Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την κηδεία ενός παιδιού στην ηλικία μου που αυτοκτόνησε, ίσως να θυμάστε ότι το είχα αναφέρει κι όταν συνέβη (αύριο είναι το μνημόσυνο)... Ήμασταν συμμαθητές και γείτονες οπότε με επηρέασε το γεγονός και στεναχωρήθηκα κι αυτές τις μέρες από τότε που είδα το χαρτί είμαι αναστατωμένη και δεν ξέρω πως να ηρεμήσω... Το ξέρω ότι δεν μπορεί να διορθωθεί τίποτα αφού το παιδί "έφυγε" αλλά νιώθω την ανάγκη να μιλήσω γι' αυτό, δεν μπορώ να το κρατάω μέσα μου...