Αυτοβοήθεια για όλους

[kapatosg]

Τάσσο αν επιτρέπεται που έκανες γνωσιακή (αν θέλεις μπορείς να μου απαντήσεις με u2u). Ποια είναι η άποψη σου για τις ψυχοθεραπευτικές ομάδες και στο μοντέλο ψυχοθεραπείας που έθεσα εγώ?

[Tasos75]

Originally posted by kapatosg
Τάσσο αν επιτρέπεται που έκανες γνωσιακή (αν θέλεις μπορείς να μου απαντήσεις με u2u). Ποια είναι η άποψη σου για τις ψυχοθεραπευτικές ομάδες και στο μοντέλο ψυχοθεραπείας που έθεσα εγώ?

Φίλε μου γνωσιακή έκανα σε έναν νέο ψυχολόγο ο οποίος μπορώ να πω ότι με έβαλε να δουλέψω πολύ μόνος μου συστήνοντάς μου ένα πολύ γνωστό βιβλίο αυτοβοήθειας της σειράς του Πατάκη. Οι συνεδρίες που κάναμε δεν ήταν πολύ συχνές γιατί αναγκαζόμουν να κάνω πολλά χλμ για να κατέβω Αθήνα. Όταν στο τέλος των συνεδριών τον ρώτησα πού κατέληξε σε ότι αφορά το λόγο που με έριχνε στην κατάθλιψη και το άγχος, σου λέω ότι έπεσε 100% έξω αλλά το περίμενα να σου πω την αλήθεια και δεν με ενόχλησε γιατί ήδη είχα δει ότι η μέθοδος που εφαρμόζαμε ήταν αποτελεσματική αν και το αποτέλεσμα ήταν βραχείας χρονικής διάρκειας όπως και το σχήμα της θεραπείας. Ωστόσο με τη μέθοδο αυτή μπορώ από μόνος μου τις πιο πολλές φορές να βρίσκω ανακούφιση από γεγονότα και σκέψεις που με αναστατώνουν. Δεν μπορώ όμως να εντοπίσω τί είναι αυτό που προκαλεί κάποιες περιόδους αυτές τις σκέψεις και συναισθήματα και εκεί θέλω βοήθεια από άλλου είδους θεραπεία κατά τη γνώμη μου. Αυτήν την περίοδο βλέπω ένα άλλο γιατρό στη Θράκη πω μένω λόγω εργασίας και μετά από 2 συνεδρίες μου έριξε κάτι για ναρκισσισμό που μου χτύπησε πολλά καμπανάκια. Για να δούμε...
Κορυφαίος για μένα είναι ψυχίατρος στην Αθήνα που όταν τον είδα για μία φορά, αφού του μίλησα για ένα τέταρτο μου είπε τί είναι αυτό που μου προκαλεί όσα μου προκαλεί και ανατρίχιασα, έχει να κάνει και με ναρκισσισμό (όχι με την έννοια που οι περισσότεροι γνωρίζουμε) και με αυτογνωσία. Για ομαδική ψυχοθεραπεία δεν έχω άποψη γιατί δεν έχω παρακολουθήσει ποτέ και δεν ξέρω καν πως λειτουργεί.
Μη με ρωτάς για σχήματα θεραπειών γιατί δεν έχω ασχοληθεί και τόσο ώστε να έχω άποψη που να είναι για δημοσίευση. Απότι είδα στο 1ο σου μήνυμα έχεις δουλέψει πολύ μόνος σου ή κάνω λάθος;
Σε χαιρετώ, να είσαι καλά.

[kapatosg]

Η αλήθεια φίλε μου Τάσσο είναι ότι έχω δουλέψει περισσότερο μόνος μου επάνω σε πρακτικές αυτοβοήθειας. Έχω βοηθηθεί αρκετά στο να καταφέρω να ελέγξω τις σκέψεις μου και τους πανικούς μου, δεν είμαι σίγουρος αν τα έχω καταφέρει 100%.
Όσο για την αυτογνωσία που λες πιστευω ότι παίζει απο τους σημαντικότερους ρόλους σε κάθε φάση της ζωής, ανεξάρτητα απο θεραπείες και άγχος. Τουλάχιστον οι δικοί μου ψυχολόγοι με έχουνε βοηθήσει πάρα πολύ στο να δω κάποια πράγματα μέσα μου, σε σημείο που και εγώ έχω ανατριχιάσει όπως το περιγράφεις!! Η διαδικασία της αυτογνωσίας και της ψυχοθεραπείας όμως απαιτεί κυρίως χρόνο και υπομονή και επειδή δεν τα έχω πολύ καλά με την υπομονή, προσπαθώ να βρω λύση στο πρόβλημα μου μόνος μου. Είτε αυτό λέγεται γνωσιακή, είτε λέγεται πρακτικές χαλάρωσης, είτε λέγεται διάβασμα.
Αν γίνεται θα ήθελα να μου πεις τον τίτλο του βιβλίου και πόσο σε βοήθησε εσένα. Για να κλείσω, συο λέω ότι πιστεύω ακράδαντα ότι όλα είναι στο μυαλό μας και μπορούμε όπως ήρθαν να τα διώξουμε!! Γενικά είμαι εναντίον των φαρμάκων, αν και γνωρίζω ότι υπάρχουν άνθρωποι που σε κάποια φάση τα χρειάζονται για να έρθουν λίγο στα ίσα τους. Το να μην πάρω καθόλου φάρμακα ήταν αρκετά επίπονο και για μένα σε πολλές φάσεις, τωρα αρχίζω και ηρεμώ λίγο! Πίστεψα όμως ότι μπορεί να τα καταφέρω με θάρρος και υπομονή (όση τουλάχιστον είχα μέσα στο άγχος μου) και νομίζω ότι το παλεύω. Όλοι μπορουμε, ανεξαιρέτως!
Αν συμφωνείς και εσύ αλλά και όσοι διαβάζουν το topic, έχω κάνει ένα μικρό κατάλογο απο ασκήσεις χαλάρωσης και δύναμης, μπορώ να τις παραθεσω. Πάντα όμως ταπεινα και υπό το πρίσμα του συμπάσχοντα, δεν είμαι ψυχολόγος και δεν θα ήθελα να μπω σε βαθύτερα πεδία του καθένα.
Σας ευχαριστώ πολύ για την συμμετοχή σας, έυχομαι σε όλους σας να βρούνε τον εαυτό τους, πάντως το ταξίδι αυτό αξίζει και ας πονέι πολύ....

[Tasos75]

Το βιβλίο είναι του D. Burns με τίτλο \"Αιστανθείτε καλά\". Ο συγγραφέας δεν εμφανίζεται ως μεσσίας, σου λέει ξεκάθαρα ότι το βιβλίο αυτό είναι καθαρά βιβλίο αυτοβοήθειας και δεν αποτελεί από μόνο του ολοκληρωμένη θεραπεία. Εμένα με βοήθησε πολύ, ίσως γιατί όταν το πρωτοδιάβασα ήμουν σε πολύ κακή κατάσταση και από τις περιγραφές του έβλεπα τον εαυτό μου εκεί μέσα. Φυσικά έκανα παράλληλα και ψυχοθεραπεία, σου είπα και πριν ότι ο θεραπευτής μου ήταν αυτός που με προέτρεψε να χρησιμοποιήσω το βιβλίο. Θέλει να διαβάσεις με προσοχή όσα γράφονται και να πιάσεις μολύβι και χαρτί. Αυτό που κατάλαβα μετά από καιρό είναι ότι η γνωσιακή είναι μία μέθοδος που πολύ γρήγορα βοηθάει ώστε να μετριαστεί το συναίσθημα που προκαλεί ότι προκαλεί, εκπαιδεύοντας τον ασθενή στο να σκέφτεται πιο λογικά. Μπορείς να εμβαθύνεις με τη μέθοδο αλλά θέλει χρόνο, δηλαδή ξεκινάς με διάφορες σκέψεις που σε αναστατώνουν και με επαγωγές υπάρχει περίπτωση να καταλήξεις σε κοινές ρίζες. Εκεί θέλει δουλειά με το θεραπευτή ώστε να αποκαλυφθεί τί κρύβεται από κάτω, να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου. Τουλάχιστον αυτά κατάλαβα εγώ.
Τώρα για τις ασκήσεις χαλάρωσης, δεν μπορώ να πω ότι μου ταιριάζουν. Προσωπικά άρχισα το γυμναστήριο. Μπορεί κάθε φορά να κλωτσάω τον εαυτό μου για να πάω αλλά όταν φεύγω από κει μέσα νιώθω άλλος άνθρωπος. Η χειρότερή μου είναι να μην έχω τί να κάνω, π.χ. να είμαι κλεισμένος σπίτι και να βλέπω τηλεόραση ξάπλα στον καναπέ.
Εγώ σου λέω μπράβο που καταφέρνεις να χειριστείς το θέμα με τον τρόπο που το κάνεις και να προσπαθείς να αποφύγεις τα φάρμακα. Τί γίνεται όμως με τις βαριές καταθλίψεις; Δύο γνωστοί μου έτσι την πάτησαν. Οι παρέες τους άρχισαν τα γνωστά. \"Αυτά είναι τρελοφάρμακα, θα καταλήξεις φυτό, όλα είναι μέσα στο μυαλό σου, έλα ρε μαλάκα, δεν έχεις τίποτα\" και τέτοια. Αποτέλεσμα είναι τα παιδιά να νιώθουν τύψεις, αμηχανία, όχι νορμάλ και άλλα τέτοια ωραία και στο τέλος να γίνονται δυο φορές χάλια. Αρνούνταν να αποδεχτούν ότι είχαν πρόβλημα ή αν το αποδέχονταν έμπαιναν από μόνοι τους στο περιθώριο ως \"προβληματικοί\". Ο ένας μάλιστα αρνούνταν να πάρει θεραπεία για να μη χαρακτηριστεί προβληματικός και έφτασε να πιάσει πάτο. Οπότε δεν μπορώ να πω σε κανέναν να μην πάρει φάρμακα. Και για να μην αδικούμε τους γιατρούς, δεν είναι όλοι με μια συνταγή στο χέρι και όσο καταθλιπτικοί και να είμαστε διατηρούμε την κρισή μας ώστε να καταλάβουμε μετά από λίγο καιρό αν ο άλλος ξέρει να κάνει τη δουλειά του ή αν μας βλέπει απλά σαν 100άρικα και χαπακοδέκτες.
Σορύ αν σε κούρασα φίλε μου kapatosg, να είσαι καλά.

[Sofia]

kapatosg,

μετά απο 1 χρονο περιπου ατομικης ψυχοθεραπειας, μπηκα κ σε ομαδικη. Πιστεύω οτι μπορει να δρασει συμπληρωματικα κ να βοηθηθεις αρκετα. Δεν ακολουθησα την γνωσιακη προσέγγιση, ωστε να μπορω ισως να σου δώσω περισσοτερες πληροφοριες, ομως νομιζω πώς σαν διαδικασια μπορει να προσφέρει ετσι κ αλλιως...

[winter24]

mpravo,poly kalo ayto alla to exo prospathisei polles fores.....to katapolemao alla eytyxos exo kai symparastasi.....vevaia meta apo tria xronia to katalavan giati to ekryva kala alla kalio arga para pote....elpizo kapoia stigmi na xypniso kai na exo parei apofasi oti den exo tipota.....

[kapatosg]

Winter η αλήθεια πως δεν έχεις τίποτα, αρκεί να το πιστεψεις! Στον κόσμο μας ισχύει ένας θεμελιώδης νόμος που οι περισσότεροι τον αγνοούμε: ο νόμος της Έλξης!
Όποια σκέψη δημιουργείς και οραματίζεσαι μετά απο λίγο καιρό γίνεται πραγματικοτητα. Σκέψου ότι το πρωί που ξυπνάς υπάρχει ένα τζίνι που ακούει όλα όσα σκέφτεσαι και τα κάνει πραγματικότητα. Αν σκεφτείς \"σήμερα είμαι καλά\" αυτό το συναίσθημα θα πολλαπλασιαστεί 10 φορές, είναι τόσο απλό. Δεν υπάρχει όμως διαχωρισμός. Το \"τζίνι\" δεν καταλαβαίνει απλά ακούει. Για παράδειγμα αν ξυπνάς και σκέφτεσαι \"σήμερα δεν θέλω να αρρωστήσω\" το \"τζίνι\" θα ακούσει \"σήμερα θέλω να αρρωστήσω\"!!
Αφαιρέστε τις αρνητικές σκέψεις απο το μυαλό σας, θα σας βοηθήσει αρκετά. Σηκωθείτε στα πόδια σας και πείτε φωναχτά πως ΕΣΕΙΣ είστε κυρίαρχοι του μυαλού σας. Μην σκέφτεστε \"δεν\". ΜΠΟΡΕΙΤΕ!

Θετικές διαβεβαιώσεις (απο την σελίδα http://www.psyche.gr/agchodis.htm):

• Είμαι υγιής και δυνατός.

• Είναι επιστημονικά βέβαιο ότι είμαι ασφαλής.

• Έχω ξεπεράσει πολλές δυσκολίες στο παρελθόν και είναι σίγουρο πως και τώρα θα τα καταφέρω θαυμάσια.

• Όλες μου οι σκέψεις και όλα μου τα αισθήματα είναι απολύτως ακίνδυνα.

• Αποδέχομαι βαθιά και ολοκληρωτικά όλα μου τα αισθήματα και όλες μου τις σκέψεις.

• Αισθάνομαι ηρεμία, γαλήνη, ησυχία και χαλάρωση σε όλο μου το σώμα.

• Εστιάζω την προσοχή μου στις θετικές πλευρές της κάθε περίστασης.

• Εστιάζω την προσοχή μου στις καλές πλευρές των ανθρώπων που με περιβάλλουν.

• Μπορώ να αντέξω ότι και αν συμβαίνει μέσα μου και γύρω μου.

• Μαθαίνω να νιώθω όμορφα.

• Αποκτώ τον έλεγχο των σκέψεων και των αισθημάτων μου.

• Κατά βάθος όλα πάνε καλά ανεξάρτητα από τα αισθήματά μου.

• Σέβομαι και δέχομαι όλες μου τις αδυναμίες.

• Επιτρέπεται να κάνω λάθη.

• Καταλαβαίνω και συγχωρώ τον εαυτό μου για όλα του τα λάθη.

• Συμφιλιώνομαι με όλες μου τις αδυναμίες.

• Όταν με αποδέχομαι και με συγχωρώ έτσι όπως είμαι, τότε μπορώ να με βοηθήσω καλύτερα.

• Οι δυσκολίες με γυμνάζουν. Σιγά-σιγά γίνομαι όλο και πιο δυνατός.

• Αυτό που με δυσκολεύει είναι μια πρόκληση για να γίνω πιο δυνατός.

• Χειρίζομαι με άνεση αυτό που με δυσκολεύει.

• Βρίσκω ισορροπία στην προσωπική μου ζωή.

• Παίρνω αγάπη και στήριξη από τους άλλους.

• Είμαι σημαντικός για τους άλλους.

• Αξίζω να με αγαπούν, να με εκτιμούν και να με σέβονται.

• Κάθε στιγμή επιλέγω να είμαι χαρούμενος.

• Είμαι δυνατός. Είναι βέβαιο ότι θα τα καταφέρω.

• Κάνω κάθε στιγμή το καλύτερο που μπορώ.

• Έχω μπροστά μου άπειρες επιλογές.

• Γίνομαι ο καλύτερος φίλος του εαυτού μου.

• Κάνω σε κάθε περίπτωση το καλύτερο που μπορώ.

• Μπορώ να επικοινωνώ άνετα με τους ανθρώπους που με ενδιαφέρουν.

• Γνωρίζω καινούργια άτομα και κάνω νέους φίλους.

• Μπορώ να λέω όχι όταν χρειάζεται.

• Υπερασπίζομαι τα δικαιώματά μου όταν χρειάζεται.

• Διατηρώ την ψυχραιμία μου στις δυσκολίες.

• Επιλέγω την ευτυχία.

[λίτσα]

η γνωσιακή προσέγγιση βλέπει τις φοβίες το άγχος και τον πανικό ως αποτέλεσμα μάθησης και λανθασμένης συμπεριφοράς.η θεώρηση είναι σχετικά απλή για λόγους που διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο μαθαίνει να αντιδρά κάποιος με φόβο σε ορισμένες καταστάσεις.η μάθηση αυτή αυτοματοποιείται και ο φόβος γίνεται ο μοναδικός τρόπος αντίδρασης στις καταστάσεις αυτές.το επόμενο βήμα που κάνει κάποιος που φοβάται είναι η αποφυγή του φόβου με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καμμία πιθανότητα πια να έρθει αντιμέτωπος με τον φόβο του.οι γνωσιακές θεραπείες βασίζονται ακριβώς στην αντίστροφη διαδικασία δηλαδή στη σταδιακή έκθεση του ατόμου στο φόβο και στην αντικατάσταση των φοβικών αντιδράσεων με άλλες πιο εποικοδομητικές που βοηθούν στην αντιμετώπιση του φόβου.επίσης επιδιώκουν την καλύτερη πληροφόρηση του φοβικού σχετικά με τις αντιδράσεις του έτσι ώστε να γνωρίζει και να προλαμβάνει τα λάθη.οι στόχοι της θεραπείας προσδιορίζονται μετά από μια διάγνωση με την οποία ανιχνεύονται λεπτωμερώς οι καταστάσείς κάτω από τις οποίες εμφανίζεται ο φόβος ή το άγχος.για την επίτευξη των στόχων αυτών ακολουθούνται διάφορες μέθοδοι όπως μέθοδοι χαλάρωσης, απευαισθητοποίηση, η πρακτική σταδιακή έκθεση στην πραγματική αγχογόνο κατάσταση,ανοσοποίηση στο άγχος.
η προσωποκεντρική θεραπεία εστιάζει σε αυτό που είναι η πραγματικότητα του ανθρώπου ο οποίος έχει το πρόβλημα στη δική του ερμηνεία της κατάστασης στα συναισθήματα και τις σκέψεις που τον απασχολούν.ο θεραπευτής εμπιστεύεται τον φοβικό προσπαθεί να καταλάβει σε βάθος αυτό που του συμβαίνει και τον αποδέχεται χωρίς να τον κρίνει και χωρίς να προσπαθεί να ερμηνεύσει βάσει κάποιων θεωριών το πρόβλημά του. σε σχέση με τη θεραπεία των φοβιών η προσωποκεντρική προσέγγιση χωρίζει τη διαδικασία της θεραπείας σε τρεις σημαντικές φάσεις : η φάση των συμπτωμάτων, η φάση της σχέσης και των συγκρούσεων , η φάση του αποχωρισμού.
να είστε καλά τώρα και για πάντα

[deleted-member141015]

λίτσα θα μου επιτρέψεις μια διόρθωση. Αυτό που περιγράφεις δεν είναι η γνωσιακή προσέγγιση. Είναι η συμπεριφοριστική προσέγγιση. Η γνωσιακή προσέγγιση ασχολείται με τον τρόπο σκέψης μας και πώς αυτός σχετίζεται με τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά. Μας λέει δηλαδή ότι οι αρνητικές σκέψεις που κάνουμε και οι πεποιθήσεις που έχουμε (συχνά παράλογες ή λανθασμένες ή δυσλειτουργικές) μας δημιουργούν δυσάρεστα συναισθήματα. Αν π.χ. μετά από μια διαφωνία ή μια αποτυχημένη προσπάθεια σκεφτώ \'δεν αξίζω τίποτα\', μπορεί να νιώθω άγχος, κατάθλιψη και σαν συνέπεια αυτών να μην ξαναπροσπαθήσω ή να προσπαθώ υπερβολικά. Δίνει μεγάλη σημασία στην ερμηνεία. Ο κάθε άνθρωπος ερμηνεύει με διαφορετικό τρόπο τα γεγονότα. Μπορεί για παράδειγμα έναν μικρό πόνο να τον ερμηνεύσω σαν \'ψύξη\' και να μη δώσω σημασία ενώ κάποιος άλλος να σκεφτεί ότι είναι προμήνυμα εγκεφαλικού και να αγχωθεί. Απλά η γνωσιακή προσέγγιση συχνά συνδυάζεται με τη συμπεριφοριστική που περιέγραψες και γι\' αυτό είναι συνηθισμένο να τις μπερδεύουμε.

[λίτσα]

παρακαλώ κάθε διόρθωση είναι αποδεκτή και συγνώμη αν σας μπέρδεψα απλά ο γιατρός αναφέρεται όπως είπες σε γνωσιακή-συμπεριφοριστική θεραπεία.ίσως και για αυτό να τις μπέρδεψα.και πάλι συγνώμη.

[deleted-member141015]

καλέ μη ζητάς συγγνώμη, ίσα-ίσα που δόθηκε η ευκαιρία για μια διευκρίνιση

[kapatosg]

Όπως μου τα λέτε πάντως, γνωσιακή κάνω απο μόνος μου τελικά απ\'ότι φαίνεται!!! Απλά, να, όλο αυτό με κουράζει...το να προσπαθώ συνεχώς να αναλύω και να αποδέχομαι τις σκέψεις, ή αντιστρόφως ξεκινώντας απο τα συναισθήματα να προσπαθώ να καταλάβω τι τα προκάλεσε.
Τέλος πάντων και γω δυσκολευομαι πολλές φορές να καταλάβω ότι δεν υπάρχει μαγικό χαπι, αν και θα το ήθελα...

[deleted-member141015]

Το να αναλύεις τις σκέψεις και να ψάχνεις να βρεις ποιες προκάλεσαν τα αρνητικά συναισθήματα είναι σίγουρα πολύ σημαντικό. Εκεί που θα σε βοηθήσει ο ειδικός, είναι στο να καθοδηγήσει και να διευκολύνει αυτή σου την προσπάθεια. Και βέβαια όχι μόνο στην κατανόηση, αλλά και στην τροποποίηση των σκέψεων που σου δυσκολεύουν τη ζωή! Η γνωσιακή θεραπεία, είναι και μια εκπαιδευτική διαδικασία, δηλαδή ένα από τα αναμενόμενα αποτελέσματα είναι να μάθεις πώς θα γίνεσαι ο θεραπευτής του εαυτού σου. Χωρίς την κοπιαστική διαδικασία που βιώνεις τώρα...αλλά βέβαια και χωρίς μαγικά χάπια! Ευτυχώς kapatosg που δεν υπάρχουν μαγικά χάπια, γιατί με τη \'μαγική\' επίλυση προβλημάτων δεν αποκτάμε γνώση κι επίγνωση, άσε που η \'μαγεία\' χάνεται γρήγορα!....

[giagia56]

Γεια σας ,, σε όποιον με διαβάσει
πρωτη μου φορα που λαμβανω μέρος σε φορουμ. νοιοθω την αναγκη να μιλήσω σε κάποιον που να με ακούσει. έχω παραφράσει το τραγούδι του .... (χάνω συχνά προς στιγμή τη μνήμη μου ) και συγοτραγουδάω ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΤΙ ΝΟΙΩΘΩ ΝΑ ΠΩ ΠΟΥ Ν ΑΚΟΥΜΠΗΣΩ ΝΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΩ.
Γράφω για να με διαβάσω και για να μιλήσω σε κάποιον. Σκέφτηκα να επισκεφθώ έναν ειδικό αλλά και πάλι σκέφτομαι ... να πληρώσω για να μιλήσω, για με ακούσουν. Είναι δυνατόν....
Υπάρχει και το οικονομικό στη μέση.
Νοιόθω χάλια, μελαγχολικά όταν είμαι σπίτι. Μου έρχεται να ανοίξω την πόρτα και να φύγω που να πάω όμως και έτσι κάθομαι στο computer και στο ιντερνετ πλήτοντας περισσότερο ακόμα. Ο σύζυγος στην τηλεόραση του έχω πολλά χρεωμένα.....
Ενώ έξω όλοι, φίλοι, συνάδελφοι, παιδιά (δεν ζουν μαζί μου) πιστεύουν ότι είμαι μια χαρά. έλα ντε ....
Γυρνάω στο σπίτι μετά τη δουλειά και με περιμένει ένας σύζυγος κατα τα άλλα καλός ... αλλά πλήτω θανάσιμα...
Να σταματήσω εδώ..... Βλέπουμε αργότερα..
Να συστηθώ γιαγιά56 από Θεσσαλονίκη.
Ποιος με διαβάζει ? με ποιον θα μιλήσω άραγε ........

[kapatosg]

Giagia καλως μας ήρθες, εύχομαι να βρεις την άκρη έστω και μέσω του Ιντερνετ, αν και το καλύτερο για σένα θα ήταν κάποιος ειδικός. Αν και το θέμα του συγκεκριμένου topic (χώρος συζητήσεως) δεν είναι αυτό που θέτεις, σου θυμίζω ότι εδώ μιλάμε για άγχος, πανικό και πως θα το διαχειριστούμε και θα βοηθήσουμε τον εαυτό μας.
Απ\'όσο καταλαβαίνω πρέπει να βρίσκεσαι σε μέση ηλικία, που κατά την γνώμη μου είναι μια κρίσιμη ηλικία, αφενός λόγω αναδιαμόρφωσης και επαναπροσδιορισμού της ζωής, και αφετέρου λόγω της εμμηνόπαυσης.
Η θλίψη σου όπως την πειριγράφεις είναι φυσιολογική, μην προσπαθείς να βάλεις ταμπέλες σε αυτό που σου συμβαίνει και να βιαστείς να το ονομάσεις π.χ. κατάθλιψη ή οτιδήποτε άλλο. Το Ιντερνετ θα σε βοηθήσει να προσδιορίσεις την θέση σου, αλλά απο την άλλη ο χείμαρος των πληροφοριών είναι τόσο μεγάλος που συχνά μας μπερδεύει και ενδεχομένως μας κάνει να νοιώθουμε πιο άσχημα! Πρόσεξε, μην αφήνεσαι στον καναπέ και μπροστά σε μια οθόνη χωρίς νόημα. Προσπάθησε να κάνεις πράγματα που σε ευχαριστούν, όποια και είναι αυτά. Το ότι έχεις μια δουλειά είναι πολύ σημαντικό! Έχεις σκεφτεί να ξεκινησεις γυμναστική ή έστω περπάτημα? Ο άντρας σου είμαι σίγουρος ότι μετά απο λίγο θα κινητοποιηθεί και αυτός, μπορεί να περπατάτε μαζί και να αναπτυξετε πάλι τον κώδικο επικοινωνίας σας.
Κάνε κουράγιο, μην αφήνεις τον εαυτό σου να πέφτει, δεν σου αξίζει. Ακόμα όμως και αν σε πιάνει θλίψη προσπάθησε να βγάλεις κάτι μέσα απο αυτό. Όλα έχουν τον λόγο τους, και οι δυσκολίες που περνάμε θα μας κάνουν μόνο πο δυνατούς, ή αν θέλεις θα μας δώσουν αυτογνωσία...που τόσο πολύ λείπει απο όλους!! Πήγαινε και σε καμμιά εκκλησίτσα την Κυριακή σου! Σου εύχομαι ότι καλύτερο, εμείς εδώ είμαστε να τα λεμε αν θέλεις, αλλά την λύση θα την βρεις μόνο εσύ!