Χωρις δυναμη

[Letou]

Καλησπερα. Ειμαι 38 ετων και εχω ενα παιδάκι 9 ετών. Χωρισμένη αρκετο καιρο με τον πατερα του παιδιου. Εκανα μια σχέση και ενιωθα και νιωθω ακομα οτι ειναι το αλλο μου μισό. Πριν λιγους μηνες εχασα τον πατερα μου που του ειχα αδυναμια και δεν τον εζησα πολύ γιατι ειχαν χωρισει οι γονεις μου και εμενε σε αλλη πολη. Χωρισα με την σχεση μου αυτή και απο τοτε νιωθω απίστευτο πονο στην ψυχη μου. Νιωθω τελειως αδυναμη να πολεμησω για οτιδηποτε, νιωθω οτι κανω μονο κακο. Ακομα λαι στο παιδι μου δεν εχω την δυναμη, το κουραγιο να δωσω οτιδηποτε. Βλεπω ψυχολογο και προσπαθω πραγματικα αλλα νοημα δεν βρίσκω. Τα νιωθω ολα λαθος. Κλαιω συνεχεια, καθε μερα. Σκεφτομαι οτι το παιδι μου λαμβανει τοσο ασχημα μηνυματα απο εμενα μα δεν μπορω. Δεν αντεχω αλλο. Πολλα τα προβληματα και καμια λυση. Καμια λυση. Τοσο μονη, και ποσο μικρη νιωθω. Δεν θελω να παλεψω αλλο.

[driveme]

Λάθος. Δεν πρέπει να το βάζεις κάτω. Δεν έχω παιδιά για να είμαι ο πιο ειδικός να σε κατατοπίσω αλλά υποθέτω ότι θα έπρεπε να σου δίνει τεράστια δύναμη το παιδί σου. Συμφωνώ ότι σου έπεσαν όλα μαζί μαζεμένα και άλλοι άνθρωποι είναι πιο δυνατοί στις δυσκολίες και άλλοι όχι αλλά εστίασε στα θετικά και μην βάζεις στο μυαλό σου μόνο τα αρνητικά και χαλιέσαι. Δεν είσαι μόνη όπως λες. Είσαι με το παιδί σου που αποκλείεται να μην σε αγαπάει ξεκινά να σκέφτεσαι έτσι και όλα θα πάνε καλά..

[elis]

πρεπει να αγαπησεισ με διαρκεια αφου εισαι μαμα η αγαπη κραταει οσο χρονων ειναι το παιδι αμα παει 20 το παιδι μετα ειναι ευκολο να παραιτηθεισ τωρα δε γινεται μολισ δουλεψει κ φερει χρηματα εκει να σε δω τι θα λεσ ενοειται θα δουλεψει

[Letou]

Και ειπα και λιγα. Απο τοτε που πεθανε ο πατερας μου εχω να φροντίσω και ενα συγγενικο μου πρόσωπο αμεα. Δεν εχω καποιον για να με βοηθησει. Παλευω για ολα μονη μου και δεν καταφέρνω τιποτα. Προσπαθω ... προσπαθω καθε μερα. Ίσως να προσπαθω λαθος. Μα φτανει μια στιγμη μονο για να πεσω παλι , να βουλιαξω.
Δεν εχω να κραυηθω από καπου. Δεν θελω να κρατηθώ αππ το παιδι μου. Δεν φταιει. Δεν πρέπει να με βλεπει ετσι. Κι εγω δεν μπορω πια να του δωσω ομορφες στιγμές. Κι αν δεν μπορω να προσφερω στο παιδι μου τοτε δεν αξιζω

[driveme]

Δεν είπα να κρατηθεί από το παιδί σου αλλά να πάρεις δύναμη. Κουράγιο... Έχω φίλη που χώρισε με 3"παιδια ο άντρας της αυτοκτόνησε αργότερα και τα μεγάλωσε μόνη της,ενω δούλευε κιόλας! Πραγματική ηρωίδα!! Γίνε κ συ μια..

[elis]

θα στα πω εγω που ειμαι αντρασ και τα κανα πωσ δεν εχω ιδεα θα στο πω απλα θα κανεισ τον ποπο σου τριανταφυλλο και θα τα κανεισ πωσ θα τα κανεισ ξερει ο θεοσ αυτα

[Constantly curious]

Εγω θα σου πω πως βιωνεις ενα μεγαλο πενθος. Το παιδι και να χαμογελας ψευτικα το καταλαβαινει οτι η μαμα ειναι στεναχωρημενη. Απο την αλλη η ζωη δεν ειναι μονο ροδινη. Αυτη τη στιγμη αυτη τη περιοδο ολα ειναι χαλια. Δεν θα ειναι για παντα. Βιωνεις μια δοκιμασια. Αυριο μεθαυριο θα καταλαβει το παιδι πως εκανες το καλυτερο που μπορουσες. Σιγα σιγα θα ξανα βρεις τα πατηματα σου. Εχε Πιστη. Θα μου πεις που; σε ποιον; γιατι; Επειδη αγωνιζεσαι και θα συνεχισεις.

[Akis91]

Το παιδί σου είναι ο μόνος αληθινός σύμμαχός σου! Φανέρωσέ του ό,τι ψέμα του έχεις πει, απ' το πιο μικρό μέχρι το πιο μεγάλο - ακόμα & αυτά τα "αθώα" τύπου Άγιος Βασίλης & μην του ξαναπεις άλλα... Τα παιδιά είναι η μεγαλύτερη ευκαιρία που μας δίνει ο Θεός για μια αληθινή σχέση αγάπης & απόλυτης εμπιστοσύνης! Άκου με! Κάνε μόνο αυτό! Τίποτ' άλλο! & θα δεις ότι όλα θα λυθούν ως δια μαγείας!

[ΜικρηΟλλανδεζα]

Σου ηρθαν ολα μαζι.Ειναι λογικο να αισθανεσαι ετσι και περνας και την διαδικασια του πενθους.Δεν ειναι κακο να εξηγησεις στο παιδι οτι εισαι λυπημενη ουτε χρειαζεται να εισαι η σουπερ μαμα.Τα παιδια τα καταλαβαινουν ολα.Εισαι ανθρωπος και βιωνεις την απωλεια και αυτο ειναι ενταξει.Ειναι μια μεταβατικη περιοδος.Ο χρονος θα βοηθησει αρκει να ζητησεις κι εσυ βοηθεια.Στην συγκεκριμενη περιπτωση ισως χρειαστει η βοηθεια ψυχιατρου.Συζητησε το με την ψυχολογο σου.Μην τα κρατας μεσα σου.Κλαψε,ξεσπασε τον πονο που νιωθεις.Εχω βιωσει πολυ σημαντικη απωλεια και το μονο που μπορω να πω απο εμπειρια ειναι οτι οι ανθρωποι δεν "φευγουν" .Ειναι παντα μεσα μας και μας καθοδηγουν σε καθε αποφαση και σε καθε δρομο της ζωης.Μπορει να παρει χρονο αλλα θα απαλυνει η πληγη.