είπε ήταν κουρασμένος. Του ειπα ότι όλα αυτά ξαφνικά ακούγονταν σαν δικαιολογίες. Δουλειά, ποτό με φίλο, κουρασμένος ....
άρχισε να φωναζει τότε και να λέει ότι δεν θα κατσει να εξηγεί και να αποδεικνύει άλλο τα συναισθήματα του για μένα. Μου είπε να βγάλω ο,τι συμπεράσματα θέλω από την συμπεριφορά του αυτή και έκλεισε το τηλέφωνο λέγοντας καληνυχτα.
Τις επόμενες μέρες τίποτα. Τις επόμενες εβδομάδες τίποτα. Ούτε μνμ ούτε τίποτα.
Δεν ξαναεστειλε ποτε τίποτα. Φυσικά και σκέφτηκα να στείλω εγώ αλλά περίμενα να δω τι θα γίνει. Είχα ακούσει πολλά μεγάλα λόγια για να τον δω να εξαφανίζεται τώρα έτσι απλά.
Είχα ετοιμαστεί να χωρίσω για να ζήσω μαζί του. Το βράδυ εκείνο του έκανα το παράπονο γιατί δεν βρεθήκαμε. Ήταν αυτός λόγος να τα τινάξει όλα στον αέρα; Φυσικά και σκέφτηκα ότι κι εκείνος αντίστοιχα ίσως περίμενε εμένα να κάνω κίνηση.
Ούτε εγώ την έκανα τελικά. Και πέρασε έτσι ένας χρόνος.
Μετά από κει εγώ κατέρρευσα. Μου χειροτέρεψε η διαταραχή και η κατάθλιψη. Άρχισα τα ψυχοφάρμακα και έφτασα μέχρι την αυτοκτονία.
Κόντεψα να μπω στο Αιγινήτειο, με άφησαν να φύγω με υπογραφές ότι δεν θα κάνω κακό ατον εαυτό μου. Βυθίστηκα στην κόλαση. Και μέχρι σήμερα παλεύω με τα τέρατα.
Τώρα που κοντεύει να κλείσει χρόνος από όλα εκείνα, αναρωτιέμαι τι τελικά έγινε. Πως γίνεται κάποιος να ορκίζεται στην καψούρα του για σένα και μετά απλά να εξαφανίζεται μέσα σε ένα βράδυ; Γιατί δεν ξαναεστειλε ποτε τίποτα; Πως γίνεται ξαφνικά να σταμάτησαν όλα από τη μεριά του; Μου είχε τάξει τον ουρανό με τ’αστρα..... Μόνο το σεξ που δεν πήρε τον ένοιαζε; Παίζει να είναι αυτό;
Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας. Σας ευχαριστώ.

καλημερα, νεφελη.
κατ αρχας εχω αποριες.
το "πρωην γκομενος" που λες, σημαινει οτι στο παρελθον ειχατε ολοκληρωμενη επαφη με αυτον τον ανθρωπο, η παλι για βολτες και συζητησεις, μιλαμε;
επισης, για ποσον καιρο ηταν η παρελθοντικη σχεση σας;;
ο ανθρωπος αυτος ειναι χωρισμενος επισημα; με διαζυγιο; η ειναι σε διασταση;

αν μου απαντησεις μπορω να κανω πιο συγκεκριμενες υποθεσεις, αλλα απο οσα ειπες, οι λογοι για τους οποιους απομακρυνθηκε μπορει να ειναι, ειτε οτι επανασυνδεθηκε με την πρωην του, ειτε οτι βρηκε αλλη, ειτε οτι απογοητευτηκε απο την μη αμεση ανταποκριση σου, οχι μονο στο σεξ οπως ρωτας, αλλα γενικοτερα στην εξελιξη της σχεσης σας.
μια το σκεφτοσουν, μια του ανακοινωνες οτι τελικα κανετε προσπαθεια μεσω του ψυχολογου μπας και τα ξαναβρειτε, κι ολα αυτα ΑΦΟΥ ειχατε το διαστημα εκεινο που λες οτι παθιαστηκατε κι οι δυο τοσο πολυ και κανατε σαν παιδια απο την χαρα σας που ξαναβρηκατε ο ενας τον αλλον.
εχω και μια απορια βρε νεφελη.
πως ειναι δυνατον δυο απο καιρο ενηλικες, που εχουν ηδη απο πολυ καιρο ξεκινησει το σεξ, να ειναι τοσο ενθουσιασμενοι επι 2 μηνες με την επαφη τους, αλλα να μην κανουν σεξ;;; για μενα ειναι ακατανοητο και προβληματικο.
συμφωνω με μελος παραπανω που ειπε οτι η σωστη και τιμια σειρα θα ηταν να ξεκαθαριζες πρωτα για το τι θα κανεις με τον ανδρα σου και μετα να μπλεξεις, αλλα αφουε γινε ετσι, για ποιον λογο δεν γινοταν το σεξ;
δεν ειναι ανακολουθο να δινετε ορκους παθους και να κανετε σχεδια για την κοινη ζωη σας και να μην κανετε σεξ;;; ειναι σαν να τον κοροιδευεις οταν ανταποκρινεσαι σε μια τοσο ενθουσιωδη και παθιασμενη κατασταση οσο την παρουσιαζεις κι απο την αλλη δεν προχωρας στο σεξ. οτι τι δηλαδη; νομιζω οτι απογοητευθηκε οχι απο το σεξ αυτο καθ αυτο, αλλα για το οτι η αρνηση του σεξ, εδειχνε οτι εσυ δεν εχεις καμια συμμετοχη στην ιστορια παρα μονο να "αγοραζεις" τις δικες του υποσχεσεις και να παραμενεις αμετοχη.
δλδ ειτε απογοητευθηκε, ειτε βρηκε αλλη γιατι θεωρησε οτι δεν σε ενδιαφερει πραγματικα, ειτε ειναι τοσο επιπολαιος, που αν και δεν ειχε αποκλεισει οτι θα καταληξεις μαζι του, γνωρισε καποια και αποφασισε να μην σε περιμενει αλλο.

υ.γ. το κομματι με την τοσο μεγαλη ταραχη σου που σε οδηγησε σε καταθλιψη και αυτοκτονικες σκεψεις που ειναι και το πιο σοβαρο, δεν το επιασα καν.
νεφελη... ειναι πολυ μικρο το διαστημα των συζητησεων σας και πολυ μικρη η συμμετοχη σου (ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΣΕΞ) για να εχεις τετοια απογοητευση απο την απομακρυνση του. καλυτερα ασχολησου με τα εσωτερικα θεματα που σου προκαλουν τετοιες ακραιες αντιδρασεις. δεν ηταν ο τυπος ο λογος. ο λογος βρισκεται μεσα σου.

[Nefeli28]

Ήταν χωρισμένος επίσημα. Είχα δει και το χαρτί διαζυγίου κ είχα πάει και στο καινούριο του σπίτι.
Άρα το σενάριο να ήταν με την γυναίκα του δεν έπαιζε.
Όσο για τα υπόλοιπα... όσον άφορα το σεξ έχετε δίκιο. Σε μια τόσο παθιασμένη σχέση ήταν παράξενο που δεν το άφησα να συμβεί. Ομως όπως προανάφερα είχα ενοχές.
Προφανώς ήταν κάτι το οποίο λειτούργησε ανασταλτικά για εκείνον. Αυτό το κατανοώ. Αυτό όμως που του καταλογίζω είναι τα μεγάλα λογια. Δεν είπε/έδειξε ποτε ότι τον πείραζε η όλη φάση μεταξύ μας. Το αντίθετο. Ολοένα και φούντωνε πιο πολύ κι όλο άκουγα ότι θα με περιμένει ο,τι και νε γίνει. Υποσχέσεις, σχέδια και κουβέντες άπειρες για το μέλλον. Εγώ ήμουν διστακτική και μετρημένη σε όλα αυτά και ξεκάθαρη στο τι γίνεται με τον σύζυγο. Δεν έδωσα ποτε ελπίδες στα όνειρα και στα σχέδια.
Λογικό να ξενέρωσε και από αυτό.
Πως όμως κάποιος από το ένα άκρο πάει στο άλλο; Αυτό ρωτάω. Πως εξαφανίστηκε μέσα σε ένα βράδυ μετά από τόσα λόγια;
Ας βρισκόμασταν να τα πούμε από κοντα όλα σαν ώριμοι ενήλικες. Αυτό λέω.

Υ.Γ. Στο παρελθόν ημασταν ακριβώς το ίδιο. Δεν είχαμε ολοκληρωμένη σχέση. Απλά ένα φλερτ

[Remedy]

Ήταν χωρισμένος επίσημα. Είχα δει και το χαρτί διαζυγίου κ είχα πάει κει στο καινούριο του σπίτι.
Άρα το σενάριο να ήταν με την γυναίκα του δεν έπαιζε.
Όσο για τα υπόλοιπα... όσον άφορα το σεξ έχετε δίκιο. Σε μια τόσο παθιασμένη σχέση ήταν παράξενο που δεν το άφησα να συμβεί όμως όπως προανάφερα είχα ενοχές.
Προφανώς ήταν κάτι το οποίο λειτούργησε ανασταλτικά για εκείνον. Αυτό το κατανοώ. Αυτό όμως που του καταλογίζω είναι τα μεγάλα λογια. Δεν είπε/έδειξε ποτε ότι τον πείραζε η όλη φάση μεταξύ μας. Το αντίθετο. Ολοένα και φούντωνε πιο πολύ κι όλο άκουγα ότι θα με περιμένει ο,τι και νε γίνει. Υποσχέσεις, σχέδια και κουβέντες άπειρες για το μέλλον. Εγώ ήμουν διστακτική και μετρημένη σε όλα αυτά και ξεκάθαρη στο τι γίνεται με τον σύζυγο. Δεν έδωσα ποτε ελπίδες στα όνειρα και στα σχέδια.
Λογικό να ξενέρωσε και από αυτό.
Πως όμως κάποιος από το ένα άκρο πάει στο άλλο; Αυτό ρωτάω. Πως εξαφανίστηκε μέσα σε ένα βράδυ μετά από τόσα λόγια;
Ας βρισκόμασταν να τα πούμε από κοντα όλα σαν ώριμοι ενήλικες. Αυτό λέω.

μα η μη ανταποκριση σου στο σεξ, δεν ηταν μονο το σεξ.
εδειχνες οτι τον αφηνεις να ταζει κι εσυ καθεσαι αμετοχη με ολη αυτην την διστακτικοτητα που περιγραφεις.
ναι, ξενερωσε, αλλα οχι επειδη δεν πηρε σεξ, αλλα επειδη εδειχνες ΑΜΕΤΟΧΗ.

αν θες δες κι ενα υστερογραφο που προσθεσα στο σχολιο μου.

για το τελευταιο κομματι της συζητησης μεταξυ σας, κι αφου σε ταραξε και σε προβληματισε τοσο πολυ, μπορουσες να το διεκδικησεις. μπορουσες να ζητησεις εσυ μια συζητηση για να καταλαβεις τι σκεφτηκε. γιατι δεν το εκανες;

[Nefeli28]

Δεν έκανα τίποτα γιατί ξενέρωσα κι εγώ....
Και γιατί είχα να διαχειριστώ και τα θέματα με τον σύζυγο και να αποφασίσω που βρίσκομαι. Επιπλέον όπως ειπα δυστυχώς η διαταραχή μου χτύπησε κόκκινο και έπεσα στην κόλαση μετά από όλο αυτό. Δεν ήμουν αε θέση ούτε τον εαυτό μου να κουμαντάρω....

[Nefeli28]

Κασσανδρα μου όταν πάσχεις από βαριά ιδψ και κατάθλιψη, δυστυχώς δεν μπορούμε να μιλήσουμε ούτε για ωριμότητα ούτε για παιδιά και προσωπική ευτυχία.
Δυστυχώς ούτε τα παιδιά μπόρεσαν να με σταματήσουν από τις τάσεις αυτοκτονίας και αυτό δεν έχει να κάνει με ωριμότητα αλλά με πρόβλημα ψυχικής υγείας.
Τον γκόμενο έψαξα να τον βρω σε μια φάση της ζωής μου που όλα είχαν βαλτώσει στη σχέση με τον σύζυγο. Σαφώς και γνωρίζω ότι δεν ήταν ο κατάλληλος τρόπος για να λειτουργήσω. Αλλά έγινε.
Όλα τα υπόλοιπα δεν είχαν σχέση με τον γκόμενο. Απλώς αυτή η ιστορία ενεργοποίησε στοιχεία της ήδη υπάρχουσας διαταραχής και κατάθλιψης που είχα από χρόνια.

[Sonia]

Βρε ΄συ Νεφέλη, εγώ δεν είμαι τόσο παλιά στο φόρουμ όσο άλλα μέλη, αλλά από κάποια πράγματα που είχες γράψει και παλιότερα, φαίνεται ότι είσαι σε μία πολύ αρρωστημένη σχέση με τον σύζυγό σου που είστε "τραβάτε με κι ας κλαίω" εδώ και πολλά χρόνια και επιβαρύνει όλο αυτό πάρα πολύ την ψυχολογική σου κατάσταση. Αισθάνεσαι μήπως ότι αυτό το τρίτο πρόσωπο ήταν μία σανίδα σωτηρίας για εσένα κι αν έμενε εκεί να σε περιμένει ίσως να χώριζες τελικά έχοντας την "ασφάλεια" αυτού του άλλου; Μήπως για αυτό το πήρες τόσο βαριά που εξαφανίστηκε, επειδή τα έχεις με τον εαυτό σου που αισθάνεσαι αδυναμία και ανασφάλεια να τελειώσεις την σχέση σου με τον άντρα σου; Μπορεί να πέφτω έξω, αλλά εγώ βλέπω μία άσχημη εξαρτητική σχέση με τον σύζυγο, είχες κάπου παλιότερα αναφέρει για αρκεττά χρόνια τώρα που δεν περνάς καλά μαζί του και σκέφτεσαι τον χωρισμό και η κατάσταση δεν βελτιώνεται ουσιαστικά. Δεν μιλάς για μήνες, αλλά για χρόνια που αμφιταλαντεύεσαι.