σχολη

[giorgos panou]

Καλησπερα Μπου!
Μπου , η ζωη ειναι μια καθημερινη , μαλον καθε ωρα! ,ειναι μια μεγαλη δοκιμασια!! ενας αγωνας!! δεν μπορουμε ουτε μια μερα να αφενομαστε!! ξες πολυ καλα οτι η λιθη ειναι προβλημα μεγαλο!
Μπου για να πλησιασουν τα ομορφα και ρομαντικα σου ονειρα την πραγματικοτητα θα πρεπει να αγωνηστεις! θα πρεπει να ασχοληθεις με τον εαυτο σου, με την θυλικη σου πλευρα! να αρχισεις να περιπιεις το προσωπο σου, να βρεις ενα ομορφο λουκ, να φτιαχνεις τα μαλακια σου , να ντυθεις οπως οι αλλλες κοπελες ! ετσι θα μπορεσεις να εχεις τις κατακτησεις και τα φλερτ που περιμενεις!!
Οπου ομως και εκει θα πρεπει να εισαι λιγοτερο αρνιτικη ,να μην φοβασαι τους ανδρες που θα σε πλησιαζουν!! καταλαβαινω οτι φοβασαι, οτι τρομαζεις με την ιδεα του τι να θελουν, ποιος να ειναι, απο που ειναι, εαν ειναι με αυτους μαζι κι ολα αυτα! ομως θα πρεπει να αφεθεις !! θα πρεπει να τολμας! να ΤΟΛΜΑΣ!! Μπου, τα χρονια περναν!!! εισαι ακομα πολυ νεα!! αλλα δεν θα εισαι για παντα νεα !! και δεν υπαρχει χειροτερη σκεψη απο την σκεψη του " γιατι δεν το εκανα αυτο τωτες που ειμουν νεα!!" Σου ευχομαι να μην ερθει πωτες αυτη η καταραμενη σκεψη σοτ μυαλο σου!! πηστεψεμε!! καλητερα ειναι να πεις οτι εκανες καποια βλακεια, καποιο λαθος με καποιο αγορι , η οτι δεν ηταν ομορφη η σχεση με τον ταδε, παρα να πεις το προηγουμενο!!
Ευχομαι να βρεις την δυναμη να σπασεις καθε εμποδιο της ασθενειας σου! εχεις αποδηξει οτι εισαι πολυ δυνατη!! μας εχεις κανει ολους εδω,στο φορουμ να σε θαυμασουμαι!!! αξιζεις !! και πηστεψεμε βοηθας και αλλα παιδια εδω μεσα να καταλαβουν οτι μπορουν και πρεπει να πανε κοντρα στην λογικη της καθε μιας ασθενειας!!

[boo]

εχω περασει 7 χρονια συγκατοικηση.
θελω να ειμαι χαλαρη και το να κανω κατι με ενα αγορι δε μου λεει απολυτως τιποτα.δε μου λεει τιποτα εχω κουραστει και μ αυτα.θελω χρονο με την παρτυ μου
στο μελλον μπορει να αλλαξω γνωμη αλλα τωρα θελω την ηρεμια μου. ετσι νοιωθω καλα.

αλλα δεν ειναι το θεμα μου αυτο αλλα η σχολη κυριως..το τι θα απογινω μελλοντικα και με τι εφοδια?

με δεχτηκανε σε προγραμμα του δημου επαγγελματικης καταρτισης για 3-4 μηνες οινοποιεια κλπ. αλλα ουτε αυτο με τρελαινει.ηθελα να περασω αρτοποιεια- ζαχαροπλαστικη. και τα μαθηματα αυτα θα πεσουν και πανω στην εξεταστικη οποτε δε θα μπορω να πηγαινω στο προγραμμα αυτο

απο τη μια προσπαθω να ειμαι δραστηρια, να μαζευω εφοδια, να κοινωνικοποιουμαι αλλα δε ξερω τι με εχει πιασει και με απογοητευουν ολα.δεν εχω κινητρο.δεν υπλογιζω τιποτα.
γι αυτο και πλεον σταματησα να αναζητω φιλους στη σχολη.

[Sonia]

Δεν έχω καταλάβει ακριβώς, η σχολή που παρακολουθείς λες δεν σου πολυαρέσει. Προσφέρει κάποια επαγγελματική αποκατάσταση και την επέλεξες ή για άλλους λόγους;
Η αρτοποιεία-ζαχαροπλαστική είναι κάτι που γενικά το έχεις; Θα μπορούσες να κάνεις κάτι επαγγελματικά έστω και προσωρινά; Το ρωτάω γιατί εντάξει, αστροφυσική είναι πιο ζόρικο για να το ακολουθήσεις, αλλά να πιάσεις δουλειά βοηθός σε ένα φούρνο ή να κάνεις σεμινάρια ζαχαροπλαστικής είναι κάτι πιο προσιτό. Αν θες να μπορέσεις να μείνεις μόνη σου, χλωμό να τα βγάζεις πέρα μόνο με ένα επίδομα, κάποια ημιαπασχόληση ταυτόχρονα όμως θα σε βοηθούσε.

[boo]

αυτα ειναι τα λεγομενα αρνητικα ή ειναι προδρομα για επεισοδιο παλι?

[boo]

η σχολη μ αρεσε στο 1ο ετος.τωρα στο 2ο ετος ενα μαθημα μονο μου αρεσει.
μπηκα στη σχολη για να παρω ενα χαρτι μηπως και δουλεψω στο μελλον γιατι οπως λες και εσυ sonia με 300ευρουλακια δε τη βγαζεις..
η αρτοποιεια-ζαχ/στικη δεν ειναι το φορτε μου ειμαι ασχετη απο μαγειρικη.απλα ισως μπορουσα να φανω λιγο χρησιμη μεσα στο σπιτι και μπας και αμα μου κεντριζε το ενδιαφερον να το πηγαινα στο να μαθω να φτιαχνω και 2-3 φαγητα και να μην τα περιμενω ολα απο τους δικους μου.. απο μονη μου δε ξεκουνιεμαι.
και δουλεια και σχολη δε γινεται..την εχω πατησει ετσι στο παρελθον.και αν αναλογιστεις οτι ας πουμε σημερα ημουν στη σχολη 7.40 το πρωι και γυρισα 6.40 το απογευμα που να πας να δουλεψεις μονο για υπνο ειμαι

[Sonia]

Δεν ξέρω ακριβώς τι αντικείμενο έχει η σχολή σου και δεν θες να πεις, απλά πολλές φορές κάποια μαθήματα μπορεί να είναι δύσκολα ή να μην μας ταιριάζουν, ωστόσο να είναι βασικά για την άσκηση του αντίστοιχου επαγγέλματος σαν βάση ή αντίθετα να μην πολυχρησιμεύσουν πρακτικά στο μέλλον στο επάγγελμα στην πράξη. Όπως και να το κάνεις, δεν σημαίνει πως επειδή δεν σου αρέσουν τα μαθήματα σε ένα συγκεκριμένο έτος δεν θα σου αρέσουν άλλα αργότερα ή δεν θα σου αρέσει το επάγγελμα. Ή αν από την αρχή δεν σου άρεσε η σχολή καθόλου αλλά έθεσες στόχο το χαρτί για βιοποριστικούς λόγους, αν δεν άλλαξες στόχο, δεν πρέπει να τα παρατήσεις αν δυσκολευτείς στην πορεία. Αναμενόμενες ήταν οι δυσκολίες.
Δεν χρειάζεται τόσο άγχος κατά τη γνώμη μου, να το κοιτάς βήμα-βήμα, μέρα με τη μέρα. Πριν αποφασίσεις να θέσεις κάποιον διαφορετικό στόχο πάντως, θα σου έλεγα να συνεχίσεις την προσπάθεια με την σχολή. Αν πράγματι θέσεις έναν άλλο στόχο, ΟΚ, αλλά στο μεταξύ μην παρατάς την προσπάθεια, έχεις ήδη διανύσει δρόμο και τα έχεις πάει καλά. Να σκέφτεσαι ότι δεν θα σε σταματήσει μία δυσκολία με κάποια μαθήματα στο 2ο έτος, θα το ξεπεράσεις και στο 3ο θα είναι καλύτερα τα πράγματα κι εσύ πιο δυνατή.

[Sonia]

Μέσα στο σπίτι, ζήτησε από την μητέρα σου ή όποιον μαγειρεύει να σου δείξει κάποια φαγητά, δεν είναι κάτι τρομερά δύσκολο. Με τον καιρό και ίσως αφού έχεις αποτύχει μερικές φορές, θα γίνεις ικανοποιητική μαγείρισσα. Κάνε και δικά σου πειράματα, δες ίσως κάποιες συνταγές στο ίντερνετ κτλ και θα δεις ότι δεν χρειάζεται σχολή του ΟΑΕΔ για αυτό! Άλλο αν το κοίταζες επαγγελματικά.
Κανείς δεν γεννήθηκε μαθημένος, μην αισθάνεσαι άσχημα, αρκεί να κάνεις την αρχή.

[giorgos panou]

Μπου! εχεις εμπειρια συγκατηκησης με ανδρα 7 χρονια? αυτο ειναι πολυ δυνατη εμπειρια, τωτες γνωριζεις πολυ καλητερα αο οτι νομιζα τα περι σχεσεων , Συγνωμη, ειχα συμπερανει απο τα προηγουμενα μηνυματα σου και θεματα σου οτι δεν εχεις αρκετες εμπειριες σε σχεση με την ηλικια σου! επισης δεν ειχα διαβασει οτι εχεις ζησει εκτως οικογενειας , θυμομουν οτι ενιωθες ως αποθυμενο να φυγεις απο την πατρικη σου κατοικια.Συγνωμη , βλεπεις δεν εχω καθολου καλη μνημη.
Τωτες ΜΠΟΥ εχεις κανει πολλα σε σχεση με την ασθενεια σου, συγχωραμαι απλα μπερδευτικα διοτις θυμαμαι μηνυματα σου οπου ελεγες οτι αντιμετοπιζεις μεγα προβλημα ,οτι οι γιατροι σου ελεγαν πως μπορει να νουλευτεις και οτι δεν μπορεις να βγρις εξω ,οτι βγαινεις απο τα σχολεικα σου χρονια σπανια, οτι σπανια ειχες παρεες και οτι αρκετες φορες εβγαινες με την μητερα σου εξω.
Λαθος συμπερασματα !! συγνωμη και παλυς!!! διοτις τωτες εισαι πολυ καλητερα απο οσο πηστεα!! το προφιλ σου ειναι πολυ πιο υγειες απο αυτο που ειχα φανταστει !! μπραβο σου και χαιρομαι για εσενα οτι εισαι τοσο καλα!!
Στην περιπτοση αυτην τωτες Μπου, οι απετησεις σου θα πρεπει να ειναι πολυ πιο μεγαλες!! θα πρεπει να βρεις δουλεια διοτις ειναι κριμας μια κοπελα στην ηλικια σου, με ανωτατη εκπεδευση να ζει χωρις δικο της εισοδημα!

[boo]

Δεν ξέρω ακριβώς τι αντικείμενο έχει η σχολή σου και δεν θες να πεις, απλά πολλές φορές κάποια μαθήματα μπορεί να είναι δύσκολα ή να μην μας ταιριάζουν, ωστόσο να είναι βασικά για την άσκηση του αντίστοιχου επαγγέλματος σαν βάση ή αντίθετα να μην πολυχρησιμεύσουν πρακτικά στο μέλλον στο επάγγελμα στην πράξη. Όπως και να το κάνεις, δεν σημαίνει πως επειδή δεν σου αρέσουν τα μαθήματα σε ένα συγκεκριμένο έτος δεν θα σου αρέσουν άλλα αργότερα ή δεν θα σου αρέσει το επάγγελμα. Ή αν από την αρχή δεν σου άρεσε η σχολή καθόλου αλλά έθεσες στόχο το χαρτί για βιοποριστικούς λόγους, αν δεν άλλαξες στόχο, δεν πρέπει να τα παρατήσεις αν δυσκολευτείς στην πορεία. Αναμενόμενες ήταν οι δυσκολίες.
Δεν χρειάζεται τόσο άγχος κατά τη γνώμη μου, να το κοιτάς βήμα-βήμα, μέρα με τη μέρα. Πριν αποφασίσεις να θέσεις κάποιον διαφορετικό στόχο πάντως, θα σου έλεγα να συνεχίσεις την προσπάθεια με την σχολή. Αν πράγματι θέσεις έναν άλλο στόχο, ΟΚ, αλλά στο μεταξύ μην παρατάς την προσπάθεια, έχεις ήδη διανύσει δρόμο και τα έχεις πάει καλά. Να σκέφτεσαι ότι δεν θα σε σταματήσει μία δυσκολία με κάποια μαθήματα στο 2ο έτος, θα το ξεπεράσεις και στο 3ο θα είναι καλύτερα τα πράγματα κι εσύ πιο δυνατή.

εχεις δικιο sonia. πρεπει λιγο λιγο να τα σκεφτομαι.απλα οτι κανω το συγκρινω με αυτο που θα ηθελα πραγματικα να κανω.ετσι δημιουργειται το ανικανοποιητο μεσα μου και με κατατρωει..
αυτο που με στεναχωρει και δε μ αρεσει καθολου ειναι οτι βλεπω τα ονειρα μου να χανονται και να μην υπαρχει τροπος να τα πραγματοποιησω γιατι ειναι ανεφικτο τη δεδοομενη στιγμη να γινει.
ναι για βιοποριστικους λογους μπηκα στη σχολη και για να κανω κατι να γεμιζω τη μερα μου, να κοινωνικοποιουμαι κλπ

Μπου! εχεις εμπειρια συγκατηκησης με ανδρα 7 χρονια? αυτο ειναι πολυ δυνατη εμπειρια, τωτες γνωριζεις πολυ καλητερα αο οτι νομιζα τα περι σχεσεων , Συγνωμη, ειχα συμπερανει απο τα προηγουμενα μηνυματα σου και θεματα σου οτι δεν εχεις αρκετες εμπειριες σε σχεση με την ηλικια σου! επισης δεν ειχα διαβασει οτι εχεις ζησει εκτως οικογενειας , θυμομουν οτι ενιωθες ως αποθυμενο να φυγεις απο την πατρικη σου κατοικια.Συγνωμη , βλεπεις δεν εχω καθολου καλη μνημη.
Τωτες ΜΠΟΥ εχεις κανει πολλα σε σχεση με την ασθενεια σου, συγχωραμαι απλα μπερδευτικα διοτις θυμαμαι μηνυματα σου οπου ελεγες οτι αντιμετοπιζεις μεγα προβλημα ,οτι οι γιατροι σου ελεγαν πως μπορει να νουλευτεις και οτι δεν μπορεις να βγρις εξω ,οτι βγαινεις απο τα σχολεικα σου χρονια σπανια, οτι σπανια ειχες παρεες και οτι αρκετες φορες εβγαινες με την μητερα σου εξω.
Λαθος συμπερασματα !! συγνωμη και παλυς!!! διοτις τωτες εισαι πολυ καλητερα απο οσο πηστεα!! το προφιλ σου ειναι πολυ πιο υγειες απο αυτο που ειχα φανταστει !! μπραβο σου και χαιρομαι για εσενα οτι εισαι τοσο καλα!!
Στην περιπτοση αυτην τωτες Μπου, οι απετησεις σου θα πρεπει να ειναι πολυ πιο μεγαλες!! θα πρεπει να βρεις δουλεια διοτις ειναι κριμας μια κοπελα στην ηλικια σου, με ανωτατη εκπεδευση να ζει χωρις δικο της εισοδημα!

εχω κανει και μακροχρονιες σχεσεις και συντομοτερες
εχω βγαλει και αλλο πτυχιο στα νιατα μου αλλα ειχε πολυ σκληρα ωραρια στη δουλεια και το παρατησα.επιλογη του πατερα μου ηταν εκεινη η σχολη..
στα 14-19 δεν ειχα καμια παρεα ειχα υποστει μπουλινγκ
στα 16 αρχισαν τα συμπτωματα στα 19 εκανα μια κολλητη που αποδειχτηκε τερμα εγωιστρια και εκοψα μετα αο 5-6 χρονια φιλιας.ηταν φιδι..
σχεσεις, φιλοι ελαχιστοι, γνωστοι οι περισσοτεροι.
στα 24 κανει το μεγαλο μπαμ η ψυχωση λογω υπερβολικου αγχους.
μεχρι αρχες μαη φετος απο τοτε ειχα ελαχιστα διαστηματα χωρις συμπτωματα
το μαη πηρα το clopixol εκαι εστρωσα απο τοτε.
ναι βγαινω με τη μανα μου.ναι ειχαν φτασει στο σημειο οι γιατροι να μου προτεινουν το leponex για το οποιο θα χρειαζοταν νοσηλεια.μεχρι τοτε το να βγω εξω ηταν βασανιστηριο,τωρα ειμαι πολυ καλυτερα με αυτο.το καλοκαιρι εχω θεμα περισσοτερο που οσοι φορανε γυαλια ηλιου πιστευω οτι με παρακολουθουν.λιγες φορες με πιανει στη σχολη αυτο ε και λιγες φωνες στις οποιες ομως πλεον ειμαι καταπελτης ειναι δικες μου σκεψεις σωστα ή λαθος δε ξερω.αλλα αυτη η εκδοχη με ηρεμει.δε τα καταφερνω και παντα αλλα οκ καλα παει.

[Sonia]

Εδώ που τα λέμε σπάνια καταφέρνει κάποιος τα όνειρά του να τα πραγματοποιήσει 100% και να κάνει ακριβώς αυτά που ήθελε να κάνει. Πραγματοποιεί κάποια από αυτά και κάνει μία ζωή όσο γίνεται πλησιέστερη σε αυτή που θα ήθελε ανάλογα και με τις συνθήκες και τις καταστάσεις. Δεν μπορείς τη δεδομένη στιγμή να κάνεις κάποια πράγματα, θα μπορέσεις στο μέλλον όμως. Ίσως όχι όλα, τα περισσότερα από αυτά.

Δεν είσαι η μόνη. Αυτά συμβαίναν πάντα, αλλά τώρα πέρα από τα άλλα θέματα του καθενός, η οικονομική κρίση έχει αποσυντονίσει τους περισσότερους 30αρηδες και 40ρηδες, έχουμε εκτροχιαστεί εντελώς. Διότι όπως και να το κάνουμε, σε αυτές τις ηλικίες είναι βασική η ανεξαρτησία, η οποία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την οικονομική ανεξαρτησία. Τι να κάνουμε όμως, το παλεύουμε βήμα βήμα να βελτιώνεται η κατάστασή μας σταδιακά.

[giorgos panou]

εχεις δικιο sonia. πρεπει λιγο λιγο να τα σκεφτομαι.απλα οτι κανω το συγκρινω με αυτο που θα ηθελα πραγματικα να κανω.ετσι δημιουργειται το ανικανοποιητο μεσα μου και με κατατρωει..
αυτο που με στεναχωρει και δε μ αρεσει καθολου ειναι οτι βλεπω τα ονειρα μου να χανονται και να μην υπαρχει τροπος να τα πραγματοποιησω γιατι ειναι ανεφικτο τη δεδοομενη στιγμη να γινει.
ναι για βιοποριστικους λογους μπηκα στη σχολη και για να κανω κατι να γεμιζω τη μερα μου, να κοινωνικοποιουμαι κλπ



εχω κανει και μακροχρονιες σχεσεις και συντομοτερες
εχω βγαλει και αλλο πτυχιο στα νιατα μου αλλα ειχε πολυ σκληρα ωραρια στη δουλεια και το παρατησα.επιλογη του πατερα μου ηταν εκεινη η σχολη..
στα 14-19 δεν ειχα καμια παρεα ειχα υποστει μπουλινγκ
στα 16 αρχισαν τα συμπτωματα στα 19 εκανα μια κολλητη που αποδειχτηκε τερμα εγωιστρια και εκοψα μετα αο 5-6 χρονια φιλιας.ηταν φιδι..
σχεσεις, φιλοι ελαχιστοι, γνωστοι οι περισσοτεροι.
στα 24 κανει το μεγαλο μπαμ η ψυχωση λογω υπερβολικου αγχους.
μεχρι αρχες μαη φετος απο τοτε ειχα ελαχιστα διαστηματα χωρις συμπτωματα
το μαη πηρα το clopixol εκαι εστρωσα απο τοτε.
ναι βγαινω με τη μανα μου.ναι ειχαν φτασει στο σημειο οι γιατροι να μου προτεινουν το leponex για το οποιο θα χρειαζοταν νοσηλεια.μεχρι τοτε το να βγω εξω ηταν βασανιστηριο,τωρα ειμαι πολυ καλυτερα με αυτο.το καλοκαιρι εχω θεμα περισσοτερο που οσοι φορανε γυαλια ηλιου πιστευω οτι με παρακολουθουν.λιγες φορες με πιανει στη σχολη αυτο ε και λιγες φωνες στις οποιες ομως πλεον ειμαι καταπελτης ειναι δικες μου σκεψεις σωστα ή λαθος δε ξερω.αλλα αυτη η εκδοχη με ηρεμει.δε τα καταφερνω και παντα αλλα οκ καλα παει.

Ευχαριστωβρε Μπου για το συντομο ιστορικο που εγραψες! διοτις ξερω οτι ειναι αγενια να ρωτα καποιος πραματα οπου εσυ - γιαπαραδηγμα αναφερω εσενα, αυτο υπαρχει σε ολους μας εδω - εσυ λοιπον μπορει να τα εχεις αναφερει πολλες φορες αλλα δυστυχως ειτε δεν μπορω να τα θυμαμαι ειτε μπορει να τα ειχες γραψει κι εγω να μην τα ειχα δει, κι ετσι βγαζω λαθος συμπερασματα και εν συνεχεια γραφω και λαθος πραματα! αρα πολυ καλα εκαμες διοτις τωρα εχω μια σωστη εικονα του προφιλ σου.
Ετσι λοιπον αυττο που εχω να σου πω Μπου ειναι οτι αφου καταφερες να κανεις τοσα βηματα μεχι σημερα θα πρεπει να συνεχηζεις!! βλπεις η ζωη μας -εμας οσων εχουμε προβληματα υγειας με τον ψυχικο μας κοσμο - για μας λοιπον ειναι μια συνεχης διαδικασια προσπαθειας, δεν μπορουμε ουτες θα υπαρξει πωτες περιοδος αναπαυσης, να αφεθουμε δλδ χωρις φαρμακα χωρις τπτα οπως μπορουν να κανουν οι πιο πολλοι ανθρωποι . Οσο για σενα λοιπον, η φτωχη μου γνωμη ειναι να προσπαθησεις να τελειωσεις την σχολη και υστερα να προσπαθησεις να βρεις μια δουλεια η οποια θα εχει προσδοκιες! Εσυ ειμαι σχεδον συγουρος οτι δεν υπαρχει επαγγελμα που να σε δυσκολεψει, εισαι πολυ δυνατη! Ομως καλο θα ειναι οταν ψαξεις για δουλεια να εχεις το νουσου στο εργασιακο περιβαλον, δλδ να δεις εαν οι συνεργατες, συναδελφοι σου ειναι ετσι ωστε να μην σε ενοχλουν, το ιδιο και αν οι απετησεις σε κουραση και ωραριο ειναι τετοιες ωστε να μην
δημιουργουν εμποδια στη θεραπεια σου!!

[boo]

ξυπναω σημερα μεσημερι και ημουν αποσυντονισμενη.ρωταω τη μανα μου τι μερα ειναι και μου λεει κυριακη και της ειπα ξινισμενη οτι παααλι εχω αυριο να παω στη σχολη και αρχισε τα γνωστα.. τι θα κανεις στη ζωη σου και ποτε θα δουλεψω και πως θα ζησω κλπ κλπ.εχει δικιο ως ενα βαθμο αλλα θα προτιμουσα να με ενθαρρυνει παρα να με φοβεριζει ετσι..εχει το αντιθετο αποτελεσμα αυτο που μου κανει.. ψυχολογικος πολεμος ειναι αυτο..

[Sonia]

...θα προτιμουσα να με ενθαρρυνει παρα να με φοβεριζει ετσι..εχει το αντιθετο αποτελεσμα αυτο που μου κανει...

Της το έχεις πει;

[boo]

της ειχα πει συγκεκριμενα: ρε μαμα πες μου μια καληκουβεντα πια να παρω λιγο κουραγιο ελεος

[boo]

και η απαντηση ηταν καπως ετσι: ασε με ρε μπου μεγαλη κοπελα εισαι δεν εχεις μυαλο να σκεφτεις? εμενα περιμενεις?