Παιδια δεν ειμαι καλα

[Layla123]

Νιωθω οτι εκτιθεμαι στον κοσμο

Να σε ρωτησω κατι αληθεια λες οτι ειναι σημαδι οτι θα αλλαξουν?
η θα με καταπιει ο εαυτος μου για να ζησω οσο μου απομενει στο σκοταδι
που το ξερεις πως θα αλλαξουν
ποτε δν αλλαξαν
απο τοτε που με θυμαμαι χειροτερευω οσο μεγαλωνω

Στο λέω αλήθεια, δεν στο λέω για να καθησυχασω ούτε γιατί δεν θα γίνει.
Σου λέω την απόλυτη αλήθεια.
Είναι τρομακτική η αλλαγή ακόμα και όταν είναι προς το καλύτερο, και προκαλεί άσχημα συναισθήματα και ψυχοσωματικα ερεθίσματα. Αλλά στο λέω αλήθεια, είναι σημάδι αυτό που νιώθεις τώρα. Και είναι από τις τελευταίες φορές που θα είσαι τόσο ανυποφορα, αν όχι η τελευταία φορά.
Σφίξε τα δόντια, και κράτα γερά όλα θα αλλάξουν σιγά σιγά και σταδιακά. Θα έχεις πισωγύρισματα αλλά δεν θα είναι τόσο άσχημα όσο τώρα, και σε κάθε σου πισωγύρισμα αυτό να θυμάσαι, πως είσαι λίγο καλύτερα από ότι παλιά.
Κρατήσου, κάνε την καθημερινότητα σου ακόμα και αναγκαστικά. Μη σε νοιάζει τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα. Γιατί η αλήθεια είναι πως κ αυτό που νομίζεις πως σκέφτονται ποτέ δνε ξέρεις αν ισχυει.η κατάσταση αυτή σε κάνει να τα βλέπεις όλα μαύρα, αλλά είναι κάτι που το περνάνε πάρα μα πάρα μα παααρα πολλοί ανθρώποι έστω σε κάποια φάση στη ζωή τους.
Συνέχισε τη καθημερινότητα σου ακόμα και με το ζόρι για λίγο ακόμα, όλα αλλάζουν ήδη...

[anxious4ever]

καλε εγω ελλειψα απο την δουλεια 1 μηνα με αναρρωτικη εξαιτιας αυτου την ανοιξη... φαντασου πως ημουν....

[NatasaBastaki]

Εχω εκτεθει ανεπανορθωτα στη δουλεια
αδικαιολογητες απουσιες
μου κοβουν λεφτα
δε μπορω να συγκεντρωθω
επειδη εχω μεσο δε με εχουν τζασει ακομα
οτι χειροτερο να δουλευεις με γονιο
ο παπαρας ο πατερας μου ειναι εδω υπευθυνος και ειναι και ο λογος που δε με εχουν τζασει ακομα
αν και το τι εχω ακουσει δε λεγεται
οτι τον εκθετω
ποιον αυτον που γκομενιζει ολη μερα
οτι μετανιωσε που με εφερε στη δουλεια και εγω ευθυνομαι που δεν φερνει και τν αδερφη μου στη δουλεια
και αληθεια ειναι εχω γινει ρεζιλι
οτι βαριεμαι να δουλεψω αυτο βγαινει προς τα εξω
και πραγματικα αναρωτιεμαι
γιατι τωρα με νοιαζει η γνωμη ανθρωπων ( οχι του πατερα) που παλια ουτε να τους φτυσω

οποτε για αλλη αδεια δε με παιρνει
πρεπει να σερνομαι να ερχομαι σαν ερειπιο καθε μερα με τα ιδια ρουχα απλυτη αχτενιστη αβαφτη σκατα
να καθομαι στην καρεκλα και να υποφερω

δεν εχω διεξοδο

[anxious4ever]

ναι προς το παρον θα εισαι σκατα..πιο σκατα κ απο σκατα..δυστυχως δεν υπαρχει αλλη επιλογη απο το να περιμενεις..
δεν αλλαζει τπτ ακομα, ειναι πολυ νωρις.

[Αποστολια]

[



απο 17 χρονων εχω κανει 10 υποτροπες..κ τι να κανω? να αυτοκτονησω? εχ αλλη επιλογη απο το να γινω καλα? οχι...
γτ πραγματικα χειροτερα δεν μπορεις να γινεις...
απλα εχω μεγαλες καλες περιοδους..πχ ημουν 3 χρονια εντελως καλα..
κ πλεοιν δυστυχως απο οσα ακουω κ απο την εμπειρια μου, οποιος το παθει πρωτη φορα...το ξαναπαθαινει αργοτερα σε μια στραβη..
θελει υπομονη, να το αγκαλιασεις να το αποδεχθεις για να περναει καθε φορα...

Αυτο το έχω ακούσει και εγώ. Ότι αν σου συμβεί μια φορά το ξανά παθαινεις.μέχρι στιγμής μια φορά έχω νοιώσει όλα αυτά που περιγραψαμε.και ήταν οντως φρικτο.ελπίζω να μη μου ξανά συμβεί αλλά οπως λες και εσύ ότι προκυψει θα το παλεψουμε.

[george1520]

Θα δεις πρώτα την ψυχική σου υγεία και άσε τους άλλους. Και μια χαρά να ήσουν άμα ήθελαν να σε κουτσομπολεψουν θα έβρισκαν κάτι πάνω. Στραβή μύτη, μεγάλα αφτιά κτλ.. Άσε που νομίζω ότι δεν ασχολούνται καν. Έχεις ναι μέσο εκεί αλλά έχεις και τις συνέπειες σου όταν απουσιαζεις κτλ. Δεν σου χαϊδεύει κανένας τα αφτιά. Εξάλλου είπες ότι αυτή η δουλειά δεν σαρεσει κιόλας... Θα δεις σιγά σιγά βελτίωση και θα αρχίσεις να βάζεις και την ζωή σου σε μια σειρά. Θα κάνεις και ένα μπανακι τώρα που θα πας σπίτι. Να χαλαρώσει το σώμα σου.

[NatasaBastaki]

Θα δεις πρώτα την ψυχική σου υγεία και άσε τους άλλους. Και μια χαρά να ήσουν άμα ήθελαν να σε κουτσομπολεψουν θα έβρισκαν κάτι πάνω. Στραβή μύτη, μεγάλα αφτιά κτλ.. Άσε που νομίζω ότι δεν ασχολούνται καν. Έχεις ναι μέσο εκεί αλλά έχεις και τις συνέπειες σου όταν απουσιαζεις κτλ. Δεν σου χαϊδεύει κανένας τα αφτιά. Εξάλλου είπες ότι αυτή η δουλειά δεν σαρεσει κιόλας... Θα δεις σιγά σιγά βελτίωση και θα αρχίσεις να βάζεις και την ζωή σου σε μια σειρά. Θα κάνεις και ένα μπανακι τώρα που θα πας σπίτι. Να χαλαρώσει το σώμα σου.

Πως εισαι σιγουρος οτι θα πανε ολα καλα? Πως???

[Eagle guy]

Αν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, σου λέω ότι κιεγώ όπου έχω δουλέψει ή σπουδάσει παίρνω λίγο μέρος στις συζητήσεις, είμαι απομονωμένος, με κοιτάνε περίεργα αλλά δε με μισούν, απλά με υποτιμάνε. Δε λέω να το αγνοείς, αλλά τουλάχιστον μην το μεγαλοποιείς μέσα σου. Κιεγώ κολλάω με πολύ λίγους διαχρονικά και με τους περισσότερους δεν κάνω χαβαλέ και τέτοια.

[george1520]

Πως εισαι σιγουρος οτι θα πανε ολα καλα? Πως???

Γιατί αυτό που περνάς εσύ.. Το πέρασαν κι άλλοι. Το περνάνε κι άλλοι!!!! Και θες να στο καμω πιο ξεκάθαρο.. Εχω φάει ξύλο, με έχουν βρίσει, έχω ζήσει χίλια δυο.. Μια ζωή έδειχνα δυνατός σε όλους ώσπου μια μέρα λυγισα. Ξυπνούσα το πρωί και δεν ήθελα να σηκωθώ αλλά έλεγα Πρέπει. Έχεις κάποια πράγματα που πρέπει να κάνεις. Όλα ήταν μηχανικά. Δεν ζούσα την μέρα. Απλά περίμενα να νυχτώσει για να μπω μέσα στο κρεβάτι να κοιμάμαι. Να μην νιώθω. Άκουγα θορύβους και με έπιανε πανικός. Άκουγα ελικόπτερα και ετρεμα. Συννεφιαζε? Το ίδιο. Τα έντονα χρώματα μου προκαλούσαν στρες. Κάθε μέρα έκλαιγα γιατί δεν άντεχα. Δεν άντεχα όλο αυτό το μαρτύριο. Πηγα στους γονείς μου και τους ζήτησα να με στηρίξουν. Ζήτησα από τους ανθρώπους που με έκαναν έτσι να με στηρίξουν. Κάτι που ποτέ δεν έκαναν. Και δεν κατάλαβαν..ποτε! Πάντα έλεγαν πως οι άλλοι έχουν τόσα προβλήματα εσύ γιατί παραπονιεσαι? Κάποιες φορές μου πετούσε η μάνα μου ατάκες πως η ψυχολόγος δεν με βοηθά, ότι μου τρώει τα λεφτά.. Μείωνε την δουλειά που έκανα με την ψυχολόγο. Οι φίλοι μου? Απλά άκουγαν αλλά δεν ήξεραν πως να φερθούν. Τι να πουν σε ένα άνθρωπο που φοβάται τον θόρυβο? Είναι λογικό? Τι να πουν σε ένα άνθρωπο που φοβάται να βγει από το σπίτι? Είναι λογικό? Τι έπρεπε να κάνω? Να καθησω εκεί να κλαίω την μοίρα μου? Να παρακαλάω να με καταλάβουν? Πως? Η κατάθλιψη δεν είναι μια πληγή που μπορείς να την δείξεις και να πεις "δες εδώ πονάω" και να καταλάβει ο άλλος. Πείσμωσα. Με τις κρίσεις πανικού, με τις φοβίες, με την μειωμένη όρεξη φαγητού με όλα όσα με τρόμαζαν. Σηκωνομουν και έλεγα αν το αφήσω θα με φάει. Άκουγα ότι μου έλεγε η ψυχολόγος. Ασκήσεις να επαναφέρω το μυαλό μου γιατί δεν ήμουν στο παρόν. Ασκήσεις να ηρεμώ το μυαλό μου. Διάβασα τι είναι κατάθλιψη. Την αποδέχτηκα και την παλεύω!!! Κι όλα αυτά επειδή θέλω να γίνω καλύτερος από τους γονείς μου. Θέλω να γίνω αυτός που θα γινόμουν χωρίς να με επηρεάζουν όλα αυτά τα τραύματα. Ξέρω τι είμαι και ξέρω τι περνάω. Οπότε ναι ΕΊΜΑΙ ΑΠΌΛΥΤΑ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΌΤΙ ΘΑ ΠΆΝΕ ΚΑΛΆ!!!!!!

[NatasaBastaki]

Γιατί αυτό που περνάς εσύ.. Το πέρασαν κι άλλοι. Το περνάνε κι άλλοι!!!! Και θες να στο καμω πιο ξεκάθαρο.. Εχω φάει ξύλο, με έχουν βρίσει, έχω ζήσει χίλια δυο.. Μια ζωή έδειχνα δυνατός σε όλους ώσπου μια μέρα λυγισα. Ξυπνούσα το πρωί και δεν ήθελα να σηκωθώ αλλά έλεγα Πρέπει. Έχεις κάποια πράγματα που πρέπει να κάνεις. Όλα ήταν μηχανικά. Δεν ζούσα την μέρα. Απλά περίμενα να νυχτώσει για να μπω μέσα στο κρεβάτι να κοιμάμαι. Να μην νιώθω. Άκουγα θορύβους και με έπιανε πανικός. Άκουγα ελικόπτερα και ετρεμα. Συννεφιαζε? Το ίδιο. Τα έντονα χρώματα μου προκαλούσαν στρες. Κάθε μέρα έκλαιγα γιατί δεν άντεχα. Δεν άντεχα όλο αυτό το μαρτύριο. Πηγα στους γονείς μου και τους ζήτησα να με στηρίξουν. Ζήτησα από τους ανθρώπους που με έκαναν έτσι να με στηρίξουν. Κάτι που ποτέ δεν έκαναν. Και δεν κατάλαβαν..ποτε! Πάντα έλεγαν πως οι άλλοι έχουν τόσα προβλήματα εσύ γιατί παραπονιεσαι? Κάποιες φορές μου πετούσε η μάνα μου ατάκες πως η ψυχολόγος δεν με βοηθά, ότι μου τρώει τα λεφτά.. Μείωνε την δουλειά που έκανα με την ψυχολόγο. Οι φίλοι μου? Απλά άκουγαν αλλά δεν ήξεραν πως να φερθούν. Τι να πουν σε ένα άνθρωπο που φοβάται τον θόρυβο? Είναι λογικό? Τι να πουν σε ένα άνθρωπο που φοβάται να βγει από το σπίτι? Είναι λογικό? Τι έπρεπε να κάνω? Να καθησω εκεί να κλαίω την μοίρα μου? Να παρακαλάω να με καταλάβουν? Πως? Η κατάθλιψη δεν είναι μια πληγή που μπορείς να την δείξεις και να πεις "δες εδώ πονάω" και να καταλάβει ο άλλος. Πείσμωσα. Με τις κρίσεις πανικού, με τις φοβίες, με την μειωμένη όρεξη φαγητού με όλα όσα με τρόμαζαν. Σηκωνομουν και έλεγα αν το αφήσω θα με φάει. Άκουγα ότι μου έλεγε η ψυχολόγος. Ασκήσεις να επαναφέρω το μυαλό μου γιατί δεν ήμουν στο παρόν. Ασκήσεις να ηρεμώ το μυαλό μου. Διάβασα τι είναι κατάθλιψη. Την αποδέχτηκα και την παλεύω!!! Κι όλα αυτά επειδή θέλω να γίνω καλύτερος από τους γονείς μου. Θέλω να γίνω αυτός που θα γινόμουν χωρίς να με επηρεάζουν όλα αυτά τα τραύματα. Ξέρω τι είμαι και ξέρω τι περνάω. Οπότε ναι ΕΊΜΑΙ ΑΠΌΛΥΤΑ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΌΤΙ ΘΑ ΠΆΝΕ ΚΑΛΆ!!!!!!

Και εμενα
φταιει η σχεση μου λενε αυτος ο πηξε ο δηξε
λες και πριν απο αυτον ημουνα καλα εγω
κλεισμενη μεσα να βλεπω βιντεακια ολη μου τη ζωη αυτο εκανα
δεν εχω ζησει τιποτα
δεν εχω παει πουθενα ουτε σαν εφηβη ουτε σαν ενηλικη
δεν μου εμεινε κανεις ουτε ενας φιλος
παντα φερομουν ασχημα
και τωρα που χρειαζομαι καποιον μονο η μανα μου μου απεμεινε εκεινη που φταιει πιο πολυ απο ολα για την καταντια μου
γιατι εκανε παιδι με εναν καριολη
που στα δικα της ματια ειναι σωστος
μα στα δικα μου απο ακομα κι οταν δν καταλαβαινα ΕΝΙΩΣΑ τι μπασταρδος ειναι
μεχρι που αρχισε να με βαραει κιολας
κ εγω αν και μικρη τον εβριζα αντιδρουσα!
Και πιο πολυ ξυλο
μετα φοβομουν δεν ειχα που να παω
η μανα μου με εβαζε να του ζηταω συγνωμη
και εκεινος το θυμαμαι σαν τωρα
το επαιζε οτι δε μου μιλαει
Μεχρι και πριν λιγο καιρο που παρακαλουσα να τα βρουμε του ελεγα γιατι δε με αποδεχεσαι? και τι ελεγε!! τι σωστο εχεις κανει για να σε αποδεχτω . Μορφαζε τη μουρη του και μου ελεγε ετσι εισαι
οτι ειμαι βρωμιαρα που γυρναω με τον απλυτο
μα απλυτος ειναι αυτος στην ψυχη
καθεται και γκομενιζει μπροστα στη μουρη μου με κατι πατσαβουρες εκει μεσα
κ ντρεπομαι για λογαριασμο του
Δεν θελω να νιωθω τυψεις που δεν τον αγαπαω
Δεν μπορεις να αγαπησεις καποιον που τον φοβασαι
Γιατι μου βγηκαν ολα οταν εφυγα απο το σπιτι αυτο ηθελα να ξερα... γιατι τωρα
Ειδα ποσο απροετοιμαστη ημουν για πραγματικη ζωη
δν μπορω να βαλω σε ταξη το σπιτι τα ρουχα τον εαυτο μου
εχω απελπιστει
και οσας φορες στραφηκα για βοηθεια
πηρα τη χειροτερη συμπεριφορα
« βρηκε το κοριτσακι και το εκμεταλλευεται»
εισαι θυμα εισαι χαπατο εισαι ηλιθια
κι ολα τα ενστερνιστηκα ολα....
εδω ειμαι αναμεσα στο να πιστεψω οτι ειμαι αυτο το χαλι η στο να μην εχω γονεις
πατερα δν ειχα ετσι κ αλλιως μα μου λειπει η μανα μου κι ας φταιει
δεν μπορω να φανταστω να μην υπαρχει
με στηριζε παντα ΚΡΥΦΑ και ειμαι ακομα εξαρτημενη απο εκεινη

[george1520]

Δεν είχες ζωή λες. Τώρα είσαι έτσι... Έχεις σκεφτεί ποτέ τον εαυτό σου να χαμόγελα? Να κάνει πράγματα; να είναι χαλαρός, χωρίς άγχος;

[NatasaBastaki]

Αν σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, σου λέω ότι κιεγώ όπου έχω δουλέψει ή σπουδάσει παίρνω λίγο μέρος στις συζητήσεις, είμαι απομονωμένος, με κοιτάνε περίεργα αλλά δε με μισούν, απλά με υποτιμάνε. Δε λέω να το αγνοείς, αλλά τουλάχιστον μην το μεγαλοποιείς μέσα σου. Κιεγώ κολλάω με πολύ λίγους διαχρονικά και με τους περισσότερους δεν κάνω χαβαλέ και τέτοια.

Σ ευχαριστω
το να μην ανηκω πουθενα ηταν μια τεραστια πληγη μεσα μου απο οταν χρειαστηκε να ανηκω σε ομαδεσ
κ εγω δν μπορουσα να ενσωματωθω.. μεχρι και στο δημοτικο ειχα θεματα
απομονωθηκα απο μικρη
και στη δουλεια ολοι ειναι καλα με
ολους κ εγω ενα ραπανακι μονο του στενοχωρημενο και κατσουφιασμενο και αντικειμενο χλευασμου γτ δν κπορω πια ν προσεξω ουτε την εμφανιση μου δν εχω κουραγιο δν ειμαι καλα κ δν εχω δικαιωμα να μην ειμαι καλα γτ πρεπει να δουλεψω αλλοως δε θα εχω λεφτα και θα καταληξω παλι εκει μεσα κλεισμενη στο δωματιο
ετσι ημουν κ σπιτι μου
ΠΕΡΙΤΤΗ
Μονη
και θυμωμενη

[NatasaBastaki]

Δεν είχες ζωή λες. Τώρα είσαι έτσι... Έχεις σκεφτεί ποτέ τον εαυτό σου να χαμόγελα? Να κάνει πράγματα; να είναι χαλαρός, χωρίς άγχος;

Με εχω φανταστει μα δν το εχω ζησει.
Και δν κανω πλακα
ποτε δν ημουν χαλαρη και χωρις αγχος
Οι μονες φορες που ημουν καλα ηταν στις αρχες καποιας σχεσης που ειχα ενα κινητρο να γοητευσω τον αλλον με εναν ψευτικο εαυτο παντα
επαιζα ρολο, οτι ημουν μια αλλη
μονο τοτε εχω αισθανθει καλα
οταν ο αλλος δε με ξερει ακομα πραγματικα

[george1520]

Πως νομίζεις ότι θα γίνεις ευτυχισμένη; Δεν πρέπει νομίζεις να κάνεις κάτι;

Θα σου πω πως είδα εγώ την κατάθλιψη; Σαν ένα λόγο για να αλλάξω.. Να κάνω επανεκκίνηση. Μπορεί τόσο καιρό να μην είχες κατάθλιψη αλλά να ήσουν επιθετική, αρνητική με τους άλλους, καχύποπτη, με θλίψη στο πρόσωπο κτλ. Μετά την θεραπεία ξέρεις πως θα είσαι; Άλλος άνθρωπος.. Θα κάνεις όνειρα, θα τα πραγματοποιεις, θα χαμογελάς χωρίς αυτό να είναι η μάσκα σου, θα ζεις! Θα φύγουν όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα που είχες πάντα μαζί σου. Για τους γονείς σου, για την ζωή σου κτλ. Θα είσαι πραγματικά ανεξάρτητη. Αυτό να σκέφτεσαι για να παλέψεις..

Έκανες μπάνιο;

[NatasaBastaki]

Πως νομίζεις ότι θα γίνεις ευτυχισμένη; Δεν πρέπει νομίζεις να κάνεις κάτι;

Θα σου πω πως είδα εγώ την κατάθλιψη; Σαν ένα λόγο για να αλλάξω.. Να κάνω επανεκκίνηση. Μπορεί τόσο καιρό να μην είχες κατάθλιψη αλλά να ήσουν επιθετική, αρνητική με τους άλλους, καχύποπτη, με θλίψη στο πρόσωπο κτλ. Μετά την θεραπεία ξέρεις πως θα είσαι; Άλλος άνθρωπος.. Θα κάνεις όνειρα, θα τα πραγματοποιεις, θα χαμογελάς χωρίς αυτό να είναι η μάσκα σου, θα ζεις! Θα φύγουν όλα αυτά τα αρνητικά συναισθήματα που είχες πάντα μαζί σου. Για τους γονείς σου, για την ζωή σου κτλ. Θα είσαι πραγματικά ανεξάρτητη. Αυτό να σκέφτεσαι για να παλέψεις..

Έκανες μπάνιο;

Οχι πινω καφε για να μην κοιμηθω παλι απο τις 9 το βραδυ θελω να παει δωδεκα δν θελω να κοιμηθω