ΑΝΥΠΑΝΤΡΗ ΜΗΤΕΡΑ ΑΠΟ ΔΟΤΗ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ

[sabb]

Originally posted by nature
εγώ πάντως είμαι ευγνώμων που είχα την ευκαιρία και γεννήθηκα:

-στους γονείς μου που με γέννησαν και με μεγάλωσαν, και ας ήταν σκατά η ατμόσφαιρα στο σπίτι συχνά λόγω των καυγάδων τους.

-στο σύμπαν που μου έδωσε τη δυνατότητα να γεννηθώ στον συγκεκριμένο χωροχρόνο και όχι πχ στα χρόνια της πανούκλας, στη σπάρτη του καιάδα ή στο Μεσαίωνα....
αυτό δεν το χρωστώ στους γονείς μου, το χρωστώ στο σύμπαν....

Εσύ Σαμπ δεν θα ήθελες να είχες γεννηθεί, ακόμα και από άγνωστους γονείς? (η ερώτηση ισχύει και για τους υπόλοιπους ...που δυιλίζουν τον κώνωπα στο θέμα της τεκνοποίησης)

Μα τι λες τώρα ? Δεν μπορούν όλοι να μακαρίζουν την τύχη που γεννήθηκαν , βλέπεις κι εσύ δίπλα σου τι γίνεται...Δεν θάθελα να γεννηθώ π.χ. στην Αφρική και να με τρων οι μύγες, να πεθαίνω από υποσιτισμό κι από δίψα, από έλλειψη φαρμάκων, ή στην Παλαιστίνη και να ζω με τον καθημερινό κίνδυνο να μου πέσει καμιά \"έξυπνη\" βόμβα στο κεφάλι...

Δεν θεωρώ δώρο την ζωή κάτω από τέτοιες συνθήκες, μακαρίζω τον εαυτό μου που ζω στις υπάρχουσες συνθήκες.

[weird]

Originally posted by nature
εγώ πάντως είμαι ευγνώμων που είχα την ευκαιρία και γεννήθηκα:

-στους γονείς μου που με γέννησαν και με μεγάλωσαν, και ας ήταν σκατά η ατμόσφαιρα στο σπίτι συχνά λόγω των καυγάδων τους.

-στο σύμπαν που μου έδωσε τη δυνατότητα να γεννηθώ στον συγκεκριμένο χωροχρόνο και όχι πχ στα χρόνια της πανούκλας, στη σπάρτη του καιάδα ή στο Μεσαίωνα....
αυτό δεν το χρωστώ στους γονείς μου, το χρωστώ στο σύμπαν....

Εσύ Σαμπ δεν θα ήθελες να είχες γεννηθεί, ακόμα και από άγνωστους γονείς? (η ερώτηση ισχύει και για τους υπόλοιπους ...που δυιλίζουν τον κώνωπα στο θέμα της τεκνοποίησης)

Nature μου,
αυτό που εκλαμβάνω απο το μήνυμά σου, είναι η εξής αίσθηση.... ένας πανηγυρικός εορτασμός της ζωής..

Νιώθω σαν να λες :
Η ζωή είναι ένα βλαστάρι, που όπου κι αν φυτρώσει, μέσα σε απόκρημνα βράχια κι άχαρες πλαγιές, σε μπόρες, καταιγίδες ή χιόνια, μπορεί να αναπτυχθεί και να ανθίσει...

Μιλάς για φυσικότητα,
ωστόσο η μέθοδος της εξωσωματικής γονιμοποίησης αλλοιώνει τη φυσικότητα των πραγμάτων.
Ετσι το ζήτημα που ανοίχτηκε απο τη φίλη μας Λίζα συνδέεται με τα όλο ζήτημα της βιοηθικής όσον αφορά στην επιστημονική πρόοδο και τις εξελίξεις της ιατρικής τεχνολογίας.
Πάντως η πρόοδος αυτή υπάρχει και για μένα δεν είναι απο μόνη της καλή ή κακή.
Είναι μόνο ένα εργαλείο που ο χαρακτήρας του εξαρτάται μόνο απο την χρήση που κάνει αυτός που το κρατά.

Γι αυτό και το σημαντικότερο όλων είναι πιστεύω να πρόκειται για μία συνειδητοποιημένη επιλογή της κοπέλας με κίνητρα όσο το δυνατόν ξεκάθαρα και άρα επιτεύξιμα.

[deleted-member141015]

Originally posted by nature
Εσύ Σαμπ δεν θα ήθελες να είχες γεννηθεί, ακόμα και από άγνωστους γονείς? (η ερώτηση ισχύει και για τους υπόλοιπους ...που δυιλίζουν τον κώνωπα στο θέμα της τεκνοποίησης)

Καλά τώρα, συζητάμε για κάτι ανέφικτο! Θα μπορούσα να \'θέλω\' να γεννηθώ, προτού τη γέννηση?

[λίτσα]

δεν νομίζω να ήθελα να γεννηθώ από άγνωστους γονείς γιατί η ζωή μου θα ήταν ένα μαρτύριο και θα ζούσα πάντα με την απορία πως θα ήταν αν τους είχα γνωρίσει

[nature]

Originally posted by sabb

Originally posted by nature
εγώ πάντως είμαι ευγνώμων που είχα την ευκαιρία και γεννήθηκα:

-στους γονείς μου που με γέννησαν και με μεγάλωσαν, και ας ήταν σκατά η ατμόσφαιρα στο σπίτι συχνά λόγω των καυγάδων τους.

-στο σύμπαν που μου έδωσε τη δυνατότητα να γεννηθώ στον συγκεκριμένο χωροχρόνο και όχι πχ στα χρόνια της πανούκλας, στη σπάρτη του καιάδα ή στο Μεσαίωνα....
αυτό δεν το χρωστώ στους γονείς μου, το χρωστώ στο σύμπαν....

Εσύ Σαμπ δεν θα ήθελες να είχες γεννηθεί, ακόμα και από άγνωστους γονείς? (η ερώτηση ισχύει και για τους υπόλοιπους ...που δυιλίζουν τον κώνωπα στο θέμα της τεκνοποίησης)

Μα τι λες τώρα ? Δεν μπορούν όλοι να μακαρίζουν την τύχη που γεννήθηκαν , βλέπεις κι εσύ δίπλα σου τι γίνεται...Δεν θάθελα να γεννηθώ π.χ. στην Αφρική και να με τρων οι μύγες, να πεθαίνω από υποσιτισμό κι από δίψα, από έλλειψη φαρμάκων, ή στην Παλαιστίνη και να ζω με τον καθημερινό κίνδυνο να μου πέσει καμιά \"έξυπνη\" βόμβα στο κεφάλι...

Δεν θεωρώ δώρο την ζωή κάτω από τέτοιες συνθήκες, μακαρίζω τον εαυτό μου που ζω στις υπάρχουσες συνθήκες.

Μίλησα για το συγκεκριμένο χωροχρόνο σαμπ. Οχι για αυτά που αναφέρεις. Για την Ελλάδα του 20ου-21ου αι.
Γιατί πρέπει να φοβόμαστε να φέρουμε παιδιά στον κόσμο? Πόσο άπληστοι πρέπει να είμαστε?

[weird]

Originally posted by marina38

Originally posted by nature
Εσύ Σαμπ δεν θα ήθελες να είχες γεννηθεί, ακόμα και από άγνωστους γονείς? (η ερώτηση ισχύει και για τους υπόλοιπους ...που δυιλίζουν τον κώνωπα στο θέμα της τεκνοποίησης)

Καλά τώρα, συζητάμε για κάτι ανέφικτο! Θα μπορούσα να \'θέλω\' να γεννηθώ, προτού τη γέννηση?

Οχι φυσικά και δεν γίνεται...
Γίνεται όμως να ΦΑΝΤΑΣΤΩ τι θα ένιωθα αν ίσχυε αυτό για εμένα. Νομίζω πως αυτό που λέει η Νειτουρ είναι το οτι η ίδια, ακόμα κι αν μαθαινε απο τη μητέρα της μια τέτοια εκδοχή για τη σύλληψή της, δεν θα μετάνιωνε που ήρθε στον κόσμο, που γεννήθηκε, που γνωρισε τα της ζωής, έτσω κι έτσι.

[Nora]

Θα πρέπει να πάψουμε να θεωρούμε τα παιδιά ως προέκταση του ευατού μας και ως κάλυψη των δικών μας αναγκών και φιλοδοξιών.

Είναι ξεχωριστές οντότητες από την στιγμή που γεννιούνται και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Υπάρχουν πολλές συνθήκες που όλοι μας θα θεωρούσαν ιδανικές ώστε να έρθει ένα παιδί στον κόσμο.Η ιεράρχηση αυτών των συνθηκών είναι διαφορετική για τον καθένα.

Κανείς δεν μπορεί να σου στερήσει το δικαίωμα να γίνεις μάνα, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Διαβάζοντας το θέμα σου, αλλά και τις εξέχουσες απόψεις των άλλων μελών, θα πρότεινα και εγώ να αγαπήσεις τον ευατό σου ανεξάρτητα από τους γύρω σου πρωτίστως!

Το να μεγαλώνει το παιδί σε μονογονεϊκη οικογένεια δεν με βρίσκει αντίθετη.
ίσα ίσα που πλέον βλέπεις κυρίως τέτοιες, χώρια πόσες θα υπάρχουν στο μέλλον.
Και επειδή ακριβώς είναι πολύ συχνό το φαινόμενο, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες ώστε αυτό το παιδί να μην νιώσει \"ξεκομμένο\" επειδή δεν έχει πατέρα ή μητέρα αντίστοιχα.

Δεν είμαι μάνα και ούτε έχω νιώσει την ανάγκη να γίνω.

Δεν θεωρώ ότι μια γυναίκα πρέπει να είναι δακτυλοδεικτούμενη επειδή δεν έκανε παιδιά για τους οποιοσδήποτε λόγους ή επειδή είναι ανύπαντρη.Ούτε ότι κάνοντας παιδί, ολοκληρώνεται ως άνθρωπος.
Δυστυχώς σαν ελληνική κοινωνία κουβαλάμε στερεότυπα από πολύ παλιά αλλά ατενίζω με ελπίδα το μέλλον όπου φαίνεται ότι σιγά σιγά ξυπνάμε.

Ο άνθρωπος ολοκληρώνεται (για την ακρίβεια είναι ένας κύκλος που δεν κλείνει ποτέ) μέσα από την δουλειά του, την οικογένεια του, τον κοινωνικό του κύκλο, τον σύντροφο του κτλ

[krino]

Originally posted by nature
Tην ερώτηση την έβαλε η κοπέλα, πιστεύοντας πως βρήκε ένα σύγχρονο ευρωπαικό φόρουμ ψυχολογίας όπου μπορεί να μιλήσει κανείς ανοιχτά και με ειλικρίνεια. Δεν ήξερε ότι εδώ συχνάζουν Ταλιμπαν.

τι λες....
δηλαδη ενα σωρο χρηστες που λενε περιπου οτι και εγω ειμαστε ταλιμπανεζοι????

Αν δεν το καταλαβες εισαι απο τους λιγους χρηστες (αν οχι η μοναδικη) που υποστηριζει την επιλογη της φιλη μας ακραδαντα.


Αλλα αφου εδω ειμαστε ολοι οι υπολοιποι ζουλου, τι να σου πουμε ετσι???

[weird]

Δεν ξέρω πως θα ήταν αν γνώριζα οτι προήλθα με εξωσωματική...

Θα ένιωθα θυμό μάλλον για τη μάνα μου που δεν μπόρεσε ή να με γεννήσει κάνοντας έρωτα ή έστω να μου βρει εναν πατέρα αργότερα...

Θα ένιωθα θυμό για εκείνον τον άνθρωπο που έδωσε το σπέρμα του σε μια τράπεζα σπέρματος με χρηματικό ή χωρίς ανταλλαγμα, χωρίς να νοιαζεται για τα απροδιοριστου αριθμού παιδιά που θα έρχονταν στον κόσμο.

Θα θύμωνα με τον κόσμο που ζω γιατί σου δίνει την τεχνολογική δυνατότητα να ακρωτηριάσεις το πολυσύνθετο φαινόμενο της φυσικής σύλληψης και γέννησης σε καθαρά βιολογικού και τεχνολογικού τύπου διεργασίες..

Αρα θα κουβαλούσα μεγάλο θυμό μέσα μου... Μετά θα ένιωθα κι άλλα πράγματα, όπως την περιεργεια να γνωρίσω τον σπερματοδότη. Η την αγάπη για την ίδια τη ζωή και τη μάνα μου... Οπότε θα είχα πολλά και αντικορυόμενα συναισθήματα.,.

Ολα αυτα τα γράφω με επιφύλαξη. Αν αυτοί που με μεγάλωναν φρόντιζαν να τα προλάβουν πλαισιώνοντας τα με την κατάλληλη υποστήριξη, μπορεί να το έβλεπα καπως πιο χαλαρά και άρα να μπορούσα να ζω ευτυχισμένα και ολοκληρωμένα παρα αυτό... Ας μην ξεχνάμε, οχι τα ίδια τα γεγονότα καθαυτα μα οι κυρίως οι ερμηνειες που δίνουμε σε αυτά είναι που μας πονάνε.

[Nora]

Weird αν μεγάλωνες σε ένα περιβάλλον με αγάπη, φροντίδα και γεμάτο χαμόγελα
γιατί να θύμωνες αν γεννιόσουν με εξωσωματική?

Γιατί να θυμώσεις με την μαμά σου που παρά το Χ πρόβλημα που μπορεί να είχε, μπήκε σε όλη αυτή την διαδικασία για να σε φέρει στον κόσμο?

Και στο κάτω κάτω, τι έχει μεγαλύτερη σημασία?Πως γεννηθήκαμε ή πως μεγαλώσαμε?

[carrie]

Εγω ειμαι στην αλλη ακρη μου φαινεται απο τη θεματοθετρια, και με κατι τετοια μπαινω σε σκεψεις αν παω καλα η αν εχω κανενα προβλημα, γιατι εγω απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου, δεν ηθελα να κανω παιδια και δε θελω ακομα. Αν ποτε νιωσω οτι εχω τον χρονο, ειμαι σε καλη ψυχολογικη κατασταση και θελω να προσφερω καποια πραγματα σε ενα παιδι, τοτε θα υιοθετησω ενα και δυο παιδια, απο την Αφρικη και την Ασια αν δεν μπορω απο εδω γιατι ειναι χρονοβορο και πολυπλοκο γραφειοκρατικα. Δεν καταλαβαινω τα βιολογικα ρολογια ουτε τα ενστικτα της μητροτητας ουτε την ολοκληρωση με τα παιδια. Να παω να κοιταχτω σε κανα ψυχολογο?

[sabb]

Originally posted by nature

Originally posted by sabb

Originally posted by nature
εγώ πάντως είμαι ευγνώμων που είχα την ευκαιρία και γεννήθηκα:

-στους γονείς μου που με γέννησαν και με μεγάλωσαν, και ας ήταν σκατά η ατμόσφαιρα στο σπίτι συχνά λόγω των καυγάδων τους.

-στο σύμπαν που μου έδωσε τη δυνατότητα να γεννηθώ στον συγκεκριμένο χωροχρόνο και όχι πχ στα χρόνια της πανούκλας, στη σπάρτη του καιάδα ή στο Μεσαίωνα....
αυτό δεν το χρωστώ στους γονείς μου, το χρωστώ στο σύμπαν....

Εσύ Σαμπ δεν θα ήθελες να είχες γεννηθεί, ακόμα και από άγνωστους γονείς? (η ερώτηση ισχύει και για τους υπόλοιπους ...που δυιλίζουν τον κώνωπα στο θέμα της τεκνοποίησης)

Μα τι λες τώρα ? Δεν μπορούν όλοι να μακαρίζουν την τύχη που γεννήθηκαν , βλέπεις κι εσύ δίπλα σου τι γίνεται...Δεν θάθελα να γεννηθώ π.χ. στην Αφρική και να με τρων οι μύγες, να πεθαίνω από υποσιτισμό κι από δίψα, από έλλειψη φαρμάκων, ή στην Παλαιστίνη και να ζω με τον καθημερινό κίνδυνο να μου πέσει καμιά \"έξυπνη\" βόμβα στο κεφάλι...

Δεν θεωρώ δώρο την ζωή κάτω από τέτοιες συνθήκες, μακαρίζω τον εαυτό μου που ζω στις υπάρχουσες συνθήκες.

Μίλησα για το συγκεκριμένο χωροχρόνο σαμπ. Οχι για αυτά που αναφέρεις. Για την Ελλάδα του 20ου-21ου αι.
Γιατί πρέπει να φοβόμαστε να φέρουμε παιδιά στον κόσμο? Πόσο άπληστοι πρέπει να είμαστε?

Αν γεννιόμουν από άγνωστους γονείς (δηλαδή άλλους από αυτούς που με γέννησαν , προφανώς δεν θα ήμουν εγώ και προφανώς δεν μιλάμε για τον ίδιο χωροχρόνο - ίδιο νανοδευτερόλεπτο σύλληψης - γέννησης (!), επομένως δεν μπορώ να μιλήσω αν θα ήμουν ευχαριστημένος ή όχι αφού θα ήμουν άλλος..Μην πάμε να μπλέξουμε τώρα ένα θέμα με ηθικές προεκτάσεις με ένα άλλο που έχει φιλοσοφική καθαρά υπόσταση ....

[krino]

Originally posted by nature


Γιατί πρέπει να έχουμε διδακτορικό στην ψυχολογία, στην ψυχανάλυση, στην πατρότητα, στην μητρότητα, ιδιόκτητο σπίτι, δουλειά με προοπτική και δεν ξέρω και εγώ τι άλλο για να αποκτήσουμε παιδιά?

για να μην γινουν μελλοντικοι χρηστες του παροντος φορουμ, να για πιο λογο.
Η τουλαχιστον αμα το διαβασμα μας φαινεται μπολικο, ας παμε να ρωτησουμε ενα ειδικο σε θεματα παιδοψυχολογιας να παρουμε καποιες απαντησεις.
Αλλα βλεπεις εδω περισευουν οι ιατρικες εξετασεις, το αν θα εχει γαλαζια ματια, θα ειναι υγιες και οχι αν σε ενα τετοιο περιβαλλον υπαρχει αρνητικη προδιαθεση.
Ακομα και ενας παιδοψυχολογος να το πει, ειναι σαφες οτι η φιλη μας δεν θα αλλαζε γνωμη.


Εμμενω να μην καταλαβαινω για πιο λογο εγινε αυτη η ερωτηση σε ενα φορουμ ψυχολογιας....

[krino]

Originally posted by carrie

Να παω να κοιταχτω σε κανα ψυχολογο?

Οχι,
αντρα να βρεις.

:P

[carrie]

εχω αντρα, αλλα που κολλαει μου εξηγεις?πιστευεις οτι η ελλειψη ανδρα με κανει να μη θελω παιδια?